Melina Abdula

Jeden z wrogów zniknął, ale tak na dobre i to jeszcze w jakiś dziwny sposób. Teleportował się? Kto tam wie, na pewno nie Bane, który jedynie się uśmiechnął z tego powodu. Wróg mniej to łatwiejsze zadanie, więc nie ma nad czym płakać tylko trzeba działać! Wakamano skupił się na swoim pierwszym celu jakim był worek i to dość twardy, podejrzany worek. Jednak nie odpuszczał. Cały czas podtrzymując niewidzialność na sobie jak i na swoich śladach, ponownie za cel obrał worek. Jednak tym razem nie będzie ciął czy kuł, ojj nie Wakamano widział dwóch przeciwników, którzy go nie widzieli i chciał to wykorzystać.Jeżeli da radę złapać Pyzę lewą ręką to zrobi i od razy wykona zamach z biodra, po czym rzuci ją w kierunku drugiego przeciwnika stającego w drzwiach. Będzie konkretnie celował w głowę wroga,a rzut taką dużą piłką powinien być łatwy, szczególnie, że cel nie stał daleko. Po tym wyciągnie Yasuppoi kazari: Kemuri i wrzuci ja do pomieszczenia, aby wróg nie tylko go nie widział, ale też aby utrudnić mu wyjście z pokoju.
Jednak jeżeli to się nie powiedzie, to cóż. Będzie musiał sobie najpierw poradzić z workiem, a później z drugim wrogiem. Więc jeżeli nie da rady złapać będzie kontynuował swoją rzeź. Tym razem wkładając jeszcze więcej siły w ataki. Zacznie od jednego ukośnego ataku zaczynającego się od prawej strony i kończącego na lewej, oczywiście jego znaczy mężczyzny. Po tym pierwszym cięciu wykona od razu kolejne, tym razem pionowe, zaczynając od miejsca gdzie skończył, a następnie cały czas trzymając katanę ostrzem do wroga, wykona serię szybkich pchnięć w kierunku worka. Po tym nieważne, czy zakończy sprawy z wrogiem czy nie przejdzie do kolejnego!
Chłopiec stojący w drzwiach już raz okazał się pułapką i czemu teraz miało by być inaczej? Czemu wróg stał i czekał, a nie uciekał? Przecież nikt nie kazał mu walczyć. Podejrzenia, może nie naszły tak mocno Wakamano, jednak mężczyzna drugi raz nie chciał wpaść w taką samą pułapkę, to też rzucił dla pewności we wroga nożem. Jeżeli wróg ponownie pęknie. Wakamano nie będzie zawracał sobie głowy szukaniem prawdziwego przeciwnika no chyba, że go zobaczy! Jeżeli tak to ruszy na wroga, ale tylko i wyłącznie jeżeli tamten nie będzie siedział w pokoju. Jeżeli wróg pojawi się na korytarzu Wakamano postara się do niego podejść jak najciszej i zabić dziecko jednym atakiem, poprzez odcięcie głowy. Dzieci nie należało męczyć to też Wakamano to widział, dlatego postara się wykonać odpowiedni zamach i jednym cięciem oddzielić ciało od główki. Jeżeli będzie jednak znajdował się w pokoju to facet oleje go i jedyne co zrobi to wrzuci mu do pokoju Yasuppoi kazari: Hikari, aby utrudnić mu życie. Oczywiście zrobi to tylko i wyłącznie jeżeli go zobaczy. Jeżeli nie to po wszystkim ruszy przed siebie, bo skarb na niego czekał! Ponownie zacznie poruszać się ciszej i ostrożniej. Za cel oczywiście obierze obszar przed sobą i jeżeli trafi na ślepy zaułek to powróci. Jednak jeżeli nie to będzie szedł cały czas prosto, w przypadku skręcenia to oczywiście skręci jak wcześniej, czyli obierze kurs na prawo, jednak jeżeli nie prawo i nie prosto to lewo i za nic nie będzie wchodził do pokoi. Już raz go zamknęli w jednym i nie było fajnie, więc będzie wolał jednak bezpiecznie, cicho oraz spokojnie przemierzać korytarze, z kataną cały czas w swoich dłoniach.
