Goma Na'ru

First topic message reminder :


__________
MG

Sora dopłynął do Ro, skąd udał się pociągiem do miejsca docelowego. Nie mniej trochę liche Roszańskie Linie Kolejowe (w skrócie RLI) sprawiły, że z podróżą zeszły całe dwa dni nim znalazł się w stolicy GN - Llangardaix. Całkiem solidna miejscowość. Widać, ze umieją w beton i konstrukcje stalowe, zaś po ulicach śmigały dorożki ciągnięte przez jaszczurki przypominające małe dinozaury. Teren nieco górzysty. Plus był jednak taki, że mieszkańcy posługiwali się wspólną mową, wiec problem z barierami komunikacyjnymi nie istniał. Tyle, że Sora był zmęczony, klejnoty by wypadało rozmienić w kantorku na karole i odpocząć. A później ogarnąć plan, gdzie i jak szukać tygrysa.

Niejednokrotnie sen stawał się lekiem na wszelkie problemy świata. Sprawy wyglądały jednak inaczej dla pewnej mitycznej bestii. Niebieskowłosy nawet nie zorientował się, kiedy to dotarli na miejsce. Leżał leniwie, podziwiając obrazy, które dane mu było dostrzec. Musiał przyznać, że wyspa zaskakiwała go z każdą, kolejną chwilą. W pewnym momencie przysiadł i wyglądało to trochę tak, jakby chciał pogłaskać tygrysa po głowie, jednak wcześniejsze jego słowa zdawały się go powstrzymać.
- Gdzie jesteśmy? Co to za miejsce? - pierwsze z wielu pytań nasunęły mu się na myśli. Potrafił zlokalizować ich położenie na mapie, jednak to nie wyjaśniało jakie znaczenie ma to miejsce. W żaden sposób nie odpowiadało na jego pytania. Rozejrzał się po okolicy, przysuwając się do mitycznego stworzenia, jakby szukał w nim swego oparcia. Kolejną chwilę zajęło mu zadanie następnego pytania. Kompletnie nie wiedział, czy powinien wypowiadać je na głos. Czy powinien drążyć ten temat? - C-Co zamierzasz? Co zrobimy? - dopowiedział kolejne niejasności, jakby wliczając się tym samym w problemy zwierzęcia. Nie mógł się teraz wycofać, jednak nie oznaczało to, że był pewien podejmowanych działań. Że wiedział, co powinien zrobić. Że wiedział, czy w ogóle da radę jakoś mu pomóc...

MG

- Miejsce za które jestem odpowiedzialny. Serce tej wyspy... Mój dom... - odpowiedział i spojrzał gdzieś w dal z zadumą. Chłopak poczuł, ze tego miejsca nie będzie mógł tak po prostu zapamiętać by później komuś je pokazać. Nie. W tym miejscu miał nawet wrażenie, że nie posiadał magii. A jednak czuł, ze tutaj mógłby zrobić wszystko. Wszystko, co nie wiązało się z magią.
- Powiedziałem ci, że to ja rządzę na wyspie, ale to nie prawda. To miejsce jest ważniejsze ode mnie i od wszystkich innych istot. Tylko moja magia tutaj działa i tylko ci, z którymi się nią podzielę, mogą tutaj trafić. Właściwie, to miejsce istnieje jeszcze dzięki mojej magii - bestia mówiła spokojnie. Być może podjęła już decyzję? Wszak miała trochę czasu, aby zastanowić się nad słowami chłopaka...
- Ale nie nadaje się na schronienie przed kłusownikami. Jeślibym odszedł, to miejsce uschnie i ujawni się każdemu. Kiedy ludzie je znajdą, umrze cała wyspa... - nie spojrzał na chłopca ani razu, a jego ogon poruszał się niespokojnie na boki.
- Nie opuszczę wyspy, dopóki nie będę mieć pewności, że mogę to wszystko zostawić.

