"Polowanie"

Przed Wschodnim Lasem zbierała się właśnie grupa myśliwych. Było ich około siedmiu - każdy uzbrojony i gotowy do polowania. Dwóch z łowców właśnie wbijało w ziemię dosyć spory znak mówiący o tym, że na terenie całego lasu w najbliższych dniach odbywać się będzie polowanie. Takie znaki znajdują się od każdej strony wychodzącej na najbliższe zabudowania, aby żadna przypadkowa osoba nie przeszkodziła w polowaniu narażając przy tym własnego życia...
Trzech kolejnych zajmowało się broniami, które były przygotowane dla dodatkowych chętnych, którzy mieli się pojawić, a dwóch pozostałych wypatrywało przybycia pozostałych członków polowania rozmawiając przy tym wesoło i zagadując całą resztę...

- Proszę, aby wasze profile były uzupełnione o wszystko co istotne. Dla mnie znaczenie ma wszystko. Jeśli nie zaznaczycie czegoś wyraźnie w poście (np ubioru przy pojawieniu się w temacie) wtedy uznam, że jest tak, jak macie w profilu.
- Jeśli ktoś posiada jakiegoś prywatnego NPC'a lub zwierzątko czy coś, jak najbardziej może go używać.
- Liczę na wasze sprawne odpisy, a wtedy i ja sprawnie będę odpisywać. Jeśli będę czekać za długo - będę pomijać daną osobę.
- Broń w następnej kolejce. Daję ostatnią szansę na to, abyście mieli wpływ na wybór, ale to co mam w tej chwili tak tragicznie nie wygląda...
- Kto ma własną broń niech mi to zaznaczy w poście.

Pozostaje mieć nadzieję, że nie będzie ofiar śmiertelnych *paczy znacząco na Rena*

Darksworth chciał szybko zarobić, więc kiedy zobaczył ogłoszenie o polowaniu, w którym obiecywano zastrzyk gotówki, od razu się zgłosił. Nic go nie obchodził jakiś tam złoty jeleń, ale fajnie będzie przejść się na świeże powietrze i coś tam upolować. W dodatku bez Alby na głowie. Będzie mógł sobie w spokoju zapalić... Red została w domu, wraz z Genrou, nie chciał jej bowiem zanudzać tym wydarzeniem. Nie potrzebował jej w takim miejscu. Przybył bez broni, ponieważ miecz nie nadawał się zbytnio do tego typu rzeczy, jednak w razie czego trzymał wszystkie swoje bronie w Armerii. Powoli podszedł do myśliwych, przedstawił się i powiedział po co przybył. I czekał.

Po wydarzeniach w Bosco, Vit potrzebował chili odpoczynku. A także gotówki, by wprowadzić swoje plany w życie. Tarcze zostawił w domu, w lesie na polowaniu, jedynie by przeszkadzała. U pasa miał za to zatkniętą swoją wierną Brunhildę, z którą wierzył że upoluje tego całego Jelenia. Na misję nie przyszedł specjalnie szybko, ani nawet spóźniony. Po prostu w pewnym momencie wyłonił się, zjawiając tam, gdzie mieli się zebrać. Dostrzegł na miejscu już jednego chłopaka, oraz dwóch myśliwych. Ten jeden bez broni, zapewne również na polowaniu, albo jakiś chłopaczyna po prostu się przypałętał.-Vit Ferlicz.-Powiedział dość głośno skinąwszy mężczyznom. Podawanie ręki raczej mijało się z celem.-Ja na polowanie.-Dodał spokojnie, chociaż zapewne nie każdy wie, że giganci również umieli "Polować". Zwłaszcza jeśli zwierzyna była dość spora.

//Niby mam siekierę wielkości topora, ale jeśli uważasz że to się nie nadaje, to wybieram dwójkę//

