Kamienna Świątynia

W pierwszej chwili owszem, bark może nie był aż tak przeszkadzający w ogólnym stanie, jednak nie można było ot tak zlekceważyć. I choć ten fragment walki minął dość pasywnie, nie można powiedzieć by się nic nie zmieniło. Obecnie znajdowali się bardzo blisko środka areny, w identycznej odległości co wcześniej - 5 metrów. Ejji, mimo iż odczuwał wciąż zmęczenie walką i wykorzystaniem potężnego zaklęcia, czuł, że jego negatywne skutki powoli ustępują, choć do pełni sił wróci i tak po odpoczynku. W przeciwieństwie do Persefony, która choć dobrze się czuła, tak krew lejąca się z rany sprawiała, że gra na czas nie szła po jej myśli...

Persefona: 48h obrona po Ejjim
Ejji: 48h atak
Ejji: 8 MM | Wyczucie (Persefona) 10/10, Saya Czarnej Śmierci 1/6 CD | Łamacz Kolan, Wystrzałowa Fajerwerka, Serce Mikaela zużyte | Zmęczony,
Persefona: 67 MM |  | 3/3 Granaty Dymne zużyte, 1/2 sztylety rzucone | Noga funkcjonuje, acz pobolewa i ogólnie będzie w gorszej kondycji od drugiej, lekko zmęczona, prawy bark przebity, boli, piecze, kłopoty w korzystaniu, krwawi

Biedna... Aż mi się jej trochę zaczyna robić szkoda... Albo też nie. Wcale mi jej szkoda nie jest. Trzeba jej jednak przyznać, że dość długo dawała radę przeciągać tę walkę i sprytnie się wymykać, ale wszystko ma swoje granice i nie każdy jest w stanie je przekroczyć. Wymaga to zbyt wiele wysiłku i poświęcenia. Być może i Persefona ma jeszcze coś w zanadrzu. Może i nawet walczyć z własnymi granicami. Cóż... I tak nie mam zamiaru przegrywać, zwłaszcza będąc już tak blisko zwycięstwa!
Jeszcze raz aktywuję na niej Wyczucie D, aby mieć całkowitą pewność, że nigdzie nie da rady uciec. A potem to ruszam w jej kierunku, prosto na nią. Początkowo niespiesznym krokiem, ciekaw tego, jak zareaguje. Nie zdziwiłbym się, jeśli zaczęłaby uciekać. Wtedy też rzuciłbym jej Furrashu, celując ostrzem w nogi. Może i nie jestem najlepszy w rzucanie, ale ona jest dość blisko. Czym ją trafi, tym ją trafi, byleby tylko ją spowolniło i dało chwilę, aby zbliżyć się do niej na długość ostrza... Raczej wystarczającą odległość, by zakończyć tę walkę.
Po rzucie, natychmiast przyspieszyłbym, aby to doskokiem i szybkim wykrokiem sięgnąć jej Czarną Śmiercią. Uderzam z jak największym rozmachem, na jak największą odległość, byleby jej tylko sięgnąć, ponieważ jak już sięgnie, to już wystarczy, by w odpowiedni sposób ciąć.
Może wystarczyłoby uderzyć po skosie, od jej lewego barku, po prawe biodro, ale wątpię, aby Persefona pozostała bezczynna. Mogłaby się przecież próbować uchylać, odskakiwać, lub też próbować innych dziwactw, jak stworzenie pod sobą wielkiego filara. Ze Zmysłem Walki na wysokim poziomie raczej nie powinno być problemu, aby odpowiednio nie zareagować. Gdzieby się więc nie skierowała, tam za nią skierowałbym swoje ostrze. Jak się cofnie, to w dół i do przodu, by sięgnąć nóg, aby już nigdzie nie uciekła. Gdyby próbowała zmykać na boki, to ostrze cięło by na bok, nieco poniżej szyi, na wypadek gdyby się przy tym jeszcze próbowała schylać, co by tak wtedy ucięło jej głowę.
Spróbuje mnie przeskoczyć, jak to już jej raz się jej prawie udało? Wtedy odwróciłbym się, ciąłbym w górę, by przynajmniej sięgnąć jej nóg. I na wszelki wypadek odskoczyłbym też od niej, żeby to nie czuć się przygnieciony jej ciężarem. To nie byłoby fajne...
Spróbuje we mnie wbiec w szaleńczym akcie ostatecznej desperacji? A niech próbuje... Najzwyczajniej cofnąłbym się na bok, by ją przed sobą przepuścić i wtedy też ciąłbym po ją plecach.
W przypadku filaru, wielkiej ściany, tudzież innego dziwactwa, które to by ją wzbiło pod niebiosa... Cóż... Może przynajmniej zdążyłbym ją drasnąć po nodze... Dobre i to...
Nie zaskoczyłoby mnie również, gdyby pojawiły się jej kolejne duplikacje, jak to już raz miało miejsce. I taka mogłaby się okazać niebezpieczna, ale raczej już nie wtedy, jak już uda się wykończyć samą Persefonę. Więc jeśli taki klon nie będzie stał bezpośrednio na drodze do samej Persefony i nie mógłby też jakoś sprawić, by się do niej nie udało zbliżyć, to wtedy całkowicie skupiłbym się na samej Persefonie. Co nie znaczy wcale, że jakoś pozwoliłbym się takiej złapać! Jakby próbowała jakichś przytulasków z zaskoczenia, to odskoczyłbym na bok i ciąłbym taką w łeb! Nie lubię przytulasków z zaskoczenia...
W każdym razie, taki klon mógłby być dość uciążliwy, a jeśli do Persfeony nie sposób byłoby się dostać, bez wcześniejszego pokonania takiego, no to ciąłbym sztychem w łeb, po czym skierowałbym ostrze w dół, by rozpruć resztę tego, co by z niej zostało.
A jeśli Persefona będzie dalej uciekać, że nie sposób będzie jej dogonić, to niech sobie biega, się wykrwawia... Ja mam czas... Mi się nigdzie nie śpieszy...

Rana, zmęczenie, a może czas. Wszystko to wpłynęło najpewniej na wynik tej walki. Persefona chyba na moment się zdekoncentrowała. Nawet, gdyby próbowała uciekać, z jej raną, a także nogą w gorszym stanie, rzut mieczem Ejjiego skutecznie utrudniłby jej zwiększenie dystansu. Tak oto, potężnym cięciem, przed którym czarodziejka próbowała jakoś się uchronić (co jednak ze zdolnościami najemnika na nie za wiele się zdało), mag Death's Head Caucus wygrał. Ciężko było. Kto wie, może gdyby przeciwniczka na ułamek sekundy się nie zdekoncentrowała, to byłaby w stanie wygrać. Ale teraz? Teraz było po wszystkim. Teraz... narodził się nowy, święty mag.

Persefona: - tytuł
Ejji: + tytuł
Ejji: 1 MM | Saya Czarnej Śmierci 2/6 CD, Wyczucie (Persefona) 1/10 | Łamacz Kolan, Wystrzałowa Fajerwerka, Serce Mikaela zużyte | Zmęczony,
Persefona: 67 MM |  | 3/3 Granaty Dymne zużyte, 1/2 sztylety rzucone | Noga funkcjonuje, acz pobolewa i ogólnie będzie w gorszej kondycji od drugiej, lekko zmęczona, prawy bark przebity, boli, piecze, kłopoty w korzystaniu, krwawi