Główna brama miasta

First topic message reminder :

Samo miasto otoczone jest drutem kolczastym o wysokości 8 metrów z betonową podmurówką o wysokości 0,5 metra. Jest to dość nietypowe rozwiązanie dla mieszkańców Fiore przyzwyczajonych do kamiennych oraz murowanych murów obronnych. Nowe rozwiązanie mogło zapewne budzić wiele pytań czy coś tak cienkiego byłoby w stanie zatrzymać potencjalnych przeciwników? Pozostaje sprawdzić, ale czy w "mieście nauki i techniki"  pozwolono by sobie na takie podstawowe błędy? Widocznie miało to swój określony przez naukowców cel, a widoczny tylko dla bardziej inteligentnych osób. Samo miasto posiadało osiem bram rozmieszonych w równej odległości od siebie. Brama południowa określana była mianem bramy głównej, ponieważ znajdowała się na szlaku handlowym z wschodniej aglomeracji miast do położonej w centrum kraju dawnej stolicy Crocus oraz Ery. Brama wykonana jest z masywnie wyglądającego żelaza. Przy bramie znajdowała się budka z jedną siedzącą w środku osobą. Przed samym wjazdem czekała dwójka innych członków straży miejskiej Artail. Za bramą znajdowała się główna oś miasta z aleją i wielomieszkaniowymi budynkami po obu stronach

---

MG

Budowa Artail została zakończona sukcesem w wyjątkowo krótkim czasie. Dla ludności Fiore wydawało się to niemożliwe wybudowanie miasta w kilka miesięcy, ale naukowcy tłumaczyli się rozwojem technologicznym, który do tej pory nie był w pełni wykorzystywany, a czekał tylko na ręce osoby potrafiącej go wykorzystać. Założyciele miasta byli właśnie takimi osobami. Co prawda wprowadzona została w mieście kontrola wchodzących i wychodzących mająca na celu badanie rozwoju miasta, ale w dniu dzisiejszym postanowiono otworzyć drzwi na oścież i wpuścić każdego bez podawania swojej tożsamości. Twórcy miasta pragnęli pochwalić się swoimi dokonaniami jak największej grupie mieszkańców Fiore, nie chcieli wystraszyć ich swoim rygorystycznym, ale uzasadnionym naukowo podejściem. Dziś strażnicy wzięli sobie wolne i dołączyli do miejskiego festynu. Dokładnie w południe wszyscy strażnicy rozeszli się i pozwolili zebranym osobom wejść do miasta.

Odwiedzających było mnóstwo. Już w Fiore News zostało ono zareklamowane, a ludzie mający w niedzielę wolny czas i chęć spędzenia dnia w kreatywny sposób wsiedli do kolei parowej i przyjechali pod bramę miasta. Nie którzy byli faktycznie zainteresowani nowymi wynalazkami, inni myśleli o zamieszkaniu w mieście i rozpoczęciu swojego własnego biznesu, natomiast inni pokusili się o obiecane pamiątki i możliwość wzięcia udziału w konkursie z atrakcyjną nagrodą rzeczową. Jednak ich wartość była do tej pory nieznana. Każdy jednak liczył na coś niezwykłego, bo czego innego oczekiwać od nowopowstałego miasta nauki i techniki?

Gdy tylko bramy zostały otwarte waszym oczom ukazał się... mężczyzna w kitlu. Był dość wysoki, miał około 2 metrów, średniej postury w okularach. Był lekko nieogolony, ale mimo to od jego postaci biła pewna aura autorytetu.
- Witajcie obywatele Fiore w Artail - powiedział pokazując ogrom samego miasta, jego niezwykłą architekturę, układ urbanistyczny i wszystko co było w nim zawarte - Nazywam się Morgan Somerset, jestem głównym założycielem tego cudownego miasta nauki i techniki. Chciałbym abyśmy teraz udali się na pobliski plac, gdzie przygotowana została mała scena, na której będziecie mogli zobaczyć większość naszych atrakcji. Zapraszam za mną.
Po tych słowach wasz przewodnik wsiadł do dziwnego samochodu. W sumie wyglądał jak większość pojazdów w Fiore tylko, że całą akcję jego odpalenia Morgan rozpoczął od zakręcenia kilka razy korbką, a następnie ruszył. Nie mogliście dojrzeć żadnej lacrymy, a to jak pojazd się poruszał pozostawało dla was zagadką nie do odgadnięcia. Pojazd jechał dość wolno, a wszyscy zebrani ruszyli za pojazdem.

