Cmentarz

First topic message reminder :

Dość rozległy, stary cmentarz od pokoleń jest używany do chowania zmarłych. Zewsząd usiany grobami i nagrobkami w nieco kiepskim stanie oraz drzewami, dzięki czemu wchodząc do niego, można już na wstępie poczuć atmosferę... grozy? Oczywiście głównie nocą, kiedy pohukują sowy, bo za dnia zwykle są na nim ludzie. Jak nie osoby, odwiedzające groby bliskich, to sam grabarz mający swój niewielki budyneczek w samym rogu cmentarza i praktycznie on sam zarządza całym obiektem. Tak jakby jego własność. W samym środku zaś znajduje się duża krypta.

-----

MG
Mimo że mieszkańcy pobliskiego cmentarza już zaczęli tracić wiarę w rozwiązanie zagadki, to jednak znalazła się dwójka śmiałków która postanowiła wyratować ludzi z opresji i sprawdzić, co kryją w sobie katakumby. Ruszyliście prosto do Shirotsume gdzie już przy wejściu do miasta przywitali was radośni mieszkańcy. Zapewne uśmiech spowodowany był przybyciem magów, bo czym innym? Tylko jedna osoba jakoś nie skakała z radości. Zrobiliście kilka kroków za bramę, po czym mogliście zobaczyć mężczyznę niskiego wzrostu, garbatego, przyodzianego w jakieś czarne szaty. Twarz w zmarszczkach, worki pod oczami oraz grymas na facjacie - tak prezentował się grabarz cmentarza, który to wyszedł zobaczyć magów, wyruszających do katakumb. JEGO KATAKUMB! Jak jego cmentarz, to jego katakumby, a nie był człowiekiem, który by się dzielił z innymi. Ba! Czemu ktoś ma wchodzić na jego własność? Szczerze powiedziawszy już od dawna w wiosce huczy plotka, że najchętniej by zamknął cmentarz i zbudował na nim co innego rezygnując z posady grabarza, noale... Mieszkańcy nie pozwalają wysyłając petycje do burmistrza.
- Więc wy macie być kolejnymi ofiarami katakumb... - powiedział bez jakiegokolwiek zainteresowania obserwując was uważnie - Liczę na to, że wiecie o losie innych osób, które tam wyruszyły... - to zrobił mała pauzę - Nie wrócili. Jeśli dalej chcecie spróbować swoich sił, to zapraszam za mną. - Po tych słowach ruszył w stronę cmentarza do którego szliście jakieś pięć, może dziesięć minut. Zamiast jednak wybrać się do krypty, gdzie domniemane wejście było, najpierw skierowaliście się do małego budynku zajmowanego przez właściciela cmentarza.
- Sprawdzicie dla mnie katakumby. Inni próbowali, ale wy to macie zrobić dobrze. W końcu jesteście magami... - widać nie interesował go los reszty, która tam weszła i nie wiadomo, czy żyje. - Dam wam pewien przywilej. Możecie przeszukać cały mój budynek i wziąć ze sobą to, co wam się przyda tam na dole. Potem oddacie. A niech ktoś spróbuje coś ukraść to rozczłonkuje i zakopię żywcem... - po tej groźbie staną przy drzwiach czekając, aż zaczniecie szukać jakiś przydatnych tam przedmiotów - Chyba że już chcecie bez tego isć do krypty. Lepiej znacie swoje możliwości.

Suzuko
Bez wątpienia była to krew. Ale to było na chwilę obecną najmniej ważne, bowiem śmiech umilkł jak tylko zacząłeś coś tam krzyczeć do ścian. Co więcej, usłyszałeś coś niepokojącego za sobą. Było ciemno, nie widziałeś, ale miałeś wrażenie że coś się za tobą... toczy? Coś dużego

A Bianca...
szła sobie. Szła i szła i im dalej szła tym głośniejsze były wołania o pomoc. Szłaś i szłaś aż w końcu w tych ciemnościach doszłaś do ściany przed którą zatrzymała się żwirkowa droga. Znaczy zatrzymała... wydawało się że idzie jeszcze pod ścianą. Co więcej, ściana z litej skały, dość gruba. Jak gruba i czy to tylko pozory nie wiedziałaś.

