Bar "Diabełek"

First topic message reminder :

Mimo nazwy, brzmiącej przecież tak złowrogo, Bar "Diabełek" jest jednym z ulubionych miejsc spotkań starych przyjaciół i nowych znajomości. Położony na rubieżach miasta, cieszy się naprawdę dobrą sławą.
Wejście nad którym szyld z czerwonym napisem i wizerunkiem małego diabełka, zawsze stało otworem dla wszystkich zwiedzających. To jednak nie znaczy że toleruje się tam wojaczki i rozboje, o nie, co to to nigdy. Na zapleczu zawsze stoi barczysty Barry, pilnując porządku w barze.
Pod jedną ze ścian, naprzeciwko wejścia, znajduje się zdobiony bar z barmanem za ladą. Po sali porozkładane są dwu- i czteroosobowe stoliki z ciemnego drewna przykryte czerwonymi obrusami. Wnętrze zazwyczaj było pozostawione w półmroku, jednak na specjalne okazje rozświetlano lampy. Środek sali pozostawiano pusty, ponieważ służył jako parkiet dla tańczących. Po prawej stronie koło baru znajdowało się wejście na zaplecze, po lewej do toalety.

-Wiesz podobno przeciwieństwa się przyciągają więc kto wie może jesteś tą która do mnie pasuje powiedział jej blisko ucha jakby mówił jej jakiś sekret
-Tak licząc to będą już z 3 lata. A jeżeli cię ciekawi dokładniej to tak plus minus 2 miesiące od twojego odejścia stwierdził upijając łyk alkoholu i spokojnie na nią patrząc. Nie patrzył na nią dziwnie tylko normalnie ale kto wie jak dziewczyna odbierze te jego patrzenie.

- No niby tak...
Powiedziała, zastanowiła się, miał niby racje, zwykle się to sprawdzało. Ale on? I ona? Przecież to nie możliwe, a poza tym tylko rozmawiali. Chociaż sposób samego powiedzenia jej tego był podejżany. Ale nieee, to przecież nie możliwe, absurd! Nie może nawet myśleć o czymś takim. Gdzie jej rozsądek do cholery?
- A czemu odszedłeś? Bo obstawiam, że zroobiłeś to z własnej nie przymuszonej woli, co?

-W pewnym sensie odszedłem ciekawością świata oznajmił przymykając lekko oczy i rozmyślając nad tym co widział
-A z drugiej to nauczyciele stwierdzili że tam już więcej się niczego nie nauczę i lepiej abym wyruszył w podróż i spotkał oraz zawalczył z innymi osobami dodał wzruszając lekko ramionami
-Oraz też z ciekawości czy na ciebie wpadnę dodał na koniec. Oczywiście to powiedział by się z nią podrażnić czego zapewne ona się nie domyśla, chociaż było w tym niewielkie ziarnko prawdy ale cii.

- Oj nie wygłupiaj się już, bo pomyślę, że się zakochałeś czy coś
Teraz to ona chciała mu dokuczyć. A może wypowiedziała zamaskowane życzenie? któż to wie? Nikt nie zgłębi psychiki kobiety. Wpadła na głupi pomysł.
- Zatańcz ze mną, chyba że się boisz
Powiedziała bo leciała właśnie fajna piosenka, dokuczania ciąg dalszy.

Uśmiechnął się wrednie w duchu
-A to by było złe gdybym się zakochał w tobie zapytał od tak spokojnie
-A zatańczę z tobą jeżeli po tańcu dostanę od ciebie to co będę chciał dodał ciekaw czy się na to zgodzi. Cóż ciekaw też był tego co sobie pomyśli na to jego zdanie ale zachowywał swoją standardową minę czyli wesoły uśmieszek.

Drań! pomyślała ale ukryła swoje mysli pod uroczym uśmieszkiem.
- Zależy od tego co będziesz chciał
Odparła tajemniczo. Może mogła by spełnić jakieś życzenie może nie, zależy co by od niej chciał.
- Wątpię że mógłbyś się we mnie zakochać, z tego względu ze się totalnie różnimy.
Czekała na jego odpowiedz w kwestii tańca.

