Sklep Magiczny

Spojrzała na Abudla z takim "WTF" na twarzy. Sam jej kazał pójść tam kupić tego kebaba a teraz jeszcze mówi, że smakuje jak ze sklepu obok. Masakra! Staruch ma sklerozę, jest idiotą, albo tylko takiego udaje. Nie wiedziała i w sumie wiedzieć nie chciała. A z tym tekstem, że jest brzydka i głupia to dopiero ją wkurzył, ugh! Król bezguścia, naprawdę. Dać mu tosta, bo na niego zasłużył! Ale gdy usłyszała drugie życzenie... ciarki przeszły jej po plecach. Ma uczulenie na kurz, a ma sprzątać jego sklep, który nie widział mopa od co najmniej wieku?! To po prostu... pokręciła z niedowierzaniem głową, ale jedyne bez słowa chwyciła za miotłę i zaczęła zamiatać, kichając przy okazji, gdy kurz z podłogi się unosił. PASKUDNE, FUJ! Ale to nie było najgorsze. Najbardziej się bała ścierania kurzy. Półki są już tak nim oblazły, że niewiadome jest, jaki naturalny kolor mają. Ale co tam! Szorujemy, szorujemy i kichamy przy tym! Ach uroczo! Ale ona da radę, to jest jej klucz do wolności, że się tak wyrażę! Wszystko musi lśnić. Ale jedna przeszkoda stanęła na drodze Nori: jej wzrost i górne półki. Cholera, ona nie dosięgnie tam za żadne skarby!
- Panie Abdul, krzesło można wziąć?- zapytała.- Skrzydła mam w naprawie i nie mogę podlecieć.- Jak już udawać wróżkę i robić z siebie idiotkę, to na całego, a co!

MG

Z wola machając miotełką, Nori udało się wyczyścić większą część sklepu. Większą bo oczywiście wciąż pozostały jej górne półeczki, do którego trza jej było krzesła, na co Abdul przyzwolił skinieniem głowy a palcem przejechał po ladzie.-Ech...-Westchnął tylko z politowaniem kręcąc głową. Chociaż nic na temat jej pracy nie powiedział, widać było, że nie jest zadowolony z rezultatów. Na dodatek palcem wskazał jeszcze, na worki w kącie, wypakowane kartonami po pizzy i resztkami kebabów.-Pamiętaj by to wyrzucić i umyć okna.-Pouczył dziewczynę i usiadł sobie na krześle.

Wzięła sobie krzesełko za pozwoleniem Abdula i zaczęła ścierać górne półki, na których było chyba najwięcej kurzu. Co chwile z jej ust wydobywały się kaszlnięcia i kichania. Przeklęte uczulenie, głupi staruch, MIAŁA DOŚĆ JUŻ BYCIA TUTAJ. Odechciało się jej nawet kupować cokolwiek. Chciała tylko dokończyć tą robotę, spełnić te jego idiotyczne życzenia i wyjść, trzaskając przy tym drzwiami. Zabije go kiedyś, Abdul popamięta tą dziewczynę! Imię Nori będzie tkwić w jego pamięci cały czas, czarnowłosa będzie śnić mu się po nocach, ale wcześniej nasza kochana loli musiała się uporać z workiem pełnym śmieci. Chwyciła go i postarała się podnieść- nie ma bata! Czyli trzeba ciągnąć. Jeden, drugi krok. Powoli worek szedł, ale bardzo powoli. Gdy doszła do wielkich kontenerów była już tak zmachana, że oddychała ciężko.
- Uduszę starucha, uduszę!- powiedziała do siebie i wróciła do sklepu.
Norka się zmobilizowała i szybko umyła te okna, ale robiła to dokładnie, by talib nie miał się do czego przyczepić. Gdy skończyła otarła pot z czoła i rozejrzała się po sklepie, dumna z siebie. Takiego porządku to pewnie Abdul już dawno tu nie widział. Dziewczyna odwaliła dobry kawał roboty! Wszystko lśniło, nawet grama kurzu nie było. No może trochę by się znalazła go na jej twarzy.
- Skończone! Jakie jest twoje trzecie życzenie?
Ostatniego życzenia bała się najbardziej. Jeszcze wpadnie na jakiś zboczony pomysł czy co! Nori słyszała o tym, że Abdul był niewyżytym gościem, ba! Do jej uszu doszły pogłoski, że jego ofiarom padły nawet kozy... miejmy nadzieję, że loli nie są w jego guście...

