Eagle Pass

First topic message reminder :


____________________________________
MG

Tymczasem Matt z Marcelkiem wylądowali pierw w pobliskiej wiosce Kończyce Kolonia. Krawca znaleźli coś prędko. Starszy pan z rzucającym się w oczy warsztatem blisko wjazdu. Pod warsztatem z kolei stała już dorożka, również całkiem bogato wyglądająca. Kiedy się zjawili, krawiec, pan Eddison właśnie z dwoma mężczyznami ładowali dębowy kufer. Do magów podszedł jeden z mężczyzn ubranych w te same szaty, co dwójka pomagająca przy kufrze - zielone, z wyhaftowanym na przodzie i plecach herbem rodu. - Czy mam przyjemność rozmawiać z magami zatrudnionymi przez naszego barona? - zapytał, przyjaźnie się przy tym uśmiechając.

To jak się okazało było bardziej skomplikowane niż się wydawało. Jednakże to już nie chyba w mocy magów z Lamii pozostało rozwiązywanie tej sprawy, którą to przejęła policja. Marcelek zrobił tyle ile mógł, tyle ile od niego wymagano, albo być może nawet trochę więcej. Lecz to by było chyba na tyle z działalności jego, oraz Matta w tym terenie. Tak czy inaczej mieli chyba jednego więźnia do łagru, zapłatę i wszystko, co niezbędne.
- Gdybyśmy byli jeszcze kiedyś potrzebni, polecamy się na przyszłość - powiedział jeszcze Marcelek na pożegnanie, lekko się skłonił, a potem zostało już tylko zabrać więźnia i ruszyć w drogę powrotną. Dostarczył towar, zatroszczył się o śmierć barona, zrobił gildii reklamę i chyba nic więcej już tu od niego nie chcieli.

[z/t]

No i cóż. Niestety, ale nie uda im się wszystkiego wyjaśnić. Policja będzie musiała przejąć pałeczkę. W sumie to dobrze, bo od tego oni są. A Lamia mogła za to zająć się resocjalizacją przestępcy. Więc go zagarnęli i na odchodne Matty zwrócił się do Wilhelma:
-Bardzo bym prosił o informację, kiedy będzie pogrzeb Barona. Chciałbym w nim uczestniczyć, by uczcić jego pamięć. Również byłbym wdzięczny za informacje dotyczące wyniku śledztwa. Liczę, że sprawca nie pozostanie długo na wolności. - powiedział, z wyraźnym uczuciem. Było mu szkoda Barona. I naprawdę chciał uczestniczyć w jego pogrzebie. To, że przy okazji pkt rispektu do Lamii lecą to tam pikuś. Ale no, chciał uhonorować pamięć zmarłego, który dla dwóch magów LS okazał się być naprawdę miłym i gościnnym człowiekiem. Następnie zaś... opuścił posiadłość.

z/t

MG

Fem i Nimue dotarli na miejsce o zmroku. Słońce niedawno schowało się za horyzontem, zaś im pozostało w duchu cieszyć się, że jednak ubrali się nieco cieplej. Dorożka zawiozła im idealnie na drugi skraj miasta ostatecznie znajdując się w jakiejś górskiej przełęczy z widokiem na morze. Stamtąd już czekała ich droga pieszo w górę nieco stromą ścieżką. Przynajmniej dopóki trafili na kamienne schody, nieco oblodzone ale mimo wszystko w dobrym stanie, które to pozwoliły im w jakieś dobre 3 godziny osiągnąć jeden z niższych szczytów. Tam też znaleźli budynek jakby wyciosany w górskim krysztale. Mienił się odcieniami różu i zieleni, zaś w słoneczne dni zapewne był dobrze widoczny również z dołu. Nie przyszli tutaj jednak podziwiać architektury. Duże, stalowe drzwi były uchylone, zaś wewnątrz paliło się już światło. Zapukać? Nie zapukać? Problem ten został dość szybko rozwiązany, kiedy zza drzwi wychyliła się postać. Dziewczę to było nie duże, zdecydowanie niższe od ich dwójki. Blondynka o szarych oczach i w sukience, która nieco nie pasowała do dość zimowych klimatów. - Państwo w sprawie misji? - zapytała niepewnie, delikatnie się uśmiechając. A jednak było w tym uśmiechu jakieś zdenerwowanie, jakaś bojaźń przed obcymi ludźmi, z którymi teraz musiała rozmawiać. - Oh, oczywiście, że to oni, wpuść ich. - z pomieszczenia dobiegł jeszcze jeden głos, chociaż Nimue obcy, tam Femowi skądś znany. Dziewczę wzdrygnęło się, zaś kiedy przy tym puściła drzwi, te otworzyły się jeszcze szerzej ukazując za nimi na kanapie Marie. - Nie będziecie mieć nic przeciw, jeśli popatrzę sobie na wasze zmagania, prawda? - zapytała uśmiechając się ciepło. W sumie chyba ani jej brata, ani jej minionka chyba w pobliżu nie było.

