Sanktuarium Byka

MG

I tak oto kolejni śmiałkowie postanowili zmierzyć się z sekretami sanktuarium. Gdy tylko Samael, Takara, Chain i Torashiro przeszli przez bramę, znaleźli się w miejscu wypełnionym białą mgłą, pod ich stopami znajdowała się zaś kamienna posadzka. W każdym razie aktualnie ich uwagę przykuł symbol Byka który zaświecił się w powietrzu, a następnie litery pod nim które ułożyły się w słowa "Wybierzcie obserwatora". Cokolwiek znaczyły, chyba od tego należało zacząć.

//Wybór na głos. Jak będzie remis to kość.//

Czas na odpis: 03.03 godzina 12:00

Sanktuaria. W sumie nikt do końca nie wiedział, co ich tu spotka. Ba, samo to miejsce było tajemnicze, a jedyne informacje jakie mieli to pogłoski i legendy, które niejako zdawały się nakierowywać wszystko na jeden, w miarę logiczny tor. Jednakże... czy w świecie magii można być pewnym aż tak dokładniej tej jednej rzeczy? Wszak wiele razy stosunkowo proste rozwiązania okazywały się błędne. Ba, tak naprawdę nikt do końca nie wiedział, czego się spodziewać. No i już na samym starcie kwartet wróżek został zaskoczony. Mieli wybrać... obserwatora? Kim kurde jest obserwator? Wydaje się, że kimś, kto obserwuje. Ale czy coś jeszcze? Tora westchnął i spojrzał na resztę towarzyszy.
-Ja pójdę. Nie potrzebujemy dwóch magów do zadawania obrażeń... - tu spojrzał na Sama, a następnie przeniósł wzrok na Chain -Ktoś wspierający się przyda... - i następnie zatrzymał wzrok na ostatniej dziewoi w tym towarzystwie -A ktoś wytrzymały również. Poza tym, nie wiemy co czeka obserwatora, ale myślę, że sobie poradzę. No i możliwe, że będę jakimś wsparciem bądź rezerwą, gdy "zobaczę", że macie problem. Jak to obserwator. Patrzę, aż decyduję gdy wejść do gry. Może zamiast kogoś, może jak ktoś nie będzie w stanie walczyć. Nie wiem. Dlatego ja wolałbym pójść na pierwszy ogień. - rzucił, po części będąc ciekawym roli obserwatora, a po części, nawet tej znacznie większej, nie chcąc narażać innych członków drużyny. Jeszcze się okaże, że obserwator to ktoś, kto musi przebić się przez hordę wrogów, tylko ma ładniejszą nazwę od... szarżującego. Czy coś. Więc wtedy, Tora czułby się w miarę pewnie.

Kurczę, kolejny magiczny wybryk. Sanktuarium? Brzmiało jak coś świętego. A rzeczy święte miały związek z bogami, bóstwami, bożkami i demonami. Nie lubiła nikogo z wymienionych. Nie mniej wypadałoby zobaczyć, co jest grane. Kolejnej Inkwizycji nie potrzebowali, a jak coś wyleci z Sanktuarium i zacznie straszyć pobliskich mieszkańców? Ni mo tak. Co prawda chcieć jej się średnio chciało iść, w końcu hamak i cola brzmiały dość kusząco, ale była magiem. Uznała, że wypadałoby pójść i sprawdzić, co jest grane.
A sama nie była. W sumie same dość potężne osoby z gildii. Przynajmniej Sam i Tora, nie wiedziała jak z Chain. A Tasia sobie, przynajmniej wedle własnych przekonań, zaniżała radośnie średnią siłę drużyny.
Obserwator. Ktoś, kto obserwuje. Czyli siedzi i pewnie myśli. Tasia nie umiała ani jednego, ani drugiego, więc od razu wiedziała, ze robota nie dla niej. Na szczęście zgłosił się Tora. - W porządku. Chcesz, to idź. - stwierdziła, nie mając większych zastrzeżeń co do kandydatury kolegi z gildii. Skoro uważał, że da sobie radę to nic jej do tego. Zdawało jej się, że mówi słusznie. Ze faktycznie jedna osoba od bicia starczy. Słysząc jednak o przydatności "wytrzymałej" osoby mruknęła tylko coś pod nosem. To, że jeszcze żyła nie oznaczało, że jest wytrzymała. Nie mniej nie ciągnęła tematu, nie było po co. Zamiast tego stała i czekała, aż wszystko się zacznie.

