Sklep Magiczny

MG

Melior wszedł do sklepu w którym panował dziwny półmrok i cisza przerywane od czasu do czasu smarkaniem. Gdy zbliżył się do lady zobaczył tego powód. Zalany łzami Abdul, smarkał w rushoffą chusteczkę, pijąc już 69 butelkę wódki, akurat opróżniał kieliszek kiedy zobaczył Meliora. Od razu podniósł butelkę i cisnął nią w chłopaka, ten jednak wykonał zgrabny unik.
-Ego ce d Dula?-Powiedział lekko się kołysząc.-Wypedala tont-Pokazał na drzwi i znowu zalał się łzami.-Nit nie ocha Dula

Cóż Melior wpadając do tego sklepu mógł być zawsze pewien przynajmniej jednej rzeczy. Mianowicie tym, że Abdul zawsze czymś go zaskoczy. Tym razem również się nie zawiódł, choć widok zalanego sprzedawcy był dość specyficzny. Jakby nie patrzeć za dalą powinien być człowiek raczej zdatny do prowadzenia biznesu, ten obecnie się nie nadawał i pytanie czy wcześniej kiedykolwiek też. Słysząc pierwsze słowa sprzedawcy, przez chwilę zastanawiał się po jakiemu to. Szybko jednak pojął, że zaszyfrowane jest to kodem pijaństwa, dlatego też powprowadzał tylko lekkie korekty do słów nietrzeźwego i mógł zrozumieć o co biega.
- Hmm, na pewno nie jest tak źle, a nawet jeśli dziś jest kiepsko to jutro, czy pojutrze będzie lepiej. - Rzucił pocieszająco.
Cóż najwyraźniej coś faceta gryzło, to trzeba było go jakoś pokrzepić na duchu.

MG

Abdul spojrzał na Meliora zaczerwienionymi oczami i machnął ręką, dość krzywo, ale machnął, co w jego stanie właściwie było już jakimś tam sukcesem.-O ty mody jesz o szyciu?-Smarknął w chusteczkę.-Ertda szła, e ma jusz. oałem ją!-Wykrzyczał, znów zalewając się potokiem łez i drżącą dłonią pociągając duszkiem z butelki wódki. Tak, tak Abdul był w całkowitej rozsypce~!

Heh, że też Abdul musiał se znaleźć akurat teraz chwilę na popadanie w załamkę. Jakby nie patrzeć Melior raczej był kiepskim wsparciem w sprawach sercowych, jeśli, to akurat o nie szło. U tego sprzedawcy nic nie było pewne, więc to naturalne, że miało się wątpliwości.
- Cóż ta młody jestem, to fakt... - Rzucił zamyślony. - Ale wiem jedno.Nie warto się załamywać, bo to w niczym nie pomaga. - Odrzekł uprzejmie wyciągając chusteczkę i podając Abdulowi, o ile zechce z niej skorzystać. - Na pewno można oś w tej sytuacji zrobić. - Odparł pocieszająco.

MG

Abdul spojrzał na Meliora przenikliwym wzrokiem i odłożył butelkę wódki, sięgając dłonią za plecy i wyjmując zza nich dwa klucze.-Kuk i Eniks-Powiedział do Mela i rzucił w niego kluczem gołębia.-Ogłeś Dulowi, Dul omuk bie. Iks a Szterdzieści ysięcy.-Wydukał Abdul i po chwili dostał czkawki. Widocznie dogadywanie się z pijakami wcale nie musi być takie złe. Abdul wstał z podłogi i nawet chwiejąc się dotarł do kasy przy której stanął jak na sklepikarza przystało.

O dziwo Abdul jakoś szybko się ogarnął i w sumie teoretycznie wrócił do swoich funkcji sprzedawcy. Pytanie tylko na ile w obecnej chwili był poczytalny, by kontynuować zakupy. Nie mniej kwestia załatwienia sprawunków Finna była całkiem zadowalająca dla Meliora.
- Ciesze się, że już choć trochę lepiej. - Odrzekł uprzejmie.
Co do samych kluczy to w sumie się ucieszy choć trochę zastanowił. Miał załatwić feniksa i gołębia. O ile te pierwsze było załatwione to, "kuk" brzmiał bardziej jak kruk, z drugiej strony Fin darmowym kluczem nie pogardzi.
- Dziękuję, to całkiem miła oferta. - Rzucił wesoło w delikatnym uśmiechem.
Naturalnie zapłacił za feniksa, chcąc mieć ptasie klucze z głowy następnie skupił się na tym co powinien kupić sobie i Colette.
- Jeśli nie masz nic przeciw, to chciałbym się rozejrzeć za paroma rzeczami. - Jeśli sprzedawca nie wykaże sprzeciwu, to po krótkiej przerwie kontynuuje. - Dysponujesz może jakimś talizmanem chroniącym przed uzyskaniem śmiertelnych obrażeń. Byłbym wdzięczny gdyby po jakimś czasie regenerował swą moc i posiadał postać jakiejś biżuterii, np. pierścienia. Szukam też czegoś co pozwoliłoby mi spojrzeć w przyszłość lub było wstanie odpowiedzieć na pewne pytanie. Może być jednorazowe. - Odparł wymieniając najważniejsze rzeczy.
Oczywiście cały czas utrzymywał miły ton.