Nie licząc wołania o pomoc, droga zdawała się zwyczajna - na tyle na ile może wyglądać droga w podziemiach i w ciemności. Całe szczęście, że panna odziana w cień nie potrzebowała latarki bo tylko by się zdradziła! I kto wie czy już by jej po drodze coś nie capnęło? A tak to jeszcze nic się nie wydarzyło. No...prócz tego rozdzielenia się z towarzyszem, ale na pewno znajdzie go nim stąd wyjdzie! Tak tak - trzeba było pamiętać o czasie, który ciągle leciał. Niby sporo go było, ale jak się coś robi to zawsze leci szybciej niż się zdaje.
W pewnym momencie zamiast ujrzeć osobę, która wołała o pomoc, ujrzała...ścianę. Nosz! Kto by się spodziewał, że tak ni stąd ni zowąd ktoś postawi ścianę na drodze? Architekt to chyba nie był zbyt dobry...Z drugiej strony zdawało się, iż żwirowa ścieżka do Krainy Oz idzie pod ową ścianką. Tylko jak gruba jest przeszkoda? Co prawda Bianca ma umiejętność łamacza kości, ale jak tak walnie w ścianę pięścią to...nie będzie to mądre i jeszcze pewnie sobie rękę złamie. Wszak kości to nie ściany i lepiej nie łamać ich bez potrzeby. Tak więc w pierwszej chwili po prostu przystawiła dłonie do owej ściany, zaczynając ją dokładnie oglądać, i jeżdżąc dłońmi po murze, tak by jakby znaleźć jakąś luźną cegiełkę/albo dziurę/albo coś z czego ta ściana jest to wcisnąć to lub wyciągnąć.
Jeśli będzie pech i nic takiego się nie znajdzie to...no jeszcze obejrzy ściany po bokach bo może tam jest jakiś 'dzwonek' otwierający przejście? W końcu ktoś chyba tędy przechodził to musi mieć jakiś sposób! Aczkolwiek jeśli nic z tego nie wypali to należałoby spróbować magii. Ściślej mówiąc tunelu rangi D. Podziemia, jest ciemno, więc...no ciemność wszędzie się panoszy, więc i z tunelem nie powinno być problemu w razie czego. W każdym razie weszłaby do cienie i wyszła z owego tunelu po drugiej stronie ściany - przynajmniej taki był zamiar. Naturalnie i po drugiej stronie wciąż ma na sobie pwm pozwalające jej wtopić się w cień co by się nie zdradzić.

Momentalnie śmiech ucichł. Cisza wydała mu się jeszcze bardziej podejrzana niż to co było wcześniej. Jednocześnie i paradoksalnie w pewien sposób dała mu czas na uspokojenie myśli, choć nie trwało to długo. Coś toczyło się za nim. Ze strony, z której przyszedł. Pies zachowywał się strasznie niespokojnie. Odwrócił się i podniósł lampę wyżej, by widzieć co się dzieje z tyłu. Jednocześnie ciągle kroczył do tyłu. Wiedział, że odsłania plecy, ale najpierw chciał się dowiedzieć co dzieje się z tej strony. Użył sonaru duchowego, miał nadzieję, że coś odpowie na sygnał.

Bianca
Nasz smoczy zabójca postanowił zbadać ścianę! I co odkryła? A no na początku nic.... potem też nic. Chociaż czy na pewno? Na kamiennej ścianie było mnóstwo pyłu, który odpadał z każdym dotknięciem ściany, aż w końcu Bianca trafiła na pewną nierówność. Dziwną nierówność, wklęsłe miejsce kształtem przypominające... dłoń? Co więcej, gdzieś niżej znowu odpadło trochę pyłu. I tyle...

Suzuko
Dźwięk był coraz to głośniejszy, odwróciłeś się w stronę miejsca, z którego dochodził niepokojący dźwięk. Początkowo niczego nie zauważyłeś, zaś po użyciu sonaru usłyszałeś głuchy dźwięk, trochę przypominający pukanie o skałę.

