Posterunek policji

First topic message reminder :

Hargeon, jak i większość bardziej znaczących miast na mapie Fiore, dysponował swoim własnym posterunkiem policyjnym umiejscowionym blisko centrum miasta, tak by czas reakcji policji na zdarzenie w dowolnej części ośrodka miejskiego pozostawał na podobnym, szybkim poziomie. Budynek, w którym policja miała swoją siedzibę, był dwupiętrowy, z zewnątrz pomalowanym w ładnym, pastelowym zielonym kolorze, zaznaczał się dużymi, podwójnymi drzwiami obrotowymi oraz umiejscowionym zaraz nad nimi krótkim napisem "Policja Magiczna", momentalnie rzucającym się w oczy i zdecydowanie ułatwiającym identyfikację miejsca. Szereg wielu białych okien zapewniał całemu budynkowi odpowiedni poziom światła, a delikatne kraty umiejscowione w niektórych z nich sprawiały wrażenie bardzo kruchych, choć de facto niełatwo byłoby się z nimi mocować. Cały posterunek sprawiał z zewnątrz wrażenie dość przyjemnego, ciepłego miejsca.

Po wejściu przez drzwi petenci mogli zauważyć umiejscowiony na prawo od wejścia dział informacji, odgrodzony od reszty piętra ścianą - w połowie murowaną, w połowie szklaną, z okienkiem w biurowym stylu w niej, w której można było zasięgnąć języka w problematycznych kwestiach. Na lewo natomiast widać było cztery biurka, przy których zwyczajowo siedziały osoby zajmujące się przyjmowanie zgłoszeń, skarg  i zażaleń. Na każdym z biurek przytwierdzona była tabliczka z imieniem policjanta pracującego w tym miejscu oraz opisem jego funkcji - dwa z biurek posiadały adnotację "zgłoszenia", dwa pozostałe kolejno "skargi" i "odwołania/praca biurowa". Na przeciwko wejścia widać było schody prowadzące zarówno w dół, jak i do góry, były one jednak dostępne tylko dla policjantów. Cały parter wyścielony był miękkim, niebieskim dywanem oraz szeregiem wygodnych krzeseł.

Na pierwszym piętrze znajdowała się zbrojownia i szatnia dla policjantów. Po wspinaczce na schodach policjantów witał automat zajmujący się otwieraniem i zamykaniem tego miejsca, całe było bowiem ogrodzone stalową siatką i tylko osoby autoryzowane przez "odźwiernego" mogły wejść do środka po przytknięciu swojej odznaki lub legitymacji do skanera - wtedy otwierały się drzwi do środka. Wewnątrz znajdował się szereg szafek, zarówno z bronią jak i przeznaczonych na prywatne rzeczy policjantów. Przy ścianie przeciwległej do wejścia znajdowała się szatnia, gdzie można było się przebrać w spokoju i bez wszystkich patrzących na siebie, korzystali z niej co bardziej wrażliwi lub wstydliwi z policjantów. I kobiety. W większości kobiety.

Na drugim piętrze znajdowały się pokoje poszczególnych wyższych rangą policjantów i szefa posterunku w Hargeon. Tu również znajdowały się pokoje przeznaczone dla pracowników zajmujących się papierową stroną policyjnej roboty. Większość z nich wyglądała bardzo podobnie, w każdym znajdowało się biurko, dozownik z wodą, krzesła, lampa, wieszak, maszyna do pisania i inne tego typu artykuły biurowe. Pokój szefa za wiele się od nich nie różnił - był on tylko większy i wyglądał bardziej luksusowo, z szeregiem obrazów na ścianach, wygodną kanapą w rogu pokoju i kilkoma całkiem ciekawymi, fantazyjnymi rzeźbami. Krzeseł też było więcej. Duma.

Pod parterem znajdował się natomiast teren przeznaczony do separowania więźniów - areszt, a także pokoje przesłuchań. Były to stosunkowo proste pokoje, zapewniające jednak swoim "lokatorom" wszelkie przysługujące im jako ludziom korzyści, nikt nad nikim się tu nie znęcał.


