Las

Czy Bjorn się przejął słowami tej głupiej pizdy? Nie. Tak jak ona właśnie wyraziła o nim niskie mniemanie, jeszcze niższe czarnoskóry mag miał o tej istocie. Nie planował się z nią kłócić. Nie będzie zniżał się do jej poziomu.
-Alezja jest silna. I cała gildia w nią wierzy. Nieważne ilu jest tam moich konkurentów obronią ją. Albo umrą próbując. I ja zawsze będę, by ją wspierać. Albo powiesz mi co wiesz, albo koniec. Nie planuję kupować kota w worku. - jasno oświadczył swoje stanowisko stojąc w miejscu. Kto wie co tej idiotycznej babie wpadnie do głowy. Jeszcze znów zacznie mu grozić wysadzeniem, bo wiadomo co takie kretynki mają nasrane w głowach. Albo idzie po ich myśli, albo foch, bomba i ogólnie to twoja wina. Czemu nie mogła być jak Alezja? Twarda, stanowcza, inteligentna, kochana, miła i przyjacielska? Choć trochę byłby w stanie ją tolerować. Ale nie taką sukę.

MG:

Zakapturzona postać przez pewien czas nadal stała w miejscu gdzie się zatrzymała i obróciła się w stronę BJ słuchając tego, co ma do powiedzenia, po czym zrobiła kro w jego stronę. Następnie drugi, a potem jeszcze kilka, aby skrócić ten dystans jaki ich dzielił początkowo ta o około połowę, może troszeczkę więcej.
- Może i jest silna, może i cała gildia którą ma pod sobą wierzy w nią, jednak na tym świecie są takie siły, o których nie masz pojęcia... Takie na które wpływu nie twoja ukochana, ty, czy ta cała Rada Magiczna... Nawet mój Stwórca nie jest w stanie przy spotkaniu z nimi niewiele zrobić  - powiedziała kobieta, po czym powoli zaczęła podnosił swoje obydwie ręce do góry. Nie zamierzała jednak zaatakować Bjorna czy zrobić coś podobnego, jej te dwie górne kończyny które podnosiły, złapały za kaptur, który miała założony na swojej głowie.
- Mój Stwórca postanowił dokonać z tobą wymiany, oferuje ci  pokazanie i pokonanie tych, którzy planują zgładzić twoją ukochaną oraz pokazanie ci dowodów na potwierdzenie tych słów. Może i ci, o których ci mówię pozbycie się twojej ukochanej nie powiedzie się, jednak ta cała Alezja pewnie i tak będzie cierpiała, czy od własnych ran, czy od ran lub ciał innych. A po tym pojawią się następni, mój Stwórca widział przyszłość, w której ataki na nią nie skończą się dopóki nie wyzionie ona ducha. Lub nie zostanie to powstrzymane zanim do tego pierwszego w ogóle dojdzie, w czym mój Stwórca obiecuje swoją pomoc. W zamian za to, chce On dostęp do jednego miejsca, nic po za tym. Wystarczy tylko jeden raz, tym miejscem jest Biblioteka w Onibus, a dokładniej Dział Ksiąg Zakazanych, mało kto o nim wie - kolejne słowa zostały powiedziane przez zakapturzoną, która po tych słowach postanowiła zdjąć kaptur zasłaniający twarzy. Gdy to zrobiła, najpewniej w tej chwili sporo zaczęło się dziać w głowie Radnego, gdyż zobaczył kogoś, kogo znał. A przynajmniej była to twarz tej osoby.
Widział on przed sobą Alezja Gergovia.

