I've never seen a decent person among those who say they're going to save the world while forsaking the people around them. Those types of men are always so intoxicated by thier own hollow dreams that they call every little thing in front of them trivial.
Pomarańczowe niebo zwiastujące powolny zachód słońca, pokryte było chmurami o nieregularnym kształcie. Te, pędziły dość szybko na południe, chociaż tu na ziemi nie odczuwało się tego wiatru aż tak. W zachodnim Fiore o tej porze roku z pogodą bywało często losowo. Nawet teraz, choć jesień się jeszcze nie zaczęła, dało się odczuć groźbę nagłej nawałnicy. Miejsce spotkania ze zleceniodawcą, zostało określone jako knajpa "Mroczny kundelek". Magowie dotarli na miejsce spotkania różnie. Być może grupkami, być może samotnie, jednak droga każdego przebiegała przez Luteę. Tam dopiero pokierowani mapami lub dobrem miejscowych, trafić mogli do małej wioski "Nagi klif", która mimo swojej nazwy wcale nie znajdowała się nad morzem. W zasadzie to nawet mieszkańcy nie bardzo wiedzieli skąd wzięła się ta nazwa, ale jako że wszyscy od urodzenia żyli w nagim klifie, to dziwnie byłoby nagle zmienić nazwę wioski na na przykład "Szorstka Brzoza". Tak, do wioski z miasta prowadziła dróżka, która przebiegała przez Brzozowy zagajnik. Nieco dalej na wschód zaczynał się nawet niewielki las, tam też znajdował się właśnie Tartak z którego miejscowi pozyskiwali brzozowe drewno - całkiem szorstkie w tych rejonach. Jak widać była by to nazwa bardziej adekwatna niż nagi klif, ale nie ma co marudzić. Mówiąc o samym nagim klifie to miejscowość ta nie była specjalnie imponująca. Znajdowało się tu może 14-15 domków z przyległymi niewielkimi polami, oraz knajpa. Przydawała się, ze względu na wielu ludzi zatrudnionych w tartaku i dojeżdżających do miasta z Lutei. W "Mrocznym Kundelku" pracował podstarzały kucharzyna bez lewej nogi na którego wołali "Bart Kutergira" oraz jego córka Mel. To właśnie od jej psiaka, małego czarnego burka, wzięła się nazwa knajpy. Choć miejscowi lubili sobie żartować z przyjezdnych że tutejsza kuchnia serwuje najlepszą zupę z psa w tej części Fiore. Nie był to specjalnie okazały budynek. Piętrowiec. Na piętrze mieszkał Bart z córką, a na parterze mieściła się kuchnia wraz z stołówką. 8 stołów przy każdym po 2 ławy. Na jednej ławie mogło zasiąść do 4 osób, tak więc miejsc było aż nadto i raczej nie zdarzało się by wszystkie były zajęte. Tak było i tego wieczoru. W knajpie znajdował się tylko jeden mężczyzna. Miał długie do pasa zielone włosy, ubrany był w skórzane spodnie i kamizelkę. Na głowie miał fedorę a na oczach okrągłe okulary. Twarz raczej młoda, nie robił też wrażenia specjalnie umięśnionego. Ale za to miał na plecach miecz, przy pasie dwa rewolwery oraz bicz. Gdy tylko dostrzegł magów, zaraz stanął przy nich, nim zdążyli specjalnie wejść do środka. Był trochę poddenerwowany? Może.-Wynamisjetak?-Powiedział bardzo szybko. Bardzo. Jak po 30 kawach.-Tosięświetnieskładabojestemzleceniodawcą-Powiedział równie szybko jak poprzednim razem.-Możekawy?-Zaproponował kiedy w jego dłoniach nagle pojawił się kubek z kawą z którego pociągnął duży łyk.-Usiądźmy.-Dodał i już siedział przy ławie, uśmiechając się do osób które przyjęły jego zlecenie, czekając aż dołączą do niego przy stole. Chyba faktycznie był po 30 kawach.
