Wyspa Toramw Els

First topic message reminder :

Wyspa znajduje się niedaleko od znanego portu w Hargeon. Jest to prywatna wyspa należąca do rodu Villerionów od niepamiętnych czasów. Dostać na nią można się tylko drogą morską, a na wyspie znajduje się niewielki port, w którym zacumować mogą co najwyżej mniejsze jachty turystyczne. Na wyspie znajdują się liczne lasy, dość gęsto zalesione. W środku wyspy znajduje się natomiast olbrzymia rezydencja w stylu brytyjskim z dużym ogrodem. Sama średnica wyspy wynosi około 10km, a rezydencja wraz z ogrodem zajmuje około 1km2. Więcej o wyspie niestety nie wiadomo, gdyż tylko nieliczni mieli możliwość odwiedzenia jej. Według plotek nikt nie wrócił z wyspy od ponad 20 lat, a osoby, które tu przybyły jedynie pracowały dla właściciela rezydencji.

---

MG misja bez nazwy.

Przybyliście na wyspę okrętem, który był dla was przygotowany jeszcze w Hargeon. Ładny biały dwumasztowiec zabrał uczestników tej misji i jeszcze ósemkę innych ludzi na wyspę. Poza wami były jeszcze 3 dziewczyny ładnie ubrane w mundurki prestiżowych szkół Fiore w wieku około 17 lat, 2 mężczyzn około 40, kobieta w brunatnych włosach, która wyglądała na smutną, dziewczyna w powiewnej sukni oraz młody chłopak w garniturze. Od razu było widać, że gotówki im nie brakuje. Po około 5h rejsu dopłynęliście na wyspę, na której czekało was zadanie. Wiedzieliście, że nikogo nie było tu przed wami od ponad 20 lat, mogliście więc spodziewać się licznych tajemnic, które do tej pory wyspa skrywała przed światem, a które wy mogliście odkryć i wyjawić światowi. Nie mieliście znaliście powodu, dla którego ktoś was tutaj zaprosił, co się stało, że po tylu latach ktoś wyciągnął rękę do świata z prośbą o pomoc. Kiedy zeszliście z pokładu odebrał was lokaj w wieku około 70 lat i dwie pokojówki , które miały około 16 lat. Były młode i piękne.
- Witajcie szanowni magowie - oznajmił lokaj nisko się wam kłaniając- Miło, że zechcieliście odpowiedzieć na nasze wezwanie. Niestety wiele nie mogę wam powiedzieć o waszej misji. Więcej dowiecie się w rezydencji naszego pana. Proszę ruszajmy do jego wnętrza zanim zapadnie zmierzch. W lesie po zmierzchu nie jest zbyt bezpiecznie i lepiej udajmy się do środka jak najszybciej.
Faktycznie było już ciemno, około 16:00 kiedy dotarliście. Nie wiedzieliście ile zajmie wam podróż do rezydencji, nie znaliście wyspy. Dlatego zaczęliście zmierzać za lokajem i pokojówkami w stronę rezydencji. Była to najlepsza chwila, abyście mogli się lepiej poznać. Nie znaliście jeszcze celu waszego zadania, ale kto wie czy później znajdziecie okazje. Wyspa pełna tajemnic czekała na was i nie wiedzieliście co takiego może was na niej spotkać.

//kolejność nie ma znaczenia, ale każdy ma 72h na odpis. Liczy się czas od mojego postu, nie czas po ostatniej osobie. Odpisuję w niedzielę późnym wieczorem, albo w poniedziałek rano. Na razie możecie się poznać misja zacznie się niedługo

- Yyyy.. Skoro  nic nie robimy to popatrzę, jak ludzie, chociaż zdychają.. Ciekawa zabawa  będzie z  tego - jakoś z Lee'm pić nie miała zamiaru, ten z nią zresztą też. Cóż, jego strata. Nie ma cycków, nie ma ciastek, dlatego Ayano chłopakom też ich nie da, a sama sobie wyczaruje je i wszama. Potem wytknie mu język i podrepta sobie do rezydencji, gdzie poszuka pozostałości, pozostałych i popatrzy na ich, lub jej śmierć. Kto jak tam woli przecież i tak wszyscy zginą na wyspie.