Blablabla. Kolejna gadka o tym, że w sumie gunwo da się zrobić i OP byty muszą posługiwać się malutczkimi, bo same nie potrafią. Tylko co taki minionek, który jest niczym pył na wietrze ma zrobić? Nie przejął się za bardzo słowami tego osobnika. Stracił do niego szacunek i zaufanie. I to tak bardzo bardzo. Pierwsza część przemowy niezbyt go ujęła. Druga już bardziej. Westchnął i rzucił:
-Nie dało się od razu mówić jaśniej? - rzucił znudzonym tonem, po czym nastąpił szok, a wraz z nim... furia. Widział twarz Alv. Jej ukochanej. Znał ją zbyt dobrze. Wiedział, jaka ona jest. Wiedział, że może jej się zdarzyć, że będzie cierpieć, będzie ranna. Bo taka była. Ale po to był Bjorn. Po to, by ją chronić. By jej pilnować i ją wspierać. Ale to przed nim, nie było Alezją. -Co to kurwa ma być... - warknął wkurzony rzeczywiście. Nie podobało mu się to za cholerę. Nieważne, że coś może wyglądać jak Alezja, póki nie jest Nią, będzie niczym więcej jak śmieciem, próbującym odwzorować ideał. No wku*wił się. Co tu dużo mówić.

MG:

Kobieta tylko przez pewien czas pokazywała swoją twarz, która tak bardzo nie spodobała się Radnemu i po paru chwilach ponownie założyła na swoją głowę kaptur. Ten który całkowicie zakrywał jej głowę, jednak to co zobaczył mężczyzna, najpewniej w najbliższym czasie i jeszcze przez długi czas będzie pamiętał o tym co zobaczył. Że istnieje osoba, która wygląda tak samo jak najważniejsza dla niego osoba, a która zachowywała się zupełnie inaczej niż Alezja.
- To nie mnie zadawaj takie pytanie, posiadam ją od początku moich narodzin... Jeśli chcesz znać odpowiedź to musisz spotkać Stwórcę osobiście, o ile oczywiście ukaże ci się pozwalając tym samym na spotkanie ze sobą... To jak idziemy działać zgodnie z umową ? - powiedziała kobieta, oczekując tym samym odpowiedzi od strony Bjorna.

W Bjornie nadal wszystko wrzało. Nie ufał tej kobiecie. Ni odrobiny. Mimo wszystko jednak... chodziło o życie Alezji. Życie najważniejszej dla niego kobiety. Dlatego cóż. Warknął do kobiety:
-Niech będzie... - nie był z tego zadowolony. Nie z paktowania z czymś, co próbowało być Gergovią. Mimo wszystko jednak ruszył za nią. Powoli i ostrożnie. Nasłuchując. Wiedział, że idą na coś niebezpiecznego, więc odpowiednie runy wciąż miał pod ręką. Nie planował ich używać na tą pseudoAlezję. Alezję wielką, bo szacunek musi być. Ale do niej. Nie do jej jakiegoś dupnego doppelgangera.

MG:

Ostatecznie współpraca między Radnym, oraz osobą reprezentowaną przez tą istotę wyglądającą jak najważniejsza osoba dla Radnego miała miejsce i teraz obydwoje zmierzali w głąb tego lasu. Pierwsza szła pseudoAlezja, która co jakiś czas lekko obracała głowę wraz z kapturem, który na niej się znajdował jakby sprawdzała, czy mężczyzna nadal za nią idzie. Ciemność już całkowicie zapadła, tak więc trzeba było teraz bardziej uważać, aby na nic nie nadepnąć lub nie zahaczyć o coś nogą, co gwarantowało zderzenie z ziemią, na szczęście nic takiego nie miało miejsce. Szli dobre kilkanaście, może nawet kilkadziesiąt minut dosyć szybkim tempem, po czym dotarli na wzniesienie, na którym znajdowało się kilka, jeden przy drugim dużych głazów. Widoczny był nad nimi, pomimo ciemności jaka panowała dym sugerujący, że po drugiej stronie znajduje się jakieś ognisko. Dźwięki uderzających o siebie butelek oraz śmiechy sugerowały, że obozuje przy ogniu grupa jakiś mężczyzn. Kobieta po dotarciu do tych głazów, przyległa do nich po czym wysuwając się po za nie nieco próbowała podejrzeć, co po drugiej stronie dokładnie się dzieje.
- To jest to miejsce i to są ci ludzie... Jak planujesz to zrobić ? - zakapturzona powiedziała do Bjorna, gdy obserwowała ludzi znajdujących się przy tamtym ognisku.