Po drodze zobaczyli inne dziwne nowości techniczne. Betonowe słupy z kablami służące bliżej nieokreślonym celom, liczne zadbane uliczki oraz domu z ogromną liczbą szklenia były z pewnością czymś, co do tej pory nie było widziane na kontynencie.

W końcu doszliście, a Somerset dojechał do placu, który znajdował się przy bramie głównej. Były tutaj trzy podia. Jedno z nich zajął Morgan. Na dwóch pozostałych znajdowali się inni naukowcy, zapewne współzałożyciele miasta.
- Tak więc czas zacząć nasze święto nauki i techniki - powiedział Morgan do tłumu - Dla każdego z was przygotowaliśmy coś interesującego. Na moim podium będą odbywać się licytacje przedmiotów, które zapewne większość z was uzna za magiczne. W praktyce jednak będą to bardzo zaawansowane technologicznie urządzenia, których siła będzie dorównywać magii. Osoby chętne na wzbogacenie się o kilka użytecznych fantów zapraszam do siebie. Na podium po lewej będzie odbywać się konkurs wiedzowy z nagrodami. To również będą zaawansowane technologicznie przedmioty, których nie kupicie w żadnych ze sklepów w Fiore. Osoby, które są pewne swojej wiedzy zapraszam do tej sceny. Na ostatniej scenie udowodnimy, że nauka zawsze zwycięża nawet z magią i fizyczna siłą. Czy ktoś będzie w stanie pokonać w siłowaniu tego człowieka? Każdy, kto tego dokona otrzyma 1.000 klejnotów. Bawcie się dobrze. Po zakończeniu festynu każdy uczestnik dostanie drobną pamiątkę od rady miasta.

Na mojej licytacji pierwszym przedmiotem do wylicytowania będzie samochód! Dokładnie ten, którym przyjechałem. Do tej pory, aby poruszać się po Fiore musieliśmy przekazywać do lacrymy naszą magiczną moc, która napędzała układ mechaniczny. Pojazdy te były wyjątkowo drogie, a stosować mogli je tylko magowie czyli 10% społeczeństwa. Nic więc dziwnego, że nie udało się ich rozsławić w Fiore. Nasi naukowcy stworzyli jednak coś lepszego. Pojazd ten napędzany jest niedrogą i wydajną ropą. Wymaga tylko nalania paliwa oraz zakręcenia kilka razy tą korbką. W ten sposób przejedziemy wiele mil, a nie zużyjemy nic magicznej mocy. Pojazdy te dostępne są dla każdego człowieka, a osiągają zawrotna prędkość 120km/h. Uderzenie takim pojazdem jest oczywiście śmiertelne natomiast sam kierowca jest bezpieczny. Cena wywoławcza to 10.000 klejnotów. Kto chętny?

W tym czasie na drugiej arenie głos zabrał inny naukowiec.
- Witam na mojej scenie. Nie będę się przedstawiał, bo moje imię nie jest istotne - powiedział - Konkurs będzie typowym quizem wiedzowym, głównie z nauk ścisłych jak matematyka i fizyka. Osoby, które czują się na siłach, aby wziąć udział zapraszam na scenę. Nagrody pozostaną na razie tajemnicą, ale obiecuję, że będą godne uwagi.

Na ostatniej scenie siedział w zasadzie chłopiec w wieku około 14 lat. Miał może 165cm wzrostu i ważył raczej niewiele. Okulary i sporo pieprzyków zdobiło jego twarz. Ubrany był w kitel i białe rękawiczki. Nie wyglądał raczej na kogoś silnego, ale siedząc przed stołem oczekiwał na przeciwników dość pewny swoich umiejętności. Wyglądało to dość łatwo, a można było trochę zarobić.

//Czas na odpis to tak jak informowałem 24h. Można dołączać w trakcie eventu, a brak odpisu nie powoduje wyrzucenia z lokacji. Event potrwa max 14 dni i można w jego trakcie brać udział w misjach/fabułach. Powodzenia.

