"Witaj, jestem Abri z Fairy Tail. Miło mi cię poznać"
Imiona:
Abri- geneza "pseudonimu" pochodzi od dźwięku, jaki można było od niej najczęściej usłyszeć, kiedy przebywała pod postacią lisa. Kiedy po raz pierwszy zapytano ją o imię, a nie chciała przedstawić się swoim leśnym imieniem, było to pierwsze co przyszło jej do głowy. Od tamtego czasu często zdarzało jej się mówić do siebie w trzeciej osobie używając właśnie tego imienia, ponieważ tak bardzo jej się spodobało.
Abigail Ricatto- dlatego, że zaczynając życie z ludźmi, dziwnie na nią patrzono, kiedy przedstawiała się tylko jako Abri. Jako bardzo delikatna i podatna na sugestie dziewczyna zrobiło jej się przykro kiedy raz wyśmiano ją za brak nazwiska, więc wymyśliła sobie zarówno imię, jak i nazwisko, tłumacząc od tamtej pory, że Abri to skrót od jednego i drugiego, mimo iż było odwrotnie. Dziś nie używa ani imienia, ani nazwiska - strasznie ich nie lubi, ponieważ dobrze wie, że nie należą one do niej
Shiro/Biała- jej
"leśne imię", choć ona zawsze uważała, że to bardziej tytuł, ponieważ zwierzęta w jej lesie nie posiadały imion, a właśnie tytuły. Nie przedstawia się ludziom jako Shiro i też nie chce, aby ci tak się do niej zwracali. Przez szesnaście lat życia nazywano ją w ten sposób i nigdy nie powiedziano, że to nie tylko dlatego, że jest Biała...
Wygląd:
Choć w tej chwili ma już dwadzieścia lat, to wciąż wyglądem przypomina szesnastoletnią dziewczynę. Abri jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, że sama musi sprawić, aby wyglądała na starszą, ponieważ obecny wygląd w niczym jej nie przeszkadza.
Można o niej mówić, że jest w połowie albinosem. Posiada bardzo długie białe włosy i bardzo jasną skórę, na którą słońce nie oddziałuje w takim stopniu jak w przypadku stuprocentowych albinosów. W ludzkiej postaci posiada błękitne oczy.
Ubiór:
Dziewczyna tworząc swoją codzienną stylizację bardzo starała się dopasować do obecnych trendów i nie odstawać za bardzo od innych ludzi, a jednak kompletnie nie zna się na modzie. Pomimo iż stara się nie przykładać większej wagi do swojego ubioru (ponieważ o wiele łatwiej jest zmienić się w kota, lub w ptaka, niż się przebrać), to jednak bardzo przywiązała się do obecnej stylizacji i nie zmienia w niej za wiele.
+ ciekawostka: Abri bardzo lubi tradycyjne stroje choć nie potrafi ich ubrać
+ ciekawostka: Podczas pierwszej przemiany w człowieka miała na sobie kimono. Do dziś nie dowiedziała się dlaczego.Znak gildii:
Symbol gildii Fairy Tail znajduje się na tylnej części jej lewej małżowiny usznej.
Powód dla którego wybrała to miejsce był prosty - przez długi czas nawet po przyjęciu do gildii była bardzo nieśmiała w kontaktach z innymi magami, dlatego większość czasu spędzała pod postacią białego kota. Nie ma idealniejszego miejsca na kocie, niż lewe ucho.
Dlaczego szary?
Inny kolor się "nie trzymał".
+ ciekawostka: Abri chciała mieć różowy znak gildii
+ ciekawostka: ponieważ w ludzkiej postaci znak gildii jest praktycznie niewidoczny, Abri prawie zawsze przedstawia się zaznaczając do jakiej gildii należy.Wygląd zwierzęcy:
Abri podczas każdej przemiany w zwierzęta zawsze kończy jako biała istota z czerwonymi oczami, niezależnie od tego jak bardzo skupia się na tym, aby wyglądać jak pierwowzór. Fragmenty zwierzęcego ciała, jakie pożycza podczas przejęcia częściowego, również zawsze są białe.
Charakter:
- KP mówi:
Abigail jest bardzo ciekawą dziewczyną, przez co trochę naiwną. Reaguje bardzo emocjonalnie i nie wie jakie zachowanie w danej sytuacji jest odpowiednie, przez co potrafi nie raz napytać sobie biedy. Tak, bo płacze kiedy jej smutno, a kiedy jej wesoło to potrafi podskakiwać pod sam sufit. Swoje uczucia wyraża w sposób możliwie najprostszy, więc lepiej jej w sobie nie rozkochiwać...
