Akademia św. Vladimira

Pyza nie ogarnęła? PYZA? Pyza po prostu była zafascynowana puszystością łapki! Dlatego gdy przestała to adorować doskoczyła do reszty i ponownie wskoczyła na fretkę. Ale tym razem planowała się tam utrzymać.
-Puciuu!~ - a potem cóż, słuchała co mają do powiedzenia. I w sumie niezbyt wiele. -Mogę ucyć z puciu~fretką? - spytał grzecznie tego pana co se usiadł. I życie trzeba mu pokazać? W sensie co? Ma zacząć pluć mięsem? Tak to... niegrzecznie prawda? Mamuś przed tym przestrzegał. Albo nalegał? Kto by się tym przejmował. Grunt, że -PUCIUU~! - i wszystko jasne!

Demon słuchał nietypowego dyrektora starając się poznać jak najwięcej szczegółów. Może i Asthor chciałby pokazać nieco więcej, ale w obecnym stadium ewolucji był zbyt słaby, żeby móc konkurować z najsilniejszymi magami, przeklęta Acnologia, która pozbawiła go mocy, którą mógłby osiągnąć. Pomimo tego miał plan na sprawdzenie uczniów. Wydawało się, że mamy dość wolną rękę, byleby tylko pokazać uczniom czego będą mogli się spodziewać po opuszczeniu murów akademii, które w tej chwili jeszcze broniły je przed zagrożeniami świata. Ten mur musiał jednak kiedyś upaść, dhampiry musiały wyjść na zewnątrz, a tam nie mogły już oczekiwać pomocy. Nic wiec dziwnego, że kadra nauczycielska starała się jak najwięcej nauczyć dzieciaczki teraz, póki są chronione. Po wyjściu zapewne zostaną uznane za potwory, może nie tak duże jak Demon Zerefa, ale nadal. King chciał jak najlepiej przygotować do tego dzieci, ale ze swoją mocą było to dla niego znacznie trudniejsze niżsię wydawało. Trzeba było przyznać, ze dyrektor był wyjątkowo rzeczowy i opanowany i prawie wszystko stało się jasne.
- Jestem gotowy. - oznajmiłem - Kiedy będę mógł zacząć egzamin.
Zapytałem wprost wiedząc już wszystko poza terminem rozpoczęcia.

Heeeh? Jakież to było upierdliwe... więc musiał sam wymyślić egzamin, co? W zasadzie miał jakieś tam pomysły ale... no nic, będzie musiał dobrze odegrać swoją rolę. Podrapał się po głowie, zastanawiając nad najlepszym możliwym kursem, aż w końcu podjął decyzję jak się to wszystko potoczy.-Dobrze więc. Jedna klasa na tą chwilę, sala z jakimś zapleczem oddzielonym drzwiami. Zaczniemy już teraz. Egzamin będzie trwał pewnie...24 godziny. Może mnie pan zaprowadzić do sali i sprowadzić mi uczniów.-Liczył na to że dostanie klasę pełną słabych lub przeciętnych dzieciaków. Praca z takimi będzie ciekawsza i przyjemniejsza. Z geniuszami miał by nieco więcej zachodu...