MG

scena no1
... Sprzedane - rozległ się głos sprzedając tak op item za tak marne pieniądze - Czas na ostatni nieco tańszy już przedmiot - po tych słowach wyjął jakiś miecz. Nieco dziwny. - Jest to uniwersalna broń dla każdego wojownika dzięki temu, że może walczyć w różnych trybach. Na rękojeści znajdują się przyciski, które przekształcają go niczym transformer w inne bronie. Teraz widzicie miecz, ale jak nacisnę o tutaj - nagle miecz zaczął się przekształcać obracając swoje fragmenty - możemy zamienić go w kosę - i faktycznie teraz w ręce trzymał składaną kosę - Broń może przyjąć formę miecza dwuręcznego, kosy, włóczni, halabardy, kija bo, maczugi, buławy, ciężkiego korbacza oraz daikatany. Cena wywoławcza to 2.500 klejnotów. Kto da więcej?
I znowu czekał na oferty.

scena no2.
Laurze widocznie nie szło więc postanowiła zeskoczyć z areny i tym samym nie zyskała w tej rundzie punktów oddając walkę.
- Oczywiście wyborna odpowiedź panno Ringo jak zwykle - odpowiedział mężczyzna - Chociaż muszę przyznać, że faktycznie w zadanie wkradł się błąd... Ale oczywiście ma panienka punkt. Kolejne pytanie będzie poprawioną wersją tamtego zadania. 2/3 kubków było wyszczerbionych, połowa była popękana, a czwarta część była wyszczerbiona i popękana. Dobrych kubków było 2. Ile było razem kubków?
I znowu czekał na odpowiedź.

Inne.
No działo się to co napisaliście. Opisy MG są zbędne. No może napiszę tylko, że Laura zobaczyła Daxa i on również zobaczył ją.

// btw. Ja też mogę prosić o nagie zdjęcia Yugaty? Oczywiście wykorzystam je tylko w celach fabularnych jako MG i będą mi one niezbędne do właściwego poprowadzenia dalej całego wydarzenia.

Czas na odpis do 2.09 godzina 16:00

Znalazła Wróżkę Daxiuśkę po jej pięknym głowie. Wkrótce też ujrzała jej cnotliwą twarz, którą miała ochotę wykąpać w jakimś mocnym kwasie. Ach ta miłość, rosnąca wokół nas. Niemniej jednak podeszła do niego, przyglądając się uważnie. Nie wyglądał na konającego, toteż stwierdziła, że jej boska interwencja nie będzie aż tak potrzebna. Oznaczałoby to, że przyszła tu na próżno, a tak być nie mogło.
- Dla takich Bałwanów jak ty nie ma zdjęć. Jesteś o kilka poziomów zajebistości za nisko. Poza tym wisisz mi loda~
Uśmiechając się, usiadła po turecku naprzeciwko niego.
- I jak ci się podoba nowe miasto?
Niestety nikt nie dostanie zdjęcia nagiej Yugaty, gdyż nikt na nie w pełni nie zasługiwał. Wiązało się to też z tym, że ów osobnik zostałby pewnie potraktowany lodowatym oddechem samej kruszynki.

-Taa... jakby mi jeszcze były potrzebne- mruknął pod nosem Mróz. Czy naprawdę mu na tych zdjęciach zależało? Raczej niezbyt. Zdjęcia, zdjęciami, a to nie to samo co normalnie, po za tym nie jest jakimś zboczeńcem(Przynajmniej, na takim poziomie). Patrzył się na Laurę, normalnie miał ochotę ją uścisnąć... tak bardzo, aż straci jakikolwiek dech i nie będzie już miała siły, by w ogóle oddychać.
-Loda mówisz?- Jedynie zachichotał, ciekawe o jakim lodzie pomyślał... Ale dobra, koniec z perwersyjnymi wstawkami bo przecież jeszcze wyjdzie na jakiegoś zboczeńca.
-Ujdzie, wygląda dość ciekawie, ale to jednak nie jest to, do czego jestem przyzwyczajony- Wziął kolejny łyk wody.
-Przyszłaś tylko się ze mną powymieniać zdjęciami nagich wróżek, czy masz jakąś ważniejszą sprawę? A może tylko chcesz pogadać?- Zapytał zaciekawiony -A właściwie to za co tego loda?-

