"Polowanie"

First topic message reminder :


Przed Wschodnim Lasem zbierała się właśnie grupa myśliwych. Było ich około siedmiu - każdy uzbrojony i gotowy do polowania. Dwóch z łowców właśnie wbijało w ziemię dosyć spory znak mówiący o tym, że na terenie całego lasu w najbliższych dniach odbywać się będzie polowanie. Takie znaki znajdują się od każdej strony wychodzącej na najbliższe zabudowania, aby żadna przypadkowa osoba nie przeszkodziła w polowaniu narażając przy tym własnego życia...
Trzech kolejnych zajmowało się broniami, które były przygotowane dla dodatkowych chętnych, którzy mieli się pojawić, a dwóch pozostałych wypatrywało przybycia pozostałych członków polowania rozmawiając przy tym wesoło i zagadując całą resztę...

- Proszę, aby wasze profile były uzupełnione o wszystko co istotne. Dla mnie znaczenie ma wszystko. Jeśli nie zaznaczycie czegoś wyraźnie w poście (np ubioru przy pojawieniu się w temacie) wtedy uznam, że jest tak, jak macie w profilu.
- Jeśli ktoś posiada jakiegoś prywatnego NPC'a lub zwierzątko czy coś, jak najbardziej może go używać.
- Liczę na wasze sprawne odpisy, a wtedy i ja sprawnie będę odpisywać. Jeśli będę czekać za długo - będę pomijać daną osobę.
- Broń w następnej kolejce. Daję ostatnią szansę na to, abyście mieli wpływ na wybór, ale to co mam w tej chwili tak tragicznie nie wygląda...
- Kto ma własną broń niech mi to zaznaczy w poście.

Pozostaje mieć nadzieję, że nie będzie ofiar śmiertelnych *paczy znacząco na Rena*

W końcu stado przybyło. Czy było całe? Tego niestety nie wiedzieliście. Widzieliście tylko, że zwierząt było naprawdę sporo. Pewnie, jakby się komuś chciało policzyć, to naliczył by jakieś pięćdziesiąt sztuk... może nawet więcej.

Vit mając własny plan i własne wykonanie postanowił zwalić na stado jedno z drzew. I udało się. Drzewo przewróciło się prosto na jednego z pierwszych zwierząt, przygniatając je, jednak te nie zginęło od razu. Reszta stada widząc tę nagłą przeszkodę od razu podzieliła się na trzy części. Te zwierzęta, które były najbliżej po prostu dalej pędziły przed siebie. Pozostałe podzieliły się na dwie grupy. Jedna pobiegła w prawo, druga skręciła w lewo.
W ostateczności stado podzieliło się na trzy części.
Vit nie dostrzegł w pobliżu żadnego błysku złotego poroża, dlatego też nie rzucił drzewem.

Matt i jego świta, ukryci za drzewami nie zostali zauważeni przez stado, dzięki czemu mogli się mu uważniej przyjrzeć. Matt będący najbliżej tej pierwszej części stada nie dostrzegł nawet złotego błysku wśród naturalnych zwierząt, dlatego dochodząc do wniosku, że nie ma sensu tracić strzałek - nie dmuchnął.
Niestety, ale to samo można powiedzieć o jego duchach. Żaden z nich nie dostrzegł nawet najmniejszego błysku złotego poroża, aby móc stwierdzić w którą stronę ruszyła ofiara. Drzewa dodatkowo utrudniały to rozpoznanie.

Nimue i Pheam trzymali się na tyłach, starając się pozostać niewidocznymi dla stada i nie bardzo wiedząc od czego powinni zacząć. Wszak cel wciąż nie był dla nich widoczny, a jakby tego było mało, całe stado podzieliło się teraz na trzy grupy. Ale to właśnie Pheam dostrzegł delikatny, złoty odblask. Daleko z przodu. I z lewej. Co zrobi z tym fantem?

Z jednego z pobliskich drzew zeskoczył łowca, ten który jako ostatni wszedł do lasu. Nie wyglądał na zadowolonego.
- Coście najlepszego zrobili? Teraz będziemy ganiać za nimi po całym lesie! - wykrzyknął i dmuchnął w gwizdek kilka razy.
- Ktoś z was widział w którą stronę pobiegł Złoty? W pierwszej grupie na pewno go nie było... Cholera póki były w jednym stadzie przynajmniej było wiadomo gdzie jest.


