Imię: Vicktor
Pseudonim: Vic
Nazwisko: Estelar
Płeć: Mężczyzna
Waga: 80 kilogramów
Wzrost: 187 centymetrów
Wiek: 23 lata
Gildia: Na razie brak.
Miejsce umieszczenia znaku gildii: No nie ma.
Klasa Maga: 0
Wygląd:
Vicktor jest przystojnym ciemnowłosym mężczyzną, którego włosy zawsze są potargane, lecz jest to zapewne spowodowane tym, że często nosi swój kapelusz. Na świat patrzy jasnożółtymi oczami, które do złudzenia mogą przypominać złoto. Kiedy się denerwuje to jego źrenice zwężają się jak u gada. Jest wysoki jak na ogólnie przyjęte standardy, zaś jego waga idealnie pasuje do jego wzrostu. Nie posiada nadwagi, gdyż jest dobrze wysportowany o czym świadczą jego mięśnie. Nie widać ich jednak na pierwszy rzut oka, gdyż są przykryte przez jego strój. Składają się na niego następująco. Skórzane buty w kolorze ciemnego brązu, ciemne spodnie, które trzyma skórzany pasek. Górną część ciała okrywa biała koszula z niebieskim krawatem, a na niej leży czarna kamizelka. Na to wszystko zarzucone ma ciemny płaszcz, na którego klapach są metalowe klamry. Jednak najbardziej charakterystyczna część jego ubioru to kapelusz, który bardzo rzadko ściąga. Po prostu jest on dla niego jak druga głowa.
Charakter:
Vic to człowiek o dość ciekawej naturze. Z jednej strony jest bardzo uprzejmy i miły. Lubi rozmawiać z ludźmi i zawiązywać nowe znajomości. Dla kobiet zawsze jest grzeczny i lubi z nimi flirtować. Można powiedzieć, że uśmiech nie schodzi z jego twarzy. No i tu dochodzimy do innej strony jego charakteru. Ten człowiek potrafi pobić kogoś i nawet nie mrugnie mu powieka. Przyjmuje wszystko na chłodno i doskonale wie co chce zrobić. Kiedy sytuacja staje się poważna to on też. Uśmiech znika z jego twarzy, zaś oczy dokładnie obserwują otoczenie. Zawsze się stara zrobić to co odpowiednie. I nie zawsze musi być to odpowiednie w sensie moralnym. Jednak jeśli ktoś zagrozi osobom, które lubi lub kocha, to naraża się na jego złość. Kiedy zaś Vicktor się denerwuje to kończy się jakakolwiek dobroć.
Historia:
Vicktor urodził się niedaleko miasta Oak. Właściwie można rzec, że na świat przyszedł w miasteczku leżącym kilkadziesiąt kilometrów od tego miasta. Jego rodzina była średniozamożna. Nie byli biedni i właściwie żyli na przyzwoitym poziomie. Jeśli młody Vic czegoś chciał to zazwyczaj to dostawał. Jego ojciec pracował jako kupiec, więc często go nie było. Jednak kiedy wracał to wiązało się to z podarunkami dla Vicktora i jego siostry oraz przyjemnym okresem czasu spędzonym przez całą rodzinę. Wspomniałem o siostrze prawda? Otóż kiedy Vic miał pięć lat, to na świat przyszła jego siostra, którą nazwali Sara. I jak to zazwyczaj bywa w takim rodzeństwie, ciemnowłosy poczuł się do ochraniania swojej małej siostrzyczki. Sara była niczym aniołek i każdy kto ją poznał od razu ją musiał polubić. Częściej też rodzice wybaczali jej przewinienia, za które Vicktor był karany. A z upływem lat jasnooki coraz częściej popadał w spory ze swoimi rodzicami i często tylko Sara potrafiła rozładować sytuację. W końcu państwo Estalar postanowili, że Vicktor zostanie wysłany do swojego dziadka, który nauczy go tego co młody mężczyzna powinien wiedzieć. Możliwe też, że chcieli by zmiana otoczenia utemperowała chłopaka. Po części tak też się stało. Dziadek Victora od zawsze miał słabość do wnuka, który tak samo jak on przejawiał zdolności magiczne. Szybko nastolatek i jego opiekun znaleźli wspólny język. Zeke uczył swojego wnuka podstaw swojej magii oraz tego co według niego powinien wiedzieć. Vic natomiast przy swoim dziadku zmienił swoje podejście i zaczął bardziej przypominać osobę, którą był przed wstąpieniem w okres nastoletniego buntu. Cała sielanka trwała do dwudziestych urodzin chłopaka, kiedy dowiedział się, że został sierotą. Otóż, jego rodzice zginęli w pożarze, który strawił ich rodzinne miasteczko. Prawie nikt nie przeżył, zaś dla młodego mężczyzn rozpoznawanie zwłok rodziców było sporym przeżyciem. Jednakże jedna rzecz nie zgadzała się. Według władz w pożarze miała zginąć cała jego rodzina, lecz zwłok Sary nie udało się znaleźć, ani nikt nie zdołał powiedzieć co się z nią stało. To dało chłopakowi nadzieję, że może jego mała siostrzyczka żyje. Postanowił ją znaleźć. Dlatego też pożegnał swojego dziadka, który dał mu ostatnie rady i pamiątki i ruszył w świat. W ciągu trzech lat przemierzał Fiore szlifując swoje umiejętności i poznając masę ludzi, jednakże swojej siostry nie znalazł. Nie tracił jednak nadziei, gdyż podświadomie czuł, że ona żyje. Coś w głębi jego duszy mu mówiło, że Sara gdzieś tam jest.