Szli. Bjorn nie był skory do rozmowy z tym czymś. Również przyległ do głazu i spróbował się wychylić lekko, by dostrzec co się przy ognisku dzieje. Do tego wykorzystałby swój naturalny kamuflaż, w formie koloru skóry. Chciał zlokalizować ilość osób oraz cokolwiek usłyszeć.
-To Greedersi? - mruknąłby cicho do tego bytu. Nie planował atakować, póki nie będzie miał pewności, że to coś złego. Był radnym, nie mógł atakować cywili. Ale był też szaleńczo zakochany. A to sprawiało, że czuł, że nie wszystkie reguły muszą go dotyczyć. Więc na razie czekał. Czekał i nasłuchiwał. Samemu także zbierając dowody. Bo plan już jakiś miał. Ale wdrożenie go bez rozmysłu mogłoby być po prostu głupie. Dlatego cierpliwie czekał.

MG:

Radny po wychyleniu się za głazu dostrzegł ognisko, a przy nim 8 osób, a dokładnie mężczyzn, z czego przy większości z nich znajdował się jakiś rodzaj broni białej. Prawie wszyscy oprócz jednego z nich, wyglądającego na największego oraz na najstarszego z wielkim toporem na plecach, prawdopodobnie kogoś, kto był szefem tej grupy.
- Mówię wam, teraz jest to jedna z najlepszych okazji, jak nie jedyna w całym naszym życiu, aby sporo zarobić oraz zdobyć sporo ciekawych kontaktów w pewnym sferach. A do tego wystarczy tylko i wyłącznie jedna prosta rzecz, oddzielić jej głowę od reszty ciała i wziąć ją ze sobą - powiedział przywódca po czym solidnie uderzył pięścią w drzewo, które znajdowało się po jego lewej stronie.
- Jesteś pewny ? Ma przecież wielu podwładnych i to magów, a pośród nas jest tylko dwóch. I do tego takich, którzy w starciu z tymi, którzy wystąpili w tym całych Igrzyskach, przegraliby najpewniej w ciągu pierwszych paru minut. A przecież jest jeszcze wielu innych silnych, no i pewnie ta cała kobieta sporo potrafi - odpowiedział do niego ten, który stał do BJ plecami oparty o inne drzewo.
- Teraz mają jakiś czas wzmożonej pracy, jak powiedział mi mój informator, tak więc większość z nich jest po za Magnolią. A o tych których widziałeś w walce na tym całym im turnieju to się nie martw, wielu z nich jest poza granicami Fiore. Tak więc mamy element zaskoczenia. No i przecież mamy kilka niespodzianek przygotowanych - przywódca szybko odpowiedział do swoich towarzyszy, tym samych chcąc podnieść swoich ludzi na duchu.
- Tak to oni... Tacy z typu najpierw wal potem pytaj - Bjorn otrzymał odpowiedź od swojej "sojuszniczki".

Bjorn słuchał. I z każdym ich słowem upewniał się, że gadają o Alezji. Albo o jakiejkolwiek innej kobiecie z tej gildii. Tak czy inaczej, ich eliminacja bardziej pomoże Gergovii, aniżeli zaszkodzi. Spojrzał na swoją sojuszniczkę.
-Byłaś w stanie stworzyć dużą runę pode mną. Stwórz taką samą, Thurisaz, pod nimi wszystkimi, a ją wysadzę. Z resztą chyba sobie poradzę. - powiedział do kobiety beznamiętnie, nakładając runy Thurisaz na statywy. Dodatkowo, jeśli nie miałby odpowiedniej ilości run, to stworzyłby je przy pomocy Kreacji Runy (PWM) i jakiegoś pobliskiego kamienia. Dodatkowo, jeden taki chciał mieć w garści. Jako taki granat. No bo czemu by nie. Następnie spojrzałby na swoją rozmówczynię, kiwnął głową i rzuciłby -Jestem gotów. - a następnie... wcielić plan w życie.

