Chatka maga

First topic message reminder :

Chatka postawiona u podnóży góry Hakobe przez pustelniczego maga. Nie jest ona niczym niezwykłym - zrobiona z ciężkich drewnianych bali, posiada dwa okienka i jedne drzwi, komin i dach pokryty strzechą, na modłę dawnych czasów. Ciężko przypuszczać, że ktokolwiek mieszka w środku i ma się dobrze na tym lodowatym odludziu. Wnętrze wyposażono skromnie, jednak znalazło się w nim wszystko, czego potrzeba. Stolik, krzesło, kominek, mała kanapa i kuchenny aneks, kilka poduszek i koców. Ścianą odgrodzono dwa oddzielne pomieszczenia - gabinet i sypialnię.

Zziębnięta dwójka wpadła do środka, a mężczyzna, który przytargał tu Torę szybko zamknął drzwi i głęboko odetchnął.
- Poczekaj chwilę ze ściągnięciem ubrań, napalę w kominku i zrobię herbaty. Odtajesz do tego czasu - rzucił przez ramię, już zajmując się układaniem szczap w kominku, w którym szybko zapłoną ogień. - Na jeden dzień tu zostaniesz, później ruszysz w swoją drogę. W tym czasie powiem ci, co się stało w w FT, pasuje ci? - zapytał, ściągając płaszcz oraz szalik, nie zdejmując jednak butów. Widać nie opłacało się to w tym klimacie.

MG

Tora znalazł wszystko, czego potrzebował, a nawet więcej. W łazience był dla niego przyszykowany zestaw ręczników oraz podszywana, gruba bluza, idealna na temperatury znajdujące się za oknem. Gdy wyszedł, Ea czekał na niego i gestem wysuszył jego włosy. Oboje doskonale zdawali sobie sprawę, że przeziębienie się jest najgorszym scenariuszem w tym odizolowanym miejscu. Do tego naczynia były pomyte. I tyle było z Torowego zaangażowania w sprzątanie po sobie. Ea z kolei nic nie powiedział, tylko usiadł przed rozpalajacym się kominkiem, najwyraźniej pilnując młodego ognia.
- Pogoda poprawi się dziś na tyle, byś mógł spróbować dotrzeć do jakieś pobliskiej wioski u podnóża góry - powiedział po chwili mag, wpatrując się w ogień.

Tora ucieszył się, że jako tako Ea przygotował mu wszystko do prysznica, ale z drugiej strony ponownie miał u niego dług wdzięczności. Sam Byakuton nie wiedział, kiedy będzie w stanie go spłacić, ale na pewno zamierzał... kiedyś... w przyszłości.

-Dziękuję. - powiedział chłopak, gdy mag osuszył mu głowę jednym gestem. Teraz przynajmniej się nie przeziębi... co zważywszy na jego stan ostatnimi czasy nie wróżyłoby zbyt dobrze na przyszłość. Tak czy inaczej, ze skupieniem słuchał słów, jakie czarodziej do niego wypowie. Szczerze mówiąc, dawny przedstawiciel Fairy Tail liczył na jakieś porady czy polecenia, związane z nauką magii, ale to, czego się dowiedział, także było przydatne -Rozumiem. Jesli nie będziesz miał nic przeciwko, udam się dziś do wioski, by wysłać jakoś informacje do gildii. - powiedział, po czym udał się szybko do swojego pokoju po swoje rzeczy. Raczej powinien mieć wśród nich kartkę i długopis, by poinformować Violet Pegasus o tym, gdzie się obecnie znajduje.

Następnie, był już gotowy praktycznie na wszystko. Czy to na lekcje, czy to podróż do wioski u podnóży Hakobe, by stamtąd wysłać jakoś wiadomość. Mimo wszystko, wolał z podróżą poczekać, aż Ea powie, że teraz jest najlepsza pora lub zwyczajnie spytałby się swojego gospodarza. A w międzyczasie... jeśli nic by nie przeszkadzało to Tora by trenował. Przy pomocy PWM Twór próbowałby stworzyć jak najmniejsze pudełeczko, tak jak ostatnio, acz tym razem, by było ono dokładniejsze. Koncentrowałby się na tym jak tylko mógł... wszak ta sztuka zafascynowała młodego czarodzieja.

