Jakieś miejsce?

MG

Eris otworzyła oczy by zaraz znów je przymknąć. To co zobaczyła było bowiem błękitem oczu. W oczy rzucił się również kosmyk jasnych włosów. Jak tak teraz nad tym myślała to ktoś na niej leżał. Jamie również pierwszą rzeczą jaką zobaczył po otwarciu oczy była zieleń jej oczu. Jej, bo leżał na jakiejś rudowłosej dziewczynie o niespecjalnie wielkim biuście. Skąd to wiedział? Ponieważ leżał tak że jego prawa dłoń spoczywała na jej lewej piersi. Cóż za... sytuacja. Jak się w niej znaleźli? Ciężko powiedzieć. Zaraz Jamie sturlał się ze swojej "Ofiary" gdy oboje zanieśli się nagłym kaszlem. Był poranek, na to przynajmniej wskazywało słońce i gołe niebo nad ich głowami. Gdzieś obok zaskrzeczała mewa, fale uderzyły o brzeg, mocząc nieco ich ubrania, zaraz, chwila, mewa? Fala? Co robiła jebana mewa i fala w środku miasta? Bo tak, zarówno Eris i Jamie pamiętali że dzień wcześniej siedzieli sobie spokojnie w centrum miasta. Pewnie innego. I raczej nie obok siebie. Ale żadne z nich nie było na plaży. Tymczasem aktualnie, zdecydowanie się na jednej znajdowali. Wskazywał na to piasek pod ich ciałami, brak cywilizacji, woda po horyzont z lewej i ogromne połaci lasu po prawej. Swoją drogą, były to raczej drzewa których się w fiore nie widywało i bardziej przypominało jungle niż las. Oboje nic nie pamiętali z wczorajszej nocy. Nie widzieli co tu robią. Nie wiedzieli gdzie są. Nie wiedzieli też skąd mieli nowe moce, ale chociaż wiedzieli że je mają. Oraz jak ich używać. W każdym razie byli ubrani więc... oni raczej nie... prawda?

Eris:

Jamie:

Nic, absolutnie nic nie miało sensu. Jej sztandarowy, życiowy cel zdawał się być wyblakły i bez większego znaczenia. Jej tryb życia ewoluował w leżenie na kanapie z miską popcornu i oglądanie seriali w Akane Resort. Tymczasem wcale nie leżała na kanapie. Wcale nie oglądała telewizji. Obecna sytuacja zdawała się nie mieć jakiejkolwiek, logicznej przyczyny, dla której miała by wystąpić. Odruchowo ręką zrzuciła leżącą na niej osobę nawet się jej nie przyglądając. Już sam fakt, że pod kimś leży był na tyle kosmiczny w perspektywie ostatnich wydarzeń, że nie zależało jej na jakiś większych szczegółach. Nie. Chciałaby najlepiej puścić to wszystko w niepamięć, cokolwiek miało przed chwilą miejsce. Tyle, że jej pamięć nie znała pojęcia współpracy i jakkolwiekby nie myślała o tym, co się wydarzyło, czuła się strasznie nieswojo. I jakoś tak... dziwnie. Na tyle, że obrzuciła blondyna złowrogim spojrzeniem nieco czerwona NA PEWNO od gniewu, po czym odwróciła wzrok próbując się chociaż rozejrzeć. Słońce, plaża, piasek... Czyli chyba dalej są gdzieś w okolicach Akane! Była na to szansa. - Mógłbyś mi, z łaski swojej grzecznie wyjaśnić, co tutaj robię? I co to za miejsce? - jej głos zdecydowanie zdradzał oznaki zdenerwowania, no ale był w zasadzie jedyną osobę, jaką mogła o to spytać. To, co on tu robił ją nie interesowało. Właściwie to chciała wrócić do domu. Ostatnim razem jak spotkała kogoś w takich warunkach to niemal stratowały ją jakieś enty i ryby zeżarły. I wino straciła. Plaże nie kojarzyły jej się dobrze. Korzystając zaś z chwili sprawdzi, czy ma cały swój rynsztunek przy sobie. W pierwszym odruchu stwierdziła, że pewnie nie, ale sprawdzić zawsze warto... Niby nikt nie ogląda seriali z półtorakiem na plecach, ale nawet nie była pewna, jak wyglądał jej ostatni wieczór.

