Chatka maga

First topic message reminder :

Chatka postawiona u podnóży góry Hakobe przez pustelniczego maga. Nie jest ona niczym niezwykłym - zrobiona z ciężkich drewnianych bali, posiada dwa okienka i jedne drzwi, komin i dach pokryty strzechą, na modłę dawnych czasów. Ciężko przypuszczać, że ktokolwiek mieszka w środku i ma się dobrze na tym lodowatym odludziu. Wnętrze wyposażono skromnie, jednak znalazło się w nim wszystko, czego potrzeba. Stolik, krzesło, kominek, mała kanapa i kuchenny aneks, kilka poduszek i koców. Ścianą odgrodzono dwa oddzielne pomieszczenia - gabinet i sypialnię.

Zziębnięta dwójka wpadła do środka, a mężczyzna, który przytargał tu Torę szybko zamknął drzwi i głęboko odetchnął.
- Poczekaj chwilę ze ściągnięciem ubrań, napalę w kominku i zrobię herbaty. Odtajesz do tego czasu - rzucił przez ramię, już zajmując się układaniem szczap w kominku, w którym szybko zapłoną ogień. - Na jeden dzień tu zostaniesz, później ruszysz w swoją drogę. W tym czasie powiem ci, co się stało w w FT, pasuje ci? - zapytał, ściągając płaszcz oraz szalik, nie zdejmując jednak butów. Widać nie opłacało się to w tym klimacie.

Fakt, Tora mógłby w obecnym stanie zostać zwyczajnie porzucony i zostawiony na pastwę losu, by ten łaskawie mógł umrzeć szybciej bądź wolniej, w zależności od humoru fatum. Obecnie Byakuton mógł być tylko wdzięczny, że otrzymał gościnę od kogoś, kto zupełnie go nie znał. Szkoda, że w obecnym stanie podziękowanie mogłoby być dość... dziwne. Oczywiście, Tora to zrobi... tylko jak wyzdrowieje i będzie się już zbierał. W chwili obecnej wolał skupić się na tym, by odpowiedzieć Ei na jego pytanie... czy też raczej prośbę. -Aio-san... zaufała mi. Uwierzyła w historię, w którą ja bym najpewniej miał problem w uwierzeniem, gdybym nie był jej członkiem, dała mi dom i wiedzę o tym świecie, świecie, którego nie rozumiałem, który był dla mnie nowy. Potrafiła mnie zrozumieć, wysłuchać. Ceniłem ją... bardzo. - zakończył swą wypowiedź, próbując zawrzeć w niej wszystko to, co najważniejsze. Nie myślał nad tą odpowiedzią, poszedł za głosem sumienia, tak jak coś mu w głębi podpowiadało. Może nie była to najgenialniejsza wypowiedź, ale zawsze jakaś.

MG

Ea z pewnością nie widział powodów do tego, by mu dziękować, kiedy samemu najpierw doprowadził chłopaka przed swoimi oczami do stanu, który lekko można było określić złym. Bardziej byłby zadowolony, gdyby chłopak po prostu następnego dnia poczuł się lepiej, ale to mogło być dalekie od prawdy, więc w chwili obecnej nie pozostawało nic innego, jak dać mu kąt do spania i możliwość skupienia się na czymś innym, jak własne błędy.
- Takano zawsze była... zbyt ufna. Może właśnie to doprowadziło do tej sytuacji... - mruknął w odpowiedzi Mag, przypominając sobie różne sceny ze swojego życia. - Zastanawia mnie jedno. A może bardziej ciekawi. Jakie życie wiodłeś, zanim dołączyłeś do gildii? - z pozoru niewinne pytanie kryło w sobie więcej, niż można przypuszczać. Skoro Takano uwierzyła mu w jakąś niestworzoną historię, musiało być ono... ciekawe. Bardzo ciekawe.

