Ashton

Liczba postów : 36 Dołączył/a : 05/04/2014

Imię: Ashton
Pseudonim: Ash, Krwawy Malarz
Nazwisko: Meyers
Płeć: Mężczyzna
Waga: 63kg
Wzrost: 181cm
Wiek: 18
Gildia: Szczury
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Brak
Klasa Maga: 0
Wygląd: Świat jest idealnie artystyczną całością. Zgodnie z tą ideą wygląd jego mieszkańca musi uzupełniać doskonałość niezmierzonej nicości. Takie założenia każdy może interpretować inaczej, a sam Ashton postrzega to jako przymus dbania o swój wizerunek – zewnętrzny jak i duchowy. W tym wątku skupię się na tym pierwszym zagadnieniu. Otóż aparycja osiemnastolatka jest bardzo różnorodna i kreatywna. Średniej długości włosy porozrzucane po całej głowie, zmieniają odcień w zależności od humoru użytkownika – od ciemnopomarańczowego w przypadku złości do lekko-błękitnego w czasie dobrego nastroju. Wygląda to bardzo efektownie, a w szczególności podczas huśtawki emocjonalnej. Wówczas widać gołym okiem, że fryzura jest modyfikowana magicznie. Poza tym, uwagę skupiają naturalnie przymrużone oczy o ciemnozłotej barwie. Przenikliwie spoglądając na świat, dodają uroku i tajemniczości osobie osiemnastolatka. Lekko zadarty nos i trójkątny kształt szczęki dopełniają deskrypcji twarzy.
Podobno ideałem kobiet są mężczyźni wysocy i dobrze umięśnieni. Do tej perfekcji malarzowi brakuje dosyć sporo, aczkolwiek nie można powiedzieć, że przypomina typowego cherlaka. Koniec końców wyrobił trochę rzeźby w okresie treningów na siłowni. Choć ta w związku z zaprzestaniem ćwiczeniem nie odznacza się w taki sposób, jak chociażby rok temu. A wzrost, nic szczególnego. Ot trochę ponadprzeciętne sto osiemdziesiąt jeden centymetrów. Natomiast waga, nie przekracza sześćdziesięciu pięciu kilogramów. Całkiem przyzwoicie, prawda? Warto wspomnieć też o jasnej cerze, która kontrastuje z kolorowymi odcieniami stroju i fryzury, jakie prezentuje.
Ubiór, czyli problem każdej dziewczyny... i jego zresztą też. Przecież jako artysta musi wyrażać swoje emocje w każdy możliwy sposób. Tyczy się to także kolorystyki i rodzaju strojów. Zwykle miesza elegancję z nutą chaosu – ciemnokrwisty płaszcz z wysokim kołnierzem zapinany na trzy, bogato zdobione i otoczone pozłacaną nitką guziki. Dodatkowym zapięciem jest luźny pas, owijający się wokół talii. Pod to wkłada białą koszulę o delikatnie szarym zabarwieniu i krawat. Spodnie galowe, aczkolwiek odpowiednio luźne o jasnobrązowym kolorze. Typ butów podobny jest do lakierek połączonych z koturnami – oryginalnie i zaskakująco. Do całego kompletu dokłada śnieżnobiałe rękawiczki.
Nie do każdej sytuacji wspomniane odzienie pasuje. Czasem trzeba włożyć coś bardziej... sportowego. Otóż to, na niektóre wyprawy wybiera z garderoby bardziej praktyczne zastosowania. Czarny, obcisły longsleeve, skórzana kamizelka i bawełnie dresy z kilkoma kieszeniami. Typowe trepy ze skóry krokodyla. Do tego morowy kapelusz i gotowe.
Charakter: Barwne postacie zawsze mają barwne osobowości. Artysta o bardzo niecodziennym podejściu do społeczeństwa kryje w sobie wiele rozmaitości, których nie sposób wymienić i opisać. Jednakże jest kilka cech, które wznoszą się na wyżyny i wpływają na zachowanie postaci istotniej niż pozostałe. Pierwszą jest z pewnością wyluzowanie, którego u wielu osób brakuje. Ashton do prawie wszystkiego podchodzi z dystansem, rzadko angażuje się w akcje. Co innego jeśli chodzi o sztukę. Malarstwo czy pisarstwo – dwie dziedziny będące filarami jego egzystencji, które codziennie pielęgnuje i troszczy się jak o własne dzieci. Gdy tylko zapali się żarówka w głowie i pojawi nowy pomysł, porzuca wszystko co dotychczas robił i biegnie pędem do pracowni, by tylko zdążyć z inicjatywą i zobrazować powstałą myśl. A ma do tego niesamowity talent. Pisze bardzo ciekawe powieści i nowele, a