Kawiarnia - Le Flamberge

First topic message reminder :

Niewielka kawiarnia, w środku urządzona w dość babciny sposób z pasiastą tapetą, licznymi żyrandolami i bibelotami zalegającymi na stolikach, ławie i parapetach. Kawiarnia miała też niewielki ogródek z akurat dwoma stolikami. Całością zarządzała miła starsza Pani Petunia a za kelnera robił jej sędziwy mąż z Parkinsonem, pan Mathew. Mimo to, kawiarnia cieszyła się dużą sławą ze względu na wielkie zdolności kulinarne pani Petuni.

~~

Był to całkiem ruchliwy dzień jak chodzi o kawiarnię pani Petuni. Tak przynajmniej zakładał Aki, który był tutaj pierwszy raz a i tak potrzebował piętnastu minut by zwolnił się stolik. Taki w ogrodzie. Co prawda przeznaczony był dla trzech osób, a on był sam, no ale gdzieś zjeść musiał. Mimo dość ładnej pogody na zewnątrz, ubrany był w długą bluzę z kapturem w którego połach skrywał głowę, dodatkowo miał rękawiczki na dłoniach i szalik zasłaniający pół twarzy. Wyglądał dziwnie w pełnym słońcu zalewającym ogródek kawiarenki. Co mogło budzić jeszcze więcej zdziwienia to fakt że zamówił jedno jajko. Teraz zaś jajko, stało na podstawce, czekając aż Aki je zje. Ten zaś nie jadł a od 5 minut wpatrywał się w nie. Było to bowiem jajko Schrodingera. Mogło być na twardo, ale mogło być na miękko i dopóki nie zostanie rozcięte, nie dało się przewidzieć rezultatu. Równe 50%. Zapewne powiedziano mu jakie dostanie gdy je zamawiał, ale nie zwrócił na to szczególnej uwagi wtedy, a teraz został z tą zagwozdką. Normalna osoba już dawno jajko by rozkroiła, on jednak zastanawiał się nad tym, jakie jajko dostał. Czekał na swoje zamówienie 15 minut. Za długo na jajko na miękko ale i za długo na jajko na twardo. Oznaczało to że od złożenia zamówienia do dostarczenia jajka, wydarzyły się jakieś rzeczy, ale ile tych rzeczy było ciężko ocenić.No i jak to wpłynęło na jajko? Czy żółtko było płynne czy stałe? Użyć soli czy majonezu? Rozejrzał się nagle niepewnie, upewniając czy nikt nie patrzy na niego zbyt dziwnie, w końcu faktycznie zachowywał się jak dziwak. Dwóch panów przy sąsiednim stoliku na szczęście było zajętych patrzeniem sobie w oczy flirtowaniem przy rogalikach.

Właściwie magiczne błyskotki też nie brzmiały źle, dziewczyna wyszczerzyła się więc, wyraźnie zadowolona. Emanująca z niej ekscytacja była niemal widoczna.
- To co teraz? - zapytała, z niecierpliwością czekając na plan i rozwój wydarzeń. Dokąd mieli iść? Dostaną jakiś prowiant i namioty? Albo może broń, mapę lub inne potrzebne do wykonania zadania przedmioty?
Białowłosa wrzuciła sobie resztkę tarty do ust i podniosła się, a potem otrzepała ręce z okruszków. Podparła się pod biodra i zlustrowała wszystkich zebranych pełnym oczekiwania spojrzeniem. No, nie ma co czekać, trzeba uciekać. Musiała przyznać, że już zaczynała się nudzić swoim kilkudniowym pobytem w nowej rzeczywistości, która odrobinę ją przygnębiała i przytłaczała. Dobrze by było trochę odetchnąć i skupić swoje myśli na czymś innym. Na przykład na utrzymaniu się przy życiu podczas niebezpiecznej walki.
Yugata miała nieco wypaczoną definicję spędzania wolnego czasu.