Oooouuuu... Dlaczego tamta dziewczyna nie chciała się już bawić? Przecież to, że jej akurat ostatnio dwa pytania nie podeszły nie oznaczało, że przegra cały konkurs! Sama kupka mięsa i krwi, którą ktoś nazwał prowadzącym quiz, powiedziała przecież, że cała zabawa jeszcze trochę potrwa! Mogła się jeszcze odbić od dna, wrócić na topowe miejsce, pokazać swoją siłę, a nie tak szybko się składać i dawać sobie spokój z grą. Nie, nie, nie - tak nie można było! Choćby się paliło, ludzie obok krzyczeli konając w piekielnych męczarniach Ringo miała zamiar dotrwać do końca konkursu! Dokładnie! A potem mogłaby zadedykować zwycięstwo Firenzie, ot taki przyjacielski gest względem swojej rywali... a właściwie ex-rywalki. A że ktoś tam obok niby cierpiał? A kogo to obchodziło? Czy gdyby nie cierpiał to wtedy dziewczynie szło by lepiej i odpowiedzi byłyby poprawne? Chyba nie. A w takim razie po co zaprzątać sobie nim główkę? Ludzie cierpieli na całym świecie przecież (a kilku zawdzięczało to Ringo, hihi), więc co za różnica czy jeden więcej czy jeden mniej? Przeciwnie, im więcej tym lepiej chyba, prawda? Zabawniej! Ludzie robili tyle zabawnych rzeczy gdy ich bolało - na przykład skakali, śmiesznie krzyczeli czy woda lała im się z oczu. Albo łzy. Ale przecież łzy wiązały się z emocjami... czyżby umierając wyobrażali sobie coś bardzo smutnego? Może właśnie tak było?

Niemniej, wracając do konkursu - kolejna prawidłowa odpowiedź zaliczona, yay~! I następne pytanie przed nią. Czy tym razem uda się jej odpowiedzieć poprawnie? Sama Ringo zastanawiała się nad tym, gdy udzielała kolejnego rozwiązania. Najpierw jednak pomyślała, faktycznie pomyślała nad swoją odpowiedzią, starając się dużo bardziej niż wcześniej udzielić poprawnej odpowiedzi. Koniec końców teraz walczyła nie tylko dla siebie, ale też niejako za Firenzę, więc pewnie tamtej miło byłoby, gdyby wiedziała, że Ringo się tutaj starała specjalnie dla niej. Najpierw sprowadziła liczby do wspólnego mianownika, potem odjęła liczbę wspólnie popękanych kubków od poszczególnych dla po prostu pękniętych i po prostu wyszczerbionych, potem jakoś dodała liczbę 2 całych kubków i wyszło jej... - 24 kubki! Tak myślę! - powiedziała, tym razem jednak już nie tak pewnie jak wcześniej. Być może właśnie dlatego, że odpowiadała po przemyśleniu, a nie od razu? Wcześniej po prostu rzucała odpowiedzi i było fajnie, a teraz jej troszkę zależało... Dziwne uczucie.

Dax był zboczeńcem i to już sama wiedziała. Nie zamierzała temu zaprzeczać, nie dałaby sobie także wmówić, że tak nie jest. Gdy zachichotał, spojrzała na niego jak na idiotę i zboczeńca. Wydawało jej się, że jest mężczyzną, a nie nastolatką z różowymi tipsami, jednak chyba się myliła.
- Mi się nie podoba. Wygląda jak klatka w zoo i to jeszcze dawno nie sprzątana.
Za co loda? No tak. Raczej nie wiedział, że to dzięki niej wygrał te tysiąc klejnotów. Pytanie brzmiało, czy chciała go w tym momencie uświadamiać, czy lepiej by było poczekać na dogodniejszą sytuację. Z drugiej strony czasu też wiele nie miała…
- Pfyyy. To dzięki mnie wygrałeś głupi Bałwanie!

A więc okazuje się, że pani Doktor Laura maczała swoje lepkie paluszki w jego zwycięstwie. Zdziwiło go to? W sumie to nawet w cale, po prostu nawet to odczuwał i przewidywał, że ktoś mu pomoże. Na temat miasta musiał przyznać jej rację. Wyglądało to bardziej jak ogromna klatka, gdzie naukowcy robili jako szczury, lub chomiki. Dobrym pytaniem było, gdzie mają kołowrotki i poidła... Z tym lodem to jednak sprawa prosta. Ba! Mógłby nawet jej go kupić od razu, ale cóż, raczej w tym mieście lodziarni szybko nie zobaczy.
-Jak się kiedyś ponownie spotkamy to kupię ci całą górę lodów w podzięce!- Powiedział szczerym głosem oraz promiennym uśmiechem. Dziwne uczucie w sumie... Bałwan wisi komuś loda. Oby tylko nie wzięła tego z górą na poważnie bo przecież się nie wypłaci...