jeszcze lepiej maluje, w szczególności portrety i krajobrazy. Toteż jego małe mieszkanko wypełnione jest przeróżnymi malunkami. Druga cecha ceniona zresztą przez wielu to stoicki spokój. Naprawdę trzeba się wysilić, by wytrącić nastolatka z równowagi. Nawet obelgi co do jego sztuki przyjmowane są z obojętnością, chociaż... lepiej nie powiedzieć o kilka słów za dużo, bo nie bez powodu osiemnastolatek ma pseudonim Krwawego Malarza. Jednakże ten przydomek zna niewielu, głównie przez list gończy, z jakim musiał się trudzić przez trzy miesiące. Ale to zupełnie inna historia, przeszłość. Co dalej? Skłonność do pięknych kobiet? Chyba wszyscy faceci w jego wieku przepadają za urokami płci pięknej. To też w końcu źródło harmonii, w postaci pięknej powłoki zewnętrznej. Takie podejście ma do dziewczyn – uważając je za cud natury. Więc pomaga im gdy może, zwykle nie oczekując niczego w zamian. Muszę dodać, że chłopak nie przepada za żadną z dostępnych gildii. Choć bardziej stawia się po stronie dobra, to Fairy Tail czy Lamia Scale są wcale nie lepsze niż pozostałe organizacje jak Grimoire Heart czy DHC. Oczywiście istnieją między nimi granice, aczkolwiek wszystko sprowadza się do pieniędzy i rozgłosu – a na tym zależy wszystkim gildiom. Nie lubi wtapiać się w szary tłum – w jakiś sposób zawsze musi się wyróżnić. Czy ubiorem, czy też zachowaniem – nie ścierpi dołączenia do części nudnego społeczeństwa. Swój świat stara się zabarwiać, przewracać nim do góry nogami, mieszać niczym w kotle, byleby tylko uniknąć żałosnej rutyny. Jego opanowanie nie wiążę się jednak z niechęcią do adrenaliny. Przeciwnie, pomimo słomianego zapału i małego zaangażowania potrzebuje choćby małej dawki adrenaliny. Wypad w góry? Wyprawa w nieznane? Coś co niesie ze sobą nawet najmniejszy dreszczyk emocji.
Samotność. To druga rzecz, której osiemnastolatek unika niczym ognia. Do tworzenia dzieł potrzebuje nie tylko swojej wyobraźni, ale też natchnienia, swojej własnej muzy. Toteż bywa bardzo romantyczny, potrafiąc zdobyć serce niejednej kobiety. A no właśnie, jak u niego ze sprawami sercowymi? Spotykał się z kilkoma panienkami, aczkolwiek nigdy nie przyniósł im tego, czego pragnęły – zaspokojenia erotycznych żądzy. Teraz już na to dojrzał, aczkolwiek w wieku szesnastu czy siedemnastu lat – nieśmiałość i wstydliwość jaką zachował po prostu mu na to nie pozwoliły.
Kontakt z innymi ludźmi nie sprawia większego problemu. Łatwo nawiązuje przyjaźnie, błyskawicznie wymyśla tematy do rozmowy, a jeśli ktoś dzieli z nim pasję artystyczną, to potrafi z taką osobą przesiedzieć całe dnie i noce. Naturalnie o wiele bardziej woli towarzystwo kobiet. Są one wrażliwsze i bardziej dojrzałe emocjonalnie, co młodzieniec bardzo ceni. Oczywiście nie można powiedzieć, że nie prowadzi konwersacji z rówieśnikami. Wśród nich znajduje się przecież mnóstwo przyzwoitych osób.
Zainteresowania. Każde jakieś ma. Poza wspomnianym zamiłowaniem do sztuki, w tym także muzyki, od dziecka zachwycał się podróżami. Choć sam nie odwiedził choć połowy miejsc, jakie chciałby, to fascynuje się literaturą podróżniczą i wykorzystuje każdą okazję, by wyrwać się z miasta. Poza tym interesuje się historią królestwa Fiore oraz jego miast. Lubi porządnie podjeść, najlepiej wykwintne potrawy w drogich restauracjach. Pomimo małego budżetu, żarcie musi być zawsze dobre!
Nie można też zapomnieć o charakterystycznej dla niektórych artystów skłonności do zmian. Otóż potrzebując coraz to nowych inspiracji, stara się zmieniać miejsce zamieszkania, a cecha ta wiążę się także ze zmiennością decyzji. Chociaż obietnice dane innym stara się spełniać, to w przypadku wymiany poglądów, łatwo ulega przeredagowaniu swoich opinii przez innych, zwykle za pomocą zwykłej umiejętności retoryki.
Historia: 1) Początek

