Knieje Barat'Dur

First topic message reminder :

???

~~

MG

Pomarańczowe niebo zwiastujące powolny zachód słońca, pokryte było chmurami o nieregularnym kształcie. Te, pędziły dość szybko na południe, chociaż tu na ziemi nie odczuwało się tego wiatru aż tak. W zachodnim Fiore o tej porze roku z pogodą bywało często losowo. Nawet teraz, choć jesień się jeszcze nie zaczęła, dało się odczuć groźbę nagłej nawałnicy. Miejsce spotkania ze zleceniodawcą, zostało określone jako knajpa "Mroczny kundelek". Magowie dotarli na miejsce spotkania różnie. Być może grupkami, być może samotnie, jednak droga każdego przebiegała przez Luteę. Tam dopiero pokierowani mapami lub dobrem miejscowych, trafić mogli do małej wioski "Nagi klif", która mimo swojej nazwy wcale nie znajdowała się nad morzem. W zasadzie to nawet mieszkańcy nie bardzo wiedzieli skąd wzięła się ta nazwa, ale jako że wszyscy od urodzenia żyli w nagim klifie, to dziwnie byłoby nagle zmienić nazwę wioski na na przykład "Szorstka Brzoza". Tak, do wioski z miasta prowadziła dróżka, która przebiegała przez Brzozowy zagajnik. Nieco dalej na wschód zaczynał się nawet niewielki las, tam też znajdował się właśnie Tartak z którego miejscowi pozyskiwali brzozowe drewno - całkiem szorstkie w tych rejonach. Jak widać była by to nazwa bardziej adekwatna niż nagi klif, ale nie ma co marudzić. Mówiąc o samym nagim klifie to miejscowość ta nie była specjalnie imponująca. Znajdowało się tu może 14-15 domków z przyległymi niewielkimi polami, oraz knajpa. Przydawała się, ze względu na wielu ludzi zatrudnionych w tartaku i dojeżdżających do miasta z Lutei. W "Mrocznym Kundelku" pracował podstarzały kucharzyna bez lewej nogi na którego wołali "Bart Kutergira" oraz jego córka Mel. To właśnie od jej psiaka, małego czarnego burka, wzięła się nazwa knajpy. Choć miejscowi lubili sobie żartować z przyjezdnych że tutejsza kuchnia serwuje najlepszą zupę z psa w tej części Fiore. Nie był to specjalnie okazały budynek. Piętrowiec. Na piętrze mieszkał Bart z córką, a na parterze mieściła się kuchnia wraz z stołówką. 8 stołów przy każdym po 2 ławy. Na jednej ławie mogło zasiąść do 4 osób, tak więc miejsc było aż nadto i raczej nie zdarzało się by wszystkie były zajęte. Tak było i tego wieczoru. W knajpie znajdował się tylko jeden mężczyzna. Miał długie do pasa zielone włosy, ubrany był w skórzane spodnie i kamizelkę. Na głowie miał fedorę a na oczach okrągłe okulary. Twarz raczej młoda, nie robił też wrażenia specjalnie umięśnionego. Ale za to miał na plecach miecz, przy pasie dwa rewolwery oraz bicz. Gdy tylko dostrzegł magów, zaraz stanął przy nich, nim zdążyli specjalnie wejść do środka. Był trochę poddenerwowany? Może.-Wynamisjetak?-Powiedział bardzo szybko. Bardzo. Jak po 30 kawach.-Tosięświetnieskładabojestemzleceniodawcą-Powiedział równie szybko jak poprzednim razem.-Możekawy?-Zaproponował kiedy w jego dłoniach nagle pojawił się kubek z kawą z którego pociągnął duży łyk.-Usiądźmy.-Dodał i już siedział przy ławie, uśmiechając się do osób które przyjęły jego zlecenie, czekając aż dołączą do niego przy stole. Chyba faktycznie był po 30 kawach.