Irytujący, bardzo irytujące, cholernie bardzo irytujący. Zagryzł dolną wargę próbując uspokoić się w jakiś sposób. Już dawno nic nie wyprowadziło go z równowagi jak taki zwierzaczek. Gadające koty może i są urocze, ale strasznie potrafią napsuć krwi. Aż się chciało takiego posłać gdzieś daleko. Wyszedłby wtedy na jakiegoś psychopatę, który znęca się nad małymi, biednymi kotećkami, które nic nie zawiniły na tym świecie.
- Jesteś… Bardzo przystojnym kotem. Teraz ci odpowiada? – dał za wygraną, czując, że Kuro nie da się tak łatwo przegadać i trzeba odpuścić od razu, aby nie wkurzać się za każdym razem. Koty wiedzą swoje, chodzą własnymi ścieżkami i ogólnie każdy mówi, że są tak mądre. Taka mafia wśród zwierząt można je tak spokojnie nazwać. Ciekawe czy koty mogą palić. – Musi być ona bardzo silna, skoro ją aż tak szanujesz. Dlaczego cię z nią nie ma? Chyba partnerzy powinni się trzymać razem, prawda? – Takara, czyli wróżka, która jest jedną z najsilniejszych osób na świecie… Nie miał pewności, czy można zaufać Kuro w czymś takim, bo możliwe, że w oczach kota każdy jest silny i potężny. Nie chciał jakoś tego przyjąć do wiadomości, w końcu nie ma prawdopodobnie silniejszej gildii od Grimoire Heart. Przynajmniej według niego. Nie wiedział jak bardzo zmieniło się to wszystko podczas tych ostatnich trzech lat. Nie rozmawiał z nikim na ten temat. Opera? O rany, musiał szybko jakąś wymyślić. – Lubiła najbardziej Nukate. – palnął szybko, rzucając pierwszą lepszą nazwę, jaka mu wpadła do głowy. Nie myślał, że będzie dyskutował na ten temat z kotem, który lubi operę. Ten to ma zainteresowania. Zastukał kilka razu obcasami, rozglądając się po raz kolejny. Blondyneczka odnalazła tego Daxa, czy jak ten chłopak się nazywał. – Tak, Yugaty. Znasz ją? – spytał obserwując ciągle blondynkę. Wyglądała znajomo, więc to nie dawało mu spokoju.

MG

scena no1.

- Nikt nie daje nawet 2.500 tysiąca za taki bajerancki przedmiot, który może być kilkoma brońmi naraz, przekształcać się i zmieniać wynik bitwy? Jeżeli tak to zaraz skończymy licytację. Nikt nic nie daje?
Widocznie ludzie nie byli zainteresowani tym przedmiotem, albo po prostu nie było ich na niego stać.

scena no2.
- Poprawna odpowiedź - powiedział - Cóż w zasadzie teraz panienka ma już zwycięstwo w kieszeni, ale zróbmy jeszcze jedną turę. Ostatnie pytanie, które tak wystraszyło panią Firenzę, że ta ucieka. - Teraz ponownie wyjął tablicę z działaniem 24:4(1+1) - Jaki jest wynik tego działania? [/b]
Ostatnio co prawda zapomniałem powiedzieć jak jej przeciwnicy odpowiedzieli, ale Ringo miała już pewną 2p przewagę. Więc oczywiście ostatnie pytanie było formalnością.

Inne
Poza arenami również działy się ciekawe rzeczy, ale nie wymagają komentarza MG

Czas na odpis do 3.09 godz 17:00 i jest to też termin zakończenia minieventu w Artail.

