Ratusz

First topic message reminder :

Dość spory drewniany budynek, posiadający parter i dwa piętra. Prowadzi do niego droga wyłożona kamieniem, za budynkiem znajduje się mała połać zieleni, a po jej drugiej stronie znajduje się ulica mieszkalna. Drużka prowadząca do głównego wejścia, ma po obu stronach małe jodełki, za którymi na trawie są grządki pelargonii. Ulica ta jest prostopadła do dzielnicy bogaczy, zresztą właśnie jeśli nie chce się deptać trawy za budynkiem, to właśnie droga z dzielnicy bogaczy jest jedyną drogą prowadzącą do ratusza. Sam Ratusz posiada trzy wejścia. W ścianie na prawo od głównego wejścia(patrząc w stronę budynku) znajduje się wejście do piwnicy, osadzone w ziemi drewniane drzwi, po których podniesieniu naszym oczom ukazują się schody prowadzące w dół. Do tego jest także tyle wyjście, osadzone w tylnej co logiczne ścianie budowli, bliżej jednak tej, drugiej ściany, niż ściana posiadająca wejście do piwnicy. Tylne wejście stanowią pojedyncze dębowe drzwi. Do wejścia głównego prowadzą dwa marmurowe stopnie, samo wejście stanowią zaś zwykłe podwójne drzwi z ciemnego drewna. Na parterze okna osadzone są we wszystkich ścianach, znajdują się w nich kraty. Pierwsze piętro posiada okna już tylko z przodu i z tyłu budowli, nie mają krat, zaś jeśli mowa o drugim piętrze, to stanowi ono zaledwie 1/2 szerokości budynku, bowiem druga połowa, ta z przodu budowli, jest tarasem, otoczonym drewnianymi kolumnami 1x1m rozstawionymi co 4m. Kolumny te obrasta bluszcz. Cały przód budowli na drugim piętrze stanowią rozsuwane szyby. Z tyłu budowli na 2 piętrze nie ma okien, za to po jednym malutkim 50x50cm znajduje się w bokach budynku. Dach budowli jest pokryty czerwoną dachówką i jest mocno spadzisty, nie posiada komina. Sam budynek ma 30x30m.

