Portowe Doki

First topic message reminder :

W Haregonie najważniejszym miejsce jest port. Można stąd dopłynąć wszędzie. Jest to jedyne miejsce z którego da się dostać na Tenroujimę. W dokach znajdziemy zarówno małe łodzie rybackie, jak i ogromne liniowce. Raz widziano nawet szaleńca na rowerze wodnym. Port jest ogromny i łatwo się zgubić w setkach zatoczek i innych zaułkach. Są tutaj sklepy, ale nie ma tutaj niczego co mogłoby ciekawić magów. Z atrakcji turystycznych: mniej więcej w centrum stoi pomnik upamiętniający walkę Natsu z Borą. Jest na nim Natsu połykający płomienie przeciwnika.

by Yo Senshi (z drobnymi poprawkami Alezji)

Nie ma co zajebiste pierwsze wrażenie mieli. Ari nie czuła iż potraktowała go źle. Aczkolwiek była trochę oschła w stosunku do chłopaka.  Spojrzała na tygrysa i poszła za nim w milczeniu słuchając go. Na jego słowa o lodzie smoka cofnęła się na krótki odcinek. Spojrzała na  Lijona.
-Musisz wybaczyć nam nasze zachowanie, ale my także mamy gorsze dni - rzekła. W końcu mag to też człowiek i ma swoje humorki, to nie było nic dziwnego.

MG:
tak to już chyba jest, że aby kogoś zacząć brać na trochę poważniej, to ten ktoś wpierw musi sobie tupnąć nóżką obrażony. Oczywiście Lijon nie należał do takich osób, co miałby się fochać  i się wiecznie gniewać. Westchnął smutno zawołany przez Torę i się nawet uśmiechnął, słysząc jego słowa.
- Niech wam będzie - powiedział, po czym odczekał, aż Tora zaczął odmrażać sobie rękę laserem. Lijon przyglądał się temu, lecz nie wyglądał na zaskoczonego, zdziwionego, podekscytowanego. Po prostu się uśmiechał, jakby nie działo się nic nadzwyczajnego. Kiedy już Tora usunął lód, Lijon podszedł do niego, spojrzał na jego obmarzniętą rękę i delikatnie ją chwycił w nadgarstku, by obejrzeć ją i z drugiej strony. - Nie wygląda to ciekawie, lecz myślę, że Duhuan mógłby coś z tym zrobić. To nadworny mag, medyk, a zarazem doradca mego ojca, jakbyście chcieli wiedzieć. - potem jeszcze spojrzał na Arisu, z politowaniem. - Gorsze dni, to dopiero będą - powiedział oschle i znów skupił swoją uwagę na Torze. - Więc mówisz, że zrobił ci to smok? Może wolę nie wiedzieć, co potem ty zrobiłeś z tym smokiem - powiedział nieco prześmiewczo, uśmiechając się przy tym szczerze. Miły nastrój szybko mu wrócił. Może to dlatego, że on wiedział co ich czekało po drugiej stronie morza i wiedział, że tam nie będzie zbyt wielu powodów do radości.

No i wyszło. Fakt faktem, przez Sanktuarium (OD) raczej za wiele z tego pokazu nie zapamiętał, bo zapominanie zaklęć, ale cóż. Grunt, że lód pozbyty, a Lijon ma poprawiony humor. Teraz trzeba było to wykorzystać.
-Zgaduję, że Duhuan-dono nie ma obecnie na statku, prawda? - spytał z delikatnym uśmiechem. Był to wymuszony uśmiech, ale trzeba było grać. Jak powiedział sam młodzieniec, gorsze dni dopiero nadejdą, więc mógł uznać, że Tora z pesymizmem patrzył w przyszłość. Co było prawdą, ale nie z powodu problemów Minstrelu. Niestety. -Zaraz po tym, jak mi ją zamroził, zawarłem z nim umowę. Pomogliśmy sobie nawzajem. - odparł zgodnie z prawdą. Nie wahał się, bo nie oszukiwał, nie okłamywał. Bo był szczery. Nawet w takich chwilach, nawet w takich momentach.

P.S. Jak się pozbyłem lodu, to dostanę jakąś ładną informację o zmianie statusu?

Uniosła brew do góry słuchając chłopaka. Nie była pesymistką, ale tak trochę się czuła przy Torze albo jej się mocno wydawało. Zainteresowała się tematem smoka chciałaby coś o nim więcej usłyszeć.
-Cóż... - powiedziała pod nosem spoglądając na daną dwójkę, raczej nic więcej mówić nie musiała, chyba.
-Jeżeli był by Duhan mógłbyś go odwiedzić, a ja mogłabym na Ciebie zaczekać albo pójść sama coś pozwiedzać   - rzekła do Tory. Mieli jeszcze trochę czasu więc na krótki okres poszła by do miasta i może coś kupiła. Aczkolwiek planowała tylko pójść i zwiedzić coś by zabić ten czas.