Nagle w jej głowie nałożyły się dwa głosy, które tak bardzo zmieszały się gdzieś wewnątrz jej czaszki, że zbyt trudno było je od siebie oddzielić. Z resztą, dlaczego należałoby to robić? Ot, przecież takie zamieszanie było bardzo odświeżające, nawet jeśli mogło doprowadzić do potencjalnych złych efektów. Ba, jeśli doprowadziłoby do czegoś katastroficznego... tym lepiej! Byłoby zabawnie! Energicznie! Zmysłowo! Subtelnie! Nieważne, że te przymiotniki wcale do siebie pod wieloma względami nie pasowały - to własnie najlepiej obrazowało jak bardzo zamieszała się nagle dziewczyna. Ale, ale... skąd taka sytuacja? Ot, z głupiego powodu. Jednocześnie słuchała bowiem ona woreczka krwi "prowadzącego" zawody, a także woreczka krwi "licytatora". Działanie które przedstawił jej ten pierwszy woreczek zlało się w jej umyśle z ostatnim wezwaniem do licytacji tego drugiego i w ten magiczny sposób dało narodziny dość nietypowej odpowiedzi, odpowiedzi, która jednocześnie była całkiem poprawną i logiczną oraz... kompletnie błędną.

- 3000 klejnotów! - krzyknęła Ringo, nie mogąc oprzeć się pokusie zdobycia takiego fajnego ostrza! Jeszcze gdyby miało tryb wysysania krwi, to już w ogóle byłoby niesamowite, ale nawet w takiej śmiesznej formie mogło się jej przydać do różnych rzeczy. Dlatego wrzasnęła właśnie w ten sposób, nie zwracając uwagi na to, że w ten sposób praktycznie udzieliła złej odpowiedzi. Och, jak bardzo złej. Dopiero po swoim nagłym krzyku przyjrzała się spokojnie twarzyczce prowadzącego quiz. Patrzył na nią dziwnie? Być może, ale co tam. Ona też nie patrzyła na niego jak na kogoś kompletnie normalnego. I właśnie w ten oto sposób, nawet bez prób zaprzeczenia temu co się stało, Ringo jednocześnie zalicytowała i odpowiedziała (błędnie) na pytanie. Magia.

Nyah, nyah... Rozmowa trwała i wszystko jakoś mijało, a czas jakoś mijał na konwersacji. Dla jednych ciut milszej, dla drugich może irytującej. Przystojny... W sumie teraz większej różnicy to nye zrobi, bo co zostało powiedziane, tak i już powiedziano, a teraz. Teraz w sumie już nieistotne, prawda?
- Nyeważne nyah... Ale to już lepsze. - nye jakby Kuro obchodziło, czy ktoś docenia walory jego aparycji, czy też nie. Kociak był, jaki był i nic tego nye zmieni, a jak komuś to nie pasuje to najwyraźniej ma problem i tyle. Co się Kuroś dostosowywać do świata będzie?! Niech się pogodzą z tym i już~! O~! - Tak! Najsilniejsza... Nikt jej nie dorówna... - odparł zgodnie z przekonaniami, po czym właściwie zawiesił głos na chwilę, urywając wątek. Dlaczego? Właściwie to nye każdy musiał wiedzieć, ale... Wypada powiedzieć, a może lepiej milczeć? Męczyć innych własnymi problemami? - To... T-to dość kłopotliwe, nyah... - dodał dość cicho, raczej nye chcąc drążyć tematu. W końcu nye cały świat ma prawo wiedzieć, iż został "wymazany" z rzeczywistości jej partnerki, prawa? Ani widu, ani słychu, czy też jakiejkolwiek ingerencji otoczenia... Nic... Jak kamień w wodę, nyah. Nic też dziwnego, iż mógł się humor ciut pogorszyć, a co za tym idzie... Ano chęci do dalszych konwersacji ciut mniejsze, więc właściwie przemilczał kwestie opery i teatrów i innych takich, choć pewnie by i pogadał, to teraz... Teraz myślał, co się właśnie dzieje z jego Takaś. Prawda? - Huh... Nya? Tak... Tak jakby... - odparł nieco zdezorientowany, wracając względnie do kwestii odnośnie białowłosej, kierując spojrzenie w stronę, z której wcześniej dochodziły głosy. Wypada przecież poznać kto rozprowadza owe zdjęcia w świat, to i może się przekaże informacje odpowiednim osobom, nye?