MG

Kurcze wciąż zostało mu trzecie życzenie i nie wiedział co z tym zrobić... a może tak zamiast dla siebie zrobi coś dla innych? Jego harem był ostatnio grzeczny...-EUGENIA-Wrzasnął mocno, a z pokoju przylegającego do sklepu wyszło coś. Członek haremu Abdula. To coś było chude, miał krótkie brązowe włosy, uczesane w dwa kucyki, krzywo zwisające po bokach głowy. Usta pomalowane czerwoną szminką, a pryszczata twarz upudrowana, przez co dziewiczy wąsik był lepiej widoczny. Ono ubrane było w stringi, przez co świetnie widać było wypukłość, a poza tym miał na sobie różową koszulkę z poniaczami.-Eugenia zawsze chciała buziaka od Wróżki, więc raz, raz, daj jej buziaka. Ale tylko w policzek!-Pogroził Abdul palcem, a Eugenia mrugnęła zalotnie.

Nori już miała czarne wizje, które dotyczyły trzeciego życzenia. Już myślała, że każe wstąpić jej do haremu, albo będzie musiała na wieki pracować w tym syfie. W sumie... jakby się tu zatrudniła to pewnie byłoby czyściej, pfu! O czym ona myśli?! Ma inne rzeczy do roboty niżeli sprzątanie abdulowskiego burdelu.Jednak trzecie życzenie nie okazało się wcale takie złe. Okej, musiała dać całusa w policzek średnio urodziwej dziewczynie, ale lepsze to, niżeli zostanie niewolnicą Abudla. Wzięła głęboki wdech, uśmiechnęła się uroczo, jak na wróżkę przystało, i dała dziewczynie buziaka w policzek, mówiąc:
- Proszę bardzo. Całus od lustrzanej wróżki, specjalnie dla Ciebie!- Spojrzała na Abdula.- Spełniłam twoje trzy prośby. Był kebab, było sprzątanie i całowanie twojej kobiety. Czy mogę teraz złożyć zamówienie?- zapytała spokojnym głosem.

MG

Kiedy Nori ucałowała "Dziewczynę" w policzek, ta pisnęła i czmychnęła na zaplecze, zostawiając wróżkę sam na sam z Abulem, który wysłuchał słów dziewczyny.-Zaiste, zaiste. No dobrze, Abdul obiecał, więc Abdul dotrzyma danego słowa i wysłucha co masz do powiedzenia.-Powiedział Abdul, krzyżując ręce na piersi i czekając na pytanie, czy tam zamówienie Nori.

W końcu dopięła swego! Przeżyła katusze, by teraz móc powiedzieć to, co chciała. Przyszła tu dobre parę godzin temu, chcąc poznać cenę pewnego przedmiotu. W sumie dokładnie nie wiedziała, czy takie coś jest, jedynie chciała się zorientować i jakby takie ustrojstwo istniało to dowiedzieć się, ile musi za niego wybulić. Spojrzała na Abudla dumna z siebie. W sumie... bycie wróżką nie jest takie złe. Może za niedługo naprawdę się nią stanie i jej małe marzenie się spełni?
- Etto... szukam jakiegoś poręcznego sztyletu, który by się nadawał dla mnie, ale miał jakieś bonusy, wie pan, magiczne zdolności. Jeżeli ma pan Abdul takie, to ja z chęcią się z nimi zapoznam. Tylko chciałabym wiedzieć o tych jego zdolnościach. No i ile kosztuje!

MG

Słuchając Nori Abdul nie był pewien jak zareagować. Czy ona się z niego nabijała, czy tak serio? Bo wydawało się że serio, przez co Abdul po prostu strzelił facepalma. Bo co innego miał zrobić?-Tak tępej wróżki, Abdul jeszcze nie widział. To jest sklep magiczny! Oczywiście że mam sztylety z magicznymi właściwościami. Tysiące sztyletów z tysiącem różnych właściwości. Co może, mam ci cały asortyment sklepu wymieniać!?-Powiedział oburzony i to nie bez powodu. Nori wykazała się kompletnym brakiem inteligencji, a jej pytanie było... ech. Abdul załamał ręce ale podszedł do szafy i zdjął przezroczystą kulkę, którą rzucił Nori.-A to nagroda za pomoc, Abdulball.-Uniósł do góry kciuk i mrugnął do dziewczyny.-Rzucając nim w jakieś zwierzę, będziesz mogła go w nim zamknąć i przenosić. Niestety zapamiętuje złapane zwierzę, więc innego w nie nie złapiesz. No i zwierzę nie może być za silne, bo się uwolni.-Wytłumaczył jak działa Abdulball.

Ona nie znała się na magicznych przedmiotach, szukała jedynie jakiejś poręcznej broni dla siebie, ale co tam. Może zaraz wymyśli coś, dzięki czemu będzie mogła jakoś walczyć. Po chwili wpadł jej do głowy pewien pomysł.
- O, wiem! A jakby taki sztylet, po zranieniu przeciwnika, wprowadzał do organizmu truciznę, znajdzie się taki, hm?- Spojrzała na starego taliba.
Po chwili Abudl rzucił w jej stronę kulką, którą złapała. Obejrzała ją z każdej strony i uważnie wysłuchała tego, co mężczyzna miał do powiedzenia na temat tego ustrojstwa. Prawdę mówiąc... całkiem ciekawe to się wydawało. No i pewno się kiedyś przyda. Uśmiechnęła się do mężczyzny.
- Dziękuję bardzo, niech Allah ci w dziewicach wynagrodzi!