Stan postaci:
Pheam - 150/150MM strzelba 10/10
Vit - 100/100MM krótki łuk 20/20
Matt - 130/190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 20/20
+Cepheus - strzelba 10/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - strzały 20/20 - nie wiem ile masz MM
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

Nie wszystko poszło zgodnie z planem, ale tak bywa. Na chwilę obecną więc ograniczył swoje działania i postanowił poczekać na rozwój sytuacji, tym bardziej że nie widział złotego jelenia. Tak więc ustawił się tak by ogarniać wzrokiem jak największą połać terenu i wypatrywał złotej pary rogów. Skupił się w zasadzie głównie na tym, ale jeśli jakiś inny by na niego biegł, to by go uniknął, było by głupio zostać tak staranowanym przez jednego. Pewnie by go to nie zabiło, ale na pewno by go nieco zraniło.

Z bratem czuła się pewniejsza. Tak jakby cały świat popierał ją w czymś zupełnie szalonym. Sprawiało jej to niewyobrażalną radość. Pierwszy raz od bardzo dawna mogła z nim współpracować. Chciała udowodnić mu, że nie jest tą smutną dziewczynką co zawsze, potrafi walczyć. To był jej mały cel na dzisiejszy dzień, a czy go spełni to już zależało od niej.
- I co widzisz coś, braciszku? - spytała cichutko Nimue, a sama obserwowała to co działo się naprzeciwko niej. Starała się także nasłuchiwać, a może usłyszy dźwięk kopyt. Darksworth skorzysta z pwm magicznego arsenału i przyzwie łuk. SRuda chwyci porządni łuk, a strzałę ułoży do strzału. Jeżeli zauważy cokolwiek, albo ktoś powie jej gdzie ma strzelać, zrobi to.

Czasami dzieje się tak, że zaczyna się podział. A w tym przypadku na 3 różne grupy. Zadanie było więc proste.

Cepheus i Eridanus ruszyli za częścią stada, która pobiegła w jego stronę (chyba, że się zbliżały, to nie). Ich cel był prosty. Śledzić stado i znaleźć złotego. I wtedy próbować go upolować.

Natomiast Matty z Orionem? Cóż, Orion postanowił wspiąć się na drzewo, by z niego lepiej wypatrywać zwierzyny łownej. A Matty planował ruszyć za tą częścią, która pognała naprzód. Niezbyt przejął się opierdolem od łowcy. Wszak to nie on narozrabiał.

Tak wiec Eri, Cep i Matt ruszyli za swoją częścią stada. Uprzednio Matt z Orim (bo Cepheus z Eridanusem w sumie nie byli na tyle blisko by to ogarnąć, chyba, że telepatia/magia, jak uznasz nie wymagam), dogadali odpowiedni dźwięk gwizdka, na znak, że znaleźli złotego (3 szybkie dmuchnięcia). Gdy ktoś wypatrzy (z tych co znają znak, pozostaję na łasce MG), ma tak zagwizdać. No i ewentualnie próbować upolować.

Pamiętajmy - Ori ma sokolookiego. Tylko jakoś gdzieś tam skitranego.

Cóż, strasznie dużo się podziało. Darksworth nie był jednak pewien, czy tak powinno wyglądać polowanie. Czuł się naprawdę nieswojo, nie dość że w ręku trzymał broń do której nie był przyzwyczajony i za która nie przepadał (bo strasznie nie lubił broni palnej), to jeszcze znalazł się w nowej sytuacji z... członkami LS, którzy jak wiadomo nie pałali do niego miłością. No, może oprócz Nimue. Nie był do końca pewien, czy ten chłopak był Lamijczykiem, ale skoro znał tak dobrze jego siostrę, żeby mówić do niej "Nim"... Mignęła mu złota smuga i od razu spojrzał w tamtym kierunku.
-Złoty. Z przodu, z lewej strony. Przez chwilę coś widziałem.-powiedział głośno, bardziej do Nimue, niż do reszty, ale mógł go usłyszeć też ten cały Łowca. Gdy Darksworth bardziej się znał na polowaniach, wtedy może po prostu zgarnąłby Nimue i zabili by tego jelenia sami. Ale teraz wolał działać... bezpieczniej. Zresztą, cały czas musiał mieć oczy w koło głowy i uważać na tego chłopaka z LS, bo jak wiadomo czasem na polowaniach zdarzają się wypadki i komuś broń przez przypadek wypali i ludzie ginął. A Pheam nie zamierzał być jedną z takich osób.