Zamiast przycisku, Sheppard znalazła tylko odcisk w kształcie dłoni. Można było przypuszczać, iż to coś na wzór zabezpieczenie. Trzeba przyłożyć rękę - i może nacisnąć ową wklęsłość - aby otworzyć tajne przejście. Co prawda 'sezamie otwórz się' byłoby łatwiejsze i nie tak groźne jak to, iż coś może dłoń urwać, ale cóż...Trzeba się jakoś ruszyć. Zwłaszcza, iż przy każdym dotykaniu ściany odpadał pył...Mogliby tu czasem czyścić jak już porywają ludzi...No nieważne bo może odcisk dłoni i ten pył są powiązane? Czego to źli ludzie nie wymyślą. Uh...Nie ma czasu na długie i rozsądne przemyślenia! Ktoś woła pomocy, a Bianca nie ma zamiaru spędzić tutaj całego życia bo się w czasie nie wyrobili!
Po krótkim pospieszeniu siebie, ciemnowłosa postanowiła przyjrzeć się temu pyłowi. Właściwie nie jemu samemu, a tym czy coś odkrył, gdy dotknęła tego wklęsłego miejsca przypominającego dłoń. Wszak niżej znowu pył opadł to może coś odkrył? Najlepiej to mapę, instrukcje, gdzie są zaginieni i co tu się dzieje. Szkoda, że nie ma tak dobrze...Miała jednak nadzieję, iż coś tam jednak znajdzie. Jeśli bowiem nie, to wraca do dotykania/przyciskania 'odbitej ręki'. Bo kto wie co ten pył skrywa...Gorzej jak będzie szkodliwy...Ale chyba by poczuła? Naturalnie w razie jakiegoś niebezpieczeństwa, momentalnie zabiera rękę co by jej nie stracić albo co by nie zestrzeliły ją jakieś strzały...A propos - wciąż oczy i uszka czujna co by w razie czego się uchylić. No i w dalszym ciągu jest ukryta swym pwm Hide - ot na wszelki wypadek jakby jednak ktoś tu był i się ukrywał. Albo ona jakimś cudem go nie zauważyła.

Skała? Czyżby znalazł się w marnej imitacji Indiany Jonesa? Wiedział jednak, że jak coś się toczy - musi być to kula. Z taką głośnością to nie mogłoby być nic małego... Czuł się bezradny. Hope coraz bardziej się denerwował. Złapał w kły nogawkę spodni Suzuko ciągnąc go do tyłu. Chłopak uznał, że będzie to najlepsze wyjście. Na jego skroni spływały zimne krople potu. Biegł ile sił w nogach trzymając wysoko lampę i rozglądając się za jakąś wnęką czy wąskim korytarzem, do którego mógłby wskoczyć, by się ukryć przed wielką kulą...

Króciutko będzie, a co tam...

Suzuko
Postanowił się posłuchać psa! Zwierze zawsze wie lepiej,m tak też była to mądra decyzja. Tak też biegłeś sobie i biegłeś, ni korytarza, ni wnęki nie było. Korytarz z pochodniami się skończył a zaczął się ten bez pochodni tak też nic nie widziałeś. Chociaż nie! Miałeś lampę! Więc widziałeś. No, miałeś szczęście. Co więcej jakby dobrze policzyć, to pochodni w całym korytarzu było... 4! Dziwne, nie? Ale dobrze, pomijając oświetlenie, dobiegłeś do końca korytarza, i dalej się coś za tobą toczyło. No i tutaj suprise, bo miałeś rozwidlenie na korytarz na lewo i na prawo.

Bianca
Lara Croft w akcji! Tak też postanowiłaś przyjrzeć się dokładnie ścianie i się dowiedzieć jaka siła fizyczna zmusiła do "odczepienia się" pyłu. No i proszę, kolejne wklęsłe coś co przypominało kształtem dłoń! Już masz dwie takie nierówności w skale, brawo, możesz rozpocząć kolekcjonowanie ich...

Porównanie Bianci do Lary Croft na pewno by się dziewczynie spodobało! Nawet by żałowała, że nie ma włosów splecionych w warkocz, ale kto wie może po ścianach by ładnie chodziła. No i potrzebny byłby plecaczek, ale jest coś czego Lara nie potrafi...widzieć w ciemnościach! Co prawda ma te swoje flary itp. ale na pewno łatwiej by jej było przy tak przydatnej umiejętności jak widzenie w nocy.
W każdym razie dziewczyna znalazła kolejne wklęsłe coś, przypominające dłoń - i co teraz? To co zamierzała już wcześniej. Miała zamiar przyłożyć obie swe ręce do tych cosiów. Jak nic się nie stanie to je przyciska. Jak nic się po tym również nie stanie to...to oglądnie sobie ścianę jeszcze raz. Może będą cosie też na nogi?
Naturalnie jeśli coś z tego wyjdzie to ma się na baczności by coś ją nie capło! W razie czego próbuje wykonać unik i oderwać swe dłonie od ściany. Oczywiście nie zdejmuje swej 'pelerynki ciemności'. Najlepiej wtapiać się w tło.
Jeśli w ogóle nic się po tym również nie stanie to postanawia użyć po prostu swej magii. Ściślej mówiąc tunelu co by przenieść się na drugą stronę ściany. Ona tu czasu nie ma, a jakiś mur ją zatrzymuje, eh...