Tańczyli więc. Tańczyli i śmiali się. I żartowali. I chociaż Prince nie rozumiał języka tubylców, powoli zaczął przesiąkać klimatem tego miejsca i jego nastrojem. Z chwili na chwilę bawił się coraz lepiej. I lepiej. I lepiej... Nie męczył, nie cierpiał pragnienia, ni głodu. Nie istniał tu czas. Wszystko stawało się coraz bardziej wyblakłe i zatarte, a w głowie Princea pozostał już tylko taniec i zabawa. Czasem łapał się na tym że śpiewa wraz z elfami w ich ojczystym języku. Czasem łapał się na tym że jedynie bezmyślnie wpatrywał się w ogień, innym na rozmowach z nieznanymi sobie osobnikami, w języku którego nie umiał, ale nie było to ważne. Bowiem nie pamiętał tych rozmów. Nie bardzo też pamiętał, czy się rozumieli. I tak sobie tańczył i tańczył... Aż w końcu zapomniał, że znalazł się tu w jakimś celu.
Tańcowali sobie bez końca. Mimo wszystko, wszelkie uciechy nie mogły wiecznie trwać. Sam rudzielec w pewnym momencie spróbowałby zaczerpnąć świeżego powietrza, oddalić się nieco od zgiełku magicznych bytów, a następnie... odsapnąć i pomyśleć, co takiego powinien zrobić. Ba! Może przypomnieć sobie nawet o zadaniu. Dlatego też jeśli by tylko sobie to przypomniał, wzleciałby nad korony drzew i raz jeszcze rozejrzał się dookoła. Czy nie ma nic innego, ciekawego? A jeśli nie... cóż... pożegnania nadszedł czas? Może tu jeszcze kiedyś trafi, ale miał póki co inne sprawy do załatwienia więc nie mógł sobie pozwolić na wieczną swobodę i relaks.
Wyrwanie się z magii alfringar nie było takie proste, nawet dla króla wróżek. Mimo że odporny od był na upływ czasu i mógł spędzić tutaj wieczność. Gdy tylko spróbował się bowiem oddalać, znów ktoś go zaciągał. Kiedy już myślał że odsunie się by o czymś pomyśleć, by odsapnąć i odnaleźć cel, zawsze łapał się na tym że znów tańczy. Że znów się bawi. Zupełnie jak urwane filmy, jak duża dawka alkoholu. Tylko tutaj tym alkoholem zdawał się taniec, a każda próba oderwania od niego i zrobienia sobie przerwy, takim urwanym filmem. Szarą i nudną rzeczywistością, do której nie chciało się wracać. I tak Prince dalej tańczył, choć gdzieś w głębi na pewno chciał się z alfringar wyrwać...
Knieje z pewnością wydawały się problematycznym miejscem. Imprezowanie najpewniej przypadłoby do gustu niejednej osobie, ale musiał pamiętać jakoś o godności i honorze księcia wróżek. Nie mógł więc pozwolić, aby jego ruda osoba bawiła się w nieskończoność. Nie mógł pozwolić sobie na zostawienie wszystkiego za swoimi plecami i zapomnienie o tym. Gdyby jednak miejsce dalej utrudniało mu wydostanie się z tego klimatu sielanki - użyłby zaklęcia Naddionu(C), aby w maksymalny sposób oddalić się od obozowiska, a przy okazji spojrzeć w inne miejsce. Wszystko po to, aby dać sobie chociaż te drobną chwilę wytchnienia, otrzeźwienia i... powrotu. W końcu musiał wrócić, prawda?