//4ty post Vina, jako fretka!!!11111oneoneon//

Wyglądało na to, że fretka po prostu zignorowała siedzącą na niej Pyzę, przynajmniej na czas, kiedy Ozera tłumaczył wszystkim z 'grona pedagogicznego', czego mniej więcej się spodziewa i oczekuje. Po jego wywodzie zaczęli się wypowiadać już sami egzaminatorzy. Mika wyskoczył z pomysłem testów trwających całą dobę. Raczej nie chodziło mu o rozdanie arkuszy z zamkniętymi pytaniami. Przyszedł również czas na to, by i fretka wypuściła parę z ust. By udowodniła, że potrafi. I, że ma plan na ten sprawdzian. Nawet, jeżeli niekoniecznie był to pomysł najbardziej profesjonalny. Jednak, niby czego Christian mógł oczekiwać po losowo dobranych magach z zewnątrz?
- Będę potrzebował jakiejś niewielkiej, wolnej salki. Może być pusta, nawet lepiej. Wnieście mi do niej trzy krzesła i jeden stolik. Uczniowie będą wchodzić pojedynczo. Żeby nie robić zbędnej kolejki, niech sobie ustalą, kto wejdzie pierwszy. Następni wchodzą co kwadrans. No i oczywiście... idę z drożdżem. - na koniec fretka wzruszyła ramionami i podeszła do Ozery, oczekując, że dyrektor wskaże jej drogę do nowego 'gabinetu'. Ostatnie zdanie rzekła, sztucznie się uśmiechając. I wiedząc, że odganianie Pyzy raczej mijało się z celem. Być może to nawet lepiej, że dwóch pozornie najmniej kompetentnych osobników zdecydowało się na współpracę? Zawsze wyglądało to trochę lepiej. I może nawet miało szanse przynieść jakieś pozytywne skutki.

Pyzuś na głowie Fretki dzielnie się trzymał. Więc wszyscy po wysłuchaniu Moroika, pana i władcy aka dyrektora tego przybytku odezwali się. - Bardzo dobrze, za chwilę zostaniecie państwo zabrani do preferowanych przez siebie klas. Uczniowie wstaną za jakiś kwadrans, więc Panie, Zwierzęta i Jedzenie, będziecie mieli czas na przygotowanie sal. Dam wam do dyspozycji po doświadczonym strażniku, możecie ich prosić o potrzebne rzeczy, a jak najszybciej je dostarczą. Państwa zapłata będzie odpowiednia do wykonanych działań, jakby było za mało, bądź za dużo, prosiłbym zgłosić się do dyrekcji. Tymczasem muszę opuścić Was, a moi podwładni zajmą się resztą. Wyszedł innymi drzwiami niż Wy wcześniej weszliście kierując się w bliżej nieznanym kierunku. Minęło kilka chwil, kiedy one znowu się otworzyły i w pomieszczeniu pojawiła się trójka nowych ludzi.
Pierwsza była to niska kobieta o rudych włosach spiętych w koński ogon, jej twarz była poważna, a ona sama ubrana w czarny kombinezon. Podeszła do dziwnego mięsnopuszystego potworka. - Proszę za mną. I wyszła jak i weszła, a Wam zostało za nią ruszyć.
Do Miki podszedł wysoki mężczyzna o czarnych włosach i poważnej minie. Też nie szczędził słów, podszedł tylko do Miki. - Tędy. Zniknął w tą samą stronę co rudowłosa.
Ostatni był średniego wzrostu blondyn o szarych oczach, które z przerażającą aż dokładnością lustrowały Asthora. - My zostajemy tutaj. Coś przynieść, przygotować?
Aurvin Fretka 4/10 postów
Pyza ~~
Asthor ~~
Mikazuki aka Mika~~

Ojej! Mają własną panią-minion! Trzeba ją dobrze wykorzystać! Tak! A skoro, kazała im się ruszyć to Pyzuś tylko kiwnął swoim główko-ciałem i wesoło zakrzyknął:
-WIO! NA KONIEC SZKOŁY I JESZCZE DALEJ ZAJĄCZKU! - bo trzeba wydać swojemu wierzchowco-towarzyszo-współpracownikowi polecenia. Wszak po to się tak stabilnie utrzymywała na tym oto uroczym stworku i z nim miało nauczać nowe wampirki! Więc pewnie coś będzie trzeba zrobić. Tylko czy się na to nasz drożdż pisał? Czy on w ogóle się na cokolwiek wpisywał? Chyba nie. Ale kto by się tam tym przejmował.

