Ogród Halucynogenny Dr.Chropafki

First topic message reminder :

Nieopodal złomowiska na niebezpieczne odpady znajduje się teren oddzielony od świata grubym na dziesięć metrów i wysokim na trzydzieści murem. Tego terenu jest całkiem sporo. Mur jest na tyle solidny i zabezpieczony technologicznie, że przejść przez niego byłoby naprawdę trudno. Chyba, że znalazłoby się wejście. Nieopodal tego znajdował się niewielki biały, piętrowy domek z czerwonym daszkiem.

MG:
Kei nie mógł się czuć jakoś szczególnie wyróżniony do tego zadania. Nikt nie wysyłał mu specjalnego zaproszenia. Ogłoszenie, które informowało o tej misji było po prostu jednym z wielu ogłoszeń, które po prostu nieco bardziej rzucało się w oczy. Możliwe, że nie było nikogo innego, kto zechciałby się podjąć tego zadania.
Widok muru był doprawdy imponujący. Energia magiczna od niego bijąca była wręcz wyczuwalna na gołej skórze, a szum jaki z siebie ów mur wydawał nie należał do najprzyjemniejszych. Okolica wokół muru również tak trochę wyjałowiała mogła się wydawać. Ale mur sam w sobie, w swej wielkości mógł robić wrażenie.
Nie to co stojąca przed nim chatka. Domek niewielki, taki jakiś zwyczajny. W każdym razie, Kei go znalazł. Stał przed nim.

MG:
Nadszedł już kres mękom, które powiązane były z ogrodem Chropafki. Choć było to miejsce pełne kolorów i tajemnic, to jednak było w nim tyle niebezpieczeństw, że nie każdy mógłby te tajemnice zgłębić. Wątpliwe, aby Kei miał na to ochotę w najbliższym czasie. Tak czy inaczej, chłopaczek oddał pudełko doktorowi dalej medytującemu przed domem. Jego uśmiech poszerzył się, a głowa wdzięcznie skinęła.
- Nigdy nie mów nigdy, chłopcze - oznajmił doktorek, wręczając chłopcu nagrodę w postaci pieniążków. I to by było na tyle.

Koniec:
Kei:
+ 15 PD
+ 10. 000
+ Niezapomniane wspomnienia. Ogółem stan psychiczny masz taki jaki sobie sam wobec nich ustalisz.