Wszystko musi się gdzieś zacząć. Niektórzy rodzą się w zamożnych arystokratycznych rodzinach, inni wychodzą z łona biednej i schorowanej matki. Zwykle łączy ich jedno – narodzone dzieci to owoc pięknej miłości. W przypadku małego Ash'a była bardzo podobnie. Rodzice trudzili się jako artyści, tworząc dwuosobową kapelę muzyczną zdobywali fanów w okolicy oraz zgromadzali takie pieniądze, by zapewnić sobie godne życie. Od najmłodszych lat starali się nakierować swojego syna na drogę sztuki – od przedwczesnych lekcji rytmiki do wynajmowania szeregu nauczycieli. Skończyło się na tym, że pięciolatek trafił do specjalnej grupy w Akademii Sztuk Pięknych – miejskiej szkoły, największej dumy obecnych mieszkańców. Została ona wybudowana kilka lat temu i dotąd działa bardzo prężnie, wyróżniając się jako jeden z głównych ośrodków kultury w całej północnej części królestwa. Niestety, nawet przystosowany pod niego program nauczania nie mógł wyzwolić z chłopca odpowiednich dźwięków. Z czasem para zaczęła zdawać sobie sprawę z tego, że synek nie odziedziczył talentu po familii. Pozostała jedynie cząstka nadziei na to, iż w przyszłości obudzi się w nim piękny i czysty głos.

2) Sztuka

Miasto było w stu procentach nastawione na sztukę. Toteż zdecydowana większość ludności to muzycy, pisarze, poeci czy rzeźbiarze. Aby wyróżnić się z tego tłumu przeróżnych twórców, potrzeba było mieć naprawdę spore umiejętności. I te objawiły się w Ashtonie, gdy w wieku ośmiu lat pierwszy raz wziął udział w zajęciach z zakresu malowania. Nauczyciele mogli tylko się przyglądać, jak młodociany maestro tworzy na plakatach rzeczy wręcz niewyobrażalne. Tak jakby odtworzył obraz z pamięci za pomocą kilku pociągnięciom pędzla. Ostatecznie rodzina mogła być zadowolona z wyniku swoich starań. Pomimo wcześniejszego naciskania na wokal, zgodzili się wysłać chłopaka na kurs przygotowawczy, trwający w tych stronach, aż dwa lata. Tak rozpoczęła się przygoda z rysunkami. Naturalnie Ash bił rówieśników na głowę. Przedstawiał tak wysoki poziom, że praktycznie wykładowcy mogli przekazywać mu wiedzę teoretyczną – o technikach i sposobach malarstwa. Tylko czy naprawdę potrzebował kierunków, jakimi mógł podążać. Wystarczyła sama wyobraźnia, by stworzyć coś harmonijnie pięknego. Nikt jeszcze nie wiedział, że takie cuda ludzie w jego wieku mogą wyczyniać tylko i wyłącznie za pomocą magii. Ta wcale tak łatwo nie chciała się ujawnić.