W ten sposób doszło do podziału osób na kilka grup, które miały egzaminować w kolejności swoich uczniów. "moja ewolucja jest zbyt niska, zapewne niewiele będę mógł ich nauczyć". Myślał sobie demon wiedząc, że nie zrobi im symulacji prawdziwej walki z magami, którą chciały im zafundować. Ze szkoły został przyprowadzony do niego również asystent, który miał mu pomóc przygotować egzamin dostarczając wszystkie niezbędne materiały.
- Chciałbym przeprowadzić trzyczęściowy egzamin - oznajmił King - Do pierwszej części nie potrzebuję niczego. Do drugiej prosiłbym o jakąś żyłkę, linę, kawałek drewna, krzesiwo, materiał, nóż myśliwski, jakiś większy kawałek materiału, trochę trawy suchej. Do trzeciej części przydałby mi się dość duży materac do gimnastyki. Możesz już wpuszczać dzieciaczki na pierwszą część. Mógłbym dostać też jakaś książkę o dhampirach, którymi jesteście? Warto wiedzieć z kim się pracuje.
Rozmówca, który patrzył na demona i gapił się na niego niezbyt go obchodził. Zauważył to spojrzenie, ale nie był pierwszą osobą, która w ten sposób mu się przyglądała.

Świetnie, z takimi ludźmi prosto i przyjemnie się pracowało. Zero emocji, pełen profesjonalizm. Podążył więc za nim do swojej klasy. Kiedy doprowadzi go na miejsce, Mika nie będzie przebierał w środkach. Jedno z krzeseł postawi przed tablicą i na nim usiądzie, czekając. Sprawdzi tylko czy jest tu tablica i kreda. Następnie dopiero zwróci się do mężczyzny.-Skoro jesteś tu ochroniarzem, znaczy że umiesz wiele. Za wiele. Gdy wejdzie ostatni uczeń zamknij drzwi i idź odpocznij gdzieś w pobliżu, wezwę cię jak będziesz potrzebny.-A następnie będzie siedział i czekał. Kiedy wszyscy uczniowie zajmą miejsce a drzwi zostaną zamknięte, napisze na tablicy "Mika Shirokami" lub jeśli nie było kredy i tablicy to po prostu powie. Następnie znów usiądzie i będzie czekał.

Dyrektor zapowiedział przybycie swoich przydupasów i natychmiast się ulotnił. Wcześniej rzucił jeszcze coś o wynagrodzeniach, budzących się uczniach i innych nieciekawych kwestiach. Ale jego zniknięcie miało też, na szczęście, swoje plusy.
- Mrrauu. - z wyraźną aprobatą skomentował pojawienie się rudowłosej kobiety, zupełnie zapominając, że w tej chwili był fretką, a nie kocurem. Następnie, już bez słowa, ruszył dziarsko za wciśniętym w kombinezon tyłkiem, który prowadził go do rzekomo spełniającej wymagań sali. Zasyczał złowieszczo, gdy drożdż zaczął się wydzierać.
- Powygłupiasz się podczas testów. Złaź. - mruknął po chwili, gdy już kobieta doprowadziła ich do miejsca docelowego. Rozejrzał się po nim, poszukując kilku wskazanych przez siebie wcześniej mebli. Miał przeczucie, że to wszystko miało się skończyć jedną wielką klapą z jego strony. Miał uczyć dzieciaki życia? Pokazać im, co czeka ich za murami szkoły? Przygotować na czekające na nich wyzwania? A niby co on o tym mógł wiedzieć? Całkiem niedawno dał plamę, bo jakieś czarujące małolaty zrobiły z niego swoje zwierzątko. I nie miał pojęcia, co powinien w związku z tym zrobić. A teraz na swoim futrzastym łebku miał edukację jakichś wampirzych bachorów ze światłowstrętem. I Pyzę. No żyć, nie umierać.

