Wyspa Jesionu

First topic message reminder :

Niewielka wyspa mająca może średnicę 60 metrów. Pusta, pokryta jedynie trawą i ogromnym jesionem rosnącym w samym jej centrum. Nie straszne mu fale, nie straszne sztormy, Jesion ten stoi i trwa i nawet błyskawice go omijają. Dlatego wyspa ta zyskała miano wyspy Jesionu i jest miejscem czczonym jako święte. Nieliczni tylko wiedzą że w pniu Jesionu znajduje się wejście do mitycznego bastionu skrywającego w sobie potężny artefakt
~~

MG

Pogoda wręcz idealna na podróż łódką, po ciepłym śniadanku w postaci jajecznicy którą to Tora musiał zjeść sam, przyszedł po niego Moss. Teraz ubrany w czarne spodenki do kolan i zwykłą białą koszule. Przy sobie miał drewnianą maczugę z powbijanymi w nią ostrymi kawałkami żelaza.-To moja zabawka. Sam ją stworzyłem.-Powiedział widocznie zadowolony ze swojej dziecinki.-Zaraz wyruszamy, kapitan i Abigail jeszcze się przygotowywują. Haha, jak ja dawno nikomu mordy nie obiłem a tu proszę, bastion.-Ucieszył się poczym spoważniał i spojrzał przepraszająco na Torę.-Tamto się nie liczy, nie bierz tego do siebie.-Przeprosił, przypominając o wydarzeniach mających miejsce przedwczoraj. No cóż, poznali się dość nietypowo.

MG

No i tak też Tora postanowił się trochę poskradać. I w końcu też zlokalizował właścicieli głosów. Kilku żołnierzy leżało martwych u stóp drzewa. Ostał się tylko jeden pikinier i młodzik, który teraz pozbawiony koszuli, miał kilka zadrapań i mniejszych poparzeń. Widocznie po laserze Tory, ale też, nie był to specjalnie duży damaż. Poza tym przy drzewie były jeszcze dwie postaci. Wesoło nucący sobie Moss, który machał swoją ukochaną bronią a poprzyczepiane do niej kawałki skóry i mięsa rozchlapywały się to tu, to tam. Obok niego zaś stał Inieta, celujący z pistoletu do chłopaka. Na ich widok, Abi wyszła z ukrycia.-Co, już po wszystkim?-Zapytała zniesmaczona-Po to przyszliśmy?-Wskazała na srebrny wachlarz, osadzony w drzewie. Na razie nie dostrzegli Tory.

Torashiro: 164MM, Przedramiona całkiem mocno bolą, trochę zdrętwiały

Jak już po wszystkim, to także i Tora wyszedł z cienia. Cóż, została dwójka osób, chociaż tyle. Abi zadała dość dużo pytań, a Kuflowi, jakkolwiek by się to nie podobało, pozostało jedno pytanie.
-Co z nimi? - bo w sumie gdyby to miał być ich koniec, to cóż. Zapytał po fioryjsku, by w razie czego ludzie z Pergrande się nie skapnęli. Gdyby mieli umrzeć, to cóż, chciałby zadać im kilka pytań, i tak się już nie wygadają. Oczywiście, mówiłby po Fioryjsku, licząc, że myśląc, że i tak Pergrande podbije cały świat, nie muszą znać innych języków. I wtedy przerzuciłby się na Pergrandzki i rzuciłby do mężczyzn -Wiecie coś o magach z Fiore w Pergrande? - bo może jednak jakiś wróżek zrobił burdel. A tak to miał okazję się czegoś dowiedzieć, skoro i tak Moss z Inietą planowaliby ich zabić. Gdyby jednak planowali ich puścić wolno, to by nie pytał. Proste...

MG

Inieta słysząc pytanie Kufla, niemrawo wzruszył ramionami, odpowiedział jednak normalnie, po Pergrandzku.-Chłopaczek wysoko urodzony jaśniepan. Więc jesteśmy na etapie negocjacji...-Mruknął niezadowolony. Gdy Kufel zapytał o nietypowe wieści z kraju, chłopaczek prychnął, jednak odpowiedział.-Złapali jakiegoś maga niedaleko Wasilei. Fioryjski szpieg. Ponoć ma białewłosy i jest silny jak niedźwiedź a do tego potrafi speliać na popiół całe miasto w mgnieniu oka.-Uśmiechnął się wrednie.-Jednak to nic. Mistrzowie Wasilei osobiście się nim... opiekują.-Zaśmiał się a Moss aż przestał wywijać swoją bronią oraz nucić. Nawet Iniecie nieco zrzedła gęba.-To twój.-Zapytał Torę po Fioryjsku. Za to nieco niecierpliwa Abigail, zbliżyła się do wachlarza z zamiarem dotknięcia go i wtedy się podziało. Rozległ się okropny skrzek. Tak głośny że wszyscy się skulili łapiąc za uszy. A następnie drzewo się zatrzęsło i łupnęły skrzydła. Coś było nad gałęziami i chyba właśnie leciało ich zjeść.

