Park Hargeon

First topic message reminder :

"Zielone serce tego portowego miasta" tak na ten park mówią mieszkańcy. Sam park jest bardzo duży, mniej więcej w samym centrum miasta. Przeważają w nim potężne drzewa liściaste, które na jesieni dają niesamowity pokaz tysiąca barw. Mnóstwo alejek daje spacerowiczom możliwość spokojnego spacerku z dala od wścibskich oczu. Jeśli zaś strudzeni podróżnicy chcą odpocząć przy źródle wody, mają do dyspozycji olbrzymią fontannę, jedną z najstarszych w Fiore. Pełna rzeźb małych kupidynów tylko wzmaga i tak romantyczną atmosferę. Park jest przyjazny nie tylko młodym parom ale też i strudzonym, szukającym odpoczynku ludziom zaawansowanego wieku. Duża ilość ławek powoduje, że miejsc siedzących nigdy nie zabraknie.

by Sakamoto

Spoglądał na nią wyczekując cierpliwie jej reakcji, na którą jakby nie patrzeć czekać długo nie musiał. Zaśmiał się widząc jak się zarumieniła i zacisnęła ze sobą łapki. Skrępowanie wyszło! Dla niego było to dosyć zabawne, gdyż wiedział, że raczej się do niego ot tak nie dobierze. Chwilami miał jedynie małe wątpliwości. -Hah, wiedziałem. Hm...-zamyślił się przez chwilę. -No dobrze, niech będzie skoro to dla Ciebie aż tak istotne.-uśmiechnął się lekko, wciąż na nią patrząc. Złapał za koniec koszulki jedną ręką i podciągnął ją do gry, ukazując szkarłatny znak gildii, który znajdywał się na klatce piersiowej w okolicy serca. Po chwili puścił materiał, który wyleciał z jego dłoni i zasłonił jego ciało. -Twoja kolej.-odrzekł, przyglądając się. Gdzie mogła go mieć... Hmm... -Ach, nie mam nic przeciwko. Możemy pójść gdziekolwiek. Czasu mam wiele...-odrzekł.

Wręcz pożerała jego brzuch i każdą odsłoniętą część ciała po kolei, no ale oczywiście wypatrując znaku a nie skupiając się na jego ciele ot tak samym. Miał go, rzeczywiście. Uśmiechnęła się i położyła dłoń na lewej piersi, lekko złapała za materiał i opuściła go w dół na tyle na ile musiała by pokazać znak. - Zadowolony? To się cieszę. Już teraz potwierdziliśmy swoją tożsamość. - zaczęła się śmiać i podniosła się, zapakowała wszystkie swoje rzeczy do torby. - W sumie... hmmmm. - mruknęła, mierząc go lekko podejrzliwie oczkami. - Zabiorę Cię do fajnego miejsca. - roześmiała się. - Tylko nie nastawiaj się na wiele. To jak idziemy? Chyba, że masz swoją propozycję co do miejsca.

Dziewczyna złapała za materiał i opuściła go na wybraną długość. Jego oczom ukazał się znak gildii Fairy Tail, koloru złotego. Och, złoto. Całkiem ładny. -Zadowolony, oj zadowolony. Chociaż... myślałem, że będzie w jakimś ciekawszym miejscu, o!-zachichotał. Rzecz jasna ot tak sobie żartował, nie miał na myśli niczego złego. Chyba. Jakkolwiek również podniósł się z miejsca, w którym siedział i przyglądnął jak dziewczyna zbiera swoje rzeczy do torby. Jakby miała ich nieco więcej to zapewne by pomógł, no ale szybko się z tym uwinęła sama. W mgnieniu oka! -Fajnego miejscaaaa? Co masz na myśli?-zapytał z ciekawością, której nie dało się wręcz ukryć. Co też mogła wymyślić, hm? -Nie, nie. Chętnie pójdę gdzie tylko zaproponujesz. Przynajmniej tak mi się wydaje...-podrapał się z tyłu głowy i czekał. -Prowadź więc.-dodał po chwili, gotów za nią ruszyć.