MG:
Jak się okazało, nie było tak dobrze, żeby Duhuan był na statku, o czym sir Lijon szybko poinformował magów.
- Nie, nie ma go tutaj. Jest bardziej potrzebny u boku mojego ojca, żeby pozwolić sobie na podróż tutaj. Gdy jednak dotrzemy na miejsce, z pewnością znajdzie dla ciebie chwilę czasu - tak rzekł, po czym zdziwił się, iż Tora paktował ze smokami, a nawet się tym zafascynował. - Już samo to, że widziałeś smoka musiało być niezwykłe, a ty jeszcze z nim rozmawiałeś! Jak on wyglądał? Co mówił? Jak sobie pomogliście? - zaczął dopytywać, podekscytowany. Zaś Arisu nikt stamtąd nie wypędzał, a skoro nie musiała czekać na Torę, to mogła zostać, albo zrobić coś innego... To już od niej zależało.




//Ehh... Te formalności...
//Tora: Lewa ręka Tory jest na wpół "martwa". Od ramienia jest sina, chociaż ma w niej czucie (bardzo słabe) - nie odczuwa w niej bólu. Po odcięciu nie będzie też krwawić, a przymocowanie jej będzie możliwe po jej zwykłym przyszyciu. Jest jednak o wiele bardziej podatna na ogień.

No cóż. Tora znalazł sobie towarzysza do rozmów nie ma co, ona tez była ciekawa tej opowieści. Nigdzie jej się nie spieszy, a czasu i tak mają całkiem sporo.
-Też jestem tego ciekawa - uśmiechnęła się lekko. Ona nie miała AŻ takich przygód by spotykać na nich smoki. Nie miała się czym pochwalić, ale mimo to zawsze fajnie się słucha cudzych historii. One mają "to coś". Z resztą martwił ją stan ręki lewej tygrysa, nie wyglądało najlepiej. Właściwie to cud, że przeżył spotkanie ze smokiem. Sama nie była pewna co ona by zrobiła widząc taką bestie. Najprawdopodobniej by uciekła gdzie pieprz rośnie.
-Ja nie mam żadnych ciekawych historii, ale Twoją posłucham z przyjemnością   - dodała po chwili. Bardzo była ciekawa co się tam stało i jakim cudem się spotkali.

No i Tora trochę przypadkowo zgarnął zbyt wiele atencji. Chciałoby się westchnąć, ale no, niezbyt mógł teraz. Zamiast tego skoro zagrał tę kartę, musiał dalej grać.
-Proponuję gdzieś usiąść. Będzie wygodniej. - zaproponował, po czym liczył, że Lijon jakoś ich zaprowadzi do miejsca, gdzie razem będą mogli usiąść. Odruchowo kilkakrotnie zacisnął i rozluźnił dopiero co rozmrożoną rękę. Nie była w idealnym stanie. Niestety. Ale liczył, że mag, o którym mu mówiono będzie w stanie choć trochę przywrócić ją do normalnego stanu. No, tak czy inaczej, liczył, że będą mogli gdzieś usiąść, by Tora mógł rozpocząć swoją historię. A przynajmniej jej część. -Marwolaetha spotkałem, gdy poszukiwałem pewnego przedmiotu. Był on jego strażnikiem i smokiem lodu. Zamroził sam siebie. Gdy to robił, ludzie nie byli w stanie rozmrozić jego lodu. Ale mi się to udało. Nie tylko ja szukałem tego przedmiotu. Przekonałem go, że to miejsce nie jest już bezpieczne, w zamian, miał pokazać się drugiej osobie szukającej, by wiedziała, że zabrał on przedmiot. - opowiedział pokrótce historię, starając się przy okazji nie myśleć o Sucharku. Następnie zaś chwilę się zamyślił -Posiadał błękitne oczy. I łuski jakby z samego lodu, zwieńczone zielonkawym zakończeniem. Skrzydła lśniły, jakby wykute przez największych sztukmistrzów obróbki lodu. Jego głos dudnił echem, jakby dochodził z wnętrza jakiejś krypty. Czuć było od niego mądrość oraz potęgę. - opisał smoka, lekko się uśmiechając na samą myśl. Bo w sumie, to mimo wszystko ładny to był smok. Szkoda, że nie był bardziej skory do pomocy. Chlip chlip.