Chłopak właśnie był wdzięczny za chociażby to miejsce do spania. Leżał spokojnie, wsłuchując się w słowa reakcji czarodzieja. O ile pierwsze zdanie potraktował dość obojętnie, jako wyrażenie swoistej opinii, tak drugie było dla Tory lekko... problematyczne. Nie lubił o tym gadać, ale z drugiej strony sam się o to prosił. Delikatnie westchnął, po czym zaczął opowiadać, zaczynając jednak wpierw od krótkiego stwierdzenia, kończącego kwestie dotyczące Takano -Być może - po czym spojrzał gdzieś za Eę, przypominając sobie wydarzenia z tamtego pamiętnego dnia, ostatecznie decydując się jednak na wyjawienie tej historii -Nie pochodzę stąd. - krótko rozpoczął swoją opowieść -Dokładniej rzecz ujmując, nie pochodzę z tych czasów. - sprecyzował po krótkiej chwili, by następnie kontynuować -Urodziłem się jakieś 400 lat temu, za czasów smoków. Wychowywał mnie Kenkon Mahou. W momencie, gdy zaatakowały nas smoki przeniósł mnie do przyszłości... Wylądowałem tutaj pięć lat temu. To właśnie Fairy Tail było gildią, która mnie przygarnęła i pokazała ten... nowy świat. - mówił to wszystko bez jakiegoś zbędnego zająknięcia czy długich rozmyślań. Była to prawdziwa historia, acz stosunkowo dziwna i nawet będąc w świecie magii, Byakuton miałby problem w uwierzenie w coś takiego, gdyby sam nie został wybrany jako cel Chronologii swojego wujka.

MG

Ea słuchał z cichą konsternacją, co takiego niezwykłego do powiedzenia miał Torashiro i... Nieco się zawiódł. Czy była to historia, w którą ktoś doświadczony by nie uwierzył? Z drugiej strony Takano była młoda, Tora - jeszcze młodszy i patrzyli na takie historie też nieco inaczej. Dla niego informacja, że chłopak był z przeszłości nie robiła zbyt wielkiego wrażenia poza samym faktem tego, że jego nauczyciel musiał być całkiem potężny. Jednak przy tak wielkiej różnicy czasowej nic dziwnego, że chłopak uznawał Fairy Tail za dom... Twórca Morza zamyślił się.
- Myślę, że gdybyś wyjaśnił wszystko mistrzowi Violet Pegasus tak, jak zrobiłeś to mnie, otrzymałbyś odpowiedzi - stwierdził powoli Ea, przypatrując się chłopakowi. - Teraz odpoczywaj, jesteś zmęczony. Sen dobrze ci zrobi.

Chłopak jednak myślał zupełnie inaczej. Nawet w świecie magii, tak popularnej i spotykanej niemalże na każdym kroku, podróż w czasie nie była czymś popularnym. W praktyce Tora nie słyszał o czymś takim odkąd przybył do tych czasów i jakoś przez te 5 lat tylko utrwalił się w tym przekonaniu. Nie wiedział jak Ea zareagował, ale najpewniej dlatego, że zaczynał być śpiący, a ból głowy jakoś nie pomagał w koncentracji. Usłyszał niby słowa potężnego maga, ale mógł odpowiedzieć tylko krzywym uśmiechem i krótkim komentarzem -Prawdopodobnie... mówiłem już, że jestem idiotą... chyba - powiedział przechylając lekko głowę w bok (może w stronę okna, jeśli takowe było). Powoli odpływał. Wśród tego irytującego bólu głowy i pesymistycznych myśli, znalazła się jednak jakaś taka... cicha nutka spokoju.

Tora spał... śnił... obecnie znajdował się na ścieżce, czystej, jasnej, złotawej, energetycznej ścieżce, zawieszonej gdzieś w pustce. Mrok zewsząd nie napawał optymizmem, zwłaszcza, gdy jedynym źródłem światła, zdawała się być ta droga, na której czarodziej się znalazł. Cóż więc mu pozostało? Samotna wędrówka przez nicość. Gdyby się odwrócił, dostrzegłby, że ścieżka za nim... znika. Uczucie podobne do wędrówki przez czas poprzez Chronologię. Szedł tak... otoczony niczem, gdy nagle coś usłyszał. Najpierw cichy pisk, potem narastający, coraz bardziej wrzynający się w umysł, skupiający swój ból na skroniach, gdy nagle... przerodził się w ogłuszający ryk... smoczy ryk. W tym momencie, mag po prostu leżał już i ból był już nieznośny. Krzyk cierpienia rozległ się w nicości...

