Adversarius

Dołączył/a : 03/04/2015

"To tutaj dokonuje się rozliczenia starych spraw. To on pilnuje równowagi między światami. To ty przybyłeś na jego wezwanie. Okaż mu należny szacunek albowiem niewielu może mieć zaszczyt spotkać go i przeżyć by o tym opowiedzieć."

MG

Usłyszałeś jego głos, a następnie przybyłeś wypowiadając słowa formuły. Tym oto czynem przeniosłeś się przez wymiar, czas i przestrzeń by znaleźć się u niego, Adversariusa.
Wokół znajdowała się jedynie nieskończenie czarna otchłań. Nie było tu góry, nie było też dołu. Czas był pojęciem względnym i jedynie twoje ciało było wyznacznikiem, że istnieje tu kształt.
Pod twoimi stopami pojawiła się śnieżnobiała kula na której chcąc nie chcąc lądujesz. Szybko orientujesz, że środek kuli wytwarza grawitacje dzięki której możesz swobodnie się po niej przemieszczać.
Po chwili zauważasz także postać.

Ezra Al Sorna. Przybyłeś pierwszy. Jestem Adversarius. Odpowiedz: Czy znasz człowieka o imieniu Isamu? - Wydobył się dźwięk przypominający wadliwy głośnik elektroniczny w którym zachodzi zwarcie. Dźwięki te były dla ciebie kompletnie niezrozumiałe, jednakże po chwili w twojej głowie zabrzmiało ich znaczenie, bo były w istocie słowami.

Liczba postów : 662 Dołączył/a : 22/11/2015

Ezra zamaskował zdziwienie jakie odczuł, gdy wypowiedziana formuła przeniosła go w tą dziwną pustkę. Upewnił się na wszelki wypadek, że Hakuteiken gotowy jest do dobycia, jednocześnie zastanawiając się co zrobić w obecnej sytuacji. Nie miał zamiaru walczyć w nieznanej dla siebie sytuacji, z nieznanym wrogiem, na nieznanym terenie. Dlatego jedyne co zrobił, to odpowiedział na pytanie dziwnej istoty:
- Można tak powiedzieć. Spotkałem go nie tak dawno temu. Miałem zostać jego uczniem, jednak z jakiegoś powodu nagle zniknął...

Dołączył/a : 03/04/2015

MG

Jeden.
Adversarius zmienił ułożenie rąk, lekko przekręcając głowę na lewy bok. Jego twarz nadal nie zmieniała się ani na chwilę, nawet wtedy kiedy się odzywał. Ezra poczuł dreszcze na plecach. Dostrzegł także, że na jego prawej dłoni zaczyna pojawiać się jakiś symbol.

Czy kiedykolwiek cię zranił? Czy kiedykolwiek cię dotknął? Czy kiedykolwiek ty go zraniłeś? - Usłyszałeś kolejną serie niewerbalnych dźwięków, które po chwili zaczęły mieć dla ciebie znaczenie. Kula na której stoisz zaczyna się pomału obracać wokół swojej osi. Dodatkowo masz wrażenie, że prócz gospodarza obserwuje was ktoś jeszcze i im dłużej tu jesteś to uczucie narasta.

Liczba postów : 662 Dołączył/a : 22/11/2015

Ezra zmarszczył brwi, cała sytuacja coraz mniej mu się podobała. W dodatku miał teraz wrażenie, że obserwuje go ktoś jeszcze. Białowłosy prychnął pod nosem, a na jego twarzy pojawił się grymas.
- Czy mnie zranił? Czy mnie dotknął? - odpowiedział głośno i wyraźnie, jednocześnie odsuwając na bok poły kimona. Jego klatkę piersiową przecinała długa blizna, widać było, że jest jeszcze względnie świeża. - Praktycznie przeciął mnie na pół swoim mieczem. Czy ja kiedykolwiek go zraniłem... Owszem, chociaż nie była to duża rana. Był dla mnie za silny...

Dołączył/a : 03/04/2015

Sześć.
Postać zmieniła sześć razy pozycje rąk, a jego usta rozszerzyły się w większym uśmiechu.
W tym momencie Ezra poczuł niewyobrażalny ból, który dosłownie zbił go z nóg. Z jego ust wydobył się stłumiony krzyk, po przym spojrzał na swoją prawą dłoń. Symbol gwałtownie zaczął się rozrastać tworząc czarne koło o średnicy dwóch centymetrów. Biały Lis miał wrażenie, że jego dłoń w tym momencie jest wypalana kwasem i przypalana jednocześnie, dostarczając mu niebywałego bólu.

