Stare Rozdroże

Mefisto z Ezrą szli, aż nagle Demon się zatrzymał.
-Hmm... idealnie. - stwierdził uśmiechając się do siebie, po czym spojrzał na Ezrę -Gotowy na zawarcie paktu? - spytał spokojnie, uważnie spoglądając na maga Grimoire Heart. Otaczała ich cisza. Tylko. W pobliżu żadnej żywej duszy. Patrząc na drogę Ezra nie miał się czemu dziwić, że jest ona niewykorzystywana przez ludzi. Dziura na dziurze, nierówności. Jedyne co go mogło zastanawiać, to gdzie jakiekolwiek zwierzęta, ale sądząc po aurze księcia piekieł, tego też mógł się domyślać.

Kardia, Kardia i już po... Ezra z pewnością poświęci sporo czasu na uporządkowanie sobie myśli odnośnie zdarzeń jakie zaszły w tym miejscu. Jednak jeszcze nie teraz. Mag rozejrzał się po okolicy, jednak nie zauważył niczego ciekawego. Depore wróciła to niego. Znów czuł się jak całość, wcześniejszy brak demonicy sprawiał, że czuł się w jakiś sposób...wybrakowany. Na szczęście uczucie to już zniknęło. Tak samo jak Nanaya. Al Sorna zmarszczył brwi słysząc słowa Mefisto. Twardówka jego oczu stała się czarna, zaś zęby i końcówki uszu nieznacznie wydłużyły (PWM: Demonic Possesion). Kiedy odezwał się, w jego schrypniętym głosie słychać było nieufność:
- Dwa pytania. Po pierwsze - gdzie podziała się Nanaya? Lepiej żebyś nic jej nie zrobił... - mag położył dłoń na Meiyo. - Po drugie: czyżbyś mnie okłamał? Zawarliśmy już jeden pakt.
Al Sorna przyglądał się Mefisto, zaś jego postawa zdradzała spore napięcie. Poczuł jak więż z demonem zmusza go do zdjęcia ręki z miecza. Ezra warknął w myślach. Będzie musiał jakoś obejść ten przymus, zdecydowanie nie podobało mu się to, co z nim robił.

Mefisto spojrzał zaskoczony na Ezrę. Zapomniał, że sam zostawił Nanayę, po tym jak demon kazał mu za nim iść? Cóż, chyba najwyraźniej tak.
-Została na wzniesieniu. - powiedział zgodnie z prawdą, po czym spojrzał na Ezrę i westchnął -Nazwałbym to... przedpłatą. Trochę mojej siły za twoje posłuszeństwo. Teraz chcę tylko oficjalnie zawrzeć pakt. Bo to w tamtej świątyni paktem nazwać nie można. - po chwili się uśmiechnął, wyraźnie rozbawiony -Naprawdę nie uznałeś za dziwne, że ten "pakt" nie miał w sobie nic z cyrografu, pobierania duszy i innych takich stereotypowych rzeczy? - spytał rozbawiony, chyba ledwo powstrzymując się od śmiechu. -To jak, zgoda na pakt? - spytał z rozbawionymi płomykami w oczach.

Ezra patrzył bez słowa na Mefisto, jedynie w jego oczach dało się zauważyć czający się w nim gniew. Jednak na razie mag panował nad sobą. Kiedy się odezwał, w jego głosie słychać było tłumioną furię:
- Ja zaś nazwałbym cię pierdolonym kutasem. Jakie mam niby teraz wyjście? I tak muszę się ciebie słuchać. - lewa powieka Al Sorny zadrżała jak przy tiku nerwowym. Chłopak zacisnął dłoń w pięść. - Zaś cyrografy i inne tym podobne są właśnie tym czym je nazwałeś. Stereotypem. Równie dobrze mogą istnieć tylko po to, żeby wy - demony - moglibyście pałować się do swojej zajebistości i władzą nad ludźmi. Zapomniałeś już, że zrobiłem to głównie po to, żeby uwolnić Depore i zapewnić bezpieczeństwo Nanayi i gildii?

Ezra miał ochotę zetrzeć z twarzy Księcia Piekieł ten uśmieszek, najlepiej razem z całą głową. Wyglądało na to, że oszukał go co do natury ich...partnerstwa w interesach. Jednak Al Sorna nie zamierzał dać sobą pomiatać co to, to nie. Jeśli Mefisto zmusi go do czegoś, czego mag nie będzie chciał wykonać, to lepiej niech go potem zabije, bo jeśli Ezrze kiedykolwiek uda się zrzucić jarzmo, to demon gorzko pożałuje tego, że go oszukał.
- Wiedz jedno demonie. Nie rozpoczyna się owocnej współpracy oszukując swojego partnera na samym początku. Zapamiętam to. I lepiej żebyś nie złamał mojego zaufania drugi raz. Póki jednak będziesz dotrzymywał warunków paktu, to nie obchodzi mnie do jakich zadań mnie poślesz. Ani co ze mną zrobiłeś, tak długo jak dzięki temu zdobędę siłę, by dalej być przydatny. W pewnych granicach oczywiście. Mam swoją dumę. - odpowiedział cierpko. - Zgadzam się na pakt, który wcześniej uzgodniliśmy.

