DU JU ŁONA FAJT!?

U i czyżby przedstawienie miało dopiero się zacząć? Cała szopka miała nadejść? Od razu po przeskoku, blondasek próbuje wykonać cięcie... Cięcie szabelką na wysokości potencjalnego karku dziewczyny, a może raczej karku w jej aktualnej, kucającej pozycji. Wstaje? Pewnie pójdzie po innym fragmencie ciała, a jak odskakuje, czy się odtacza, bądź inne whatever, Finncio spróbuje rzucić wcześniej przygotowanym do boju sztylecikiem do rzucania, ażeby to oponentka oberwała z niego w... Hym... Uznajmy, że w okolicę jamy brzusznej. Takie czy to z przodu, czy to z tyłu~! Ot aby owy przedmiocik może wbił się i dotkliwie zranił zielonowłosego maga roślin, a raczej panią mag. Oczywiście próbuje nie wydawać nadmiernie dźwięków, żeby zachować nadal względny element zaskoczenia, bo w końcu po coś powyciągał owe przedmioty, ot co! Więc kto wie... Może starczy połączone combo cięcia szablą i rzutu sztyletem w jamę brzuszną/plecy na tej wysokości, a może nie, chociaż... Skoro taka zmęczona, to mogłaby sobie już odpuścić uniki!
Dodatkowo odskok, czy inne formy uników ma dziewczynie utrudnić... Jednorożec! Jak? Jeśli tylko spróbuje skoków, czy innego typu manewrów, wtedy też konik wyskoczy z cienia, ażeby to odgrodzić swoimi rozmiarami pole manewru dziewczyny, która zapewne na niego wpadnie, czy coś! Dodatkowo jeśli da radę, spróbuje skorzystać z czegoś, a mianowicie z rogu, czyli ustawić swój jednorożcowy łeb tak, aby element wyróżniający go od koniowatych wbił się w ciało Kirino, a przynajmniej dotkliwie zranił/uderzył/obtarł! Dodatkowo jakby ta upadła, ten próbuje wtedy nadepnąć na jej... ręce. Zdawały się być mniej ranne, a i chyba ich używała, a przynajmniej to raczej nimi zasłania się szyję i twarz, a nie nogami, prawda?
Ba! Czy to cięcia, czy jednorożek, ale zielone tęczówki bacznie obserwują działania, które mają tutaj miejsce, toteż powinien wyłapać wszelkie nieprawidłowości, wszelkie niejasności, wszelkie... ale? Dodatkowo on sam próbuje względnie szybko i sprawnie dzięki swoim policyjnym zdolnością dotrzymywać kroku poranionej, zmęczonej dziewczynie i szarżować na nią, wykonując kolejne cięcia, chociażby na wysokości korpusu i szyi. Poharatać brzuch, czy klatkę piersiową? Może i sprawnym wojakiem pod kątem szermierki nie był, ale sama zwinność ciała może dopomoże go w jego manewrach, jak i wyciągnięciu drugą, wolną ręką drugiego sztyleciku do rzucania, który miałby mieć podobny według założeń cel, czyli znów okolice dróg rodnych, czy ogółem wszelakie partie pod klatką piersiową, aczkolwiek jakby się nawet w wyżej usytuowane płuca, czy serce wbił... Oczywiście jakby był blisko niej w momencie wyciągnięcia sztyletu, wtedy próbuje wykonać pchnięcie, które ma wbić się w klatkę piersiową, bądź przynajmniej brzuch i być ukierunkowane w górę, w stronę serca. Przez żołądek tam przecież najłatwiej się dostać, o!
Ale co z obroną dziewczyny?! 15 metrów dla płatków to jednak kawałek drogi, więc pewnie dotrzeć i uformować tarczę może być ciężko, ale kto wie... Jakby taka powstała, to raczej Monuś spróbuje zabawić się w osobę, która stratuje zielonowłosą, aby ta straciła kontrolę nad płatkami i poluzowała ową zaporę na tyle, aby Finnek mógł ją przejść, bądź... wyminąć~! Bo niby co innego?! Dodatkowo jakby blondasek wyczuł swoim noskiem jakiś nagły wzrost intensywności zapachowej, wtedy próbuje nic nie wdychać, bo skoro posługuje się roślinkami, to oznacza, iż zapach kwiatków dobrze zbytnio nie wróży prawda! Kto wie do czego to mogłoby posłużyć! Co więcej... Jakiś roślinkowy rycerzyna próbuje mu przeszkodzić? Przeciąć, strącić, przebić sztyletem, bądź jeśli oba już wyrzucone, to wyciągnąć nóż i spróbować go uszkodzić, aby się odczepił i kontynuować atak, cały czas uważając też pod nogi, czy tam aby nic nadzywyczajnego i potencjlanie groźniego się nie pokazało! Co jednak jakby Jednorożek w jakiś sposób został uszkodzony, a i to spowodowałoby jego zniknięcie? Wtedy Finncio przyzwie Corvusa, który miałby zużyć jeden z swoich popisowych Black Flamesów, coby uszkodził i zajął ogniem roślinność, a i może przypadkiem dziewczynę! (Gate of the Raven, Corvus)

