Górska wioska

Zignorowany… Znowu… Nawet mu nie podziękowała… Kashima też nawet nie zrobił swojej typowo głupkowatej twarzy, ani w żaden sposób nie zareagował. Gonzales jedynie wzruszył ramionami. Był już lekko zmęczony walkami, bieganiem, pływaniem, ratowaniem tonących dziewczynek, że ziewnął przeciągle, oraz przetarł oczy. Epickie okulary schował do kieszeni. Westchnął cicho. Nawet nie rozśmieszył go fakt, że Kashima oberwał od Tori. No może szybko się zaśmiał, lecz nie doszło do tarzania po ziemi. Odchrząknął tylko, dając o sobie znać. Podszedł do Tori kładąc jej swoją prawicę na ramieniu.
- Wygląda na żywą. Może jeszcze da się z nią coś jeszcze zrobić – powiedział do niej, a korzystając z tego, że była do niego tyłem, lewą ręką wskazywał towarzyszowi, żeby uciekał, a potem unosząc kciuk do góry dał znać, że wszystko ma pod kontrolą. Oczywiście jeżeli Ryotaro był jeszcze przytomny… Na wszelki wypadek mocniej zacisnął dłoń na ramieniu dziewczyny, na wypadek gdyby ta chciała pobiec za Kashimą.
Nie miał pojęcia jak zachować się w takiej sytuacji. Wiedział tylko, że dobrze by było zniknąć zanim fioletowłosa odzyska przytomność. Nie mógł jednak zostawić jej umierającej, ale co miał z nią zrobić? Wyszedłby zapewne na wielkiego bohatera, albo na zwykłego kłamcę. A przecież wszystko było tylko drobnym żartem! Nikt nie miał od tego umierać! Czuł się trochę dziwnie. Miał ogromną ochotę, aby się wycofać, lecz nie wypadało tak bez pożegnania. Temu też stał, rozglądając się za czymś… Sam nie wiedział za czym…

Pominięty. Niechciany. Zignorowany. Zapomniany. Tak mniej więcej mógł czuć się nasz dzielny wróżek, który ponownie powiedział, co wiedział - jednak to zostało raczej rzucone w eter. Zupełnie tak, jakby jego gesty nie docierały do Tori, czy do Kashimy, który wyglądał na skołowanego, czy zdezorientowanego, a i miał problemy z utrzymaniem równowagi. Do tego wszystkiego różowa osóbka tylko bardziej nachyliła się nad poranioną i zniszczoną twarzyczką Kori, że w pewnym momencie gęste, a i mokre włosy przesłoniły je. Niedługo potem fioletową dziewczynę pokryło coś w rodzaju różowej gumy, z którą Gonzales miał już do czynienia, jednak w tym wypadku... ta przypominała idealny odlew drugiej z dziewczyn. Tak jakby ów gumowa konserwacja miała jakoś dopomóc. Co więcej - różowowłosa lekko pobladła, a i podnosząc się - zachwiała się lekko, wypowiadając jeszcze tylko jedno słówko, czy też może wyrzucając je nieco głośniej. - Kanbi! - padło tylko, po czym dziewczyna zaczęła się osuwać, jakby miała stracić przytomność?! Może straciła tego dnia zbyt wiele mocy magicznej, albo nastąpiło to przed chwilą, albo... resztę MM poświęciła na zawołanie gigantycznego, futerkowego ptaka, który leciał w kierunku całej grupki, aby to następnie zaabsorbować ich grupę i ruszyć w sobie znanym kierunku, czy też dokładniej... do szpitala? Przynajmniej podróż zdawała się być nad wyraz wygodna.

Gonzales - 38pd, srebrny klucz od Księgi, służący do jej otwarcia, oznaki przeziębienia w szpitalu.
Kashima - 33pd, notatki Arche, Księga w srebrnoszarej okładce, zawroty głowy w szpitalu.
Jeśli o czymś zapomniałem z rzeczy, które zdobyliście/wzięliście - dajcie znać. Najlepiej na fb lub pw.
Temat