MG:

Mefisto nie wyglądał jakby zbytnio się przejmował słowami Ezry. Wciąż lekko się uśmiechał, spoglądając na maga.
-Masz rację teoretycznie nie masz wyjścia. Ale cyrograf taki prawdziwy możesz podpisać tylko z własnej woli. Więc oferuję ci upewnienie się, że to ja dotrzymam swojej części umowy. Możemy potraktować wydarzenia z katedry za... przedpłatę. Co ty na to? - zaproponował, a następnie pstryknął palcami. I na rozdrożu pojawił się inny demon. Chuderlawy, zgarbiony, z jakąś starą księgą. Mefisto podyktował mu reguły paktu, nic nie dodawał, nic nie zmieniał, a następnie podpisał coś w księdze. Demon natomiast podszedł do maga GH z otwartą księgą na stronie, gdzie akurat był spisany ich pakt. Te same ustalenia. Ezra mógł go podpisać. Lub nie. Niezależnie od wyjścia, demon z paktem zniknął po chwili. -Teraz, kiedy już wiesz, że ja tego paktu nie złamię, możemy chyba przejść dalej do interesów, prawda? Mówiłeś o zostaniu moim heroldem prawda? Już był ktoś, kto pełnił tę funkcję. Zresztą jak u 12 pozostałych demonicznych książąt. Co powiesz na artefakt po tamtym heroldzie? - zaproponował Mefisto, po czym odwrócił dłoń wnętrzem do nieba, a nad nią zaczęła materializować się mapa Fiore -Nie wiem jednak gdzie podziała się maska Rahgota, ale wiem, że jedna z masek heroldów pojawiła się na terenie zachodniego Fiore. Na terenie lasu. A maski to potężne przedmioty. Co powiesz na to, by zdobyć jedną? Ty zyskasz siłę, a mój... herold, więcej respektu wśród pozostałej 12 książąt? - zaproponował, wskazując na Las w zachodniej części kraju.

Prawdziwy półdemon:

Mag przejrzał postanowienia paktu zapisane w księdze jaką mu podsunięto. Wyglądało na to, że przynajmniej tym razem Mefisto nie zamierza go oszukiwać. Albo robi to na tyle umiejętnie, że Al Sorna znów się nie zorientuje zanim nie będzie za późno. Ezra westchnął ciężko. Niech ten cholerny dzień się już skończy. Na wszelki wypadek chłopak zerknął też na wcześniejsze i dalsze strony, upewniając się, że nigdzie nie zostało nic dopisane, następnie zaś złożył swój podpis.

Lodowato chłodne oczy obserwowały Księcia Piekieł, gdy ten informował maga o magicznym artefakcie. Pionowe źrenice wpatrywały się w niego w skupieniu, niczym u węża obserwującego ofiarę. Gdy demon skończył swoje wyjaśnienia Ezra odezwał się ponownie, tym razem panował już nad emocjami:
- Najpierw wolałbym dostać nieco więcej informacji o tym przedmiocie. Zakładam, że w istocie jest potężny skoro nosił go herold jednego z Demonicznych Książąt, ale mógłbyś zdradzić mi na czym opierała się jego potęga? - Al Sorna wzruszył lekko ramionami, a przynajmniej tym jednym które posiadał. - Prawdopodobnie wybiorę się po tą maskę, ale wolałbym wiedzieć, czy gra jest warta ryzyka. Mam już w planach zdobycie pewnego artefaktu.
Po twarzy maga przemknęło coś na kształt wahania, jednak dokończył to co miał powiedzieć.
- Zaś skoro już o tym wspominam... Przedmiot o którym mówię z pewnością sprawi, ze zarówno ty jak i ja wzrośniemy w siłę. Nie znam dokładnie jego potęgi, ale być może nawet zwróci na nas nieprzyjazne spojrzenia. Słyszałeś może o- - Ezra wykrzywił się nieco wypowiadając te słowa. - 10 Świętych Ostrzach? Planuję zdobyć jedno z nich, zaś według podań ich siła jest...zaiste znaczna. Ty zaś możesz powiedzieć mi o nich coś więcej.

