Sklep z bronią

First topic message reminder :

Sklep znajduje się na rynku, bardzo łatwo dostępny. Można kupić tutaj wszystkie rodzaje broni, niektóre są robione na zamówienie, ale dzięki świetnym specjalistom wyroby są najlepsze we Fiore.

by Yo Senshi

///
Ajajaj... trzeba to napisać, by każdy zrozumiał... Bardzo bym prosił o to, by użytkownicy bez akcepta nie pojawiali się tutaj. Swoje bronie wpisujcie na starcie, oszczędzicie tym sobie i mi czasu, więc to tyle...




Nim tu wejdziesz i złożysz zamówienie sprawdź cennik.

I wszedłeś do sklepu. Leniwy sprzedawca ucinał sobie drzemkę za ladą, ciekawe o czym śnił... Z jego nosa wydmuchiwany zostawał bąbel powietrza, o ile nie powiedzieć, że to była jakaś większa bańka z glutów. Spadł z krzesła w pewnym momencie. Lekko był zszokowany całą tą sytuacją i tym, że w ogóle spał.
-Co?Kiedy?Gdzie?Jak?! MOJE MANGO!- Wykrzyknął. Nie wiadomo było o co temu cholernikowi chodzi, ale cóż, mniejsza z tym, w koncu nie powinno to cię interesować.
-Ringblade? A tak, tak... Zwykłe kosztują 4,5K , ale ten twój nie jest zwykły, bo normalny to jest zwykły żelazny, a ten twój ma być hartowany i da się to załatwić, ale cena wzrośnie o 0,5k , musisz liczyć się z tym, że będzie cięższy niż zwykły, ale za to twardszy- Powiedział sprzedawca, po czym chwycił za fajkę i odpalił.

No oferta mi odpowiadała, w sumie nie miałem więcej więc nie mogłem sobie zażyczyć niczego więcej. W takim wypadku wezmę, to o co poprosiłem czyli hartowane żelazo, mam przy sobie 5000 klejnotów. Mam nadzieję, że szybko się pan z tym uwinie, poczekam gdzieś tutaj. Wykładam pieniądze na ladę i odwracam się przyglądając się wystawie. Najbardziej zaciekawiły mnie bronie palne, ciekawe czy byłbym w stanie zmieniać kierunek lotu pocisku? Musiałbym poćwiczyć... Gdy już moja broń będzie gotowa, odbieram ją od sprzedawcy, ważę w dłoniach i wykonuję kilka małych cięć aby zobaczyć, jak się tą bronią steruje. Nie było źle, w sumie to nie czas na trening. Zakładam ringblade na ramię, odwracam się i na odchodnym tylko rzucam. Dziękuję i do zobaczenia. Otwieram drzwi i wychodzę w świat z nowym nabytkiem i pustą sakiewką.

Jakoby Deng, nie miał nic lepszego do roboty, niż tam opierdzielanie się i spanie na krześle to postanowił zabrać się do roboty. Podliczył klejnoty i inne tam pierdoły. Zrobił jakiś tam deal życia, chociaż było tam kilka innych osób, które płaciły większe ceny, ale to taki tam szkopuł.
Poszedł na zaplecze. Było słychać jakieś rozmowy po chińsku, czy tam innemu języku, raczej było trudno zrozumieć przez nowicjusza co pletli bo ich moja była szybka i lakoniczna.
Trwało to jakieś 2-3 godziny jak nie dłużej, jednak kto by to liczył. W końcu wrócił i podszedł do lady. Z trudem je uniósł przez swoją krępą budowę ciała.
-Prosz...- powiedział, po czym je podał. Jak napisałeś to wyszedłeś z sklepu.

Będę miły i pozwolę ci nie pisać [z/t]...

Po drodze na misje Hotaru, jak już to miała w planach miała zamiar odwiedzić sklep z bronią. Postanowiła niczym błysk wskoczyć do sklepu by załatwić ta sprawę. Nie miała zamiaru wymyślać jakiś dziwnych rzeczy. Wystarczyłoby jej coś prostego. Sztylety, noże obojętnie.. Dlatego dziewczyna weszła do sklepiku, podchodząc tym samym do lawy. Ogarnęła też wzrokiem wyposażenie sklepiku. Może by i wzięła by coś lepszego, ale jak na razie wystarczą jej tylko dwa noże i jeden sztylet.
- Dzień dobry.. Ja poproszę dwa noże i sztylet. - powiedziała wesolutko, jak to Hocia i ba! Nawet się przywitała ze sprzedawcą. Nie miała zamiaru nic robić, tylko położyła na ladzie cenę, którą usłyszała i wzięła to, co było jej.