Jeżeli natrafi na jakiegoś przeciwnika stanie się jeszcze ostrożniejszy i powoli zbliży się do wroga, po czym zaatakuje go! Jeżeli wróg będzie stał plecami do niego to wbije mu katanę w plecy na wysokości brzucha, a jeżeli przodem to celem będzie szyja. Oczywiście jeżeli to będzie szczur, to będzie sie zawsze starał atakować miejsca nieokryte pancerzem. A jeżeli znów trafi na chłopca, to najpierw rzuci w niego nożem, tak dla bezpieczeństwa.
Wakamano jeżeli uda mu się rzucić Pyzą to od razu zwinie się z miejsca, w którym stoi i pójdzie tak jak opisałem wyżej. Mając nadzieję, że wrogowie nie będą chcieli wyjść, bo przecież, nie wiedzą, czy za wyjściem gdzieś tam nie czai się niewidzialny zabójca.

Wakamano dalej się skradał i szedł jak go serce prowadzi! Znaczy chciał tak iść, ale ten skręt w lewo troszeczkę mu popsuł plany. Jednak skoro innej drogi nie było to szedł w takim kierunku jaki dał mu los, ale zawsze pamiętajmy, że będzie szedł przed siebie, a później w prawo, na samym końcu w lewo. No i jakby trafił na drzwi. Znaczy w ostateczności, jeżeli wszedłby w ślepy zaułek zakończony drzwiami, nie ucieszy się z tego za bardzo, bo już raz go zamknęli i może nie boi się drzwi, ale w takim miejscu to raczej nie chciał znów dać się zamknąć. Więc jeżeli będą drzwi, to na spokojnie i powoli. Wakamano podejdzie do nich i zrobi w nich kolejną dziurkę. Tak judasz da mu wgląd w to co jest w pomieszczeniu i aby było tam coś miłego.
No ale to nie koniec przygód! Bo przecież Wakamano może wpaść na szczury lub ponownie innych przeciwników. Więc szczury traktuje klasycznie atakiem w głowę znaczy się w szyję, aby odciąć głowę. Innych przeciwników atakuje w plecy jak tego blond biedaczka, co przed chwilą. Ten sam atak, takie samo szybkie cięcie i modli się aby kolejny przeciwnik też zniknął. W sumie to nie wydaje się wam podejrzane, że oni znikają i tak ich nie ma? No ale został jeszcze ostatni typ przeciwnika, który buszował w labiryncie, czyli ten dzieciak! Irytujący Bane’a gówniarz, którego już dwa razy rozbryznął i jakby go zobaczył po raz trzeci to nie oszukujmy się ale coś go strzeli i to coś zaczyna się na ch i Wakamano trzyma tą bestię na uwięzi w majtkach. Ale wracając do chorego dziecka. Tak chorego bo Wakamano wykrył u niego raka, chociaż nie był lekarzem, ale jeżeli jeszcze raz, jeszcze jeden pierdzielony raz dzieciak znów pojawi się w zasięgu wzroku Bane’a ten najpierw rzuci w niego senbonem i jeżeli dzieciak znów pęknie no to ile można!? A jeżeli nie no to sprawa robiła się ciekawsza. Bo wtedy chyba wreszcie będzie można powalczyć! Więc jeżeli dzieciak nie pęknie to Wakamano będzie się zbliżał w jego kierunku, powoli i spokojnie. Pomimo tego, że wróg będzie wiedział, że Wakamano jest gdzieś w pobliżu ten się nie wystraszy i obierze za cel jego szyję. Bane wykona jeden szybki, poziomy atak celując w szyję, a następnie jeżeli dzieciak dalej będzie stał, pójdzie na całość i zacznie rąbać kataną jakby miał w łapie siekierę. Wszystkie ataki będzie wykonywał w pionie, oczywiście te rąbiące.