3) Samodzielność

Wiek młodzieżowy to podobno najlepszy okres w życiu każdego człowieka. Mam na myśli lata od dziesiątego do osiemnastego roku życia. Lecz w przypadku Ashtona, najwięcej działo się pod koniec tej mieszaniny. Początki wiązały się z doskonaleniem swoich zdolności artystycznych, częstych pobytów w pobliskiej metropolii Oak oraz pomaganiu w przygotowaniach piosenek dla rodziców. To ciekawe! Już jako dwunastolatek pisał teksty, które później wykorzystywali w swoich koncertach. Zwykle nie miały odpowiedniej formy sylabicznej, aczkolwiek po kilku poprawkach aspirowały do wielkich hitów. W taki sposób na świat wychodziła kolejna ciekawa umiejętność nastolatka, jaką było pisarstwo. Jego skali nie można porównać do poziomu malowania, aczkolwiek niektóre opowiadania zasługiwały na pochwałę. Z czasem pomaganie rodzinie nie wystarczało. Chciał tak szybko się usamodzielnić i własnoręcznie zarabiać, że zaczął publikować felietony i sprzedawać namalowane obrazy, które zresztą schodziły jak świeże bułeczki. Takim sposobem dorobił się niezłej sumki, którą miał przeznaczyć na wyprawę dookoła świata. Ostatecznie całą sumę przeznaczył na wsparcie powoli rozpadającej się już akademii. Niektórzy żartobliwie oceniali, że klęska szkoły jest związana z tym, iż mały Meyers wykradł zdolności z kolegów i stworzył własną, perfekcyjną koncepcję. Oczywiście były to tylko zwykłe, wyssane z palca pogłoski. Coraz jednak częściej rozmawiano o grupie magów, stacjonujących w miasteczku. Podobno szukali tutaj osób, które mogłyby połączyć zamiłowanie do sztuki ze sztuczkami magicznymi.

4) Magia

Poszukiwania drużyny czarodziejów nie trwały długo. Szesnastoletni już Ashton sam zgłosił się na ochotnika, by poddać się eksperymentowi, mającemu na celu wyzwolenie mocy magicznej z duszy testera. Przygotowania do doświadczenia postępowały bardzo powoli. Przede wszystkim chciano wyeliminować uboczne skutki transmutacji, jednakże ze względu na koszta, porzucono tę myśl i skupiono na głównym zadaniu. W taki o to sposób młodzieniec znalazł się na stole operacyjnym, otoczony przez mężczyzn trzymających tajemnicze kamienie. Chwilę potem chłopakowi podano środki usypiające, po których zasnął jak niedźwiedź.
Ze śpiączki wybudził się dopiero po dwóch tygodniach. Zmiany jakie w nim zaszły przeszły oczekiwania dosłownie wszystkich. Nawet rodzice go nie poznali. Ba! Sam siebie nie rozpoznawał. Urósł dobre pięć centymetrów, trochę przytył, ale przede wszystkim – zmieniła się barwa oczu i włosów, które... przybrały jasnobłękitną barwę. Nie, chwilę potem zmieniły się w pomarańczowe kłaki. Aby opanować tę anomalię, chłopak potrzebował kilkunastu dni. Po całym incydencie grupa magów tajemniczo zniknęła, pozostawiając zmienionego szesnastolatka samemu sobie. No cóż, w tej sytuacji powrócił do swoich obowiązków. Dalej tworzył, żył z rodzicami i pomagał przetrwać Akademii. Później zastanawiano się, jakim sposobem zwykły człowiek poprzez zwykłe doświadczenie zdobył umiejętności magiczne. Otóż odpowiedź jest prosta - chłopak już za młodu wykazywał na swój sposób zdolności, niedostępne dla innych. Jedynie ten eksperyment był impulsem do obudzenia większej ilości magicznej mocy, otwierającej drogę do używania zaklęć.