Goomoonryong
Liczba postów : 4046
Dołączył/a : 22/10/2012
Temat: Re: Knieje Barat'Dur Nie Gru 24 2017, 11:35
MG
Ale czy na pewno musiał? Dlaczego? Dlaczego musiał gdzieć wracać? I przede wszystkim - gdzie? To nie tak że był tu zawsze? Że zawsze bawił się i tańcował z innymi elfami? Po co miał korzystać z zaklęcia i oddalić się od miejsca w którym dobrze się bawił? Przecież to było bez sensu. Nie można oddalić się od czegoś, od czego nie chce się oddalać. Nie można odróżnić prawdziwego uczucia od sztucznego uczucia jeśli oba należały do tej samej osoby. Sytuacja w jakiej znalazł się Prince nie była prosta. Miejsce to tworzyło bądź budziło w nim uczucia oraz myśli które uniemożliwiały mu wyjście z tego miejsca. Nawet jeśli gdzieś we wróżce tlił się płomyk buntu, to był on zbyt niewielki by oprzeć się temu co podsuwał mu w zasadzie jego własny umysł. Chęć pozostania w tym miejscu, sugestia poddania się zabawie, były dużo silniejsze, od jego chęci wydostania się z tego miejsca. Zwyczajnie aktualnie jego "Wola" była doszczętnie niszczona przez "Jego" wolę.
Niejednokrotnie osoby z planem na życie miewały łatwiej. Czy to jednak czyniło go gorszym? Czy czyniło go to jakimś słabszym, niż ślepo dążące do celu indywidua? Miał zadanie. Zadanie, które miał wykonać. Miał dług do spłacenia, który jego ego zdawało się ledwo co tolerować. Musiał przecież jakoś zdziałać coś, przeciwko wrogiej potrzebie. W nim nie było w końcu miejsca na drugie podejście do spraw, bo tylko on mógł mieć rację. Tylko on mógł zostać następnym władcą, a nie stanie się to tak, jeśli pozostanie w tym miejscu bez końca. Musiał dlatego działać. Dlatego też jeśli nie mógł wydostać się z tego miejsca, spróbowałby rozprowadzić energię magiczną we własnym ciele i a nuż przelać ją przy okazji do kamienia teleportacji. Mógłby też spróbować w ten sposób jakoś wpłynąć na swój organizm i zwalczyć własne wnętrze za pomocą magii, czy zablokować jej wpływ na niego. Do tego jeśli to nie starczyło, aktywowałby swoje zaklęcie rangi A - Elysees, aby pozytywna, lecznicza energia dopomogła go w tej chwili i oczyściła jego myśli, pozbywając się tego, co nie chciał. Do tego dochodziła też inna alternatywa, jeśli to by nie podziałało. Mandragora rangi C. Wyrwałby jakąś roślinkę z tego miejsca, aby ogłuszyć wszystkich i zagłuszyć tym samym dźwięki przyjęcia.
Przelanie energii magicznej, w tym w kamień teleportacji mogło równie dobrze być dobrą zabawą i nie służyć niczemu. Była to prosta sztuczka na którą działanie alfringar nie działało i tym oto sposobem, Prince skończył teleportowany do karczmy. Okazało się że jego znajomi już tu byli i również nie podołali zadaniu. Jedynie pracodawca się nie stawił, ale zostawił małe co nieco dla nich, jeśli by wrócili z pustymi rękoma. W każdym razie misja została niestety nie wykonana. Więc trochę słabo.
Poniżej znajdują się buttony for, z którymi obecnie prowadzimy wymianę. W celu nawiązania współpracy zachęca się do odwiedzenia pierw tematu z regulaminem wedle którego wymiany prowadzimy, a następnie do zgłoszenia się w tym temacie. Nasze buttony oraz bannery znajdują się zaś w tym miejscu.
Layout autorstwa Frederici. Forum czerpie z mangi "Fairy Tail" autorstwa Hiro Mashimy oraz kreatywności użytkowników. Wszystkie materiały umieszczone na forum stają się automatycznie własnością jego jak i autorów. Dla poszanowania Naszej pracy uprasza się o nie kopiowanie treści postów oraz kodów bez uprzedniej zgody właścicieli.
Indeks 