Stacjonująca: Keiko
_______________

Keiko opierała się o ścianę tuż przy wejściu do posterunku spoglądając co chwila to w jedną, to w drugą stronę, przyglądając się pracy policjantów zajętych swoimi codziennymi obowiązkami. Dzień był spokojny, nic strasznego się nie działo, nic nie zwiastowało również żeby cokolwiek się zmieniło, a przynajmniej tak mówiło Keiko jej szybkie zerknięcie na drogę przed budynkiem, która poza normalnymi mieszkańcami pełna była tylko wielkiego spokoju i nudy. Oczywiście zawsze istniało prawdopodobieństwo, że *coś* jednak się działo, a tylko nikt nie pośpieszył poinformować policji o tym. Blondyneczka nie zdziwiłaby się gdyby właśnie tak było, ludzie nie raz, nie dwa raz udowodnili jej, że potrafią wymyślać najróżniejsze bzdury w trudnych i niebezpiecznych sytuacjach zamiast po prostu zrobić to, co do nich należało, to co było najprostsze, czyli poinformować tych, którzy najlepiej znali się na gaszeniu takich niebezpiecznych "pożarów". Dziewczynka westchnęła cicho. Pod tym kątem praca w policji wydawała się być niemal taka sama jak każda inna. Wciąż spotykało się głupków i debili, którzy myśleli, że są w stanie załatwić wszystko sami. Tak, powodzenia. Potem to i tak ona pewnie będzie musiała się tym wszystkim zająć i posprzątać po tych kretynach.

Blondynka odchrząknęła lekko. Cóż, nie była tu aż takim weteranem żeby tak mówić, to prawda, ale z drugiej strony pewna była, że cokolwiek by się nie działo, byłaby w stanie sobie z tym poradzić. Jedynie jej ubranie sprawiało jej lekki dyskomfort. Nie była do niego przyzwyczajona, co chwilę więc poprawiała swój mundur, gładziła go, sprawdzała czy dobrze na niej leży. Wszyscy musieli wiedzieć, że mają do czynienia z kimś, kto jest doskonały we wszystkim co robi, nawet w tak prostych czynnościach jak dobieranie swojego ubioru. Co prawda policja od pewnego czasu nie wymagała od swoich członków noszenia mundurów, Keiko jednak za punkt honoru wzięła sobie ubieranie się tak, jak na policjanta przystało. I teraz, gdy wreszcie miała okazję de facto zacząć swoją pracę jako policjant na pewno jakieś marne drapanie czy swędzenie nie przeszkodziłoby jej w pracy. Nie ma co nawet mówić.

- Zieeeeew... - ziewnęła dziewczynka zakrywając buzię swoją dłonią. Miała zamiar poobserwować swoich kolegów z pracy jeszcze przez jakiś czas. Lepiej było zaznajomić się ze swoimi współpracownikami, zwłaszcza, że widząc jak każdy z nich wie co robić i dobrze wykonuje swoją pracę, dziewczynce od razu poprawiał się humor. Tak powinni działać wszyscy! Skutecznie, rozsądnie, z pomysłem, z siłą, z mocą! Od razu chciało się żyć. To tylko ta pogoda działała na nią usypiająco. Inna sprawa, że nawet usypiając dziewczyna pewnie byłaby w stanie wygrać z każdym pojedynek biegowy czy umysłowy. Taka prawda. Dość smutna prawda z perspektywy innych. Wesoła z perspektywy dziewczyny. Tak właśnie Keiko, oparta o ścianę w posterunku, spędzała swój pierwszy dzień pracy w policji. Nagle jej wzrok padł na kartkę, niedbale leżącą na jednym ze stołów. Jej treść była dość interesująca, a Keiko uznała, że to o czym mówiło się w niej nie mogło się odbyć bez odpowiedniego wsparcia ze strony policji. Co prawda tereny tamte wychodziły spod jej jurysdykcji, jednak patrząc na idealnie zorganizowanych policjantów w Hargeon Keiko nie miała większych obaw zostawić swojego posterunku na jakiś czas. W razie potrzeby zawsze mogło przecież szybko wrócić. Dziewczyna pochwyciła szybkim susem kartkę w dłoń, a następnie żegnając się kulturalnie z kolegami wyszła z posterunku - kierunek był jasny.

[z/t]

MG

Słysząc imię i nazwisko Ryudogona, policjant zapisał coś w swoich notatkach, jednak na pytanie nie odpowiedział. Zignorował również uwagę o lukrze, nie czyszcząc wąsa. Zamiast tego patrzył w te swoje papiery, uderzając miarowo o nie długopisem.-No więc Hector. Słyszałem że masz... z nami problem. Z policją.-Poprawił jajka i podciągnął nosem.-Wiesz, przestępstwa, nikt ich nie lubi. Pewnie dorastałeś na ulicy co?-Zapytał go patrząc na niego z udawaną litością.-Biedaku... kradzieże, morderstwa. Pewnie wiele masz tego na koncie Hector, ale widzisz, my to najbardziej nie lubimy, kiedy bijesz naszych. Kiedy... chcesz skrzywdzić policjanta.-Siorbnął sobie kawki.-No bo kto wtedy obroni twoją siostrę, gdy będą ją gwałcić ćpuny ze slumsów, prawda?-Uśmiechnął się do niego przyjaźnie i w końcu starł lukier z wąsa.-Dlatego takich jak ty, rzuca się czasem do mnie. Ja i chłopaki takie jak ty, bardzo się lubimy-Uśmiechnął się nieco bardziej... zbereźnie i przejechał palcami po wąsie.-Jak myślisz Hector, co robimy z chłopakami, którzy biją naszych kolegów?-Zapytał, opierając się wygodnie o oparcie krzesła i raz jeszcze, ostentacyjnie poprawiając jajka.