5) Szczury

Nie wszyscy w społeczeństwie zaakceptowali nowego członka, jakim był Ashton Meyers. Bardzo się zawiódł, przybywając do stolicy królestwa Magnolii. Nie został przyjęty miło przez mieszkańców, większość wyzwało go od pomyleńców, nie doceniając piękna sztuki malarstwa. Niechęć do reszty ludności powoli rosła. Nastolatek nie mógł przystosować się do tak nastawionego społeczeństwa. Nie mógł też ignorować takich zachowań, a w szczególności krytyki jego dzieł, które przecież wcześniej zdobywały najlepsze oceny. Może spotkał niewłaściwą grupę? Tak czy siak, ich nieczułość doprowadziła do przykrych incydentów. Pewnej nocy młodzieniec nie wytrzymał kolejnego wyzwiska. Praktycznie mimowolnie wywołał narysowanego węża, który pod osłoną nocy wpił swoje zębiska w ofiarę. Osoby z nim przebywające szybko zorientowały się o co chodzi. W ten sposób zaatakowały malarza, ginąc z jego ręki. Po tych wydarzeniach musiał zaszyć się w odludnych miejscach miasta. Tam spotkał jednego z przedstawicieli Szczurów, również pokrzywdzonego przez brak akceptacji. Ostatecznie został członkiem tej organizacji.

6) Teraźniejszość

Minęły dwa lata od magicznego eksperymentu. W tym czasie Ashton odkrył w sobie zmiany związane nie tylko z wyglądem. W jakiś sposób posiadł moce umożliwiające mu ożywienia swoich dzieł w sposób naprawdę fascynujący. Ponadto postanowił, że wyruszy do serca Fiore, by dowiedzieć się nieco więcej o wspomnianej organizacji czarodziejów. Przede wszystkim jednak, chciał spełnić marzenie o okrążeniu świata, a nowa magia z pewnością mu na to pozwala. No i ile można siedzieć w jednym miejscu, skoro mieszka się w królestwie, gdzie czary są na porządku dziennym? Każdy prędzej czy później się w to wkręci.
Umiejętności: Summoner
Kocie Uszy
Skrytobójca
Ekwipunek: Szkicownik i ołówek
Tanto
Zestaw medyczny ( bandaż, spirytus, gaza )
Mały dzienniczek
Rapier
Pazur
3400
Rodzaj Magii: Artystyczna – jest to jakoby połączenie dwóch dziedzin sztuki, poprzez ścisłe powiązanie ich za pomocą magii. Mowa tutaj o pisarstwie i malarstwie. Wydaje się, że te niewinne pasje osiemnastolatka nie mogą w żaden sposób być zagrożeniem dla przeciwników. Błąd. Cała moc płynąca z tych zdolności jest taka, iż namalowane obiekty autor może wprowadzać do świata rzeczywistego oraz sterować stworzonymi, żywymi organizmami za pomocą komend, które opisuje w dzienniku. Poza tym malunki mogą odnosić się do właściwości innych obiektów bądź organizmów. Rysunek stroju użytkownika przedstawiony w innych kolorach, może mieć identyczne oddziaływanie w rzeczywistości – barwy ubioru zmieniają się stosunkowo do tych, które stworzył na papierze. Ponadto umiejętność pisarska nie ogranicza się tylko to czynności sterujących. W przypadku potężniejszych zaklęć, umożliwia częściową kontrolę nad światem zewnętrznym, poprzez pisanie odpowiednich scenariuszy. Tym samym umożliwia to wprowadzenie własnej koncepcji przebiegu walki ( np. walczący do wyboru mają kilka rodzajów broni, pojedynkują się w deszczowej pogodzie ). Jednakże takie czary dostępne byłyby dopiero od kategorii S, ze względu na swój wpływ i moc. Przywołane organizmy nie mogą wydawać żadnych dźwięków.
Pasywne Właściwości Magii: Szkic – malowanie odpowiednich obiektów i wywoływanie ich do świata rzeczywistego z pewnością pochłonęłoby zbyt dużo czasu, by w jakiś sposób być użytecznym w walce. Toteż do przywoływania jakiejkolwiek rzeczy, wystarczy narysować jego szkic, a resztę dopełnić wyobraźnią. W taki sposób można szybko i łatwo wywoływać niezbędne do walki przedmioty, stworzenia itp.