Uśmiechnął się do niej
-Jeżeli nie boisz się iść zatańczyć w ciemno nie wiedząc co bym chciał przerwał, upił łyk sake po czym odstawił butelkę na stole i sam wstał, skłonił się przed dziewczyną lekko
-Można prosić do tańca zapytał dla zabawy z wrednym uśmieszkiem. Cóż lubi się wrednie uśmiechać więc co poradzić.

Pokazała mu język, ale wstała z gracją i pozwoliła zaprowadzić się na parkiet. Jego dłonie były lekko chłodne, a jej bardzo ciepłe taka zależność od żywiołu jakim się posługują.
- Jak mi nie będzie odpowiadało twoje życzenie to go nie spełnię
Zachichotała jak mała dziewczynka.
- Nie jestem złotą rybką
Zamruczała cicho tuż obok jego ucha, stając na palcach. Ciekawa była jego reakcji.

Uśmiechnął się wrednie w duchu
-Cóż ze spełnieniem tego życzenia nie powinno być problemu wyszeptał jej do uszka
-Więc pora zacząć tańczyć dodał i zaczął z nią spokojnie tańczyć. Na szczęście w swej podróży nauczył się tańczyć a przynajmniej na tyle aby się z niego nie śmiano i by nie zrobić krzywdy wszystkim dookoła oraz swojej partnerce.

- Mm, zobaczymy
Uśmiechnęła się z miną niewiniątka. Tańczyła dobrze i lubiła to robić, więc poddała się muzyce i partnerowi.
- Cóż może się jeszcze spotkamy, co? Ja mieszkam tuż pod Hargeonem, jak będziesz miał ochotę możesz mnie odwiedzić
Zaśmiała się cicho. Muzyka się zmieniła na wolną, do typowego tańca-przytulańca. Zrobiła kroczek do tyłu, by Niko zaakceptował zmianę muzyki.

-Zapewne jeszcze nie raz się spotkamy zapewnił ją z uśmiechem. Jedną ręką złapał jej dłoń a drugą objął ją w pasie
-Jeżeli chcesz zatańczyć taki taniec nie widzę problemu. Jednak jeżeli nie chcesz to powiedz i pójdziemy usiąść powiedział jej przy uszku czekając na jej decyzję.

- Mi odpowiada
Powiedziała cichutko, z tak bliskiej odległości był jeszcze przystojniejszy... O czym ona w ogóle mysli. Nie wolno! Nu, nu, nu! Uśmiechała się lekko po jego słowach, ale podejrzewała, że nie będą miały pokrycia w rzeczywistości, co ją smuciło. Dopiero teraz po tak długim czasie, uświadomiła sobie, że się do niego przywiązała w jakiś sposób.

-Skoro ci nie przeszkadza to tańczymy powiedział i spokojnie sobie z nią tańczy wolnego. Musiał przyznać sam przed sobą że była bardziej kusząca niż gdy widział ją ostatnio. Tańczył sobie z nią spokojnie uśmiechając się jak to było w jego stylu.

Popatrzyła w górę, w jego oczy.
- Niko, czemu się tak uśmiechasz? To wygląda jakbyś coś knuł
Zaśmiała się cicho i uciekła spojrzeniem. Patrzył na nią tak dziwnie... Ech drań stwierdziła w myślach. A i tak nie była świadoma jego rozmyślań!

-Ja zawsze się uśmiecham powiedział spokojnie co w sumie było prawdą. Nawet w klasztorze gdy z nią czasem gadał też się uśmiechał
-Po prostu taki jestem. A gdybym coś planował pewnie bym to zrobił ale na razie nie mam żadnych planów stwierdził. Z trudem powstrzymał swój pewien wredny tekst ale na szczęście to się udało co zapewne ocali aktualnie jego życie.