MG

Abdul westchnął, dobity niewiedzą wróżki. Bo jej brak kompetencji czy jakiegokolwiek rozeznania w broniach, zasługiwał najwyżej na politowanie.-Słuchaj, Abdul ma dla ciebie lepszą ofertę. Idź i pójść do sklepu z zabawkami i kup sobie gryzaczek. Albo jakąś grzechotkę. Może chociaż powalisz przeciwnika śmiechem.-Złożył jej najlepszą propozycję jaką w obecnej chwili potrafił.-Sztylet wprowadzający truciznę przy zranieniu, to zwykły sztylet pokryty trucizną... w tym nie ma magii, tylko technika. A to jest sklep magiczny na Allaha!-Ostatnie słowa powiedział dość głośno, widocznie poirytowany ignorancją Nori.

Ten stary zgred nie szedł jej na rękę i tylko wyzywała! Pfy! Ona nie jest dzieckiem. Spojrzała na niego zła. Nie zna się na magicznych rzeczach czy co?! Nieważne, ją to już w sumie nie interesowało. Nie miała ochoty już nic kupować, trudno się mówi, ot co!
- W sumie, już nieważne. Przyjdę kiedyś indziej, jak pobawię się moimi zabawkami z piaskownicy!- rzuciła jedynie. Odwróciła się na pięcie i poszła w stronę wyjścia.- Do widzenia!- I wyszła.

[zt]

Po zjedzeniu czegoś porządnego znowu wpadł do zacnej mieściny zwanej Clover. Cóż przyjechał tu jak zwykle w interesach, by zajrzeć do tego samego sklepu co zwykle, więc znał drogę już na pamięć. W sumie miał już nowe plany zakupowe, więc ciekawiło go w jakim stopniu da się je zrealizować. Tak więc wczesnym popołudniem podszedł do sklepu, by następnie nieśpiesznym krokiem do niego wejść. Wpierw rozejrzał się czy na widoku nie ma ciekawych rzeczy, po czym postanowił przejść do istotnych rzeczy.
- Dzień dobry, chciałbym się zapytać czy zajmuje się pan także modyfikacją magicznych przedmiotów. Pytam gdyż chciałbym udoskonalić jeden. - Odparł spokojnym i uprzejmym tonem z lekkim uśmiechem.

MG

Melior wszedł do pomieszczenia, a do jego uszu dobiegł odgłos mlaskania i ciamkania. Po chwili spod lady wychynęła głowa Abdula, jego usta były ubrudzone czymś czerwonym a kawałek mięsa zwisał mu z ust, szybko jednak wpakował go do ust i spojrzał na Meliora obłąkanym wzrokiem.-Tak, tak, modyfikuje...-Wyszeptał zacierając rączki, po czym wziął do nich hamburgera i przycisnął do ust odgryzając kolejny kęs.-Mhój skfarb...-Wysyczał mlaskając.

Cóż jak zwykle Abdul wyskoczył z czymś niespotykanym. Na szczęście nie zapowiadało się bym tym razem miał przesadnie szaleć. Chociaż nie można zaprzeczyć, że i teraz coś było z nim nie tak. Z dobrych wiadomości jednak można było zaliczyć informację o tym, że da się tu zmodyfikować magiczny item. Dlatego też wyjął z sakwy ruletkę i ustawił ją tak by sprzedawca mógł się przyjrzeć.
- Tak, więc ta ruletka losuje efekt i w zależności od wyniku zwiększa obrażenie od ostrza do którego jest przyczepiona lub leczy rany cięte i te od pchnięć. Niestety nie zna się wyniku póki nie zaatakuje się bronią. Dlatego też chciałbym ją ulepszyć tak bym przed atakiem wiedział jaki efekt jest wylosowany i mógł go odpowiednio wykorzystać. Jeśli to możliwe, to ile będzie to kosztować? - Odparł spokojnie wytłumaczywszy swe zamówienie i oczekując wyceny, trzeba przyznać, że go to trochę ciekawiło.

MG

Abdul szybko wciągnął Hamburgera i spojrzał na zabawkę Meliora, drapiąc się po brodzie. Wyjął nawet specjalne okularki które założył na swoje paczadła.-Dziwna broń. Na pewno nie od pana naszego Allaha.-Powiedział i pogładził się po brodzie, po czym chwycił za broń i wbił sobie w udo, obserwując jak tryska z niego krew.-Szatańskie narzędzie...-Zauważył i połknął jakąś pastylkę, a rana na nodze uległa zabliźnieniu.-To tylko modyfikacja więc około 200.000 kryształów.-Odpowiedział i oddał Meliorowi broń.