Po raz kolejny tym razem już Białowłosy brał udział w czymś dużym, a przynajmniej tak mu się wydawało jeszcze przed tym jak pojawił się tutaj z towarzyszami z gildii. W sumie również, to był od dłuższego czasu coś w czym brała oprócz niego udział więcej niż jedna Wróżka, ostatni raz tak było podczas udziału w eksperymencie w Artail. Wtedy z tego co pamiętał wszyscy chętni do tego byli Wróżkami, może nie znał ich zbytnio dobrze, ale jednak kojarzył. Tych natomiast z którymi znalazł się w tym dziwnym miejscu w celu zbadania oraz zatrzymania tego, jeśli to było coś nieprzyjemnego dla świata, znał już lepiej. A to już dawało im pewną przewagę nad przeciwnościami, jakie staną im na drodze. Torę widział w akcji podczas igrzysk, a szczególnie podczas ich wspólnej walki w parach, z Tasią sam osobiście walczył więc na własnej skórze poczuł co ta dziewczyna potrafi, słyszał o jej dokonaniach, o "Widoku Takary, zabierającej w ferworze walki cały cement ze ścian nośnych... Tego nie da się zapomnieć". Natomiast co do Chain, pewnie i ona sporo potrafiła, wiele razy miała okazję zaprezentować swoją siłę lub coś innego, jak pewnie każda Wróżka, tylko jakoś to nie dotarło jeszcze do Sama.
Widział dziwny znak, widział dziwne słowa o "Obserwatorze", którym miał zostać ktoś z tej czwórki, która tutaj się zjawiła. Nie odpowiedział od razu, chwilę zastanowił się nad tym oraz na słowach Torashiro, który sam zgłosił się na chętnego do tej roli.
- Skoro tak chcesz to ja nie mam nic przeciwko temu. Pamiętaj tylko jak będziesz miał jakieś problemy to spróbuj jakoś daj znać, może uda nam się u ciebie tak zjawić - powiedział mag błyskawic do swojego dobrego znajomego z gildii. Gdy skończył mówić do niego, raz jeszcze sprawdził co ma przy sobie, były tam jego rękawice, ochraniacze na łokcie oraz na kolana, wszystko założone.

Chain razem ze swoją drużyną podążyła w czeluści bramy...
Była przygotowana na wszystko, nie martwiła się. Mimo, iż sama nie jest zbyt silna, ma wokół siebie przecież Takarę, Sama i Torę. Oni potrafią zadbać o siebie, jak i o innych... Z nimi nic jej nie grozi.
Na propozycję Tory, dziewczyna rozważyła jego słowa w głowie, po czym pokiwała głową, zgadzając się z jego argumentami.
-Uważaj na siebie-
Rzuciła białowłosa, chociaż wiedziała, że większą uwagę musi zwrócić na siebie, niż na innych. To raczej ona była w tej drużynie słabym ogniwem. Ale czas o siebie zadbać. Czas zawalczyć.
Dziewczyna uśmiechnęła się, przygotowując się do walki, która jeszcze nie nastąpiła.

MG

Kiedy tylko drużyna zgodziła się co do kandydatury Tory, ten zniknął a dym rozwiał się, ukazując wróżką korytarz. Miał on jakieś 3x3x3m, oświetlony był podchodzniami rozmieszczonymi co około 3m a jego długość... no był długi. Może 70, może 100 metrów. Ciężko ocenić, w każdym razie był długi i cholernie jednoletni, cały z kamienia. Czy były gdzieś drzwi, czy ich nie było? Tego nie wiadomo, można było tylko poruszyć się do przodu.

Tymczasem Tora zalegał sobie w wygodnym fotelu, w niewielkim ciemnym pomieszczeniu. Przed nim znajdowała się mapa a na niej krzyżyki z imionami towarzyszy. Na prawo od niej instrukcja która mówiła że stuknięciem palcem w mapę ześle w dane miejsce użyte zdolności czy zaklęcia. Pod instrukcją znajdował się panel ze zdolnościami, aktualnie przedstawiał jeden kwadracik z drzwiami a pod nim nazwa "Przyzwanie drzwi". Zdolności były jednorazowego użytku. No i oczywiście Tora mógł się z nimi porozumiewać telepatycznie. Niestety z jedną osobą na raz.

