Cmentarz OMG

Walka o dynie trwała, gdy nagle zostałem osaczony przez trójkąt bossów, którzy zlokalizowali mnie po dość głośnym brzmieniu piły mechanicznej. Spodziewałem się tego, nie powiem, ale fant warty ryzyka, z pewnością można takie coś sprzedać za ładną cenę w sklepie z bronią, a po ostatnich misjach naprawdę krucho było z pieniędzmi. Chociaż przeciwnicy zapewne marzyli w swoich najbardziej mokrych snach o zabraniu mi tej piły razem ze mną to nie zamierzałem im tego oddać. Zamierzałem zabrać jak najwięcej dyń jednak w tej chwili wiedziałem, że nie obejdzie się bez walki. Jeśli tylko spróbowałbym uciec natychmiast zostałbym powstrzymany. No dobra, skoro powtórne życie nie było miłe przeciwnikom to ponownie wyślę je do gleby.

Oczywiście na ten post również przedłużam zaklęcie niewidzialności, które w tej walce okazywało się niezwykle przydatne. Self-Deleting było umiejętnością, która do tej pory dość dobrze radziła sobie z ukryciem mojej obecności i bynajmniej pragnąłem dalej to kontynuować. Z przeciwników, którzy mnie otoczyli musiałem wybrać sobie jednego, z którego chciałem zrobić sobie przejście. Najbardziej podatny na ataki w tym wypadku wydawał się Pan Rysio, któremu odebrałem przyjaciela w postaci piły mechanicznej. Rysio chciał ściąć drzewo, a to Adam ściął Rysia. Taki był plan. Dlatego doskakuję na swojej niewidce do przeciwnika i tnę go piłą mechaniczną na wysokości brzucha cięciem równoległym do ziemi od prawej do lewej strony, a następnie na wysokości szyi przeciwnika od lewej do prawej. Jeśli nie dosięgnąłbym tej wysokości tnę na odpowiednim poziomie, aby wykonać dwa cięcia, które miały zadać jak najwięcej obrażeń i powalić jednego z bossów. Miałem nadzieję, ze bossowa broń oraz niewidzialność wystarczą do tego, aby przynajmniej go przewrócić i w ten sposób utorować sobie przejście w stronę zauważonych dyń. Jeśli po drodze zobaczyłbym jakieś inne fanty oczywiście je również podnoszę czemu nie miałbym mieć więcej dyń.

Jeśli zauważę, że mój rywal w postaci Towy miał podnieść dużą dynię znikam mu tą dynię zaklęciem Attempt to destroy metter [ranga D]. Była to rywalizacja, której nie zamierzałem przegrać, a już za wcześniejszy wybryk powinienem odkryć, że jestem mu winny podłożenie nogi w tych zawodach. Jeśli natrafię na jakąś grupę zombie to przedzieram się przez nie z pomocą piły mechanicznej. Jeśli będę atakowany przez zwykłe zombie lub bossy będąc niewidzialnym odskakuję prostopadle do trajektorii tego ataku, aby uniknąć obrażeń. Uważam, aby nie potknąć się o nic, ani nie zostać unieruchomionym. W razie, gdybym zaliczył ziemię staram się natychmiast w wstać. Jeśli coś chwyci mnie i zatrzyma odcinam temu czemuś kończyny, które dotknęły mojego boskiego ciała.

Po drodze staram się również wypatrzeć jakieś duże dynie. To głównie je poszukiwałem. Jeśli takowe znajdę w międzyczasie to na nich skupiam swoją główną uwagę pragnąc zdobyć je przed innymi. Podróżując między stadami nieumarłych warto było rozeznać się w terenie, aby zaplanować kolejną zdobycz.

No i scena prawie jak z Matrixa. Brakowało tylko, by pod koniec walki wszystkie fuhrery złączyły się w jednego megafuhrera i rozpoczęły przemowę nad szczątkami zniszczonego amerykańskiego miasta. Bo to zawsze jest Ameryka. Cokolwiek to znaczy. Bo w sumie to Tora nie znał takiego pojęcia. Fabularnie. Ale no. Uważnie stanął w gardzie spoglądając na swojego przeciwnika. A widział, że nagroda z niego może być naprawdę ciekawa i przyjemna. Tyyyle dyń. No nic, trzeba walczyć. Bo można wiele zyskać. Wiele. Stanął uważnie obserwując swojego przeciwnika i powoli się do niego zbliżając.
-Jeden na jednego? - mruknął raczej retorycznie, choć pozostawał ostrożny. Nie wiadomo co biednemu Adolfowi strzeli do głowy tyle lat po jego samobójstwie w bunkrze. Wiec musiał pozostać ostrożny na wszelkie ataki, zwłaszcza gazowe i przy pomocy słuchawki prysznicowej. Bo to mogłoby się źle skończyć. A Tora nie chciał uciekać z cmentarza przez komin.