Ten typ to chyba był jakiś kompletny idiota, nie wiedział chyba z kim gada, ale to chyba dobrze. Lekko przechylił głowę zastanawiając się o czym ten gościu mówi, w sumie to zbił go kompletnie z tropu. Chyba będzie trzeba sprzedać mu jakąś bajeczkę, by się w końcu odpierdolił.
- Dobra, poczekaj, poczekaj, rozwieje parę rzeczy. Wychowywałem się w dobrym domu, umiem grać na pianinie i znam perfekcyjnie Boscano... Siostry nie mam, więc no. Nie wiem co robicie z takimi jak ja i czemu się z nimi lubisz - po czym delikatnie uniósł wzrok - Powinieneś wiedzieć, że wtedy na placu zabito dziewczynę, a tutaj akurat dodam coś od siebie, bo jakiś typ mnie zaatakował, myślałem, że twój kolega jest od niego, tamten też podawał się za policjanta, ale się nie wylegitymował, więc skąd miałem wiedzieć, że nie jest razem z nim? Przypadek? Możliwe, ale nie dziw się że zareagowałem tak a nie inaczej - jednak czego się spodziewać, ale wpadł na pomysł i próbował użyć Grzechu (D), a jeśli wyczuje to następnie rzuci kare, więc no, może być zabawnie.

MG

Ryudogon zaczął mydlić oczy policjantowi, jednocześnie obmyślając swój genialny plan uwalenia typa zaklęciami. I kiedy tylko spróbował rzucić zaklęcie, coś mu w tym przeszkodziło. Co gorsza w pomieszczeniu rozległo się głośne "Iło iło" i wszystko zaczęło świecić się na czerwono. Policjant uniósł brwi.-Ah tak?-Zapytał rozglądając się dookoła.-Atak na policjantów na służbie, składania fałszywych zeznań, Atak na policjanta, na komisariacie...-Podrapał się po brodzie.-Ten trup to pewnie też twoja robota... no, powiem ci że szybko z pierdla nie wyjdziesz.-Sytuacja Ryudogona z chujowej, zrobiła się bardzo chujowa. No przypał.

- Jaki znowu atak na komisariacie? - powiedział w sumie bez większych uczuć w głosie - Podrapać się chciałem po prostu, bo niestety tak trochę jestem skuty - a następnie jedynie skrzyżował nogi pod stołem - Na trupa masz za mało światków kto to zrobił? Nie przyłożyłem do tego ręki - no cóż, w takim razie trzeba było pomyśleć co jeszcze powiedzieć - Techników nie macie? Ślady jakieś moje zabezpieczone przy ciele? Z resztą byłem wtedy ze znajomym, gdy całe to zajście miało miejsce, Girian Darhk, złapaliście go ze mną- geez jacy ci policjanci byli irytujący, no niestety, skurwensyny okropnie czepliwe, trzeba będzie chyba wdrążyć jakiś plan ucieczki za chwile, użycie magii skutkuje aktywacją alarmu, z resztą magii teraz też nie jebnie, bo jego spelle raczej nie bardzo zadziałały.

MG

Zapewne Ryudogon miał by większe problemy, gdyby policjant nie dostał jakiejś nagłej informacji na swój Pejdżer, podrapał się po jajkach i splunął do doniczki.-No dobra, nie mamy czasu. Spierdalaj-I wyrzucił go za drzwi, skąd odeskortowano go do wyjścia. Na pożegnanie dostał to, co każdy Ryudogon lubi najbardziej - Mandacik. Na 500 klejnotów. Za każdy dzień po tygodniu, suma ta będzie się podwajała, więc pal licho ilość, lepiej wziąć pożyczkę i mieć z głowy ten durny mandat, co nie?

[Ryudogon z/t] - Masz czas do 26.02 na zapłacenie 500 klejnotów. Potem codziennie suma ta będzie się podwajać. Jak nie spłacisz całości zadłużenia do 31.03 twoja postać ląduje w pace na 6 realnych miesięcy.