[zt 2x]

Przechadzając się chodnikiem wyłożonym kostką młody chłopak o srebrzysto-białych długich niemal do pasa rozmasowywał sobie kark. Był niezwykle odrętwiały, tak bardzo że białowłosy nie mógł już tego znieść. A przyczyna takiego stanu rzeczy znajdowała się na jego drugim barku. - Wielka i ciężka halabarda opierała się o jego ramie. Do tej pory nosił ją po tej samej stronie.
- Cholera by to~! - krzyknął. E tam krzyknął, normalnie się wydarł a nie krzyknął. Do tego rzucił broń na ziemie, tak mocno że odbiła się od niej niemal na wysokość kolan. - Przez to draństwo nie mogę obrócić się w lewą stronę. - to już powiedział, podniesionym głosem i ze złością, ale powiedział a nie wydarł na cały głos. Dwa razy jeszcze przydepnął swoją nową broń. Naprawdę go to irytowało. Po jakiego diabła mu coś takiego?
- Chrzanić to... - burknął nie zadowolony. Ruszył dalej zostawiając halabardę. Zatrzymał się i zaciskając zęby zawrócił na pięcie. Podszedł i szybkim ruchem odniósł broń.
- Nie zostawię tego tak po prostu, wywaliłem na to sporo kasy. - powiedział znów zawracając. Tym razem nie zarzucał sobie broni na ramie a po prostu szedł trzymając ją w opuszczonej dłoni. Przeszedł kilkanaście metrów. Aż zauważył fontannę. Dobra miejsce na przerwę - stwierdził w myślach. Podszedł do najbliższej ławki, stała na wprost fontanny. Rozsiadł się na niej wygodnie. łapki rozpostarł na całą jej długość. Głowe odchylił do tyły, a lewą nogę oparł kostką o prawe kolano. Halabarda oparta obok niego zawisła w pozycji pomiędzy leżeniem, a staniem. Znów zaczął masować obolały kark.

Nori po wyjściu ze sklepu postanowiła... śledzić jegomościa, który ją zaczepił w sklepie. Był bezczelny jej skromnym zdaniem. A dlaczego to? Po pierwsze ten przerośnięty typek śmiał się z jej niskiego wzrostu. To nie jest wina dziewczyny, że nie urosła, prawda? Miała niskich rodziców, więc czemu niby miałaby być wysoka. Ale bardziej zabolało ją to, że spojrzał na jej piersi, a raczej ich brak. Pewnie się z niej teraz śmieje... dzieciak! Niska, brak jakichkolwiek krągłości... dziewczynka, a nie kobieta! A ona nie chce być tak spostrzegana. Chce by ludzie ją odbierali jako osobę dorosłą. Od śmierci rodziców jest śmiertelnie poważna, nawet poszła w ich ślady i dołączyła do Grimorie Heart (czego teraz żałowała). Ale tak naprawdę nigdy nie miała dzieciństwa i pewnie chciałaby czasem to nadrobić, ale nie może. Ma ważniejsze sprawy na głowie niż zajmowanie się bzdetami. Musi stać się silniejsza, nie ma czasu na obijanie się, co nie?
Gdy nieznajomy usiadł na ławce, przymrużyła oczy. Dobra, teraz mogła wyjść z ukrycia! Pokazała mu się, wychodząc za drzewa. Podeszła bliżej niego, tak by ją rozpoznał. Na jej twarzy gościła gniew, jej pięście były zaciśnięte.
- Jaki niespodziewany zbieg okoliczności, znów się spotykamy, Panie Patrzę-Tam-Gdzie-Chcę!

Słysząc zbliżające się kroki Shinji opuścił głowę, twarz zwrócił w miejsce z którego ich dźwięk się rozchodził. Wciąż rozmasowywał odrętwiały mięsień karku. Nie wyglądał na zadowolonego, przeciwnie raczej na wkurzonego tym, że ten kłopotliwy stan nie chce minąć. Ale wyraz jego twarzy zmienił się kiedy dziewczyna wyszła z cienia. Rozpoznawał ją. Na jego facjacie znów pojawił się uśmiech, złośliwy, niemiły. Ale tylko na moment, znikł tak szybko jak się pojawił zastąpiony przez nijaki wyraz twarzy. Chłopak zmrużył oczy, po czym zaczął lustrować nieznajomą. Tak nieznajomą, bo jej w końcu nie znał. Jego srebrne oczy obejmowały całą jej sylwetkę, ale koncentrowały się na twarzy. Ciekawe czego chce? - przemknęło mu przez myśl, ale nie odezwał się. To ona zagadnęła pierwsza. Shinji uśmiechnął się znów złośliwie. Ignorowanie jej, całkowite ignorowanie. Ciekawe jak na to zareaguje, co nie? Wkurzy się? Na to by Shinji obstawił, biorąc pod uwagę jej zachowanie w sklepie. A może posmutnieje? Kto wie kto wie...
Zerknięcie na łapkę dziewczyny. Mocno zaciśnięta, nie umknęło to uwadze długowłosego.
- Szlag. - burknął pod nosem. Jego natura pozwalała my droczyć się z ludźmi, denerwować ich i w ogóle, ale jednocześnie jakaś inna jego część powstrzymywała go czasem.
- Ohh~! - odpowiedział przymykając oczy. Zaraz znów kiedy je otworzył ukazał się w nich srebrzysty blask. Tyle, że teraz nie patrzył na nią, a na fontannę. - Patrze tam gdzie chce. Masz z tym jakiś problem dziewczyno? - zapytał nie zmieniając swojej pozycji.
- Swoją drogą mogłabyś wymyślać bardziej oryginalne te przezwiska... - dodał ponownie zerkając na nią.