Ostatnie pytanie: Czy kiedykolwiek chcesz bym spłacił jego dług wobec ciebie? - Rozległ się kolejny szereg dźwięków, których także przyswoiłeś po czasie, mimo niebotycznego bólu który odczuwałeś. Poczucia bycia obserwowanym skoczyło gwałtownie w górę, miałeś wręcz wrażenie, że patrzy się na ciebie tłum z odległości paru metrów. Niespodziewanie przez fale bólu które przepływały przez twój umysł, przebił się znajomy Ci głos Depore.
- Wytrzymaj! On tylko robi to co... - Nie dosłyszałeś reszty, ponieważ gwałtownie zaczęła ściszać głos. Jednakże w jej głosie dało się usłyszeć determinacje no i lekkiego wkurwa. Nie wyglądało jednak na to by była przestraszona, albo w coś wątpiła. A przynajmniej tak Ezrze się zdawało.

Adversarius zaś cierpliwie czeka na odpowiedź wpatrując się w Ezre czymś co wygląda jak światełko w oczodole.

Liczba postów : 662 Dołączył/a : 22/11/2015

Al Sorna zacisnął mocno dłoń, paznokcie wbiły się w skórę, raniąc go do krwi, a on sam zacisnął zęby, jakby starając się stłumić ból siłą woli. Przez jego głowę przemknęła myśl, żeby odpowiedzieć na ból atakiem, jednak wtedy usłyszał głos Depore. Nie wyglądało na to, żeby był w niebezpieczeństwie, demonica nie bała się o niego, chociaż też była zdenerwowana. Dlatego też Ezra podniósł się z kolan, ponownie wstając na nogi i starając się wytrzymać jakoś ból który nim targał. Mimowolnie z jego krtani dobył się warkot, jak u zwierzęcia, które gotowe jest w każdej chwili zaatakować. Al Sornie nie podobało się, że obserwują go nieznane osoby. Bardzo, bardzo mu się to nie podobało. Miał swoją dumę, a zmuszanie go do krzyczenia z bólu przed niewidzialną widownią nie kwalifikowało się do najrozsądniejszych rzeczy. Dlatego też odpowiedział targanym złością, cichym głosem:
- Uważałem go za osobę honorową, jednak jego zachowanie dało mi do myślenia. Gdyby był tym za kogo go miałem, to znalazłby sposób żeby jakoś wynagrodzić mi to, że nie dotrzymał słowa. Zwłaszcza po tym, jak dałem z siebie wszystko podczas walki z nim. Dlatego też jeśli chcesz spłacić jego dług...przyjmę twoją propozycję.

Dołączył/a : 03/04/2015

Dziewięć.
Podobnie jak wcześniej Adversarius wykonał 3 gesty dłońmi, ostatnim gestem składając dłonie tak jakby chciały one obdarować czymś szermierza.
Ból na dłoni Ezry zaczął narastać jeszcze bardziej niż mógł sobie wyobrażać, że jest to możliwe, ale po chwili ból zniknął. Kiedy spojrzał się by dostrzec przyczynę tego nagłego zaniku bólu dostrzegł, że czarne znamię zniknęło... wraz ciałem, które pokrywało. Teraz znajdowała się tam dziura o średnicy dwóch centymetrów przez którą można było zaglądać. Nie wyglądała na wydrążoną ani wypaloną przez kwas bądź ogień. Była idealnie "wyrzeźbiona" na krawędziach, którą swoją drogą była zupełnie nowa kość. Ku zaskoczeniu chłopaka dziura w żaden sposób nie przeszkadzała w funkcjonowaniu jego dłoni, nadal mógł jej sprawnie używać. Analogicznie można było zauważyć, że Aversarius miał takie same dziury na obu dłoniach.

Uśmiech gospodarza opadł wchodząc w początkowe stadium, po czym ponownie rozległ się jego specyficzny głos.
Isamu podjął się dużego długu. Jego spłata będzie wysoka. Podróżnik objął ciebie szacunkiem. Zostawił dla ciebie honor. Honor miecza. Rzekł on iż musisz wybrać swoją ścieżkę. Oto i twoja zapłata.

