Zajazd "Złoty Osioł"

First topic message reminder :

Zajazd jak zajazd. Część wspólna, będąca miejscowym barem, w której można dobrze zjeść, napić się a wieczorami posłuchać opowieści czy występów. Za częścią wspólną znajduje się wspólna łaźnia - oddzielna dla kobiet i mężczyzn, a nieco dalej pokoje. Był to raczej jeden z tych droższych zajazdów, gdzie nie skąpiło się nawet tak cennego surowca jak woda.
~~

MG

Do złotego Osła Shou z Green przybyli o świcie. Sama podróż do Dessertio, przebiegła im dość spokojnie, za pomocą pociągu. Dużo w tym czasie nie rozmawiali, przez małomówność Shou jak i przez fakt że Green zdawała się nieco zajęta, czytając książki, w nieznanym Shou języku. Teraz zaś znajdowali się we wspólnym pokoju, na szczęście z dwoma łóżkami. Green bez skrępowania siedziała w samym białym podkoszulku i czarnych majtkach, na jednym z łóżek.-No dobrze, zgaduje że nie znasz tutejszego języka prawda?-Odezwała się nagle podnosząc wzrok z książki nad którą akurat siedziała. Było może południe i słowo gorąco nawet w połowie nie oddawałoby tego, jak ciepło było w Kh'oglun.

MG

Proces poszukiwania czerwonego serca był bardzo upierdliwy. Zwłaszcza że nie był prosty, szybki, ani bezbolesny. To mogło tylko i wyłącznie irytować, bo przecież własne serce, nie chciało odpowiedzieć Shou na jego wezwania. I tym razem jedyne co poczuł to ból i być może frustracja. Jedyne co pozostało, to usnąć. Zwłaszcza że wraz z bólem, przyszło zmęczenie. Noc, Shou przespał jak kamień, co mu się śniło? Nie wiedział. Ale przed snem, coś zobaczył. Być może znak, być może pozostałość jakiegoś snu. Zobaczył wielką gadzią źrenicę, patrzącą wprost na niego.-Wiedziałeś że w Dessertio pijają kozie mleko? Dziwny zwyczaj-Zauważyła Green, widząc że Shou się budzi.

Sny nieraz mogły być proroczymi. Wszystko wydawało się mieć jakiś sens. Nie miał jednak pojęcia, jak powinien to wszystko odebrać. Smocza źrenica. Mogła oznaczać ona naprawdę wszystko.
- Nie. Chyba... - powiedział, jakby zamyślony własnym zmartwieniem. Przymknął przy tym powieki, zastanawiając się nad pewną kwestią. Wszystko po to, aby w międzyczasie aktywować zielone serce. - Może - dopowiedział jeszcze, spoglądając początkowo na dziewczynę, aby następnie spróbować przyjrzeć się sobie. Wszystko po to, aby w ten sposób jakoś skontrolować zachodzące w nim procesy, kiedy to próbował skupić się na własnym sercu, czy przesłać do niego energię. Wszystko po to, aby w miarę wyczuć, czy zobaczyć moment, w którym to dochodzi do najgorszego punktu w tym wszystkim lub nadmiernej straty energii życiowej. Skoro potem miał znów siedzieć, to mógł raczej być początkowo jak martwy. Przynajmniej teoretycznie. Chyba. Mimo wszystko, nie mógł zbytnio inaczej pomóc dziewczynie, ale mógł przynajmniej jakoś zrealizować własne postanowienie o odnalezieniu Red, czy opanowaniu własnego organizmu.

MG

Aktywacja Green Heart w tym momencie, mocno zaskoczyła chłopaka. To co bowiem dostrzegł, znacząco mogło się różnić od tego co oczekiwał. Aura która go otaczała, była nie zielona i nie biała. Była czarna. Taka sama czarna aura otaczała również Green a co więcej, łączyła ich nić. Ta czarna jak noc nić, wychodząca z jej aury i łącząca się z aurą Shou. Zupełnie jak by byli ze sobą jakoś związani. Tylko, co mógł oznaczać czarny kolor? To ciężko było stwierdzić, gdyż Shou pierwszy raz spotkał się z czymś takim.-No dobra, ubieraj się.-Rzuciła do niego kobieta, sama szykując się do wyjścia.

Zielone serce z pewnością potrafiło jeszcze zaskoczyć nastolatka. Ten chociaż nie poczuwał się zbytnio ludzką jednostką, posiadał jednak wiedzę bliższą tym przyziemnym stworzeniom. Nie trwało długo, nim przymknął oczy i spróbował wyłączyć ów moc. Wszystko po to, aby nieco zaskoczonym głosem zadać dość istotne w tej chwili pytanie.
- Czym... kim w sumie jesteś? - niby wzięte z tyłka pytanie, a przynajmniej zważywszy na czas i miejsce w jakim się znaleźli. Mimo wszystko, coś musiało zaspokoić tę cząstkę ciekawości, która pojawiła się u ciemnowłosego. Ten zaś w międzyczasie spróbowałby ogarnąć się w pewnym stopniu i ubrać. Wszystko to po to, aby poświęcić się kolejnemu, jakże ekscytującemu dniu, podczas którego to miał zamiar skupić się nie tyle na szukaniu serca, co poznawaniu własnego organizmu, a dokładniej spróbowania poznania swojego własnego ciała, czy poprawienia własnego przepływu magii, aby ta mogła później pomóc mu z dalszymi poszukiwaniami.