Polowanie było czymś wielkim i majestatycznym dla łucznika. Dziewczyna była magiem łucznika Artemidy - bogini łowów i leśnej zwierzyny. Swój wojowniczy warsztat musiała zdobyć wcześniej, przez polowania na różne zwierzęta. Gdy zobaczyła to ogłoszenie postanowiła wybrać się na nie. Nie tylko w celach zarobkowych, cieszyła się na samą myśl, aby pokazać Melonikowi, że jest najlepszym łowczym w gildii. W końcu on nigdy nie złapał jelenia, który pokazuje się raz na sto lat! Uśmiechnięta i gotowa na łowy dziewczyna przybyła na miejsce wraz z Mattem, w którym miała się stawić.
- Dzień dobry, nazywam się Nimue Darksworth i przybyłam na łowy! - powiedziała radośnie dziewczyna. Miała w sobie sporo werwy. Cieszyła się, na myśl wspólnej misji z mistrzem gildii. Przyjrzała się obecnym tu osobom. Prawie że od razu zbladła, gdy zobaczyła brata. Jej serce zaczęło bić szybciej. Złościć się, czy rzucić się na niego? Tęskniła za nim cholernie. Była na niego zła, ale to był jej brat. Bądź, co bądź kochała go. Przegryzła sobie wargę. Mimo że dalej posiadała w sobie ziarno złości, nie potrafiła zrobić nic innego jak tylko patrzeć.  Przecież on zabił jej towarzysza, osobę dzięki której dołączyła do gildii. W dodatku chciała spędzić z tamtą osobą jeszcze tyle czasu, a jej brat, osoba którą kochała najmocniej na świecie zabrał jej to. Wcześniej wyruszył w podróż, zostawiając Nimue samą w domu z wkurzającą Hibiki. Stała i trzęsła się. Już dawno nie czuła takiej wzbierającej się w niej złości. Chciała być po prostu małą siostrzyczką, przy boku brata. Denerwować go i być denerwowaną przez niego. To co czuła Nimue nie da opisać się słowami. Miała w sobie dwa sprzeczne pragnienia - chciała mu przywalić pięścią w twarz, a jednocześnie chciała się do niego przytulić i by pogłaskał ją po głowę. To był jej brat, ściął głowę Dona, ale mimo wszystko kochała go jak stąd o księżyca.
Podbiegła szybko do niego. Przytuliła go mocno. Tak dawno tego nie robiła. Od dawna poszukiwała go. Chciała go zobaczyć, a stało się to tak nieoczekiwanie. Poszła na zwykłe zlecenie, nagle bum, widziała go. Z jej oczu poleciała jedna łza, łza szczęścia. Po chwili popłakała się.
- Ty, ty, ty głupi bracie... - powiedziała przez łzy - najpierw zostawiłeś mnie z głupią Hibiki i rodzicami, potem zabiłeś Dona i w ogóle nie odzywałeś się do mnie. Co ty sobie wyobrażałeś, zostawiając mnie z tym samą, ty głupku, debilu, głąbie, gałganie?!  Nie rób tego więcej...
Nie potrafiła podnieść głowy, chciała usłyszeć jego głos. Chciała usłyszeć jego wyjaśnienia, dlaczego postąpił jak postąpił. Chciała mieć brata, nie jakiegoś Pheama Darkswortha, który ścina innym głowy. Brata który od czasu do czasu odzywa się do niej, który wie co się u niej dzieje i odwrotnie.

No i polowanie. Matty zaraz po powrocie z misji w innym świecie potrzebował trochę przerwy. Naturalnie, nie zapomniał, że musieli jeszcze odnaleźć Lenistwo. Mając to na uwadze zdecydował się jednak udać na misję, gdzie mogli całkiem nieźle zarobić. A że miał iść z czarodziejką ze swojej gildii? Idealna okazja na poznanie swoich podkomendnych. Będąc już na miejscu skinął głowę wszystkim na powitanie, choć najwięcej uwagi poświęcił gigantowi. Naturalnie, nie przypatrywał mu się namiętnie, choć w głowie się zastanawiał co się stało, że coś takiego się tu stało.
-Matthew Jones, też na polowanie. - przedstawił się mężczyznom, po czym patrzył jak Nimue rusza ku jednemu z nich. A więc to był on. Pheam Darksworth. Na razie nie interweniował. To sytuacja rodzinna. Którą to oni powinni między sobą wyjaśnić. On sam starał się odciąć od przeszłości i sytuacji jakie nastąpiła pomiędzy tym szermierzem a Lamią.