MG

Ea pokiwał głową. Cóż więcej mógł zrobić. Przyjął do wiadomości, że Torashiro wybierze się do wioski, by poinformować o swojej sytuacji, a później... nie wiadomo co. Jednakże nie był to już interes mężczyzny by decydować o tym, co chłopaczyna ma ze sobą zrobić. Wszak był dorosły. Jednakże po dłuższej ciszy postanowił coś powiedzieć.
- Opowiedz mi, proszę, dlaczego dołączyłeś do Violet Pegasus - zapytał niezbyt nachalnie, wciąż wpatrując się w ogień, od czasu do czasu przyglądając się poczynaniom chłopaka. Szło mu znacznie lepiej, jak wczoraj, jednak wciąż brakowało pewnej precyzji. - Spróbuj zrobić z pudełeczka trójkąt - zaproponował Ea, przyglądając się wysiłkom Byakutona ze swoją zwykłą obojętnością.

Chłopak może nie powiedział wprost, co zrobi po wysłaniu listu, ale sam planował wrócić do Ei by pobierać u niego nauki. Sam natomiast do czasu wyjścia ćwiczył, próbując dojść do istnej perfekcji, choć wciąż daleko było mu do tego, co chciał osiągnąć. I wtedy usłyszał radę... a być może polecenie. Tak czy inaczej, Tora zajął się tym, niemalże natychmiastowo tworząc trójkąt równoramienny z pomarańczowo-złotej energii. Następnie dopiero próbowałby go zmniejszyć, a także przy okazji zmieniać jego parametry. Czy to raz tworząc trójkąt równoboczny, czy prostokątny, czy jakiś jeszcze inny, za każdym razem starając się stworzyć coraz mniejszy obiekt. Przy okazji, mógł w ten sposób zająć sobie myśli, zanim wreszcie odpowiedział na zadane mu pytanie.
-Jak już wspominałem, chciałem uzyskać informacje, dotyczące mojego mistrza. A słyszałem, że Violet Pegasus je posiada. To wszystko... - zakończył spokojnie, wciąż "bawiąc" się magią, jak wcześniej.

MG

Ea obserwował i na swój sposób uczył się zachowań Torashiro. A wbrew pozorom było co studiować i już po chwili zmagać chłopaka z pudełeczkiem mężczyzna westchnął z rezygnacją. To mogło być dłuższe, niż ktokolwiek mógł się spodziewać.
- Z pudełeczka trójkąt, nie nowy twór - skarcił go mag. Czy wyrażał się niejasno? Jaki był sens ćwiczenia, skoro można pójść na skróty? Żaden. Tak więc mag musiał zareagować... tylko czy to nie będzie za dużo dla chłopaka, który wyglądał i zachowywał się bardziej jak zbity pies? - Kim był twój mistrz? - zapytał jeszcze, nim wstał i ruszył do kuchni, by zrobić sobie herbatę.

-Mój błąd. - przyznał spokojnie chłopak, po czym ponownie wytworzył pudełko i próbował przemienić je w trójkąt. Fakt, miał pomysł na podobnego typu zaklęcie, ale nie ćwiczył ani nawet nie pracował nad nim. Ale jakiś pomysł już miał. Praktycznie powinien rozbić energię i złożyć ją ponownie, dlatego też próbował to zrobić. W międzyczasie, zdecydował się odpowiedzieć -Przygarnął mnie, gdy wieki temu wioska, w której się urodziłem została zniszczona przez smoki... czy tam smoka. Badał te gady i dlatego takie pogorzelisko było ciekawym obiektem badań. Z tego co opowiadał, tam mnie właśnie znalazł, a następnie wychował i nauczył magii. Minęło tak kilkanaście lat, po czym także i nasz dom został zaatakowany przez smoki. Wtedy przeniósł mnie tutaj. Podobno nazywany był Kreatorem. Na ile w tym prawdy? Nie mam pojęcia. - skomentował spokojnie, cały czas skupiając się na przemianie pudełeczka w trójkąt. Złotawa energia wirowała między dłoniami chłopaka co i rusz tworząc i zmieniając w miarę możliwości swoje formy.

