"Kompleksy Hao" - Gotowa!

First topic message reminder :


Imię: Haosuke
Pseudonim: Hao - czyli zwykła skrócona wersja imienia. Może kiedyś zasłuży na jakiś służbowy pseudonim.
Nazwisko: Asakura
Płeć: Mężczyzna
Waga: 80 kg
Wzrost: 187 cm
Wiek: 20 lat
Gildia: Chwilowo brak, zamiar dołączenia do jednej w przyszłości.
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Kiedy będzie do jakiejś należał to się zastanowi.
Klasa Maga: 0

Wygląd:
Gdyby Hao można było opisać jakimś prostym zdaniem, z pewnością byłoby to coś w tym stylu: "Nie zadawaj się z nim córeczko, to nie jest osoba na twoim poziomie, niezależnie od tego jak ci się podoba!". Jak łatwo jest zgadnąć, chłopak należy do tej części płci brzydszej, która swoim wyglądem przyciąga spojrzenia naiwnych niewiast i otwiera noże w kieszeniach ich ojców. Słowem - podejrzany typ. Trudno w to uwierzyć? Zatem przyjrzyjmy mu się z bliska. Młodzieniec nieco wyższy od średniej krajowej, o kruczoczarnych włosach, fikuśnym zaroście i licznych tatuażach. Wystarczy? Nie?... No dobrze, by wyrobić minimum forum podejdziemy do tej kwestii jeszcze bliżej. Patrząc od góry zaczniemy od głowy, (zaskoczenie, co?) na której to rosną krótko obstrzyżone włosy w kolorze głębokiej hebanowej czerni. Zazwyczaj nastroszone lub utrzymane w artystycznym nieładzie, bo kto by się przejmował fryzurą, kiedy i tak zakłada na nią ciepłą czapkę - czasem nawet za ciepłą, jeśli weźmiemy pod uwagę temperaturę. W tym momencie można zerknąć już nieco niżej by zobaczyć twarz naszego delikwenta. Posiada ona raczej ostre rysy, trójkątny podbródek ozdobiony ciemnym włosiem świetnie pasuje do równie bandyckiego spojrzenia, które wydaje się być podkreślone kredką do oczu. Poza tym mało wyraziste usta, często wygięte w tym typowym cwaniackim uśmieszku, które zdaje się wysyłać dziwne sygnały ludziom oglądającym go. Aby zakończyć ten opis dodajmy, że jego uszy zdobią dwa złote pierścienie na każdym.Skoro opis przyszłej twarzy na listach gończych mamy za sobą przejdźmy do reszty jego ciała (panie pewnie nie mogły sie tego momentu doczekać). Hao posiada bardzo dobrze rozwiniętą muskulaturę. Pudzian z niego żaden ale gdyby Bruce Lee widział takie odbicie  lustrze na pewno by się nie powstydził. Krótko mówiąc - mięśnie małe, ale wariaty. Do tego zapakowane w zdrową skórę o jasnej karnacji, której ozdobą i dumą są liczne czarne wzorki, w postaci tatuaży. Chłopak ma ich wiele, jednak jego ulubionymi są wypisane na palcach słowa "DEATH" (na wierzchu każdego jedna literka). Są dla niego nie tylko ozdobą ale też memento przeszłości, o którym więcej powiem w historii bądź charakterze. Więcej też o nich znajdziecie w ciekawostkach. Poza tymi faktami... ma wszystko inne tam gdzie być powinno. Nie trudno u niego znaleźć nieliczne blizny, jednak żadnej na plecach. Paznokcie zadbane, kolana całe, nogi z lekkim włosiem. Przechodząc do ubioru, to ciężko powiedzieć by chodził w tych samych ciuchach cały czas. Chłopak dba o siebie i nosi czyste rzeczy, od płaszczy po zwykłe koszulki. Wygodne buty i zazwyczaj ciemne spodnie. Nic szczególnego poza wspomnianą wcześniej czapką - wygląda jak dzieło szaleńca, który starał się połączyć czapkę z daszkiem z puchatą zimówką. W efekcie powstała biała czapka w czarne ciapki, z niewielkim daszkiem. Mnie osobiście kojarzy się z pieczarką, no ale może to dlatego, że wygląd postaci kończyłem opisywać na głodzie, kto wie.

