Nocna Dzielnica

First topic message reminder :

W mieście pełnym rozrywki nie może oczywiście zabraknąć miejsc przeznaczonych tylko dla dorosłych. Położona w wschodnio-północnej części Akane Resort, jest najbardziej rozpustną dzielnicą. Liczne kasyna, kluby nocne, domy publiczne, to zaledwie kilka z licznych atrakcji, które można tam znaleźć. Miejsce to jest istnym rajem dla zepsutej arystokracji i ludzi, którzy z nadmiaru pieniędzy zaczęli je wydawać na wszelkie możliwe sposoby. Znajduje się tam również parę domów mieszkalnych, oraz kilka zabytkowych kamienic, lecz większość zabudowań jest w stylu nowoczesnym. Budynki są wysokie z dużą ilością świecidełek i szyb. Tworzą one labirynt wąskich uliczek. Nie może również zabraknąć drogich sklepów, w których często można znaleźć dziwne rzeczy.

MG:
To był paskudny dzień. Czarne chmury całkowicie przysłoniły niebo. Od samego rana lał lodowaty deszcz, który padał przez cały dzień i nie zanosiło się na to, by przestał do wieczora, a od czasu do czasu słychać było grzmot uderzającego w ziemię pioruna. Ulice Nocnej Dzielnicy były całkowicie opuszczone, nikt w końcu nie chciał przebywać w taką pogodę na dworze. Niestety panienki Florence i Aclaria, oraz pan Ayumu nie mieli tyle szczęścia, żeby ukryć się przed deszczem. Przybyli do Akane Resort z mniejszymi, bądź większymi problemami, ale spotkali się dopiero w zaułku między dwoma wysokimi budowlami, gdzie według ogłoszenia mieli się udać. Czekał tam na nich… właściwie to nikt. Zleceniodawca ewidentnie się spóźniał, a deszcz dalej padał.
W zaułku stał kontener na śmieci, z którego unosił się nieprzyjemny zapach odpadów. Na ścianach budynków, dało się zauważyć zeschnięte ślady krwi, które w nieudolny sposób ktoś próbował zetrzeć. Za kontenerem zaś była jej duża plama. Ogółem dość ponuro i nieprzyjemnie.


Czas odpisu: 02.05.2015 godz: 00:00

Nie obyło się bez niedopowiedzianych gestów. Nie trzeba wiele, aby to kotowaty spojrzał zdenerwowanym spojrzeniem w kierunku swojej właścicielki, odtrącając z początku jej dłoń. Chociaż główny czynnik odpowiedzialny za zdenerwowanie kota znikł, jego drapieżcze instynkty robiły swoje. Zmęczone westchnienie dobyło się z jego strony po kilku chwilach, a ten wrócił do swojej zwierzęcej postaci tylko po to, aby miauknąć i po krótkim ziewnięciu ułożyć się tak, jakby niedługo miał zasnąć. Skoro nie ruszali, to najwyraźiej zostawało czekać i odpoczywać, nasłuchując tego... wszystkiego. Eh...

MG:
Seishuu:
- Istotnie widać, że ryja to nie masz zbyt wyszukanego. Te ludzie to teraz wszystkie takie same - powiedział szkielet, który wyglądał dokładnie jak typowo obrazkowy kościotrup. Po tych słowach szkielet zaczął się przeciągać, iż w stawach mu zaczęło pstrykać, iż w tym czasie mag mógł pogadać sam ze sobą.
- Rytuał. Innego sposobu nie ma - oznajmił szkielet. - Chyba, że miałbyś jakieś wtyki w szóstym kręgu, ale wątpię byś znał jakiegoś czorta, lub jakąś rzecz od nich. Wyglądasz na całkowicie normalnego człowieka. Ale jeśli byś jednak chciał rytuału, to wystarczy, że narysujesz własną krwią pentagrama, a potem złożysz w samym środku ofiarę. Może to być dowolne zwierze, aczkolwiek doradzałbym człowieka. I mówisz formułkę. Oturob, Oturob, Oturob, orwuk yt ut źdohc. No i to tyle. Mam nadzieję, że sobie poradzisz, tymczasem spadam stąd - oznajmił szkielet, po czym zapłonął błękitnym ogniem... I nic z niego nie zostało.

Nanaya, Welt:
Sprawy u Nanayi i Welta wydawały się być już zupełnie rozwiązane. Nikt im nie przeszkadzał, więc Welt mógł sobie zasnąć, zaś Nanaya mogła co tylko chciała. Po chwili jednak ciemności zaczęły się rozwiewać i od wchodu nad budynkami pojawiły się pierwsze promienie słońca. Wyglądało na to, że sprawy zaczęły wracać do normy.