Nori była dziewczyną zazwyczaj opanowaną, która nie przejmowała się byle czym... a raczej nie pokazywała swoich uczuć po sobie, ponieważ uważała to za zbędne. Kto się zainteresuje jej uczuciami? Jest przecież zwykłym bachorem, nikim więcej... na dodatek całkowicie obcym, więc tym bardziej ma się to gdzieś. A co tam, uraźmy piętnastoletnią dziewczynę, nic o niej nie wiedząc, przecież to takie fajne, co nie? Tak pewnie ten facet sobie myślał, kiedy się z nią droczył. Smarkula, nic nie warty dzieciuch. Może i miał rację? Norka, mimo swoich odważnych słów, silna nie była i trudno było się jej pogodzić z niektórymi rzeczami. Na przykład do dziś nie chce iść na żadną misję po tym szoku, jaki przeżyła. Jest magiem Grimorie Heart, ale nie jest zła, wręcz przeciwnie. Noriś jest naprawdę dobrą osóbką w środku swojego małego, lolitkowego serduszka. Ona po prostu kryje to przed światem, bo nie chce, by uważali ją za naiwną dziewuchę. Jest dorosła... tak ludzie muszą ją przestrzegać, dlatego podchodzi do wszystkiego pilnie, zawsze się stara, daje więcej niż 100% własnych możliwości... ale zawsze wygląda to tak samo do cholery! Czemu, może ją ktoś uświadomić? Czemu, mimo szczerych chęci, nic jej nie wychodzi? Może za mało trenuje? Być może...
Spojrzała na mężczyznę, który aktualnie ją ignorował. Ale nie reagowała na to, czekała co dalej będzie. Siedziała cicho z grobową miną... taką bardzo norisiową, ale z drugiej strony w ogóle nie pasującą do jej uroczej twarzyczki, na której i tak rzadko kiedy widniał radosny uśmiech... Przymrużyła oczy, kiedy nieznajomy zaczął mówić.
- Nie, jeżeli nie są to moje... ech nieważne.- Westchnęła. Jeszcze jej dowali, że nic nie ma.- Wymyślam takie, jakie chce. Masz z tym problem?- Delikatnie wygięła usta w ironicznym uśmieszku.
Nori chciała mu przywalić, ale wiedziała dobrze, że źle się skończy to dla jej pięści. Była bardzo delikatna, a uderzenie takiego byka pewnie połamałoby jej palce... no cóż, pokrzyczy trochę na niego i jej pewnie przejdzie.