Przerwy w dłoniach Adversariusa zaczęły lśnić intensywnym fioletem, gdzie z promieni światła wydobył się miecz, katana. Owy miecz niechybnie znalazł się w dłoni Ezry, szybciej niż on sam był w stanie to zauważyć. Kiedy jednak tylko znalazł się w jego dłoni, w jego umyśle pojawił się na chwilę obraz zabandażowanej uczennicy Isamu. Obraz zniknął tak szybko jak się pojawił pozostawiając chłopaka w jeszcze większym zakłopotaniu. Przez całą tą sytuacje, nie zorientował się wrażenie bycia obserwowanym znikło kompletnie.

Moja rola dobiegła końca, rozbij kule by się wydostać. Do zobaczenia. - Wydobył z siebie swoje charakterystyczne dźwięki, po czym zaczął pomału rozpływać się w ciemności, tak, że pozostała mu jedynie jeszcze twarz.

Meiyo no michi:

Liczba postów : 662 Dołączył/a : 22/11/2015

Ezra ze zdziwieniem wpatrywał się w dziurę jaka pojawiła się w jego dłoni. Zacisnął ją i rozprostował. Nie wyglądało na to, żeby wpłynęła ona jakoś na jego sprawność...

Co tu się do cholery odpie-

Jego myśl przerwało kolejne zdanie wypowiedziane przez dziwną istotę. Chwilę potem w jego dłoni pojawił się miecz. Al Sorna zmarszczył lekko brwi, gdy w jego głowie w jakiś sposób pojawiła się wiedza jak działa ostrze. Wyglądało na broń wymagającą dużej dozy umiejętności aby władać nią poprawnie. Z jakiegoś powodu w jego umyśle pojawił się także obraz Hyouki, uczennicy Isamu. Wężowe tęczówki ponownie spoczęły na jego rozmówcy. Białowłosy nie wiedział co sądzić o całej sytuacji. Gdy usłyszał jego ostatnie słowa skinął lekko głową, jednocześnie wsuwając saya za pas.
- Niech tak będzie. Żegnaj nieznajomy.
Chłopak dobył miecza i pojedynczym uderzeniem rozbił kulę, znikając z tego dziwnego miejsca.

[z/t]

Dołączył/a : 03/04/2015

MG

Ezra bez problemu rozbił kulę pod sobą i zniknął z tego przedziwnego miejsca, wraz ze swoją zapłatą.
Nie minęło wiele czasu na ziemi, kiedy przybyła kolejna postać, a imię mu było Tora.

*Czytaj pierwszy post!*

Adversarius obserwował cię z czymś co na jego mało mimicznej twarzy można było uznać za zaciekawienie. Następnie przemówił, a głos jego bardziej przypominał spięcie transformatora albo szereg wyskakujących błędów na komputerze niż jakieś logiczne słowa. Mimo to w głowie wróżka dźwięki te ułożyły się w logiczny sens brzmiąc następująco:

Torashiro Byakuton. Witaj ponownie. Przybyłeś drugi. Odpowiedz: Czy kiedykolwiek spotkałeś Isamu lub jakiegoś jego ucznia?

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

Mag rozejrzał się po okolicy, nie dostrzegł jednak za wiele. Ciemność otaczająca to miejsce była tajemnicza, ale jednocześnie, skoro kogoś widział, musiało istnieć tu jakieś światło. Jakieś tajemnicze jego źródło. Z ciekawości spojrzał na swoje ręce, chciał wiedzieć czy je widzi oraz czy widzi je w kolorze. Spojrzał na tajemniczego osobnika, wyprostował się i odpowiedział:
-Zgadza się. Isamu wynajął magów by zdobyć zioła na herbatę. Koniec końców zadanie skończyliśmy. Lepiej lub gorzej. Zależy jak na to patrzeć. Nie wiem, czy tam obecny mężczyzna był jego uczniem czy tylko kurierem. Do niego jednak mieliśmy wszystko zanieść. - mówił spokojnie, po czym dodał -Pozwól mi spytać, z kim mam przyjemność? - zadał po chwili ciszy pytanie, uważnie spoglądając na swojego rozmówcę. Wyglądał... oryginalnie. I sam fakt, że się tu znalazł był dość... dziwny. Ale no. Do przeżycia. Chyba. Oby.