Sorki za poślizg, ale rozkopało mnie w remoncie i nie dość że nie mam internetu to dokopanie się do laptopa niemal graniczyło z cudem, już nie wspominając o kostkach...

Pheam podzielił się z resztą polujących informacją o tym, gdzie dostrzegł Złotego Jelenia w momencie, kiedy pierwsza grupa zwierząt przebiegła tuż obok tych magów, którzy pozostali z tyłu. Mistrz Lamii upewnił się co do jego słów w chwili, w której usłyszał umówiony ze swoimi gwiezdnymi duchami sygnał od jednego z nich - Cepheusa. Wszyscy wiedzieli teraz w którą stronę pędziła grupa, w której znajdował się ich cel, zaś Vit był miał do pokonania najmniejszy dystans, choć najbardziej niebezpieczny...
W międzyczasie, co ciekawsze pozostałe grupy zwierząt rozpędzone i przerażone zaczęły się rozpraszać w swoich małych stadkach. Jedne zwierzęta zatrzymywały się i po prostu zawracały, kiedy inne zataczając łuk robiły to samo - wszystko kopytne zmierzały do tej samej grupy, do której zmierzali łowcy. Do grupy w której znajdował się Złoty Jeleń. Teraz magowie, chcąc nie zgubić swojej zdobyczy musieli również szczególnie uważać na resztę zwierząt, której ruchów nie dało się przewidzieć.
Co zaś uczynił łowca, który pozostał w pobliżu? Ten przemieszczał się do przodu korzystając z drzew jako osłony przed pędzącymi stworzeniami.

I w ten oto sposób prosto w stronę Vita pędziła grupa zwierząt, w której każde z nich biegło po własnej ścieżce, w tej panice nie przejmując się wszelkimi niebezpieczeństwami na swojej drodze. To samo można było powiedzieć o mistrzu Lamii ze swoim wiernym towarzyszem Orionem, na którego pędziła grupka czterech kopytnych zwierząt, zaś Nimue z Pheamem znajdujący się na tyłach grupy byli w najbezpieczniejszej sytuacji, mało tego najłatwiej mogli zaplanować swoje ruchy, aby móc dostać się w pobliże zdobyczy, która wraz ze swoją grupką właśnie zataczała łuk kierując się w głąb lasu.

Stan postaci:
Pheam - 150/150MM strzelba 10/10
Vit - 100/100MM krótki łuk 20/20
Matt - 130/190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 20/20
+Cepheus - strzelba 10/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - 130/130MM strzały 20/20 - nie wiem ile masz MM
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

Skoro do złotego miał najbliżej, to nie było co trząść portkami prawda? Pewniej chwytając Brunhilde ruszył ku stworzeniu, każdego zwykłego Jelenia który podszedł bliżej, traktując siekierą. Cięcie szło by od dołu ku górze. Vit zamierzał wykorzystać przewagę jaką dawała mu długość rąk i samej siekiery, która rozmiarami dorównywała dwuręcznym toporom. Planował też na jelenie wrzasnąć by je od siebie spłoszyć. Gdyby jednak jeleni było zbyt wiele, a ryzyko zbyt duże, to zejdzie im z drogi, schodząc za drzewo. Ryzyko ryzykiem, ale durnie nabyte rany eliminujące z polowania, to byłaby czysta głupota. Jeśli uda mu się dostać w pobliże złotego, ale będzie za daleko by go pochwycić lub uderzyć siekierą, to Vit oceni czy jego siekiera ma szansę trafić w spore cielsko zwierzęcia, nawet jeśli Vit nie specjalnie znał się na broni miotanej. Ponieważ nawet jeśli broń nie wbije się w zwierzę, z jego siłą rzutu[Mocarz], cios taką siekierą mógł połamać jeleniowi żebra czy kończyny. Więc jeśli była szansa na trafienie, to taki rzut miałby sens i Vit właśnie to by uczynił.

Znając lokalizację, gdzie znajduje się ich cel, ruszył wraz z Orionem w tamtą stronę, dając jednocześnie znać Eridanusowi poprzez gwizdek, gdzie mają się udać. Przemieszczaliby się przy drzewach korzystając ze swoich umiejętności by po prostu użyć drzew jako osłony przed zwierzętami. A plan dla Matta i jego duchów był ten sam. Bieg tak, by drzewa i inne naturalne przeszkody stanowiły dla nich osłonę przed oszalałymi zwierzętami (pamiętajmy o ich umiejkach i zdolnościach), a gdyby dostrzegli złotego i byłby on w zasięgu strzału to strzelać bez rozkazu! Znaczy najlepiej to wycelować i powalić jednym strzałem. Ewentualnie efektywnie uniemożliwić ucieczkę. Simplu as that. Oby przeżyli. Oby. Proszę...?