[z/t]

Przed misją należy zawsze podreperować san ekwipunka, choćby mało skomplikowanymi zakupami. Tym razem Kotomi przybyła do magnolijskiego sklepu z bronią by zakupić kilka broni miotanych, a także pomniejsze bronie sieczne.
-Witam. Chcę kupić 5 noży do rzucania i kukri- wyłuszczyła pokrótce sprawę dziewczyna. Nie miała czasu na spoufalenia, czy rozmowę ze sprzedawcą. Po prostu chciała najzwyklejsze w świecie bronie, bez żadnych wydziwiastych ozdóbek, czy czegokolwiek innego. Tym razem liczyła się funkcjonalność, a nie prezentowanie się ekwipunku.
Kotomi położyła na ladzie należność, czyli 1300 i wyszła ze sklepu, pakując towar w swoją torbę, którą zawiesiła na ramię.
[z/t]

Chłopak po treningu zaklęć postanowił wybrać się do sklepu na małe zakupy, by zwiększyć swój asortyment uzbrojenia, co by go na misjach nie bili jakby broń stracił. Ma przy sobie tylko zwykłą katanę, a dużo raczej taką nie zdziała i nie umie się taką zbytnio posługiwać, więc trzeba będzie wziąć coś do walki wręcz! Postanowił udać się do sklepu z bronią, gdzie zamierzał złożyć zamówienie na swoją broń, która tym razem magiczna zbytnio nie będzie. Pchnął drzwi do sklepu, wchodząc do środka.
-Dobry…- Powiedział chłopak robiąc pierwszy krok. Rozglądał się po całym sklepie szukając najbardziej przydanych rzeczy. Zaczął się zastanawiać, co może mu się najbardziej przydać. W końcu padł na pomysł. Podszedł do lady, po czym zaczął:
-Witam, potrzebne mi jest kilka rzeczy: Zacznę od żelaznego kastetu*, który do zwykłego zaliczyć nie można. Zacznę od tego, że musi mieć 6cm kolce w ilości 5, no i to chyba na, tyle jeśli chodzi o niego, ilości 2. Następne są karwasze** z czarnej skóry, z stalowymi ćwiekami, które są na całej jego rozpiętości i tylko na zewnętrznej stronie. Ćwieki powinny mieć jakieś 1-2 cm, nie więcej. Potrzebuje jeszcze kolczugi, która osłoni mój tors. To chyba wszystko…- Powiedział, lecz po chwili sobie przypomniał, że miał zabrać z sobą, coś jeszcze.
-A właśnie! Jeśli mi starczy to jeszcze bym wziął 2 maczety i pokrowce na nie***, który można zapiąć na klatce piersiowej- Zastanowił się przez moment.
-O jeszcze tylko kilka rzeczy… jakaś saszetka na shurikeny, którą mógłbym przypiąć do paska. I ok. 10 shurikenów jak starczy…- Rzekł, po czym szykował już worek z klejnotami.

* http://chce.to/content/black-lady65/big.386159.B48DE225-B308-40CD-BC05-DF6CC09C0B45.jpg
** images.sklepy24.pl/49004090/114645/medium/karwasz-cone-stud-9-rzedowy-black.jpg
*** http://1.fwcdn.pl/ph/07/55/420755/203297.1.jpg

Blondynka przyglądała się tylko leniwym wzrokiem, jakby czekała na to, aż jej zmiana dobiegnie końca. Czekała tak... I czekała... Zdawała się nawet chyba liczyć ilość plamek wszelakiej maści na gablotce, które powstały podczas całej zmiany. Jej robota chyliła się ku końcowi, to co będzie się tym przejmować... Po prostu niedługo wyjdzie i zamknie sklep... I tak rano znów ma otwierać~! Dziewczyna zaczęła się zbierać, a tu co... Klient... Uznajmy go szczęśliwcem dnia, bo może nawet pomyśli o zniżce~!
- Hym... Może pan ciut wolniej? - to powiedziawszy, chwyciła jakiś ołówek, bazgrząc coś na kartce papieru, a zapewne były to nazwy produktów zamówionych przez pana Śniegowego. - Sporo tego... Jakieś bliżej określone plany? - spytała się, wykładając kolejne towary na blacie, przy każdym jakby zatrzymując się, by upewnić się, czy podała dobry produkt. - To będzie z... - odezwała się, kładąc ostatnią rzecz z zamówienia, a dokładniej shurikeny w woreczku. - Tak z 24.000 ! No dokładniej to 23.875 , ale za te 125 dorzucę panu jeszcze... Em... - rzuciła, rozglądając się dookoła. - Ten zestaw śniadaniowy! - to powiedziawszy, wyciągnęła spod blatu pojemniczek z Hello Kitty na wierzchu, a w nim... Czekoladowa babeczka z różową posypką, a także jakiś wafelek zbożowy i jabłko. No i kilka cukierków oraz małe herbatniczki, a ponadto chyba jakiś zjadliwy błyszczyk, bodajże malinowy, bo ten owoc się na nim znajdował. - To jak? Na niebezpieczne ekspedycje prowiant jest niemalże konieczny!