Wnętrze budynku zachowane zostało w bardzo biurokratycznym stylu. Po wejściu, wchodzimy zasadniczo do małej recepcji, z której prowadzą czy drogi, w tył i na boki. Ogólnie parter, to zasadniczo korytarze prowadzące do pokoi z różnymi urzędnikami, a także klatka schodowa prowadząca w dół i w górę. Na dodatek gdzieś na parterze znajduje się też sala konferencyjna. W piwnicach, znajduje się nie wielkie archiwum oraz kotłownia. Co zaś tyczy się wyższych pięter, na piętrze pierwszym mieszczą się już biura ważniejszych przedstawicieli Shirotsumskiego społeczeństwa, sala obrad, a także mała jadalnia oraz palarnia. Tu znajduje się też gabinet burmistrza. 2 piętro to w całości sala balowa.
~~~

MG

Keiko, Lindow i Wei od ponad dziesięciu minut siedzieli już w sali konferencyjnej na parterze. Pomieszczenie około 10x10m, nie miało okien, znajdowało się więc gdzieś w środku budynku. Jego środek zawalony był składanymi krzesłami, zaś przy dwóch bocznych ścianach, znajdowały się biurka zawalone różnymi papierami. Wyjątek stanowiły właśnie ściana za gośćmi, gdzie prócz masywnych, podwójnych drzwi z ciemnego drewna, znajdowały się dwie metalowe, zamknięte na kłódkę szafki, oraz ściana na przeciw gości, gdzie znajdowała się wielka tablica oraz mównica. A także nieco po lewej dozownik z wodą. W każdym razie po tych dziesięciu minutach drzwi w końcu się otworzyły a do środka wkroczyło dwóch urzędników. Jeden niższy, ubrany w spodnie od garnituru i wymiętoloną koszulę oraz krawat w prążki, miał podkrążone oczy, siwe długie do ramion włosy i niechlujny, kilkudniowy zarost. Zmarszczki i wory pod oczami świadczyły o tym że chętnie by się przespał. W dłoniach dzierżył notes oraz długopis. pewnie był tu by notować przebieg spotkania. Drugi mężczyzna był wysoki i niesamowicie chudy, miał długie ręce, zakończone długimi palcami. Krótka broda, już siwa była schludnie przystrzyżona. Ubrany był w zadbany garnitur a w wypastowanych butach można by się przeglądać - tak samo jak w jego łysej głowie. Wzrok miał dumny, patrzył na niego znad okularów połówek. Bystre, piwne oczy pod krzaczastymi brwiami, groźnie rzucały spojrzenie to tu to tam a wysoko zadarta głowa mówiła jasno - to ja tu rządzę. Stanął on za mównicą, a adiutant wziął jedno z krzeseł i postawił obok mównicy, nieco z tyłu, gdzie zasiadł w cieniu.-Witajcie. Jestem Ivan, Burmistrz Shirotsume, miło mi was gościć w moim mieście, kto wie, może nawet tu mieszkacie. Nim jednak zaczniemy, jak się nazywacie i dla której gildii pracujecie?-Zapytał, patrząc na całą trójkę, przerzucając spojrzenie z jednej osoby, na drugą.

Komu pomóc? Jak działać? Towarzysz-mag musiał sobie poradzić sam. R miał problem z budynkiem, który zaraz mógł się zawalić. A przede wszystkim z ludźmi, którzy byli wewnątrz. Wejść do środka i ratować ich? Jeśli potwór strzeli za nim, to tylko spowoduje to kolejne zagrożenie. Trzeba zaalarmować ludzi. W dodatku ta dziwna potrzeba wybicia okna powróciła.

W głowie R'a narodził się dość dziwny i skomplikowany na pierwszy rzut oka plan. Najpierw postanowił zbadać w jaki sposób wystrzelone zostaną trzy pociski. Jeden po drugim, czy wszystkie naraz? Po wystrzeleniu jednego powstanie kolejny, czy wystąpi jakiś czas regeneracji? Jakby nie było, zaczął unikać wykorzystując swoje zdolności akrobatyczne. Czyli uskoki w bok lub tył, gdyby pociski były skierowane bardziej "w dół".

Chcąc zmniejszyć szkody podbiegł do budynku ciągle mając na oku stwora. Pięścią wybił okno uszkodzonego budynku i krzyknął do mieszkańców.
- Uciekajcie, budynek może runąć!
Czuł się trochę winny. Komuś rozwalił dom. Ale przecież nie mógł przyjąć na klatę anihilującego pocisku. Poprzednią potrzebę odebrał trochę jako intuicję, więc szybko złapał w dłoń (miał rękawicę) którykolwiek, w miarę duży i ostry, kawałek szkła. Wszystko powinno trwać chwilę i oczywiście cały czas miał na oku potwora.

Rzucił się biegiem w stronę bestii dopóki miał jeszcze swoje przyśpieszenie. Znając już prędkość lotu pocisków i regularność ich wystrzałów uznał, że da radę ich w miarę unikać. Będąc blisko (jakieś 2-3 metry) rzuciłby kawałkiem szkła pod oczy stwora starając się wyczuć moment pomiędzy tworzeniem kolejnych kul. Następnie chciał odbiec trochę od niego by się uspokoić i zobaczyć co się stanie. Miał nadzieję, że w tym czasie towarzyszowi uda się podnieść z ziemi.

- No rzesz kurwa - syknął z bólu mag łapiąc się za lewą rękę. W twarz sobie mogą lać, morda nie szklanka dwa razy się nie stłucze. Od razu na jego ryjec poszła PWMka Ochłoda. Miała mu w sumie trochę pomóc, ogólnie skupiał jej działanie dookoła swoich oczu. Zastanawiając się skąd wybuch miał taką moc Dax zdał sobie sprawę, że przerwał pewnie zbieranie mocy tego potwora co poskutkowało dość potężnym pierdolnięciem.
- To jeszcze nie koniec zabawy - podnosił się opierając się na swojej prawej ręce, przynajmniej prawica jest cała, bo niestety dziewczyny to on nie ma. Za to teraz Daxiu wie, że lepiej teraz uważać przy rozwalaniu kulek, jednak nie zmienia to faktu, że postanowi on i tak stwora zajebać.
Otóż Dax popatrzy za swoim młotkiem, by wziąć go w łapy, a następnie podejść do stwora od boku, bo chyba dalej ma lodowego maga w dupie. Gdy tylko znajdzie się zasięgu stanie od lewej strony stwora i zamachnie się młotem od prawej strony jedynie lekko wspomagając się nadwyrężoną ręką, gdyż większość jego ciężaru postanowi rozłożyć na prawej ręce (Bliższe złapanie przy obuchu). Cel? Oczy stwora, a raczej jego oko +/- zniszczenie jednej z kulek jeśli będzie stawać na drodze młota. Oczywiście mag lodu miał nadzieje, że stwór upadnie. Jeśli jednak kawałek młota zostanie zdezintegrowany to Dax wbije mu pozostałą część w oko, co się będzie dobry lód marnował. Zaraz po tym jeśli nie poleciało w jego stronę nic (A jak poleciało to stara się uskoczyć w którąś stronę). Jednak jeśli stwór poleciał na ziemie to Dax od razu postanowi mocno nastąpić mu na nogę (Tą od zewnętrznej strony jak leży) uderzając tak tylko jak może w celu ewentualnego złamania jej/zmiażdżenia (a robi to ofc prawą nogą swoją), a jakby mu został młotek to pobije trochę stwora po oczach/głowopodobnym czymś. Oczywiście to z młotkiem jeśli nastąpił na nogę.
Następnie zaraz po tym postanowi kopnąć obok sopla przy pomocy prawej nogi ofc by się na niego nie nadziać, bo byłoby przykro gdyby to zrobił.

//
MM mam wpisane od wtedy, gdy mnie upomniałeś :P

MG:

Zagrożenie, które pojawiło się w Shirotsume nagle, tak samo nagle zniknęło z miasta. Sami bohaterowie zdarzeń nie byli do końca pewni tego jak to się w ogóle stało, że tak było. W przypadku Daxa i The R sytuacja zakończyła się pokonaniem dziwnej maszkary, która następnie padła na ziemię, a potem zmieniła się w niewielką kupkę pyłu, którą szybko rozwiał wiatr. Nie znaleźli oni więcej podobnych temu jednemu potworów, mogli więc uznać, że ich misja została zakończona. Mieszkańcy miasta powoli zaczęli wychodzić z miejsc, w których się ukrywali, a miasto powoli wracało do swojego standardowego rytmu życia. Z dużej chmury mały deszcz, tak można było podsumować tę sytuację.

Dax - 5PD
The R - 5PD

Obaj panowie zt