Dziewczyna nie zamierzała używać w tej turze żadnych nowych zaklęć czy czarów, a jedynie... ponownie miała zamiar się schować. Nie miała pojęcie gdzie podział się jej przeciwnik, była zmęczona, prawdopodobnie nie potrafiłaby obecnie przewidzieć miliarda i setki możliwych posunięć swojego oponenta ani przygotować się na możliwe jego zaklęcia, których z resztą nie znała. Dlatego wybór działania ograniczyła do bardzo prostego i intuicyjnego ruchu - schować się/przetrwać. Jeśli możliwym było dla niej wrócenie do miejsca, z którego przed chwilą się wygrzebała, czyli do wnętrza kwiatu - w takim razie momentalnie, zaraz po straceniu dzieciaczka z oczu, miała zamiar ponownie się do niego wgramolić i przedostać do rdzenia, gdzie wcześniej miała okazję już być. Nie obchodziło ją już nawet czy przeciwnik ją zobaczy czy nie, gdziekolwiek teraz był, ot tyle po prostu miała zamiar zrobić. Jeśli jednak wcześniej wychodząc z kwiatu zauważyła, że zajęłoby jej to zbyt dużo czasu i wysiłku... wtedy podejmowała inne działanie, a mianowicie zeskakiwała już całkowicie z kwiatu i turlała się po piasku w kierunku przeciwległym do wielkiego pustynnego kwiatu. Nie chciała podejmować żadnej walki? Pewnie że nie. Koniec końców walczyła już z kimś wcześniej i tamta walka nieco ją zmęczyła, a teraz pojawił się nowy jakiś obibok, który chciał zebrać laury za wysiłki tamtej dziewoszki od igiełek. Jak się tak stanie - trudno, ale Kiri nie miała zamiar po prostu stać w miejscu i dać się posiekać. I tak, zakładając drugą opcję miała zamiar wyminąć pędzącego w jej stronę konika. Chrzanić go. Oczywiście, planowała nabrać chociaż częściowo odpowiednią szybkość, by nie ryzykować za dużo w starciu z nim, ale turlając się raczej mało można było zaplanować, nie?

Co do jej płatków i rycerzyków... Płatki starała się w tak zwanym międzyczasie przywołać w swoim kierunku i użyć jako zasłony, a rycerzyki, nieco podobnie, miały otoczyć ją po tym jak się sturlała w dół. To oczywiście tylko w drugim przypadku. Gdyby jednak udało się jej wrócić do rdzenia kwiatu... Cóż, rycerzyki oczka miały i pewnie zauważyłyby co nieco, więc miały ruszyć jej śladem, a jeśli przy okazji natknęłyby się na jakiegoś przeciwnika... To wtedy miały zamiar się na niego rzucić. Rozpruć mu gardło swoimi ostrymi korzonkami lub twardo zakończonym listowiem. A w gorszym przypadku zaatakować nogi i achillesy. Płatki oczywiście na ślepo nie mogły do niczego posłużyć.