MG

Ea przyglądał się poczynaniom chłopaka, gdy robił sobie herbatę. Wszystko w milczeniu. Przypuszczalnie tego milczenia będzie o wiele więcej, jeśli tylko brązowowłosy postanowiłby zostać dłużej. Upił łyk gorącego naparu i automatycznie się skrzywił. Następnie westchnął.
- Manipulacja energią w swojej podstawie jest tym, co właśnie próbujesz zrobić. Jednak dla tego ćwiczenia lepiej będzie, jeśli skupisz się na jej przekształceniu bez ingerencji w jej ilość i nie niszcząc jej, a spróbujesz ją przesunąć. To nieco trudniejsze - poradził mu Ea, ponownie siadając przy ogniu i powoli sącząc herbatę. Wysłuchał też, co do powiedzenia miał Byakuton odnośnie swojego mistrza. Przez chwilę na obliczu zielonowłosego pojawiła się zaduma. Czy kojarzył taką historię. - Jeżeli będziesz chciał, możemy poszukać w archiwach Lamii... - rzucił niezobowiązująco, wpatrując się w ogień.

Chłopak w ciszy próbował i próbował, słuchając i starając się dostosować do rad lub też poleceń Ei. Co tu dużo mówić. Po prostu próbował, licząc, że uda mu się osiągnąć to, czego chciał od niego mag. I choć większość jego koncentracji dotyczyła właśnie tej prostej zabawy na tak podstawowym poziomie jego magii, to jednak Tora potrafił również słuchać tego, co jeszcze było do niego mówione. I dlatego też się lekko zdziwił.
-Lamii? Masz na myśli, Lamii Scale? - zapytał, chcąc się upewnić, po czym dodał z westchnięciem, nie odrywając się jednocześnie od wcześniejszego zajęcia -Jeśli byłaby taka możliwość z chęcią bym poszukał. Wiem, że Violet Pegasus powinno mieć, nie wiem jak inne gildie. Oczywiście... jeśli nie byłoby to problemem. - zakończył z westchnięciem, kontynuując swoje próby przerobienia pudełeczka na trójkąt, a następnie tego trójkąta na inny trójkąt i kolejny, i kolejny, i pudełko, i znów trójkąt. Wszak i tak obecnie nic innego do roboty nie miał.

MG

Powoli acz sukcesywnie chłopak zaczynał uczyć się przekształcania sześcianu w ostrosłup. Ea w żaden sposób nie przeszkadzał mu w tym zadaniu, zajmując swój czas herbatą i dalszym wpatrywaniem się w ogień. Co w nim widział? Zasadniczo w tych wszystkich momentach stagnacji przypominał bardziej manekina, jak człowieka, a z tego stanu mogły wyciągnąć go tylko poczynania Tory. Kiwnął szybko głową, potwierdzając nazwę gildii. Lamia Scale... jak dawno tam nie był? Jak wiele się zmieniło?
- Teraz kula - poinstruował maga Ea, patrząc ukradkiem na jasne pudełeczko i formy, które przybierało. Zrobił to dokładnie w momencie, w którym zmiana zaczynała chłopakowi wychodzić już całkiem sprawnie. - Mam nadzieję, że tym razem nie zamierzasz nagle zmienić gildii - dodał nieco kąśliwie zielonowłosy, po czym napił się herbaty.

Byakuton siedział na sofie przed ogniem jeszcze z dwie godziny, nim Ea powiedział mu, że pogoda jest na tyle dobra, by mógł bez przeszkód wyjść na zewnątrz i nie zgubić się podczas swojej podróży.

