Sanktuarium Wagi

MG

Sanktuarium Wagi unosiło się w czymś na wzór przestrzeni kosmicznej, ale wszystko było widać a warunki atmosferyczne jak w pomieszczeniu. Walka odbywała się na trzech złotych talerzach obracających się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Pojedynczy talerz miał 5m promienia. Odwracał się powoli ale z czasem będzie przyspieszał. Każdy talerz patrząc pod skosem na prawo i lewo prowadził do dwóch innych(Więc byly to wierzchołki trójkąta). Do pozostałych talerzy było 15 metrów i prowadziła do nich półprzezroczysta droga szerokości 2 metrów. Droga ta jednak nie była zwykła. Każdy kto po niej szedł, tracił MM, wspomnienia i zaklęcia. Na jednym talerzu stała Rin razem z IvulDonem. Na talerzu na prawo od jej(Patrząc ku nim) miała Ejjiego który stał naprzeciwko IvulWen-Tanga. Na talerzu po lewej miała Evana który stał na przeciwko IvulMikazukiego.

Hermiona znalazła się w pokoju obserwatora. Miała cole, frytki, krzesło i monitor. Swoje zaklęcia telepatię z jedną osobą na raz, niestety jednostronną, status swoich "Postaci" oraz dodatkowe zaklęcia klasy "Mag"

Mag:
*Regeneruje 1% Maksymalnego MM na turę u członków teamu
1. Spala 5MM wybranej postaci
2. Odnawia 5MM wybranej postaci
3. Teleportuje wybraną postać w inne miejsce oddalone o nie więcej jak 5 metrów
4. Nieznacznie wydłuża działanie wybranego spella

Moc oznaczaona gwiazdką była pasywem. Pozostałych zaklęć mógł używać bez ubytku MM, jednak tylko jednego spella na turę.

Stan postaci:
Hermiona: -
Rin: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]
Evan: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]
Ejji: -
~~
IvulStaruch: -
IvulDon: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]
IvulMikazuki: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]
IvulWen-Tang: -

Ostatnio w podobnym miejscu sprawy potoczyły się gładko i bardzo łatwo, czemu więc i tym razem miałoby tak nie pójść? Co prawda do wrogów trochę jest dalej i zapewne nie uda się zdjąć wszystkich naraz, to może uda się w miarę szybko uporać z tym z przodu.
- Dajesz maleńka... - rzucam krótko, na powitanie, rzucając wyzwanie przeciwnikowi, a zarazem aktywuję Sacred Relict, a potem Kamereonmōdo [C].
I tak oto nie powinno być problemu z tym przeciwnikiem, chociaż cholera wie do czego może być zdolny... W każdym razie plan ataku jest prostu, ponieważ skoro i tak mnie nie widzi, to zareagować mu będzie raczej ciężko. Podbiegam do niego i mieczykiem z prawej atakuję, ten z lewej trzymam blisko siebie, na wypadek, gdyby trzeba było blokować.
Kiedy już będę wystarczająco blisko przeciwnika, to tnę z prawej, nieco okrężnym ruchem, na wysokość jego gardła, potem cofam miecz na prawo, tnąc niżej i w sumie to chodzi o wykonanie płynnego cięcia, w kształt litery S. Od szyi, kończąc na brzuchu, wykrokiem i pchnięciem. A potem szarpnąłbym miecz w górę, żeby mieć już pewność, że nie wstanie.
Otóż tak by było w najlepszym wypadku, ale mógłby też odbiegać, lub unikać. Gdyby odbił gdzieś na bok, to pochylając się, ciąłbym go po kolanach jednym mieczem, a drugim pchnąłbym na wysokość klatki piersiowej.
I tak by było o jeden problem mniej...
Lecz należy się spodziewać niespodziewanego, czyli wszelkich ataków i utrudnień, ale mając właściwy Zmysł Wali (lvl 3), nie powinno być problemu, by zareagować, odbić mieczykiem, tudzież w gorszej sytuacji aktywować po prostu Mōdo hi busshitsu [D].
I ważne, żeby rozpieprzyć tego tutaj, tak na dobry początek, na rozgrzewkę.