No i jeszcze jest opcja, że Bane trafi na kozi-coś-tam. No to wtedy wstępnie oceni przeciwnika i później wykona następujące akcje. Jeżeli wróg będzie wielkości człowieka i nie będzie posiadał zbroi, atak klasycznie w plecy, jeżeli będą odsłonięte, bo by stał tyłem. Jeżeli będzie zbroja to poziome cięcie w szyję. A jeżeli będzie nie dość, że stał w zbroi to jeszcze przodem do niego, wtedy Wakamano nie będzie miał wyboru i tylko pozostanie mu atak frontalny. Jeżeli koza będzie wiedziała gdzie jest Wakamano ten wyłączy niewidzialność i pozostawi ją tylko na ostrzu. Jednak jeżeli boss nie będzie ogarniał takiego tematu. Wakamano zakradnie się do niego i trzymając katanę niczym nóż, wbije mu ją w oko, a jeżeli boss jednak będzie wiedział, że Wakamano stoi i go atakuje (opcja z brakiem niewidzialności), mężczyzna najpierw zacznie od podejścia do wroga, jakby chciał go zaatakować z pięści, katanę trzymając w prawej dłoni ostrzem do dołu, po czym wykona atak prawą pięścią jednak nie będzie celował nią w kozę, a w przestrzeń koło niej. Bo zaatakuje ją ukrytym ostrzem, które będzie wystawało z jego dłoni. No i oby to załatwiło sprawę.
Oczywiście Wakamano cały czas utrzymuje na sobie niewidzialność, oprócz tych wypadków kiedy ją ściąga, a tak to cały czas też zaciera ślady i jakby ktoś miał go “oznaczyć” to nadal będzie podtrzymywał niewidzialność.

Chłopaczek znowu wybuchł, ale jeszcze był drugi przeciwnik, który jeszcze nie zniknął, pomimo tego, że Wakamano go dziabnął. Widać twarda sztuka z niego jest, a Bane nie miał czasu na zabawy. Niech prosiak kwiczy i zawodzi, on musiał wreszcie rozprawić się z denerwującym go dzieciakiem, bo już dwa razy rozzbryznął go o ścianę, a ten i tak dalej stoi. Więc coś tutaj jest nie tak! Dlatego to chłopczyk będzie nowym celem Wakamano! A cały atak rozpocznie się od razu! Tak białowłosy nie czekał na żadne znaki z nieba czy inne cuda i od razu przejdzie do ofensywy. A zacznie od rzucenia w kierunku wroga Yasuppoi kazari: Oto. A następnie zacznie szarżować w kierunku przeciwnika!Wakamano przestał się skradać i ostrożnie zachowywać. To właśnie teraz musiał pójść na całość. Kiedy wreszcie miał cel przed sobą i posiadał tą przewagę, że wiedział gdzie stoi jego wróg, a on zupełnie nie miał pojęcia gdzie jest Wakamano. Huk jaki powstał z wyrzuconej piłeczki miał mu tylko w tym pomóc! Bo teraz mógł biec najszybciej jak się da, oczywiście uważając na grubaska pod nogami aby na niego nie wpaść lub na jego broń, bo gdyby się przewrócił to już raczej pozamiatane a tak mógł pójść na całość i nie musiał się przejmować, że ktoś go usłyszy, bo nikt nie powinien nic słyszeć. Bane skupi całą swoją siłę oraz szybkość na jednym ataku i gdy tylko znajdzie się w pobliżu swojego przeciwnika na tyle aby mógł go wykonać zrobi to. A sam atak będzie szybkim poziomym cięciem, które wyceluje w szyję wroga. Atak wykona kataną trzymając ją oburącz, aby zwiększyć siłę oraz szybkość. Tak Wakamano będzie polegał na tym jednym ciosie. A co jeżeli coś pójdzie nie tak? No to wtedy Wakamano się wkurzy i zacznie siekać, rąbać, ciąć, kopać przeciwnika lub to co z niego zostanie. Będzie chciał się za wszelką cenę pozbyć chłopaka, który już uciekł mu dwa razy. Nie będzie odpuszczał tylko będzie cały czas napierał, wykonując szybkie jednak chaotycznie ataki, w których nie będzie myślenia, a jedynie chęć pozbycia się gnojka.