Chłopak pracował z całych swoich sił i wykonywał polecenia Ei. Wszak rzadko kiedy (a praktycznie wcale) ma okazję ćwiczyć pod okiem jednego ze Świętych Magów. Dlatego praktycznie jego koncentracja była wyostrzona do granic możliwości przez cały ten czas. Praktycznie tylko reagował kiwnięciem głowy lub cichym potwierdzeniem na słowa czarodzieja, dopiero odzywając się jakoś więcej na temat zmiany gildii.
-Mam wobec nich pewne zobowiązania. Najpierw je muszę rozwiązać i spłacić swoje długi. Dopiero potem mogę jakoś myśleć na temat ewentualnej zmiany. - stwierdził tylko, po czym ponownie zajął się treningiem, do czasu, aż rzekomo mógł udać się wysłać list do gildii -Rozumiem. Wyślę jak najszybciej i zaraz wrócę. - powiedział tylko, po czym ubrał się ciepło, wziął trochę grosza na ewentualny wydatek pieniężny, kartkę i długopis, po czym udał się w stronę położonej niżej osady (o ile kojarzył drogę, jak nie, pyta się Ei), by stamtąd wysłać wiadomość dla Violet Pegasus, a następnie wrócić do chatki czarodzieja i powiedzieć, że wrócił.

MG

Ea też nic nie mówił. Kiwał głową, czasami lekko kręcił, sam wydawał się zajęty, choć nic wielkiego nie robił. Pokiwał również głową, gdy Torashiro zbierał się do wyjścia, nie mówiąc jednak ani słowa na temat powrotu chłopaka.
Tymczasem brązowowłosemu udało się dotrzeć do wioski, wysłać wiadomość i wrócić z powrotem, zanim zrobiło się całkowicie ciemno. Już na wstępie Ea wyprosił go za drzwi i kazał odbyć wieczorny trening, zanim jeszcze się rozebrał. Po powrocie, zziębnięty, dostał grzybowej zupy, Ea z kolei gdzieś zniknął.
Następnego ranka i przez kilka następnych dni Pegaz ćwiczył swoje zdolności transformacji oraz wychodził na wieczorny chłód, szukając drogi powrotnej. Powoli przyzwyczajał się do tych temperatur. Po trzech dniach chłopak opanował zmianę własnej energii na tyle dobrze, że Ea kazał mu ćwiczyć na wodnych bąblach, które okazały się o wiele trudniejsze i jak szybko się okazało pochłaniało straszne ilości energii. Pierwszy cel jednak został osiągnięty.

//PWM - Zmiana - nauczyłeś się dowolnie zmieniać kształt własnych tworów przestrzennych rozmiarów PWM. Zajmuje to chwilkę, jednak przyjęty kształt utrzymuje się do czasu zniszczenia tworu. Możesz zmienić tylko 1 twór jednocześnie.

Chłopak był szczęśliwy. Mimo zimnej pogody i niezbyt rozmownego nauczyciela udało mu się poznać coś nowego, a do tego przyzwyczajał się do temperatur zdecydowanie niższych niż w innych częściach Fiore. A nóż kiedyś mu się to przyda... albo chociaż zmysł orientacji w terenie. Tak czy inaczej życie dalej się toczyło. Chłopak wstał, ogarnął się z rana, wziął prysznic i zabrał się za trening na bąblach, jeśli były one dostępne, jeśli nie, to pozostało mu ćwiczyć na swojej magii. Nawet jeśli miałby ćwiczyć na dworze i ze Ścianą (C). A co mu tam. Próbować zawsze trza, a nóż coś nowego wyjdzie. Albo może Ea da mu jakieś polecenia bądź inne zadania do zrobienia i jakoś spędzi ten czas na pracy.

