Sanktuarium Małpy

MG

Sanktuarium to było ogromnym drzewem, którego pień otaczał most podwieszony do gałęzi. Same gałęzie jak i ziemia znajdowały się daleko w dole. Szerokość drewnianego mostu(który całkiem się bujał) wynosiła około `1,5m. Most był linowy. Długość jednego mostu wynosiła 20 metrów. Na jego końcach znajdował się kamienny podest 5x5m a potem kolejny most, tak że powstawał kwadrat z czterech mostów i czterech podestów dookoła wielkiego drzewa. Podesty te choć stabilne, lewitowały nad ziemią. Bowiem dokładnie 10 metrów pod podestami i mostami, podwieszone do nich znajdowały się kolejne podesty i mosty. A kolejne 10 metrów niżej, następne. Na najwyższym piętrze znajdowała się Nanaya, niżej Welt, a jeszcze niżej Diangen. Było bardzo ciepło i wilgotno, ale przez rozłożyste gałęzie drzewa, na teren sanktuarium wpadała umiarkowana ilość światła, tak że wszystko skryte było w półcieniu. Bohaterowie znajdowali się na podestach w lewym dolnym rogi, tak więc wrogowie, musieli znajdować się w prawym górnym.

Irina znalazła się standardowo w pomieszczeniu dla obserwatorów. Miała cole, frytki, krzesło i monitor. Swoje zaklęcia telepatię z jedną osobą na raz, niestety jednostronną, status swoich "Postaci" oraz dodatkowe zaklęcia klasy "Mag"

Mag:
*Regeneruje 1% Maksymalnego MM na turę u członków teamu
1. Spala 5MM wybranej postaci
2. Odnawia 5MM wybranej postaci
3. Teleportuje wybraną postać w inne miejsce oddalone o nie więcej jak 5 metrów
4. Nieznacznie wydłuża działanie wybranego spella

Moc oznaczaona gwiazdką była pasywem. Pozostałych zaklęć mogła używać bez ubytku MM, jednak tylko jednego spella na turę.

Stan postaci:
Irina: -
Nanaya: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
Welt: -
Diangen: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
~~
IvulRin: -
IvulWill: -
IvulLena: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
IvulElizabeth: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)

Kolejny, wspaniały dzień na łonie natury. Wiele osób dałoby sobie rękę uciąć, aby cieszyć się taką osobą. Inaczej miała się sprawa względem zaspanego kota. Ten rozejrzał się jedynie dookoła, szukając jakiegoś większego skupiska cienia. Wszystko po to, aby ulokować się w wybranym punkcie obserwacyjnym.
- To dopiero upierdliwe... - mruknął, jakby od niechcenia, spoglądając w kierunku jednego i drugiego mostka oraz zastanawiając się, z której strony drzewa znajduje się słońce. Jeśli promienie wskazywałyby, że gdzieś nad nim, bądź po drugiej stronie, najpewniej by się nie ruszał. Jeśli byłyby z prawej strony, obrałby lewy kierunek, aby wybrać lokacje, która miała największe zacienienie, a tam ułożyć się wygodnie i czekać. Obserwował leniwie jeden mostek, przyglądał się też drugiemu i słuchał tego, czy nie nadciąga jakieś zagrożenie, zastanawiając się nad tym, że mógłby spalić za sobą wszystkie mosty i wyjechać w Bieszczady, albo do Sosnowca. Raczej mógł polegać na własnych zmysłach, czy odrobienie szczęścia oraz posiadał swego rodzaju instynkty typowe dla drapieżników, czy krwiopijców. Starał się jednak wyglądać jak zwyczajny, przypadkowy, tak jakby leśny kot, który sobie zupełnie losowo leży na tej właśnie platformie. W końcu póki nie ma przeciwnika, nie ma jeszcze aż takiego problemu, prawda?

Iriśki siedziały wygodnie w fotelu i paczały na ekranik. Wzięła w łapki colę i przemyślała całą sytuację. Najbardziej pomocy wymagała chyba Diangen, dlatego Iriśki bacznie przyglądały się jej piętru, aby w razie czego zareagować - Brak przeciwników. Welt niżej, Diangen pod Weltem, też na mostach - powiedziała do Nanayi. Uznała, że mistrzyni najlepiej wykorzysta tą informację. Po czym wsadziła sobie frytkę do ust, nie mając nic lepszego do robienia. Mogła tylko obserwować i czatować na potencjalnych wrogów.
Jeśli jakiś wróg pojawiłby się na pięterku Diangen, dziewczyna natychmiast przywołuje w tamto miejsce Vulpeculę (A) aby broniła biednego smoka. Przy okazji odpaliłaby swoje obserwatorskie zaklęcia i zabrałaby wrogowi MM (IvulRin/IvulWill) oraz powiadomiłaby od razu mistrzynię, że wrogowie się pojawili, oraz gdzie.