Dziewczyna pewnie tego nie zauważyła, ale kiedy powiedziała swoją kwestię coś się w Shinjim zmieniło. Na jego czole zakryta lekko białymi włosami nagle pojawiła się żyłka. Tak, nie inaczej. Irytacja w nim wzrosła kiedy usłyszał jak z usteczek tej smarkuli dochodzi do niego dźwięk. Dźwięk takich samych słów jakich jeszcze przed chwilą sam rzucił w jej kierunku. I pewnie w ogóle by to zlał gdyby właśnie nie użyła jego sformułowania. A tak to:
- Ty maała...~! - zaczął wstając i robiąc krok w jej kierunku. Pomachał przy tym w teatralny sposób zaciśniętą pięścią. Pogroził jej krótko mówiąc. Po chwili zaśmiał się na głos. Co on odpierdzielał? Groził jakiejś dziewczynie. To nie w jego stylu, chociaż... z drugiej strony zawsze był wybuchły.
Minęła sekunda, może dwie. Shinji opadł ciężko na ławkę przyjmując wcześniejsza pozycję.
- Nie, nie mam. - rzucił obojętnie. Już mu przeszło. - Mów jak ci pasuje, mam to w nosie. - po tych słowach sięgnął po halabardę. Zaczął nią obracać, bawić się. Ale to nie była zabawka tylko ciężka broń, toteż po chwili uderzył jelcem mocno o ziemie i oparł ją o ławkę. Podłożył łapki pod głowę i niby niezainteresowany zaczął znów spoglądać na ciemnowłosą.
- Tak właściwie... Co tu robisz dziewczyno? - zapytał. To było dobre pytanie, nie wierzył że znalazła się tu przypadkiem. Ciekawe czego chce? Może jakoś się na nim odegrać za  akcję w sklepie? A może bo prostu poczuła do niego miętę? Heh, to ostatnie najbardziej prawdopodobne. W końcu facjatę białowłosy ma nie najbrzydszą. Uśmiechnął się kiedy ta myśl przemknęła mu w głowie. Ale nie jak wcześniej złośliwie, teraz był to bardziej uśmiech okazujący zadowolenie i pewność siebie. Zabawne co? Ile emocji można wyrazić tylko za pomocą uśmiechu.

// Sorka, może być chaotycznie albo zwyczajnie jakoś dziwnie i bez sensu. To chyba późna pora. |:  

Nori była dziewczyną bardzo spostrzegawczą, więc zauważyła poirytowanie na jego twarzy. Wiedziała, że tak zareaguje, dlatego użyła tej samej kwestii co on. Była usatysfakcjonowana tym, że zdenerwowała go, bo właśnie to miała dziewczyna na celu. Ale najbardziej spodobało się jej to, gdy wstał i pogroził jej pięścią. Noriś się w ogóle tym nie przejęła. Niby czemu miałaby? Wiedziała, że zrobi jej nic złego... chociaż ta halabarda, czy jak to tam się nazywało, wyglądała całkiem groźnie... jej sztylety przy tym to zabawka, ale co tam. Jednakże nie przypadło jej do gustu to, że nazwał ją "małą"... znowu. Też zaczął działać jej na nerwy.
- Czego, wielkoludzie?- Odpowiedziała. Dla niej on był duży, prawie pół metra wyższy.- Będę mówić tak, jak się mi podoba. Wolny kraj.- Wzruszyła jedynie ramionami.
Gdy zadał pytanie, co ona tutaj robi... to zaczęła się nad tym zastawiać. Sama tak naprawdę tego nie wiedziała. Śledziła go... wkurzył ją po tym w sklepie i zapewne chciała się jakoś na nim odegrać, ale nie miała zielonego pojęcia jak. Walczyć z nim przecież nie będzie, bo zapewne nie ma szans, ale... Musi coś wymyślić. Teraz jednak wypadałoby odpowiedzieć na pytanie nieznajomego. Zaraz... jakby tu się wymigać od powiedzenia prawdy, ale żeby jej odpowiedź była dla niego satysfakcjonująca? Uśmiechnęła się w duchu. Już wiedziała.
- Przyszłam cię troszkę ponękać.- Uśmiechnęła się... niby uroczo, ale jednak coś w tym uśmiechu było nie tak. Był taki sztuczny...
Nori sama nie wiedziała, co ona wyprawia. Zazwyczaj tak się nie zachowuje... przecież na ogół jest spokojna, opanowana, ale gdy widzi mordę tego faceta, to ma ochotę mu przywalić, naprawdę. Denerwuje ją samym swoim wyglądem. Kto normalny ma białe włosy? Przeszedł jakieś mutacje jak Geralt z Rivii czy co... dziwny koleś. Norka musi mu się przyjrzeć bliżej. Ciekawe, co odkryje?