//jbc, w razie w, proszę o szóstkę

Jeden z łowców podniósł głowę i spojrzał uważnie na nowo przybyłych mrużąc lekko oczy. Był to wysoki i szczupły mężczyzna o krótko ściętych włosach.
- Jesteście wszyscy? Świetnie! Bierzemy się do roboty! - wykrzyknął z entuzjazmem wskazując na trójkę łowców, którzy zajmowali się aktualnie broniami - Musicie mieć niemagiczną broń. Albo przynajmniej niemagiczne pociski. Chłopaki was wyposażą, ale najpierw przedstawię plan działania - odczekał chwilę, aż wszyscy skupią się na jego słowach.
- Nasza ofiara odporna jest na wszelką magię, co nie znaczy, żebyście jej nie używali. Żyje w dosyć sporym stadzie i od reszty zwierząt różni się tylko porożem, które jest niewyobrażalnie cenne. Pewnie wiecie co mam na myśli... - dodał uśmiechając się przy tym chytrze.
- Dzielimy się zyskiem, chyba że chcecie mieć na sobie całą naszą gromadę, a tego to nie polecam... Raczej wolelibyśmy działać w grupie, ale nie wiem jakie są wasze zdolności, dlatego nie ważne jak to zrobimy, ale musimy upolować to zwierze. Wierzcie mi, że nawet jak podzielimy się po równo, to wystarczy wam nawet na waciki. Mamy w lesie trzech naganiaczy, którzy w tej chwili obserwują stado. Czekamy na ich sygnał do rozpoczęcia, a w międzyczasie weźcie bronie i zaprzyjaźnijcie się z nimi - po tych słowach spojrzał w kierunku chłopaków, którzy kończyli czyścić bronie i liczyć pociski.
- Ach. Za pomocą gwizdka będziemy się mogli zlokalizować. Używamy go jeśli będzie potrzebna pomoc, kiedy rozprawimy się ze zwierzyną, lub będziemy musieli sie przegrupować. Jakieś pytania?

Kiedy podejdziecie po odbiór swojej broni, każdy z was otrzyma jedną losową.
Pheam otrzymuje strzelbę "dwururkę" - 10 pocisków
Vit - krótki łuk z kołczanem w którym znajduje się 20 strzał.
Matt - dmuchawka z usypiającymi strzałkami szt 15
Nimue dostaje kołczan niemagicznych strzał 20 szt
Dodatkowo każde z was otrzymuje "gwizdek" który wydaje z siebie charakterystyczny aczkolwiek naturalny odgłos.


Możecie działać razem, ale możecie działać osobno - wasza decyzja, ja tu tylko oceniam :)
Mój odpis w sobotę 6 maja wieczorem...

Matty wysłuchał spokojnie wszystkiego, co mieli mu do powiedzenia oraz przyjął broń, jednocześnie dziękując za jej udzielenie. Słysząc słowa o gwizdku wyjął trzy klucze - Oriona, Cepheusa i Eridanusa.
-Macie może jeszcze 3 takie gwizdki? - zapytał spokojnie, po czym powiedział Open! Gate of Orion! Orion! Open! Gate of Cepheus! Cepheus! Open! Gate of Eridanus! Eridanus! - tak, ta trójka duchów charakteryzowała się największą zwinnością i mobilnością. Dodatkowo walczyli fizycznie, bez pomocy magii. -Ewentualnie, czy możecie też wyposażyć moich przyjaciół? - po czym obrócił się w stronę duchów i powiedział -Będziemy polować na jelenia. Ze złotym porożem! Co wy na to? - spytał się duchów, a każdy zareagował inaczej. Orion, jako łucznik poczuł lekką ekscytację na myśl o polowaniu. Eridanus stwierdził, że może być niezła zabawa, a Cepheus, że skoro jest już przywołany, to może równie dobrze i to zrobić. -Proponuję ruszyć po okręgu, tak, byśmy mieli siebie w zasięgu wzroku. W ten sposób pokryjemy spory obszar i być może, przy pomocy Państwa naganiaczy będziemy w stanie odciąć im drogę ucieczki? Nimue, pomożesz? - zapytał członkini swojej gildii, po czym spojrzał na resztę i dodał -Współpracując, szybciej załatwimy całą sytuację, co wy na to? - zaproponował i cóż... czekał na reakcję. Licząc, że mu ten jeleń obok nie przeskoczy, bo jakby go dostrzegł to cóż... próbowałby go trafić z dmuchawki. Ori z łuku. Eri z włóczni, a Cep z jednego z bliźniaczych mieczy.