Gdy tylko Rin zobaczyła przed sobą przeciwnika, postanowiła dać z siebie wszystko i odpaliła po kolei co tam miała; Kometę zwiększając zwinność, Spadającą gwiazdę i wleciała zygzakiem w górę. Jeśli udało jej się bezpiecznie wzlecieć, okrąży gdzieś z góry swojego przeciwnika, przyglądając mu się i szukając jego słabych stron, cały czas będąc w ruchu, utrudniając tym samym przeciwnikowi trafienie. Ostatecznie używa Deszczu meteorytów i krąży nad swoim dyskiem, oglądając efekt swoich poczynań. Jeśli przeciwnik jest niezdolny do walki, ląduje na dysku i odpala Gwiezdny łuk z dwoma strzałami B, przyglądając się walkom na dwóch pozostałych dyskach i celując w Mikazukiego bądź w tego drugiego, w zależności od tego, który jeszcze będzie żył. Jeśli jednak Don przeżyje atak, użyje gwiezdnego promienia. Jeśli i to nie zadziała, użyje kolejnego. A jeśli dwa nie zadziałają, użyje trzeciego, tym samym zużywając swoją możliwość do użycia jakiegokolwiek zaklęcia. Przykre.

Hermiona usiadła wygodnie na foteliku. Nogi ułożyła na biurku, na brzuchu położyła frytki i zaczynała się nimi zajadać. Wzięła też dużego łyka coli. Dopiero później spojrzała na to, co się dzieje na monitorze. Ziewnęła jeszcze głośno i poprawiła swoje okulary. Kilka razy mrugnęła, aby skupić się na tym, co się dzieje na monitorze. Co robi Hermiona? Używa szybkości na Wen-Tang. Poza tym używa pwm doboru sztucznego oraz pwm doboru naturalnego. Przed jakąkolwiek większą pomocą własnym minionką chciałaby ogarnąć mniej więcej, kto z nich jest w najgorszej sytuacji po pierwszej rundzie.

Umki używane: support, kumulacja energii.

Bardzo dziwna arena... Stałem na przeciwko swojego przeciwnika i mierzyłem go wzrokiem. W ręku trzymałem swój kij z ostrzem. Musiałem wyeliminować swojego przeciwnika, jednak nie bardzo wiedziałem jak. Zacząłem od użycia Maski magii i przyzwania Onikumy, którego posłałem na swojego przeciwnika, zaś ja używam maski kamuflażu na swoim płaszczu i biegne w stronę przeciwnika, tak aby znajdować się za plecami niedźwiedzia i żeby ten mnie nie widział, kiedy już zbliżę się wystarczająco blisko, wyskakuje zza pleców Onikumy, od prawej strony i atakuje przeciwnika kijem, celując końcem kija w splot słoneczny przeciwnika, zaraz po tym wycofuje trochę kij i obracając broń uderza w krocze przeciwnika, po czym zaraz atakuje drugim końcem celując w jego ramię. Jeśli przeciwnik będzie spodziewał się ataku, lub będzie posiadał jakąś broń, to wtedy pierwszym atakiem uderzam w jego broń, aby wytrącić mu ją z ręki, potem uderzam drugim końcem kija w jego twarz, po czym lekko go wycofuje i uderzam go w klatkę piersiową. Narazie nie aktywuje ostrza. Onikuma cały czas ma za zadanie atakować przeciwnika, nawet jeśli ja walczę z tym człowiekiem. Jeśli będzie trzeba, odpalam maskę wybuchająca po czym rzucam ją w przeciwnika, jednocześnie odskakując i detonując maskę. Jeśli przeciwnik okaże się być jakimś silnym szermierzem lub coś podobnego, wtedy odpalam maskę żelaznej skóry, aby ochronić się od obrażeń.

MG

Evan zaczął walkę. Przywołał Onikumę i gdy niedźwiedź ruszył na Mikazukiego, sam uczynił się jeszcze niemal niewidoczny, dzięki masce kamuflażu. Ta walka miała jednak przerodzic się w walkę niewidzialnych, bowiem Mikazuki użył swojego zaklęcia, sprawiając że wszystko pogrążyło się w mroku. I tak też może Evan był na wpółwidoczny, ale w tej chwili dotyczyło to również Mikazukiego, który rozpłynał się w ciemnościach. Onikuma korzystając z pozostałych zmysłów próbował wpaść na trop przeciwnika, ale aktualnie było kiepsko, bo Evan nie wiedział gdzie go szukać.