Dołączył/a : 03/04/2015

MG

Jeden
Adversarius wykonał gest dłonią. Wówczas Tora poczuł dziwne wrażenia bycia obserwowanym przez kogoś, kogoś innego niż rozmówca. Uczucie to było lekko niepokojące, ale nie na tyle by móc wpaść w panikę.
Postać przyglądała się wróżkowi przez chwilę, po czym drgnęła.

Adversarius. Czy kiedykolwiek dostałeś bilet do Dojo- Gen? - Odezwał się ponownie szeregiem niesformułowanych dźwięków, które nabierały sens same w głowie.
Tora mógł wyraźnie siebie ujrzeć, poczuć i dostrzec, aczkolwiek źródło światła było niezrozumiałe. Zauważył on jednak, że kula na której stał zaczęła emanować i obracać się pomału wokół swojej osi.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

Torę trochę bardziej fascynowało światło, którego w tym pomieszczeniu nie widział, ale zdecydowanie musiało jakieś być. Mimo wszystko, gdy poczuł, że ktoś jeszcze go obserwuje, wtedy troszkę się zaniepokoił, ale w sumie Adversarius, jak się przedstawił tajemniczy byt dalej kontynuował rozmowę. Byakuton próbował więc sobie przypomnieć wydarzenia z Bagien Trolli.
-Nie dostałem. - odpowiedział zgodnie z prawdą, po czym zastanowił się nad czymś i też wypalił -Jakim cudem widzimy siebie pośrodku tego mroku? - tak, utrzymajmy pozory, że przypadkiem nie jest to przesłuchanie, a rozmowa pomiędzy dwoma istotami. Niekoniecznie tej samej rasy, ale cóż, kto by się tam przejmował takim szczególikiem!

Dołączył/a : 03/04/2015

Dwa

Wykonał on kolejny gest dłońmi. Jego oko, które przypominało bardziej światełko w oczodole skierowało się na szyje Tory. Lekko przekręcił głowę.

Czy chcesz bym kiedykolwiek spłacił dług Isamu wobec ciebie? I ostatnie pytanie: Czy chcesz bym kiedykolwiek spłacił dług Kenkona Mahou wobec ciebie?

Kiedy ponownie zabrzmiały jego "słowa" poczucie obserwacji urosło jeszcze bardziej. Dodatkowo chłopak poczuł palący ból w okolicach szyi, tak jakby ktoś go przypalał tam zapałką.
Po krótkiej konsternacji był też w stanie zrozumieć co było źródłem światła. Nic. Ponieważ nawet kiedy zamknął oczy wszystko widział tak samo jak z otwartymi.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

To było dziwne. W sensie pytania. I widoczność. To było takie... waat? Miał jeszcze powieki? Czy coś? Nieważne chyba, gdyby nie miał odczułby pewnie pieczenie oczu bo brak nawilżenia. A teraz odczuł jeszcze przypiekanie na szyi. Syknął, czując ból, acz to nie tak, że nie mógł go znieść. Po prostu go zaskoczył. Złapał się za tamto miejsce, po czym spojrzał na Advesariusa z pytaniem w oczach. Nie do końca chyba to rozumiał.
-Nie wiem czy poza talonem od Dojo-Gen cokolwiek Isamu był mi dłużny. Mój mistrz nauczył mnie wszystkiego co wiem o magii. Prędzej to ja jestem mu coś dłużny. - odpowiedział spokojnie, jakby nie do końca móc pojąć, jak to oni mogą mieć dług do Tory. W sensie Kenkon. Isamu jeszcze plus minus ogarniał.

Dołączył/a : 03/04/2015

MG

Każdy podróżnik musi zapłacić za przejście. Często podróżnik pozostawia za sobą dług. Ty też jesteś podróżnikiem, ale z woli Kenkona Mahou. Czyniąc to podjął się długu, który pragnie spłacić. Odpowiedz: Czy chcesz bym kiedykolwiek spłacił dług Kenkona Mahou i Isamu wobec ciebie?

Rozbrzmiał dźwięk jego głosu. Obserwuje cię oczekując twojej odpowiedzi. Punkt na szyi nadal boli i nadal czujesz się obserwowany. W tym wszystkim zauważyłeś jeszcze jeden interesujący szczegół twój naszyjnik emanował lekko białą poświatą. Nie miałeś jednak pojęcia co to może znaczyć.

» Niespodziewany Adversarius