Dziewczyna wyła z bólu, dosłownie wydzierała się wniebogłosy, w tym momencie nie będąc w psychicznym stanie wymyślić czegokolwiek odkrywczego ani zmyślnego. Kto byłby w stanie działać z chłodną głową z takimi ranami, tak bolącymi i pieczącymi całą jej twarz. Ciężko było jej zwyczajnie myśleć trzeźwo w takiej sytuacji, a co dopiero wyprowadzić jakąkolwiek kontrę, która miałaby de facto szansę powodzenia i rozstrzygnięcia walki na jej korzyść, a jedyne co mogła zrobić, to wzorem swojej przeciwniczki sprzed pewnego czasu, pozwolić swoim emocjom wziąć górę nad swoim rozumem i rzucić się, resztką sił na chłopaka, używając wszystkiego czego tylko miała pod ręką i czego mogła użyć.

Najpierw wysłała przodem swoich rycerzyków z prostym zadaniem dopadnięcia do blondaska i zadania mu jak najwięcej ciętych ran, wszędzie gdzie tylko się dało. Rycerzyki obskakiwać miały z wielką energią jego nogi, ręce, starać się dostać po ubraniu do twarzy, jeden z tyłu, drugi z przodu, trzeci skacząc z jego prawego boku. W tym samym czasie Kirino zebrała resztki swojej energii magicznej by PONOWNIE przyzwać płatki (Flower Petals Manipulation) na swoje usługi. Celem płatków, UŁOŻONYCH W ZWARTY, MASYWNY kształt, przypominający ostrze strzały, była twarz chłopaka, konkretnie jego usta. Płatki miały przebić się przez jego gębę i wyjść na zewnątrz z drugiej strony, w ten sposób brutalnie mordując chłopaka... a przynajmniej takie było założenie. Gdyby chłopak jednak uniknął ataku płatków, nawet mimo tego, iż był zajęty rycerzami, te miały ponownie zawrócić i znów spróbować się w niego wbić, tym razem celując w kark lub plecy, jakikolwiek odcinek rdzenia kręgowego.

Zaraz po wyczarowaniu płatków dziewczyna sama zrywała się do biegu, zwykłego, przepełnionego wkurzeniem i złością, a także bólem, biegu, starając nie zważać na swoje rany i boleści, uwieńczeniem którego miało być rozkwaszenie metalowego prętu, który znalazła wcześniej i wciąż przy sobie miała, na czole chłopaka, z całym impetem ataku. I tak nie była w stanie w tym momencie zbyt rozsądnie myśleć, nie można było więc liczyć na to, że będzie w stanie wygenerować w swoim umyśle cokolwiek inteligentniejszego/sprytniejszego.

//Dzięki Bane za sędziowanie i sam DJŁF, było całkiem ciekawie, choć całość tylko utwierdziła mnie w przekonaniu, że Kiri nie jest fighterem (albo ja nie jestem dobry w tym po prostu), ale zabawnie było :D.