Torashiro: 164MM, Przedramiona całkiem mocno bolą, trochę zdrętwiały

Więc byli inni. Tylko w tarapatach. Tora przygryzł lekko wargę, ale cóż. Nie miał pewności, czy to Sam. Trochę było białowłosów magów we Fiore. Ale po cóż mieliby się tu zjawiać.
-Możliwe. - odpowiedział po fioryjsku, wziął głęboki oddech i po chwili dodał -Jeżeli to ten, o którym myślę, to jeśli nie żyje, nic już z tym nie zrobimy. Jeżeli żyje, to sobie jeszcze poradzi. - odpowiedział po dość chłodnych kalkulacjach, ale musiał sam siebie przekonać do tego. Obecnie był tu i teraz i na tym musiał się skupić. W razie czego potem się będzie tłumaczył. Spojrzał więc na Pergrandczyka z dość obojętnym wzrokiem, gdy nagle... no coś się zadziało. Coś planowało na nich zlecieć i po prostu zabić. Tora od razu spojrzał w górę, będąc gotowym do odskoku oraz cóż. Planował wejść w tryb księżyca. Znaczy nie. Nie księżyca. Stacji bojowej. Więc od razu wycelowałby w to coś Tymkiem, czyli Promieniem Energii (A), z lewej ręki, by w razie czego móc to przekierować. Planował bowiem tak nim jebnąć, by albo trafiło temu czemuś w łeb. Albo ucięło skrzydełko. Albo przynajmniej to skrzydełko dość mocno uszkodzić. By wylądowało awaryjnie. No i w razie czego gotowy był do uskoku w bok, przed atakiem. Trzeba było szybko działać. No i oby Abi nie przesadziła. Bo może wtedy nie mieć zbytnio many do ogarniania dziewczyny. Więc oby udało się tego szybko pozbyć, a przynajmniej uziemić.

MG

Ptak, bo to co leciało było ptakiem, był ogromny. Na tyle ogrony że ciężko było nie trafić i tak oto Tora odpalił promieniem, ptak jednak byl zwinny więc laser jedynie poważnie ranił skrzydło bestii, tak że ta wylądowała dość niezgrabnie. Ale za to wkurzona, oj tak. Stworzenie miało jakieś 12m rozpiętości skrzydeł, koło 6m długości i jakieś 3m wysokości. Połowe długości ciała stanowił łuskowaty ogon, przypominający ten jaszczurek. To jednak co w ptaku przerażało najbardziej to dziub. Masywny, duży i przeznaczony do zabijania. No i stwór był szybki. Jednym naprawdę błyskawicznym uderzeniem dzioba, zamienił włócznika w papkę. Bo tyle po nim zostało, papka. I niewielkie fragmenty na dziobie ptaka. Nawet nie próbował zjeść tego żołnierza, a po prostu użył dziobu jak młota, wywołując przy tym lekkie drżenie. No, ale przynajmniej w teorii, był uziemiony.

Torashiro: 131MM, Przedramiona całkiem mocno bolą, trochę zdrętwiały

Dobra, bestia chyba uziemiona, jednak to nie rozwiązywało problemu, jakim był cały ten stwór. Tym bardziej, że dość efektywnie wyeliminował włócznika. Jakby tego było mało Tora zużył już sporo energii magicznej, a jak Abi straci nad sobą kontrolę, też jej będzie potrzebował. I tak źle, i tak niedobrze. Tora ostrożnie wycofał się, starając się w możliwości zbliżyć do drzewa. Insygnia były przedmiotami magicznymi. Może, gdyby ją zdobył pokonanie tej bestii (lub Fema w MM) byłoby na wyciągnięcie ręki. Na ten moment Tora obserwuje bestię, oddała się powoli od niej i próbuje zbliżyć się do drzewa. Gdyby ptak chciał zaatakować, to Tora próbuje uniknąć, w ostateczności strzelając laserem ( Promień Energii (A)) gdzieś w okolice jej łba. A nóż by wtedy umarła. No a tak to może bliżej drzewa by się znalazł i magiczne Item by dostał w swoje łapka. Przy okazji rzuca okiem, co z resztą jeszcze żyjących tu ludzi.

