Śnieżna dolina mgieł, fabryka słodyczy i trakt do Shirotsume.

First topic message reminder :

Dolina mgieł. To bardzo malownicze, zaśnieżone miejsce wśród Północnych Pustkowi. Swą nazwę zdobyło przez to że przez cały rok są tu mgły. Raz gęste jak mleko że nie idzie nic zobaczyć. A raz rzadkie że nawet coś da się zobaczyć z odległości, no powiedzmy, dziesięć metrów.
W centrum doliny stoi niczego sobie budynek z wielkim jasno-brązowym zaśnieżonym misiem. Fabryka słodyczy. Wokół niej same drzewa, tony śniegu, góry w oddali no i mgła. Dolina jest królową wśród pustkowi bo oprócz całkiem śmiesznie wyglądającej fabryki nie ma tu nic.
Do bram budynku prowadzi szeroka na pięć metrów(mniej więcej) droga. Która jest całkiem przejezdna o ile akurat pogoda nie zrobiła psikusa.




Po grupę magów została wysłana karoca. Niestety, były w niej tylko cztery miejsca. A jedno było już zajęte przez pracownika fabryki, który ma dopilnować by magowie dotarli na miejsce. Jin, Emily i Ejji zajęli swoje miejsca.
Niestety dwóch magów z przyczyn osobistych nie dotarli na miejsce spotkania. Z resztą i tak nie byłoby dla nich miejsca. Transport przyjedzie po brakujących magów parę dni później.
Trasa przebiegła dość spokojnie. Żadnej śnieżycy, nawet przez chwile słońce można było zobaczyć na niebie. No ale wszystko dobre co się szybko kończy. W momencie przekroczenia "granicy" doliny mgieł. Wszystko się zmieniło.
Mgła była dość gęsta, widoczność ograniczona do pięciu metrów. Ponadto ta cisza, ten chłód... i zero wiatru.
Podróż zajęła pół dnia. Po monotonnej jeździe przez śnieżną drogę otoczoną drzewami o białych czubkach możecie dostrzec że drzewa wokół was zaczynają się przerzedzać aż karoca w końcu się zatrzymuje.
Wielka brama się otworzyła a z wnętrza budynku wyszedł dość niski i pulchny człowiek. Miał specyficzny czarny wąsik, monokl i cylinder. Był ubrany w czarny gruby kożuch z puchowym kapturem. Jego pracownicy z rękoma złożonymi na nogach i w lekkim ukłonie pokornie czekali za nim. Byli ubrani w szare, cienkie kożuchy.
Pracownik który siedział z wami w powozie. Otworzył wam drzwi i wskazał ręką abyście wysiedli. Grubasek w czarnym kożuchu do was podszedł i się uśmiechnął.
-Witajcie, witajcie! Nazywam Deatsu Atola i jestem właścicielem tej wspaniałej fabryki słodyczy! Ale gdzie moje maniery, proszę wejdźcie do środka. Nie będziemy na zimnie gadali, ha!- i zaśmiał się gardłowo, następnie skinął na ludzi którzy stali za nim i zaczął iść w stronę wejścia do budynku-Chodźcie, chodźcie. Moi pracownicy zajmą się waszymi bagażami.

***

Jesteście już w holu, cieplutko i milutko. Właściciel zdjął kożuch i ukazał czarny garnitur zapięty na jeden guzik. Znów się uśmiechnął, wziął ręce pod bogi i zaczął.
-Jak minęła wam podróż, opowiadajcie. Mam nadzieje że was za bardzo nie przysypało. I zaczął się śmiać.

Dane było Emce oddać za te wszystkie upierdliwe rzeczy, co właśnie ich spotykały. Mimo iż bezpośrednio facet torturowany przez nią, nie był temu winien, jednak pośrednio owszem. W końcu prawdopodobnie dał się wynająć jakimś idiotom, którzy chcieli zrobić Okicie kuku. Nie za bardzo chciała przejmować teraz inicjatywę, szczególnie, że działy się rzeczy, które nie śniły się szczurom. 'Ogólnie jej ugrupowanie nie przepada za radą i policją, wręcz są to totalnie negatywne stosunki, ale sama dziewczyna nie czuła się tak bardzo z nimi związana, by wyskoczyć mu pod gardło i się tym ruchem zabić. Ogólnie zdecydowała się odejść od tamtego ziomka, zaklęcie kończyło już swój czas trwania, więc na odchodne kopnęła go porządnie w głowę, w celu dłuższego ogłuszenia.
Będzie trzymać się blisko radnego, Jina. Jednak to nie znaczy, że miała do nich zaufanie, więc te osoby także figurują na liście osób podejrzanych. Później jeszcze Bazyl się pojawił, który najpewniej sobie poradził, ale w tym zawirowaniu nie wiedziała czy jest dobry, zły czy jak, bo zaczął pytać się o jakieś przebicie cen. Jezu, czemu to wszystko takie pogmatwane. - Ja jestem za kulturalną rozmową, a nie mordobiciem. Powiedziała Emka, która już naprawdę nie ogarniała.
Na każdy atak postara się obronić poprzez odskok, przechylenie ciała, przeturl bądź cokolwiek innego co była w stanie aktualnie wykonać, by uniknąć/zmniejszyć obrażenia. Jak już nie będzie miała jak zasłoni się rękami.