Kobieta zerknęła tylko na chwile na Pyzurvino potwora, gdy ten wydawał z siebie dziwne dźwięki. Dobrze, że uczniów nie było w pobliżu, przez chwile ich autorytet nauczycieli nie zostanie zachwiany. Aurtka  zauważył, że sylwetka rudej była wysportowana. Niedużo mieli do przejścia, wystrój korytarzy i pokojów stylizowany był na mroczny, gotycki. Cóż, nieco stereotypowy wystrój, ale było ładnie, na czerwono, ale narzucone zostało im tępo nie dające czasu na dokładniejsze przyglądanie się szkole jakby to kogoś obchodziło i interesowało. Weszli do małego pomieszczenia, gdzie według pragnień było całe nic. Kobietka została z Wami. Po kilku chwilach oczekiwania rozległo się nieśmiałe pukanie do drzwi i taka 5/10 dziewczyna weszła do pomieszczenia. - Dzień dobry. To teraz czas zacząć testy.
Aurvin 5/10
Pyza ~
Zaprowadzono Mikę, który od razu przeszedł do rzeczy. Zajęło to króciutko, nie zwiedził za bardzo szkoły. Strażnik skinął głową ze zrozumieniem po czym wyszedł. W klasie było kilkanaście ławek, tablica i kreda, więc obyło się bez ich braku (that logic). Po prawej stronie tablicy były drzwi prowadzące do zaplecza, również z wyposażeniem typowo-szkolnym. W przeciągu kilku minut do klasy weszło 8 uczniów. Los chciał by było to mieszanka pół na pół. Siedli do ławek uważnie przyglądając się swojemu aktualnemu nauczycielowi. Jakoś specjalnie nikt się nie wyróżniał, na razie.
Asthor powiedział co potrzebował. - Spytam się dyrektora, czy mogę udostępnić taką książkę. Spodziewaj się mnie za jakiś czas, przyniosę wszystko. Dlatego strażnik szybko się ulotnił załatwiać co trzeba. Po kilku minutach zaczęli pojawiać się uczniowie. Tych było 14, w tym pięć dziewczyn. Nikt się na razie się nie wyrywał, wszyscy stali, by słuchać... No może prócz jednej osóbki, która wyraźnie była nadpobudliwa i zaczepiała kolegę obok. Ah, ta dzisiejsza młodzież.

Widząc ósemkę uczniów, Mika napisał co miał napisać na tablicy, a następnie czekał. I uczniowie też czekali. I jak widać do niczego to nie prowadziło więc po chwili westchnął.-No dobra, to może inaczej.-Powiedział widocznie rozczarowany.-Mika Shirokami. Wasz dzisiejszy egzaminator.-Przedstawił się słownie a następnie przerzucił spojrzenie na pierwszego ucznia z prawej.-Przedstawcie się, kilka słów o sobie, każdy po kolei.-Dla pewności wskazał na tego uczniaka z prawej, żeby wiedział że to od niego mają zacząć przedstawianie się.

Gdyby właśnie stał przed wami zwykły Asthor, to na pewno zainteresowałaby go informacja o ilości dziewczyn w gronie jego studentek. Nie tylko ta informacja, ale również rozmiar piersi, wiek i preferencje seksualne, które poznałby z trybu god mode. Ale niestety to nie był zwykły, dobrze znany Asthor, który zacząłby molestować swoje uczennice seksualnie, a następnie zostałby wyrzucony przez dyrektora z oskarżeniami o pedofilie. Tym razem to był King Asthor, demon Zerefa, który był całkowicie bezpłciowy, który identycznie traktował chłopców i dziewczyny - całkowitą aseksualnością, nawet gdyby któraś zaczęła go podrywać. King zdawał sobie sprawę z tego, że znajdował się tutaj po to, aby nauczyć dzieciaczki przetrwania w dość brutalnym świecie magów. [ale dla mnie jako Asthora piszącego ten post możesz podać nawet rozmiar miseczek najhojniej obdarzonej z moich studentek : - D zawsze chciałem być jak Onizuka].