Rin miała własny plan na walkę zbuffowała się a następnie wzleciała w górę, w czym Don jej nie przeszkadzał, chociaż dało się zaobserwować pojawienie się w jego dłoniach sztyletu. Następnie Rin latając nad swoim celem, spuściła nań swój deszcz meteorytów. Don oberwał dwoma. Jeden próbując zbić dłonią a drugi odkopać. Jednak to wciąż było za mało. Dlatego też Rin postanowiła pospamować innym zaklęciem. Wystrzeliła pierwszy pocisk, Don jednak postanowił zbić go ranioną wcześniej ręką, która teraz zaczęła zwisać. Następny pocisk spróbował przeciąć, co się udało, mimo że nieco raniło mu dłoń. Mimo to, to samo zrobił z ostatnim pociskiem. I teraz tylko, cierpliwie czekał aż dziewczyna wyląduje. No prawie cierpliwie, bo obok Dona, pojawiły się dwa kolejne Dony i teraz Rin walczyła z trzema Donami.

Walka Ejjiego z Wen-Tangiem była chyba najbardziej retarded. Ejji użył swojego zaklęcia i miał już zrobić z Wen-Tanga szynke w plastrach, kiedy niespodziewanie uniósł się w powietrze i przesunął w lewo, lądując w zasadzie na skraju talerza. I wtedy też został podniesiony po raz kolejny, przesuwając się poza arenę walki... drżyjcie przed potęgą skoku w bok.

Stan postaci:
Hermiona: -
Rin: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 12MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Kometa
Evan: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Onikuma, Maska kamuflażu 1/3 posty. 74MM
Ejji: 132MM
~~
IvulStaruch: 97MM
IvulDon: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Lewa ręka złamana i poparzona od przeramienia w dół, bezwładna. Prawa ręka ma dość dotkliwie poparzone palce, co nieco utrudnia trzymanie sztyletu. Dwa klony. 80MM
IvulMikazuki: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 67MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Smog 1/8 postów
IvulWen-Tang: Szybkość 1/2 posty

No fajnie, przeciwnik zniknął, więc nie bardzo wiedziałem co miałem zrobić. Nie mniej, ten chyba nie użył zaklęcia niewidzialności, tylko zniknął w mroku. A to oznaczało, że chyba będę mógł zobaczyć go przy pomocy SR. Aktywowałem je więc. Jeśli uda mi się dojrzeć przeciwnika, wtedy rozkazuje Onikumie go zaatakować, zaś sam tworze w dłoni maskę wybuchająca i rzucam ją w przeciwnika, po czym zaczynam biec w jego stronę, od lewej, po czym jeśli znajdzie się blisko niego, atakuje go seriami szybko uderzeń kijem, celując w jego głowę oraz ramiona i klatkę piersiową. Jeśli nie dostrzegę przeciwnika pomimo SR, wtedy staje w miejscu, zamykam oczy i nasłuchuje, jeśli usłyszę jakiś hałas, rzucam w tamtą stronę maskę wybuchająca, jednocześnie odskakując i wykonując młynek kijem od strony hałasu, aby zablokować ewentualne ataki. Jeśli nic nie usłyszy, na wszelki wypadek aktywuje maskę żelaznej skóry, aby uchronić się od ewentualnych ataków. Jeśli zostanie zaatakowany, stara się bronić przy pomocy kija, lub uników. Jeśli Onikuma wyczuje wroga, wtedy ten go zaatakuje. Tak samo będzie, jeśli wróg będzie zajęty walką ze mną.

No pięknie. 
Teraz miała trzech przeciwników. 
Czemu świat jest taki niesprawiedliwy?
No ale z marudzenia nic nie osiągnie, więc postanowiła znów działać. Nie mogła już za bardzo marnować many, bo może potem się przyda, więc musiała skorzystać z tego co miała, a więc dwóch buffów na sobie (suma: zwinność 1 + siła i szybkość boost C). Podleciała do jednego z przeciwników (tego po środku) i wylądowała mu butem na twarzy, gdzie siła uderzenia i grawitacji powinna go przynajmniej trochę przyciągnąć do ziemi, czy coś. Następnie dziewczyna wycofała się do tyłu i zaatakuje ponownie, jednak tego po jej lewej, przywalając mu butem z półobrotu w brzuch, chcąc jak najbardziej ich osłabić. Walnęła jeszcze parę razy z półobrotu, po czym wycofała się na większą odległość, aby nieco odetchnąć i przyjrzeć się swojemu dziełu zniszczenia. Swoją drogą, obserwator mógłby jej zesłać trochę many, czy coś. Maną nigdy nie gardzimy.