Ojej, sytuacja zrobiła się... skomplikowana. Ale Darksworth dostrzegł, jak w takiej chwili zachowywał się Łowca, więc złapał Nimue za ręke i pociągnął za sobą. Sam zaś starał się robić dokładnie to samo co tamten człowiek. Ukrywał się za drzewami i starał się poruszać do przodu, aby nie zgubić Złotego jelenia. Wciąż jednak nie był przekonany do tego całego polowania... Co go do cholery podkusiło, żeby się na to wybrać... Westchnął cicho. I na dodatek ta broń. Dlaczego nie mógł użyć miecza? Jeśli jakiś zbłąkane zwierzę będzie biec w jego kierunku, Darksworth spróbuje uniknąć stratowania, wykonując odskok w odpowiednia stronę.

Trzymała się brata. Trochę obawiała się przyszłych wydarzeń. Mimo wszystko takie stado mogłoby ich spokojnie stratować. Dlatego uważnie obserwowała, zarówno swoich towarzyszy jak i zbliżającą się zwierzynę. Jeżeli Nimue znajdzie drzewo, na które mogłaby wejść, to wejdzie na nie. Z niego będzie oczekiwała na przebiegającą zwierzynę. Jeżeli się uda będzie wyczekiwała na widok upragnionego zwierzęcia i ewentualnie postara się go postrzelić strzałą. Jeżeli nie będzie drzewa, bo las będzie sosnowy i Nimue nie będzie miała okazji by wejść gdzieś wyżej, będzie szła za bratem, cały czas w gotowości do wykonania strzału.

Sytuacja może i była nieciekawa, ale punkt widzenia jak zawsze zależał od punktu siedzenia. Łowca przekradał się do przodu korzystając z drzew jako osłony, kiedy zaś Vit tak po prostu niczym jakiś taran bojowy brnął na przód zamierzając staranować wszystko co tylko mógł. W ten sposób zostawił za sobą ciała czterech zwykłych jeleni i choć same truchła nie przestraszyły pozostałych zwierząt - uczynił to jego wrzask. Spowodował on, że pozostałe jelenie, które wcześniej pędziły bezmyślnie na niego, po rozbiegły się jeszcze bardziej i szerokim łukiem omijały teraz Vita niczym prawdziwego drapieżnika, który nie wykazywał nimi zainteresowania. Jadnakże ten wrzask spowodował również kolejny zwrot akcji - zwierzęta uciekające przed Vitem przyspieszyły i skręciły całą grupą nagle w prawo. Złoty tym samym oddalał się co raz bardziej od napastnika - nie było sensu rzucać siekierką...

U Mistrza Lamii sytuacja była nieco bardziej niebezpieczna. W ostatniej chwili uniknął stratowania przez jedno ze spanikowanych zwierząt odskakując szybko za drzewo. Straciłby też równowagę, jednak Orion w ostatniej chwili pomógł mu utrzymać się na nogach, po czym ruszył dalej. W tej samej chwili dało się słyszeć pierwszy strzał ze strzelby. To Cepheus uznając, że znajduje się na odpowiedniej pozycji oddał strzał. Jednakże strzał okazał się niecelny, ponieważ na drodze strzału pojawiło się inne zwierze, które zasłaniając swoim ciałem złotego jelenia, padło martwe. Zanim jednak Cepheus zdecydował się strzelić ponownie zwierzęta w tym momencie nagle skręciły spłoszone wrzaskiem Vita i znowu oddalały się od wszystkich.

Pheam oraz Nimue początkowo podążali tuż za łowcą nie chcąc stracić go z oczu i idąc dokładnie tymi samymi krokami co on, kiedy jednak byli już dostatecznie blisko stada, w którym przemieszczała się ich ofiara, Nimue znalazła sobie odpowiednie drzewo, wspięła się i przygotowała do wypuszczenia strzały. Kiedy w końcu zdecydowała się strzelić - jej zwykłą strzałę zniosło trochę na lewo i ta ostatecznie wbiła się w drzewo tuż obok przebiegającego złotego jelenia...

Łowca który był najbliżej Pheama oraz Matta odwrócił się do nich.
- Wypadałoby uspokoić stado. Tak będziemy tylko marnować pociski... - zasugerował krótko.