MG

No i karnawał śmierci trwał dalej. Lee razem z Lavethem dalej się obijali, z Senką i Shagwelllem nie wiadomo co się stało. Jedynie Ayano była na tyle odpowiedzialna, by dalej zbierać dowody i spróbować rozwiązać tą teoretycznie niemożliwą do rozwiązania zagadkę. Udała się do rezydencji. Dotarła do niej lekko po 2:00 I co znalazła? W wejściu zobaczyła najbardziej narwanego członka rodziny, który leżał na ziemi zadźgany nożem. W sali balowej natomiast zobaczyła Miguela, który płakał nad ciałem swojego ojca. W jego brzuchu również znajdował się nóż kuchenny, a krew rozlewała pod posadzką. Jak tutaj krew była już trochę zakrzepnięta, tak wcześniejszy trup miał świeższe ślady zabójstwa. Widać było na pierwszy rzut oka, że ojciec Miguela umarł wcześniej.

Była godzina 2:15

Czas 72h na odpis

No cóż, nie takiej reakcji oczekiwał policjant. Liczył bardziej na jakąś akcje. Pojawienie się głównego złego tej historii, epickie walki, pościgi, lasery i takie inne. Co dostał? W sumie nic... jeśli nie licząc bardziej przemoczonych ubrań i butelki trunku. W sumie układał sobie wszystko w głowie, co wiedział... co widział i takie tam. Ostatecznie odmówił przyjęcia trunku z powodu prostego... na służbie nie pije. Chociaż już czuł, że jak wróci z tej wyspy żywy to uda się do jakiejś tawerny i będzie pił, pił... aż się spije i pójdzie spać. Jednak teraz nie czas na to.
- Jak chcesz to zostań... nie zamierzam moknąć czekając bezczynnie - powiedział spokojnie i podążył wzrokiem za oddalającą się dziewczyną. - ... zaraz będzie trzeba ją ratować.
Mruknął spokojnie pod nosem i ruszył w stronę rezydencji, unosząc rękę w pożegnalnym geście.
Jeśli dojdzie do rezydencji i zastanie taką sytuację jak opisano wyżej. Przyjrzy się ciału rozgadanego.. no w tej sytuacji raczej nie bardzo... członka rodziny. Następnie ruszy do sali gdzie się znajdowali wcześniej. Jeśli zdążył to zatrzymuje Ayano, by ta raczej nie podchodziła do dziecka.
- Odejdź od drzwi... trzymaj się bliżej ściany i miej oko na wejście... - mruknął wyprzedzając ją i podchodząc powoli do ciała. Przykucnął naprzeciw dziecka, po przeciwnej stronie ciała.
- Co tu się stało? Widziałeś to? Najlepiej nie wykonuj żadnych gwałtownych ruchów... - proste pytania i polecenia. Czemu ten miał nie wykonywać żadnych gwałtownych ruchów? Mimo posiadanego zdjęcia tajemniczej osoby, to te dziecko mogło również być zabójcą. Dlatego cały czas nasłuchuje i co jakiś czas nieco węszy gotowy do uników.

Dziewczyna najpierw przyjrzy się dokładnie ciałom. Spodobało się jej to. Kąciki ust uniosły się wyżej i zaśmiała się cichutko. Jednak zaraz jej twarzyczka nabrała lekkiego przerażenia. Bała się, co w tej chwili może się stać.
- Yyyy.. To to dzieciaku zrobiłeś? Widziałeś kogoś?- stara się w miarę nie podchodzić do dziecka i trzymała się ściany. Nie miała za bardzo wyboru cokolwiek robić. Dużo już ludzi umarło. Z tego, co szacowała, to tylko ten dzieciak, ona, Lavent, Lee, może Senka. A tak to większość jest trupami. Cóż, mówi się trudno. W każdym razie stara się w miarę możliwości póki Lav nie przyjdzie obserwuje dziecko, a jak już przybędzie to robi to, co jej kazał.

MG

Zacznę od tego, że kiedy Lav wchodził wyczuł zapach, który wręcz uwielbiał. Zapach krwi dochodzący chyba z pierwszego pokoju na piętrze. Ogólnie na początku piętra, ponieważ był w stanie go wyczuć. Miodzio. Ale wróćmy do sali balowej. Miguel po chwili zorientował się, że obok niego pojawiła się policjantka i odwrócił twarz w jej stronie. Zobaczyliście na jego koszulce plamę krwi. Niezbyt dobrze. Potem ty oraz Laveth zaczęliście go wypytywać o szczegóły.
- J-Ja nic nie wiem - zajęknął się chłopak - Jak tutaj p-przyszedłem już tacy byli
Cóż widać było, że chłopak był dość zdenerwowany. Być może coś kręcił, ale równie dobrze po prostu mógł przejąć się śmiercią ojca i tym co tutaj się stało. Chyba nie można winić dzieciaka, że nie wie co w takiej chwili zrobić. Poza tym co wyjąkał nic więcej nie powiedział. Potem zwymiotował na posadzkę, a jego wymiociny z mieszały się z krwią jego opiekuna. Wyglądał na przerażonego całą sytuacją.