MG:
No i sytuacja się poniekąd rozluźniła. Nastała chwila względnego spokoju i już nie było tylko, że bestie i potwory, tylko, że smok. A ławeczka na statku była na tyle wygodna, iż trójką się na niej zmieścili, a Tora siedział pośrodku, jako centrum uwagi. Gdyby pozostali na statku Ministrelczycy rozumieli język Fiore, też zapewne słuchaliby z zaciekawieniem, ale ich strata, że nie wyuczeni językowo.
- Niesamowite - rzekł z fascynacją Lijon. - A ponoć smoki miały występować tylko w legendach. Nie wiem czy chciałbym jakiegoś spotkać. Niby są mądre i piękne, ale jakby się taki rozzłościł. Lecz, żeby mieć takiego za przyjaciela do pogawędek, to musiałoby być naprawdę świetne! I jeszcze jakby się dało na takim latać! To jednak tylko wyolbrzymione marzenia. No nieważne. Dzięki, że podzieliłeś się tą opowieścią, a zatem dłużej was nie zatrzymuję. Pewnie jesteście zmęczeni, a mamy jeszcze trzy drogi, żeby móc się nacieszyć spokojem! To... Do potem - powiedział, po czym wstał z ławeczki i udał się do swej kajuty, przeciągając ramiona po drodze. Zaś Tora znów został sam z Arisu.

Słuchała tej krótkiej historii widocznie zainteresowana, nie na co dzień można spotkać smoka i wyjść z tego bez szwanku.
-Sugoooi - szepnęła pod nosem. Znaleźć zagrożonego smoka to nie lada wyzwanie, a uwolnienie go to lekka głupota. Ale co ona wie, ona tylko szupportuje. Kiwnęła lekko głową na słowa chłopaka.
-Co z twoją ręką? Strasznie wygląda... - rzekła zmartwionym tonem. Wyciągnęła dłoń i niepewnie musnęła jego skórę na dłoni. Była strasznie sina. Nie ma co medyk by mu się przydał bez dwóch zdań.

Tora był ukontentowany, że duetowi się podobało. Bo o radości trudno było mówić w jego stanie. Gdy tylko Lijon się oddalił, wymuszone uniesienie kącików ust w formie uśmiechu zeszło z twarzy Byakutona. Ten nawet nie odczuł, gdy dziewczyna dotknęła jego ręki. Najwidoczniej naprawdę nie było z nią wesoło. Ale wróżka to nie zbyt obchodziło. Spojrzał w stronę Ari, bo ta się do niego odezwała i dlatego też zauważył, że dotknęła go w dłoń. Rzucił okiem na swoją rękę i rzekł:
-Heh, to się ma z budzenia smoków. - mruknął w formie pseudożartu, choć niezbyt taki był plan. No bo nie wiedział, co zbytnio o tym powiedzieć więcej. Spojrzał na Arisu, a następnie w stronę słońca, chcąc określić ile im tak mniej więcej czasu zostało to zmierzchu i rzucił -Coś jeszcze chcesz dziś porobić? - spytał neutralnie.

Martwiła się o stan tygrysa więc ogólnie też się nie uśmiechała. Aczkolwiek wiedziała też, że są na misji więc powinna się pilnować i być czujna, póki co nic się nie działo.
-Wiesz, że budzenie smoka było dość lekkomyślne? - To było dość oczywiste, ale Tora chyba nie zważał na konsekwencje swoich czynów.
-Nie, nie mam pomysłów co możemy porobić do wypłynięcia - rzuciła swobodnie. Niby chciała pójść na ląd pozwiedzać, ale zna to miejsce i tą okolice, po części. Ewentualnie mogła by pozwiedzać statek i zobaczyć gdzie co jest, ale chyba i na to przyjdzie czas.
-A TY co chcesz porobić do czego czasu? - spytała zaciekawiona. Jeżeli ten na nic nie wpadnie to zostanie im poczekać do zmierzchu i pójść spać do kajuty.

Tora kiedyś uśmiechnąłby się na takie stwierdzenie. Teraz jednak było mu to obojętne. Zresztą jak większość rzeczy. I to było naprawdę smutne. Gdy niegdyś cieszący się życiem chłopak, potrafi w mgnieniu oka stać się swoim cieniem, istnym przeciwieństwem. Westchnął. Może ze znużenia, może z obojętności. Może po prostu wzdechł nad sensem własnego istnienia? Trudno było powiedzieć. Spojrzał swoim martwym wzrokiem na Arisu i odparł:
-Miałem zamiar się mu przyjrzeć lepiej niż w bloku lodu. No i go obudziłem. - stwierdził zgodnie z prawdą, a następnie wysłuchał dalszych słów wróżki. Nie miała pomysłu co robić. Tora miał kilka rzeczy i kilka zadań, które chciał ogarnąć, więc mógł się nimi w sumie podzielić razem z jego towarzyszką -Planowałem zacząć uczyć się Minstrelskiego. I trochę poćwiczyć. Nie mam jakoś ochoty na zwiedzanie. I zbytnie otoczenie ludzi. - stwierdził posępnie, acz powiedział prawdę.