Pierwsza oficjalna misja rodzeństwa Darksworth zapowiadała się świetnie! Przynajmniej ze strony Nimue, która po ostatniej misji zamęczyła brata pytaniami i nie potrafiła go opuścić chociażby na minutę. To był jej ukochany braciszek, nie mogła ot tak go zostawić. W związku z tym zaproponowała bratu wspólną misję. Podczas podróży nie zamęczała brata pytaniami. Mimo wszystko podróż sama w sobie była dla niej męcząca. Nie zwracała większej uwagi na drogę, budynek, czy cokolwiek co tu było.
-Tak, przyszliśmy w sprawie misji - odpowiedziała radośnie ruda. Była podekscytowana misją, bratem i jeszcze raz misją. Dziewczyna wydawała się bardzo miła. Jednak Nimusia chciała pokazać, że Lamia Scale jest najlepsza. Może niektórym członkom odpadają głowy przy jej bracie, mimo wszystko byli gildią superbohaterów. Spojrzała na brata, znali go tutaj? Czekała na jego reakcję, nie chciała mu narobić wstydu.

MG

- Galadiera. - rzuciła cicho, chyba swoje imię, do rodzeństwa, po czym wpuściła oboje do środka. Marie zaś dość szybko wstała z miejsca, po czym z pełną gracją doskoczyła do Fema. - Zabieram go na chwilkę ~ - rzuciła do Nimue i Galadiery, po czym złapała maga dymu za ramię i pociągnęła w stronę jednych z drzwi zostawiając dwie dziewczyny same. - Kawy? Herbaty? - zapytała uprzejmie, wskazując Nimue sofę przy dębowym, niskim stoliku. - Zapewne ma pani dużo pytań... - zaczęła, po czym jej wzrok skierował się na półpiętro, gdzie na podeście była dobrze widoczna lśniąca zimnym blaskiem kula. Chyba jednak wolała odpowiadać na pytania, niż mówić o zadaniu cokolwiek więcej. Widać było, że jest nieco zestresowana.

Nimue czuła się dziwnie. Nie rozumiała, dlaczego jej brat nie odezwał się do niej, odkąd dotarli na miejsce. Może się na nią obraził, albo miał złe przeczucie? Sama właściwie nie wiedziała dlaczego. Jednak teraz musiała skupić się na czymś ważniejszym - misji.
- Nazywam się Nimue i miło mi Cię poznać Galaderia - powiedziała z nieukrywanym uśmiechem na twarzy. Postanowiła przynajmniej przez chwilę nie mówić żadnych głupstw, tylko zamknąć jadaczkę. Jeszcze by ją wyprosili z misji jakby usłyszeli jakie ma kontakty z super bohaterami, a przecież nie chcieli rozgłosu.
- Herbaty jeśli można - powiedziała Nimue, po czym usiadła na kanapie - To może opowiesz mi na dobry początek jak jest cel naszej misji...
Dużo informacji nie zostało im podane, więc wolała spytać od podstaw. W końcu musi wyjść od ogółu do szczegółu, bo właściwie jest jak raczkujące dziecko - mało wie.

