Droga w góry

First topic message reminder :

Lon Lao Lei jako miasto znajdujące się w okolicy masywu górskiego, zdaje się naturalną twierdzą, którą ciężko od tej strony zaatakować. Z gór do miasta prowadzi jedynie jedna i to dość stroma ścieżka
~

MG

Stojąc na jednym ze wzniesień Samael wraz z Chingiem mieli świetny widok na miasto rozciągnięte kilka kilometrów od nich. Na tyle dobry widok że widzieli płomienie, palące się wkoło miasta a może i w nim. Grube całuny czarnego dymu od kilku godzin buchały w niebo, a co bylo jeszcze bardziej przerażające to ta nienaturalna cisza. Cisza która nie tylko mówiła dwójce podróżnych że nikt ognia nie próbuje ugasić, ale także że nikt nie panikuje. Może była to wina odległości? Ciężko było określić, pewnym jednak było że sytuacja w mieście nie była ciekawa.-Co teraz towarzyszu?-Zapytał Ching patrząc na to z niezadowolonym wyrazem twarzy. Wszak nie był on żołnierzem i pchanie się w sam środek "Czegoś takiego" nijak mu nie odpowiadało. Zresztą tak samo jak szybki powrót. Po trudach podróży liczył bowiem na kilka dni odpoczynku w jakiejś karczmie.

MG

Jedzenie było ok. Nie robiło szału jak jakieś wykwintne specjały z restauracji, ale zdecydowanie było ok. Ching natomiast skończył pić i zaczął jeść. Na dodatek nie wydawał się specjalnie pijany. Może jedynie lekko wcięty. Sama gospodyni nie specjalnie się dalej nimi przejmowała, zajęta raczej czyszczeniem lady i pomocą w kuchni. Na pytanie Samaela skinęła głową i poprowadziła ich przez jedne z bocznych drzwi do klatki schodowej. Na piętrze znajdowało się 6 pokoi. 3 po lewej, 3 po prawej. Dla Chinga był pierwszy z lewej, a dla Samaela pierwszy z prawej. Toaleta i prysznice znajdowały się na parterze, drzwi obok klatki schodowej. Same pokoje nie były wielkie. Małe okienko, stolik, krzesło, szafa i dwuosobowe łóżko.

Pokój jak pokój, tak uznał Białowłosy, gdy znalazł się w pomieszczeniu w którym miał odpocząć, a przynajmniej spróbować to zrobić tej całej podróży. No i zawsze lepiej znaleźć się w takim łóżku niż odpoczywać na zewnątrz, zważywszy na znajdowanie się w tym dziwnym mieście. Ciągle Wróżka zastanawiało, jaką właśnie w tym miejscu miał otrzymać pomoc, o której powiedział mu podczas rozmowy lord E. Jeśli jakoś ta pomoc sama się nie ukarze, będzie musiał poszukać jej na własną rękę, z taką możliwością Sam również się liczył. Tak wiec postanowił odpocząć po posiłku, który był smaczny i napełnił jego żołądek, jednak najpierw postanowił wziąć prysznic, który znajdował się na parterze. Gdy już zakończy polewać się wodą jak i wytrze się z pozostałości wody na swoim ciele, próbuje znaleźć jakieś lustro w łazience, gdzie chce przyjrzeć się temu oparzeniu w kształcie litery A. Temu, które znajdowało się z przodu szyi nad prawym obojczykiem, które otrzymał od tamtej czerwonej istoty. Istniała szansa na to, że po raz kolejny spotka się z nią twarzą w twarz, może dowie się w takiej sytuacji coś więcej o nim. Przyglądał się pamiątce przez chwilę po czym ubrał się, poszedł do swojego pokoju, po czym położył się na to łóżko, na którym chciał jak na razie tylko i wyłączne poleżeć i odpocząć zarazem.

MG

I tym oto sposobem, Samael ogarnął własne ciało - literka A była całkiem normalna - a potem udał się na spoczynek. A w zasadzie tak sobie poleżeć, nie działo się jednak zupełnie nic nadzwyczajnego. Ching nie wpadał, złowrodzy ninja nie zakradali się do pokoju. Cisza, spokój i pierwszy raz od naprawdę dawna, ciepłe, wygodne, łóżko. No żyć nie umierać, tak więc nic dziwnego że Samael w pewnym momencie zasnął, a tym co go obudziło, nie był dźwięk mordów, śnieżna zamieć czy tępy ból głowy, a po prostu fakt że się wyspał. Pierwszy raz od dawna.