Festiwal bezużyteczności pora zacząć. Diangen jak zwykle nie wiedziała, co się wokół dzieje i dlaczego, więc jak to miała w zwyczaju - nie przejmowała się. Za wiele do roboty nie miała, bo była samiusieńka jak palec. Ani sojuszników, ani przeciwników... Tylko ona, podest, mosty i wielkie drzewo. Spojrzała do góry, w nadziei, że zobaczy coś ciekawego. Spojrzała w dół, z podobną intencją. I chyba to był ostatni raz, kiedy tam spojrzała... No cóż, będzie trzeba uważać, aby nie spaść.
Wpierw, co chciała zrobić, to ocenić jakość konstrukcji obu mostów. Najpierw tego po lewej, potem tego po prawej. Zastanawiała się, jak niewiele trzeba, aby zniszczyć - czy gdzieś lina, która podtrzymywała konstrukcję była słabsza, czy gdzieś się przecierała. Czy mogła coś rozwiązać, albo w łatwy sposób zniszczyć, aby zaburzyć jeszcze bardziej stabilność mostu? Nawet bez jej dokładnych oględzin wyglądały na strasznie liche i dziewczyna nie miała żadnej ochoty, aby na nie wchodzić. Nikt jej nie kazał, to też została sobie na podeście, stając w takim miejscu, aby być względnie na środku, nie świeciło jej w twarz i aby mogła spokojnie zerkać na stan i zawartość obu mostów. A w sumie to sobie siadła, co się męczyć staniem będzie. No i obserwuje, raz lewy raz prawy most. A jak ktoś się pojawi, to powie mu "Dzień dobry" bo była przecież miła i grzeczna.

Sanktuarium okazało się być wielkim drzewem i niepewnymi mostami, które prowadziły na drugą stronę. Tam najpewniej znajdowali się przeciwnicy. Przekrzywiła głowę na bok, nie wiedząc, z kim będzie jej się dane zmierzyć. Informacje od Iriny przyjęła skinięciem głowy i zastanowiła się, co powinna zrobić w tej sytuacji. Wchodzenie na most wydało jej się bardzo nieprzyjemnym pomysłem, dlatego sięgnęła po sztylecik i przyklęknęła z zamiarem przecięcia jednej liny trzymającej mosty na swoim miejscu. Nie zamierzała całkowicie wykluczyć sobie drogi dalej poprzez całkowite zerwanie mostu, ale chciała uniemożliwić przedostanie się do niej ze strony przeciwnika. Walka na moście byłaby dla niej kiepskim rozwiązaniem, dlatego wolała jej uniknąć już na tym etapie. Dlatego tylko jedna lina podtrzymująca mosty zostanie przecięta. Następnie wyprostuje się i wyciągnie łuk refleksyjny oraz nałoży na niego dwie strzały, czekając na pojawienie się przeciwnika.

MG

No i się zaczęło. Przede wszystkim zauważyć trzeba że przecięcie lin nie było ciężkie a słońce znajdowało się prawdpodobnie nad drzewem i nie było sensu się ruszać. Tak więc trójka wojowników pozostała na swoich miejscach. Jednak, tylko dwójka miała dzisiaj zmierzyć sie z przeciwnikiem! Pierwszy przeciwnika dostrzegł Welt. Lena szła swobodnie mostem na przeciw niego. W dłoni trzymała drewniany Boken i wyglądała na taką, co nie zawacha się go użyć. Diangen natomiast miała nieco mniej szczęścia i jej przeciwniczka, którą była ubrana w cienką zbroję Elizabeth, biegła wprost na nią z trzema nożami do rzucania w lewej ręce i mieczem w prawej. Świetnie, uzbrojony, opancerzony przeciwnik, dokładnie o to chodzi. Na dodatek nadbiegała z mostu po prawej. Ta jednak, szybciej niż Lena pokonała pierwszy most i już po przekroczeniu platformy, zaczęła się zbliżać po ostatnim. To jednak nie wyszło ponieważ tam pojawiła się Vulpecula, znajdując się niecałe 2 metry od Elizabeth. Tylko Nanaya stała jak dupa i mogła płaknąć bo brak przeciwnika.