Mefisto spoglądał spokojnie na swojego nowego minionka, tym razem jednak zakontraktowanego na umowę-cyrograf. Demon zastanowił się chwilę i westchnął:
-Maski zostały utworzone pod koniec Pradawnej Wojny. Choć do ich stworzenia użyto mocy książąt, większość heroldów zginęła, nim zdążyliśmy w pełni poznać się na ich mocy. Jednak zdobycie maski to zdecydowanie gra warta świeczki. Udało mi się zdobyć wiedzę o masce herolda Baala oraz Lilith. Obie potrafiły zmienić losy walki w momencie ich użycia. Niezależnie od przeciwnika, z jakim się mierzyły. - skomentował wyraźnie zawiedziony swoją nikłą wiedzą na ten temat. Po chwili jednak się rozchmurzył, słysząc po jaki artefakt wybiera się Ezra -Nie będzie cię mdliło na sam widok tej broni? - spytał jakby rozbawiony, po czym jednak spoważniał -Są potężne. Ale to już wiesz. Jest ich trochę, ale nie znam się na nich za bardzo. Nie były mi one nigdy potrzebne, a w razie potrzeby potrafiłbym sobie z takim poradzić. Bez większych detali na temat ostrza nie powiem ci nic więcej. - stwierdził koniec końców. Zdaje się, że nawet taki cwaniak jak on miał limity swojej wiedzy.

Ezra wysłuchał słów Księcia Demonów w ciszy. Cóż, wyglądało na to, że opłaci się jednak zdobyć jeden z tych artefaktów. O ile znajdzie na poszukiwania go chwilę czasu. Słysząc żarcik Mefisto Ezra jedynie spojrzał na niego znacząco.
- Jeśli ceną za potęgę będzie jedynie nieustanne mdlenie, czy czasem wymioty to jakoś to przeboleję. Nie martw się o to, jakoś sobie poradzę.
Mag uśmiechnął się ponuro w myślach.

Od razu zapewniasz, że udałoby ci się poradzić ze Świętym Ostrzem, co?

Wyglądało na to, że Mefisto postanowił od razu zaznaczyć, że wszelkie próby oporu nie mają sensu. Al Sorna widział już sporo w życiu. Skoro demon zaznaczył od razu, ze nie obawia się miecza, to wyglądało na to, że poczuł się lekko zagrożony. Po co inaczej byłby ten komentarz o możliwości pokonania siły Ostrza?
- Skoro tylko tyle możesz mi powiedzieć, to trudno. Sam jakoś je odnajdę. Zarówno maskę jak i miecz. Osobiście znam tylko pogłoski. Ostrze zapewniające nieśmiertelność. Ostrze tnące wszystko co stanie na jego drodze. Z tym drugim zetknąłem się osobiście. Czy też raczej z jego właścicielem. Niejaki Isamu. Od niego zresztą dostałem ten właśnie miecz. - Ezra położył dłoń na rękojeści Meiyo. - Zanim odejdę mam jeszcze jedno pytanie. Czy też raczej prośbę. Jako że wypadałoby, abym wiedział co nieco o panującej wśród was hierarchii, to mógłbyś przysłać mi jakiegoś demona, który objaśniłby mi zasady panujące w waszym świecie jeśli znajdziesz na to chwilę. Jestem pewien, że znajdziesz mnie bez problemu.
Mag odwrócił się, ruszając w drogę. Zerknął jeszcze przez ramię, rzucając ostatnie słowa:
- Depore kazała przekazać, że jeśli jeszcze raz ją ruszysz, to osobiście oderwie ci jaja, a potem cię nimi nakarmi... - Al Sorna przerwał na chwilę, zaś gdy potem się odezwał w jego głosie słychać było sarkazm. - Chociaż mówi, że raczej przełkniesz to bez problemu. Cóż... Żegnaj, o Wielki Książę Piekieł. Do następnego spotkania.

z/t

Mefisto wyglądał raczej na znudzonego, aniżeli przejętego jakimś świętym orężem. Pokiwał głowę na słowa o potędze owych mieczy i spojrzał zdziwiony gdy Ezra skończył:
-To wszystko? - spytał zaskoczony, po czym dodał -Myślałem, że będą bardziej... imponujące. No, chyba, że posiadają coś jeszcze. Ale jak tylko tyle... trochę słabo. - rzucił wyraźnie... zasmucony niskim poziomem zdolności owych broni. Natomiast na prośbę Ezry kiwnął głową -Przyślę kogoś z 5 kręgu. Wtedy nawet twoja demonica będzie mogła trochę bardziej się rozerwać z kimś na jej poziomie. - rzucił rozbawiony, jednocześnie odpowiadając na nędzną w jego mniemaniu próbę obrazy, choć w sumie niezbyt się tym przejmując. On także zniknął, w chwilę po Ezrze. I tyle go widzieli.