Kołowrotkami były te ich wynalazki. Bezsprzecznie. Tylko akurat na ten temat nie rozmawiali, więc się na dany temat nie miała co wypowiadać. Zamiast tego wstała w końcu z podłoża i otrzepała ubranie z ewentualnego pyłku czy innych brudów. No tak, za dużo już sobie do powiedzenia nie mięli, więc należałoby się pożegnać, po czym rozpocząć główny plan, z jakim tu właściwie przyszła.
- Jak tam chcesz~ A teraz żegnam Bałwana- tak, nadal nie wiedziała, jak ma na imię- i udaję się rozniecać zamieszki.
Po tych słowach opuścił śnieżynka i udała się pod scenę, gdzie zaczęła się przyglądać atrakcjom.

MG

scena no1.

- 3.000 blond włosa dziewczynka - oznajmił licytator - po raz pierwsze, po raz drugi i .... po raz trzeci sprzedane.
Po tych słowach przedmiot wziął jakiś młody chłopak, może mający 15 lat i zaniósł go dziewczynie z promienistym uśmiechem na ustach. Poza wspomnianą bronią dziewczyna dostała również krótką instrukcję obsługi. W zamian zapłaciła mu wspomniane 3.000 klejnotów. Dokładny opis broni podam w nagrodach.

scena no2.
- Przykro mi, że panienka oderwała się od konkursu i tym samym nie odpowiedziała na pytanie - powiedział prowadzący - odpowiedzią było 12, a pułapka polegała na kolejności wykonywania działań, która w takim działaniu często jest źle wykonywana. Mimo to jednak panienka wygrała i zdobyła główną nagrodę. - Po tych słowach podszedł do Ciebie organizator i wręczył średniej wielkości pudełko - Moje gratulacje, dla najmądrzejszego dziś gościa w Artail.
Nie muszę mówić, że po tych słowach pod widownią rozległy się gromkie brawa? Oczywiście to Ringo z 1p przewagą wygrała konkurs wiedzowy, z którego Laura wcześniej zrezygnowała.

scena no3.
Okazało się, że jedyną osobą, która pokonała chłopaka był Dax i tylko jemu wręczona została nagroda. Inni niestety polegli i nie zarobili nawet klejnotu.

Powoli zbliżał się wieczór. Niektórzy goście Artail byli z daleka więc powoli zaczęli zbierać się do swoich domostw. Ludzi na placu powoli ubywało. Impreza definitywnie zmierzała ku końcowi.

scena no1.
- To była ostatnia licytacja - rozbrzmiał głos Morgana, przywódcy miasta - Tym samym kończymy dziś otwarcie tego wspaniałego miasta nauki i techniki. Mam nadzieję, że będzie ono często odwiedzane przez magów, być może ktoś postanowi się tutaj osiedlić, zamieszkać, a może nawet współpracować z naszymi organami. Tak czy inaczej dziękuję za tak liczne przybycie. Przy wyjściu z placu, z każdej drogi będą wręczane wam drobne prezenty. Proszę przyjmijcie je.
Po tych słowach z szedł ze sceny i udał się w stronę ratusza. Wy w tym czasie nie mając chyba ciekawszych rzeczy do zrobienia zaczęliście się udawać do wyjścia po wspomniane wcześniej upominki.

Ogólnie wspomnianym upominkiem były latarki dość sporej mocy zasilane bateriami, które w sumie można dostać w każdym sklepie i w misjach możecie uznać, że zawsze jakieś tam baterie są i będą zasilać urządzenie. Oczywiście potrafią one oświetlić ciemność w jaskiniach, lochach czy po zapadnięciu zmroku. Zadziałają również na zaklęcia powodujące ciemność, ale tutaj już w ograniczonym stopniu zależne od MG. Same latarki były w dwóch wersjach. Jednak w formie normalnej chwytanej do ręki latarki, druga przymocowana do czapeczki[dokładną kolorystykę i wygląd możecie sobie wybrać]. To wy wybieraliście jakie chcecie. Wpiszcie sobie od razu w eq, którą wybraliście.