Niby fajnie jest latać, ale jednak... To nie jest najfajniejszy sposób na to, ani właściwe miejsce... Noż w cholerę... Jakże to tak?! Ciężko jest kiedy się nie ma w niczym oparcia, a jeszcze ciężej, kiedy się go nawet w podłożu. Raczej samą siłą sugestii się nie wrzucę z powrotem na arenę...
- Ehh... - wzdycham smutno, w momencie, w którym zazwyczaj grawitacja zaczyna działać i się spada.
Zapewne nie byłoby czasu by od razu aktywować Jikan o teishi suru mōdo [A], lecz starałbym się to zrobić jak najszybciej. A w pierwszej reakcji na spadanie oczywiście wyciągnąłbym rączki przed siebie, by areny się złapać. Niby proste, ale jakżeby to mogłoby być skuteczne. Nawet jeśli coś, by mnie ciągnęło, to trzymałbym mocno, choćby i samymi końcówkami palców.
Jakby się to udało, to bym się bujnął w przód, potem w tył, żeby zyskać pędu i z robiąc widowiskowe salto, aczkolwiek w danej chwili pomogłoby bardzo w dostaniu się na górę i w wylądowaniu na nogach... W najgorszym przypadku na plecach... Jeżeliby nie dałoby się bujnąć w przód, z powodu jakiejś ściany, to najzwyczajniej odepchnąłbym się od niej nogami, a skutek byłby raczej ten sam.
Jeśli przy okazji za blisko znalazł się ten osobnik, to dostałby z kopniaka, buta na mordę, na odepchnięcie bardziej, niż na zranienie, byleby nie przeszkadzał. A gdybym od tego znowu miał spadać, lub leciałbym na kark, to znowu łapałbym się krawędzi, ewentualnie też można by było spróbować wylądować na rękach i z nich stanąć bezpiecznie na nogach, by móc działać dalej.
Co zatem? Jakbym znalazł się już na górze w lepszy, lub w gorszy sposób, to od razu zza pleców wyciągnąłbym wakizashi, bym już samym ruchem jego wyciągania od razu ciął od góry w tego osobnika. Jakby jeszcze żył, to stanąłbym do niego bokiem i atakowałbym z wykroku, szybkimi cięciami, wyprowadzanymi ruchem samego nadgarstka. Od prawej, potem od lewej, a na końcu pchnięcie w serducho. Gdyby on atakował, to wystarczyłoby zbić mieczykiem, ewentualnie jeszcze się odchylić, a w ostateczności pozostałoby aktywować bardzo fajny tryb, czyli Mōdo hi busshitsu [D]. I może się ładnie wszystko uda...
Gorzej jeśli nie... Różnie to bywa...

Wzięła wielkiego łyka coli. Wpatrując się przez chwilę w monitor, po czym użyła zaklęcia obserwatora numer trzy na Wen-tang. Zawsze mogło się jej poszczęścić, albo nie. No najwyżej. Pionek Ejjiego był dużym chłopcem, powinien dać sobie radę w tych okolicznościach. Poza tym rzuca na Ejjiego chęć przeżycia rangi A, a na Rin wytrzymałość rangi C. Po czym bierze kolejny wielki łyk coli i  patrzy co będzie się dalej działo.

MG

Onikuma, będący jednak zaklęciem, mógł zranić Mikazukiego. Więc zawsze coś. Na dodatek odpalenie SR pozwoliło Evanowi dostrzec zieloną łunę o kształcie człowieka, dzięki czemu mógł spokojnie zaatakować przeciwnika. No i się potoczyło dość szybko. Rzucona maska, mimo próby uniku, dość mocno zabolała Mikazukiego, uszkadzając mu nieco prawą nogę. Następnie Evan dobiegł do niego i zaczął atakować. Rzecz w tym że kij przez niego przenikał, nie robiąc mu krzywdy. I wtedy gdy w jego dłoniach pojawił się sztylet, pchnął w kierunku Evana, jednak Onikuma nie pozwolił na zranienie Evana i uderzeniem łapska, posłał Mikazukiego na ziemię. Tak że ten leżał teraz na prawym boku, kawałeczek od chłopaka. Ale SR, przestało działać.