Stan postaci:
Pheam - 150/150MM strzelba 10/10
Vit - 100/100MM krótki łuk 20/20
Matt - 130/190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 20/20
+Cepheus - strzelba 9/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - 130/130MM strzały 19/20 - nie wiem ile masz MM
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

No i znowu się stado rozbiegło, w sumie przez niego. Na razie to więcej przeszkadzał jak pomagał. Zdarza się. Na razie więc znów postanowił się wycofać nieco i poczekać na jakąś lepszą okazję by popsuć innym zabawę. Choć wcale nie zamierzał niczego psuć zgadywał że znów może coś pójść nie tak, więc należało tym razem bardziej uważać. Małe ludziki polowały trochę inaczej, więc trzeba było jakoś się do tego przystosować. Na razie próbował wypatrzyć złotego i jakoś się do niego powoli zbliżyć. Tylko nie bezmyślnie ruszyć za nim, a raczej ustawić się na jego trasie, tak by przebiegł obok. No ale tego nie zrobi nie widząc złotego ani tego gdzie biegnie.

No i pościgu ciąg dalszy. Matty spojrzał na kapłana i dał Orionowi znak, by ten ruszył dalej za stadem.
-Jakiś pomysł jak to zrobić? - spytał się łowcy, bo w sumie to stado było dość mocno rozjuszone i to głównie przez tego giganta. -Chyba naszego trzeba by ogarnąć. - mruknąłby wskazując na Vita, ale będąc gotowym pomóc w tej sytuacji.

Eridanus i Cepheus ruszyli. Mieli po prostu dostać się jak najbliżej stada i w razie czego użyć swej broni dystansowej przeciwko złotemu jeleniowi. Ori też, tylko też starałby się on dobrze wypozycjonować, nawet jak musiałby wspiąć się trochę na drzewo (a popapugujemy trochę Nim), przy czym on starałby się tak ustawiać, by mógł łatwo przejść na kolejne drzewo lub zeskoczyć z tego, by dalej móc kontynuować pościg za złotym i w końcu go ustrzelić.

W razie czego umiejki, w razie czego uniki. Wiadomka. GL Celestial Spirits!

Spojrzała się na wystrzeloną przez nią strzałę i od razu się skrzywiła. Czy to był brak jej własnych umiejętności, czy pewien rodzaj magii wokół jelenia? Postanowiła to sprawdzić i jeszcze raz strzelić w jelenia, teraz postanowiła minimalnie zaingerować własną magią. Gdyby kolejna strzałą zniosła się, używa pwm kontrolera, aby zmienić tor lotu w stronę złotego jelenia. Wydawało jej się to w miarę logiczne i może byłby pierwszy postęp w polowaniu. Dziewczyna starała dać z siebie jak najwięcej. W końcu chciała pokazać potęgę LS. Jeżeli nastąpi potrzeba by zmienić pozycję, dziewczyna zejdzie z drzewa i wejdzie na inne.

Uspokoić stado? A jak niby do cholery mieli to zrobić? Darksworth nie miał na podorędziu żadnego zaklęcia, które by mu na to pozwoliło, tak więc udał, że się głęboko nad czymś zastanawia, w myślach jednak przeklinał sam siebie. Po cholerę on się wybrał na to polowanie? Nie jego piaskownica i nie jego grabki.
-A jak to niby zrobić? Nakarmimy je kostkami cukru?-rzucił Darksworth do Łowcy i zgrzytnął zębami.-Jest ich trochę dużo...-mruknął i odruchowo sięgnął do rękojeści miecza, jednak nie znalazł go tam. Zaniepokoiło go to, ale zaraz przypomniał sobie, że wszystkie bronie trzymał teraz w Armerii. Wziął głęboki oddech, wyjął z paczki papierosa i wsadził go do ust. Zapalił przy pomocy zapalniczki.
-Tego jelenia chroni jakaś magia?-zapytał, bardziej siebie niż Łowcę, chociaż miło by było otrzymać odpowiedź. Jeśli myśliwi poda im instrukcję co do uspokojenia zwierzyny, Darksworth spróbuje je wykonać. Oczywiście cały czas jest uważny - w razie ataków, stara się ich uniknąć przy pomocy odskoku. Jednym okiem zerka również, czy Nimue jest bezpieczna. Strzelanie z drzewa może i było dobrym pomysłem, ale łatwo było się poślizgnąć i spaść. A tego by nie chciał.