Charakter:
Hao to uosobienie powiedzenia "nie oceniaj książki po okładce". Mimo, że na pierwszy rzut oka wydaje się być zabijaką i łobuzem, który wykorzysta twoją córeczkę pod każdym możliwym względem, tak naprawdę to chłopak do rany przyłóż. Zaradny i chętny do poznania nowych ludzi - szkoda, że częściej to oni skreślają go z list potencjalnych znajomych, z powodu jego dosyć osobliwej prezencji. No ale przejdźmy do najbardziej sztandarowych cech charakteru.
Zazwyczaj jest cichy i trzyma się na uboczu. Nie chce (lub nie potrafi) zaangażować się lub zwracać na siebie uwagę, jeśli nie znajduje się w towarzystwie znajomych. Skoro o nich mowa to nie ma ich zbyt wielu, jednak nieliczne więzi jakie udało mu się zawiązać ceni bardziej niż własne zdrowie. Tak wielkie przywiązanie jest spowodowane ogromną stratą w postaci śmierci matki - w tamtym momencie obiecał sobie nie pozwolić, by w przyszłości stało się coś podobnego jego przyjaciołom. Zrodziło się też wtedy marzenie, by zgłębić tajniki medyczne i zostać lekarzem. Dąży do jego spełnienia, jednak traktuje je jako cel drugorzędny - podobno dziewczyny lecą na mężczyzn z wykształceniem, co jeszcze bardziej zachęca go do nauki. Płeć piękna często okazuje mu zainteresowanie i nie muszę chyba mówić, że ze wzajemnością. Trzeba przyznać, że ma słabość do kobiet o dużym biuście ale każda ładna dziewczyna może liczyć na to, że Hao zwróci na nią uwagę - nawet jeśli nie zagada pierwszy.
Druga strona charakteru chłopaka objawia się w walce. Wtedy jest bardziej wygadany i bezczelny. Niejednokrotnie jest w stanie celowo prowokować przeciwnika lub mu ubliżać. Co tu dużo mówić, lubi walkę jak każdy amant żelaznego przedłużenia ramienia. Przeciwnicy są przez niego traktowani jak kolejne wyzwania, jednak inaczej będzie walczył z ulicznym zabijaką i z szanowanym mistrzem miecza. Płeć też nie robi różnicy - Hao wierzy, że są rzeczy, których wolałby nie ciąć, ale cytując słowa swojego mistrza: "Czy spotkałeś kiedyś dziką bestię i byłeś pewien, że nie ugryzie?". Ulubił sobie kolekcjonowanie mieczy pokonanych szermierzy o ile ich umiejętności okazały sie godne pojedynku. Takie małe zadośćuczynienie i szansa na ponowne spotkanie wroga - w końcu, który miecznik zostawi swój ukochany oręż w rękach wroga? Na pewno nie Hao.

