Górskie przejście do Wioski i sama Wioska

First topic message reminder :



MG:
To był kolejny letni dzień, a pogoda była zimowa! Bynajmniej w tych okolicach, gdzie to należało się trochę powspinać, przejść przez zaspy śniegu, by dotrzeć do określonego konkretnymi współrzędnymi miejsca, gdzie to rozbity był zielony namiot, w pobliżu ledwo co widocznej przez zaspy jaskini. Przed namiotem rozstawiony był czerwony stolik i dwa składane krzesełka, a przed padającym śniegiem osłaniał je wielki, niebieski parasol.
Przy stoliku siedział odziany w fioletową, zimową kurtkę jegomość, wyglądający na mniej więcej lat czterdzieści. Czubek jego głowy był łysy, a jedynie po bokach rosły siwiejące włosy. Na haczykowatym nosie miał okrągłe okulary z grubymi szkłami. W momencie, w którym Raylin zakłóciła jego samotność, akurat nalewał sobie herbatki ze srebrnego termosu do srebrnego kubka.
- Niech będzie pochwalony! - zakrzyknął jak tylko ujrzał zbliżającą się dziewczynę. - Nazywam się Joahon Niche. Pani w sprawie misyji? Może herbatki? - spytał pogodnym głosem i uśmiechnął się przyjaźnie.

MG:
Biorąc pod uwagę relacje mieszkańców Wioski z Adamem, to nie były one najlepsze. Warto wziąć pod uwagę poprzednie zadanie, którego nie udało mu się zakończyć, a do tego narobił sporo zamieszania w domu staruszka, któremu odciął ucho. Miał już na pieńku z jego rodziną. Teraz doszła jeszcze kwestia rozjuszonego tłumu, napędzanego poprzez krzykliwego wieszcza, oraz była jeszcze kobieta, którą Adam z domu przepędził. Wielu wrogów przeciw niemu się znalazło, a teraz mieli okazję tę wrogość okazać.
Drzwi próbowano wyważyć, ale Adam je zniknął akurat w momencie, kiedy jakiś typek na nie szarżował. Przewrócił się, co zapewniło Adamowi czas na powiedzenie swego, lecz tłum nie chciał go słuchać. Mieli widły, kije, młoty i wszelkie narzędzia żelazne do robienia krzywdy. Wręcz ogarnął ich wściekły szał, a dostrzegli szansę w Adamie na jego zaspokojenie.
Paktowania raczej były nie wskazane. Temu też Adam chwycił obraz i wyskoczył z nim przez okno. I choć obraz nie wywierał już na nim wpływu, to po kilku krokach od domu stał się niezwykle ciężki, iż Adam ledwo co dawał radę go unieść. A tłum już zaczął obiegać dom, by go dorwać.

Stan Postaci:
Adam: 171 MM Ból w karku. Zniknięte drzwi 1/5

Ludzie widząc Boga zawsze pokazywali mnóstwo emocji wyrażających ich zaskoczenia. Czasami były to oklaski, uściski, a innym razem próba spalenia i obalenia właściwych Bogów. Tym razem rozjuszony tłum wiedziony przez największe barany w okolicy, takie że każdy Turek widział w nich idealny składnik mięsa kebabowego. Widząc sytuację tak jak spodziewałem się, nie chcąc robić moim pracodawcą kłopotu wyskoczyłem przez okno. Chciałem uciec z obrazem, aby lepiej się mu przyjrzeć, ale po chwili stał się ciężki niczym kamieniem, a dalsza ucieczka z nim nie miała sensu. Widocznie obraz chciał wrócic do swojej posiadłości. Na chwilę chwyciłem go jedną ręką, a jeśli był za ciężki położyłem na ziemi cały czas na niego patrząc, aby nigdzie mi nie uciekł. Uważam dokładnie, aby nie mrugnąć w tym czasie. Wyjmuje błyskawicznie miecz i staram się wykonać pchnięcie celując mniej więcej w środek obrazu. Nie miałem pojęcia jakie efekty to przyniesie, ale chyba nic więcej nie dało się w tej chwili zrobić. Ciekawiło mnie jaki będzie efekt, a to miało się zaraz okazać. Liczyłem cicho, że nie zabiję tym wszystkich mieszkańców wioski. No cóż trzeba było to sprawdzić. Ja chyba byłem w miarę bezpieczny skoro kobiecie z domku, która była właścicielką obrazu nic się nie stało i nie miała problemu z utrzymaniem prosto głowy. Spojrzałem potem w tył, aby zobaczyć goniących mnie ludzi i ewentualne efekty mojego ciosu. Jeśli nie przyniósł on efektu zaczynam ładować Faster Dark Hole Creation [ranga B], aby za chwilę wypuścić moja kulkę, która miała znacznie większą siłę penetracji niż zwykły, długi miecz.

MG:
Niezaprzeczalnie, warunki do pracy nie były dla Adama najlepsze. Obraz mu się sprzeciwiał, tłum go gonił, cóż mógł więc zrobić? Wyjął miecz i uderzył w obraz, lecz ten jak skała, nie dał się zniszczyć. Nigdzie też nie uciekał, ale przez tłum i ładowanie zaklęcia Adam nie mógł się w pełni skupić na obrazie, przez co ten może nie wywierał na nim aż tak wyczuwalnego wpływu. Leżał mu u stóp, a kulka Adama była już załadowana i gotowa do wystrzelenia, ale także i tłum znalazł się już blisko i pierwszy chłop z widłami znajdował się już blisko, a za nim tłum z innymi narzędziami. Ciężka to praca maga... Przybywa, by pomóc, a oni chcą go w ofierze jeszcze składać...

Stan Postaci:
Adam: 151 MM Ból w karku. Zniknięte drzwi 2/5. Faster Dark Hole Creation gotowe do wystrzelenia.