Pierwsza myśl Białowłosego po tym jak się obudził sam z siebie jak tylko jego ciało uznało, że najwyższa pora otworzyć oczy samemu, a nie przez coś czy kogoś to, że to było coś przyjemnego. Dla niektórych nic, a dla osób, które przeżyły podobną albo jeszcze cięższą podróż bez jakichkolwiek wygód, pełną niebezpieczeństw, to było właśnie coś przyjemnego. Dlatego mag błyskawic nie śpieszył się jakoś z staniem z łóżka, poleżał tak jeszcze chwilę, dłuższą chwilę, po czym powoli zaczął podnosić się, aby po tym również bez pośpiechu położyć swoje nogi na ziemi. Siedząc tak rozejrzy się po pokoju w którym miał okazję tak dobrze się wyspać, po czym wstał i wykonał parę kroków w stronę okna. Może i był wdzięczny za ten wypoczynek, jednak nie zapomniał z jakiego powodu znajdował się w tym miejscu. A ciekawiło go to, czy miasto nie zmieniło się w tym okresie, kiedy ostatni raz przed wejściem do karczmy zobaczyć. Czy nadal całe znajduje się w płomieniach, czy widać może jakich ludzi jak wczoraj, co wyglądają tak samo jak prawie ci wszyscy co widział poprzedniego dnia. No i czy gdzieś nie widać tego czerwonego jegomościa, czy pojawił się tylko wtedy przed Samem i jego przewodnikiem, a czy może nie pojawia się w takiej postaci również w innych przypadkach. Przygląda się temu co się dzieje na zewnątrz przez kilka minut, starając się być raczej niewidocznym z zewnątrz, po czym ubiera się, wychodzi z pokoju, a następnie kieruje się w stronę pokoju swojego towarzysza. Wróżek był ciekaw czy on może już wstał lub czy może jednak postanowił długo sobie pospać, albo i jeszcze dłużej zważywszy, że może nie dużo, ale jednak trochę sobie wypił poprzedniego dnia.

MG

Niestety kiedy Samael wyjrzał za okno zrozumiał że wydarzenia z dnia poprzedniego nie były tylko kiepskim snem. Nadal miasto płonęło i nadal wszędzie widział kobiety w stanie apatii. Czasami gdzieś przebiegło niewesołe dziecko, a nawet dało się dostrzec jakiegoś strażnika, ten jednak miał całkiem obojętny wyraz twarzy, ale dość czujny. Różnił się od kobiet. Czerwonego kolesia nie było nigdzie widać. Idąc do towarzysza nie zastał go w łóżku, natomiast usłyszał głosy na dole, więc zapewne Ching wstał wcześniej i zdążył już pójść na dół. Mimo że dzień wcześniej pił.

Czyli to co wczoraj widział nie było snem, nie żeby Białowłosy tak myślał czy coś, ale upewnić się lub sprawdzić czy coś się nie zmieniło to zawsze warto. Ludzie nadal poruszali się w taki sam sposób jak dzień wcześniej, jak i czerwonego osobnika nie było widać nigdzie jak przez resztę poprzedniego dnia. Coś się jednak zmieniło, Wróżek odpoczął i był gotów na spotkanie ze swoim przewodnikiem tego dnia jak i zastanowieniem się, w jaki sposób ma znaleźć tą pomoc o której mu powiedziano.  A no i warto coś może wcześniej zjeść, dlatego opuścił miejsce w którym odpoczywał po tej podróży jego towarzysz i kierując się głosami jakie do niego dotarły, skierował się na dół. Może podczas jakiegoś porannego posiłku coś mu przyjdzie do głowy, może na jakiś plan wpadnie jego Ching, było wiele możliwości. Najpierw jednak skorzysta z łazienki z samego rana, nieco z swojego ciała się pozbędzie jak i obmyje twarz zimną wodą, która może spowoduje, że szybciej lub bardziej wróci do życia po tym przyjemnym wypoczynku.

MG

I tak też Samael zszedł na dół, gdzie Ching grał w pokera z jakąś młodą roześmianą dziewczyną. Jak się Samael po ogarnięciu dowiedział, córką właścicielki gospody. Na śniadanie podano miskę ryżu i zupę z pora, całkiem smaczne chociaż było to jedzenie bardzo łagodne, nie specjalnie posiadające mocny i wyrazisty smak, więc nie każdemu musiało podchodzić. Chingowi jednak widocznie smakowało.-To co teraz zamierzasz?-Zapytał posilając się, kiedy tylko córka właścicielki się oddaliła.