Odpowiedź jeża była równie trafna, co noty wystawiane przez jurorów w Tańcu z Gwiazdami. Niektórzy z pewnością nie potrafili oceniać, jednak wszystko ostatecznie sprowadzało się do gustów. Przynajmniej tak długo, jak nie tyczyło się poszukiwań. Nie mając więcej do roboty, karzełek rozglądał się dalej za potencjalnymi skałami, którym towarzyszyły rosnące tam drzewa. Partia zielonych byłaby pewnie dumna z jego postawy, czy ilości czasu spędzanego na łonie natury. W końcu kto inny, jak nie samo Green Peace promowałoby ekologiczny tryb życia, czy odnawialne źródła energii. Słysząc takich ludzi rudzielec decydował się na to, aby zachować te resztki wiary w ludzkość dla siebie, a nie porzucić je na amen.
- Coś znaleźliście? - zapytał się jeszcze póki miał ku temu okazję. Wolał wiedzieć, czy inni go jeszcze słyszą. Gorzej, jeśli zgubiliby kogoś, a ten nie dałby rady odnaleźć się w tym lesie, aż do swojego tragicznego końca. Wtedy z pewnością w ruch poszłoby jakieś Alibi.com, albo czort wie co jeszcze. Nie, aby ludzkie problemy tyczyły też książęcego wróżka. - U mnie pusto... - dopowiedziałby, jeśli nie znalazłby nic godnego uwagi. Ani człowieka, ani drzewa, a co dopiero pomyśleć, jakby niczym taki rolnik szukający żony, miał odnaleźć tutaj swój cel. Mimo wszystko, wypadało uważać i pilnować, aby to nikomu z misji, czy też ich otoczeniu nie stała się krzywda. Na swój sposób mógł czuć się niczym jeden ze Strażników Galaktyki, jednak ten cały wszechświat skupiał się aktualnie na mrocznym roślinnym skrawku terenu pośrodku tego globu.

Wcześniej Kiarcia odpowiedziała uśmiechem do Craiga nie zdając sobie sprawy w jakim fatalnym położeniu znajdowała się ich trójca w drugiej linii fabularnej*. Wzięli oczywiście swoje lacrymy co by tu mieć jak wrócić, bo w końcu kiepskawo jakby tak zostać w tym lesie, gdzie nie ma słodyczy ani klaty Agaresa*. Nie chciała, by znowu przez Lamia Scale coś się stało, jak wcześniej przez nich przecież pół Shirotsume wyparowało*. Nie wiedziała jednak, że to ich wina, ale i tak nie chciała zawieść więcej swoich przyjaciół, nie chciała zawieść też Alexa. Wzięła go nieśmiało za rączkę, a ten najpierw zerknął na nią, później swoją większą dłonią ścisnął jej malutkie paluszki. Z zawstydzeniem i zadowoleniem spuściła wzrok na kolana i dała się mu prowadzić, sama by na pewno nie chciała. Sam demon szedł blisko przywódcy tej eskapady, który grube im pieniądze i artefakty obiecał. Sam jakoś specjalnie nie znał się na szukaniu, nie umiał gadać z zwierzętami jak Prince, prędzej uciąłby komuś głowę jak Pheam*, ale na to też szybko się nie zapowiadało. Najgorszą możliwą opcją będzie jak z Kiarą się rozłączą, on trafi Krainy umarłych, a Kia do tych Barat'Dur. W sumie i tak jest z świata demonów, więc to wręcz pewne, że tak skończy. Rozglądać się będzie jednak za tym drzewem na skale prowadząc swoją małą kruszynkę, która pewnie sama by zgubiła się zanim by tu weszła.

MG

Każdy poszukiwał celu na swój własny sposób. Każdy miał własne przemyślenia i plany. No, Kiara po prawdzie miała jeszcze towarzystwo Alexa. No i w zasadzie wszyscy się widzieli bo pozostawali w zasięgu wzrostu. W końcu jednak dotarli do polanki, a tam na małej skale, rosło sobie drzewo.-O, znalezione-Zauważył zleceniodawca i wyciągnął jakiś scroll-Dobra, otwieram portal-Zawyrokował i zaczął recytować jakieś zaklęcie. Na dźwięk jego głosu, ptaki wzbiły się w powietrze,księżyc zrobił dziwnie czerwony a nad ziemią pojawiła się mgła, otulając kostki podróżnych. Wtedy też z lasów wyszli oni. Czarne cienie o czerwonych jak krew oczach. Cienie te przypominały bardzo umięśnionych ludzi, trzymających jakieś maczugi, jednak były to tylko "Cienie" co prawda w 3D ale no. Wyglądało to trochę jak czarny dym. W każdym razie cieni było siedem. po ten stronie polany, jak wyglądała sprawa po drugiej, ciężko stwierdzić. Cztery cienie znajdowały się na lewo od drzewa, bliżej Prince'a i Craiga. Jeden dzień zachodził ich dosłownie od tylu a dwa od prawej, bardziej po stronie Effie, Alexa i Kiary. Cienie pojękiwały i poruszały się dość wolno. John ich nie dostrzegał, zajęty odczytywaniem zaklęcia.