Torashiro ocknął się gwałtownie, niemalże od razu się podrywając do góry, gdy nagle ból głowy przypomniał mu, by nie wykonywał aż tak gwałtownych ruchów. Powoli otworzył oczy, by rozejrzeć się, jak teraz wyglądało to pomieszczenie, teraz, gdy czuł się trochę lepiej.

MG

Nagłemu przebudzeni chłopaka towarzyszył chłodny i nieco zdziwiony wzrok maga. Siedział on w fotelu, tak, jak zapamiętał Tora, tylko przykryty kocem. Czytał cieniutką książkę w półmroku szarego poranka.
- Śnił ci się jakiś koszmar? - bardziej stwierdził niż zapytał Ea, po czym odetchnął głębiej - Jak się czujesz? Masz siły wstać? - zapytał, odkładając książkę na stoliczek, po czym podszedł do Tory i przyłożył dłoń do czoła. Spoważniał. - Wciąż masz temperaturę... leż, przyniosę ci coś ciepłego - powiedział bezdyskusyjnym tonem i wyszedł, zostawiając otwarte drzwi by w razie czego mieć na maga oko. Sam Byakuton mógł poczuć przyjemny zapach jakieś ciężkiej, kremowej zupy.

Chłopak chwilę dochodził do siebie, przetwarzając wszystkie dane, jakie otrzymywał w chwilę po przebudzeniu. Wciąż nie czuł się dobrze, chociaż mógł odpowiedzieć magowi, gdyby ten dał mu trochę więcej czasu na reakcję. Chociaż... wtedy mógłby się rozgadać, a lepiej byłoby, by Tora teraz odpoczywał -Tak jakby... - krótko odpowiedział na pierwsze stwierdzenie, aniżeli pytanie potężnego maga, po czym zdecydował się poruszyć następne kwestie -Trochę lepiej, ale chyba nie aż tak. - powiedział, patrząc tępym wzrokiem w dół, jakoś w połowę odległości między Eą a Byakutonem. Po chwili jednak... święty mag opuścił pomieszczenie, by coś przynieść członkowi FT, który mimo zaleceń, jeszcze się nie położył. Trwał tak w półsiadzie, pół leżeniu, jakby zawieszony bez sensu w tym miejscu. Ból głowy irytował... otumaniał. Głęboko oddychając, mag poczuł zapach zupy. W sumie chyba był trochę głodny... ale nie chciałby nadużywać gościnności. I tak czuł się już głupio, że ktoś taki jak Ea, zajmuje się nim.

MG

Po chwili Ea wrócił z małą miseczką ciepłej zupy, którą wręczył chłopakowi. Pachniała ziołami i grzybami. Problem, jeśli Tora ich nie lubił, ale specjalnie nie miał wyboru. W końcu spał i jadł za darmo.
- Usiądź i zjedz, powinieneś poczuć się nieco lepiej - stwierdził mag, ponownie siadając na fotelu. Zajął się czytaniem książki do czasu, aż młodszy mag skończy jeść, po czym zabrał od niego miskę. - Dalej masz wyrzuty wobec siebie samego? - zapytał spokojnie, splatając ręce przed sobą i przypatrując się chłopakowi. Ciężko było stwierdzić, co chodzi mu po głowie.

Chłopak trwał tak i trwał, aż nie dostał zupy. Ustawił się tak, by jakoś się nie zakrztusić i w miarę normalnie zająć się konsumpcją strawy, która swoją drogą była dla niego niezwykle nostalgiczna, zwłaszcza, jeśli chodziło o sam aromat. Wszak wciąż większą część swojego życia spędził z dala od "cywilizacji" mieszkając tylko ze swoim "wujkiem" gdzieś w lesie, więc grzyby i zioła były na porządku dziennym do jedzenia. Nawet delikatnie się uśmiechnął, jednocześnie tuż przed pierwszym łykiem mówiąc do maga -Dziękuję. - w chwilę po tym, spokojnie zaczął jeść. Nie śpieszył się, uważał by się nie sparzyć, choć wolał zjeść, póki danie było ciepłe, wszak wtedy jest najlepsze. Gdy więc Ea zabrał mu miskę, Tora ponownie powiedział -Jeszcze raz dziękuję i przepraszam za kłopot. - powiedział z wyraźną nutką żalu i smutku w głosie, po czym, słysząc pytanie czarodzieja spuścił wzrok i zacisnął zęby. Przez sen i dość niedawne obudzenie tak bardzo tego nie odczuwał, ale teraz... ponownie to do niego wróciło. Nawracające się, usilnie powtarzane w myślach dwa słowa: "Jestem żałosny". Zamiast jednak na nich się skupił, skoncentrował się na tym, by odpowiedzieć Ei -Taa... - rzucił, po czym ponownie zacisnął zęby i prawą dłoń w pięść w nieświadomym odruchu gniewu... gniewu na samego siebie.