MG:

Towarzyszka Radnego, wysłuchała propozycji jaka została powiedziana przez mężczyznę, gdy zbliżyła się do niego na chwilę, po czym raz jeszcze spojrzała się na tamten obóz, tym razem od strony sojusznika.
- Trochę jesteśmy za daleko, tworzenie jej w tym momencie tam może spowodować, że jej wygląd nie będzie dokładny przez co efekt jaki nastąpi może być inny niż chcemy. Potrzebuje też dłuższej chwili, aby ją wytworzyć, gdy tworzyłam runę przed tobą, wiedziałam gdzie mniej więcej wylądujesz, dlatego zaczęłam to robić jeszcze zanim wysadziłam drzewa. Muszę być wtedy skupiona na tym, dlatego też będę zapewne potrzebowała ochrony w razie, gdyby coś się stało - powiedziała kobieta do Bjorna, której teraz głos jak i słowa które wypowiadała wydawał się być milszy niż na początku ich spotkania.  Ten głos, który docierał do uszu BJ wydawał się być bardzo podobny do tego dźwięki, jaki wychodził z ust jego ukochanej. Nie czekając jednak na odpowiedź z jego strony, kobieta minęła Radnego, po czym zaczęła starając się być ciągle schylona przemieszczać do najbliższego drzewa między nimi, a tym obozem. Gdy udało się dotrzeć do niego bez wykrycia przez tamtych ludzi, odczekała chwilę po czym ruszyła do kolejnego, po czym do jeszcze jednego. Wydawało się, że wszystko przebiega dobrze, gdy nagle ten który wyglądał na ich przywódcę podniósł swoją rękę do góry, przez co pozostali natomiast prawie natychmiast zamilkli.

Radnemu za cholerę nie podobało się to, jak odzywało się... to coś. Zachowywało się jak Alezja, ale nie było Alezją. I to go tak wkurwiało. Te podobieństwa. Ale musiał działać. Dlatego kiwnął głową, że rozumie i czekał gotowy, uważnie obserwując rozwój wydarzeń. Zbliżała się i zbliżała, aż nagle... przywódca obwieścił koniec zabawy. A to oznaczało kłopoty. Bjorn chwycił pewniej kamyk z runą w ręce. Będzie musiał rzucić nią w grupę, jeśli ta zacznie się jakoś zbierać razem i wtedy ją wysadzić. Najwyraźniej jego... "towarzyszka" nie była tak użyteczna jak się jej zdawało. Ale cóż... może być jeszcze przydatna. Tak czy inaczej, był gotowy na rzut tej runy w grupę przeciwników, by ją wysadzić i zadać jak największej grupie osób obrażenia. Ale zrobiłby to dopiero wtedy, gdy ci zaczęliby zbliżać się do niego lub tego... czegoś z czym tu przyszedł. Wtedy to cóż. Zawsze kilka osób wyeliminowanych. A potem, cóż, popatrzyłby, jak w ich szeregach rośnie panika. Najlepiej. Gdyby ktoś za bardzo podszedł do Bjorna, to wtedy ze statywu JEBUT. Oczywiście, cały czas mowa tutaj o zaklęciu Eksplozji (B). Bo tylko o to się rozchodziło. W ostateczności unikałby poprzez odskok z dala od ataku. No. To tyle. I liczył, że ta baba za szybko nie zemrze...

MG:

W czasie, gdy osoby znajdujące się przy tamtym ognisku  zaczęły się zbierać do dalszej drogi co zajęło im około 2 minuty w tym samym czasie towarzyska Radnego nie podeszła bliżej. Najwyraźniej ta odległość jaka dzieliła ją do tego obozowiska była wystarczająca, aby wytworzyć odpowiednio dużą runę w tamtym miejscu. Można powiedzieć, że gdy tamci skończyli się przygotowywać, kobieta z kapturem na głowie ciągle przylegając plecami do drzewa podniosła do góry rękę co najwyraźniej znaczyło, że BJ może rzucać. Nie był to prosty rzut, gdyż odległość między Bjornem a jego celu około 40 metrów, dodatkowo niemało drzew stało na jego drodze wraz z gałęziami oraz liśćmi. Było też kilka rzeczy, które ułatwiały mu nieco ten rzut, stojąc przy głazach był na wzniesieniu, a dodatkowo sam rzucający dobrze widział swój cel z powodu ogniska jak i jego wzrok do najgorszych nie należał. Gdy mężczyzna to zrobił, przez parę sekund nic się nie działo, za to obozujące osoby szybko zaczęły rozglądać się po okolicy, aby dowiedzieć co się stało, oraz skąd został wykonany rzut. Sam rzucony kamień z runą trafił prosto w ognisko, tak wiec można było powiedzieć, że wykonany rzut przez Radnego można było uznać za dobry. Wtedy nagle pojawił się słup ognia, którego centrum było miejsce, w którym wylądował rzucony obiekt. Słup ognia o średnicy 10 metrów i wysokości przynajmniej 25 m, a może i więcej, BJ poczuł potężną fale ciepła, która prawie go powaliła na plecy. Pomimo zasłaniania oczu, jakoś udało mu się przez ułamek sekundy zauważyć, że kobieta przygląda się z znacznie mniejszej odległości temu widowisku, a nie kryje się za drzewem jak to robiła wcześniej. Po kilkunastu sekundach słup ognia zniknął jak i fala ciepła przestała nacierać na Bjorna.

Stan postaci:
Bjorn: 80 MM.

Bjorn obserwował swoje dzieło zniszczenia. A było ono piękne. Sam czarnuch z trudem przyjął na siebie falę ciepła i siły, a co dopiero osoby znajdujące się bliżej ogniska. Z ulgą poczuł, że zazdrośnicy nie przeżyli, a jego ukochanej nie grozi żadne dodatkowe niebezpieczeństwo. Gdy wszystko minęło podszedł bliżej kobiety, by przyjrzeć się z bliska owym Greedersom. A nóż mają przy sobie coś cennego? Zawsze jakiś dodatkowy zysk poza świadomością, że jego ukochana jest bezpieczna. Spojrzał kątem oka na jego "towarzyszkę". Przeżyła? No ok. Nie? Trudno. I tak go denerwowała.

MG:

Każdy coś lubi, jedni wolą oglądać kwiatki, inni jakieś występujących aktorów na scenie, a jeszcze inni lubią patrzeć ci którzy stoją im na drodze znikają. Najlepiej w jakiś niezwykły i widowiskowy sposób jak to było w tym przypadku tego słupa ognia jak i tego Radnego. Gdy znalazł się w tej samej odległości od tego ogniska co jego towarzyszka i spojrzał się kantem oka na nią, widoczne było poruszenie kaptura w jego stronę.
- Jak widzisz nie stanowią oni już problemu... O należność za tą pomoc w przyszłości ktoś się do ciebie zgłosi... Nie wiem jakie plany ma Stwórca... - powiedziała kobieta do Bjorna po czym obróciła się plecami do niego, a następnie udała się prosto przed siebie w tylko sobie dokładnym kierunku. BJ za to przyglądając się temu co zostało, czyli sporemu terenowi spalonej ziemi oraz resztkach po zwęglonej roślinności oraz śladów po ciałach zauważył, że coś błyszczy. Coś co wyróżnia się na w tym wszystkim co znajdowało się wokół niej, coś co przykuwało uwagę wszystkich, którzy spoglądali się w tamtym kierunku.

Bjorn spoglądał na swoje dzieło zniszczenia, jednak gdy kobieta zaczęła do niego mówić spoglądał na nią. "Stwórca", heh? Ciekawe więc jak bardzo mu się nudziło, że musiał stworzyć kopię jego kobiety? JEGO. I to jeszcze tak irytującą. Tak wkurzającą. Gdyby nie to, że pomogła mu pozbyć się Greedersów (jak to ich nazwała) oraz mógł przy jej pomocy zrobić naprawdę ładną, ratującą prawdziwą Alv, eksplozję, to była użyteczna. Teraz tylko Radny spoglądał na spalone zwłoki, gdy dostrzegł coś... błyszczącego. Podszedł zaciekawiony, chcąc zobaczyć jaki to cud sobie znajdzie, bo zdecydowanie... przykuwało to oczy. No i może jakiś hajs wleci za przebywanie z tą irytującą babą.