Stan postaci:
Irina: 67MM
Vulpecula: -
Nanaya: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
Welt: -
Diangen: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
~~
IvulRin: -
IvulWill: Blood Spider's(x4), 165MM
IvulLena: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
IvulElizabeth: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)

O nie! Dzieje się!
- Diangen! Uciekaj! - krzyknęła w głowie dziewczyny, mając nadzieję, że smokowi nic nie będzie. Poza tym to nic jej nie zrobi, bo frytek nie odda.

Vul pojawiła się w postaci lisa i wykorzystując zaskoczenie rzuciła się na przeciwniczkę i ugryzła ją tam, gdzie nie było zbroi (noga najlepiej) i użyła Arsen. Płoń wiedźmo! Następnie przebiegła między jej nogami, i dalej przemieniając się w człowieczą postać z pomocą swojej super pwmki, wyskakuje w górę i używa Overheat w stronę Elizabeth, po czym odbiega na najbliższą platformę starając się nie spaść w dół. Gdyby nie dała rady, Irina użyje umiejki przeniesienia na lisku.

// cokolwiek ;w;

Obecnie nie wiedziała, co zrobić. Wroga na swoim poziomie nie było widać, co pewno znaczyło, że nie tylko ona wolała uniknąć bliskiego kontaktu z przeciwnikiem. A to znaczyło, że ten poziom pozostawał w niepewnym impasie, przynajmniej z jej strony. Nie widząc, nie była w stanie strzelić, a nie uśmiechała jej się wyprawa przez mosty. Mogła być pewna, że przejdzie kawałek, ba, że może nawet trafi na kolejną wysepkę, nawet jeżeli most został uprzednio przez nią uszkodzony, ale wolała nie ryzykować, kiedy nie było takiej potrzeby. Mając chwileczkę luzu, postanowiła więc zobaczyć, jak wygląda sytuacja z poniższymi poziomami i zobaczyć, czy byłaby w stanie pomóc sojusznikom w jakiś sposób. Jeżeli dostrzegła Lenę lub Elizabeth i wiedziała, że może próbować strzelić w ich stronę, bo konstrukcja mostów nie będzie jej przeszkadzać, zabiera się za strzelanie. Jeżeli konstrukcja jej przeszkadza, stara się znaleźć najlepszą pozycję do oddania strzału w stronę najbliższej przeciwniczki.
Zamierzała wypuścić obie, wcześniej przygotowane, strzały, prosto w Lenę, celując w jej najsłabsze miejsca z tej wysokości - głowę, dwukrotnie. Dlatego spokojnie wycelowała w stronę białowłosej ze swojego miejsca powyżej, próbując przewidzieć, jak się będzie poruszała, gdzie będzie, gdy wypuści strzały, a gdy będzie pewna trafienia, szybko naciągnie cięciwę łuku i wystrzeli w stronę głowy Leny, zamierzając ją najzwyczajniej w świecie wyeliminować z gry w jak najszybszy sposób.

Nie potrzebował robić za wiele. Uważnie przyglądał się białowłosej dziewczynie, świdrując ją na wylot swoimi ślepiami. Czekał na odpowiedni moment, aby tylko ukrócić jej egzystencje w tym miejscu i wrócić do swojej spokojnej drzemki. Był drapieżnikiem, który żywił się strachem innych ludzi i chociaż preferował leniwy żywot domowego kota, to nie chciał, aby ktoś utrudniał mu jego odpoczynek. Dlatego też uważnie przyglądał się każdemu manewrowi. Natarczywie wzbudzał grozę w swoim przeciwniku, aby zaatakować wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewała. Być może ta popełniła jakieś błędy i spadła z mostu. Być może dostała strzałami Byakushitsune, jednak jeśli to nie wystarczyło, to w chwili w której znajdywała się zaledwie kilka metrów od czarnej kulki futra, ten wycelował przy pomocy Niedzieli, która miała trafić w klatkę piersiową, a dokładniej jej serce. W aktualnej sytuacji jego instynkty wzięły górę, a ten nie czekając na jej ruch, wystrzelił w nią wspomniany pocisk trybu Ziemia(30 MM). Liczył, że miniaturowa kula armatnia połamie jej przynajmniej żebra, jeśli nie przebije się na wylot. Samemu zaś był gotowym, aby odskoczyć, czy oddalić się, bądź w najgorszej możliwej opcji - odbiec jak najdalej od oponenta, aby nie dać jej się zbliżyć tak, by użyła swojego ataku, czy mogła go jakkolwiek dosięgnąć mieczem. Liczył, że strach, czy jego wzmożone zdolności ofensywne oraz odrobina szczęścia zrobią swoje i będzie mógł wrócić do drzemki. Ponadto jego wygląd nie mógł w żaden sposób zdradzać jego magicznych zdolności, a co dopiero... zdolności bojowych. Jeśli zaś musiał unikać miecza, chociaż drewnianego, to wtedy starał się polegać na swoich zdolnościach szermierki, chociaż te pewnie nijak nie dorównywały dziewczynie, ale podstawową ideę jej ataków powinien jakoś wyłapać. Chyba... w ostateczności posiłkując się zaklęciem Invisibility(C) zużywając ładunki jeden po drugim, aby sprawnie znaleźć się za białowłosą.