UUUUUUU! Jednorożek znikła, a to takie smutne, biorąc pod uwagę to, iż owe wyparowanie spowodowane było przez Finnka, a i ten teraz został sam, ale... Nie na długo? Oby, bo blondasek jedną ręką aż postanowił przetrzeć twarzyczkę, a może smutne oczka?! A drugą sięgnąć po... coś?
- Open up, Gate of the Little Lion, Leonis Minor~! - co się bawić samemu, skoro można przyzwać... dziecko?! Kto by pomyślał, iż dzieci takie jak Finnek dorastają tak szybko i dorabiają się własnego "potomstwa", które do najodważniejszych nie należy i zapewne widząc szarżujących rycerzy, krew, czy inne bajery, które zbyt dziecinne nie są, aktywuje swoją umiejętność Leonis~! Nagły zanik wzroku? Ba! Finncio może się tego spodziewać, to i jeszcze zdąży przesłonić oczy ręką, ale osoba nie wiedząca jakie możliwości kluczyk posiada... Oj,oj... Zresztą przecieranie smutnych oczek samo w sobie usprawni ten manewr~! Dodatkowo potem kluczyk dorzuca Shiny Orb tuż przed twarzą Kirino, aby światełko na 100% nie dało się jej skoncentrować, o!
Więc... Czy Finnka też to dotknęło, czy nie, ten na pewno nie pozostaje w bezruchu! Oj nie! Ma szabelkę? To spróbuje bronić się nią i blokować nią ataki roślinnych rycerzy, a w przypadku innych cosi! Liczy na zręczność i szybkie nóżki, co może umożliwi mu skok na ziemię i odtoczenie się na bok, czy coś! Byleby uniknąć ataków dziewczyny - jeśli te miałyby miejsce mimo oślepienia, albo do tego by nie doszło, nie?! Wracając jednak do pewnej magicznej rzeczy, a mianowicie...
Leoś, który został przyzwany ma nie tylko rozbłysnąć, ale także zaszarżować na dziewczę robiąc za swego rodzaju żywą tarczę i odwrócenie uwagi, aby to dopaść do Kirino i spróbować przytrzymać ranną, by się nie wymykała, ot co! Wtedy też właśnie blond policjant spróbuje względnie sprawnie, ładnie i powabnie wyminąć dziewczę tak, by zajść ją od tyłu i pochwycić nieporanioną rękę, trzymając ją za nią, aby ta nie odskoczyła za bardzo, a zarazem żeby broniła go przed jej rycerzami!
Gdyby defensywa w postaci odskoku i innych takich była czymś za mało na strzałę, wtedy nastolatek dodatkowo spróbuje przesłonić się szabelką, nyah~!
A jeśli Leoś by znikł, zostanie przyzwany Corvus, pan kruk, ot co~! Ten w sytuacji krytycznej miałby pochwycić Finnka w powietrze, aby ten mógł uniknąć ataków czy innych cosi, o!

Wypadało być gotowym na wszystko? Możliwe, ale to raczej nie w Finnkowym stylu, więc i nie ma co się dziwić, iż ostatecznie atak przeciwniczki go dosięgnął, sprawiając, iż ten mógł być w tej chwili pewien jednego. Do dobrych i przyjemnych osób nie należała! BA! Zaatakowała funkcjonariusza policji, więc teraz... Ma chyba prawo zrobić wszystko by dokonać jej hym... pacyfikacji.

Zdecydowanie jednym z pierwszych manewrów całej batalii byłoby wytworzenie pojedynczej kuli świetlnej tuż przed oczami zielonowłosej za pomocą Shiny Orb, Małego Lwa! Ot niezbyt potężny atak, który ma głównie na celu - przynajmniej teoretyczne - ograniczenie widoczności i przeszkodzenie w ucieczce podejrzanej kryminalistki! Co więcej Lewcio w międzyczasie spróbuje w pewien sposób blokować dostęp summonów, czy innych potencjalnych ataków, bądź innych sztuczek, które miałyby zapobiec akcją blond policjanta!