Umiejętności:
Zapasy Magiczne – 1
Summoner – 1
Szermierz - 1
Ekwipunek:
Talia kart, złoty zegarek kieszonkowy po ojcu, ze zdjęciem rodziny, 2 noże motylkowe, klejnoty (nie wiem ile na razie)
Rodzaj Magii:
Magia Kart – użytkownik korzysta ze specjalnie wykonanej talii, w której każda karta ma określone znacznie. Jednakże dla efektu, może dodać karty pochodzące ze zwykłej talii.
Pasywne Właściwości Magii
- As z rękawa – użytkownik potrafi wezwać akurat tą kartę, której potrzebuje. Pojawia się ona w jego ręce, zaś dla otoczenia wygląda jakby wyciągnął ją z rękawa.
- Powrót – karty zawsze wracają do talii użytkownika. Nawet jeśli zostanie zniszczona lub uszkodzona, to po pewnym czasie pojawia się wśród innych.
- Oczko – dobre rozeznanie podczas gier hazardowych. Umie szybko określić czy będzie miał odpowiedni układ czy nie.
Zaklęcia:
(D) -Rój kart – Po aktywacji w stronę przeciwnika zostaje wysłany rój kart, które ranią go swoimi ostrymi brzegami. Rany nie są poważne, lecz na pewno mocno irytujące. Zaklęcie sprawi, że karty rozetną skórę i ubranie, lecz im grubsza lub bardziej wytrzymała rzecz, tym ciężej.
(C) - Eksplodujące karty – Użytkownik zaklęcia aktywuje trzy karty, którą następnie wypuszcza. Karta eksploduje po zderzeniu z dowolną powierzchnią.
(C) - Tarcza – przywołuje kopułę, która chroni użytkownika, oraz osoby znajdujące się w środku tarczy. Chroni przed atakami fizycznymi, takimi jak ciosy mieczem, strzały z karabinów czy armat, rzeczy materialne. Jednak magia może zniszczyć ją dość szybko.
(B) – Promienie - Użytkownik wyciąga dłoń z kartą, z której w następnej chwili wystrzeliwuje pięć pocisków skoncentrowanej energii, które zmierzają do określonego przez maga celu. Pociski mogą przebić ścianę z cegieł jeśli się wróg za nią chowa i zranić go o ile będą jeszcze aktywne.
(B)- Królowa – przywołuje wysoką kobietę, która jest uzbrojona w metalowy pancerz na torsie. Na nogach ma wysokie buty z twardej skóry, zaś na rękach ma założone metalowe ochraniacze. Królowa ma dwa metry wysokości i posługuje się dwoma jednoręcznymi mieczami. Dzięki swojemu pancerzowi, który jest lżejszy od ciężkiej zbroi płytowej może atakować przeciwnika z olbrzymią szybkością i agresją. Mistrzowskie posługiwanie się dwójką mieczy sprawia, że cały czas oponent musi się mieć na baczności. Jest w pełni posłuszna temu, kto ją wezwał.
(A) - Król – wielki, opancerzony kolos. Ubrany w ciężką zbroję płytową i posiadający w jednej dłoni wielką tarczę, a w drugiej młot bojowy. Ograniczoną szybkość, rekompensuje bardzo dobrym opancerzeniem i potężnymi uderzeniami. W razie potrzeby może służyć za żywą tarczę. Król jest w pełni posłuszny temu kto go wezwał.
Indeks 