- Ponękać co? - powtórzył podnosząc głowę do góry. Jego spojrzenie utkwiło na błękitnym niebie. Znaczy byłoby błękitne gdyby nie fakt, że było całkiem zachmurzone. Ale jemu w ogóle to nie przeszkadzało. Nie patrzył do góry, żeby coś dostrzec. Po prostu w takiej pozycji jego było mu wygodniej. A może dlatego, żeby ta dziewucha nie widziała jak ściągnął brwi i zacisnął zęby. Wcześniej zauważył, że radość jej sprawia gdy się złości. Nie chciał jej dać satysfakcji. Choć najprawdopodobniej było to i jedno i drugie po części. Złość szybko go opuściła. Co prawda był nerwowym człowieczkiem, ale też szybko ta złość z niego uchodziła, tak jak na przykład teraz. Więc zupełnie spokojny znów zwrócił się w stronę nieznajomej.
- Chcesz mnie ponękać tak? W takim razie to i ja mogę ponękać ciebie, racja? - zapytał szczerząc się tak, że biedna dziewczyna mogła teraz się spodziewać każdej nawet najgorszej rzeczy. Nikt nie mógł się domyśleć co pojawiło się w tej jego dziwnej główce kiedy tak się wyszczerzył. I całe szczęście, bo gdyby ktoś się dowiedział mogłoby się to źle dla niego skończyć. Ale nikt w myślach nie czyta. Znaczy chyba, przynajmniej Shinji nie znał nikogo takiego. Białowłosy wyciągnął otwartą dłoń wnętrzem skierowaną ku niebu w stronę Nori.
- No to zaczynaj. Pozwolę ci pierwszej, w końcu jesteś tylko dzieciakiem... I dziewczyną, więc jako facet muszę ustąpić ci pierwszeństwa. - po tym cofnął rękę, skrzyżował je na piersi.
- Chociaż nie całkiem, raczej dziewczynką... - dodał pod nosem, dużo ciszej. Ale czy ona tego nie usłyszała? Nie raczej nie. Ale widząc jak jego usta się poruszają i wyraz jego facjaty mogła z łatwością domyślić się co tam pod nosem bąknął.
- No dalej laleczko, czekam~ - znów na głos, z tym samym złośliwym uśmiechem. Po tym już się przymknął. Czekał.

Nori nie wiedziała w ogóle, po cholerę tu przychodziła. Mogła sobie przecież odpuścić, pójść do Clover. Słyszała, że tam jest magiczny sklep, gdzie mogłaby zapewne kupić coś, co przyda się jej do walki. Jednakże z drugiej strony... słyszała, że facet, który obsługuje tam, jest dość dziwny... przydałaby się jej obstawa w razie czego. Norka zlustrowała nieznajomego wzrokiem. Wyglądał na silnego, będzie murzynem idealnym do tej roboty. Uśmiechnęła się. Uśmiech ten zdradzał po niej, że ma jakieś plany... całe szczęście mężczyzna chyba w myślach nie czytał, więc nie wie, co po norisiowej główce chodziło... oj biedny facet.
- Wypadałoby najpierw poznać nasze imiona, nieprawdaż?-O dziwo nie było w tym ani ironii, ani niczego. Jej głos był neutralny- Ja jestem Nori.- wyciągnęła rękę ku niemu.
Niezależnie czy poda jej tą rękę czy nie zaczyna obmyślać plan działania, jak by mu tu za skórę zajść. Przyjrzała mu się uważnie, zlustrowała bezczelnie wzrokiem od góry do dołu i tak parę razy. Jego uwagi puściła mimo uszu, nie dała się prowokować. Nie ma tak łatwo amigo! Na jej twarzy nie było jak na razie żadnych emocji, była bardzo spokojna... niektórych ludzi takie zachowanie bardzo denerwuje... a nóż może go też? Ale zaczynało jej brakować pomysłów. By kupić sobie trochę czasu spojrzała na niego:
- Co powiesz na... mały układ?- Była ciekawa, jak zareaguje. Z ujawnieniem swoich planów poczeka jeszcze chwilkę. Ale będzie fajnie! Nori nie może się już doczekać!

