Bar "Diabełek"

First topic message reminder :

Mimo nazwy, brzmiącej przecież tak złowrogo, Bar "Diabełek" jest jednym z ulubionych miejsc spotkań starych przyjaciół i nowych znajomości. Położony na rubieżach miasta, cieszy się naprawdę dobrą sławą.
Wejście nad którym szyld z czerwonym napisem i wizerunkiem małego diabełka, zawsze stało otworem dla wszystkich zwiedzających. To jednak nie znaczy że toleruje się tam wojaczki i rozboje, o nie, co to to nigdy. Na zapleczu zawsze stoi barczysty Barry, pilnując porządku w barze.
Pod jedną ze ścian, naprzeciwko wejścia, znajduje się zdobiony bar z barmanem za ladą. Po sali porozkładane są dwu- i czteroosobowe stoliki z ciemnego drewna przykryte czerwonymi obrusami. Wnętrze zazwyczaj było pozostawione w półmroku, jednak na specjalne okazje rozświetlano lampy. Środek sali pozostawiano pusty, ponieważ służył jako parkiet dla tańczących. Po prawej stronie koło baru znajdowało się wejście na zaplecze, po lewej do toalety.

Jej mina wyrażała głęboką kpinę, ale czemu nie? Odczekała chwilę, pociągnęła łyk swojego drinka, zwinnie zsunęła się z barowego stołka. Gdy chłopak pokazał się w świetle, wystarczyło te kilka sekund by z jej pamięci wypłynął obraz klasztoru. Leniwie przeciągnęła się, poprawiła ubranie i noszelanckim krokiem ruszyła w stronę odległego stolika. Czy dobrze robiła? Tego nie wiedziała, ale w końcu się znali, głupio byłoby nie podejść skoro on też ją rozpoznał. Widać było, że się trochę zmienił, wymężniał, stał się bardziej doświadczony niż wtedy gdy go poznała. Tyle wywnioskowała z tych paru sekund gdy widziała jego twarz. I ten cholerny uśmieszek! - on nigdy się nie zmieni.

Nogą odsunął jej krzesło gdy przyszła
-Dawno cię nie widziałem... - przerwał na chwilę -...Shadi - dodał z tym swoim kuszącym uśmieszkiem dla zabawy mierząc ją od góry do dołu wzrokiem. Jego wredna natura akurat wzięła u niego górę i dla zabawy zamruczał gdy ją tak "oglądał"
-Trzeba przyznać że się zmieniłaś od tamtego czasu stwierdził stawiając butelkę na stole i spokojnie się patrząc na dziewczynę.

-I kto to mówi? Co cię sprowadza w te strony?
Zapytała jak gdyby nigdy nic, ale szlag ją trafił gdy usłyszała ten pomruk. Można powiedzieć, że ten czas gdy go nie widziała działał na jego korzyść, bo nawet wyprzystojniał, co nie zmieniało faktu, że jest cynicznym dupkiem. Ale lubiła go na swój własny sposób, na tyle ile można lubić osobę zupełnie odmienną od własnego ego.
Usiadła na podsuniętym krześle, założyła nogę na nogę co uwydatniło jej krótkie, ale ładne nogi. Poprawiła sukienkę, pod tym jego spojrzeniem żałowała, że ma taki styl ubierania.

Stłumił w sobie śmiech widząc jak poprawia sukienkę jakby się go wstydziła
-Po prostu postanowiłem tutaj przyjść i się napić. Ostatnio bardzo dobry trunek piłem z tobą w klasztorze powiedział z uśmieszkiem i podsunął jej butelkę z sake gdyby chciała się napić
-A mówię to ja. Trzeba przyznać że stałaś się piękniejsza od tamtego czasu dodał uśmiechając się do niej i puszczając jej oczko.

Lody zostały przełamane, roześmiała się cicho.
- Jak skończę swój to się z tobą napiję
Powiedziała, choć nie wyglądała jakby miała na tyle mocną głowę żeby wypić choć kieliszeczek sake - pozory jednakże mylą.
- Więc zadziwiający zbieg okoliczności.
Powiedziała, jego ostatnie stwierdzenie chciała zbyć milczeniem ale tylko mruknęła:
- Głupoty gadasz, cichooo...