- O bogowie, najmocniej przepraszam! -

Tak właśnie brzmiały pierwsze słowa Jamiego, gdy tylko zorientował się w jak niedwuznacznej sytuacji się znalazł. To znaczy, on tak naprawdę wiedział, że przecież to było niechcący i on wcale tej ręki na dziewczynie nie położył tak sam z siebie, ale z drugiej strony to co, ktoś ich tak specjalnie ustawił, by zrobić im psikusa? Ach, to było absolutnie niefantastyczne rozpoczęcie znajomości i teraz musiał przynajmniej przeprosić nawet jeśli sam nie był niczemu tutaj winny. Tym bardziej, że dziewczyna zareagowała z jednej strony uroczo, a z drugiej strony groźnie i przeprosiny były na miejscu. W ostatnim czasie, kurczę, miał jakiegoś pecha do trafienia na stosunkowo silne przedstawicielki płci pięknej, że aż prawie zaczął się zastanawiać gdzie podziały się wszelkie damy w opresjach, których przecież powinno chyba na świecie być... więcej? Może?

Tak czy siak, on też odwrócił się w kierunku przeciwnym do tego, w którym znajdowała się Eris i podobnie jak ona zaczął się rozglądać po okolicy, choć chyba bardziej dlatego by dać jej czas złapać oddech i otrząsnąć się z tej niedwuznacznej sytuacji w której byli. On zresztą był sam trochę zaaferowany, choć w standardowym dla siebie geście po prostu złapał się za kapelusz, by odpędzić od siebie wszelkie niepotrzebne myśli i dopiero teraz począł zauważać w jakim miejscu się znalazł. Aż podniósł się na nogi i przespacerował trzy-cztery kroki w bok.
- Przykro mi to powiedzieć, ale absolutnie nie mam pojęcia. Mam pustkę w głowie względem pewnego okresu czasu wczoraj i niespecjalnie rozumiem co się wydarzyło, ale wygląda na to, że zostaliśmy jakoś przetransportowani w to miejsce, choć z jakiego powodu... przy okazji... - tu Jamie już obejrzał się na swoją towarzyszkę. - My się nie znamy, prawda? Jamie O'Sullivan. W dziwnych okolicznościach, ale miło mi poznać panią o pięknych zielonych oczach. - przedstawił się jednocześnie ściągając kapelusz z głowy w kurtuazyjnym geście i uśmiechając się do dziewczyny przyjaźnie. Poczekał aż nieznajoma się odezwie nim zwrócił się w kierunku drzew zastanawiając nad kolejnym krokiem.

...i nad nowymi mocami, bo ich świadomość świdrowała teraz jego umysł w nader nietypowy sposób. Skąd się wzięły? Nawet zastanawiał się nad zapytaniem o to kobiety, ale jeszcze uznałaby go za wariata i co wtedy? I tak wystarczyło, że pewnie czuła się niepewnie nagle znajdując się z nieznajomym w dziwnym miejscu i to jeszcze... z takim startem. Ach, gdyby tylko mógł jakość odmienić te okoliczności i nie być kojarzonym z tym pierwszym uczuciem, które zresztą wciąż żywo tkwiło w jego pamięci.