Poszukiwania dobiegły końca, jednak to właśnie w tym momencie miały zacząć się wszelkie niebezpieczeństwa. Nie mieli zbytnio chwili wytchnienia, bo kiedy tylko pracodawca zakomunikował odnalezienie obiektu, rudzielec udał się w jego kierunku. Nie znaczyło to jednak, że miał zamiar pozostać jakkolwiek obojętny na mroczne bestie. Tak długo, jak te zachowywały stosunkowo bezpieczną dla nich odległość, nie miał zamiaru naruszać wolności stworzeń w ich naturalnym habitacie. Gorzej jeśli te zbliżyły się dość niebezpiecznie blisko nich.
- Uważajcie - mruknąłby do osób, które powinny to wraz z nim osłaniać ich zleceniodawcę, aby za pomocą zaklęcia Root(D) spętać nogi jednego z nader bliskich osobników. Wszystko po to, aby upewnić się, że inni coś też robią. Gdyby okazało się, że ci nie podjęli żadnych działań, był gotowym odpalić swoje zaklęcie Elysees(A), aby podleczyć rany i poprawić morale sojuszników, czy też utrudnić mrocznym, być może nawet i demonicznym istotom dalszą wędrówkę w ich kierunku. Gdyby jednak nie musiał zajmować się żadnymi innymi przeciwnikami, aniżeli swoją stroną, czy tam dwoma-trzema cieniami, wtedy też użyłby na nich Root(D), jeśli to zadziałało, a jeśli nie to wrócilibyśmy do opcji z polem elizejskim. - Niech pan kontynuuje... - napomknąłby jeszcze gdzieś w międzyczasie zleceniodawcy, pilnując przy okazji, czy temu nie zagrażało nic od 'dupy' strony, czy też ładniej to ujmując z miejsca, w którym to normalnie ani on, ani pracodawca nie widzieliby zagrożenia.

Craig w końcu, już trochę znudzony poszukiwaniami, razem z resztą dotarł w miejsce, gdzie rósł ich cel... Niebieskowłosy w końcu mógł odetchnąć, bo tylko kilka chwil dzieliło ich od magicznej krainy... Problem był w tym, że zupełnie zapomniał, co się stanie później. Niby trzymał w dłoni magiczną lakrymę, ale... chyba chodziło o jakieś czyste serce, czy coś w tym stylu...
Chłopak wzruszył jednak ramionami, kiedy wokół pojawili się wrogowie. Westchnął dość ostentacyjnie i przejrzał w swój album ze wspólnymi zdjęciami kolegów i koleżanek demonów, zastanawiając się, którego wybrać.
-Hmm... Amon? Baal? Niech będzie ten drugi...- zastanawiał się chłopak, jednak dość szybko zdecydował... -Take Over: Baal!-
I tak nie pozostało już wiele do zrobienia, jak zabranie się za rozbijanie cieni. Craig zostawił na ziemi obok Princa "Znacznik" i obrócił się w tył, korzystając ze swojej szybkości. Najchętniej przyzwałby sobie Miecz Amona, ale nie chciał tracić dodatkowej energii na częściowe przywołanie. Baal musiał wystarczyć.
Craig upewnił się, czy nikt nie zaatakuje ich pleców. Jeśli Craig dostrzeże cień zachodzący ich od tyłu, zajmie się najpierw wyeliminowaniem jego. Korzystając ze swojej szybkości, postara się podbiec do boku do cienia. Wiadomo, niby trzymają maczugi, ale wydają się dość powolne. Craig zamierzał trafić pięścią prosto w dolną część pleców/boku/brzucha, zależy w którą część ciała jest w stanie zrobić to najszybciej, po czym natychmiast oddalić się w tył, uchylając się, schylając jeśli cień zaatakowałby. Jeśli cienie okazałyby się zbyt mocnym przeciwnikiem i na przykład w zwarciu dostawały super szybkości czy innych magicznych buffów, czy uniknięcie ich uderzenia byłoby niemożliwe, Craig użyje Blinka do znacznika obok Princa.