MG

Bąbli nie było, tak samo jak ponownie nie było Ei. Ostatnio bardzo często go nie było i nie mówił też, gdzie się wybiera. Czasami nie było go dzień, czasami prawie tydzień. Szczęśliwie zapasy w spiżarni były wystarczające, a drewno na opał starannie składowane za domem. Torashiro przeprowadził poranną toaletę i z biegu zabrał się za trening magiczny. Kto by chciał jeść śniadanie o normalnej porze!
Szybko przećwiczył zmianę korzystając ze swoich podstawowych umiejętności, po czym ciepło się ubrał i wyszedł na śniegi i mrozy północy. Nie uszedł daleko, gdy zobaczył zieloną czuprynę Ei zmierzającego ku chatce.

Rutyna dopadła chłopaka... co tu dużo mówić. Poranna toaleta, trening z przyzwyczajenia, nawet za śniadanie się nie zabrał. Nie pomyślał czy zwyczajnie z zaspania zapomniał? A może wszystko na raz? A w sumie czy to ważne? Zapomniał, to zapomniał. Kurde. Gdzie tu problem? Tak czy inaczej dostrzegł swojego obecnego mentora. Podszedł więc w jego stronę dość spokojnym krokiem, tak, by w razie czego nie musieć krzyczeć. A co chciał? Ano zagadać. Nie, żeby spodziewał się jakiejś długiej i elokwentnej odpowiedzi od świętego maga. Znał go chyba już aż nazbyt dobrze.
-Hej... - zaczął powoli, jakoś wciąż mając opory przed porzuceniem wszelakiego szacunku. Zwyczajnie dla kogoś tak wysoko usytuowanego, Tora nie mógł się przeboleć do tak... ludzkiej rozmowy. -Coś interesującego? Skąd wracasz? - rzucił kilka spokojnych pytań, bardziej chcąc się czegokolwiek dowiedzieć, aniżeli wyjść na wścibskiego. Dlatego jego ton nie był nachalny. Czuło się wprost, że były to rzucone jakby od niechcenia pytania, których jedyną funkcją była funkcja fatyczna, a więc rozpoczęcia, ewentualnie kontynuowania rozmowy.

MG

Tora ruszył w stronę zielonowłosego, który nawet nie próbował zmniejszyć tempa marszu. Zamiast tego wyminął chłopaka, który zdołał już zadać swoje pytania i jedynie gestem dłoni pokazał, by szedł z nim do chatynki. Najwidoczniej miał coś ważnego do powiedzenia. Gdy oboje znaleźli się w środku, Ea nawet się nie rozebrał, tylko przeszedł do kuchni i zaczął pakować różne rzeczy.
- Jest zgoda, byś skorzystał z archiwów Lamia Scale - powiedziała ponuro starszy mężczyzna, rozglądając się najpewniej za jakąś torbą lub plecakiem. Przeszedł do pomieszczenia, w którym zwykle sypiał i wrócił z obszernym, skórzanym plecakiem i zaczął do niego pakować prowiant oraz ubrania. Wiadomość była całkiem radosna dla Pegaza, wiec czemu Ea wyglądał na niezadowolonego. - Jednak zanim tam pójdziemy muszę sam złożyć wizytę w gildii. Jeszcze raz - dodał przez zaciśnięte zęby. To był chyba pierwszy raz, gdy Torashiro widział go tak wyprowadzonego z równowagi. - Możesz tu zostać, ale nie wiem, kiedy wrócę. Lepiej będzie, jeśli wrócisz do domu i tam będziesz ćwiczył to samo, co obecnie - zwrócił się już bezpośrednio w stronę swojego... wychowanka. Bo inaczej już nie był w stanie myśleć o młodym Byakutonie. Zatrzymał się na chwilę, patrząc na niego i wyraźnie się nad czymś zastanawiając, po czym pozostawił swoje pakunki i podszedł do kominka. Na półce nad paleniskiem znajdował się mały, błękitny kamień. Ea wziął go i wcisnął w dłoń osiemnastolatka.
- Jeśli przelejesz w niego energię powstanie wodna kula. Możesz z niej korzystać podczas treningów - powiedział, po czym wrócił do pakowania i gdy tylko skończył, wyszedł z chaty, na pożegnanie kładąc dłoń na ramieniu Tory. Do następnego razu.