Oczywiście Bane cały czas pozostaje niewidzialny oraz cały czas będzie zacierał ślady jakie po sobie może zostawić.

Drzwi się zamknęły, a Wakamano nie wyrobił się przed chłopakiem! Znaczy nie wyrobił się przed jego tymczasową ucieczką. Zużył swoją kolejną bombę i był już dość wkurzony. A jedyną osobą w zasięgu jego wzroku był grubasek. Więc Wakamano obrał go za cel. Podszedł na spokojnie do leżącego wieprzyka, po czym postarał się wykonać cztery szybkie ataki w jego tułów. Szybkie dźgnięcia w tuszę bestyjki, oczywiście uważał na jego trójzęb aby nim nie dostać.
Jeżeli wszystko wypali i Nill zniknie, Wakamano wróci pod drzwi i odetchnie głęboko. Miał plan, który musiał wypalić albo Bane przegra całą bitwę z kretesem. Plan był dość prosty, bo polegał na otworzeniu drzwi i zabiciu przeciwnika za nimi. Wakamano już mniej więcej wiedział jak działa jego wróg, więc był gotowy na spotkanie z możliwa kolejną kopią. Dlatego położył dłoń na klamce i postarał się otworzyć drzwi. Jeżeli uda się je otworzyć, Wakamano szybko otwiera je na roścież, ciągnąc je do siebie. A wtedy zacznie się akcja! Bo jeżeli zobaczy dwóch przeciwników w pokoju, to będzie wiedział, że jeden jest klonem, ale który? Nie na razie to nie było najważniejsze! Najważniejsze to dostać się do pokoju niezauważonym. A wyjście z tej sytuacji było jedno. Musiał tuż po otwarciu drzwi wskoczyć do pomieszczenia i jeżeli na swojej drodze spotkałby chłopaka postara się go przeskoczyć. Skupiając swoją siłę w nogach oraz oceniając swoje szanse wykona skok pod kątem. Tak aby nie zakończyć całej bitwy wyrżnięciem głową w sufit lub we framugę drzwi.
Nie przejmował się możliwym hałasem przy lądowaniu bo przeciwnik powinien być jeszcze ogłuszony. Dlatego jeżeli wykona ładny skok nad przeciwnikiem i wyląduje w pokoju bez większych uszkodzeń, zrobi dwa kroki do przodu i oceni odległość pomiędzy przeciwnikami. Gdy ta będzie mniej więcej połowiczna. Rzuci senbonem w tego za jego plecami i jeżeli się rozpryśnie od razu ruszy na tego z przodu. A jeżeli ten z tyłu nie rozpryśnie się to ruszy na tego co go przeskoczył. Jednak nie ważne jaki przeciwnik zostanie w oby przypadkach wykona ten sam atak. Zaczynając od krótkiej szarży złapie katanę oburącz i z całą siłą i nienawiścią wykona poziome cięcie na wysokości szyi przeciwnika. Bo już wystarczająco go irytował. Jeżeli przeciwnik nagle by zniknął to Wakamano wpadnie w szał i zacznie kopać ziemię oraz jeżeli maszyneria znajdzie się w pobliżu to niewykluczone, że też jej się dostanie i to może nawet nie z kopa, a z katany. Jednak miejmy nadzieję, że plan wypali bo był prosty jak sam Wakamano i może okaże się skuteczny.
Oczywiście przez cały czas Wakamano podtrzymuje niewidzialność na sobie oraz na wszelkich śladach jakie może zostawiać.
A co jeżeli drzwi się nie otworzą? To wtedy zrobi w drzwiach dziurkę i będzie oglądał co tam się w środku dzieje, tak cały czas podtrzymując niewidzialność.