MG

Zdecydowanie był to nietypowy początek znajomości a jeszcze dochodził brak pamięci wieczora poprzedniego a także niepewność względem miejsca przebywania... kiepsko ogólnie. Rozglądając się, nietypowa parka dostrzegła jeszcze dwa istotne fakty. Pierwszym z nich był fakt, że cały ich dobytek spoczywał pod jednym z drzewek. A może nie tyle co "Cały dobytek", a ich ekwipunek oraz ich walizki, zapewne wypakowane ich ciuchami. Przynajmniej będą mieli bieliznę na zmianę. Na dodatek do walizki Jamiego zdawała się przyczepiona jakaś kartka. Drugim faktem który rzucić się mógł w oczy Eris i Jamiego, były pierścionki. A raczej - obrączki. Złote. Na palcach ich dłoni. Ślubne obrączki. Czyżby wczoraj wydarzyło się więcej niż chcieli pamiętać? A może ktoś wykręcał im kawał? Może to jakiś nowy neverbeeński reality show? No i byli ubrani więc chyba nocy poślubnej nie było... chyba. Może.

Nie lubiła, kiedy działy się rzeczy i sama nie wiedziała, co konkretnie. Niewiedza jej "towarzysza" również jej nie pocieszała. Przeprosiny też nie były czymś, co ją w tej chwili interesowało, ale nie uszły jej uwadze i można by rzec, że całe przejęcie sytuacją, chociaż nie jakieś szczególnie wielkie, zdążyło bardziej opaść. Nie była pewna, czy można to było uznać za sprawę absolutnie zamkniętą, ale nie było to też coś, nad czym chciała w tej chwili debatować. Wstała z piasku otrzepując ubrania na tyle, na ile mogła, po czym spojrzała ponownie na Jamiego jak na jakąś dziwną istotę, ni to niebezpieczną, ni to nie... Taką, o której sama nie wiedziała, co ma myśleć. Czuła się dość nieswojo. - Eris... Po prostu Eris. - odpowiedziała absolutnie nie komentując komplementowania jej oczu. Absolutnie nie wiedziała, co ma z tym zrobić pomijając nawet fakt, że to nawet nie był jej naturalny odcień tęczówek. Może to też powinna zwyczajnie zignorować? Tak... Właśnie... Co ona... A, tak! Jej rzeczy. Co prawda nie miała ich przy sobie, ale były obok wraz z... czymś. Obrączka? Na jej palcu? Ktoś sobie żarty robi? Patrzy na nią przez chwilę z niesmakiem zastanawiając się, kto wpadł na pomysł, by przytargać ich w to miejsce w tym stanie i z takim asortymentem. Nawet przez chwilę przeszło jej przez myśl, że może Arata się nudzi i postanowił ją zwyczajnie wkurzyć akurat wtedy, kiedy cała chęć wyrwania mu kręgosłupa z w sumie nie bardzo wiedziała już, jakiego powodu, tak jakoś wygasła. No ale nie, to... chyba... nie on, tak? Skrzywiła się bardziej, po czym wzięła się za ściągnięcie jej z palca. Wyglądała właściwie na taką, którą można opchnąć w sklepie, to też powstrzymała się przed widowiskowym ciśnięciem jej w morze. Po władowaniu jej w kieszeń weźmie się za zgarnięcie swojego ekwipunku. I jeszcze walizki! Co tu się... Z resztą! Siedząc na plaży niczego się nie dowie. Trzeba ruszyć dalej, a "dalej" zdawało się oznaczać tyle samo, co "prosto w las". A może dalej plażą? Drzewa bardziej przypominały jej to, co znaleźli wtedy na wyspie w okolicach Akane i nie miała z zbyt dobrych wspomnień. Z drugiej strony nie wiedziała, gdzie dojdzie plażą. Jeśli Jamie szybciej by się zdecydował na kierunek, to zwyczajnie ruszy za nim. Tak podpowiadał instynkt przetrwania. Bycie w grupie jest lepsze niż bycie samemu. Jeśli jednak nie, to zobaczy, czy w jungle nie prowadzi jakaś droga - wtedy nią ruszy. A jeśli drogi nie ma, spróbuje pójść plażą z nadzieją, że znajdzie coś, co by jej pomogło chociażby wrócić do domu.