Rin z braku lepszych pomysłów postanowiła ruszyć na Dona frontalnie, chcąc go po prostu pobić. Ten jednak widząc to wyciągnął sztylet przed siebie, a ten wydłużył się i wbił Rin prosto w brzuch, przebijając dziewczynę na wylot. Następnie sztylet ponownie skurczył się do normalnych rozmiarów, a Don odsunął się, dająć poważnie rannej dziewczynie wylądować. Dwa pozostałe Dony zasłoniły tego prawdziwego i ruszyły na Rin, chcąc ją dobić.

Ejji nie tylko wzmocnił siebie swoim zaklęciem, ale oberwał też buffem od Nimue, i było to na swój sposób bardzo spoko, pozwoliło mu nawet dostać się z powrotem na arenę. Teraz pozostała już tylko zabawa z Wen-Tangiem bo zdawało się że nic go już nie grabuje. Ten jednak też zdawał się nieco zbuffowany, bo dość szybko ruszył, na swojącego na skraju Ejjiego. W dłoniach trzymał dwa Senbony. Ejji jednak się nie pierdzielił i zaatakował. Nie było jednak łatwo. Wen-Tang zdołał uniknąć większości ataków. Dopiero przy odskoku się wyłożył a pchnięcie oraz cięcie Ejjiego skończyło się na mieczu w torsie chłopaka. Nie wbił się jednak zbyt głęboko, zatrzymany gołą dłonią. W każdym razie jak by Ejji mocniej naparł...

Stan postaci:
Hermiona: 87MM
Rin: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. 14MM. Brzuch po lewej przebity na wylot, doszło zapewne do uszkodzenia organów wewnętrznych. Ogólnie duży ból i dużo krwi. Wytrzymałość 1/2 posty
Evan: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Onikuma, Maska kamuflażu 2/3 posty. 66MM
Ejji: 101MM. Jikan[...] 1/2 posty. Przetrwanie 1/2 posty
~~
IvulStaruch: 97MM
IvulDon: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 100MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Lewa ręka złamana i poparzona od przeramienia w dół, bezwładna. Prawa ręka ma dość dotkliwie poparzone palce, co nieco utrudnia trzymanie sztyletu. Dwa klony. 60MM
IvulMikazuki: Wytrzymałość wszystkich postaci to poziom 1; Moc magiczna wszystkich postaci to 43MM; Joker wszystkich postaci to poziom 3[Nawet jeśli Łamacz kości jest na ponad 1 poziomie]. Prawa łydka poparzona z mnóstwem ran. Lewe ramię mocno obite. Smog 2/8 postów
IvulWen-Tang: Rana po pchnięciu, w dolnej lewej części klatki piersiowej. Zraniona prawa dłoń. Chakra brzucha 1/3 posty. 67MM

Hermiona jadła sobie w spokoju chipsy, patrząc jak inni walczą. W sumie to większą uwagę zwracała na frytki, niż na własne minionki. Naprawdę jej smakowały. Wpierw popatrzyła na to, co działo się u Rin. Na dobry początek użyła na niej drugiego zaklęcia obserwatora, by odnowić jej trochę MM. Do tego użyła na Rin regeneracji rangi B, kierując się zasadą zdrowy pionek to dobry pionek. Hermi miała nadzieję, że to w miarę dobrze jej teraz pójdzie. Dopiero potem popatrzyła na innych ludzików. Na Wen-Tang użyła szybkości rangi C. No to chyba tyle.