No zaczynało się coś dziać. Na szczęście Terrenco, lub jak kto woli - nieszczęście, póki co ominęły go te ciekawe fakty i zamierzał trzymać się swego genialnego, aczkolwiek wymyślonego na poczekaniu planu.
Gdy w końcu staruch pojawił się, przyklęknął chowając się razem z nim, tak dla pewności. Nie wiadomo mu było czy ktoś polazł za nim, ale przezorny zawsze ubezpieczony. Nie... to nie pasowało do niego. Przecież to Terrenco.
- Dobra, sprawa wygląda tak - chcą zdobyć te artefakty, co nie? Więc zaoferowałem im, że je gwizdnę portalem, ale kazali mi tylko zabić strażnik, nic poza tym. - zatrzymał się tutaj na moment podnosząc prawą rękę i kręcąc nią przy uchu z tej samej strony.
- Fiu, fiu! Takie żółte światełko mi się zapaliło, że coś tutaj nie gra. Nie sądzisz? Chcą coś innego, ale chcą to zdobyć tylko poprzez zabójstwo. - mówił dalej półszeptem drugiemu magowi. Na tyle, aby on wyraźnie słyszał, a na tyle cicho, by żadna trzecia osoba nie usłyszała.
- A więc plan mam taki: ja przygotuje jakieś wyjście do bezpiecznego miejsca, oraz portal pod towar który chcą oni zdobyć. - i tutaj wyraźnie się uśmiechnął, jakby był chory psychicznie:
- Chyba łapiesz co chcę zrobić? huhueu. Dobra no, ty spróbujesz jakoś towar zabrać. Jak nie dasz radę, to trzeba będzie przekupić jednego ze strażników. Rzecz jasna, on wypadnie z podziału zdobyczy... W tym wszystkim tylko trochę szkoda mi tej kasy co nie dostaniemy za robotę, ale coś za coś. -

Jin nie do końca wiedział co tu się tak zaczęło odwalać. Stał i czekał w gotowości bojowej do podjęcia działań. Trzymając mocno rękojeść cały czas starał się spoglądać na poszczególne osoby nie skupiając na jednej spojrzenia na dłużej niż sekundę bądź dwie. Nie wiadomo kto co kombinuje i kto czego chce. Tym bardziej Terrenco junior zastanawiał się czego tak naprawdę on chce. Po co tu jestem? Po której stronie stanąć? Czy w ogóle mam jakikolwiek wybór? I komu do cholery zaufać? Emily? Nie mam pojęcia. Wtedy sprawdziła nas magią a nie ma nic gorszego niż "podglądanie" innych czarami. Jak można ufać takiej osobie? Bazyli? Z początku wyglądał na ślamazarnego przygłupa z uzależnieniem do cukru. A teraz? Morduje jak szalony najsilniejszych przeciwników. Jeżeli obróci się przeciwko nam czy dam radę obronić innych? Czy w ogóle obronie siebie? Nie mam pojęcia. I ten radny. Ukrywał się. Najwidoczniej wiedział, że zaatakują. I chyba nie mamy tu słodyczy a co innego. W takim razie po co my? Czyżby zleceniodawca też nie wiedział o radnym? Kurwa! Pogrążając się w myślach i przemyśleniach o tym komu można ufać, chłopak stał nadal w miejscu starając się równo rozdzielić uwagę pomiędzy poszczególne osoby. Póki co zamierzał zachować spokój. Spojrzał jedynie szybko na Emilkę a potem na jej podnóżek. Podszedł i dobił kataną nieszczęśnika. Czym nas mniej, tym w sumie lepiej. Pomyślał. Przynajmniej zadał mu szybką śmierć. To dobrze, no nie?
- Co tu się odpierdala, Emi?
Spytał, stojąc już obok towarzyszki. Powiedział to w miarę cicho aby tylko ona słyszała. Zdecydował. W tej sytuacji musi komuś zaufać i to właśnie ona z tej całej ferajny jest tego najbardziej "godna". O ile można tu komukolwiek zaufać... Nigdy więcej takiej roboty, ni chu.

MG

Nagłe fluktuacje magiczne sprawiły jednak że wszyscy nagle zniknęli! Misja została przerwana przez wybuch niezidentyfikowanej energii magicznej która postanowiła porozsyłać magów po rożnych miejscach. I nie tylko magów bo okoliczną krowę to do zamku w Crocus wyteleportowało. No w każdym razie to NA PEWNO nie była wina Terrenco. Nie była, prawda? W każdym razie Terrenco skończył na posterunku w Erze, Yamamoto wylądował na dachu jakiegoś budynku w Altair, Emilie przeniosło na koncert w filharmonii Onibus co gorsza - na scenę, Ejji to w ogóle przygoda życia bo skończył w jakimś Dessertiańskim burdelu i weź tu teraz do domu wróć. Jin zaś pojawił się w chatce jakiejś babcie we wschodnim lesie, niemal przyprawiając ją o zawał serca.

Misja skończona, wszyscy z/t, nie ma hajsu ale za to macie +25 PD[+20 dla Yamamoto i Terrenco]