Nie obawiał się o dynie. Czy Adam wiedział, że to Tora go unieruchomił? Przecież... nie znał jego magii. Ba, nie powinien nawet pamiętać o zaklęciach Tory (pkt 23), więc o to się raczej nie martwił, ale no. A nawet jeśli to zniknięcie dyni nie musi oznaczać zniknięcia cukierka czy losu wewnątrz niego ukrytego. W razie czego to, gdyby jakaś latająca piła się do niego zbliżała, to użyłby Nici (D), by obwiązać temu czemuś nóżki (bo Dragon Eye), a następnie mieczyk w plecy wbić i już. A jak dynie wypadną to będzie fajno. Będą rzeczy do zbierania. Ale no. Wiadomo, że obecnie priorytetem pozostawał Zombie-Hitler, ale no. Nie da się pociachać niewidzialnemu czemuś z piłą. Bo to byłoby głupie. A Tora nie był głupi. Znał siebie, znał swój obecny stan i widział, że nie będzie to ciekawa walka. Ale cóż. Miał magię. A Tora lubił swoją magię. Więc planował się nią posiłkować w tym pojedynku. Bowiem Fuhrer już wcześniej udowodnił swoje zdolności bojowe, pomagając wróżkowi dostać się do dyń. Teraz jednak miał zamiar zyskać dynie ukryte w jego ciele.

Zacznijmy więc od biegu. Tora planował zamarkować uderzenie prawym sierpowym, gdy w rzeczywistości planował wyrzucić lewą rękę do przodu "wewnętrzenie" sierpem, tak by uderzyła z tej samej strony co jego prawy sierpowy. Taki atak jest szybki, łatwy i w ogóle nie spodziewany. No i dekoncentrujący. Zaraz po tym poprawiłby prawym uderzeniem w brzuch i lewem sierpem prosto w ryj. No i potem zamierzał po prostu go okładać i nie dać się złapać. Przy okazji użyłby Nici (D), by obwiązać mu rączki, by nie mógł działać. No i wykorzystałby Miecz (D), ten sam, którym w razie czego miał poprzebijać niewidzialne cosie, by go dodatkowo atakował. No i planował go pokonać i zyskać dynie z jego ciałka. Oczywiście, wpierw chciałby zyskać tą dużą dynię. A potem te małe. A najlepiej wszystkie, no ale cóż. Tak. Trzeba było go okładać. Już nie mówię o tych wszystkich umiejętnościach, które miały Torę wspomagać w tym pojedynku. No i wiadomo, nie poddaje się, ale atakuje wciąż i wciąż. A gdyby używał magii, to użyłby swojego Sacred Relictu. A co! Wzmocni jego nici i miecz, by lepiej mu działczyły. I bardziej pomagały. W sumie ciekawe ile to jeszcze potrwa...

MG:
//Sorki, że tak późno, ale ciężko mi było się zebrać... Ale dobra! Jedziemy!

Po kolei. Wpierw Azaram ładnie sobie zakręcił zombiakami, co dało mu na moment trochę przestrzeni i nawet mógł sobie poskakać do dyń, do których doskoczył, zebrał i wtedy zobaczył biegnącą grupę zombie, ale ten bieg był taki bardzo w miejscu, iż stworki wcale się nie zbliżały. Sam Azaram również nie mógł się ruszyć. Po chwili zobaczył pasek ładowania i komunikat "Próba ponownego nawiązania połączenia", a następnie wyrzuciło go z serwera. Ale przynajmniej zdążył zgarnąć dyńki.

Azaram:
2*Cukierek Truskawkowy, 2*Cukierek Malinowy, 1* Cukierek Poziomkowy, 2*Cukierek Ananasowy, 2* los na loterię.

Dalej walczył Adam, który piłą przeorał Ryśka, z którego sypnęło trzema małymi dyniami, ale tym samym ujawnił swoją pozycję. Trzymetrowe ucieleśnienie życia i miłości złapało go i zjadło. Tak po prostu...

Adam:
1*Cukierek Malinowy, 1*Cukierek Jabłkowy, 2*Cukierek Poziomkowy, 2*Cukierek Gruszkowy, 4*los na loterię, 5*Cukierek Truskawkowy, 2*Cukierek Ananasowy

Natomiast Tora stanął naprzeciwko najtrudniejszego przeciwnika w jego dotychczasowym życiu. Furhrer nie dał się ot tak spętać nitkami i skutecznie blokował ciosy chłopaka i to jedną ręką. Drugą natomiast wbił Torze pod żebra, po czym Tora poczuł jak to zaczął się przemieniać... I zniknął... Z tej mapy...

Tora:
2*Cukierek Truskawkowy, 5*Cukierek Malinowy, 3*Cukierek Gruszkowy, 3*Cukierek Jabłkowy, 2*Cukierek Poziomkowy, 1*Cukierek Ananasowy 3*los na loterię.

Konjec tótaj :3