Historia:
Wszystko zaczęło się mroźnej nocy, w czasie pełni księżyca, kiedy mroczne duchy obchodziły święto swego czarnego pana i... Ta, jasne. Niech podniesie rękę ten, który pamięta swój moment urodzin. No właśnie. Zatem pomińmy najbardziej zafajdany kawałek życia naszego bohatera i skupmy się raczej na konkretach, niż na zmienianiu mu pieluch bo od tego miał matkę. Aby jednak jakoś umieścić akcję naszej opowieści, to mogę powiedzieć, że wychowywał się poza granicami Fiore. Ciężko powiedzieć gdzie dokładnie, jednak jedno jest pewne - mroźna kraina na północ od kontynentu. W domu było jednak zawsze ciepło, dzięki kominkowi połączonemu z piecykiem. Nawet brak mężczyzny nie przeszkodził Mai w opiece nad synkiem. Kobieta była czuła i opiekuńcza, a na dodatek bardzo zaradna życiowo. Okazała się też wspaniałą matką dla Hao.
Dzieciństwo upłynęło mu na nauce podstawowej wiedzy i pomaganiu mamie. Bawił się sam, bo najbliższe miasto było o godzinę drogi z ich domu - mieszkali bowiem na górskim szlaku i udzielali pomoc oraz schronienia wędrowcom. Nie cierpiał z powodu samotności bo opowieści gości często spędzały mu sen z powiek i rzucały w marzenia o własnej przygodzie. Szczególnie, gdy gośćmi byli magowie. Co tu ukrywać, chłopaka ciągnęło do magii i przygód, jak każdego w wieku od 7 do 12 lat, co pokazują wieloletnie analizy GUS'u.
W końcu jednak zaczyna się okres dojrzewania, bunt i burza hormonów. Hao zaczął zauważać różnice między tymi, którą pracują na każdy posiłek, a tymi, którzy pracować nie muszą bo są wyżej urodzeni. Wtedy też pierwszy raz poczuł do kogoś wrogość. Konkretnie to do jednego z bogatych uczniaków w miejscowej szkole fechtunku. Przyszły lord pomiatał innymi studentami, wywyższał się i poniżał przy każdej okazji. Nauczyciel nie reagował - straciłby zapewne jedynego ucznia, którego rodzic płacił za lekcje, a w dodatku nie ugrałby niczego, ani dla uczniów, ani dla siebie. Zawiązała się zatem niema umowa by tolerować wszystko, każde zachowanie tego rozwydrzonego bachora. Tak było... aż pewnego dnia, do dojo przyszedł czarnowłosy chłopak. Miał ze sobą drewniany miecz, co najmniej o rozmiar za duży jak na jego gabaryty. Od razu przykuł uwagę lalusia, który ucieszył się na widok nowej ofiary. Jakież było jego zaskoczenie gdy ta ofiara rozłożyła go na łopatki tego samego dnia. Nigdy więcej też go tam nie widziano - nie chciał sławy, jedynie sprawiedliwości. Swoją wprawę zawdzięczał codziennym treningom z różnymi podróżnymi, którzy chętnie uczyli małe dziecko najpraktyczniejszej z nauk.
Spokojne życie skończyło się, kiedy matka Hao poważnie zachorowała. Lekarze byli bezradni, nawet uzdrowiciele i magowie nie potrafili nic poradzić, więc Mai zmarła pozostawiając siedemnastoletniego syna samego na świecie. Chłopak ciężko to przeżył - nie znał się na prowadzeniu pensjonatu, więc sprzedał go i z pieniędzmi ruszył w świat. Łapał się pracy dorywczych i wędrował od miasta do miasta starając się nie myśleć o stracie i znaleźć swoje powołanie. W czasie pewnego zlecenia spotkał człowieka, który został jego mentorem. Na imię miał Kirya, zwano go "Bogiem Miecza". Hao zaskarbił sobie jego sympatię - obaj byli samotnikami, którzy ruszyli na szlak po wstrząsającym wydarzeniu w ich życiu i obaj kroczyli drogą miecza. Kirya traktował Asakurę jak brata, nauczył go wiele i dał jeden ze swoich mieczy, kiedy ich ścieżki się rozeszły. W ten sposób Hao wszedł w posiadanie Kikoku - przeklętego miecza, którego aura uwolniła w nim potencjał magiczny. Od tamtej pory wędruje po Fiore, ćwiczy i zastanawia się nad dołączeniem do jednej z gildii.

Umiejętności:

Szermierz	1 lvl	2 lvl
Inteligencja	1 lvl
Zapasy Magiczne	1 lvl

Ekwipunek: (do uzyskania na fabule)