MG

I masz ci los. Początek misji, a braciszek milczy. Zdecydowanie nie wróżyło to dobrze, jednak Nimue musiała przeć do przodu. I tak też kobieta przed nią uśmiechnęła się, kiedy ta się przedstawiła. Chociaż uśmiech ten był nieco niezręczny. - Galadiera. Nie Galaderia... I tak, zaraz zaparzę. - skłoniła się przed dziewczyną, po czym udała się do małego aneksu kuchennego przynosząc ciepły napar dla maginii. - Ochrona Gwiazdy. Stella Eternita jest ostatnimi czasy dość niestabilna. Tak wykazały badania. Nie jest to coś odczuwalnego, ale jeśli wymknie się spod kontroli... - posmutniała. Tak, to byłby duży problem. Dla wszystkich. - Jest jednym z odłamków Supergwiazdy, która dawno temu zakończyła swój żywot. Dalej jest jednak jeszcze widoczna na niebie. Niesamowite, prawda? Niektórzy nawet wierzą, że to Supergwiazda odpowiada za pojawienie się magii na świecie. Nic dziwnego - odłamki, które spadły i zostały przechwycone w rzeczy samej posiadają niezwykłe właściwości. Eternita natomiast zatrzymuje czas. Nie mniej "gwiazdy", bo tak je nazywamy, są pod oddziaływaniem układu planet. To może brzmieć nonsensownie, ale tak jest. To też powód jej destabilizacij. Najnowsze badania wykazały, że mogą to nie być zwyczajnie magiczne przedmioty, a... Swego rodzaju "kotwice" łączące nasz świat z innym. To jednak tylko teoria. W każdym razie niekontrolowana gwiazda może zatrzymać czas na całym świecie. Na zawsze. To również tylko teoria, ale taka, której aż nie chce się potwierdzać, prawda? Dlatego prosimy o pomoc. - wytłumaczyła pokrótce siadając na miejscu obok Nimue i czekając na dalsze pytania z herbatą w ręce. Chyba mówienie jej o gwieździe szło jej lepiej niż kontakty międzyludzkie.

Fem bardzo cieszył się na misje ze swoją siostrą, ale już po jakimś czasie zaczął żałować tej decyzji. Zapomniał już, że jego siostra potrafiła być bardzo energiczna i strasznie dużo gadała. W dodatku nie widzieli się przez jakiś czas, więc mieli sporo do gadania. Problem w tym, że Darksworth zabrał ze sobą Red. I cała sytuacja stała się nagle bardzo niewygodna. W dodatku Pheam zdał sobie sprawę z tego, że będzie się strasznie o Nimue martwił, jeśli przyjdzie do jakiejś walki. I pewnie znajdzie się w niebezpieczeństwie, bo będzie chciał ją ratować... Po za tym, będzie miał na głowie jeszcze Red. Ola boga. Co się działo. Na szczęście, w końcu dotarli na miejsce. Darksworth kiwnął głową uroczej blondynce, kiedy ta spytała o misje, po czym usłyszał znajomy głos i mocno się zdziwił. Marie? Co ona tu robiła? Przecież miała się z nim kontaktować, jeśli chodziłoby o tamtą organizacje... A się nie odzywała. Darksworth uśmiechnął się do niej.
-Oczywiście, że nie... Nie spodziewałem się Ciebie tutaj.-odpowiedział, wchodząc do środka wraz z Red i Nimue.
-Pheam Darksworth. A to Red.-przedstawił czerwono włosa dziewczynę, która niepewnie rozglądała się po pomieszczeniu. I nie zdążył zbyt wiele zrobić, bo Maria stwierdziła, że zabierze go na chwile do innego pokoju.
-O co chodzi?-zapytał, kiedy już znaleźli się sami.[/b]

///Wybaczcie, jeśli coś pomieszałem.

Pierwsza rozmowa, pierwsza wtopa. Widocznie będzie musiała poćwiczyć imienia pracodawcy. Na tę chwilę wolała się zamknąć i tylko kiwnąć głową. Wzięła łyk herbaty i zaczęła słuchać, dlaczego zjawiła się tutaj razem z Pheamem. To było coś niecodziennego, że mogli spędzić ze sobą trochę czasu. Nimue trochę zawiesiła się w rozumowaniu. Usłyszała o gwieździe, nawet ją to ruszyło. Wydawała się dla niej sporym niebezpieczeństwem! Jednak do końca wiedziała, co ma zrobić, by móc to zatrzymać. Przechyliła głowę i w końcu spytała:
- A tak właściwie to co ja mam zrobić z tą gwiazdą? - może chcieli by uderzyła ją łukiem, albo przytuliła? Rozumiała tylko tyle, że będzie robiła coś z gwiazdą, ale co dalej?