Kiedy asystent wyszedł z klasy i pojawili się uczniowie można było śmiało przejść do pierwszej z części pracy, do której King został wynajęty. Ciekawe czy w oczach dzieci wyglądał dziwnie. Jak zaczną go ciągnąć za ogon to pewnie wyjdzie.
[color=blue] - Zajmijcie swoje miejsca - oznajmił członek Grimoire Heart sam wędrując na przód, w miejsce gdzie byłby dobrze słyszany - Nie ma wielu rzeczy, których mógłbym was nauczyć, ale postaram się przekazać wam jak najwięcej informacji, abyście miały łatwiej odnaleźć się w świecie magów. Swoją lekcję zacznę od lekcji historii i opowieści zanim rekwizyty nie zostaną przyniesione. Uczyli was tutaj o Zerefie i Acnologii? O czasach, gdy smoki rządziły światem?

Oczywiście, że uczyli, w każdej szkole to było, każdy musiał o tym wiedzieć, a dyrektor na pewno zadbał by dhampiry również znały tą historię. Ale pewnie nie mieli okazji usłyszeć tej historii od kogoś, kto był świadkiem tych wydarzeń. Od osoby, która urodziła się w czasach rządzonych przez smoki, osoby, która była pierwszym demonem, którego stworzył Zeref, aby przełamać klątwę przeciwieństw, która na nim ciążyła i która nie pozwalała mu umrzeć, od osoby, która jako pierwszy demon była świadkiem wszystkich kolejnych prób, a która nie mogąc go zabić swoją mocą zmierzyła się z Acknologią, smokiem magii, najpotężniejszą istotą w historii świata. Wiedza, którą King posiadał z pewnością była niezwykle cenna i mogąca wyedukować dzieci. Było to coś na tyle cennego, że za przekazanie jej dyrektor z pewnością nie powinien żałować pieniędzy. Być może był jedyną osobą, która pamiętała Zerefa, którego był dzieckiem.

- Zeref z pewnością był dość ciekawą osobą z dość osobliwą klątwą przeciwieństwa. Uczyli was o nim na pewno, budził naprawdę olbrzymią grozę zarówno kiedyś jak również teraz z jednego głównego powodu. Nie mógł umrzeć, ale z łatwością mógł zabijać wszystko co było wokół niego. Klątwa odwrócenia została nałożona przez pewnego dość śmiesznego Boga, nie mam pojęcia czemu właśnie ten mag stał się jej celem. Tak czy inaczej moc ta była najpaskudniejszą mocą jaka kiedykolwiek istniała czyniąc wszystko odwrotnie niż osoba, która została nią obdarzona pragnęła. Pewnie uczyli was, że Zeref był zdrajcą i potwornym magiem, ale tak naprawdę klątwa ta działała w taki sposób, że im bardziej kogoś kochał tym bardziej kogoś ranił, jeśli chciał, by ktoś przeżył, sprawiał, że ten ktoś ginął. Z tak paskudną klątwą marzył, aby umrzeć, ale im bardziej chciał zginąć tym bardziej stawał się nieśmiertelny. Podejrzewam, że nadal gdzieś żyje. W ówczesnych czasach magia była znacznie słabsza niż jest teraz i żaden człowiek nie mógł z nim konkurować, dlatego chcąc doprowadzić do swojej śmierci zaczął eksperymenty tworząc istoty, które znacie pod nazwą demonów z ksiąg Zerefa. Ich jedynym celem było zabicie Zerefa, ale nie dając sobie rady wiele z nich popadało w obłęd doprowadzając do zagłady. Być może to też był efekt klątwy odwrócenia. Widząc w swoich tworach tylko przedmioty służące do zabicia go Zeref nie darzył ich żadnym uczuciem więc mógł z nimi wspólnie żyć. Jak mówiłem magia nie była w stanie zabićZerefa, dlatego demony były obdarzone innym źródłem mocy jakim były klątwy. Dość kiepska i nietrafiona nazwa moim zdaniem. Chodziło o to, że demony zamiast czerpać energię z ethernano, z powietrza jak magowie, posiadają wewnątrz swoich ciał własne fabryki energii, same ją produkują będąc niezależnym od otoczenia. Niestety żaden z demonów nie był w stanie podołać zadaniu zabicia Czarnego Maga, dlatego przez wiele setek lat dalej budził olbrzymią grozę w świecie magów. Z pewnością wielokrotnie jeszcze o nim usłyszycie.