- Powiedział książkowy przykład kościotrupa. - odparł Sei na uwagę szkieletu. I wtedy właśnie blondas powiedział, że mógłby się z tym tutaj nawet nieźle dogadywać. Gdyby tylko to nie był nękający ludzi po nocach kościotrup. Acz uśmiech, który pojawił się na jego mordce zniknął szybko. Bo jednak według słów kościotrupa spotkanie z szefem tej bandy było trudne. Przynajmniej dla samego Seishuu.
Biedny chłopaczyna nie zdążył nawet o nic dopytać, bo szkielet jak tylko skończył mówić oznajmił, że się zmywa co zrobił nadzwyczaj szybko.
- Ej czekaj... - chciał go powstrzymać. Nieskutecznie... - Cholera, jak to szło... Oturob, Oturob, Oturob, orwuk yt ut źdohc, orwuk yt ut źdohc, orwuk yt ut źdohc. - powtarzał usłyszane słowa. Tą trudniejszą część nawet kilkukrotnie, żeby nie wyleciała mu z pamięci. Ale tak naprawdę wcale nie chciał tego rytuału odprawiać.
- Dobra, zobaczę jak reszta. - pomyślał na głos patrząc głębiej w uliczkę, zaraz też tam ruszył. - Oturob, Oturob, Oturob, orwuk yt ut źdohc. - mamrotał cały czas pod nosem. Naprawdę było to cholernie ciężkie do zapamiętania.

Nie każdemu dasz radę dogodzić. Sprawy być może zaczęły wracać do normy, jednak czarna kulka sierści ewidentnie zdawała się niezadowolona i śmiertelnie zmęczona. Ha, ha. Śmiertelnie - jakby w ogóle można nazwać go żywym. Wracając jednak od tego słownego żarciku do głównej części postu, kotowaty niczym rodowy Polak westchnął ze zrezygnowaniem, spuszczając spojrzenie i mamrocząc jakieś bliżej nieokreślone słówka pod nosem. Nie podobało mu się to, że robił się dzień. Nie podobało mu się też to, że wszystko okazało się tak ciepłe i męczące, czy chociażby głośne. Dlatego też czekał jeszcze na to w swoistym półśnie, aż jego przenośny tragarz weźmie go ze sobą i udadzą się wyjaśnić interesy z zleceniodawcą, aby w ostateczności o brakujących osóbkach powiedzieć wiązankę o stratach w ludziach, czy jeszcze innych cudawiankach.

Nie była pewna, czy wszystko zostało całkowicie załatwione w zaułku, ale też nie zamierzała zostawać tu dłużej, niż była potrzeba. Jeszcze tylko rozejrzała się, czy nie było w pobliżu nic ciekawego, po czym schyliła się i ostrożnie wzięła na ręce zmęczonego kota, po czym równie uważnie umieściła go w torbie. Już zdążyła zrozumieć, że nie przepada za słońcem, więc lepiej było nie przeszkadzać mu w odpoczynku. Zostawała jeszcze sprawa z Aisukim...
- Rusz się - burknęła, ciągnąc chłopaka za ramię w stronę wyjścia z alejki. Gdyby po drodze natrafiła na Seishuu, przywitałaby go jedynie uniesieniem dłoni.
- Z tej strony na razie spokojnie... Wracam do wyjścia. Lepiej powiedzieć zleceniodawcy by przeprowadził jakieś... Egzorcyzmy w tej alejce. - W zasadzie nie była pewna, czym był kot, czym był kościotrup, ale egzorcyzm jeszcze nikogo nie zabił. Tak też zamierzała powiedzieć mężczyźnie, o ile wciąż na nich czekał...

MG:
Ogólnie rzecz biorąc, to nie było już co zbierać. Istoty poznikały, więc wyglądało na to, że zapanował ład i porządek. Nanaya z Weltem wracając napotkali Seia i wraz z nim powrócili na początek alejki, gdzie stał ich pracodawca, pilnując towarzyszki maga ognia. O tym jak skuteczne były działania magów i leniwego kota, rozsądzi kwestia czasu. Jednakże praca jakby nie patrzeć została wykonana, uliczka została zbada, więc pozostała jeszcze kwestia wynagrodzenia. To zostało wręczone i tym oto sposobem każdy mógł się rozejść we własną stronę.

Koniec:
Seishuu:
+ 25 PD
+ 20.000
+ Wiedza o przeprowadzeniu rytuału Boruty -Seishuu wie jak przyzwać niejakiego Borutę. W tym celu potrzebny mu jest narysowany krwią pentagram, ofiara oraz odpowiednia formułka. W przypadku decyzji przeprowadzenia takiego, daj znać.

Nanaya:
+ 25 PD
+ 20.000 + 8.000 za rang S

Welt:
+ 25 PD
+ 20.000

Aisuki:
+10 PD
+ 10.000