Może i śniadanie jakie zostało podane Białowłosemu nie było jakoś specjalnie wykwitnę, to mag błyskawic nie narzekał na to co zostało mu podane. Czasami lubił zjeść coś ostrzejszego, a czasami coś zupełnie przeciwnego i właśnie w przypadku tego posiłku podane mu danie smakowało mu i nasyciło.
- Myślałem nad tym trochę jak wczoraj leżał na łóżku i chyba zostanę w tym mieście przez przynajmniej kilka dni. To może wydawać być szalone i głupie, jednak może jakoś uda mi się dowiedzieć jaką pomoc mam tutaj otrzymać. A może ta pomoc w jakiś sposób sama do mnie przyjdzie, bardzo mała szansa na to tak uważam, ale to jest możliwe. Jeśli jednak nic się nie dowiem... To nie wiem. Może uda mi się zdobyć na własną rękę jakieś ciekawe informacje - powiedział Sam do swojego przewodnika, gdy sam skończył jeść swój pierwszy posiłek tego dnia, gdy jego towarzysz podróży zadał mu pytanie.
- A ty jak długo zamierzasz tutaj przebywać ?- teraz to Wróżek postanowił zadać pytanie, był w sumie ciekaw, co planuje zrobić Ching. Przy powiadaniu jak i gdy sam zadaje pytanie swojemu towarzyszowi patrzy co pewien czas na około co się dzieje lub czy może właścicielka karczmy lub jej córka nie zbliżają się do nich dwóch.

MG

Nie działo się nic. Ani nikt ich nie zachodził. W zasadzie to można było to pod pewnym względami nazwać miastem duchów. Chociaż miasto duchów byłoby trochę żywsze. W każdym razie Ching zamyślił się na chwilę stukając palcem w blat stołu.-Jeszcze nie wiem. Na front mi nie śpieszno, ale tutaj też być nie chcę. Dam się ponieść fali, zobaczymy. Ruszę z powrotem? Zostanę? Pójdę dalej z tobą? Najbliższe dni pokażą mi co robić.-Zakończył wzruszając ramionami. Gdziekolwiek by nie był, będzie źle i ciężko. Ching lubił narzekać i bał się czarów oraz demonów, ale ktoś kto przeprawia się z Isenbergu do Pergrande przez góry i do tego pieszo, nie może być pusią.

Białowłosy uważnie wysłuchał tego, co jego towarzysz miał mu do przekazania, odpowiadając tym samym na jego pytanie. Mag błyskawic był zadowolony, że Ching postanowił, przynajmniej jeszcze przez kilka najbliższych dni potowarzyszyć mu. Trochę udało mu się poznać swojego przewodnika, podczas tej wspólnej podróży do tego miasta, uważał go za dobrego i miłego człowieka, przynajmniej w stosunku do Sama.
- Przez te parę dni planuję trochę rozejrzeć się po mieście, poszukać jakiś sklepów lub innym miejsc tego typów, gdzie ludzi mogą zachowywać się podobnie jak ta tutaj karczmarka. Może uda się dowiedzieć od nich coś ciekawego, może tak w jakiś sposób odkryje sposób o jaką pomoc chodziło Lordowi E. O ile oczywiście takie miejsca znajdziemy w tym mieście, jednak według mnie coś takiego musi się tutaj znajdować, chociażby inna karczma - Wróżek postanowił podzielić się z swoją propozycją, będąc ciekaw jak na jego słowa zareaguje jego towarzysz. Poczekał jeszcze chwilę, na ewentualną odpowiedź od niego, po czym wstał i skierował się w stronę wyjścia na zewnątrz. Skoro chciał poszukać takich miejsc w tym płonącym mieście i po kilku dnia opuścić je, to według czarodzieja najlepiej było zacząć to robić od razu.

MG

Ching wychodząc za Samaelem podrapał się po głowie. Coś w tym o czym mówił białowłosy nie dawało Chingowi spokoju. I tak sobie wędrowali po mieście duchów, dostrzegając wszędzie, podobne sceny. Chingowi jeżył się od nich włos na plecach i najchętniej wróciłby do karczmy... I wtedy też pstryknął.-Skoro chcesz szukac informacji u normalnych ludzi, dlaczego nie szukałeś ich u naszej karczmarki czy jej córki?-Najbardziej logiczna odpowiedź. Odpowiedź której uniknął Sam i właśnie to najbardziej zdziwiło Chinga. Może Sam wyczuł od niej jakieś złe moce? Tymczasem drogę zastąpił im żołnierz, wyciągając pikę w ich stronę i mówiąc coś po Pergrandzku, czego Sam nie zrozumiał. Na szczęście rozumiał to Ching.-Chce przepustek. To chyba ta niedozwolona część Lon Lao Lei.-Szepnął Ching, informując Sama o tym co właśnie się dzieje.

