Sklep Magiczny

Wchodząc do sklepu magicznego Dax był ogolony i rześki jak powietrze z kuponem 33% zniżki (Tak, nie wykorzystałem go wtedy z urodzin forum). Rozejrzał się tylko po wszystkich po czym głęboko westchnął czując ulgę, że chyba nie spotka teraz tego pokręconego taliba. We sumie już od dawna nie przychodził tutaj po nic magicznego. Stanął jedynie i poprosił o...
- Sacred Relict bym prosił - uśmiechnął się szeroko podając kupon i szykując pomału pieniążki, by mieć czym zapłacić, we końcu czymś trzeba no nie? Akurat ma, bo aż ruszył się do banku bo hajsy, a do tego Pyziak mu trochę wisi, well...

MG:

Sprzedawca obrzucił Daxa spojrzeniem wybitnie zirytowanej foki, co miało o tyle sens, że wciąż nie skończył się jeszcze seans lodowych zmagań jego kochany łyżwiarek. A foka na łyżwach zawsze miała dużo sensu, przynajmniej według niego samego. Przez chwilę wyobraził sobie mordkę Daxa na takie foce, wywijającej skoki do piruetów na tafli lodu, a wszystko to transmitowane w TVN z komentarzem Doroty Feelsbadman. Straszna wizja, więc postarał się jej szybko pozbyć, potrząsając głową. Ugh.
- CZEMU DZISIAJ?! - krzyknął na cały głos, dając upust swej irytacji spowodowanej brakiem możliwości spokojnego oglądania telewizji. Tak głośno, że dosłownie wszystko zatrzęsło się w sklepie. Po chwili jednak otrzepał swój idealny garnitur i uśmiechnął się do swojego klienta. - Kupon rabatowy? Byłoby przykro... gdyby... ktoś ci... a chrzanić, nie chce mi się. Masz. - powiedział sięgając do kieszeni i następnie rzucając w kierunku bałwana kawałkiem jego duszy. A raczej w niego. Dax nie widział dokładnie przedmiotu, ale ten wbił się w jego ciało, a następnie zmienił wygląd jego oczu.

SR:

Spoiler:

Jednocześnie pieniądze Daxa pofrunęły w kierunku sklepikarza. 33% zniżki spowodowało, że Dax ograbiony został zapłacił 100.000 klejnotów. DO TEGO BEZPOWROTNIE UTRACIŁ 30 PD, JAK ON SOBIE TERAZ PORADZI. A sprzedawca obrócił się do telewizorka.

Dax zobaczył tylko reakcję sklepikarza i od razu stwierdził, że Abdul przynajmniej nie darł tak ryja, gdy coś sprzedawał. Do tego obserwował jak wszystko trzęsie się w sklepie, co mu się bardzo nie podobało. Jedynie przełknął ślinę widząc lecące rzeczy miał ochotę je łapać, ale cóż... Gdy tylko otrzymał to co chciał od razu kierował się do wyjścia:
- Dziękuję bardzo i miłego dnia życzę - rzucił opuszczając sklep i machając na do widzenia - I miłego oglądania -

[z/t]

Marco na chwilę się wyłączył. Kucharz kucharzem, ale w kuchni nie używa sie bonów, więc chwilę trwało nim Marco przetworzył, czy faktycznie go stać na to wszystko czy nie. I ze smutkiem, zamykając portmonetkę mamusi, musiał stwierdzić ze posiada nie wystarczająco oszczędności, bo bon nie pokrywał jednego przedmiotu. Jego pyszczek na krótką chwilę bardzo posmutniał, ale Marco to wesoły człowiek był, więc zaraz się uśmiechnął. Nie ma co robić sobie problemów.-To ja tylko fasolki poproszę.-Powiedział i podał sprzedawcy bon na przedmiot.-Powinien pan czasem pójść do świątyni, a nie tylko oglądać.-Powiedział jeszcze kucharz, czując się wręcz zmuszonym do ratowania duszy biednego mężczyzny.-Dowidzenia.-Pomachał mu jeszcze i wyszedł.