Mieszanka Nastrojów – odnośnik do zmiennej barwy włosów. Pewnego razu mag starał się zmienić coś w swoim wyglądzie, dodając nowe blizny czy zmieniając kolorystykę danych części ciała. Jednakże w tym okresie opanowanie Artystycznej Magii było bardzo znikome, toteż zabawy z aparycją skończyły się niemiłym skutkiem. Coś się pomieszało i odtąd kolor fryzury zmienia się samoistnie, z niewiadomych powodów wraz z humorem użytkownika.

Talent – chyba najprostsza umiejętność z zakresu tej magii. Naturalnie malarz posiadający taką umiejętność musi dobrze tworzyć. Ba! Jego dzieła muszą odznaczać się perfekcyjnością i harmonią. Toteż owa pasywna zdolność jakoby czyni z chłopaka mistrza ze wspomnianych dwóch dziedzin. To właśnie dzięki niej osiągnął taki sukces i jest w stanie komponować takie arcydzieła.

Zbiór – czyli stworzenie czegoś z niczego. Otóż poza Szkicem, młodzieniec posiada drugą, bardzo podobną pasywną właściwość magii. Ta w odróżnieniu od wspomnianej umiejętności, polega na tym, iż artysta wystarczy, że nabazgrze kilka kresek na kartce, a te ułożą się w cokolwiek zechce, oczywiście przedtem mając obraz chcianego obiektu w głowie. Proste, ale niezwykle praktyczne.

Niekończąca Się Opowieść – nawet nie można sobie wyobrazić, ile kartek mag musiałby zmarnować, by chociażby przywołać kilka organizmów w czasie walki. No właśnie, co było trzeba z tym zrobić. Na pomoc przyszła jak zawsze magia. Wystarczyło kilka treningów i młodzieniec znalazł sposób na rozwiązanie swoich problemów. Odtąd każde malunki lub teksty, które miały swe odzwierciedlenie w rzeczywistości, zostają jakoby wchłonięte i zwalniają miejsce na kolejne bazgroły. Dzięki temu wystarczy kilka kartek, by nieskończenie długo prowadzić pojedynki.

Wieczne Pióro – kolejna właściwość pasywna, prawie o identycznym przeznaczeniu jak poprzedniczka. Z tą jednak różnicą, że tutaj zastosowano nieskończone użycie pióra bądź ołówka. Otóż atrament nigdy się nie wyczerpuje, a gryf pomimo usilnego rysowania, zawsze pozostanie tej samej długości.

Napis – pierwsze zdolność niewymagająca użycia większych pokładów energii, do przetworzenia zawartości kartek do rzeczywistości. Otóż "Napis" pozwala na wysłanie krótkiego tekstu do świata zewnętrznego, w formie kilkunastu unoszących się w powietrzu literek. Ich rozmiar może być dowolnie regulowany, z ograniczeniem do wielkości i ilość – 0,1m wysokości oraz dziesięć znaków

Żywność - prosta i skuteczna umiejętność, pozwalająca na przyzwanie niewielkiego posiłku, jak owoc, bułka czy butelka napoju. Stworzone obiekty jeśli nie zostaną zjedzone, znikają po turze.
Zaklęcia: [D]Rysunek : Proste Przedmioty – jedno z najprostszych zaklęć związanych z przywoływaniem narysowanych obiektów do rzeczywistości. W tym wypadku zakres tworzonych rzeczy to przedmioty codziennego użytku jak kubek, widelec czy zmiotka. Nic, co mogłoby zrobić jakąkolwiek krzywdę. Po trzech rozpadają się w kałużę atramentu.

[D]Rysunek : Wąż – czar typowo ofensywny, pozwalający na unieruchomienie przeciwnika. Narysowany wąż wręcz błyskawicznie wystrzeliwuje się po ziemi w linii prostej, owijając się wokół pierwszego napotkanego obiektu. Znika po jednej turze.

[C]Rysunek : Czapla - czyli kolejne zaklęcie typu "przyzwanie narysowanego zwierzęcia". W tym wypadku jest to naturalnych rozmiarów czapla, służąca głównie do zadań zwiadowczych lub dywersyjnych. Ma ograniczoną wytrzymałość, istnieje dwie tury, po czym rozpływa się niczym mgła.