Była godzina 2:45

Czas 72h na odpis

- Miguel, chodź stąd - powiedziała cichutko Ayanoś i wzięła go daleko od ciała ojca. Dla dziecka musiało to być naprawdę potworne przeżycie. W razie jakichkolwiek dziwnych ruchów ze strony chłopca używa na nim super schnącej czekolady, a sama wcześniej szybko odskakuje.
- Masz jakiś plan, co teraz mamy z nim zrobić? Albo lepiej.. Co mamy ze sobą zrobić, bo ja naprawdę nie mam ochoty tutaj zdychać - spytała Lava, a sama udała się z chłopakiem w jakiejś miejsce, gdzie nie było krwi, śladów po tej całej rzezi. Do tego ona musiała jakoś się stąd wydostać w końcu dopiero, co została policjantką, a już im trochę splamiła honor? Jedna misja to stanowczo za mało, musi być ich o wiele, wiele, wiele więcej! Zresztą, ona na razie nic nie zrobiła. Więc trzeba to zmienić. Do tego wypadałoby jeszcze zrobić wizytę w gildii, także blondyneczka nie może za szybko umrzeć. Jej plany by się posypały.
- Chcesz.. Może ciasteczko na pocieszenie? - spytała dzieciaka. Właściwie nie wiedziała jak go pocieszyć. Tym bardziej, że ją ta cała sytuacja naprawdę bawiła. Dziwicie się? Co chwilę ktoś ginie, strugi krwi, a Ayanosię to bawiło. Niestety, musiała pokazać, że jest jej przykro. Zdolności aktorskie wyszły na wierzch. Teraz, tylko czekać na komendty pana starszego, ochroniarza małej blondyneczki.

No dobra dotarł do rezydencji, nie potknął się o trupa, spróbował wycisnąć coś z dzieciaka, ale nic to nie  dało. Dlatego też powoli wstał, spojrzał jeszcze raz na dzieciaka i trupa, mruknął coś pod nosem i ruszył w stronę drzwi.
- Pilnuj go... albo idź ze mną... twój wybór.. - powiedział chłodno i zamierzał sprawdzić pokój z którego czuł krew... na piętrze. NIe miał teraz czasu na niańczenie nikogo. Kto został jeszcze w rezydencji?  Czy też raczej co tam się stało jeśli w rezydencji już nikt ... żywy nie został. Ostrożnie wchodzi do pokoju, gotowy na ewentualne uniki...

MG

Chłopak podszedł do Ayano i nie wykonywał żadnych dziwnych ruchów więc oczywistym było, że nie musiała używać szybkoschnącej czekolady. Podszedł do niej i przytulił dziewczynę. Ciasteczka oczywiście odmówił. Trochę dziwne, aby zgodził się je przyjąć w zaistniałej sytuacji. Czas upływał, a sprawca nadal pozostawał na wolności. Ayano dalej nie mogła nic zrobić. Cóż powoli zbliżała się 6:00 czyli godzina sądu ostatecznego i spełniania się przepowiedni. Niezbyt optymistyczna opcja, prawda? Kiedy Miguel Cię przytulał poczułaś, że wgłębi serca jest tylko dzieckiem. Po dłuższej chwili jednak w końcu Cię puścił i samotnie usiadł w kącie. Widać było, że nie ma już sił. Czy można było się mu dziwić.

W tym czasie Lav udał się do pierwszego pokoju na piętrze skąd dobiegał wyczuwany przez niego zapach krwi. Pchnął drzwi. Ujrzał pomieszczenie będące pokojem gościnnym w sumie w miarę czystym, gdyby nie liczne ślady krwi. No i dwa trupy. Oba leżały na łóżku o dziwo w samej bieliźnie. Pierwszym trupem był Ukyo. Miał wielką dziurę w brzuchu powstałą przez wypalenie. Tak jakby nagle oberwał fireballem, albo coś go stopiło. Tutaj nie było wiele krwi. W sumie rany od razu zostały wypalone. Drugim trupem była zawsze radosna Misha. Ona miała rany kłute podobne jak w pierwszej zbrodni. Łatwo był zgadnąć, że zadało je to samo narzędzie. To ona była sprawczynią tak dużej ilości krwi.