Niestety, ale nie zauważył żadnego ratunku. Stawał się coraz bardziej poddenerwowany, nie wiedział czy uda mu się przeżyć. Na szczęście jednak korytarz się skończył rozwidlając się na dwa inne. Niestety, ale Suzuko nie miał dużo czasu na myślenie. Przez kilka sekund rozglądał się myśląc nad wyborem. Prawo czy lewo? Który będzie bezpieczniejszy, który sprawi, że będzie bliżej celu misji? Tocząca się kula zbliżała się coraz bardziej. Pies zaczął piszczeć z przerażenia. To mnie ocuciło. W końcu zdecydowałem, pobiegłem w prawo.

Bianca
Postanowiłaś sprawdzic ów nierównosć i suprise, bo nagle na ścianie pojawiły się linie jakoby zaprawa murarska a ściana przybrała kolor czerwony. Co więcej, cegiełki zaczęły się przesuwać jak te przy ścianie prowadzące na Pokątną. A co za nimi? Ciemność... Nawet ze swym uber pro skillem widziałaś tylko ciemność. Ani podłogi, ani ścian, za to gdzieś tam na końcu widziałaś kraty i jakieś pochodnie.

Suzuko
No więc odbiłeś w prawo i to w ostatnim momencie. Zacząłeś biec nowym korytarzem, zaś za sobą usłyszałeś huk wywołany uderzeniem kamiennej kuli w ścianę. Na szczęści nie poleciała za tobą a rozbiła się. Musiałą lecieć ze strasznie dużą prędkością... W końcu dodarłeś do pomieszczenia bez drzwi 10m x 10m a na środku niego była spora, złota kula. Podłoga, ściany jak i sufit wykonany z cegieł.

Wreszcie się udało i ściana 'zniknęła'...No nie do końca, ale grunt, że już dziewczyna miała drogę wolną bo takie macanie ściany wcale nie jest przyjemnym zajęciem. Niestety to co czekało po drugiej stronie, również nie było takie dobre...Najdziwniejsze, iż przecież jako Smoczy Zabójca Ciemności, Bianca widzi w nocy, ciemnych miejscach itp., a tutaj...ciemność, przez którą jej oczka nie przenikają! Było to naprawdę niespotykane, więc i lekki strach było. Bo co to jest, że ona nie może normalnie widzieć? Wszak ciemności i cienie to jej specjalność i nie powinny mieć przed nią żadnych tajemnic. Uh...
Pomimo tego, widać było w oddali kraty i pochodnie, więc jednak jakaś droga być musiała. Naturalnie Sheppard nie zdjęła swego kamuflażu, dzięki, któremu zlewała się z ciemnością, ale problemik polegał na tym by iść przez coś czego się nie widzi. Tak więc dziewczę miało dwie opcję...W pierwszej chwili ostrożnie wysunęła lewą nogę ku ciemności by sprawdzić czy jest tam podłoże. Ciężar opierała na swej prawej nodze, więc nawet jakby tam niczego nie było to nie spadnie bo po prostu cofnie lewą nogę i już...Jeśli jednak będzie tam twarde podłoże to Bianca postanawia przebyć ową drogę właśnie w ten sposób. Czyli - stawia zawsze ostrożnie kroczki, tak by nigdzie nie spaść.
Jeśli podłoża nie będzie albo skończy się po drodze to Usami używa zaklęcia 'tunelu' aby wejść w cień i przenieść się tuż obok krat lub źródła światła rzucanego przez pochodnie.
Naturalnie przy obu opcjach 'kamuflaż' pozostaje, tak samo jak i wyostrzone zmysły ciemnowłosej, która ciągle to się przysłuchiwała ewentualnym dźwiękom.