Mapa

Stan postaci:
Takara: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić*; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia
Samael: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić*; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia
Chain: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić*; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia

Torashiro: [Przyzwanie drzwi]. Telepatia

Czas na odpis: 08.03 godzina 19:00

*Nie mozna chodzić ani biegać. Ogólnie stawiać kroków. W tym na czworakach. Przy użyciu magii pozwalam na bieganie. Oczywiście inne metody poruszania pokroju czołgania i skakania są ok.

Kamienna posadzka. Kamienny korytarz. Było dobrze. Nawet bardzo dobrze. Tasia czuła, że będzie mogła się pobawić. Kiedy Tora zniknął wiedziała, że całe Sanktuarium zaraz się rozpocznie. Bez większego ociągania nałożyła obie magiczne rękawice na dłonie. Nic więcej nie było jej specjalnie potrzebne do walki. Upewniła się tylko, że Sprzączka jest na swoim miejscu i nie pomyliła pasków. Tasie ciągnęło do ziemi. Zderzenie się z nią przy dużych prędkościach zdawało się być niezbyt przyjemne. Z ziemią, nie z Tasią. Chociaż czasami z Tasia też. Spojrzała na korytarz chcąc wypatrzyć jego koniec, chociaż zdawało jej się, ze ciągnie się i ciągnie. Mlasnęła niezadowolona. Dużo chodzenia. Tak przynajmniej jej się wydawało.  - Dobra, ruszamy. - rzuciła do towarzyszy idąc przodem. Nie mniej mocno się dziwiła, kiedy na próbie ruszenia stanęło, a Tasia nie mogła iść. No tak, nie mogło być za łatwo. Ostatecznie skakanie zdawało się zdawać egzamin i tak to oto dziwnie ruszyła do przodu. Ostrożnie, będąc gotowa na wszystko. No, prawie wszystko. W każdym razie jeżeli zobaczy, że coś chce jej zrobić krzywdę stara się jednym sprawnym skokiem uniknąć zagrożenia. Jeśli się nie da, to po prostu już na starcie rąbnie Shielda. Jeżeli z jakimś zamysłem tworzyła to zaklęcie to z pewnością po to, by nie dostawać zbyt dużo ran. Stara się też patrzeć pod nogi. Jeżeli któryś z fragmentów kamiennej posadzki wyda się podejrzany, spróbuje go minąć. Zwłaszcza wszelakie liny i inne dziwne rzeczy, które mogą robić za część pułapek.

No i grupa Wróżek zmniejszona o jedną z nich do zapewne do jakiegoś ważnego zadania, jakim była rola Obserwatora, była gotowa ruszyć dalej. W głąb korytarza, wyglądającego zdaniem Sama na solidny, w celu zbadania o co chodzi z tymi całymi Sanktuariami, a przynajmniej na razie z tym, w którym obecnie się znajdowali. Po wysłuchaniu dwóch słów wypowiedzianych przez koleżankę z gildii i Białowłosy postanowił ruszyć do przodu, a przynajmniej spróbować, jak to się po chwili okazało. Nie mógł zrobić kroku w przód, nie ważne którą nogą chciał skierować przed siebie jako pierwszą, co było dziwne, zważywszy na to, że to dzięki tym dwóm kończynom dotarł tutaj. Zauważył również w krótkim czasie, że Tasia również ma problemy z zrobieniem pierwszego kroku w celu przemieszczenia się w głąb tego Sanktuarium. Gdyby jedna osoba nie mogła się ruszyć z miejsca, wtedy można było powiedzieć, że stres lub strach przed tym miejscem spowodował takim paraliż. Gdy jednak więcej niż jedna osoba nie może ruszyć dalej, wtedy najczęściej warto przypisać ten efekt jakiemuś innemu źródłu, jak na przykład temu obiektowi w którym się znajdowali. Tak wiec Białowłosy po próbach zrobienia kroku w którąkolwiek stronę postanowił skorzystać z pomysłu, jaki zastosowała tutaj Wróżka od ziemi. Mag błyskawic najpierw zrobił lekki podskok do góry, na kilka centymetrów, co okazało się być możliwe do wykonania. Tak więc Samael ruszył przed siebie skokami, przy okazji obserwując co pewien czas teren wokół siebie oraz jak idzie pozostałych członkom tej grupy. Byli w nieznanym miejscu, tak więc niewiadome jest co ich spotka bądź zaatakuje, tak więc lepiej mieć oczy szeroko otwarte, jak i nasłuchiwać otoczenie wokół siebie.