//Jeżeli za duchy też mogę numerki etc. to 1, 3 i 5 w kolejności: Ori, Cep, Eri, a jak nie, to idą z tym co majom

Łowcy przyglądali się grupie magów jakby zastanawiali się, czy ci aby na pewno sobie poradzą. Ci, którzy zajmowali się broniami uśmiechnęli się do siebie, kiedy dostrzegli kolejnych chętnych do użycia ich narzędzi i od razu podsunęli w stronę duchów to co im zostało:
Orion - kusza 20 bełtów
Cepheus - strzelba 10 pocisków
Eridanus - sztylety do rzucania 8 szt
- Fajna sprawa te kluczyki... dodatkowa siła robocza, ale nie licz na to, że z ich powodu uda ci sie uszczknąć coś więcej z zysków... - oznajmił jeden z łowców podając Gwiezdnym Duchom po jednym gwizdku dla każdego.
Kiedy Matthew przedstawił swój plan łowcy spojrzeli po sobie. Wyglądało to tak, jakby mieli własny i nie chcieli się nim za bardzo podzielić, co potwierdził ich "przywódca"
- To dobry plan...Tak czy inaczej nie zamierzamy zmarnować żadnej szansy na czysty strzał. Nie chcemy sie też ganiać po lesie przez cały tydzień... - tutaj spojrzał na resztę swoich przyjaciół wpadając na genialny pomysł.
- To może mały zakładzik, skoro masz takie doświadczenie w polowaniach? Ten, który powali jelenia bierze co chce. Co ty na to? - zaproponował, jednak kiedy tylko skończył mówić, przez las potoczył się echem dosyć charakterystyczny odgłos. Wszyscy mogliście się domyśleć że właśnie w ten sposób brzmią wręczone wam gwizdki. Łowcy w tym momencie szybko pozbierali leżące na ziemi rzeczy, przerzucili bronie którymi się posługiwali przez ramię i spojrzeli na grupę magów.
- To sygnał... Gotowi? Nietrudno będzie znaleźć stado...
Wszyscy łowcy pobiegli między drzewa. Przy magach pozostał tylko ich dowodzący, który czekał na odpowiedź Gwiezdnego Maga...

Stan postaci:
Pheam - 150MM strzelba 10/10
Vit - 100MM krótki łuk 20/20
Matt - 190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 20/20
+Cepheus - strzelba 10/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - strzały 20/20
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

Mój kolejny odpis w piątek nie wiem o której godzinie

Mały coś ten łuk. I w sumie jak by się nad tym głębiej zastanowić to Vit nie specjalnie umiał z takowego strzelać. Tak więc na chwilę obecną łuk wraz z kołczanem spróbował wpakować sobie za pas, bo na ramie pewnie nie zmieści. I ruszyłby już do lasu, gdyby nie rozmowa między Mattem a łowcą. Między dwóch panów, Vit wbił Brunhilde, by dać im do zrozumienia że nie są sami na tym polowaniu.-Podział miał być równy, czyż nie?-Zapytał Vit, patrząc na obu-A może, chcecie wykiwać resztę?-Zasugerował delikatnie, ale groźnym głosem, dając im do zrozumienia że tego nie pochwala i lepiej żeby skończyli te swoje "Zakładziki" bo cwaniakami to on się osobiście zajmie.-A teraz do roboty nieroby-Powiedział i sam ruszył za pozostałymi do lasu. I miał nadzieję że dwójka cwaniaków również to zrobi. A w lesie? Pierwsze co zrobi, to oceni skąd dochodził dźwięk i czy jest w stanie dojrzeć jakieś poruszenie w oddali. Jak będzie trzeba to się schyli. A jak by mógł patrzeć nad koronami drzew po podskoczeniu, to podskoczy. Widok z góry to również dobry pomysł.

Matty kiwnął spokojnie głową do pracodawcy. Cóż, zawody spoko rzecz. Ale oczywiście, jakiś napalony gigant musiał się trafić. Ech.
-Zwierze składa się z wielu części. Ktoś może chcieć jego skórę na ozdobę dla przykładu, której wartość odejmie się od wypłaty. To, że ktoś wybiera co chce, nie znaczy, że dostanie nagle więcej lub oszuka resztę. - wytłumaczył spokojnie gigantowi, gdy ten ruszył w las. Spojrzał jeszcze na Nimue. Chyba miała poważną rozmowę z bratem, ale cóż... -Nim, pomożesz? - spytał, licząc, że członkini Lamii słyszała wcześniejszy plan Jonesa. Tak czy inaczej, spojrzał na duchy, kiwnął głową i powiedział -Ruszamy!