MG

Każdy miał swój własny plan działania. Tora skupił się na wachlarzu. Pochwycenie magicznego przedmiotu zdawało mu się najsensowniejszym posunięciem. Dlatego też wyminął ptaka i zaczął biec ku drzewu. Ten jednak zdecydowanie bardziej niż przekąskę, planował bronić przedmiotu, więc nic dziwnego że ruszył za Torą. Wtedy jednak z buta w "Kostkę" wjechała ptakowi Abi, przewracając gigantyczne cielsko. Natomiast Byakuton pochwycił wachlarz. I wtedy też wszystko zajarzyło się na czerwono, a Kufla zapiekła ręka. To co ich otaczało zaczęło się rozpadać, niczym spalane, a po chwili ich czwórka z powrotem stała na plaży. Nie było już tylko wielkiego jesiony. Na dodatek prawa ręka Tory, gdzieś do połowy prawego przedramienia, w losowych miejscach była pokryta niebieskimi rybimi łuskami.-No panie Kufel... chyba żeś mi pan przedmiot zakosił...-Zauważył Inieta, patrząc na przedmiot, w prawej dłoni Tory, który chyba właśnie przez te "Łuski" się z nim połączył.-Oj słono pan za to zapłacisz, ta kasa E pokryje pana wybryk-Powiedział smutno, a wtedy prychnął chłopaczek.-Jak Tato się dowie to wy zapłacicie.-Warknął a Moss uderzył go w głowę.-Co z nim szefie?-Zapytał a Inieta podrapał się po brodzie zastanawiając nad najlepszym rozwiazaniem. Korzystając z okazji, Abi usunęła ogony i padła zmęczona na plaży oddychajac ciężko.

Torashiro:
- 100.000 klejnotów
+ 20 PD
+ Wachlarz Mey, przeklęta Insygnia - Wachlarz wykonany z cienkiego metalu. Raczej nie nadaje się do blokowania, ale dzięki zaostrzonym końcówką, można nim atakować. Składa się z 10 segemntów. Długość złożonego wachlarzu wynosi 18cm. Rozłożony ma 120 stopni. Wachlarz z jednej strony jest srebrny, a z drugiej błękitny. Machnięcie wachlarzem z góry na dół w zaklęcie wody, osłabia je o jedną rangę. Machnięcie w zaklęcie wody od dołu do góry, wzmacnia je o rangę. Machnięcie z dołu do góry w zwykłą wodę, wywołuje na nie fale lub znacząco je zwiększa. Machnięcie w zwykłą wodę z góry na dół, znacząco zmniejsza fale, lub jeśli ich nie ma uspokaja/niewluje na pewien czas nurt lub zamraża wodę. Wachlarz ten jest związany z użytkownikiem. Tylko śmierć użytkownika lub odcięcie "Zajętej" części ciała, uwalnia od wachlarza. Z wachlarzu nie może korzystać nikt poza uzytkownikiem. Zgubiony, skradziony lub zniszczony, odnawia się w ciągu dnia fabularnego. Celowo gdzieś pozostawiony lub oddany, pozostaje tam gdzie był. Pokrywa rękę którą został pierwszy raz chwycony, błękitnymi łuskami w nieregularnych odstępach, aż po połowę przedramienia.

Więc... to koniec? Znaczy nie no. Plus, że nie trzeba było ogarniać dużego ptaka aż tak. I Abi. Choć to mogłoby być ciekawe doświadczenie (chlip chlip - przyp. gracza), tak Tora cieszył się, że nie musiał przesadzać. Mimo, że miał stosunkowo duże pokłady many, to... nie czuł jakoś potęgi z tego powodu. Co było może i paradoksalne. Może i dziwne. Ale też... cóż, sama walka z tamtym miecznikiem i młotarzem (czy jak to tam się zwie) udowodniła, że ma jeszcze pole do poprawy także i w walce. Kiwnął głową, na znak, że rozumie, że będzie musiał za to zapłacić. Cóż, przynajmniej za hajs Lorda E. Ciekawe co by pomyślał, gdyby się o tym dowiedział. Z ciekawości spojrzał na wachlarz. Wyczuwał, że to jak on działa, ma związek z wodą i automatycznie przypomniał sobie o swoim nauczycielu z tych czasów. Ea... tak, może kiedyś ten wachlarz przyda mu się w starciu z nim. To byłoby ciekawe. Spojrzał na pyskatego chłopaka, który dostał w łeb. A jak nie zemdlał, to mógł za to rzucić do wszystkich, ale tak, by też tamten panicz zrozumiał... a przynajmniej by próbował:
-Możemy go sprzedać, zażądać okupu, wyrzucić do morza. Jest wiele opcji. Może przedyskutujemy je w drodze powrotnej? Czy coś jeszcze mamy do zrobienia na wyspie? - tak naprawdę to chciał po prostu wrócić, pogadać z Kate czy coś już wie i no ogólnie wrócić na stały ląd Pergrandzki.

MG

I tak też wszyscy postanowili, że pora wracać. Na stałym lądzie, należało natomiast przedystkuować dalsze posunięcia, odnośnie odnalezienia Takary, oraz tego co zrobić z gnojkiem, którego puszczenie wolno czy zabicie, mogło przysporzyć całkiem sporych problemów. No, tak się przynajmniej wydawało, bo Inieta w pewnym momencie wzruszył ramionami i zastrzelił chłopaka, by następnie ciało wrzucić do wody.-A co ja się będę...-Mruknął jedynie i zadowolony wpatrywał się w horyzont. No z bezpiecznymi ludźmi, to się Kufel nie zadawał.

[Kufel z/t]