Była 3:30

Czas na odpis 72h

Kolejny ślepy zaułek... tak można to nazwać. Kolejne dwa trupy, szybkie sprawdzenie pokoju... tym razem dokładnie... sprawdzamy czy sprawca nie zostawił śladów na krwi... w końcu było jej tu sporo, no chyba że oby człowieczek posiada zdolności teleportacji. No, ale wszystko da się wyjaśnić, potrzeba tylko trochę czasu. Dlatego też smok, stara się po pierwsze wyczuć jeszcze jakiś "obco znajomy" zapach między tą krwią, zagląda pod łóżko, do szafy... tak! Szukamy tajemnych przejść. Jeżeli nic nie znajdzie, wychodzi z pokoju i dzięki konstrukcji, stawia ścianę metalu w drzwiach. Następnie przechodzi tak przez całe piętro, przeszukując pokoje i następnie je "zamykając". Kolejnym krokiem była podróż na najwyższe piętro, przeszukanie go a następnie odcięcie ścianą konstrukcji schodów do góry - schodząc na dół wcześniej... oczywiście (jak kogoś spotkamy... i to nie będzie nasz Pan X to wtedy go ciągniemy na parter)- tak chce odciąć od góry wszystkie piętra, zatrzymuje się dopiero przy parterze, tam wyciąga z sali Ayano i chłopaka czy też pozostałe osoby na korytarz, po wcześniejszym przeszukaniu, po tym znów zamyka sale ścianą ... i tak z każdym pokojem i salą. Zostawia jedynie drzwi wejściowe i wejście do piwnicy. Zszedł na dół... interesowało go, czy klapa którą zastawił była dalej zastawiona czy też ktoś to otworzył. Jeśli będzie otwarte... schodzi na dół... stawia kilka ścianek... wraca na górę, "zalewa" metalem właz... wychodzi z piwnicy ciągnąc resztę, zamyka piwnicę i siada w głównym korytarzu przed głównymi drzwiami, siada na ewentualnym schodku i czeka, oraz nasłuchuje. Ścianki nie są za mocne, jednak wydarzą charakterystyczny metaliczny dźwięk jeśli ktoś się tam przebije...

MG

Cóż Laveth rozpoczął dokładne badanie zwłok. Czy stwierdził coś więcej? Może to, że niespecjalnie dało się zauważyć jakieś ślady walki. Żadnych siniaków, rozbitych wazonów etc. Wszystko musiało potoczyć się szybko. A no i jeszcze fakt, że trupy były wcześniej magami również specjalnie przyjemny nie był. Poza tym nie znalazłeś, ani nie odkryłeś nic ciekawego. Nie było żadnych tajnych przejść, a w szafach mogłeś znaleźć co najwyżej jakieś stare płaszcze. Nic godnego uwagi.

Potem Laveth rozpoczął rozpoczął bunkrowanie siebie, chłopca i Ayano. W sumie trochę takie coś musiało potrwać willa nie była mała. Tak czy inaczej w przedsionku po zamknięciu wszystkich drzwi na piętrze i parterze, podczas próby zejścia do piwnicy od strony przedsionka nagle poleciał kunai, który zagłębił się w czole chłopaka. Jeden NPC mniej. Plusem dla was było jednak to, że teraz zamaskowany mężczyzna w stroju ninjy stał może z 15 metrów od was trochę za drzwiami wejściowymi. Muszę dodawać, że jak tylko was zobaczył zaczął uciekać, gdzie pieprz rośnie? W sumie był dość szybki i zwinny, ale nie były to zdolności przekraczające umiejętności zwykłego człowieka bez użytkowania magii. Zaczął oddalać się w stronę gąszczu, ale oczywiście byliście w stanie pobiec za nim. Chłopak prawdopodobnie zginął od razu dzięki precyzji ataku.

Była godzina 4:00

72h na odpis.

BOOM HEADSHOOT!