Jednak nie było dane jej egzystować sobie w spokoju. Najpierw osoba z bronią, potem stwór, potem wrzask jej w głowie. Jedno było pewne - nie była tu bezpieczna. A jak najlepiej radzić sobie z problemem? Zniszczyć go. Dlatego też spróbowała wpierw użyć swojego ryku na obu, niespodziewanych istotach. Tylko chyba jej coś nie wyszło. Nie miała pojęcia dlaczego jej magia nie działa, nie miała też czasu o tym myśleć. Tajemniczy głos brzmiał zupełnie jak głosy ludzi z "dawnych czasów".
Uciekaj, diangen! Nikt cie tu nie chce! Diangen, diangen!
I to chyba potrafiła zrobić. Cel: Jak najdalej od Elizabeth. Skoro ona nabiegła z mostu z prawej, to ona rzuciła się pędem w lewo, na most, na kolejną platformę i dalej. Ogólnie wybiera ten most dalej od El i Vul, aby jak najmniej się narazić.
Jeśli Elcia jednak ją dopadnie, to postara się robić uniki w bok czy w tył, ciągle mając w pamięci to, że jest na platformie/moście i może lepiej nie spaść. Jeśli uniki nie będą już miały żadnego sensu, to postara się rzucić na/podciąć nogi Elci i mimo ran jakoś pozbawić ją równowagi, wytrącić broń z ręki, ugryźć w odsłonięte miejsce.
Jeśli Elcia przetnie most, którym będzie biegła, to postara się jak najszybciej i jak najsprawniej chwycić się go (za liny/deseczki) i wisieć jak najdłużej mogła, byleby tylko nie spaść.

MG

No i walka się toczyła. Przede wszystkim Vulpecula ruszyła ku odsłoniętemu fragmentowi ciała i nawet zdołała się do niego dostać. Jednak w momencie gryzienia i odapalania zaklęcia, została złapana przez przeciwniczkę a w jej czole, mimo że Elizabeth się paliła, skończył sztylet. Ogólnie kiepski sposób na doskakiwanie do przeciwnika. W każdym razie Vulpecula, zginęła a Elizabeth zaczęła tarzać się po ziemi by ugasić płomienie, a to dawało czas Diangen na ucieczkę. A jak się miała sprawa z Leną? Gdy Nanaya wymierzyła i strzeliła, w jej bark trafił magiczny pocisk przypominający kometę. Niestety ciut za późno i strzały trafiły w Lenę, zabijając ją. Wtedy jednak na plecy Nanayi i jej lewy bok coś wskoczyło i bardzo boleśnie się wgryzło. Na lewym boku widziała czerwonego pająka. A chyba jeszcze coś gryzło ją w nogę i plecy.

Stan postaci:
Irina: 67MM
Vulpecula: Wyeliminowana
Nanaya: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4). Ból w lewym boku, prawym barku i na plecach.
Welt: -
Diangen: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4)
~~
IvulRin: 120MM
IvulWill: Blood Spider's(x4), 165MM
IvulLena: Wyeliminowana.
IvulElizabeth: Brak magii; Bronie są 2 razy cięższe; Jeśli postać posiada Umiejętności stylów walki są one o 2 poziomy silniejsze(do poziomu 4). Płonie

Jako że Irina siedziała w fotelu i piła colę, mogła szastać maną, więc zesłała Virgo na piętro Nanaś.
- Virgo, pomóż Mistrzyni. Gdzieś tam jest jej przeciwnik, ale go nie widać. I zrób coś z pajączkami - odezwała się do duszka Irina, a duch przystąpił do ściągania (niczym kleszczy) pajączków z ciała Nanayi. Gdyby wyskoczył skądś wróg, albo inny diabeł, Virgo użyje Chains (pwm) aby walczyć z przybyłym przeciwnikiem. Warto pamiętać o umiejętnościach Virgo: Walka Wręcz lvl 2 i Łamacz Kości lvl 1
Irina zaś, pomyślała z frytkami w łapkach nad tym, komu pomóc swoimi wspaniałymi spellami. Zdecydowała się pomóc Elci i użyła na niej teleportacji (poza most) aby nie musiała się męczyć i długo turlać.