Chain spojrzała za znikającym Torą po czym przetoczyła wzrokiem po reszcie wróżków. Takara i Samael. Bardzo mocny zespół... Białowłosa nie wiedziała, w czym mogłaby im pomóc. Była raczej tą, którą trzeba bronić, nie tą, która potrafi obronić innych.
Wzruszyła jednak ramionami. Wątpliwości na nic się teraz nie zdadzą.
Podrapała się w miejscu, gdzie niedawno pojawił się jej Sacred Relict pod postacią tatuażu. Trochę piekł a to oznaczało, że zbliża się bitwa.
Chain pokiwała głową na słowa Tasi. Zamierzała trzymać się za resztą grupy, żeby ich nie spowalniać.
Kiedy próbowała się ruszyć, nie udało się zrobić nawet kroku... Długo się męczyła, zanim wykorzystała sposób, w jaki poruszała się Takara.
W podskokach ruszyła za dwójką towarzyszy, uważając na wszelkie niebezpieczeństwa.

No i Tora znalazł się w pomieszczeniu, gdzie praktycznie bawił się w osobę na monitoringu. Spojrzał na mapę, a potem na jego ekipę. Mieli przed sobą długi korytarz. No i w sumie brak pomysłu, gdzie by się tu znaleźć. Ale cóż. Mógł się porozumiewać telepatycznie, a więc przekazywać myśli. A myśli nie były tylko słowami, tak więc pomyślał o Samie i postarał się przesłać mu całą mapę, którą obecnie miał przed sobą za pomocą telepatii. Gdyby zaś się nie dało, bo tak, bo coś, bo MG, bo Dą, no to trudno, smutek, po prostu przekaże mu swoje informacje.
~Mogliście poczekać moment, aż się tu ogarnę.~ mruknąłby z lekkim rozbawieniem, po czym dodał ~Podajcie mi szerokość korytarza. Ja zaś postaram się was poprowadzić do środka sanktuarium.~ poinformował Sama, który, miejmy nadzieję, przekaże to reszcie ~Najprościej by było, gdybyście od razu skręcili w lewo...~ to mówiąc użyłby [Przyzwania Drzwi], by takowe pojawiły się na lewo od grupy, by mogli znacznie szybciej wejść do wewnętrznej warstwy sanktuarium. ~Jeśli zabraknie mi zdolności, prawdopodobnie będzie trzeba zniszczyć ścianę~ dodał rozbawiony.

MG

Tora zdecydowanie przecenił własne zdolności umysłowe. Telepatia, którą dysponował tylko i wyłącznie dzięki pożyczeniu, nie była czymś tak prostym w obsłudze, ani tak dobrze wyćwiczonym, jak jego laser. I skupienie się na każdym fragmencie mapy by ją bezbłędnie Samowi przekazać przekraczało zdolności jego umysłu. Dlatego ograniczył się do samych słów. Sama trójeczka postanowiła skakać. Prowadziła Takara i na pewno była zaskoczona kiedy po jej lewej nagle pojawiły się drzwi. Jeszcze bardziej zaskoczona była pewnie Chain, kiedy tuż przed jej twarzą, pojawiła się ściana, oddzielając ją od reszty towarzystwa. Nie została jednak w korytarzu tak calkowicie zamknięta, bo za jej plecami, tam skąd przyszła, pojawiły się drzwi. U Tory zniknęła ikonka drzwi, ale pojawiła się całkie  nowa ikona, tym razem przedstawiająca kłódkę. Podpis pod nią mówił zaś "Stałe drzwi"

Stan postaci:
Takara: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia. 177MM
Samael: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia
Chain: Ataki bronią białą nie zadają przeciwnikom obrażeń; Gracze nie mogą chodzić; Ataki wręcz zadają przeciwnikom dotkliwsze obrażenia