• Kikoku (jap. "Szloch Demona") - miecz z rodzaju "Nodachi" czyli długiej, dwuręcznej katany. Jednosieczny, o pełnej długości 180 cm, z czego ostrze ma długość 1,50 cm.  Zakończenie miecza jest obite żółtym metalem, rękojeść szara i owinięta bandażem po środku, a czarną pochwę zdobią białe krzyże po całej długości oraz czerwony sznurek owinięty wokół jej górnej części. Do tego jasna i okrągłą garda, znacznie większa niż w większości mieczy tego typu.Broń jest bardzo wytrzymała i niezwykle ostra. Jej perfekcyjne wyważenie i niespotykana lekkość pozwala posiadaczowi na skuteczne posługiwanie się nią za pomocą tylko jednej ręki bez strat w szybkości, sile i wytrzymałości oręża. O mieczu krąży plotka, że jest jednym z "Yoto" czyli przeklętych ostrzy, które dają siłę swoim posiadaczom za cenę ich własnego życia. Podobno jego poprzedni właściciel zginął właśnie od tego miecza, co zdaje się potwierdzać istnienie klątwy.
  

---

(do uzyskania na fabule wraz z mieczem)

Cytat :

Buki: Yoto - (jap. "Sztuki Wojny: Demoniczny Miecz")
Ten patetycznie nazwany twór w rzeczywistości jest dosyć prostą magią, która nie wymaga zbytniej tężyzny umysłowej do skutecznego władania. Stanowi autorski pomysł posiadającego ją maga i szczerze wątpliwym jest czy ktoś inny byłby zainteresowany lub w stanie ją poznać.
Absolutną podstawą jest tutaj miecz Hao - Kikoku, na którym prawdopodobnie ciąży klątwa (lub inne diabelstwo) - oraz walka za jego pomocą. Nic dziwnego, że znajdzie się tutaj kilka buff'ów, techniki o charakterze bojowym, wiele czarów ofensywnych i wspomagających, których ogólnym zadaniem jest zapewnienie posiadaczowi większej szansy na zobaczenie kolejnego dnia. Niektóre z nich mogą rzeczywiście przysporzyć wrażenia, że miecz ma bliżej do piekła niż do nieba i napędzić strachu nieszczęśnikom stojącym na drodze Hao. Ci wybitnie słabsi mogą nawet zemdleć ze strachu lub poczuć wybitną chęć do szybkiego opuszczenia aktualnego miejsca pobytu. W skrócie można uznać, że jest magia miecza z dodatkiem demonicznych mocy. Jej jedynym minusem jest to, że działa jedynie w połączeniu z jednym, konkretnym mieczem, czyli Kikoku.

• Przeklęty Miecz - ludzie w pobliżu Kikoku mogą czuć się nieswojo. Zupełnie jakby roztaczał wokół siebie mroczną aurę śmierci i odór krwi. Dotyczy to jednak jedynie tych, których Hao nie zna zbyt dobrze lub wrogo do niego nastawionych - broń zwyczajnie napełnia ludzi przeczuciem, że jak tylko się od niej odwrócą to jego ostrze przebije ich serce. Jest to jednak nieznaczne przeczucie.
  
• Iaido - jako, że miecz jest dużych rozmiarów, a i jego pochwa swoje mierzy, to do wyciągnięcia go używa się większej siły niż innych katan. Przez to każdy atak wyprowadzony z sayi będzie trochę silniejszy niż inne w wykonaniu Hao.
  
• Nie zapomniałeś o czymś? - Saya miecza nie jest magiczna, nie znika gdy dobędzie się broni. Zazwyczaj dalej jest w lewej ręce maga i służy jako długi kij, a nawet ma zastosowanie w niektórych z zaklęciach. Jej wytrzymałość jest porównywalna z mieczem poprzez magiczne połączenie między władającym a bronią.
  
• Do mnie, moja desko! - proste, pozwala przyzwać miecz i/lub jego pochwę do wolnej reki. Jak się ma dziurawe ręce to trzeba inwestować w skille. Ta pasywka posiada dwa posty cooldwon'u i działa na dystansie 5 metrów.
  
• Krwiopijca - w przypadku uszkodzenia broni wystarczy dać jej posmakować krwi wroga - naprawi to pęknięcia ostrza i niewielkie ubytki. W przypadku większej ilości zniszczeń ilość krwi wzrasta (decyduje MG).
  