Yay, przeżyła! Kij w oko tym, co obstawiali, że Dian zginie po pierwszym poście (czyt. ja)! Nasz DSowy Usain Bolt biegł więc dzielnie przed siebie, znaczy po mostach i platformach. Niczym zawodnik baseballowy, zdobywała kolejne platformy jak bazy. Znaczy tylko dwie. Bo na drugiej (czyli na platformie przeciwnej tej, z której Dian startowała) zorientowała się, że chyba nic jej nie goni i postanowiła się zatrzymać, złapać oddech. I co teraz?
Będzie wyczekiwała, obserwując obie strony, oba mosty. Jak gdzieś na którymś zobaczy nadbiegającego przeciwnika, to zacznie uciekać kolejnym. Tak, to wydawało się ambitnym planem.

Oj, chyba stracił przeciwnika. Życie potrafiło być okrutne, jednak nawet chodzący ból istnienia mógł pocierpieć w samotności. Dlatego też czarna kulka futra postanowiła skupić się na cudzym cierpieniu. Jeśli dostrzegłby, że ktoś próbuje gonić Diangen, która należała do gildii rudego utrapienia, wtedy też kotowaty posłałby za takim agresorem jeden z pocisków Niedzieli. W zależności od odległości takiego przeciwnika, czy tym razem ów Elżbiety, miałaby ona oberwać z Powietrznego lub Ziemnego pocisku. Oczywiście ten drugi wchodził w rachubę, jeśli nie miał pewności, czy dziewczyna jest nie dalej jak 15 metrów od niego. Celowałby tak, aby ta straciła równowagę i spadła z mostu, a przynajmniej oberwała dość mocno w klatę/głowę i miała całkiem utrudniony pościg za smoczą zabójczynią. Ponadto czuwałby, czy Byakushitsune nie postanowiła sobie spaść z nieba, aby asekuracyjnie spróbować ją pochwycić, aktywując na sobie Strength(D), coby mieć nieco więcej pary w rękach. Oczywiście przybrałby też ludzką postać, choćby zajęło to tylko chwilę i choćby musiał ją wymusić, a potem... spróbował ją jakoś wciągnąć na platformę, aby wygarnąć jej, jak bardzo to upierdliwe i to, że wisi mu łososia oraz dwu i pół litrową pepsi. Nie będzie wspierał Magi-Coli, ot co!

Jeden przeciwnik zestrzelony, pozostawało jeszcze... dwóch? Trzech? Nie wiedziała, ale wiedziała, że jeżeli się nie pospieszy, to może być problem. Zwłaszcza, gdy z nieba zleciała kometa i boleśnie trafiła w jej bark. Nanaya aż krzyknęła, bardziej z zaskoczenia, jak z bólu, jednak nie było jej dane przeanalizować sytuacji, bo już coś znowu ją boleśnie gryzło. Wypuściła łuk z rąk, by mieć możliwość chwycenia tego, co ja gryzło w lewy bok i rzucić to daleko w przepaść pod sobą. To samo zamierzała zrobić z tym, co gryzło ją w nogę oraz plecy, o ile w ogóle do tego sięgnie rękoma. Najpierw ratowanie swojego tyłka, a później będzie mogła zająć się tym, który wciąż krył się za drzewem, poza zasięgiem wzroku. Chyba też wolał pozostać w ukryciu, co niespecjalnie ją cieszyło. Ale - najpierw zajmie się pająkami, a dopiero później będzie próbować jak najszybciej przejść przez jeden z mostów, wspierając się Kontrolą, by trzymać równowagę ciała. Prawie jak chodzenie w powietrzu. Stara się też rejestrować wszelkie możliwe nadchodzące pociski lub pająki lub inne zagrożenia skierowane w jej stronę. Gdyby miała spaść pozwala sobie na to, starając się obrócić ciało w taki sposób, by mniej lub więcej trafić w most poniżej i zminimalizować obrażenia, przy okazji krzycząc:
- Welt, złap mnie! To rozkaz! - Jakkolwiek absurdalnie to brzmiało, znała swoje prawa.