Torashiro: [Stałe drzwi]. Telepatia

Czas na odpis: 14.03 godzina 13:00

Mapa

Na samym początku Białowłosy nieco podczas swoich podskoków do przodu został zaskoczony tym, że to właśnie z nim, a nie z którąś z pozostałych towarzyszek, postanowił skontaktować się Tora. Pewnie to zaskoczenie było widoczne po jego twarzy, jednak jak szybko pojawiło się ono na jego twarzy, tak też szybko zniknęło z niej. Wróżek uważnie słuchał wszystkiego, co ma mu do przekazania jego przyjaciel, również samemu postanowił mu odpowiedzieć co nieco.
- A ty byś zaczekał ? Jesteśmy przecież Fairy Tail, lubimy robić wszystko po swojemu, a czekanie nie jest naszą mocną stroną. No i pamiętaj, że tutaj jest Tasia, która lubi chodzić własnymi ścieżkami, to ona wystartowała jako pierwsza, ja tylko staram się pilnować, abyśmy ciągle byli w grupie. A jeszcze jedno, korzystając z okazji powiedz, czy wtedy, gdy ostatni raz razem piliśmy ten twój otrzymany trunek, to czy wystąpiły u ciebie powiedzmy, że jakieś inne efekty uboczne oprócz kaca ? - odpowiedź dla Tory w myślach właśnie taka była, kiedy on się z nim skontaktował się telepatycznie, nie zapominając na koniec dodać danych szerokości korytarza, tak dokładnie na ile może na oko.
Chciał coś jeszcze odpowiedzieć swojemu znajomemu z gildii, gdy nagle stało się coś, co po raz kolejny, jednak tym razem bardziej niż poprzednio zaskoczyło Sama. Powstała ściana, która oddzielała jedną z towarzyszek maga błyskawic od pozostałej dwójki,  oraz pojawiły się te drzwi o których powiedział Torashiro. Przynajmniej tak się wydawało Białowłosemu, dobry znajomy powiedział mu o skręcie w lewo i tym sposobem połączył Samael drzwi z wypowiedzią jaką usłyszał. Pojawienie się ściany mogło zostać spowodowane pojawieniem się tych drzwi po ich lewej stronie. Mógł to również zrobić ktoś z tej trójki w korytarzu, na przykład przez położenie nogi w nieodpowiednim miejscu i w ten sposób aktywowanie pułapki. Tak czy inaczej, Wróżek obrócił się w podskokach i również korzystając z nich zbliżył się bliżej ściany oddzielających ją od Chain. Gdy już znajdzie się w odpowiednim miejscu, pierwsze co robi po dotknięciu ściany lewą ręką, to używa Wyczucie . W ten sposób chce się dowiedzieć, gdzie jest ich koleżanka zanim ktoś z pozostałej dwójki nie będzie próbował przebić się do niej.
- Co do drzwi, to jestem prawie pewien, że to sprawka Tory, co do ściany do nie wiem. Spróbuje się z nim skontaktować, tak więc jeśli możesz to poczekaj chwilę przed robieniem dziury czy tam czegoś innego. Chain jest obecnie mniej więcej tutaj, taka informacja na przyszłość - mówi szybko do Takary, ostatnie zdanie natomiast wypowiada wtedy, jeśli uda my się odkryć obecną lokalizację Białowłosej, którą wskazuje  prawą ręką.
- Tora, mamy mały problem, pojawiła się ściana oddzielająca mnie i Takarę od Chain, mogłeś to zrobić przez przypadek jak pojawiały się te drzwi ? Możesz to jakoś zmienić bez zniknięcia tego przejścia w głąb tego Sanktuarium ? Jak możesz, daj szybko odpowiedź,  jesteśmy gotowi na przebicie się do niej, jeśli nie masz tam jakoś możliwości usunięcia tej ściany czy tam stworzenia jakieś przejścia - takie myśli ciągle krążyły w głowie Sama i zamierzał je skierować w stronę Torashiro, gdy ten po raz kolejny postanowi z nim skontaktować się.

Chain aż pisnęła, kiedy nagle przed nią, podczas wesolutkiego skakania jak króliczek, pojawiła się ściana.
Pierwsze co pomyślała dziewczyna to to, że to cholerny żart Tory... Chociaż miała nadzieję, że brązowowłosy nie ma zamiaru długo się tak bawić...
Chain przyłożyła ucho do ściany, sprawdzając, czy słyszy stamtąd jej ziomeczków. Później sama postanowiła się z nimi skontaktować.
-Sam? Tasia? Słyszycie mnie? Nie bardzo wiem co się stało, ale za mną pojawiły się jakieś drzwi. Prowadzą tam, skąd przyszliśmy. Mam czekać tutaj, aż rozwalicie ścianę, czy zobaczyć, co jest dalej?-
Cholerne Sanktuarium... Ale nagrody same się nie zbiorą... Trzeba czasami zaryzykować.
Problem w tym, że dziewczyna nie bardzo miała jak pomóc w rozwalaniu ściany... Mogła liczyć jedynie na wszechpotężną, burzącą budynki, ściany i karki Tasię...
-Odsunę się do tyłu, jeśli chcielibyście przebić się do mnie-
To mówiąc, Chain pokickała pod drzwi, które pojawiły się za nią.