MG

Marie spojrzała na Fema niezadowolona. Na prawdę musiała tłumaczyć takie rzeczy? Oparła dłonie na biodrach po czym westchnęła. - Nie nie nie. To ja powinnam pytać. A ty odpowiadać. Taka jest kolej rzeczy. - odpowiedziała krótko obserwując jeszcze chwilę bacznie szermierza, po czym puściła ręce wzdłuż ciała. - Chcę wiedzieć, czy w międzyczasie zdobyłeś jakieś informacje. Obiło ci się o uszy... Sam wiesz w jakiej sprawie. Bądź co bądź jest to coś, za co zapłaciłam... - uniosła brew w górę, wzrokiem szukając miecza, który pomogła odzyskać. -... a po za tym przyszłam popatrzeć. Pomyślałam, że będzie to dobra zabawa. - uśmiechnęła się w końcu przyjaźnie.

Galadiera patrzyła przez moment zbita z tropu. CO ma zrobić... co ma zrobić... Czy sama wiedziała, co powinna zrobić jako mag? Przedstawiła już cały temat od strony teoretycznej. - Nie wiem. - odpowiedziała krótko, jednak zdecydowanie zdawała się czuć nieswojo mogąc tylko tyle powiedzieć w tej kwestii. - Stabilizacja gwiazdy to dość enigmatyczny proces. Chodzą plotki, że w Bosco się udało, jednak niestety nie ma nikogo, kto mógłby to potwierdzić. - wzruszyła ramionami wbijając wzrok w podłogę. - Teoretycznie odpowiedź powinna kryć się wewnątrz gwiazdy, jednak nie mam pojęcia, jak mogłabym pomóc z dostaniem się do niej. Nie jest to też metoda potwierdzona. Jest szansa, że istnieje inna droga do naszego celu. - której jednak nie znała i nie miała pojęcia na czym miałaby polegać. Ale jakby nie było zadanie zleciła magom właśnie dlatego.

Darksworth uśmiechnął się lekko, starając się nie pokazać zdenerwowania. Prawda była taka, że w sumie to cieszył się na widok Marii, ale niestety, nie miał dla niej żadnej informacji... Nie chodzi o to, że przez parę ostatnich dni się trochę lenił i jedyna pożyteczna rzecz, która zrobił był trening z Genrou, oraz wykopanie grobu dla kolejnego śmiałka, który próbował ich napaść. Niedługo na cmentarzu za domkiem jego mistrza skończy się miejsce... w takim tempie, będzie trzeba chować ciała w lesie. Zaśmiał się nerwowo.
-No cóż...-zaczął i podrapał się po głowie.-Niestety, nie mam dla Ciebie żadnych informacji. Wybacz.-odpowiedział. Dziwił go fakt, że opuściła swój świat, tylko po to, aby... "sobie popatrzeć". Wątpił, aby był to jedyny powód, dla którego się tu pojawiła. Ale skoro nie chciała powiedzieć, to nie miał zamiaru ciągnąć jej za język. Średnio go to obchodziło. Gdyby miał prawo wiedzieć, to pewnie by mu po prostu powiedziała.
-Zabawa będzie przednia. Raczej. To moja pierwsza misja z siostrą... Jeszcze nigdy nie wiedziałem jak walczy.-odpowiedział, nie zbyt wierząc w to co mówi... Dobrze wiedział, że dla niego będzie to ciężka przeprawa. Będzie musiał uważać na Nimue, Red i jeszcze, żeby samemu nie oberwać. Co prawda, jego siostra nie była tak całkiem bezbronna, jak Czerwonowłosa demonica, ale do diabła, matka mu nie daruje, jeśli coś się jej stanie. Swoją drogą, po tej misji będzie musiał zaprowadzić ją przed obliczę rodziców... Na pewno będą chcieli ją zobaczyć, cała i zdrową.
-Jak twój brat zareagował na... moją mała zdradę?-zapytał z ciekawości i puścił jej oko.

To był pierwszy raz w życiu, gdy Nimue nie wiedziała kompletnie co powiedzieć, a zdarzało się to naprawdę bardzo rzadko. Nie potrafiła wydukać prostego zdania. Widziała to zakłopotanie ze strony zleceniodawczyni i wzięła wtedy łyk herbaty. Musiała coś zrobić, by przerwać tę ciszę, Nie spodziewała się tego, co przed chwilą usłyszała. Pierwszy raz zleceniodawca powiedział jej, że nie wie co ma zrobić
Nimue od tej misiji oczekiwała czegoś zupełnie innego, jakiś wybuchów, krzyków, hałasu, a wpatrywała się tylko w Galadiere.
- A gdzie jest ta gwiazda? - spytała lekko zdezorientowana, może Pheam będzie wiedział co zrobić w takiej sytuacji? Od czegoś w końcu musiała zacząć, nie miała w sumie innych pytań. Teraz zostało jej tylko oczekiwać na brata. Właściwie, ciekawe gdzie zniknął?