-Baka. Baka Tora - mruknęła i poczochrała jego włosy. Uśmiechnęła się kącikiem ust. To co zrobił było dość głupie no, ale co poradzisz, co się stało to się nie odstanie.
-Hm,a co byś chciał ćwiczyć? Może Ci pomogę - dodała wesoło. Będzie miała zajęcie, a w dodatku czas spędzony na łajbie szybciej minie. To brzmiało jak jakiś plan. W walce nie była najlepsza, jeżeli chodzi o gołe pięści, ale nie najgorzej radziła sobie z sztyletami.
-No chyba, że nie chcesz pomocy - dodała po chwili. A nuż Tora woli samotne ćwiczenia, gdzieś sam po środku wielkiego pomieszczenia wylewając z siebie siódme poty. A zależy to przecież od człowieka, Ari sama woli samotne misje, bo idą szybko i sprawnie. Jej magia szupportująca powoduje, że treningi również bywają samotne, ale nie zawsze. W niektórych przypadkach musi być ta druga osoba, która jej powie czy odczuwa efekty zaklęć, które na niego rzuca.
-To ja nie będę naciskać - wzruszyła delikatnie ramionami. Na ten czas nie przychodziło jej nic innego do głowy co mogła by porobić. Spojrzała na tygryska ciekawa co jej odpowie, właściwie jeżeli odmówi to to zrozumie i znajdzie sobie inne zajęcie. Jeszcze nie wiedziała co, ale coś wymyśli.

"Baka Tora"... kiedy on ostatnio to usłyszał. Chain zwykła nazywać go "Bakatora". Naprawdę... był głupi. Doprowadził do takiej tragedii i nawet nie wiedział co z sobą począć. Gdyby w spokoju przeanalizował swoje sumienie, to nawet by się ucieszył z takiego przezwiska. Ale nie teraz. Nie miał ku temu powodów. Zamiast tego skupił się na ofercie Arisu. Zastanowił się przez moment i odpowiedział:
-Chciałbym zobaczyć, jak moja lewa ręka jest sprawna w walce. No i ewentualnie poćwiczyć jej sprawność. Wątpię, bym z nią w obecnym stanie stał się oburęczny, ale zawsze dobry początek. - stwierdził beznamiętnie unosząc i oglądając swoją rękę z każdej strony. Niby mógł jakoś z niej korzystać, ale w pełni jeszcze nie miał okazji tego przetestować. Spojrzał na Arisu i spytał -Jak sobie radzisz w walce wręcz? - mruknął, bardziej po czym wstał. Przechylił głowę na prawo, lewo, obrócił ją na oba boki. Lekko rozruszał stawy w rękach poprzez pojedynczy wymach jedną i drugą ręką. Spojrzał ponownie na niedawno zamrożoną dłoń, a następnie na Arisu -To i tak bardziej w ramach testu, to mogę chyba spróbować tylko tą ręką się bronić, co? - zaproponował beznamiętnie, prawą rękę chowając za plecami i wkładając ją za pasek jego spodni i obracając się frontem do Arisu.

Słuchała chłopaka z lekkim uśmiechem. Ucieszyła się na wieść iż będzie mogła mu jakoś pomóc.
-Nie sądzę byś mógł nią za wiele zrobić. Etto... szczerze powiedziawszy to nie za dobrze. Wolę walkę sztyletami   - odrzekła na spokojnie i położyła dłoń na rękojeści swojej broni, który był u pasa jej spodni.
-To jedyna broń jaką używam - dodała. Nie była całkowicie bezbronna. Wstała i stanęła na przeciw niego. Jej umiejętności wręcz nie były na wysokim poziomie, niestety. Dość niepewnie ustawiła się w pozycji ataku. Stanęła w lekkim rozkroku i uniosła prawą rękę zaś dłoń zacisnęła w pięść. Tak samo zrobiła z lewą ręką.  Widać było, że nie czuła się pewnie w takiej pozie. Nigdy nie walczyła w ten sposób z kimś z Gildii. Raczej nikt z nią tak walczyć serio nie będzie, aczkolwiek ta umiejętność była by całkiem przydatna.