MG

Abdul złapał się za głowę. Boże... znaczy, Allahu, ile ten człowiek jeszcze będzie od niego chciał? Może frytki z czochajem do tego? Oj, oj Abdul się irytował, dlatego westchnął i wyciągnął magiczną buteleczkę z której pociągnął szybciutko.-No... magiczna woda przestała działać na Abdula. Bo kiedy Abdul ma błogosławieństwo Allaha nałożone to słabo mu idzie targowanie.-Wytłumaczył Meliorowi oczywistą rzecz.-Co do unikania obrażeń dysponuję talizmanem terrorysty, jest to złoty naszyjnik z literką A, raz dziennie(fabularnie) jest w stanie ochronić przez znaczącymi obrażeniami(B) jego koszt to 90.000. Oraz Abdul posiada też Pierścienie Berviro.-Tu pokazał Melowi pierścienie, przypominające ślubne obrączki.-Pierścień taki jest jednorazowego użytku, pochłania takie samego obrażenia jak talizman (do rangi B) po czym się rozpada. Koszt jednego to 30.000 no chyba że szuka czego innego.-Wyciągnął przy Meliorze swoje genitalia i zaczął się nimi bawić.-Co do ostatniej prośby. Mam wszystkowiedzące kostki. Kostka posiada cztery ścianki. Tak, Nie, Pustkę i Śmierć. Tak jak tak i nie są zrozumiałe tak działanie dwóch ostatnich zależne jest od ciebie i Allaha.-Stęknął z przyjemności.-Pustka oznacza fakt że twoje pytanie było źle sformułowane lub odpowiedzi jest więcej niż jedna. Zaś śmierć oznacza że Allah nie pozwoli ci dożyć tego momentu lub śmierć jest odpowiedzią. Oczywiście śmierć najtrudniej za interpretować. Koszt takiej kostki to 50.000 jedno użycie zaś czerpie nieco MM(3%). Prócz tego mam też lampę Zygfryda. Jak go uwolnisz powinien odpowiedzieć na jedno twoje pytanie. Ale to kapryśny duch i niekoniecznie to zrobi. Za lampę wezmę 35.000. Oczywiście jak weźmiesz go do buzi to dostaniesz coś gratis.-Mrugnął, pokazując na swojego ptaszka. Oh tak, mogłeś dostać Free itema!

//+Klucz gołębia i Feniksa. -40.000//

Cóż pierwsze towary były całkiem miło wycenione teraz zrobiło się nieco gorzej. Mimo to nadal było na kieszeń Meliora i Colci. O towarzyszce siwowłosego, też mowa, gdyż dała ona chłopakowi swoje pieniądze do dyspozycji (mam jej zgodę). Z czterech towarów dwa wyglądały na nie najgorsze. Co do poczynań Abdula pomińmy je milczeniem, Melior mógł to spokojnie znieść o ile "broń" nie była w niego wycelowana.
- W takim razie wezmę Talizman terrorysty. Co do kostek, to rozumiem, że odpowiedź jest zawsze prawdziwa? Jeśli tak to biorę jedną. - Rzucił zamyślony, po czym zabrał się do płacenia.
Co do pierwszego to miało być dla Colci, więc postanowił zapłacić z jej pieniędzy, zwłaszcza, że dała mu ona fundusze na to. Dlatego też sięgnął do bezdennej sakwy w kieszeni i wyciągnął butelkę jakiejś wódki i postawił na ladzie. Cóż najwyraźniej była po drodze tak czy sik zaraz wyciągnął portfel towarzyszki i zapłacił za naszyjnik, potem zapłacił również za kostkę, ale już swoimi pieniędzmi. Następnie schował jeśli zastrzeżeń nie będzie, to chowa portfele i nowe przedmioty. Co do alkoholu skąd go miał? No więc słyszał że niektóre wyroby cukiernicze są doprawiane takimi trunkami, a zawsze chciał zrobić jakiś wypiek, tyle że nie miał zielonego pojęcia o pieczeniu ciast.
- Cóż, z ostatniej oferty muszę zrezygnować, w ogóle się na tym nie znam i zapewne niektóre osoby miały by zastrzeżenia do takich poczynań gdyby się dowiedziały. Za to mogę dać ci w prezencie tą butelkę, ponoć to niezły trunek. - Odparł uprzejmie.
Następnie zastanowił się chwilę czy by coś jeszcze chciał.
- Hmm, ostatnią rzeczą której szukam jest przedmiot pozwalający zatrzymać czas na parę sekund. Byłbym wdzięczny gdyby można go było nosić jak pierścień, czy naszyjnik i byłby wielokrotnego użytku. - Rzucił wesoło z uprzejmym uśmiechem.