MG

Oboje, Prince i Craig wycofali się bardziej ku Johnowi. Craig zmieniając się w demona, spojrzał na drugą część polany. Tam dostrzegł kolejne trzy cienie, nawet bliżej drzewa niż pozostała siódemka i to nimi postanowił się zająć. Prince użył Root na jednym z cieni, co zadziałało, szybko więc rzucił to zaklęcie na trzech pozostałych przeciwników. Aktualnie więc czterech było unieruchomionych, lecz na jak długo? Korzenie powoli pękały. Trzy pozostałe cienie po tej stronie skierowały się ku Effie, Alexowi i Kiarze, ta grupka jednak na razie na zagrożenie nie reagowała. Craig dopadł pierwszego z przeciwników i uderzył, zaraz potem szybko uskakując przed kontratakiem w tył. Ciężko było ocenić czy uderzenie cokolwiek przeciwnikowi zrobiło, bo ten nijak nie reagował. Dwa pozostałe cienie zignorowały Craiga i dalej parły ku drzewu, ten jeden uderzony, zamachnął się maczugą raz jeszcze, znad głowy.

Craig: 97MM, Baal 1/4 posty
Prince: 122MM 4x Root 1/2 posty

Pracodawce kontynuował swoje inkantacje, a rudzielec nie mógł za bardzo w to ingerować. Mógłby niby poprosić, aby ten przyspieszył, jednak nie wpłynęłoby to za bardzo na walkę, czy nie dało im wiedzy, ile muszą wytrzymać. Dlatego też postanowił przyjąć nieco inną strategię i zbliżyć się nawet bardziej do skupiającego się na swoim zadaniu mężczyzny. Stworzenia zdawały się mnożyć z każdą sekundą, a walczenie z nimi mogłoby zasłużyć na miano walki z wiatrakami. Początkowa siódemka zmieniła się w dziesiątkę, a jeśli miałoby się to utrzymać, to cieniste stworzenia będą dochodzić w nieskończoność niczym jakiś ciąg matematyczny. Musieliby albo likwidować je w pełni w ilości większej, aniżeli ich przybywa, albo zwyczajnie pozbyć się wszystkich na raz. Nie wykluczał jednak opcji, że mogły one stanowić jakiś efekt inkantacji, jednak... czy było to zjawisko pożądane? - Uważajcie... - rzuciłby jedynie do niezbyt ruchomej trójki towarzyszy, aby ostatecznie upewnić się, że nic nie znalazło się nazbyt blisko jego i pracodawcy. Wydawanie mocy magicznej na każdego z osobna mogłoby wyjść niemałą stratą, dlatego liczył na to, że skupi na tyle energii by w przypadku zagrożenia dla jego życia lub dalszej inkantacji odpalić swoje najsilniejsze zaklęcie Elysees(A). Gdyby jednak portal się otworzył, poinformowałby o tym resztę, przechodząc przez niego w miarę sprawnym tempem.

Kiara wtuliła się bardziej w ramie Alexa, gdy tylko spostrzegła cienie. - Alex... Wyszeptała przerażona wskazując na te groteskowe postacie. Chłopak najpierw zerknął na Ivashkov, dopiero później powędrował oczami do zbliżającego się niebezpieczeństwa. Zabrał rękę od dziewczyny i wyszedł na przód bronić dwie piękne niewiasty jak na krwiożerczego demona przystało. W końcu, był mężczyzną, z kulturką tak średnio, ale Kiary i tak bronić musiał, a że Effie była z nimi to jej też. Wziął do rąk swoje kastety i będzie uważnie śledził zachowanie stworów. Nie miał żadnych dystansowych zaklęć, miał tylko jedno, silne, ale nie chciał aż tyle tracić MM na samym początku. Przecież czekać będą ich jeszcze te piekło czy coś. Dlatego w razie jakiegokolwiek zagrożenia ze strony przeciwnika odpowie unikiem i kontratakiem. Unik jednym z kucnięć, odskoczyć, przechylenia ciała, cokolwiek dzięki czemu atak nie dosięgnąłby go. Kontratak lewym sierpowym w tors, prawą trzymając dosyć wysoko w razie potrzeby zablokowania ataku kastetem. Później odskoczy ciągle będąc czujnym, w końcu wrogów jest sporo, a przynajmniej więcej niż jeden, jedyny Alexiei.