Milczał. Uważnie słuchał tego, co białe stworzenie miało do powiedzenia. Nigdy wcześniej nie miał okazji, aby to porozmawiać z mitycznym tygrysem. Nigdy też nie przyszło mu borykać się z problemem egzystencji całej wyspy. Przełknął nerwowo ślinę, wczepiając twarzyczkę w miękkie futro kotowatego. Nie chciał go tak zostawić, ale nie potrafił też zbyt wiele zdziałać w jego sprawie. Nie miał siły. Nie miał też wielkich wpływów, a jego wiedza nie obejmowała w żaden sposób ratunku 'serca' wyspy.
- N-Naprawdę nie jesteś w stanie nic zrobić... - wypowiedział dość cicho, zaś jego oczy zaszkliły się. Pojedyncze krople łez skapnęły na tygrysie futerko chwilę przed tym, jak nastolatek pozwolił sobie na nieco mocniejsze wtulenie w kocie jestestwo. Być może dlatego, że nie miał tutaj żadnego, innego oparcia, a może też dlatego, że to właśnie temu stworzeniu współczuł teraz najbardziej. Mimowolne wzdrygnięcie mogło dojść mityczną bestię ze strony nastolatka, jednak ten starał się ani trochę nie ruszać. - ...n-nie możemy poszukać jakiegoś zastępcy, a-albo... następcy? - wypowiedział jeszcze ciszej, jak zazwyczaj, jednak wszelkie plany, czy wizje powoli mu się kończyły. Tak samo, jak chusteczki, których raczej ze sobą nie zabrał, a pewnie lada moment mogłyby mu się przydać. Nie chciał, aby to wszystko skończyło się w ten właśnie sposób.

MG

Bestia wzdrygnęła się, kiedy zobaczył łzy chłopaka. Wpatrywał się w niego nieco zaniepokojonym wzrokiem.
- Co ci się stało? - zapytał poruszając ogonem na boki - Hej, no przestań... - dodał po chwili i trącił go nosem. Nie wiedział co się działo z niebieskowłosym. Znał sie na zwierzetach i na tej wyspie. Nie znał się na ludziach. Wiedział jak rozpaczali jego przyjaciele, ale nie znał powodów dla których to samo robili ludzie.
- Może... może mógłbym się podzielić? Tak jak to zrobiłem wcześniej, ale...- zaczął zamyślony. Nie był pewny tego jakby ten zabieg się powiódł. Nie robił tego nigdy na taką skalę.

*sry za posta z telefonu, wiec sory za literówki i inne błedy

Nie odpowiedział. Najwyraźniej zgłębienie tajemnicy ludzkiej egzystencji musiało poczekać. Przynajmniej dla samego tygrysa i być może dla młodszego Hoshino. Ten niekoniecznie pojmował to, co się działo. Nie do końca też potrafił zareagować na słowa kociej bestii. Pozwalał jedynie trwać tej chwili, jednak ta nie mogła ciągnąć się w nieskończoność.
- ...chciałem ci pomóc, ale nie potrafię... - powiedział jedynie cicho, pociągając przy tym nosem. Kto wie, czy nie będzie musiał niedługo się wysmarkać, albo bóg wie - co jeszcze. Milczał później tak przez chwilę, jakby dopiero przetwarzał późniejsze słowa białego stworzenia. - Nawet z tym nie mam jak pomóc - dopowiedział jeszcze ciszej, zastygając w bezruchu, jakby bał się, że zaraz to wszystko się skończy. Zaraz ten moment zostanie przerwany, czy coś.

MG

Tygrys milczał dłuższą chwilę. Sam nie bardzo był pewny czy potrafiłby znaleźć rozwiązanie dla tego problemu. Do tej pory jego życie było bardzo proste. Pilnował, aby ludzie nie dotarli do tego miejsca, strzegł wszystkich istot na tej wyspie i zabawiał się z kłusownikami, aby ci skupiali się na nim, a nie na innych.
Przeniósł spojrzenie na niebieskowłosego chłopaka. Widział, że ten był jakiś zasmucony - czyżby to była jego wina? Czy tak bardzo chciał, aby z nim poszedł? Trącił nosem jego policzek po raz kolejny, aby się nie smucił.
- Jest coś co mogę zrobić, jeśli nie będzie ci przeszkadzała moja bezużyteczność. Ale to wymaga wielu przygotowań i nie wiem czy się uda. I nie wiem czy kłusownicy tego nie przejrzą...