MG

-Zatrzymywanie czasu? Ocipiałeś pan!?-Wykrzyknął Abdul aż chowając swój sprzęt na miejsce i patrząc na Mela.-Tylko Allah powinien mieć prawo zatrzymywać czas. Ale Abdul ma coś do zatrzymywania czasu, bynajmniej nie stać pana na to i nie prezentuje się w formie, która by pana zadowoliła. Ale Abdul może ci sprzedać bułeczki, jeszcze ciepłe.-Powiedział i wyjął spod lady koszyk bułeczek, faktycznie nadal parowały.

Niestety najwyraźniej tej zabawki Abdul nie zamierzał sprzedać w nowej cenie. Cóż mówi się trudno siwowłosy najwyżej przyjdzie tu z pomysłem na inne zakupy. Co do samych bułek musiał się zastanowić, czy to aby na pewno jadalne są. Jeśli tak to może sam zje, jeżeli nie to może wrogowi wciśnie. Cóż w sumie w drugiej opcji całkiem ciekawe zastosowanie by miały.
- No, to poproszę dwie. - Rzucił wesoło, chociaż szkoda mu było że nie dostanie ostatniej zabaweczki.
Uregulowawszy wszystkie transakcje spakował dwie bułki to torebki, a potem sakwy i wyszedł, żegnając się ze sklepikarzem.

[zt]

Są miejsca takie, które chce się unikać i takie, które skąpane są w blasku złej sławy. Takara jednak nie zaliczyłaby do żadnej z tych grup zwyczajnego sklepu magicznego w Clover, do którego udała się zaraz po tym, jak ogarnęła się w swym lokum. Domem z prawdziwego zdarzenia by tego nie nazwała, ale przynajmniej przebrała się, powkładała wszystko w kieszenie i wsiadła w pociąg.
O tak, wsiąść do pociągu byle jakiego... Chociaż czy był byle jaki to nie koniecznie, wszak był to ten jeden konkretny, który zatrzymywał się na pożądanej stacji. Po opuszczeniu wagonu nie zostało nic innego, jak skierowanie się do drzwi, zapukanie trzy razy i skierowanie się przez otwarte drzwi do środka.
- Dzień dobry...? - rzuciła w sprzedawcy/w eter/powietrze/tarczę strzelecką przywitanie, robiąc kilka kroków do przodu. Nigdy nie była w tym miejscu, to i z zaciekawieniem zaczęła oglądać wnętrze szukając wzrokiem jakiś itemów. Taa.. Połowa z nich jest pierdyliard razy silniejsza i przydatniejsza od niej samej. Dlaczego więc jakimś się nie wspomóc? No właśnie... Podeszła do lady, ot, co by zobaczyć, czy sprzedawca nie jest zajęty. Taak... Szkoda by było jakby ta zaczęła recytować zamówienie, a ten rozmawiał sobie z psiapsiułą przez rushofy,  futerkowy telefon z motywem jednorożców, a klientkę olał. Ale o ile bardziej niekulturalne byłoby zawracanie gitary zajętemu biznesmanowi? Tak, zapewne sprzedaż owych zabawek przynosiła duże dochody, a portfel Tasi, a dokładniej trzecia przegródka, swym blaskiem pustki dawała po oczach lepiej nich ledówki...

MG

Kiedy Takara przekroczyła drzwi prowadzące do PiekłaRaju, dostrzegła intrygujący wystrój, całą posadzkę pokrywały biała, puchata wata, imitująca chmurki, a na jednej takiej chmurce, przy kasie fiskalnej, odziany w strój Adama, leżał podstarzały arab
-No hej- Wymruczał w stronę Takary, i włożył wskazujący palec prawej dłoni do ust, by dobrze naślinionym przejechać po lewym sutku, patrząc na Takarę zalotnie. Ptaszka widać nie było, schowany był bowiem za ogromnym czarnym krzakiem z dwoma jajami u dołu.