W tamtych czasach poza Zeref istniała jeszcze jedna potężna siła - Acknologia. Ta postać jednak była całkowitym złem, smok magii, który potrafił wchłonąć całą magię, był na nią odporny, z każdym dniem rósł w siłę niszcząc powoli świat. Nie miał on żadnego celu poza destrukcją, ale nawet on nie był w stanie zabić Zerefa przez ciążącą na nim klątwę paradoksu. Jak jednak wspomniałem czarny mag nie do końca był zły, był jaki był przez klątwę, która na nim ciążyła i widząc w Acknologii zagrożenie dla całej ludzkości, większe niż on sam postanowił walczyć z Acknologią, pokonać ją. Walczyli wiele razy, ale niestety nieskutecznie. Również demony, które stworzył i nie władały magia podjęły się tego zadania, ale Czarny smok po prostu był zbyt silny. Żaden go nie pokonał, nie wiem co dalej działo się z Acknologią, ale z pewnością wielokrotnie pojawił się jeszcze na łamach historii czyniąc destrukcję jak na samym początku.

Był to koniec wykładu, a King po nagadaniu się czekał na pojawienie się asystenta oraz rekwizytów potrzebnych do kolejnej części. Obserwował on w trakcie opowiadania dzieciaczki, ich miny, ciekawiło go czy historia, którą znał zainteresuje ich, chociaż starał się to ukryć. Częściej był poniewierany więc nie był przyzwyczajony do uwagi, chociaż pragnął jej. Nie wiedział czy słusznie robi opowiadając tą historię, ale z punktu widzenia edukacji z pewnością była bardzo cenna, szczególnie, że nie wiedział jak dobrze dhampiry znają ludzką historię.

Fretek uśmiechnął się życzliwie do dziewczyny, chcąc dodać jej odrobinę otuchy. Nieszczególnie orientował się, czy mimika fretki była przygotowana na takie ćwiczenia, ani, czy nie będzie to na fretkowym pyszczku wyglądało jakoś drapieżnie, czy złowieszczo. Zdawał sobie natomiast sprawę z tego, że niemal każdy, przed kim stoi konieczność zdania jakiegoś egzaminu, czy też testu, odczuwa stres i niepewność. Zwłaszcza, gdy umiejętności nabyte na drodze dotychczasowej, odizolowanej od reszty świata edukacji, sprawdzić miała osoba z zewnątrz. Albo osoby. Albo jakieś cholerne futrzaki i drożdże. Boże, czy Ty to widzisz..? Pierwszy kontakt z kimś spoza szkoły i już musiał być dziwadłem. Zaraza.
- Nazywam się Aurvin Leiter. - stanął wyprostowany w swoich szytych na fretkową miarę spodniach na blacie biurka i przedstawił się, po raz kolejny nie przejmując się ani trochę tym, że zwierzęta bardzo rzadko są obdarowane zarówno imieniem, jak i nazwiskiem. Następnie zerknął na Pyzę. Westchnął, a potem postanowił przedstawić również jego/ją/to. Najlepiej, jak umiał.
- A to jest Puć. Albo Pucek. Albo Pyza po prostu. Jeszcze do końca tego nie ustaliliśmy. - przyznał i wzruszył ramionami, ze swojej strony kończąc etap powitalny. Na krzesło nie miał zamiaru się wybierać, bo najwyżej głowa tylko głowa wystawałaby mu ponad stolik i byłoby to dość groteskowe. A miał być poważnym egzaminatorem, czyż nie?
- Jak się nazywasz? W czym się specjalizujesz? Co potrafisz, bądź znasz najlepiej? - oddał pole manewru dziewczynie, chcąc dowiedzieć się czegoś na temat jej umiejętności i mocnych stron. Do takiej, nawet, jeżeli szybkiej i zapewne wybrakowanej autoprezentacji, śmiało mógłby dopasować parę wyzwań, ćwiczeń, zagadnień i metod. Sezamie, otwórz się.