Ringo:
+5PD
+latarka czapka lub latarka do ręki
-3.000 klejnotów
+ składana broń, która posiada tryby: miecz dwuręczny, kosa, włócznia, halabarda, kij bo, maczuga, buława, ciężki korbacz, Daikatana. Wykonanie i użyte materiały dość zacne. Przyciski do zmiany trybu znajdują się powyżej i poniżej miejsc chwytu broni w różnych trybach tak, że dostęp do nich nie jest specjalnie trudny. Wiesz, który przycisk zmienia broń w jaką konkretnie dzięki otrzymanej instrukcji obsługi.
+ w walizce były dwie strzykawki z krótką instrukcją. "Sterydy zwiększające siłę nabywaną podczas ćwiczeń do używania przed ćwiczeniami". Każda strzykawka powoduje zwiększenie PD na misji/pojedynku etc o 50%. Przykładowo jeżeli wykonujemy misję i MG powinien przyznać nam 10PD, to jeżeli użyta została strzykawka przyznaje ich 15. Nie można używać w offtopie. Strzykawki trzeba użyć w pierwszym poście misji/pojedynku. Nie można używać pod koniec lub w trakcie.

Laura:
+5PD
+latarka czapka lub latarka do ręki

Dax:
+5PD
+latarka czapka lub latarka do ręki
+1000 klejnotów

Kuro:
+4PD
+latarka czapka lub latarka do ręki

Blood:
+4PD
+latarka czapka lub latarka do ręki

No i zabawa się skończyła. A właściwie to nawet się nie zaczęła, bo atrakcje tutaj zaplanowane wcale to zabawnych nie należały, a wręcz raziły nudą. Nie pozostało już więc nic innego jak wrócić do swojego domu. Albo do Gildii. O tym pomyśli potem, na razie musi się wydostać z klatki.
Zmierzając w kierunku zachodzącego słońca lub po prostu w kierunku bramy szukała jeszcze wzrokiem Daxa, ale jakoś nie wpadł jej w oko. Na pewno potem przyjdzie odebrać swoją zapłatę.

[z/t]

Łoooł, czyżby na swój sposób została królową polowania? Nie dość, że wygrała trudny konkurs opierający się na przedmiotach ścisłych, którymi nie była ani trochę zainteresowana, to jeszcze zgarnęła taki fajny otwieracz do ludzi, który musiał pochodzić z serii produktów z takim fajnym białym krzyżem jako logo, które znany były z wielofunkcyjności! Tak, teraz dobieranie się do swoich ulubionych napojów powinno być zdecydowanie prostsze i już nigdy nie będzie musiała podchodzić zbyt blisko do "automatów" z trunkami, żeby z nich wydobyć płyn! Fantastycznie! I dodatkowo jeszcze otrzymała takie fajne pudełko! To znaczy, oczywiście pewnie zawartość była jeszcze fajniejsza niż samo pudło, ale dziewczyna postanowiła póki co go nie otwierać, a jedynie pochwycić w dłonie i czmychnąć z nim do siedziby gildii, dopiero tam mając zamiar sprawdzić co takiego otrzymała za wygranie konkursu.

Póki co należało ładnie się pożegnać ze swoimi fanami i zejść ze sceny! - Dziękuję wam wszystkim za wiarę i doping, to dzięki wam, na pewno! - zakrzyknęła wesoło dziewczyna, próbując jednocześnie zagarnąć wszystkie swoje nabytki, a następnie, na domiar wszystkiego machając do wszystkich ludzi swoją dłonią, zeszła ze sceny. Śmieszne było całkiem to otwarcie, choć liczyła na trochę inne atrakcje. Niemniej, było wesoło, a to że akurat obarczona była swoimi nagrodami spowodowało, że nie dała rady już nikogo zaciągnąć na bok i "wypić". Trudno, innym razem! A teraz komu w drogę temu czas!

[z/t]

**przypominam się a propos nagrody za zwycięstwo w quizie xD**

Bramy miasta... Piękne, majestatyczne i... nowatorskie? W każdym bądź razie to je z oddali mogli podziwiać magowie, którzy powoli zbliżali się do celu swojej podróży, aczkolwiek na ich trasie jawiła się jeszcze jedna przeszkoda, a mianowicie: "Jak przekroczyć mury?!". Właśnie! Tu pojawiał się problem, bo i siebie nie znali, a i nie wiedzieli, czy aby na pewno w tym samym celu kierują się do centrum miasta, więc... Co zrobią? Przemykają się? Rozmowa ze strażnikami? A może inne fantastyczne, magiczne sztuczki?!

Ogółem póki co możecie pisać ile chcecie i się poznać... Czas macie do 09.10.2013 mniej więcej do 17-19. W tych godzinach pojawi się next post mg.