• Ora, ora, ora, ora! - większość dużych ostrzy cierpi na brak szybkiego ataku z powodu swoich rozmiarów. Kikoku jako broń magiczna jest jednak wyjątkiem - dzięki więzi wykraczającej ponad fizyczną, ostrze nie traci na szybkości, co czyni z niego broń czerpiącą duże korzyści z walki na średnim dystansie. 
  
• Może być tylko jeden - miecz posiada coś na kształt własnego charakteru. Chce być najsilniejszym orężem na świecie dlatego nie pozwoli by inna broń nosiła ten tytuł. W związku z tym, gdy przyjdzie jej się mierzyć z innym orężem, ma nieznacznie większą szansę na zniszczenie broni przeciwnika.
  
• Siła ponad Magią - jako, że magia Hao polega głównie na Kikoku, to jego zaklęcia rosną w siłę wraz z jego umiejętnościami Szermierza. Dzięki temu niektóre zaklęcia o tej samej randze mogą być silniejsze w wykonaniu maga niż jego przeciwnika (Bonus do obrażeń od zaklęć: +20% za każdy poziom Szermierza).
  
• Styl Niedobytego Miecza - charakterystyczna sztuka władania mieczem, który dalej jest w pochwie. Hao opanował te sztukę z powodów rozmiarów broni jaką walczy. Czasami nie ma czasu by pięknie dobyć oręża, więc mag na taki wypadek opanował w równym stopniu walkę za pomocą jego pochwy. Dzięki temu zwiększa swoje szanse na odparcie ataku z zaskoczenia jednocześnie zyskując tą przewagę nad wrogiem, który nie spodziewa się ataku tępą bronią.
  