I pierwsza dziewcynka! I o to chodziło. I juź juź miał się przedstawić, gdy nagle... wyprzedzili go. Jak śmieli! Znacy w sumie to spoko. Bo to jednak magiczna, gadająca fretka! Ale przecież nie przedstawi się byle jak.
-Z Mięsem! Pyza z Mięsem! - przedstawił się drożdż skinąwszy głową. Wiadomo, nazwisko o składni identycznej jak Ulrich von Jundingen budzi od razu szucunek i daje obiady. A obiady są bardzo ważne. Jego fretko-zwierzątko-minionek już zaczął gadać. To dobzie. Jako szef tej bazy mógł zacząć wreszcie wydawać rozkazy! -Lubisz jeść? - zadał bardzo ważne pytanie. I to dość istotne. Trzeba było być poważną Pyzą.

Mikazuki rozpoczął interakcję z uczniami, ich zadaniem więc było wypełnianie jego poleceń. "Dzieciaczki" były na chodzie, z wyjątkiem dwóch osóbek wyraźnie powstrzymujących się od ziewania i pójścia spać. Pierwszy wytypowany przez Mikę został przystojny młodzieniec o bystrych oczach i przyjemnym uśmiechu. Jego cechy charakterystyczne to krótkie, rude włosy i piegi na nosie. Wstał i poprawił koszulkę. - Mason Ashford. Zostałem wychowany w rodzinie Ivashkov po tym jak moja matka zginęła w obronie ich posiadłości. Są to bardzo dobre osoby, okazali mi dużo opieki i wyrozumiałości. Nie dosyć, że zgodzili się mojej matce na wychowywanie mnie w ich domu, to jak jej zabrakło sami zadbali o mnie. Chcę teraz odwdzięczyć się za ich dobroć i zadbać o bezpieczeństwo rodziny. Głos miał poważny, jednak z czułością w głosie. W tym świecie często zdarzały się sieroty, ale rzadko Moroiowie, albo tym bardziej takie duże rodziny szlacheckie.
Kolejną osobą była dziewczyna o specyficznej urodzie. Mocne rysy skutecznie mogły dać jej opinię męskiej, a idąc tym tropem brzydkiej. Sprawiała wrażenie groźnej, włosy przycięte na wzór hełmu w kolorze blondu. Ta też wstała i wyśpiewała na jednym oddechu. - Nina Roth. Matka została w komunie, a ja chciałam coś więcej od jej nędznego życia. Były to mocne słowa, prawdziwe, a zarazem okrutne. Jak jakaś matka Dhampirów wolała wychować swoje dzieci kończyła w komunach sprzedając krew. Wiele kobiet zostało tak pozostawionych przez mężczyzn Moroi'ów. Usiadła i popatrzyła pusto w tablice. Nie za bardzo lubiła wspominać o swojej matce, uważała to za wstyd.
Trzecią osobą była ładna dziewczyna z czarnymi włosami upiętymi w koka. Rozpoznałeś, że ona to jedna z tych dwóch osób przysypiających. - Alex Styles. Mam 18 lat. I tyle urwał się jej dialog.
Odbyła się chwila przerwy, bo kolejna osoba średnio ogarniała. Chłopak o blond włosach, a także postawioną grzywką, był drugą i ostatnią osobą co nie była w stanie wykrzesać z siebie odpowiedniej ilości energii. - Tylor. Po prostu Tylor. Ulubieniec wszystkich dziewczyn w szkole.
Tak przeszli już przez połowę.