Jakież to manewry? Ten spróbuje jak najszybciej ruszyć przed siebie, co zbytnim utrudnieniem dla dość zręcznego sprintera być nie powinno, uważając oczywiście na potencjalne zapory, czy ataki! Jeśli jeszcze miał - a chyba jeden powinien się ostać, ale głowy nie dam - to przy okazji wyrzuca w kierunku Kirino nóż/sztylet, licząc, iż ten trafi dziewczę najlepiej w okolicy pleców/nóg. Raczej w aktualnym stanie zbytnio nie ma możliwości celowania, ot co! W międzyczasie jeśli Lewcio sam nie zniknie, Finnian poprosi dość bojaźliwego Leonisa o to, aby odpoczął sobie i dał wykazać się komuś innemu poprzez skinięcie głowy, ażeby mógł przyzwać innego duszka, a mianowicie Corvusa (C). Po cóż to? Jakby kwiatki dalej były upierdliwe i szkodziły chłopaczkowi, wtedy Kruk miałby posłać w nie ognistą kulę z zaklęcia - Black Flames!

Ogólnie jeśli oponentka otoczyłaby się kwiatami, w nie zostanie posłana druga kula. Odgrodzi się od Finnka, kierującego się w jej stronę, ażeby to szabelką naruszyć dość skutecznie - miejmy nadzieje - strukturę głowy, a następnie pocharatać klatkę piersiową - wtedy Ptaszyna poleci z drugiej strony, aby pikując, wbić się w klatkę piersiową osobniczki, żeby po zderzeniu/trafieniu rozszerzyć spory dziób możliwie naruszając, jeśli nie rozrywając rzeczonej dziewczyny.

Oczywiście cały czas Finnek stara się obserwować, ażeby to nic go już nie zaskoczyło i miał czas wykonać potencjalnie szybki unik, dalej próbując dopaść do celu i przy pomocy oręża doprowadzić ją do etapu wydania ostatniego tchnienia poprzez destrukcyjne działanie szabli względem kolejnych elementów ciała zielonowłosej.

Plan Kirino w tej sytuacji był banalnie prosty, a to z prostego powodu - zwyczajnie w tym momencie nie miała siły kombinować, wymyślać, planować i wykonywać niesamowicie przemyślanych strategii. Mogła silić się tylko na dość podstawowe i bazowe ataki, choć może raczej powinno zwać się je manewrami obronnymi i w swojej kondycji nie planowało niczego więcej. Z resztą, de facto ze zwycięstwem w tej walce zaczynała się już żegnać. Jej przeciwnik był zdecydowanie żywszy, żwawszy, najwyraźniej nieskazany na żadne kłopoty wcześniej, więc już na wstępie mógł mieć przewagę kondycyjną, dziewczyna zaś była zwyczajnie wyczerpana, myślała tylko o tym, by doprowadzić to wszystko do końca. Niemniej poddać się zwyczajnie nie mogła. Nie byłaby wtedy sobą.

Zamierzała raczej korzystać z tego co miała pod ręką niż z jakichkolwiek nowinek, które mogłaby przy pomocy magii wprowadzić na arenę. Dlatego pokusiła się o wydanie najprostszych rozkazów - jej kwiatowi słudzy, w miarę swoich możliwości mieli rzucić się na Finniana - zaatakować go jak tylko się da, drapać, zasłaniać wzrok, spowalniać, opleść się wokół nóg, robić co tylko się da by utrudnić mu poruszanie się w przód w jej kierunku i ewentualnie utrudnić rzucanie zaklęć. W tym czasie jej płatki miały ułożyć się w formę tarczy, rozproszonych płatków przed jej sylwetką, odgradzając ją w ten sposób bezpośrednio od policjanta i utrzymać w odległości pół metra od samej dziewczyny, także tę odległość zachowywać. A w tym czasie... Dziewczyna wycofywała się w kierunku centrum kwiatu, tam gdzie była wcześniej, wedle możliwości i w tempie na jakie pozwalało jej własne ciało. Trudno było w obecnym momencie zadbać o cokolwiek więcej, więc równie dobrze mogła teraz zwyczajnie przegrać batalię tu i teraz, ale tak jak czuła - bez ostatnich prób walki nie mogła się poddać.