[A]Rysunek : Ink Brothers – bardzo potężne zaklęcie, pozwalające na przywołanie do świata rzeczywistego dwóch braci. Nie posiadają oni twarzy, zresztą całe ich ciała wyglądają jak kukły, wykonane z atramentu. Jednakże stwory z takiej kategorii czarów nie mogą być zwykłymi manekinami. Otóż jeden z nich odznacza się zwinnością i szybkością, natomiast drugi jest bardzo silny; mierzą 2,5m. Pierwszy ( ten silniejszy )uzbrojony jest w wielki, obustronny młot. Drugi natomiast posiada łańcuch i lancę. Ich wytrzymałość podobna jest do wytrzymałości kości udowej człowieka. Z każdą turą rosną o pół metra, by osiągając najwyższe stadium ( 3,5m) obrócić się w atramentową kałużę ( dochodząc do apogeum, istnieją jeszcze dwie tury ). Posiadając własne instynkty, wystarczy wpisać w dzienniczku prostą komendę "atakuj" bądź "chroń", a sami użyją do tego niezbędnych środków.

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Eq - gomen, ale jakoś nie ogarniam zbytnio, ale... Jak wygląda składany rapier? Czym się różni od rapiera? Etc.? Jak to objaśnisz wtedy wyceni się eq.

Magia -> objaśnij co dokładniej masz na myśli poprzez kontrolę w umiejętności pisarskiej. Jakieś przykłady etc. też mile widziane...

PWM:
1. niech będzie, acz bez szkicu nie da rady
2. może być, ale tylko kolor jego włosów, nic więcej
3. ołk
4. maksymalnie 1 obiekt niewiększy od dłoni na 1 post
5. niezbyt to widzę, plus w sumie to pwm nie miałoby na nic zbytnio wpływu, więc chyba nie jest potrzebne
6. w sensie, że malunki na kartce znikają po zakończeniu zaklęcia etc? czy o coś innego? Objaśnij dokładniej
7 i 8. zaczekam aż objaśnisz tamte części o umiejętnościach pisarskich
9. to też objaśnij bardziej. Bo na chwile obecną odbieram to jako możliwość przyzwania istot ze spelli powyżej B na poziomie pwm, co nie przejdzie.

Zaklęcia:
1. Proste przedmioty codziennego użytku, rozmiarem nie przekraczają mniej więcej objętości klatki piersiowej przeciętnego mężczyzny. Znikają po 3 postach maksymalnie - możesz wybrać czy znikają znikają, czy np rozpadają się w plamę o danej barwie. Ofc możesz odesłać przed.
2. Wąż istnieje max 1 turę na tej randze, a i to w sumie od mg zależy w jakim stopniu da radę owinąć osobę. Oczywiste jest że kogoś kto stoi raczej trudniej owinąć, jak leżącego, nie? Kwestia zniknięcia jak w zaklęciu powyżej.
3. Nie żeby coś, ale... No okej, była nieraz omawiana na forum potęga jedzenia, mieczy z marchewek, czy też op brokułów, ale w sumie... Takie coś raczej dałoby radę przejść na pwm. Takie przyzwanie jedzenia hym... raz na 3 posty. I jeśli nie zostałoby zjedzone w te 3 posty to by znikało.
4. Zacznijmy od tego, że nie będą posiadać wielkiej szybkości/zwinności. Jakby nie patrzeć to są to jednak sporych rozmiarów, a na dodatek silne istoty, a do tego wytrzymalsze. Poza tym niech będzie, że przyrastają 0,5 metra na post, acz... do max. 3,5 metra. Czyli rosną przez dwa posty i potem istnieją kolejne 2 posty po czym zmieniają się w atramentową kałużę.