Białe stworzenie początkowo nie doczekało się żadnej reakcji. Dopiero po pewnej chwili nastolatek wymusił na swojej twarzyczce nikły uśmiech, gładząc przy okazji głowę tygrysa. Zupełnie tak, jakby to właśnie bestia potrzebowała teraz jakiegoś wsparcia, czy uścisku. Nie trwało to jednak długo, bo ze dwa pociągnięcia nosem później, nastolatek przetarł oczy i spojrzał na kotowatego.
- Przygotowania? - ciche słówko-pytajnik padło ze strony niebieskowłoego, który nie do końca rozumiał, co tygrys miał na myśli. Spojrzał na niego pytającym wzrokiem. - ...co masz na myśli? - dopowiedział jeszcze podobnym tonem po krótkiej chwili ciszy. A nuż w tym wszystkim dostrzeże jakąś szansę na pomóc stworzeniu, albo dowie się czegoś, do czego nie będzie chciał dopuścić, bo przecież nie mógł pozwolić by mityczna bestia straciła swoją wspaniałość ot tak nie chcąc tego.

MG

Nie narzekał na głaskanie tak jak wcześniej. Można by wręcz pomyśleć, że nawet mu to nie przeszkadzało, ale czy na pewno?
- Pomożesz mi jeśli poproszę cię o pomoc? - zapytał tygrys wbijając spojrzenie w chłopca. Wyglądało na to, że zdecydował zrobić to, co powinien. Mimo iż wciąż jeszcze nie powiedział w czym rzecz.
- Żebym mógł zrobić to, co chcę, będę potrzebować dużo więcej mocy niż mam. Żeby zdobyć jej więcej, musiałbym zebrać wszystkie stworzenia w tym miejscu. Łącznie z tymi zniewolonymi. I przez kilka dni praktycznie mnie nie będzie - mówił spokojnie choć zamyślonym głosem. Przeniósł spojrzenie na swoje przednie łapy zaciskając je wysuwając tym samym pazury.
- Jednak nie jestem pewien czy na pewno się to uda...

Mieszane uczucia zdawały się zagościć w nastolatku. Z jednej strony - cieszył się z tego, że białe stworzenie zdawało się zaakceptować jego osobę w swoim otoczeniu. Z drugiej - martwił się swoją bezsilnością. Faktem, że nie potrafił znaleźć logicznego, czy spójnego pomysłu, aby uwolnić tygrysa z tego jednego miejsca, czy pozwolić mu poznać cały świat.
- Pomóc, ale... jak? - spytał się jedynie niebieskowłosy, spoglądając w końcu po raz kolejny w oczy bestii. Tym razem jednak jego obraz zdawał się być bardziej mizerny, żałosny, czy smutny, aniżeli typowy dla wróżka, jednak nie ma się co dziwić zważywszy na ostatnie, smutniejsze chwile. Wysłuchał uważnie dalszych słów mitycznego bytu, jednak niezbyt uśmiechały mu się jego słowa. - J-Jak to zniknąć? Nie możesz... chyba... - rzucił nieco bez namysłu, nieco za szybko, wyrażając tym samym swego rodzaju obawę. Zupełnie tak, jakby martwił się, że zniknięcie nie potrwa tylko kilku chwil, a znacznie dłużej. Znacznie, znacznie dłużej.