MG

Prince się wycofał. Korzenie puściły i cienie znów zaczęły iść w kierunku zleceniodawcy. Tak więc Prince chcąc nie chcąc rzucił Pola Elizejskie. Pozostawało poczekać, aż zaczną działać. Dwa cienie wyminęły Craiga i również zbliżyły się niebezpiecznie blisko zleceniodawcy. Trzeci walczył z Craigiem i uderzył trafiając chłopaka w głowę, co bardzo zabolało i zamroczyło Craiga, którego obraz się podwoił. Alex walczył z kolejnym, ale dwa inne wyminęły go ruszając na Kiarę i Effie. Jednego zdołał jednak odciągnąć, w tej nierównej walce. Trzeci z nich jednak zamachnął się, uderzając Effie w nogę i łamiąc jej kostkę prawej stopy. Na szczęście średnio to przeszkadzało lewitującej dziewczynie.

Craig: 97MM, zamroczony Baal 2/4 posty
Prince: 89MM, Elysees 0/2 posty
Effie: Złamana kostka prawej stopy

A mówiono, aby nie wywoływać wilka z lasu. Najwyraźniej inkantacja działała niczym jakaś forma nawoływaniu na te istoty. Nie zmieniało to jednak postawy wróżka. Co prawda, naładował już swoje zaklęcie, które miało zacząć działać w najbliższym momencie, jednak nie mógł na tym poprzestać. Nie mów hop, póki nie przeskoczysz. Zostało mu więc liczyć na to, że jego zaklęcie spowolni przeciwników, a osóbka, która postanowiła ich zatrudnić podziała nieco sprawniej względem mówionej już dość długo formułki. Dalej nie miał jednak zamiaru pospieszać mężczyzny. Gdyby jednak jego zaklęcie nie zadziałało zbyt efektywnie, a mężczyzna dalej nie skończył swojej inkantacji - w całej swojej pozornej cierpliwości aktywowałby Root(D) na najbliższych cieniach, aby te nie zaatakowały jego osoby, czy pracodawcy. Nie chciał stać się przysłowiowym kogutem, który myślał o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścieli. Nieważne, że mieli najpewniej inny dzień tygodnia. Liczyło się tutaj znaczenie! Gdyby jednak portal otworzył się, wtedy pewnie zakrzyknąłby reszcie, aby się pospieszyli.

"Nosz kurwa" - pomyślał nasz chłop, kiedy oberwał maczugą. Cóż, Craig nie spodziewał się, że da aż tyle czasu przeciwnikowi. Skrzywił się, gdy otworzył oczy, gdyż wszystko było rozmazane i podwójne. Nie wyglądało to najlepiej. Co więcej, cień nie wydawał się w ogóle poruszony tym, że został zaatakowany. Cienie jednak nie były łatwym przeciwnikiem, dlatego chłopak, używając Blinka, teleportował się do znacznika, który zostawił obok Prince'a. W tej chwili musiał się trochę uspokoić i ochłonąć, gdyż uderzenie było zbyt mocne, by kontynuować walkę...
-Dostałem prosto w łeb. Mają cholera krzepę...-
Craig przede wszystkim postawił teraz na uspokojenie swojego wzroku. Starał się otrząsnąć po potężnym uderzeniu.
Kiedy już był w stanie jako tako walczyć, postanowił przejąć kolejną duszę, przemieniając swoje dłonie w dłonie Amona.
-Take Over: Amon!-
Zaraz później użył zdolności demona i przyzwał jego miecz, by z nim ruszyć prosto na najbliższy cień.
Nadal korzystając z prędkości Baala oraz siły i zręczności we władaniu mieczem Amona, powinno być prościej... O ile te demony w ogóle mogą zostać pokonane w fizycznej walce, to właśnie za pomocą miecza.
Ruszając do najbliższego cienia, ponownie zostawił obok towarzysza znacznik, by móc uciec z walki w dowolnej chwili.
W momencie, kiedy Niebieskowłosy zbliżył się do przeciwnika, zamachnął się obiema rękoma trzymającymi miecz i ciął od lewej do prawej na wysokości na której powinien znajdować się pępek, po czym ponownie odskoczył w tył, by sprawdzić, czy Miecz Amona wywołał jakikolwiek efekt na nie czującym bólu przeciwniku.