I tak Białowłosy widział praktycznie to samo co dzień wcześniej, całe miasto w dalszym ciągu płonie i nic nie zapowiadało tego, że ten stan rzeczy w najbliższym czasie się zmieni. Podobnie było z ludźmi, których widać, chodź trudno było ich nazwać jakoś żywymi, patrząc na to w jaki sposób poruszają się jak i ich ilość. W sumie chyba jedyną przyjemną rzeczą w tej wycieczce było to, że Wróżek nie przechadzał się po mieście samotnie, a w towarzystwie swojego przewodnika.
- Myślałem o tym, jednak na wszelki wypadek postanowiłem poszukać innych normalnych ludzi, aby mieć możliwość zastanowienia się i wyboru. A co do naszej karczmarki, zastanawia mnie, dlaczego ona różni się tak od pozostałych - powiedział mag błyskawic do swojego towarzysza, gdy ten zadał mu pewne pytanie. Ich spacer okazał się być w pewnym momencie zatrzymany przez strażnika, który skierował w ich stronę swoją broń. Sam nie lubił, jak ktoś kieruje w jego kierunku przedmiot który może poważnie zranić, jednak postanowił nie reagować na to tym bardziej gdzie obecnie był oraz dlaczego.
- Możesz mu odpowiedzieć, że już zawracamy ? Oraz spytać się gdzie czy można gdzieś uzyskać odpowiednie przepustki ? - powiedział czarodziej do swojego towarzysza, patrząc przy tym co robi żołnierz z piką oraz spróbować kątem oka zobaczyć jak i korzystając ze swojego słuchu, czy oprócz tego, który stoi przed nimi, nie ma ich więcej.

MG

Na szczęście, albo nie, więcej żołnierzy w okolicy tego widać nie było. Chociaż chodząc po mieście, czy patrząc rano przez okno, Samael widział innych. W każdym razie Ching szybko powiedział co miał powiedzieć a straznik coś pokrzyczał, machnał piką i odszedł, widząc Jak Ching klepiąc Torę w ramię, zaczyna się z nim wycofywac.-Przepustek nie dostaniemy. I mamy jak najszybciej opuścić to miasto. Nie chcą nas tu-Powiedział spokojnie Ching. Wszystko w zasadzie się zgadzało, z tym co Sam wiedział wcześniej. W tym mieście nie specjalnie przepadano za gośćmi.

Jak się szybko okazało, ani Białowłosy, ani także Ching nie otrzyma jakieś tam przepustki co jest jednoznaczne z opuszczeniem tego miasta jak najszybciej. A przynajmniej tak przetłumaczył mu słowa tego strażnika jego przewodnik i Sam nie miał powodu, aby nie wierzyć w jego słowa lub że może coś źle zrozumiał. Tak czy inaczej musiał Wróżek swoje plany zmienić i to bardzo, jednak to nie było tak, że nie miał żadnego planu na tą chwilę. Mag błyskawic postanowił jedną rzecz przyśpieszyć, skoro nie miał okazji znaleźć innych bardziej żywych ludzi od reszty, postanowił porozmawiać z tymi, których już miał okazję spotkać. Jego obecny plan był bardzo prosty, zadać jeszcze parę pytań swojej karczmarce, a może także jej córce, po czym opuścić miasto, jak to zalecił im ten strażnik. Nie chciał powodować problemów, a przynajmniej nie na razie, a udanie się po swoje rzeczy w karczmie było chyba jedyną możliwością na spotkanie się z właścicielką.
- Jakoś mnie to nie dziwi po tym co widziałem do tej pory... Wracajmy po swoje rzeczy, nie zamierzam robić na razie problemów... I zadajmy parę pytań naszej karczmarce, może coś ciekawego się dowiemy - powiedział Wróżek do swojego towarzysza, po czym ruszył w drogę powrotną do miejsca, gdzie znajdowały się wszystkie przedmioty z którymi wszedł do tego miasta.

MG

Ching przytaknął Samowi, w końcu on dowodził. I tak w dwójkę ruszyli na powrót do karczmy. W jej wnętrzu nic specjalnego się nie zmieniło. Karczmarka krzątała się - chyba - po kuchni, natomiast jej córka zamiastała podłogę, gdy do środka wszedł Ching wraz z Samaelem. Skłoniła się natychmiast na widok gości i przywitała się z nimi po Pergrandzku. Rzecz jasna tyle to nawet Samael rozumiał. Tak czy inaczej, mężczyzna mógł zacząć od córki, lub zrobić coś innego.-Pójdę nas spakować.-Powiedział spokojnie Ching kierując się w odpowiednią stronę i pozostawiając Samaelowi możliwość zadawania odpowiednich pytań.