Huh? Nic? Jego głupie uwagi na nią nie podziałały? Ciekawe czemu, wcześniej wcale dużo nie trzeba było, żeby ją zdenerwować. Wzruszył ramionami. Ale co tam, niech sobie udaje spokojną, niech sobie udaje że nic jej nie rusza. Zobaczymy jak długo da radę to robić. Zdziwił się kiedy zaczęła swoją kwestię.
- Huh? Najpierw chciałaś mnie ponękać, a teraz poznać moje imię? - mówiąc to lustrował ją lekko przymrużonymi oczami tylko po to, żeby w pewnym momencie przybrać tak zaskoczoną minę jak tylko potrafił. Wyciągnął łapkę w jej kierunku z wyprostowanym palcem wskazującym wycelowanym dokładnie w nią.
- Ty-tylko mi nie mów, że się we mnie zakochałaś?! - zawołał lekko podniesionym głosem. Oczywiście nie myślał tak na poważnie. Po prostu udawał, chciał zobaczyć jak zareaguje, czy nadal będzie zgrywać taką spokojniutką czy jednak coś zrobi. Nawet wyciągnięta ręka troszkę mu przy tym drgała. Ależ on jest świetnym aktorem co nie?
Dziewczyna wyciągnęła łapkę w jego kierunku, on spojrzał na nią niepewnie. Nie podał jej swojej. Ale nie był chamem, który to po prostu zignoruje.
- Ja jestem Shinji. - odpowiedział, szybkim ruchem uderzył swoją dłonią w niej. Takie jakby zbicie piątki czy coś. Dobra a co dalej? Dziewczyna wyraźnie coś jeszcze chciała dodać, więc Shinji z powrotem oparł się wygodnie rozsiadając na ławeczce. Niech mówi - pomyślał. W końcu przed chwilą ustąpił jej pierwszeństwa. W końcu zaczęła.
- Yare Yare... - rzucił w odpowiedzi. - Zdecyduj się wreszcie czego chcesz od mnie... - już naprawdę białowłosy nie wiedział co chodzi jej po tej małej główce niewiele odrastającej od ziemi.
- Nie wiem co miałbym zyskać na jakimś układzie z małolatą jak ty... - zaczął mówić do siebie po czym spojrzał na Nori i dokończy. - Ale niech stracę, mów...
Nie wiedział czego może od niego chcieć, najprawdopodobniej słuchanie jej będzie tylko stratą czasu. Ale niech już będzie, najwyżej zyska powód żeby ją później z jej głupiego pomysłu wyśmiać...

Dlaczego nie reagowała na jego głupie uwagi? To proste. Była w stanie skupienia, a jego głupie komentarze nie mogły przecież jej zaburzyć tego, prawda? Dlatego je zignorowała, nie widziała teraz powodu, dla którego miałaby się złościć... a też miała zamiar nieco go zdenerwować tym, że się nie przejęła jego słowami.
- Imię przeciwnika zawsze warto znać, czyż nie?- Uśmiechnęła się do niego. Nadal jednak sprawiała wrażenie sztucznej, jakby wszystko wymuszała.
Gdy usłyszała jego następny komentarz spojrzała zdziwiona na niego... a potem wybuchła śmiechem. Dokładnie, śmiała się z niego. Ona... zakochać... w nim?! Dobre sobie! Facet sobie nie porucha jak myśli o tym, pedofil jeden! Norka przez długi czas nie mogła się powstrzymać, ale kiedy jej się udało, otarła łzy i powiedziała:
- Zabawny jesteś! Udało ci się mnie rozśmieszyć, a mało komu to się udaje!- Teraz przybrała poważny wyraz twarzy- A teraz proszę przestać udawać i traktować mnie serio.- Puściła w jego stronę oczko.
Gdy przybił jej piątkę zareagowała... nijak. Tak chciał, tak zrobił. Jej to tam było obojętne. Shinji... fajne imię... nie pasuje do takiego idioty jakim on był. Dla niego idealnie pasowałoby "Baka".
- No więc...- zaczęła mówić.- Co powiesz na taki mały zakładzik? Jeżeli ja wygram zostaniesz moim ochroniarzem... jak ty to sobie coś wymyśl. Przystajesz na to?- uśmiechnęła się. Nadal nie zdradzała, co to było.

- Przeciwnik? - zapytał zdziwiony. - Ty? - zapytał ponownie wskazując palcem właśnie na nią. Chwile tak patrzył. Czy ona naprawdę uważa się za przeciwnika Mejiro? Tak poważnie? *Hahahahah~* zaśmiał się. Chwilę to trwało. Nie no, nie ma co. Mała dziewczynka ma być jego przeciwnikiem? Ludzie dajcie spokój. Ale mniejsza z tym, bo później się coś wydarzyło.
- Oj oj~! - zaczął ściągając brwi. - Czy aby nie przesadzasz ze swoją reakcją? - zapytał donośnym, poważnym, męskim głosem. Co prawda sam nie traktował tego zdanka poważnie, ale no bez przesady. Trochę go to dotknęło. No bo przecież... Jest aż tak zły?
- A z resztą, nieważne. - powiedział po chwili. Machnął przy tym ręką od niechcenia. Co się będzie przejmował zdaniem jakiejś smarkuli, co ma wyidealizowane pojęcie o facecie. Pomijając fakt, że kompletnie go nie interesuje. W końcu to jeszcze dzieciak, może za parę lat, może by się nią zainteresował. Teraz - nie.
Ehh, gdyby Shinji miał dostęp do jej myśli. Pewnie uznał by ją za jakiegoś zboka czy coś. On sobie żartuje o tym, że się w nim zakochała a ta od razu jakieś zbereźne myśli. Szkoda szkoda, jakby miał do nich dostęp mógłby poruszyć ten tema, ale nie miał...