MG

Zaklęcie Prinsa zaczęło działać, a przez to cienie uciekły z zasięgu działania i przestały się zbliżać w miejsce w które docierało światło pól. Mimo to Craig po przeniesieniu do znacznika i chwilowym odpoczynku, użył mieczu Amona i skierował się do jednego z cieni. Szybkim uderzeniem miecza udało mu się się zabić cień. Ten bowiem po uderzeniu mieczem "Rozwiał się". Gorzej wyglądała sytuacja Kiary i Effie. Alex zaczął bowiem od dwóch cieni obrywać. Przez laga umysłowego, oberwał kijem w potylice, a potem w twarz. Ledwo trzymał się na nogach. Effie również kolejnym atakiem oberwała w głowę, powoli tracąc świadomość. A ta trójka znajdowała się poza zaklęciem Prinsa.

Craig: 64MM, Blink 1/3 posty CD, Baal 3/4 posty, Amon 1/5 postów[Ręce]
Prince: 89MM, Elysees 1/2 posty
Effie: Złamana kostka prawej stopy, ogromy ból głowy
Kiara: Alex ledwo się trzyma na nogach

Nie wyglądało to najlepiej. Co prawda, zaklęcie zdawało się powstrzymywać cieniste byty, jednak mógł w ten sposób kupić jedynie nieco czasu. Jako wróżek nie należał do najsilniejszych jednostek stąpających na co dzień po ziemi. Nie mógł więc wciągnąć pozostałych w obszar własnego zaklęcia.
- Dasz radę zbliżyć ich do nas? - zapytałby jedynie swojego towarzysza w misji, sugerując pozostałą, niemrawą ferajnę. Mimo wszystko, głupio byłoby ponieść straty w ludziach, kiedy zadanie jeszcze się na dobre nie rozpoczęło. Poza tym zostało mu czuwać i czekać na to, aż mężczyzna skończyłby recytować to, co miał do wyrecytowania. Trochę już to trwało, więc może w końcu doszedłby do końca swojego mamrotania słówek. Nie żeby miał temu coś przeciwko, jednak trochę czas ich być może naglił.

MG

Biedny Prince musiał przyznać że sprawa wyglądała beznadziejnie, tym bardziej że ziomkowie z teamu nie bardzo współpracowali. Właśnie obserwował jak demon zatłukły pałkami biednego Alexa i chyba znokautowały Effie, kiedy to nagle za jego plecami otworzył się zielony portal. Portal ten nie tylko wciągnął ich zleceniodawcę ale również ciebie. Teraz więc to tylko od samych uczestników tej nietypowej ekspedycji zależało czy podążą za zleceniodawcą w ten przedziwny zielony portal, czy raczej się stąd zabiorą. Gdzieś daleko.

Craig: 64MM, Blink 2/3 posty CD, Amon 2/5 postów[Ręce]
Prince: 89MM
Effie: Nieprzytomna, pewnie jakieś uszkodzenia też są
Kiara: Alex umiera z powodu licznych ran ciała i głowy

Niewiele mógł tutaj poradzić. Zważywszy na fakt, że portal go wciągnął lub też wleciał do niego, mógłby się jedynie w głębi siebie modlić, czy przekonywać o tym, że ich sojusznicy albo dołączą do nich po drugiej stronie, albo bezpiecznie wrócą do punktu startowego. Co prawda, Craig zdawał się coś robić, jednak zarówno Effie, co Kiara wydawały się trochę nieobecne. Nie zmieniało to jednak faktu, że decydowanie za nie nie należałoby do jego obowiązków, czy przywilejów. Niby jako Książę mógłby zarządzić jakieś działania, ale na to było najpewniej za późno. Czego zresztą się spodziewać, zważywszy na to, że rudzielec spotkał parę takich beznadziejnych przypadków wśród kobiecego grona. Jak chociażby różowowłosa pseudo wróżka Hotaru, która tyle ze smokami miała wspólnego, co tsunami z pustynią. Nie zmieniało to jednak faktu, że wolałby by nikt nie ucierpiał nader mocno, a misja się powiodła i tak trochę, może odrobinę żałował tego, że w pobliżu nie było nigdzie Tima/Ejjiego. On przynajmniej potrafił jakoś o siebie zadbać i zdawał się bardziej rozmowny od reszty tu zebranych...