W sumie wszystko co powiedziane miało zostać - zostało powiedziane. Bo Akiyamiemu taki bieg wydarzeń odpowiadał, magiczny przedmiot mu pasował. Tak też postanowił że również weźmie udział w tym śmiesznym przedsięwzięciu. Co prawda wątpił w swoją przydatność na polu bitwy, ale to po lewej wydawało się być niebezpieczne i mogło się przydać. Może miało wściekliznę? Albo... albo... mogło zjadać przeciwników długim językiem? Może to taki człowiek-żaba? Dziewczyna natomiast wydawała się większym przedstawicielem patologii społecznej niż mięśniak z przodu, tak też zapewne zwyczajnie nakopie przeciwnikom do dupy i on nie będzie musiał robić nic. Zapowiadało się względnie dobrze. O ile dziewczyna nie postanowi nakopać im. Bo mimo że wyglądała na drobną - coś czuł że była silniejsza.-Akiyami. Chyba powinniśmy wiedzieć jak do siebie mówić bo "Ej ty" podczas zadania może być mało efektywne-Mruknął, przedstawiając się cicho i zastanawiając czy zrobił z siebie idiotę, czy reszta może też się przedstawi. Eh. Że też nikt nie zrobił tego wcześniej...

A więc Wojna. Oburzone państwo Affów, miało właśnie przystąpić do działań wojennych wywołanych przez niesprowokowany akt agresji z strony Makata, kiedy to jajcarzowi zabrał głos przedstawiając swe imię. Akiś. Huh. Brzmiało szlachetnie, niczym drożdżowki - zaprawdę władcy produktów śniadaniowo podwieczorkowych. Blada twarz Aff, nie korzystał z żadnego imienia już od dawna a nawet w starym świecie lubiły udawać innych. Co więc Affcie powinnły zrobić dzisiaj?
- Awww~. Więc to najprawdziwsza trójkątna randka? Cuuudnie~. Jesteśmy wiedźmą? Ale ty Akiś możesz tytułować mnie swym skarbem, albo "ej ty". Brzmi całkiem miło.
Odparła obdarzajac Akiego i deserową pannę nieludzko wyglądającym, bo zbyt szerokim uśmiechem i ostrymi zębiskami.
- Jeśli znacie drogę to prowadzicie.
Rzuciły władczym głosem do Makata, ciekawe skąd pomysł, że małpki miały iść z nimi. Pewnie winę za to można by zwalić na fakt, iż Aff nie bardzo słuchał i w sumie nie wiedział na co się pisał.

~MG~

W końcu wszystko zostało już ustalone odnośnie wynagrodzenia, a wy zgodziliście się zostać najemnikami olbrzymiego mężczyzny, który w sumie wyglądał tak potężnie jak cała wasza trójka. Ale pozory mylą szczególnie jeśli chodzi o fizyczne cechy w świecie pełnym magii.
- Dobrze więc mamy układ - powiedział spokojnie - Jak wrócicie ustalimy, co wolicie, magiczne przedmioty czy pieniądze. Dla mnie to obojętne, coś wam zdobędę. Przejdźmy do konkretów. Siedziba bandytów znajduje się na północ z stąd za murami miasta, w górach, stosunkowo niedaleko. Jeśli teraz wyruszycie dotrzecie tam przed zmierzchem, jeśli jednak macie coś jeszcze do załatwienia na waszym miejscu poczekałbym do jutra, góry są niebezpieczne nocą. Poza tym najlepszym momentem na atak będzie właśnie po zachodzie słońca. Wtedy większość członków tej bandy będzie, albo spało, albo wyjdzie na trakt kogoś okraść. Decyzja zależy oczywiście od was. Tutaj macie mapę - powiedział zaznaczając piórem "x". To właśnie to miejsce. Gdy wykonacie zadanie znajdziecie mnie w karczmie "Pod zachodnim murem". Jeśli mnie nie zobaczycie pytajcie o Jacka.

I tak właśnie skończyło się wasze spotkanie z nowym pracodawcą, a wy mogliście ponownie, po sześciuset latach ruszyć w nieznany świat szukać nowych przygód.

Skaczcie tutaj

z/t