Shinra Tensei	10 MM	C	Technika ta jest prosta i całkiem użyteczna. Wytwarza fale uderzeniową poprzez ruch miecza lub jego pochwy o zasięgu 5 metrów. Świetnie nadaje się do odrzucenia przeciwnika lub osłonięcia się przed atakiem wroga. Czar z natury jest raczej pomocniczy ale dla tak pomysłowego maga jak Hao nie trudno będzie znaleźć dla niego zastosowanie ofensywne. Jego siła bowiem wystarczy by odrzucić przeciętnego człowieka na parę metrów w tył, zatrzymać broń miotaną lub wybić z równowagi nieuważnego wroga o ile nie jest jakimś zapaśnikiem sumo lub szczególnie mocno trzyma się podłoża (kropelka, superglue, specjalnu uchwyt poddany przez złośliwego mg, itd). Samo trefienie na te specyficzną tarczę nie powoduje obrażeń poza odrzuceniem - ot walnęła cię poduszka z prędkością pędzącego samochodu i na parę metrów masz boost do wstecznego. Technika nie posiada cooldown'u.
Soru	10 MM	C	Technika wbrew banalna w swej prostocie. Do złudzenia przypominająca teleportację, Soru jest techniką szybkiego przemieszczania się po polu bitwy, która za pomocą mocy maga pozwala mu w mgnieniu oka dostać się z miejsca A do miejsca B - w krótkich słowach, najzwyklejszy dash o zasięgu 8 m. Czasem miecz i umiejętności nie pozwolą uniknąć niektórych czarów o dużej sile rażenia. Wtedy trzeba uciec się do uniku. Wtedy sprawdza się ona najlepiej. Aby technika się powiodła, Hao musi znać miejsce (najlepiej widzieć), w którym ma się znaleźć. Jako, że jest technika przemieszczania się, to nie ma tu żadnego latania - tylko na powierzchni stałej, nadającej się przynajmniej do chodzenia. Prędkość uniemożliwia skręcanie, więc nie ma też mowy o żadnym wskakiwaniu za przeciwnika. O ataku i innych zaklęciach z jego strony też nie trzeba raczej wspominać. Można użyć tej techniki raz na post
Shishi Sonson	20 MM	B	Typowa technika ofensywna o dużej sile, mająca swoje korzenie w sztuce władania mieczem zwanej "Iaido". Hao chowa miecz do pochwy i wykonuje jedno błyskawiczne cięcie po czym miecz ponownie znajduje się w pochwie. Wszystko trwa tyle co mrugnięcie okiem, tylko najbardziej spostrzegawczy zdążą dojrzeć co się wydarzyło poza błyskiem ostrza, ale wierzcie mi - siła tego ciosu jest naprawdę duża, może z łatwością nawet odciąć kończynę, przeciąć drzewo, a w skrajnych przypadkach nawet skałę, ścianę lub tors nieszczęśnika. Jej największym minusem jest to, że działa jedynie na zasięg ostrza i nie jest absolutna - zbroje i wzmocnienia magiczne mogą odpowiednio osłabić efekt. Cooldown wynosi w jej wypadku 1 post.
Kamishini No Yari	20 MM	B	Kolejna technika ofensywna, dzięki której można łatwo posiekać przeciwnika na kawałki. Zaklęcie pozwala uwolnić kilka cięć wykonując jedno. Jak to działa? Ostrze miecza zyskuje jasno niebieską poświatę i przy następnym ciosie uwalnia siatkę pięciu szybkich, niebieskich linii, które tną na swojej drodze każdy materiał. Ataki posiadają losowy kąt, różny od wykonanego cięcia, jedynie ukierunkowane za pomocą ataku Hao, którego siła jest znacznie wzmocniona - jest też to jedna z nielicznych technik dystansowych (zasięg: 25m). Z powodu swojej specyfiki, jest ciężka do zablokowania w sposoby konwencjonalne, a jej szybkość utrudnia unik. Ich łącza siła jest odpowiednia sile zaklęcia klasy B. Technika wymaga 3 postów cooldown'u.
Aragami	33 MM	A	Mamy tu do czynienia z bardzo silną techniką, która może przynieść duże korzyści szermierzowi. Aragami czyli "Żarłoczne Bóstwo" to zaklęcie wykorzystujące pochwę miecza Kikoku. Kiedy mierzymy się z różnymi zaklęciami ofensywnymi typu kule ognia, wody, cięcia na odległość, promienie czy inne tego rodzaju duperele, Hao może użyć Sayi by pochłonąć je w całości. Wygląda to tak, że czarna aura przybiera postać podobną do głowy smoka w miejscu wejścia pochwy i pochłania do środka obiekt. Może pochłonąć jedynie zaklęcia o poziomie maksymalnie B - wyższe poziomy jedynie osłabia. Jeśli pochłonięcie się uda, zaklęcie dodatkowo obdarzy swojego posiadacza buffem do szybkości i siły na poziomie pochłoniętego zaklęcia na 1 post. Technika wymaga 1 postu przerwy przed ponownym użyciem od chwili pochłonięcia.

Ok trochę mi się teraz pomieszały pasywki bo długo dociekałem co było do czego :D

4 - Deal.
7 - pomieszała mi się szansa na zniszczenie("Może być tylko jeden") z wpływem szermierza na siłę zaklęć ("Siła ponad magią"). Moja propozycja dotyczyła tej drugiej pasywki, czyli 1/4 rangi na każdy poziom szermierza. Sorki, mój błąd ^^.
9 - mogę w sumie z tego zrezygnować, no big deal.

7. Hmm... Max wzmocnienie o 80%, 20% co poziom szermierza, efekty tego jak zaklęcie się wzmocni (czas trwania, obrażenia, wytrzymałość, prędkość) wyznacza MG, ok?

7. To może po prostu stwierdźmy, że jest to bonus do obrażeń? Wtedy odciążymy MG i nie będzie problemów z różnymi osądami co do wzmocnienia.

7. Wtedy wzmocni tylko zaklęcia ofensywne, a innych nie. Mi to pasuje, daj znać o wprowadzeniu zmian i decyzji, to przejrzę całość raz jeszcze, tak pro forma.

Zrobione

EQ: Ostrze ma długość 1,50 cm, powiem ci, długa broń xD
PWM: Ok
Zaklęcia: Ok

Robimy tak, dajem akcept, jak otrzymasz miecz na fabule to poprawimy 1,5 cm na 1,5 metra, ok?

W razie czego GG/SB