MG

Ea machnął ręką na te podziękowania, najwidoczniej nie uważając, że mu się należą. Tkwił chwilę w bezruchu, zastanawiając się nad czymś, a następnie odetchnął.
- Nie masz za co dziękować. To normalne zachowanie. Gdybyś był kłopotem spałbyś za progiem - odparł mrukliwie, najwidoczniej nieprzywykły do takich słów z ust innych ludzi. Może i było w tym coś więcej, jednak ciężko było go rozgryźć. Pewne było jednak, że był słowny i pojawiło się to w jego jedynym oku - Tora spałby na zewnątrz, na mrozie, gdyby Ea uważał go za kłopot. - Dawno z nikim normalnie nie rozmawiałem, a ci starcy ze świątyni rozmowni nie są. Uznajmy więc, że płacisz mi za swój pobyt tutaj, tylko w inny sposób - stwierdził rzeczowo, już nie patrząc na maga, a przeglądając książeczkę, w poszukiwaniu jakiegoś ciekawszego rozdziału. - Skup się i stwórz... w sumie jaką magią operujesz, chłopcze? - zapytał, unosząc wzrok znad książki. Było to pytanie, na które warto było sobie odpowiedzieć. Czym tak na dobrą sprawę posługuje się chłopak? - Lub też inaczej. Czułeś kiedyś magię?

Chłopak spokojnie wysłuchał słów maga i... nie wiedział jak zareagować na to, że gdyby faktycznie Tora był problemem to rzeczywiście by spał za progiem. Było to lekko przerażające i zaskakujące, jednakże było to tylko przeczucie, że coś takiego byłoby prawdą. Byakuton mógł tylko czuć ulgę, że Ea nie traktował go jako kłopot. W sumie, czarodziej nawet uspokoił sumienie członka Violet Pegasus, że jakoś się odpłaca Ei za gościnę. Spokojnie przyglądał się jak mag przegląda książkę, by następnie usłyszeć z jego ust dwa pytania. Pozornie proste, ale jednocześnie w pewien sposób... trudne. Tora chwilkę się zastanowił, po czym postanowił udzielić swojej odpowiedzi -Energetyczna Kreacja... ewentualnie Magiczny Twór. Obie nazwy są poprawne... chyba. - krótko skomentował temat swojej magii, po czym spojrzał w oko rozmówcy i dodał -Nie wiem... chyba nie. Nie przypominam sobie. - odpowiedział zgodnie z prawdą, uważnie oczekując na reakcję Świętego Maga.

MG

Ea potarł z zamyśleniem brodę. Było w jego spojrzeniu coś, co mogło intrygować młodego maga. Poza wiedzą i doświadczeniem, kryła się w nim iskierka rozbawienia. Czyżby pytanie, które przed chwilą zadał, miało prowadzić do zadania? Odetchnął, wyprostował się w fotelu i skupił całą swoją uwagę na chorym chłopaku, z nieznacznym uśmiechem na ustach.
- Magia jest dookoła nas. W powietrzu. A jej cząsteczki swobodnie wnikają do zbiorników magii i są z nich usuwane w procesie, który możemy nazwać magią. Nie znaczy to jednak, że tylko w przypadku rzucania czarów jesteśmy w stanie dostrzec
"magię". Co prawda uległa już ona przekształceniom, jednak nie odbiega to zbyt daleko od prawdy - mówił spokojnym i wyraźnym tonem. Była to ogólna wiedza, więc prawdopodobnie Tora już to wszystko wiedział, jednak przypomnienie nigdy nie było złym pomysłem. - W każdym razie, jak powiedziałem, te cząsteczki wnikają do zbiorników i tam są magazynowane. Ciężko jednak odczuć, jak magiczna energia jest odzyskiwana, ponieważ z reguły dzieje się to podczas odpoczynku czy snu. Czy wiesz, czym jest magia? - spytał niezmiennym tonem, nie kryjąc w tym pytaniu żadnej podchwytliwej odpowiedzi. Proste pytanie, prosta odpowiedź. Krok po kroczku przekaże chłopakowi wszystko, co chciał.