W ostatniej chwili udało mu się umknąć przed wielką kulą, która przy zderzeniu ze ścianą rozbiła się w gruz, który w ten sposób zamknął drogę wyjścia z tej strony. Wbiegł do dużego, kwadratowego pomieszczenia, którego ściany, sufit i podłoga były zbudowane z cegły, a pośrodku leżała duża, złota kula. Suzuko od razu poczuł się nieswojo. Wyglądało to zupełnie inaczej niż reszta katakumb, na którą się natknął w krótkim czasie przebywania w nich. Na początku nie robił nic prócz rozglądania się, nie miał pewności, że nic niebezpiecznego się nie stanie, kiedy postąpi choć jeden krok dalej. Szukał czegokolwiek co mogłoby być wyjściem... jakiegoś przycisku lub zarysu części ściany, która odstępowała od reszty. W końcu jednak postąpił krok naprzód. Najpierw delikatnie dotknął miejsca, gdzie miał zamiar postawić stopę, by móc w każdej chwili, gdyby coś się stało, cofnąć stopę.

Gdyby nic się nie stało, postąpił stopą pewnie i zaczął kroczyć coraz szybciej ku złotej kuli.

- Za mną. - powiedziałem tylko do psa.

Suzuko
No więc... nic nie znalazłeś. Zacząłeś iść w stronę złotej kuli. Niby nic na początku się nie stało, ale kiedy tylko do niej podszedłeś, z kuli wyłowiła się kobieta a raczej jej... duch... Lewitowała nad ziemią, cała przezroczysta. Za życia zapewne miała bladą cerę. Ubrana była w białą, letnią sukienkę, długie blond włosy opadały na jej ramiona a niebieskie oczy ciągle cie obserwowały. Co więcej, ruchem ręki chciała chyba powiedzieć, żebyś poszedł za nią. Nagle podfrunęła do przeciwległej ściany i... zniknęła.

Bianca
A teraz suprise~! Nie było podłogi. Przynajmniej tutaj... chyba. Who knows? Ale spokojnie~! Na raz leciały na ciebie nietoperze, odruchowo spojrzałaś w górę a tam... rury? Chyba... Co więcej, prowadziły do korytarza z pochodniami a zaczynała iść przy ścianie, nie środkiem.

Kto nie robi podłoża w podziemiach? Podziemia są pod ziemią, więc raczej wszędzie ziemia powinna być, nieprawda? No cóż...do krat i tak należało się dostać bo wciąż jakimś dziwnym sposobem oczy Bianci, które widzą w ciemnościach, nie bardzo tu działały. Ciekawe dlaczego...No, ale nieważne. Ważne by ruszyć w końcu naprzód, dowiedzieć się co z zagubionymi i znaleźć swego tymczasowego towarzysza. Nie miała okazji go za bardzo poznać, ale skoro mag i zgłosił się na misje to wierzyła, że daje sobie radę.
W każdym razie, gdy nietoperze sobie przeleciały, a oczom Sheppard ukazały się rury to...miała się wspinać jak Lara Croft? Właściwie dała by radę, ale rury chyba ktoś jakoś zamontował? Eh...nie będzie myśleć nad tym kto i kiedy robił tutaj kanalizację. Jednakże postanowiła sprawdzić czy może podłoże znajduje się po boku, właśnie pod rurami. Naturalnie ostrożnie stawiła pierwszy krok, opierając ciężar na nodze, która została ww przejściu co by w przepaść nie spaść. Jakby się okazało, że podłoga tam jest to oczywiście - dalej ostrożnie - ma zamiar iść powoli naprzód.

Gdy pojawiła się zjawa Suzuko oniemiał. Nie mól wymówić nawet jednego słowa. Stał się spięty i oszołomiony. Nie wiedział jak zareagować w takiej sytuacji. Nigdy nie spotkał ducha, a tym bardziej nie chciał go spotkać w tej sytuacji, ale czy to zależało od niego? Jak widać - niezbyt.

Kiedy dziewczyna machnęła ręką w geście przywołania do siebie i zniknęła w ścianie, chłopak podszedł do tejże ściany i zaczął bacznie ją obserwować. Jeszcze jej nawet nie dotykał, ale kazał psu znaleźć jakąś szparę, która mogłaby być krawędzią drzwi czy przejścia.