Kasztan we wrzątku i nie wiesz, czy to świerk, czy sosna

Nie był do końca pewien, ile czasu minęło od jego treningu. Co prawda, w ciągu ostatnich kilku dni dalej próbował pewnych form wysiłku, jednak nie było to raczej niczym nader wymagającym. Mimo wszystko, niebieskowłosy potrzebował odpoczynku, jak każda inna osoba. Na dodatek spostrzegł, że ostatnio sam akademik zdawał się nieco bardziej opustoszały. Z tego też powodu udał się wraz ze swoim kompanem do wspólnych łaźni. Oczywistym było to, że wybór padł na te męskie. W końcu - jakby na to nie spojrzeć, to był chłopakiem. Upewnił się tylko, że nie ma te raczej świecą pustkami, a następnie wkroczył do środka, owijając się skrzętnie ręcznikiem dookoła całego torsu. Wszystko po to, aby przystanąć naprzeciwko sporego lustra, przyglądając się odbiciu.
- Myślisz, że przydałoby się je skrócić? - ciche pytanie padło tylko w kierunku kotowatego, który ułożył się gdzieś w cieplejszym i bardziej suchym kącie łaźni. Sam niebieskowłosy zaś przeczesał dłonią część swoich włosów, jakby zastanawiając się aktualnie nad tą kwestią.

Wszędzie dobrze, lecz najlepiej rzecz jasna w domu. Po długiej podróży, jaką miał za sobą Gonzales, to nawet ten pełen energii chłopaczek mógł się czuć wyczerpany. Zaś jedną z lepszych rzeczy na wyczerpanie jest oczywiście kąpiel w cieplutkiej i przyjemnej wodzie. Po tym, jak Gonzales wrócił wielkim wejściem, wykonał wszystkie dane mu obowiązki i polecenia i mógł zająć się wyłącznie sobą, udał się wraz ze swym przydupasem Kasztanem do łaźni. Miał na sobie epicki czarny ręczniczek z ognistymi wzrokami, który miał obwiązany wokół bioder. Kasztan zaś miał na sobie kasztanowy, puszysty szlafrok, najnowszy szyk mody, prosto z elfickich ogródków.
Wielkie wejście Gonzales zaliczył już zaraz po przybyciu do gildii, więc nie musiał go powtarzać, wchodząc do łaźni. Co mogło się wydawać do niego niepodobne, wszedł w miarę cicho i dyskretnie. Momentalnie też, kiedy tylko zauważył przebywającego tam Sorę, lekko się zawahał i od razu się wycofał, myśląc, że pomylił łaźnię. Spojrzał jednak na znak na drzwiach, potem zerknął do środka, potem znowu wrócił wzrokiem do znaku i jego wzrok tak wędrował z jednego miejsca w drugie, co najmniej kilkanaście razy, aż w końcu Gonzales zrozumiał.
- Myślisz, że...
- Ktoś się tutaj pomylił - wtrącił mu Kasztan, po czym uśmiechnęli się do siebie. Obaj rozumieli, że mogło wyjść z tego coś niebywale śmiesznego. Szok, przerażenie i wstyd nieszczęsnej dziewczyny, która tak się pomyliła, był dla nich niezwykle dobrą podstawą do niewinnego żartu. Dlatego też Gonzales z Kasztanem, weszli do łaźni bokiem, udając, że nie widzą Sory i nic nie wiedzą o jego obecności, po czym to też wskoczyli do wody, zanurzając się aż pod same oczy i czekali na dalszy rozwój wydarzeń.

Tora po tak długiej podróży sam chciał skorzystać z relaksu, jaki oferują sauny i łaźnie. A czy jest coś lepszego niż skorzystanie z takowych na terenie swojej własnej gildii? Sam Byakuton to łaźni nie wszedł jakoś specjalnie. Ot, przebrał się i w samym ręczniku owiniętym dookoła bioder, i jeszcze jeden na głowie. Proste, białe ręczniczki. Bez udziwnień. Wszedł do łaźni bez jakichś krępacji, ot otwarcie drzwi, może nawet z lekkim "trzaskiem" i ich zamknięcie, wziął głęboki oddech po czym otworzył oczy.
-O, Gonzo. - stwierdził spokojnie, po czym spojrzał na Sorę i... nie wiedział co zrobić. Westchnął -Przepraszam, nie pomyliłaś panienko łaźni? - spytał błękitnowłosą osobę. Normalnie to by oddał się uciesze gorącej temperatry i pozwolił swojemu ciału wypocić wszelkie zmęczenie z organizmu. A tak to musiał się jeszcze ograniczać. Ale był zastępcą mistrza gildii. Musiał jakoś zareagować. Tym bardziej, że jeszcze Gonzo jakiś dowcip może głupi jej zrobić.