I ruszyli. W stronę gwizdka. Jednak Matt polecił Cepheusowi i Eridanusowi, by ruszyli bardziej po łuku. Mieli przy sobie swoją naturalną broń, ale także i tę udostępnioną przez pracodawców. Więc gdyby stado uciekało po boku, mieli jak zareagować. Ponadto On sam z Orionem wzięli pozycję też bardziej po boku - po co bawić się w gigantycznym tłumie? Plan był prosty. Ktokolwiek dostrzeże jelenia, ma w niego strzelać, celując jak najbardziej. Tu oczywiście, największy plus miałby Orion, którego zdolności w broniach typu łuk czy kusza były najlepsze z całego kwartetu (Uzdolniony Łucznik), ale też nie należy zapominać o zdolnościach reagowania pozostałej trójki (Wojownik Eriego i Cepa oraz Zmysł Walki Matta). Dodatkowo, wykorzystywali też swoje zdolności do szybkiego przemieszczania się (Sprinter u Matta i Biegacz u Oriego) oraz do zwinnego omijania przeszkód (Zwinny, Zdolności fizyczne, Skrytobójca u trójki duchów). Tak by jak najszybciej dostrzec stado, cel i zaatakować. Jak się bawić, to się bawić! Let the game begins!

Info na początek - Abri wyznaje zasadę "do trzech razy sztuka". Jeśli Pheam i Nimue nie odpiszą w tej kolejce - wypadają z misji...

- Spokojnie, spokojnie. Nie mówimy tutaj o całości, ale taki mały zakładzik między naszą dwójką - łowca w tym momencie puścił oko do Matta i kiedy tylko upewnił się, że jest gotowy, ruszył biegiem prosto do lasu. Najpierw w stronę sygnału...
Łowca, Vit, Matt i jego świta ruszyli w stronę gwizdka po linii prostej. Eridanus i Cepheus od razu ruszyli okrężną drogą. Pozostali łowcy zniknęli wam z oczu. Przebieżka przez las okazała się bezproblemowa. Spokojnie i bez nerwów udało wam się nie wpaść w żadną pułapkę zastawioną przez las. Szybko zdołaliście nie tylko dosłyszeć, ale i odczuć na gruncie potężny tętent kopyt. Łowca który był z wami od razu odskoczył w bok i szybko zniknął wam z oczu. Wyglądało na to, że przegonione stado zmierzało prosto na was, choć jeszcze go nie dostrzegliście, co dało wam czas na przygotowanie...

Stan postaci:
Pheam - 150MM strzelba 10/10
Vit - 100MM krótki łuk 20/20
Matt - 190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 20/20
+Cepheus - strzelba 10/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - strzały 20/20
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

Nie wziął tarczy, więc nie miał jak się bronić co? Tylko że przede wszystkim, nie chodziło tutaj o obronę, a o atak! Nie mógł również schować się za drzewem, a wystawienie na zwierzynę byłoby skrajnie nieodpowiedzialne. Pojedynczy osobnik mógł ważyć tyle co on, a ostre poroża rozpędzonego zwierzęcia mogły zaszkodzić, to też potrzebny był plan. Vit wypatrzył najsłabsze z okolicznych drzew a następnie dzięki swej ogromnej sile, próbował szybko ściąć je Brunhildą. Tak, by zwaliło się na wysokości szyi przeciętnego jelenia. Jak się nie utrzyma, to Vit na odpowiedniej wysokości drzewo przytrzyma. W ten sposób tworzył dla jeleni naturalną przeszkodę. Liczył że na jej widok skręcą. Wolną ręką - bo siekierę znów wsadzi za pas, spróbuje złapać cel zadania, jeśli przebiegnie wystarczająco blisko i utrzymać z pomocą własnej siły. Jeśli będzie trzeba, puści wtedy drzewko. Jeśli natomiast jeleń będzie za daleko, to spróbuje w niego rzucić drzewkiem. Nawet jelenie nie mogły spodziewać się latających drzew.