Oj, dziwne rzeczy się działy i sama Tasia nie bardzo wiedziała, co robić. Tu drzwi, tu ściany... Kurczę, na swój sposób czułą się jak u siebie, ale jednak ani ściany ani drzwi nie współpracowały tak, jakby sama Tasia chciała. Tym bardziej, ze oddzieliły Chain od reszty drużyny i to już było mocno nie. Westchnęła widząc, co się dzieje i jeszcze raz, słysząc Samaela. - Ej, nie żeby coś. Ściany są z kamienia. Ja jestem magiem ziemi. Może no nie wiem... Zamiast bawić się w szukanie drzwi no... sami je zrobimy? Jeżeli całe sanktuarium ma kamienne ściany to mogę nas poprowadzić do prostej do środka, tylko musiałabym mieć informację, w którą stronę kopać. - poinformowała nie rozumiejąc, dlaczego nikt nie powiedział jeszcze "Dobra Tasiu, kop". Albo sam zasugerował takie rozwiązanie. No bo zrobienie dziury w kamieniu to serio to nie była dla niej jakakolwiek robota. Ale okej, rozumiała. Bawimy się w rozumowe poradzenie sobie z problemem. Tymczasem nie wiedziała, co się dzieje z Chain. Znaczy niby słyszała, niby miała informacje, ale wiedziała, że nie można jej tam zbyt długo zostawić. Nie wiedzieli, co jest w sanktuarium i co może na nią wyskoczyć w międzyczasie, jak oni tu myślą nad planem. Ale w porządku. Rządził Tora. Albo Sam, sama nie wiedziała. Ona robiła tylko za czołg. Dlatego też postanowiła faktycznie chwilę poczekać tak jak poprosił Sam. Gdyby jednak usłyszała, że za ścianą dzieją się rzeczy, doskakuje do niej i od razu kopie Diverem bez dalszego czekania na instrukcje.

Tora spokojnie się przyglądał całej sytuacji na mapie, jednocześnie rozmawiając sobie z Samem. W tym temat tamtego picia...
~Możemy... zostawić to na... później...?~ spytał, a w jego myślach był wyczuwalny dość... zażenowany ton. Tak czy inaczej obserwował akcje dalej i został zaskoczony, gdy nagle ściana oddzieliła Chain od reszty. Syknął na głos, a potem rzekł do Sama, spoglądając na mapę. ~Przejdźcie przez drzwi, które wam zrobiłem, a potem w lewo. Na razie nie przebijajcie się na siłę, ale trzymajcie się blisko siebie, by was nie rozdzieliło. Trzymajcie się cały czas lewej ściany, nie odbijajcie w prawo. Na końcu będą drzwi. Przejdźcie przez nie, a potem po lewej stronie będą drzwi. Zaprowadzę tam Chain. Uważajcie na siebie. No i nie marnujcie za dużo many. Następnie pokieruję was do środka. Pośpieszcie się. Rozłączam się.~ poinformował Sama, kończąc lekkim żartem, czy też informacją, poprzedzonym ponagleniem a następnie podłączył się do Chain.
~Chain? Tu Tora. Rozmawiałem z Samem, pokieruję cię do nich. Zawróć i idź cały czas przed siebie, przejdziesz potem przez drzwi, a następnie są drzwi na prawej ścianie. Tam ma czekać Sam i Tasia. Uważaj na siebie. Powiedz mi jeszcze, jak szeroki jest korytarz i ewentualnie policz ilość kroków do pierwszych drzwi. Dobrze? No i śpiesz się.~ mówił spokojnie, choć na twarzy był poważny. I tak raczej nikt go tu nie widział, ale się przejmował trochę. A jak! W końcu chodziło o jego znajomych! Których no zostawił. Miał niby jeszcze te stałe drzwi, ale wolał je na moment zatrzymać. Miał wrażenie, że niedługo drzwi zaczną znikać, a wtedy nie będzie za ciekawie. Miał te obawy, ale wolał o nich innym nie mówić. Jeszcze.