MG

- Nie mówiłem nic o znikaniu - zaznaczył poważnie i rownież spojrzał chłopakowi w oczy.
- Chcę, żebyś uwolnił tych, którzy zostali złapani. Tych zniewolonych. Tylu ilu się da... Bo raczej nie przekonasz kłusowników, żeby przestali robić to co robią prawda? - powiedział po czym oparł głowę o chłopaka. Bestia wiedziała, że byłoby to lepsze rozwiązanie niż pożarcie kłusowników. Nawet jeśli się to zdarzało, to później pojawiało się ich więcej. Śmierć zawsze szła w parze z zemstą. Nieważne czy jesteś człowiekiem czy bestią...
- Chce zobaczyć twój świat. Własnymi oczami, a nie tak jak pokazałeś mi wcześniej - dodał na koniec nieco spokojniejszym tonem niż wcześniej. Zamknął oczy czekając na odpowiedź chłopaka. Po raz pierwszy w swoim istnieniu czegoś chciał. Czy to rzeczywiście tak miało być?

Właśnie w ten sposób kształtowała się potęga informacji. Każdy mógł kreować własną wizję interpretacji pewnych danych, jednak ta nie zawsze zgadzała się z rzeczywistością. Nastolatek nie potrafił zrozumieć tego, jak potężne mogą być niektóre środki przekazu.
- Uwolnić, ale... nie dam rady sam. Nie pozwolą mi tam nawet podejść... - powiedział zaskoczonym głosem nastolatek, przez który zdawała się przedzierać odrobina strachu. Prawdą było to, że wolał unikać jakiejkolwiek interakcji z kłusownikami, a bratanie się z nimi już dawno pozostawił za sobą. Przełknął ślinę, dając tym samym do zrozumienia, że nie widział innej opcji. Ci tym bardziej nie chcieliby go wysłuchać. Dlatego też mógł się teraz zdać już na sugestie, bądź na pomysły, które zrodzą się wraz z realizacją jego planu.

MG

Zastrzygł uszami.
- Poradzisz sobie. Wiem, że sobie poradzisz. Ale jeszcze nie dziś... - powiedział trochę tajemniczo i pozwolił sobie zamknąć oczy.
- Muszę odpocząć, nie spałem odkąd uciekłem kłusownikom - dodał ziewając i położył głowę na ziemi obok chłopaka - Tutaj nic ci nie grozi, więc jeśli chcesz możesz pozwiedzać to miejsce, ale nie wychodź na zewnątrz. Tam i tak teraz pada deszcz. Zmokniesz niepotrzebnie.
Właściwie to nawet nie zwrócił uwagi na to, że Sora nawet gdyby chciał, to nie wie którędy się stąd wydostać. Przecież spał smacznie na grzbiecie bestii kiedy tutaj przyszli.
Sora był wypoczęty, więc nawet jeśli będzie się bardzo starać zasnąć razem z tygrysem - nie uda mu się to.

Młody mag mógł teraz powiązać ze sobą kilka istotnych faktów, choć wciąż nie mógł posiłkować się swoją magią.
- Serce Wyspy było miejscem zupełnie oderwanym od świata zewnętrznego. Tam padał w tej chwili deszcz, tutaj jednak miało się wrażenie, że cały czas jest piękna pogoda i mało tego czas zdawał się nawet nie upływać.
- Tygrys zdawał się doskonale wiedzieć co dzieje się na zewnątrz...
- Bestia chętnie poszłaby z chłopakiem, jednak potrzebuje więcej mocy, aby móc się podzielić - cokolwiek to znaczyło. Żeby tygrys mógł zebrać więcej mocy potrzebował do tego innych magicznych stworzeń mieszkających na wyspie. Chciał, aby Sora uwolnił te zniewolone. "Pozbycie" się kłusowników w tradycyjny sposób nie było rozwiązaniem na dłuższą metę...