Ceni sobie szczerość oraz lojalność. Nie zna znaczenia słowa "mściwość" oraz łatwo wybacza. Uważa że każdy zasługuje na drugą szansę, jednak jest bardzo pamiętliwa. Krótko mówiąc - wybaczy, ale nie zapomni, dzięki czemu następnym razem będzie mogła temu zapobiec.
Jest bardzo ciekawa świata - nie przeszkadzają jej wszelkie nałogi czy uzależnienia. Nie widzi w nich nic złego, sama wręcz w kilka nałogów wpadła. Jej ciekawość i brak wiedzy o życiu z ludźmi może być niestety zgubna, bowiem bardzo łatwo nią manipulować, z czego nie zdaje sobie sprawy.
Jeśli czegoś nauczyła się od zwierząt, to tego, że trzeba żyć każdą chwilą i niczego sobie w życiu nie odmawiać.
Na dzień dzisiejszy, choć trochę się zmieniło, to jednak niewiele.
- nie jest już tak strasznie naiwna jak na początku, jednak wciąż można łatwo nią manipulować,
- zgrywa odważną, ale w rzeczywistości boi się walczyć
- uwielbia ludzi. Wszystkich bez wyjątków, mimo wielu przykrości i krzywd jakie ją spotkały z ich strony to wciąż uważa, że w każdym człowieku znajdzie się choćby iskierka dobra,
- mimo że uwielbia ludzi, wciąż się ich boi...
- nie wie co to miłość. Większość zwierząt nie zna tego uczucia, więc i ona jest pokrzywdzona. Nikt nigdy jej nie kochał, więc nie wiedziałaby jak ją okazywać...
- potrafi sie zezłościć, wpaść w przygnębienie czy smutek - oczywiście, jednak nie odczuwa nienawiści, czy chęci zemsty,
- nie rozpamiętuje przeszłości dopóki nie musi i nie planuje wielu kroków na przód. Zawsze robi to, na co ma ochotę, albo akurat wydaje jej się jedynym słusznym rozwiązaniem w danej chwili,
- potrafi panować jedynie nad strachem w sytuacjach zagrażających jej bezpieczeństwu - nad innymi emocjami nie potrafi w ogóle panować. W kontaktach z ludźmi, których mogłaby urazić woli być zwierzęciem, niż człowiekiem – ugryzienie się w policzek pomaga jej chwilowo się ogarnąć, ale ma wtedy bardzo śmieszną minę...
- nie kłamie. Nie potrafi i nie chce. Nie znaczy to jednak, że nie ma sekretów – jeśli musi stara się prowadzić rozmowę w taki sposób, aby nie powiedzieć tego, czego nie chce, choć prędzej po prostu oznajmi, iż nie może czegoś powiedzieć,
- nie ufa ludziom, którzy zarzucają jej kłamstwo lub oskarżają o coś, czego nie zrobiła,
- nie używa przejęcia całkowitego oraz prawie całkowitego na oczach ludzi, którzy jej nie znają w obawie, że ci jej nie zrozumieją (taka trochę trauma nabyta podczas pierwszych tygodni wśród ludzi), jednak nie przeszkadza jej to w paradowaniu po mieście w kocich uszach, z ogonem, niedźwiedzią łapą, czy orlimi skrzydłami,
- im częściej zwraca się do kogoś po imieniu, tym bardziej się przywiązuje do tej osoby. Sama nie wie dlaczego tak jest, ale właśnie w ten sposób okazuje swoje przywiązani,
- jest jeszcze wiele rzeczy na tym świecie, których nie zna, dlatego wciąż otwarta jest na nowe doświadczenia
- pragnie stać się osobą, na której można polegać, kimś niezastąpionym.
Ciekawostki
- Zacznijmy od tego, że jest wege, wiec odżywia się jako jedne z roślinożernych.
- Nie potrafi pisać
- Czytanie sprawia jej wielką trudność i zajmuje jej to wiele czasu.
- Bardzo lubi być głaskana
- Nie zna swojego pochodzenia i jeszcze nie jest pewna tego, czy zależy jej na tym aby je poznać.
- Mimo iż uwielbia ludzi, jest nieufna wobec obcych (przynajmniej w pierwszych chwilach)
- Nie uważa się za człowieka
- Ulubione jedzenie to jagody
- Ulubiony kolor - różowy
- Nie ma domu (jako dachu nad głową). Śpi gdzie popadnie
- "Jeśli pozwolisz jej raz - zawsze będzie mogła, a przynajmniej ona tak myśli"
- Zawsze dotrzymuje danego słowa