MG

Marie nie wyglądała na zadowoloną. Raczej na... Rozczarowaną. W taki sposób, w jaki dziecko jest rozczarowane na fakt, że mama jednak nie kupiła lizaka. Zaraz po tym jednak znowu się uśmiechnęła. - Może to dobry znak? - rzuciła licząc na to, że może nie ma nic do raportowania, bo nic się nie dzieje. A to wcale nie taki zły scenariusz. - Czyli też mag. To... Faktycznie może być ciekawe. Czasem warto wynurzyć się ze swoich czterech ścian dla odrobiny rozrywki. - to powiedziawszy splotła ręce za sobą delikatnie przesuwając się w stronę drzwi. I wtedy nadeszło kolejne pytanie. - Był... Dość rozczarowany. Ale nie aż tak bardzo. Takie rzeczy często mu się zdarzają. Nie ma szczęścia. - znowu uśmiechnęła się, po czym otworzyła drzwi wracając do pomieszczenia z Red, Nimue i pracodawcą. Tymczasem siostra Fema dalej prowadziła rozmowę, a na pytanie przez nią zadanie, Galadiera wskazała na półpiętro z podestem, gdzie leżała świecąca kula. - Jeśli jest coś, z czym mogłabym jeszcze pomóc, proszę pytać. - stwierdziła uśmiechając się delikatnie do dziewczyny.

Nie chciał rozczarowywać Marii, ale niestety tak wyszło i nic nie mógł na to poradzić. Wolał też przyznać się do tego, że nic nie zrobił, niż kłamać i wymyślać coś na poczekaniu. Zresztą, tak jak mówiła kobieta - może to był dobry znak? Może to znaczyło, że magowie wstrzymali się na jakiś czas ze swoimi akcjami? Ale jeśli tak, to dlaczego? Nikt nie odwlekał planu zniszczenia świata bez jakiejś konkretnej przyczyny. Chyba, że sobie po prostu urlopy powypisywali i teraz spędzają wolną od handlu niedzielę z rodzinami. Bo tak też mogło być. Nie specjalnie też pocieszył go fakt, że był kolejną osobą, która oszukała jej brata. Nie chciał, aby tak to się wszystko skończyło - w końcu był to naprawdę miły człowiek, zaopiekował się nimi i w ogóle, ale... Darkswortha trochę to nie obchodziło. Łatwiej było mu skumać się z Maria, niż z nią walczyć... I tak ledwo dawał radę nadążyć za tą dziewczynką, która tam spotkał. Pora jednak dowiedzieć się o szczegółach misji, więc wrócił do głównego pomieszczenia, gdzie zostawił Nimue oraz Red. Jego siostra już pewnie mniej więcej wiedziała o co chodziło... Uśmiechnął się do pracodawczyni.
-Wybacz, musieliśmy porozmawiać.-powiedział.-Mogłabyś pokrótce powtórzyć mi to co mówiłaś mojej siostrze?
Wolał usłyszeć informacje z pierwszej ręki, co prawda mógł poprosić NImue, aby powtórzyła mu co opowiadała pracodawczyni, ale jakoś wątpił w to, że dziewczyna zapamięta wszystko dobrze. Jeszcze coś przekręci i potem będą problemy. Po powtórzeniu, mogli udać się na miejsce, aby nie przedłużać zbytnio początku misji.

No i co teraz dziewczyna miała zrobić? Sama wiedziała tyle co nic, w końcu jednak pojawił się Pheam i odetchnęła z ulgą. W końcu już nie mogło pójść gorzej, nie? Niewiedza o tym, co powinna zrobić dobijała  rudą.  
- W takim razie ja już pójdę się przyjrzeć tej gwieździe - powiedziała radośnie, wzięła ostatni łyk herbaty i wstała. Nie chciała robić Pheamowi sceny przy zleceniodawczyni, ale naprawdę mogłaby mu wszystko opowiedzieć, co usłyszała. Zdenerwowała się lekko na brata, jednak nie okazywała tego. Nie mogła zrobić złego wrażenia. Mimo wszystko reprezentowała w jakimś stopniu LS. Jedyne co ruda zrobi to podejdzie na półpiętro i będzie przyglądać się tej świetlistej kuli. Ona naprawdę była taka potężna?