- Zrozumiałem Księżniczko~! - krzyknął stając na baczność i salutując wyraźnie w kierunku Nori kiedy ta powiedziała o tym, żeby traktować ją poważnie. Dziewczyna mogła zobaczyć jak Shinji bardzo wziął sobie jej słowa do serca. Mogła być już spokojna, determinacja i powaga na facjacie białowłosego świadczyła o tym, że będzie ją traktował naprawdę bardzo bardzo serio.
Słysząc jej pytanie znów usiadł. Przyjął wcześniejszą pozę tyle, że teraz pochylił się do przodu, a nie opierał o ławkę.
- Pomyślmy... - Przymknął oczy i pokiwał kilka razy głową. Poważna sprawa, trzeba było to przemyśleć. W końcu po jakichś dwóch minutach podniósł wzrok. Pełna powaga i skupienie.
- Nie interesuje mnie to. - rzucił po czym pokazał jej język.  - Nie ma niczego co mógłbym od ciebie chcieć, więc spasuje. - dokończył znów wygodniej rozsiadając się na ławeczce. Co ona ma go za idiotę czy jak? Myśli, że jak ten kretyn pójdzie w ciemno na jej propozycję, a ta wielce bystra i cwana wymyśli jakieś absurdalne zasady zakładu, w którym Shinji zwyczajnie nie będzie mógł wygrać. Ale to i tak był drugorzędny argument. Pierwszym był tak jak powiedział fakt, że nie wyobraża sobie czego mógł chcieć od tej smarkuli. Zachowywał pozory powagi, ale w duchu już się śmiał. Ta pyskata dziewucha na pewno nie spodziewała się takiej odpowiedzi. Nie mógł się doczekać jej reakcji.

Nori przyglądała się muz obojętną miną. A owszem, przeciwnik. Nie traktowała go jak wroga, ale przyjacielem też raczej by go nie nazwała. Dziewczyna mimo tych wszystkich tekstów chłopaka prawdę mówiąc... nawet go polubiła i miała ochotę na zdrową rywalizację. Norka czuła, że ta znajomość będzie ciekawa dla obu stron, choć sama nie wiedziała czemu. Co ciekawego może się zdarzyć z Panem Wieża Eiffela? Czarnowłosa jeszcze tego nie wiedziała, ale zapewne czas pokarze. A kto wie, może te początkowe zaczepianie się przeistoczy się w wielką i namiętną miłość dwóch kochanków, którzy nie będą mogli być jednak razem, bo na ich drodze stanie matka Shinjiego... ach jakież to romantyczne, niech napiszą o tym książkę... chociaż tak bardzo mało prawdopodobne. Noriś nie przepada za facetami, a szczególnie za takimi jak on! Zadufany w sobie gbur, który uważa siebie za silnego, a ją traktuje jak dziecko. A phi! Co jej po takim facecie?
Z tą całą "księżniczką" to przesadził. Nori nie mogła się powstrzymać i zrobiła fejspalma, bo inaczej tego skomentować nie potrafiła. Boże... całe życie z idiotami, teraz kolejny debil do kolekcji doszedł. Oł gad, za co ją Bóg kara? Co ona biedna zrobiła do cholery, że musi wytrzymywać z niedorozwojami. Matko Częstochowska, miej Nori w opiece~!
Dziewczyna przyglądała się jego reakcji. Myślał (a raczej pewnie udawał, że to robi, jak to facet). Gdy się już "namyślił" stwierdził, że ten układ go nie interesuje. Jak tam chce, jego sprawa. Nori tylko wzruszyła ramionami i powiedziała:
- Ok, ja uważasz...- uśmiechnęła się.- Słyszałam, że gdzieś w pobliżu jest jakaś akcja... chyba się na nią wybiorę więc... ja ne~!- pomachała mu i sobie... poszła.

zt.