Gdy tylko dzieciak osunął się na ziemie, a Smok wypatrzył przeciwnika. Jego usta wykrzywiły się w coś, co na pewno nie było miłym uśmiechem. W jego oczach pojawiły się szalone ogniki. W KOŃCU! Nasz drogi przyjaciel postanowił się pokazać. Co więc nasz policjant zrobił? Oczywiście podjął pościg.
- Znajdź Lee, on Cie przypilnuje! - krzyknął za siebie. Tak, nie mógł sobie teraz pozwolić, by ten koleś mu uciekł. Jednak nie chciał zostawiać Ayano samej w tym domu, a co jeśli minęliby się gdzieś w drodze? Miał nadzieje, że Lee nie spił się za bardzo i będzie wstanie kontaktować.
Teraz starał się dogonić przeciwnika bez żadnych magicznych sztuczek. Był sprinterem, to mu pewno ułatwiało zadanie, jednak cały czas chciał mieć go na widoku. W razie potrzeby, będzie chciał go spowolnić, za pomocą magii tak samo jak w przypadku Shaga. Nie wiedział też jakie sztuczki miał w zanadrzu oponent, dlatego też w miarę możliwości, szykował się do delikatnych uników, nie przestając biec. Nie mógł go zgubić, nie mógł też pozwolić mu przeżyć. To musi się skończyć jak najszybciej....

Dzieciak umarł. Ayanoś uśmiechnęła się słodko.  Chłopaka od razu puściła. Nie chciała mieć z nim  nic wspólnego, bo to tak z trupem to nie wypada. W każdym i ona rusza w pościg, chociaż i tak wie, że w tym łańcuchu gończym na pewno będzie ostatnia, ale ona też może pomóc. Dlatego od razu na wrogu używa super schnącej czekolady, a dokładniej na niego nogach by nie miał szans ucieczki. W końcu, co jak, co ale wolała by to wszystko się już skończyło.

MG

//Ponieważ Dona i tak nie ma odpiszę wcześniej

Rozpoczął się wyścig za długo wyczekiwaną osobą, która była podejrzana o zabójstwo wszystkich na wyspie nieznanej osoby, o której obecności nikt nie wiedział. Przynajmniej w momencie dostanie się na nią, bo w trakcie zadania coraz więcej kart było odkrywanych. Pierwszy w pościg rzucił się smok. Co prawda był szybki, ale okazało się to za mało dla przeciwnika. Widać było, że zabójca nie od dziś był trenowany w uciekaniu. Jego szybkość i zwinność zasługiwały na prawdziwy podziw, który musiał przyznać mu również zostający z tyłu Laveth. Lepiej jednak poradziła sobie Ayano, która chwilę później używa swojej magii, aby unieruchomić przeciwnika. Ten nie mogąc się ruszyć odwrócił się w waszą stronę. Miał dwie własnej roboty bomby, po jednej w każdej ręce. Obie miały odpalony ląd. Stał tak w odległości może 12 metrów od Lavetha [najpierw zwiększył dystans do 20m, ale po zablokowaniu ruchów smok nieco go nadgonił], a do Ayano miał jakieś 30 metrów. Ayano znajdowała się jeszcze w budynku, ale widziała wszystko podczas, gdy Laveth i ninja byli na placu przedwejściowym.

Godzina 4:01

72h na odpis.

Atak dziewczyny o dziwo zadziałał! To idąc tym śladem używa dalej super schnącej czekolady na przeciwniku! A głównie a jego rączkach, a nóż się uda i bomby tam zostaną. Jeden strumień kieruję się na jedną łapkę, drugi zaś na głowę. Sama w tym czasie podbiega bliżej całej tej bandy. Kilka metrów staje od Lava. Sama w razie czego, gdyby czekolada nie zadziałała robi unik w bok, chociaż szczerze wątpiła w to. Jeżeli jednak trzeba będzie wkroczyć do akcji używa także cukrowych wirek.

Trzeba było przyznać, że przeciwnik był szybki. No, ale na szczęście Ayano zatrzymała przeciwnika, przez co smoczek mógł zmniejszyć dystans między nimi. Pewno podziękował by dziewczynie później... gdyby nie Lav. Teraz należało zmniejszyć szybko dystans, tak by można było spokojnie użyć "Jeżyka" w linii mniej więcej prostej w stronę przeciwnika. To powinno zabójcy przeszkodzić w wykonaniu rzutu, czy też obronić się przed owym rzutem. Mimo wszystko smok szarżował dalej, atakował tak, by biegnąc lekko łukiem w stronę przeciwnika, wiatr dmuchał mu w bok. Co spowoduje zdmuchnięcie ewentualnych niespodzianek, z bomby. W biegu tworzy małe ostrze w dłoni, by dźgnąć nim przeciwnika.