Przytaknął na słowa kotowatego, dając tym samym znak, że zrozumiał jego słowa. Nie miał zamiaru postępować wbrew zaleceniom tygrysa. Być może niektóre osoby z jego gildii pomknęłyby teraz, zaraz powstrzymać kłusowników, jednak nastolatek miał świadomość tego, że jego zdolności nijak by w tym nie pomogły. Z początku siedział spokojnie przy mitycznym stworzeniu, jednak ta czynność zdawała się stopniowo nużyć obserwatora. Ostatecznie więc spróbował rozejrzeć się po okolicy. Poszukać innych magicznych stworzeń, które już tu były? A może po prostu jakiś nietypowych, niespotykanych na co dzień roślin? Możliwe, że znalazłby też coś, co mogłoby mu pomóc w tej jakże nietypowej walce z kłusowniczym ludem. Być może znalazłby jakiś sojuszników pośród niezadowolonej flory i fauny? Problemem mogło być jednak niezrozumienie. Mimo wszystko, nie chciał przeszkadzać kotowatemu oraz nie chciał też siedzieć bezczynnie i czekać na jakieś zbawienie. Miał chyba nieco czasu, który to musiał zagospodarować na... coś. Coś pożytecznego.

MG

Zwiedzanie najbliższej okolicy udowodniło mu, że fauna w tym miejscu, to głównie stworzenia, o których już gdzieś czytał bądź słyszał. A szczególnie widział je w mieście. Spotkał między innymi jaszczurki, które tam ciągnęły dorożki. Stworzenia te obserwowały Sorę podejrzliwym aczkolwiek nieco zaciekawionym spojrzeniem. Ale nie zbliżały się do niego, ani nie wykazywały agresji.
Im dalej chłopak oddalał się od miejsca, w którym zostawił tygrysa, tym więcej stworzeń spotykał. Ba! Nawet spotkał różniczkę błotną, która od razu na jego widok czmychnęła do stawu w którym mieszkały!
A flora?
Ta była niecodzienna. Choć Sora nie posiadał w tym miejscu dostępu do swojej magii i jej zapasów, to jednak wiedział iż większość tych roślin nie została przez nikogo i nigdzie opisana. Zupełnie jakby należały tylko do tego miejsca i tylko tutaj mogły pozostać.
Wąchanie kwiatków pobudzało wyobraźnię, a potrząsanie niektórymi gałązkami obsypywało chłopaka kolorowym pyłkiem. Co jakiś czas Sora czuł się obserwowany przez jedne rośliny - te małe żółte kwiatuszki, które porastały pnie drzew. Nie - nie miały oczu...
W końcu dotarł do dosyć sporej przepaści. Po jego lewej mógł dostrzec naturalne schodki prowadzące w dół, zaś po prawej w zasięgu wzroku znajdował się niewielki linowy mostek...

Być może nie posiadał aktualnie swoich magicznych zdolności, jednak nie umniejszało to ani trochę jego ciekawości. Nastolatek próbował zapamiętać w normalny, ludzki sposób wszystkie te obrazy, z którymi miał styczność. Wydawało się to dość trudne, a zarazem proste. Po prostu wyjątkowe. Nie mógł się nadziwić, że takie miejsca rzeczywiście istnieją na ziemi. Niewielki uśmiech zaczynał powoli pojawiać się na jego twarzy i stopniowo rosnąć, jednak nigdy nie miał osiągnąć poziomu głupkowatego wyszczerzenia. W końcu tak nie przystoi. Dotarł jednak do pewnego rodzaju rozdroża. Schodki prowadziły na dół, a na dodatek znajdywały się po lewej stronie. Jakoś miał sceptyczne nastawienie względem tej podróży. Przetarł jedynie dłonią czoło, rozmasowując je przez chwilę, aby po głębszym namyśle udać się w kierunku mostu. Ostrożnie sprawdziłby jego stabilność, stawiając powolne kroczki, coby móc w dowolnej chwili zrezygnować. Nie spieszył się. Próbował przedostać się na drugą stronę, jednak równocześnie... musiał coś zdziałać. Dlatego też parł przed siebie, poznając ten - na swój sposób - tygrysi raj oraz szukając czegoś, bądź kogoś, kto mógłby mu dopomóc w jego zadaniu walki z kłusownikami.