Młody mężczyzna uważnie słuchał słów maga, choć praktycznie wszystko, co on powiedział, chłopak wiedział. Jednak czasami trzeba coś powtórzyć, chociażby po to, by nie zapomnieć. Dlatego też Tora w żaden sposób nie zamierzał zakłócić monologu, wygłoszonego przez Eę. Spokojnie pozwolił mu skończyć, a gdy ten zadał mu pytanie, minęła chwilka, zanim czarodziej VP odpowiedział. Pytanie było tak proste, że niemalże prosiło o jakiś haczyk. Ostatecznie jednak Byakuton zdecydował się odpowiedzieć na to pytanie tak, jak mu najszybciej przyszło na myśl. -Magia jest siłą, która umożliwia magom wykonywanie czynności i działań, zwykle niedostępnych dla przeciętnych ludzi. - odpowiedział spokojnie, tak, jak sobie przypomniał, po chwili dodając -Oczywiście, w procesie wykorzystujemy naszą energię magiczną zawartą w zbiornikach. - ot tak, by zakończyć całą kwestię. Może coś pominął, może Ea znał inną definicję, grunt, że chociaż coś wiedział... w końcu gorzej raczej być nie może, nie?

MG

Cisza jaka zapadła po pytaniu nie była nerwowa lub ponaglająca. Była raczej życzliwa, bo właśnie takie uczucia płynęły od Ei. Co prawda na jego twarzy nie było uśmiechu, siedział sztywno wyprostowany i bacznie obserwował Torę, jednak nie było czuć z jego strony żadnej presji. Do tego nie wyglądał na złego lub zawiedzionego. Bardziej na zaciekawionego.
- Zasadniczo masz rację. Magia jest siłą. Czyli energią. A energię można dostrzec lub poczuć - odpowiedział po chwili, kiwając głową. - Bardzo często też zmieniana jest w inny rodzaj energii dzięki naszym umiejętnościom. Potrafimy wytworzyć elektryczność, światło, ogień. Jednak wracając do sedna, magia jest dookoła nas i zrozumienie jej natury pozwala na jej lepsza kontrolę. Stwórz malutkie pudełko dzięki swoim umiejętnościom - poprosił Ea, dalej przypatrując się chłopakowi, a w szczególności jego dłoniom. Sam mag miał splecione ręce.

Chłopak był szczęśliwy tą neutralną atmosferą, jaka panowała między magiem a Eą. Nie czuł ani presji, świadczącej o nerwowej atmosferze, ani nawet o jakiejkolwiek poganiającej aurze. Zwykła, spokojna otoczka do rozmowy. Tora mógł być tylko szczęśliwy, że czarodziej w żaden sposób nie wyrażał swojego niezadowolenia, jeśli takowe w nim było. Po chwili spokojnie wyjaśnił kwestie, jaką podjął i... kazał mu stworzyć niewielkie pudełeczko. Cóż... Byakutonowi nie zostało nic innego. Będąc w tej swojej półleżącej pozycji skierował dłonie do siebie, zostawiając między nimi naprawdę niewielki obszar, by tam za pomocą swojej energii magicznej wytworzyć niewielkie, sześcienne pudełeczko (Twór (PWM)). Próbował jednocześnie wytworzyć u "góry" swoista ruchomą ścianę, by dało się ją otworzyć. Powinno wyjść... chyba... raczej... może... Niezależnie jednak od wyniku, wypadałoby jeszcze coś powiedzieć -Proszę. - w sumie chyba nie miał nic do dodania.