MG

Green wydawała się zaskoczona nagłym pytaniem Shou, zwłaszcza że przez chwilę zawahał się i chciał pytać o to czym jest.-Człowiekiem. Można powiedzieć że magiem... o tym jednak może porozmawiamy, jak będziemy mieć na to czas. Zbieramy się.-Szybko ucięła temat a następnie wyszła wraz z Shou do tego samego baru co wcześniej. Tym razem to Shou miał wejść pierwszy, a ona przyjść chwilę po nim. Kiedy usiadł przy stoliku jak dzień wcześniej, zauważył że kelnerka z wczoraj mu się przygląda, tym razem jednak nie podeszła do niego.

Czy miał jakiś pretekst, aby nie uwierzyć jej na słowo? Nie sądził, aby dziewczyna była zwyczajnym człowiekiem. Nie sądził też, aby można podpiąć ją pod zwyczajnego maga. Nie miał jednak żadnego dowodu na to, że jest inaczej. Czy zielone serce mogło się mylić? A może ta zwyczajnie posiadała magię, która wychodziła poza obszar jego poznania? Nie potrafił tego stwierdzić w danej sytuacji. Pozostało więc wciągnąć płaszczyk i udać się w odpowiednie miejsce, aby to z przesłoniętą twarzą wejść do lokalu i przysiąść. Co jednak wewnątrz? Wszystko zależało od przebiegu dnia. Jeśli nikt by go nie zaczepił, starałby w dalszym ciągu zbadać własny organizm, aby to w nieinwazyjny sposób określić położenie Red. Jeśli jednak przyszłoby mu pogadać z obsługą, czy kimś takim - albo by odmówił, albo spytał o, no... jeden. Jeden czegoś. Wody, czy innego napoju. W międzyczasie raz na jakiś czas starałby się dyskretnie sprawdzić co z jego zielonowłosą towarzyszką, aby w razie czego móc interweniować.

MG

I był to kolejny dzień który Shou postanowił spędzić, na zapatrywaniu się we własne serce. Na skupianiu i poszukiwaniu Red. Nawet nie zauważył, jak jego umysł zaczęła spowijać ciemność. Zapadał się coraz bardziej sam w sobie, pochłaniały go jego własne myśli. I wtedy głęboko w samym sobie, otwarło się oko, smocze oko.-Jeszcze nie-Zaszeleścił głos, niczym płomień trawiący drewno w kominku. Shou otworzył oczy, akurat kiedy kelnerka uderzyła go czubkiem miotły w żebro, mówiąc coś ze złością po Dessertiańsku. Na zewnątrz było szarawa, w pomieszczeniu było tylko kilka osób. Ani śladu Green, za to nad jego głową wisiała uzbrojona w miotłę, półnaga kelnerka, wołająca coś w języku którego nie rozumiał.

Komunikacja zdawała się być na ułomnym poziomie. Niemniej nie mógł skontaktować się z sercem oraz nie mógł porozumieć się z ludźmi tutaj. Westchnął zirytowany tym wszystkim, a przynajmniej właśnie to zrobił jego wewnętrzny ja, kiedy on sam poderwał się do pionu. Ni to w odpowiedzi na szturchnięcia miotły, ni to jako reakcja na usłyszane słowa. Powtórzył je pod nosem, jakby dodając nieco mamrotania dla kelnerki, która najpewniej go nie rozumiała. Sam z kolei rozejrzał się dookoła.
- Kobieta... - spytałby się tylko, jednym z niewielu znanych słów, aby zaraz potem pokazać na coś zielonego. Tyle umiał się raczej porozumieć, gorzej jeśli nie zrozumieją. Gdyby jednak nic nie wskazywało na stopień dogadania, spróbowałby jakoś rozejrzeć się po okolicy lub w ostateczności udać ponownie do ich punktu startowego. Gorzej jeśli tej by tam nie było. Wtedy najpewniej musiałby wrócić i szukać jej dalej, czy też... spróbować jakoś ją wyczuć? Jeśli w ogóle byłoby to możliwe. Tylko - jak?

MG

Dziewczyna zdecydowanie była rozgadana, a rozgadanie było męczące. Zwłaszcza w obcym języku. Na słowo kobieta, Shou został zasypany kolejnym potokiem słów i dopiero wskazanie zielonego abażuru, przymknęło na chwilę dziewczynę, która przetrawiała co dokładnie Shou miał na myśli, po czym znów zasypała go potokiem słów i wskazała na drzwi. Widać jednak było że zrozumiała co Shou miał na myśli i chyba nawet dawała mu jakieś wskazówki, tylko niedoszły smoczy zabójca nie bardzo umiał w Dessertiański. Zignorować i samemu poszukać Green, czy może jakoś zabić problem komunikacji? To było pewnie pierwsze wyzwanie na drodze chłopaka. I śmiejące się z niego serce, bo niewątpliwie "Słyszał" w głowie śmiech smoka.