Różowe włosy krótko ścięte na bok, kilka kolczyków na twarzy. - Miley Cyrus. Zostanę strażnikiem mojej dziewczyny. Powiedziała bez ogródek, była bardzo bezpośrednia i alternatywna. Nie kryła się z swoją orientacją. Ale to i tak zawsze był dobry powód.
Łysy chłopak, typowy dres z groźnym wyrazem twarzy. - Seba Grej. Lubię walczyć. Arka Hargeon, k*rwa, świnia. Tutaj trochę zawiało dziwnym podejściem. Czy to aby na pewno jest dhampir? Zachowywał się jak typowy polaczek. Jednak prawda była taka, że został wychowany w rodzinie kiboli, nie wiadomo jak to się stało, ale alchemicy znaleźli go i odtransportowali tutaj.
Kolejnym ewenementem była dziewczyna wyglądająca na typowy plastik. Gdy odezwała się przeleciał Cię delikatny dreszcz związany z piskliwym głosem laleczki barbie. - To jest modne. Chcę być modna, a kombinezony są świetne, tylko te fryzury są słabe, ale da się to załatwić nosząc peruki. A i Dżesi Dżej.
Ostatnim był drobny chłopak o szczupłej posturze. Brązowe włosy delikatnie wpadały mu do oczu, a on przywykły do tego nawet nie zwracał zbytnio na to uwagi. - Harry Deku. Chcę się stać silniejszy, by być w stanie ochronić siebie i zabić każdą strzygę. Widziałam przemianę mojej przyjaciółki w strzygę, trzeba to powstrzymać. Powiedział unosząc się na nogach i po chwili siadając.
No to tyle o nich.
Otóż wielkie zdziwienie Kinga było, gdyż dzieciaki te nie słyszały słowa o Zerefie, ani tym bardziej Acknologii. Miały swoje problemy, swoje koszmary i strachy, a dyrektor rezyduje tu na tyle krótko, że nie zdążył jeszcze nic takiego wprowadzić. Wiele osóek siedziało z buziami delikatnie rozchylonymi, inni patrzyli podejrzanie na niebieskiego piesa, a ten jak wcześniej to i nadal zaczepiał osoby w okół. W pewnym momencie drzwi się otworzyły, a poprzedni opiekun, strażnik przyniósł rzeczy, których zapragnął Asthor. Postawił przy nim i po chwili ruszył po materac. Ah on się to naszuka.
Biedne dziewczę co poszło na pierwszy ogień patrzyła po tym całym zbiorowisku. Najchętniej uciekłaby, ale musiała zdać ten egzamin. Fretka mogła wyglądać i strasznie, ale w tej odsłonie w żynsach i uśmiechu wyglądała na tyle śmiesznie, że ta uśmiechnęła się lekko, a jej oblicze się rozpromieniło. Przełknęła ślinę i pewnym głosem zaczęła mówić. - Jestem Milly Jackson. Dzień dobry, miło państwa poznać. Otóż lubię strzelać z łuku, ale strzały lecą za wolno, bym mogła to używać w przyszłości. Z walką nie mam większych problemów, ale i tak nie dorównuje najlepszym z mojego rocznika... Powiedziała nieco smutnym głosem. Co ona by dała, gdyby mogła strzelać do strzyg na dystans, nie musiała by ryzykować tyle, a także miałaby większe szanse na wygraną, gdyż jest jedną z najlepszych w tej dzidzinie. - Tak, lubię jeść! Jakby nie lubiła to słabo, bardzo.
Aurvin 6/10
//72h na odpis, dnia 4 odpisuje, kto odpisze ten odpisze, po tym czekacie na kolejne 72h ^^//