Bycie przebitym na wylot jest niefajne, w każdym razie Rin sp. z o.o. nie poleca, wręcz odradza. Bolało jak cholera, a jej piękne, białe ubranka szlag trafił. Już nie były białe. Dziewczyna leciała w dół, zdąrzyła. O dziwo ból nie był tak straszny, jakby to sobie wyobrażała, w dodatku nadal dział jej buff (3 rundy...?), jednak jej świecące skrzydła zniknęły, a Hoshi nie miała zielonego pojęcia, dlaczego właśnie tak. W każdym razie nie zamierzała się podać, więc gdy tylko kopie przeciwnika były odpowiednio blisko, użyła swojej pwm (Falling Star) ułatwiając sobie manewr i zaczęła zadawać szybkie ciosy (Joker poziom 3, buff do siły i szybkości C); najpierw, gdy podeszli wyprostowała zgięte nogi i kopnęła najbliższego w brzuch, starając się odepchnąć rękami od ziemi i skoczyć na równe nogi, równocześnie starając się nie myśląc o bólu, a skupić się na przeżyciu. Jeśli jej się to udało, zaczyna uderzać ich z ogromną prędkością (Joker 3, buff rangi C) w brzuch i/lub twarz, jeśli dosięgnie, cały czas lewitując dzięki pwmce. Ze swoją zwiększoną szybkością będzie starała się unikać wszelkich ciosów, bo i tak już była wystarczająco ranna.
Gdyby udało jej się pokonać dwie kopie, podleci do ostatniego przeciwnika i będąc przed nim około 2 metry, albo nieco mniej, odpali wprost na niego Gwiezdny Promień (C), po czym nadleci od razu za Promieniem, odbijając się od ziemi, skoczy w górę w stronę przeciwnika i z kopniakiem wymierzonym w brzuch, przy okazji szukając szansy na zepchniecie go z dysku, czy coś. 

* Jeśliby jednak skrzydła nie zniknęły, dziewczyna będzie atakować bardziej z góry, wymierzając kopniaki w głowy przeciwników, starając się również uniknąć ich ciosów.

Jejku... Szybki jest dziadyga jeden... Ale nie wystarczająco... Problem w tym, że tak trochę źle na krawędzi się czuję będąc, ponieważ pewnie jakby teraz mnie coś wyrzuciło, to ciężej byłoby się złapać. Dlatego zamiast skupiać się na natychmiastowym wyeliminowaniu przeciwnika, skupiłbym się raczej na zachowaniu własnego bezpieczeństwa i mieczykiem szarpnąłbym na bok, a sam uchyliłbym się w drugim kierunku, by sprytnie przemknąć obok i wyminąć przeciwnika. Jakby miał atakować, to mam przecież swoje mieczyki do blokowania, więc jednym bym blokował i jakby się udało przejść za plecy oponenta, to szybkim cięciem pozbawiłbym go głowy. A jakby się nie udało przejść za jego plecy i zdążyłby się odwrócić? To też cięcie na szyję, by głowa mu odleciała daleko, pod niebiosa. Próbowałby łapać, popychać, podstawiać nogi? Liczę na to, że udałoby się to wszystko wyminąć, ewentualnie trzasnąć mieczykiem po łapach, gdyby był zbyt natrętny. I niech ginie... Wtedy też przemknąłbym sobie na środek pola, żeby znowu coś mnie nie zaczęło wyrzucać... Niefajnie być tak wyrzucanym...

Cholerka, niby plan z SR był dobry, problem w tym, że trał zbyt krótko, aby mógł doprowadzić sytuacje do końca. Miałem teraz niemały problem... Rzuciłem kolejną wybuchająca maskę w kierunku, gdzie jeszcze przed chwilą widziałem chłopaka, natomiast sam zbliżyłem się do Onikumy, aby nie zostać zaatakowanym od tyłu. Trzymałem kij w pogotowiu, gotowy w razie bronić się do ataków. Jeśli przeciwnik mnie zaatakuje, wtedy wykorzystam sytuacje i od razu rzucam go maską wybuchająca, nawet jeśli ten przez to trafi mnie sztyletem. Zaniecham jednak tego ataku, jeśli ten będzie próbował zaatakować mnie w miejsce takie jak krtań, tętnica, lub serce. Jeśli Onikuma zobaczy, że zostałem zaatakony, wtedy również próbuje w odwecie zranić przeciwnika, przy pomocy ciosu łapą, lub ugryzieniem. W razie czego odpalam maskę żelaznej skóry na sobie, aby bronić się od potencjalnym ataków przeciwnika.