Darksworth nie bardzo przejmował się otoczeniem, to też zajęty był podziwianiem otoczenia i nie zauważył, jak przybyła jego siostra. Ale kiedy usłyszał znajomy głos, od razu serce zabiło mu mocniej. Odwrócił się w jej kierunku i przez chwile stał, nie bardzo wiedząc co robić. Widział, że jego młodsza siostra też miała ten problem. Wiele razy zastanawiał się, jak będzie wyglądało ich spotkanie... Głównie dlatego, że Nimue dołączyła do Lamii. A tamta gildia go nienawidziła... Przez pewien incydent. Bał się, że rudowłosa wyprze się swojego brata. Potem doszła ta informacja od rodziców, że dziewczyna zaginęła i już w ogóle nie mógł sobie spojrzeć w twarz, że ją zostawił. Przez tyle czasu nie doszły do niego żadne słuchy, co mogło się z nią stać. A teraz, od tak stanęła przed nim. Zrobił w jej kierunku kilka kroków, ale zawahał się i przystanął.
-Nimue...-mruknął. Ale to ona go wyprzedziła. Podbiegła do niego i go przytuliła. Zrobił to samo. Mocno ją do siebie przycisnął i od razu kamień spadł mu z serca. Pocałował ją w czoło i odsunął ją od siebie.
-Nie wiem o czym mówisz głupia siostro, to przez Ciebie się zamartwiałem, bo doszły mnie słuchy że zaginęłaś. Wiesz ile czasu spędziłem szukając Cie?-powiedział, patrząc jej w oczy, po czym uśmiechnął się smutno.-Ale masz rację. Przepraszam. To wszystko moja wina... tamta sytuacja...-urwał i odwrócił wzrok. Nie chciał znowu o tym mówić.-Ale to nie pora na taką rozmowę. Chodź, pokażemy im, jak poluje Darksworth.- powiedział, złapał ją za rękę i pociągnął w kierunku miejsca, gdzie zbierali się ludzie. Sam podszedł po broń i odebrał dwururkę. Przyjrzał się niej... Eh, nie lubił broni palnej. Wolał miecze. Gdy rozległ się dźwięk gwizdka, pobiegł za resztą, chociaż nie bardzo wiedział, co miał robić. Trzymał się Nimue, ponieważ nie miał zamiaru jej teraz opuścić. Jeszcze mu się znowu zgubi, czy coś...

To nie były żadne przywidzenia. To naprawdę był jej brat, jej ukochany braciszek. Cała wcześniejsza złość zniknęła, niczym za dotknięciem magicznej różdżki. Poczuła się jakby cały wcześniejszy ciężar znikł, teraz miała kogoś bliskiego przy sobie. Chciała by znowu ją podrzucał niczym małe dziecko, żeby znowu byli rodziną. Wystarczyło wypowiedzenie jej imienia by rozkleiła się na dobre. Nie była na niego zła, chciała pobyć z rodziną.
- Po pierwsze... - powiedziała lekko drżącym głosem - to ja pierwsza Ciebie szukałam. Po drugie nie mam pojęcia ile czasu na tym spędziłeś... I, i, i nie zostawiaj mnie nigdy samej.
Nie potrafiła ułożyć sobie tej całej sytuacji do kupy w głowie. To wszystko stała się tak szybko. On, Pheam Darksworth, zabójca Dona, a zarazem jej brat przytulał ją w tym momencie, to wydawało się takie piękne. Ta chwila mogłaby trwać wiecznie, gdyby nie to że polowanie na nich czekało. Miała przy sobie brata, posiadała magię, czy coś mogło pójść nie tak? Czas, aby zebrać się i pójść na misję. Wzięła strzały i ruszyła prosto do mistrza. Przyszła tutaj z nim, to jego powinna się trzymać. Raz po raz spoglądała na brata, by zobaczyć czy nie zniknie. W końcu to mogło tylko się jej wydawać. Sama uważała na wszelakie sygnały. Wyszukiwała zwierząt w lesie i przypatrywała się temu, co nadejdzie. Będzie starała się pozostać niezauważona dla stada.

No i tuptuptup. Coś tu nadciągało, a to mogło być naprawdę nieciekawe. Przygotował sobie dmuchawkę i trzymał się blisko drzew, by w razie czego, za jakimś większym się ukryć. Wszak raczej żaden się nie wpieprzy w drzewo. Raczej. Tak czy inaczej, był gotowy spróbować wystrzelić tą dmuchawką w ten idealny okaz, gdyby się nadarzył. Ale tak to wciąż by się przemieszczał. A gdyby dostrzegł stado, to hyc, za jakieś większe drzewo. I dmuch! A gdyby blisko przebiegał? To wtedy ciach mieczykiem w nóżki.

Taki sam plan miały inne duchy. Tak jakby. Cepheus miał praktycznie identyczny, tylko broń inna. Eridanus też, choć, gdyby przebiegał dostatecznie blisko, to jak wytrawny włócznik by włócznią jeb w okolice klatki piersiowej/szyi pchnął. By wykorzystać szarżę tego czegoś i powalić. A z dystansu normalnie. Sztyletem. Tylko Orion by z kuszy strzelał, a dobił tylko wtedy, gdy bestia by leżała. A z jego zdolnościami mógł znacznie celniej strzelać - szyja, oczy, tułów. Ot, planował jak najbardziej zranić i powalić bestię. I dopiero gdy ta by leżała - dobić. Simplu. A tak to duchy też. W razie czego drzewka jako osłonę. A co!