Liczba postów : 36 Dołączył/a : 05/04/2014

Zmienione. Przy czasie istnienia należy też uzgodnić umiejętność Summonera. Ponadto zmieniłem " żywność " w PWM i dodałem nowe zaklęcie z rangi C. Co do pwmki nr 6, dokładnie o to mi chodziło. Malunki, które zostaną przyzwane jakoby przechodzą z kartki do rzeczywistości, zostawiając puste miejsce do rysowania dla kolejnych stworzeń czy przedmiotów. Usunąłem składany rapier. Jeśli chodzi o PWM nr 9. Pozwala ona na dodanie charakterystycznych cech dla przyzwanego przez zaklęcia rangi B lub wyższej np. dla słonia wagi czy kota dobrego słuchu.

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Uwzględnienie umiejętności Summonera to już zadanie mg, więc teoretycznie przy dawanym spellu się tego nie uwzględnia. Ot dajesz opis spella, jakbyś nie posiadał umiejętności, a potem do tego jeszcze dolicza się właśnie rzeczone umiejętności. I potencjalne wydłużenie czasu trwania np w przypadku zaklęcia A, będzie dotyczyło czasu egzystencji, nie wzrostu. PWM "9" możesz wtedy w sumie wymazać, bo to będzie po prostu omawiane na bieżąco przy danych spellach czy posiada taką a taką wagę, czy ma tyle i tyle metrów etc. etc.

Co do tamtych wcześniejszych 2 pwmek z kategorii pisarskiej pierwsza z nich łok, a druga... Maksymalnie 10 literek, nie większych niż mniej więcej em... kciuk ludzki. Tak... Mniej więcej taki rozmiar.

Co do czapli... raczej łok. Ofc nie będzie jakaś super wytrzymała, a mniej więcej adekwatnie do rangi i raczej nie porozmawia ot tak. Poza tym w pozostałych spellach - wąż chyba nie ma - nanieść poprawki *kiw kiw*

Co do eq całość będzie kosztować jakoś 1.600

Liczba postów : 36 Dołączył/a : 05/04/2014

Teraz powinno wszystko się zgadzać.

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Nadal nie widzę poprawek w wężu, że istnieje maksymalnie 1 turę/post. Reszta raczej łok, ale to musisz poprawić.

Liczba postów : 36 Dołączył/a : 05/04/2014

Muszę zmienić dilera :D

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Akcept techniczny. Opisową zajmie się inna osóbka.

Liczba postów : 1788 Dołączył/a : 13/08/2012

Cytat :: Średniej długości włosy porozrzucane po całej głowie, zmieniają odcień w zależności od humoru użytkownika – od ciemnopomarańczowego w przypadku złości do lekko-błękitnego w czasie dobrego nastroju.

Powiedziałabym nie, ale na szczęście widzę, że masz to w pwm, więc będzie tak jak techniczny z tym powie.

Cytat :: Choć ta w związku z zaprzestaniem ćwiczeniem

Nie po pl to jest.

Cytat :: Pseudonim: Ash

Cytat :: bo nie bez powodu osiemnastolatek ma pseudonim Krwawego Malarza.

Em... nie ma. Skoro ma taki pseudonim to czemu nie ma go napisanego również? Dopisz skoro ma takie pseudo.

Cytat :: w pobliskim metropolii Oak

Pobliskiej.

Cytat :: W taki o to sposób młodzieniec znalazł się na stole operacyjnej

Operacyjnym.

Znalazłam więcej błędów, ale nie wypisywałam. Ogólnie kp spx i cieszy mnie, że historia tak ładnie rozdzielona bo lepiej się czytało i wygląda estetyczniej.
Brak akceptu - popraw to co na czerwono. Niby nic, ale nawet jak mało co używa tego pseudonimu to jednak ma, a może jakiś mg, kiedyś zechce wykorzystać jakoś.
Poza tym rozpisz o co chodzi z tym wszczepieniem magii bo powiedziano mi, że lacrymy nie dostaniesz - jeśli to ona - a każdy mag korzysta z eternano.

Liczba postów : 36 Dołączył/a : 05/04/2014

Poprawione.

Liczba postów : 1788 Dołączył/a : 13/08/2012

Oks. Omówiony problem magii z historii z głównym technicznym, więc - dla jasności - mimo wszystko pamiętaj żeś zwykły mag. Bez lacrym itp.

Akcept.

» Ashton Account