Irytacja stopniowo narastała. Sam ciemnowłosy nie wiedział, czy bardziej denerwowało go trajkotanie kelnerki, czy odgłos jakim postanowiło uraczyć go serce. Jego własne serce, które to było tak blisko - a wciąż tak daleko. Krótkie prychnięcie, przemieszane z warknięciem dobyło się ze strony nastolatka, a źrenica w jego oku zdawała się zwęzić jeszcze bardziej.
- ...wspólna mowa - rzucił tylko jedynie w sobie znanym języku, stwierdzając, że nie będzie to nazbyt konieczne by zniżać się do jakiegoś wykrztuśnego dialektu. Co więcej, chwyciłby też kobietę za ramię, aby chwilę później powtórzyć te dwa słowa głośniej. Zupełnie tak, jakby szukał formy tłumacza, czy zwyczajnie kogoś kto znałby chociaż na poziomie analfabety język, którym idzie się dogadać. Oczywiście wtedy też podciągnąłby kelnerkę za sobą do ów osoby i czekał na rezultat.

MG

Słysząc wspólna mowa, kelnerka na chwilę zamilkła, wtedy jednak Shou złapał ją za ramię i wywołał nieco więcej szumu. Nikt jednak z zebranych nie zareagował. No prócz kelnerki, która dość mocno uderzyła Shou w twarz, aż chłopakowi w uszach zadzwoniło. Na wrzeszczała do niego i weszła do kuchni, gdzie słyszał jeszcze kilka wrzasków, aż z kuchni wyszedł niski i chudy kucharz.-Co?-Zapytał we wspólnej mowie i podrapał po brzuchu.-Zabić?-Zapytał z gniewem i wskazał głową na kelnerkę która pojawił się za jego plecami.-Przeproś-Nie wydawał się zadowolony z zachowania Shou. Patrząca na niego z nienawiścią kelnerka również.

Ciche warknięcie dobyło się z krtani ciemnowłosego, kiedy tylko oberwał od kelnerki. Z pewnością nie podobało się to ani jemu, ani jego wewnętrznemu smokowi. Chociaż... ten drugi pewnie miał ubaw z ludzkiego pierwiastka.
- Zielonowłosa kobieta... gdzie? - starał się zabrzmieć równie prymitywnie, jak jego oczekiwania względem możliwej komunikacji z tymi jednostkami. Jakby nie patrzeć, to na domiar złego domagali się czegoś, co wykraczało poza wszelkie możliwości. Burknął tylko coś pod nosem, co równie dobrze mogli uznać za przeprosiny, jednak nie miałby nawet takiego zamiaru. Co jednak względem uzyskania odpowiedzi? Jeśli podaliby mu miejsce, w które udała się kobieta lub dalej biadolili o czymś, co nie ma nic wspólnego z jego poszukiwaniami, wtedy najzwyczajniej w świecie wyszedłby z tego miejsca. Gdyby ktoś spróbował go zatrzymać to sam nastolatek otoczyłby się powietrzną pułapką, aby porysować nieco śmiałka, a jeśli by to nie starczyło, aktywowałby na ręce, czy nodze danej osoby Fetter. Niezależnie od środków zatrzymania potencjalnych przeszkód i agresorów, po wyjściu z lokalu przy pomocy Puff wskoczyłby na jakiś dach, aby tam przysiąść i przeczekać zamieszanie, a potem... rozejrzeć się po okolicy  góry.

/Done, jeśli nie chcesz prowadzić rzeczy to mogę najwyżej poszukać innego MG, czy coś, ale to jak trzeba to daj znać o/

MG

Każda przygoda ma kiedyś swój koniec. Początek i środek niby też, ale początek zazwyczaj zlatuje szybko, a w środku łatwo zasnąć. Liczy się koniec. Dlatego istnieją spoilery. Rzadko spoileruje się środek. Najczęściej spoiler dotyczy końca. I tak, wiadomo, są wyjątki. W każdym razie środek tej przygody gdzieś minął, młodociany mag znalazł kogo miał znaleźć i to dwa razy bo wcześniej znalazł nawet Green która mu się zapodziała, a potem opanował to co miał opanować. Zapewne była to epicka i pełna przygód historia, ale nie jest to dzień by ją opowiedzieć. Może kiedyś taki nadejdzie. Nastał jednak koniec i Shou mógł wracać do Fiore. Z nowymi mocami i nową towarzyszką.

[z/t]

+ Pełny DS niebios
+ Możliwość zamienienia pełnego DSa niebios na DSa ognia
- Dziwne zmiany w wyglądzie
+ NPC Green. Kontrakt z Green - Kiedy Shou znajduje się w tym samym temacie co Green to nie może umrzeć
+ 10 PD