[z/t]

MG:

- Niemądry gość... - westchnął pod nosem sklepikarz gdy Marco opuścił jego przybytek. Pójść do świątyni? Przecież jego skromne progi były już świątynią handlu, najważniejszej ze sztuk! To znaczy, tak zwykli mawiać jego nauczyciele w tym fachu, bo on sam miał to bardzo mocno gdzieś i zajmował się dużo ważniejszymi sprawami, do których należały między innymi tego typu seanse albo spacery o północy. Bo te też lubił. Głównie z uwagi na to, że nikogo nie było w pobliżu. Tak czy siak sklepikarz wzrokiem odprowadził zarówno Marco, jak i Daxa, dwóch kolejnych na pewno niesamowicie zadowolonych klientów. - ...wszyscy wiedzą, że w świątyniach nie ma łyżwiarek. - zakończył swoje niesamowite przemyślenie mężczyzna, a potem spojrzał na swoją nogę, ukrytą pod materiałem garniturowych spodni. Nie bolała go dzisiaj za bardzo. Tyle dobrze.

Ellej wszedł do sklepu rozglądając się to w lewo to w prawo szukając czegoś ciekawego. reszcie dotarł do sklepu i miał zamiar zająć się zdobywaniem informacji o tych materiałach, które potrzebuje zebrać, aby skończyć miecz. Patrząc więc tak po towarach szedł jednocześnie w stronę osoby, która była tutaj odpowiedzialna za ogólne wszystko i sprzedawała towar. - Dobry. Szukam materiałów do pewnej broni. Zastanawiam się czy dostał bym tutaj wszystko czego mi potrzeba. - Powiedział chcąc nawiązać rozmowę. - Będę potrzebował kawał porządnej stali, którą mógłbym natchnąć pewnym rodzajem magii. Ewentualnie jakąś lakrymę, w której mógłbym zaklęcie zamknąć. Jak będzie? - Uśmiechnął się miło oczekując fachowej odpowiedzi.

MG:

Co klient, to coraz to bardziej wyszukanych artykułów poszukiwał. Sprzedawca podniósł wzrok znad gazety, którą właśnie wertował i przez chwile nosił się z zamiarem pokazania klientowi drzwi zanim opanował się, że może jednak powinien go obsłużyć, bardziej z poczucia obowiązku niż zawodowej satysfakcji. Odrzucił gazetę od siebie, a następnie przyjrzał się dokładniej swojemu klientowi.
- Nie łapię czego chcesz. Jeśli chcesz pustej lacrymy, w której możesz natchnąć zaklęcie to musisz mi to bardziej sprecyzować. Jak to ma działać? Jak przychodzisz do sklepu, to musisz dokładniej wiedzieć czego chcesz, bo inaczej wcisnę ci jakiegoś bubla, co już teraz bardzo mnie kusi. Rozumiesz? - odpowiedział sprzedawca a Ellej niekoniecznie mógł nawet wiedzieć jak duże szczęście miał. Koniec końców dostawał w miarę grzeczną i sensowną odpowiedź. Mógł po prostu zostać wykopany za drzwi.

Ellej stwierdził że osoba tutaj działająca potrzebuje dość prostszych informacji odnośnie tego czego chce. - Dobra. prościej mówiąc potrzebuję materiałów na miecz. Długość jakieś półtora metra plus trzydzieści centymetrów rękojeści. Szerokość ostrza pół metra. Metal ma być możliwie najtwardszy. Dodatkowo mam zamiar zamknąć w nim czar pozwalający za zwiększenie grawitacji w okolicy. Wystarczy koło o zasięgu pięciu metrów. Czar ma się aktywować w chwili kiedy ostrze zostanie wbite w ziemię(rangi B). Nie zależy mi jakoś specjalnie na tym żeby nie działało na użytkownika. Całość jestem w stanie wykonać sam. Na razie chcę dowiedzieć się ile coś takiego by kosztowało bo nie mam dość środków w kieszeni, ale zapewne wrócił bym w miarę szybko. - Więc dość treściwie poinformował sprzedawcę czego mu potrzeba. Pytanie tylko czy będzie w stanie udzielić prawidłowych informacji.