Tak... Taki biznesman że wyłożył pomieszczenie jakimś puchowym czymś. Mimo jakże powalającego wystroju, zabrakło mu chyba na ubrania. Może hazardzista i przetrącił kasę? Who knows. Nie zmieniało to jednak tego, że momentalnie poczuła się mocno niezręcznie. No przepraszam - na chmurce leżał sobie nagi arab/człowiek/diabeł/Abdul/potwór spaghetti... Tak, bardzo codzienne zjawisko. Momentalnie ją zatkało, jednakże zaraz szybko się ogarnęła. Takasia rozumie, że może biedny czy coś, ale tak latać jak go matka natura stworzyła to też nie wypada. - Proszę wybaczyć, ale ciężko mi będzie dokonać zakupu u kogoś, kto przy dokonywaniu transakcji nie jest w nic ubrany. Nalegam żeby coś pan ubrał, ja tymczasem poczekam za drzwiami...! - wystrzeliła jak z karabinku maszynowego lekko się czerwieniąc na facjacie, by zaraz czmychnąć za drzwi do sklepu i grzecznie poczekać, aż się pan ubierze. Spranie po mordzie nie wchodziło niestety w grę za takie witanie klienteli. Raz, że miała spore  opory, by podejść, a dwa - przyszła coś kupić a nie, płacić za odszkodowania i jeszcze może jakieś straty materialno-moralne.  - Jak pan skończy proszę wołać! - krzyknęła znikając za drzwiami czekając, aż handlarz da jej znać, że się w co ubrał... A może to jakiś chwyt marketingowy!? Albo, żeby rozkojarzyć klientów? Tasia tam się nie znała, ale o wiele lepiej byłoby jej handlować z kimś, kto jednak nie wygląda na biedniejszego do niej samej... Jeszcze zacznie przepłacać bo litość, sumienie i inne takie i co wtedy?

MG

Takara zobaczywszy widok co najmniej zawstydzający szybko wyszła z pomieszczenia, pozostawiając Abdula z wyrazem konsternacji na twarzy. Jednakże po chwili wcale nie tak długiej rozległo się wołanie, więc Takara nonszalancko raz jeszcze przekroczyła progi sklepu by ujrzeć, samą siebie, w stroju ewy leżącą na chmurce. Z tą różnicą że ta Takara miała TĄ "Fryzurę" wygoloną tak, by włosy układały się w słowo "Allah".
-No hej-Powiedziała Takara głosem Abdula, znów śliniąc palec i pieszcząc nim sutek. Tak, to będzie ciężki dzień.

Przekraczając po raz drugi próg Takara stwierdziła, że na większego pojeba trafić nie mogła. Jak wielkim trzeba być debilem, żeby nie zrozumieć normalnej, prostej prośby? - Kuźwa... - zaklęła pod nosem strzelając przy tym facepalma. Gdzie ona kurna trafiła? - MOŻNA WIEDZIEĆ, CO PAN DO JASNEJ CHOLERY ODPIERDZIELA!? NIE ROZUMIE PAN PROSTEJ PROŚBY!? JA TU PRÓBUJĘ CO KUPIĆ, BO JAKAŚ PIEPRZONA INKWIZYCJA NAM ROZPIERDALA KRAJ, A PAN SE JAJA ROBI Z KLIENTA!?  JAK KURWA MAM WALCZYĆ Z JAKIMŚ FRAJERSTWEM, CO SOBIE JAKIŚ KUŹWA CZWARTORZĘDNYCH BOGÓW, ALE DALEJ BOGÓW, PODPORZĄDKOWAŁA I MI MIASTA ROZWALAJĄ, KIEDY SPRZEDAWCA OD SIEDMIU BOLEŚCI LEŻY SOBIE JAK GDYBY NIGDY NIC W NEGLIŻU I JESZCZE NIE RACZY NA POWAŻNIE POTRAKTOWAĆ KOGOŚ, KTO NADSTAWIA KARKU CO BY KRAJ JAKOŚ WYGLĄDAŁ! - wykrzyczała w stronę sprzedawcy z niezadowoleniem na twarzy (która w sumie zaczęła mieć co raz bardziej buraczkowy kolor) machając nerwowo rękami, by na sam koniec zrobić sobie pwm'ką kamień i nie zastanawiając się długo, rzucić nim w łeb sprzedawcy, co by otrzeźwiał. Może pijany? Gdzie ona kurna trafiła...? W sumie, doesn't matter, ale powoli zaczynała się wkurwiać...