-Rozumiem że przyszłaś tu też się napić tak zapytał z uśmieszkiem patrząc na nią
-Co do twego piękna to nie gadam głupot tylko mówię to co moje oczy widzą. powiedział z uśmieszkiem
-A możesz mi wierzyć że jesteś piękniejsza niż ci się wydaje. Zapewne każdy facet się za tobą ogląda i teraz chciałby być na moim miejscu i z tobą rozmawiać dodał z uśmiechem po czym upił łyk sake

- Ech głupi jesteś
Rzuciła chcąc uciec od tematu. Jasne to miłe z jego strony, i w ogóle, ale ten jego wzrok!
- Ja sie tu tylko zatrzymałam na noc, jutro wyjeżdżam i jadę dalej
Powiedziała, dopiła swojego drinka i odstawiła szklankę. Zaczęła pukać paznokciami w blat, nie spuściła z niego oka. Zaczęła nerwowo przygryzać wargę, nalała sobie trochę z jego butelki, miała szklankę ale nalała tylko trochę więcej niż mieści się w kieliszku, wypiła bez wahania i zastanowienia. Miał racje, nie wszędzie jest takie dobre sake.

-Szkoda że nie wierzysz mi na temat swego piękna powiedział kręcąc lekko głową podając jej butelkę sake by się napiła.
-Rozumiem ja tu w sumie wpadłem tylko się napić oznajmił spokojnie, upił sobie łyk sake patrząc na nią. Była piękna więc dla czego nie miał by się na nią patrzeć.

-Nie chcę się upić, wcześnie wstaję
Powiedziała, ale odmówiła z żalem. Aż ją trzęsło od tego jego patrzenia, ale nie chciała zwracać mu uwagi, bo tym bardziej by nie przestał- taki typ człowieka.
- więc mieszkasz w Hosence?
Zapytała z ciekawością. W sumie to nie było, aż tak daleko od Hargeonu.

-Cóż będziesz piła tyle ile chcesz po prostu daję ci możliwość o ile masz ochotę oznajmił upijając kolejny łyk sake
-Szczerze to nie mam domu oznajmił patrząc się gdzieś przed siebie -Zwiedzam sobie świat, czasem z kimś zawalczę i tyle dodał wzruszając lekko ramionami

- Kiedyś się to zmieni
Powiedziała, nie wiedziała skąd się wzięła pewność w jej głosie. Po prostu wiedziała. Uśmiechnęła się lekko.
- Twoje zdrowie Niko
Powiedziała unosząc szklaneczkę ze świeżo nalanym sake. W sumie było jej wszystko jedno godzina w te czy we wte. Jaka różnica?

Uśmiechnął się wrednie pod nosem
-A co masz zamiar mnie uziemić zapytał
-Jak już to twoje zdrowie piękna Shadi powiedział i lekko stuknął o jej szklaneczkę po czym upił solidny łyk sake -A tak w sumie to co robiłaś po tym jak opuściłaś klasztor zapytał od tak z ciekawości.

- Ja nie mam nad tobą władzy, ale kiedyś znajdzie się taka co cię utrzyma na smyczy, a jak cie puści nie będziesz chciał już uciekać
Zachichotała cicho. Zaczęła bawić się szklanką. Co robiłam- dobre pytanie pomyślała. Ale postanowiła odpowiedzieć - ogólnikowo, ale prawdę.
- Dotarłam do celu swej podróży. Znalazłam tego, którego szukałam, i dostałam to co chciałam
Zaśmiała się zawadiacko.

Spokojnie sobie słuchał tego co mówiła
-Nie wiem czy znajdzie się na tyle szalona kobieta która by chciała mnie uziemić powiedział z lekkim rozbawieniem
-A ty jak zawsze tajemnicza to chyba u ciebie się nie zmieniło od naszego ostatniego spotkania dodał puszczając jej oczko
-Ale to dobrze że załatwiłaś to co chciałaś stwierdził

-taak... dobrze
Powiedziała i uśmiechnęła się do swoich wspomnień
-Owszem byłam jestem i będę tajemnicza. O jak sam widzisz ja nie jestem dla ciebie bo ja jestem z natury spokojna
Zaśmiała się cicho, nalała im jeszcze po kieliszku. W czasie ich rozmowy podszedł barman i dał jej normalny kieliszek, o co poprosiła gestem. Zaczęła się teraz bawić już pełnym miniaturowym, szklanym naczyniem
- A ty co robiłeś? Od kiedy nie jesteś zamknięty w murach klasztoru, mm?