Chain wkroczyła do Sklepu Magicznego z zamiarem powiększenia swojego asortymentu broni i to nie o coś zwykłego, a o coś, czego jeszcze nikt z jej znajomych nie posiadał.
Podeszła do lady, mając zamiar od razu przedstawić swoją prośbę.
-Witam- uśmiechnęła się od ucha do ucha Białowłosa -Myślałam o kupnie pewnej specjalnej szpady- zaczęła niepewnie dziewczyna -mianowicie, chciałabym, żeby jej ostrze wydłużało się w momencie, gdy tego zechcę... Aczkolwiek nie protestuję, jeśli wymagałoby to ode mnie przelania odpowiedniej ilości mocy magicznej do owej broni- zaznaczyła, że cudów nie oczekuje -Mógłby Pan coś z tym zrobić?-
Miała nadzieję, że 50.000 klejnotów jej wystarczy... wszak akurat na tyle mogła sobie pozwolić.

MG:

Sprzedawca spojrzał najpierw na nowo-przybyłą dziewczynę i pokręcił głową, już na wstępie dając jej do zrozumienia, że coś było bardzo nie tak z nią. Albo z jej zapytaniem. Albo z wszystkim, z całym tym cholernym światem, który tak bardzo go irytował ostatnimi czasy, bo cały czas coś mu zsyłał na głowę.
- Sprecyzuj. Swoje. Żądania. - powiedział wprost do dziewczyny, w ten sposób wykładając jej wszystkiego jego pretensje. Bo fajnie, że chciała czego chciała. Ale na ile miała się ta szpada wydłużać niby? W nieskończoność? Czy jednak w skończoność? Do przodu? A może też wzdłuż? W zależności od takich rzeczy cena mogła być różna.

Następnie powrócił wzrokiem do swojego pierwszego klienta, Elleja.
- Okej, czyli chcesz metal, w którym można by zakląć zaklęcie. Wymiary, które podałeś sugerują mi, że za wszystko zapłacisz koło 10.000 klejnotów. Ale to są same materiały, które po "złożeniu" dadzą ci ot, zwyczajny miecz, który ma zdolność pochłonięcia zaklęcia. Jeśli chcesz bym ja zaklął tego typu zaklęcie w takim ostrzu, bo owszem, mogę je i wykonać, i potem zrobić tak, by miało w sobie owo zaklęcie, to musisz się liczyć na grubszy wydatek. -

[A teraz trochę techniczniej, bo nie jestem dobrze zaznajomiony z Twoją magią. Czy w ten sposób tutaj opisany chcesz później odtwarzać ten miecz przy pomocy zaklęcia rangi D czy też chcesz na jego podstawie stworzyć nowe zaklęcie innej rangi? Czy po prostu faktycznie oczekujesz ode mnie tylko materiałów, a potem sam sobie już zrobisz swoje zaklęcie zgodnie z normami panującymi w kwestii tworzenia zaklęć forumowych? Wybacz zamieszanie, ale wolę się upewnić.]

Sprzedawca nie wydawał się, jakby chciał cokolwiek w ogóle sprzedać. Ludzie zapewne odwiedzali to miejsce tylko dlatego, że był to jedyny sklep magiczny... Gdyby pojawił się jakiś inny, który porównywalnie miałby towar lepszej jakości, ale zdecydowanie lepsze usposobienie, ludzie przychodziliby tutaj tylko po to, żeby uniknąć kolejek w pierwszym.
-Okej... Myślałam o dwóch wariantach... Pierwszy taki, że wystarczy mi, że wysunie się na jakieś... pół metra. Drugi wariant taki, że zależne to będzie od ilości przelanej mocy magicznej... Do przodu... Jak w takim razie będzie to wyglądać teraz?-
Lepiej podać dwa warianty, niż później stwierdzić, iż jednak brakuje gotówki na zakupy...

MG:

Sprzedawca wiedział, że nie ma innego sklepu tak dobrego jak ten. I że nigdy nie powstanie. Już on o to zadba. Tutaj był całkiem miły dla swoich klientów. Bo byli klientami. Dla konkurencji był jednak bezlitosny i oby to forum nigdy nie musiało tego dojrzeć. Bo sprzedawca był znany w pewnych kręgach. Oj był.
- Wariant z przelewaniem energii magicznej będzie zwyczajnie tańszy. Dodatkowo jeśli planujesz, by w drugim wariancie ostrze wysuwało się w nieskończoność to napotkasz się na taką cenę, że ci bluzka z ramion spadnie i będzie ci głupio. Swoją drogą ciekawy występ w telewizji. Oglądałem. Wracając jednak do meritum - zwykły rapier, przeciętne rozmiary, głownia długości około metra, wysuwająca się dodatkowo na maks pół-metra, w niedługim czasie, około półsekundy... Sprecyzuj mi jeszcze w jaki sposób miałby działać mechanizm wydłużania się? Komenda głosowa? Myśl? Guzik? -

Chain po raz pierwszy zamiast wstydu, poczuła gniew. Miała ochotę zdzielić starego zboka w twarz... Śmierdzący stary dziad, co on sobie myśli...
Jej twarz wykrzywiła się w grymasie gniewu. Chciała mu powiedzieć, żeby się zamknął. Ale miała też świadomość, że w tym wypadku może nie wyjść z tego sklepu z tym, czym chciała...
Odetchnęła głęboko, chcąc szybko załatwić tą sprawę. Jak dostanie co chce, wtedy mu nagada.
-Pół metra, pół sekundy. Tyle wystarczy. Jak wystarczy 50 kafli, to wolę myśl. A jak zostanie coś hajsu, to ma być dodatkowo ŁADNY. Coś jeszcze?-
Białowłosa chciała jak najszybciej kupić tą pieprzoną broń i wyjść z tej menelni. Ten dziad był... wkurzający, niesmaczny i obrzydliwy...

- Potrzebuję tylko materiały. Zaklęcie może być zamknięte w jakimś pojemniku, który będzie w stanie je utrzymać dopóki nie przeleję go osobiście do miecza. Zależy mi na tym żeby w jak największym stopniu była to moja praca. Tak z resztą pewnie wyjdzie taniej nie? - Odpowiedział zadowolony z tego że wreszcie wszystko się ładnie wyjaśnia i każdy mniej-więcej wie czego chce. Po cenie samych materiałów na miecza był w stanie stwierdzić że nie uda mu się zbytnio zaszaleć z jego ilością gotówki, ale przynajmniej będzie to już jakiś krok do przodu. - Więc jak to będzie wyglądało pod względem ceny i dostępności?

[Kupuję materiały na magiczny przedmiot. Nie uczę się zaklęcia. To miecz ma takie właściwości. ja go tylko wykonuję. Tak działa moja magia. Potrzebuję więc tylko materiałów.]

Chain nie chciała tu za szybko wracać, więc stwierdziła, że weźmie jeszcze jedną rzecz... A będzie to wystarczająco duży zakup, że przez kilka kolejnych miesięcy na pewno nie odwiedzi tego przeklętego sklepu...
-Jeszcze Sacred Relict. Na drugi rachunek-
Na tapier Białowłosa posiadała bon do pięćdziesięciu tysięcy, a Sacred Relict kosztował aż sto piędziesiąt tysięcy... Trochę drożyzna, ale podobno bardzo opłacalna.
Z resztą była dość ciekawa, jaką formę przyjmie jej SRka. Czasami trudno się zrozumieć a taka rzecz powinna pokazać jej, jak wygląda jej dusza.