-Plany? Nie, skądże. Po prostu ostatnio duuuużo rzeczy się dzieje na świecie. Człowiek musi być coraz bardziej ostrożny jeśli chodzi o pracę. Ostatnio zlecenia i misje są coraz bardziej wymagające, a na świecie zaczynają się dziać dziwne rzeczy- Powiedział mag, po czym zaczął gmerać w woreczku z klejnotami. Liczył i liczył… W końcu się doliczył!
-Ale sobie ten zestaw śniadaniowy odpuszczę… nie tracę na misjach czasu na jedzenie. Jeszcze jakbym żarł to mnie ktoś zaatakuje… kategorycznie nie. To tyle- Powiedział chłopak, po czym zaczął wszystko zakładać i chować po kieszeniach te najpotrzebniejsze i zapinać wszystko na ostatnią klamrę, bo guzików raczej nie miał. Klejnoty dał, tyle ile miał dać. Dłużej nie przeciągał i wyszedł z sklepu jakby nigdy nic.

[z/t]

Weszła do sklepu z pewnym celem jej podróży. Wiedziała, co chce kupić, więc nie zastanawiała się zbytnio przy ladzie, gdzie stał sprzedawca.
- Poproszę 15 sztyletów do rzucania.
15? Ojć trochę mało jak na taką małą, bezbronną dziewczynkę. Może powinna dokupić coś jeszcze? Ale czym można by porzucać w przeciwników jak nie sztyletem albo... o!
- I jeszcze 10 rzutek, jeżeli można.

Wyszła zadowolona, płacąc 2300

[z/t]

Po przebyciu Rynku wzdłuż i wszerz, Madara uznał że nie ma na nim nic ciekawego. W końcu była to tylko kopalnia zużytych śmieci i różnych drobiazgów, także jak on mógł się spodziewać czegoś lepszego. Przynajmniej takie były jego myśli, kiedy kątem oka dojrzał szyld z ogłoszeniem, jakoby stał właśnie obok sklepu z bronią. Nie myśląć długo wszedł do środka, z podziwem obserwując całe zestawy broni, jakie leżały na półkach i zwisywały z sufitu.
Prosiłbym o Żelazny Miecz, nóż oraz pare Karwaszy. Najlepiej jakieś wykonane z mocnej skóry, co by pan polecił?
Zapytał, kiedy po przejściu przez wszystkie artykuły, znalazł się oko w oko ze sprzedawcą.

I już blondyneczka zbierała różniaste rzeczy, już szukała kluczy w półeczce, już w sumie powinna zamknąć sklep z 10 minut temu, a tutaj wchodzi kolejny człek... Zgroza... A miała takie plany na dzisiejszy wieczór, a wyjdzie na to, że wyrobi sobie darmowe nadgodziny, bo kto jej za to zapłaci, nie?
- Pana... - powiedziała nieco przybitym głosem, ale nie... Kolejny ignorant nie będzie sobie stroił z niej żartów tylko z powodu braku obfitego biustu. Co to to nie! Temu też, gdy tylko podał zamówienie, ruszyła w kierunku półki, by następnie, kierując się w stronę owego gbura i ignoranta, wbić ten miecz w jego... Tak Tak... Otoczenie! No co... Pracuje w sklepie, więc nie będzie krzywdziła klientów! Przynajmniej nie w jego obrębie, dlatego też zwykły miecz, niczym nie wyróżniający się ze standardów, został wbity w drewniane podłoże pomieszczenia tuż koło stopy mężczyzny, o dziwo dość blisko, a zarazem dość głęboko. - Może pani sobie go wyciągnąć, chyba że sił brak... Co do karwaszy... - to mówiąc podeszła do sklepowej witryny sięgając jakieś cosie, których dokładnie nie było dane zobaczyć człeczynie. - Razem za wszystko będzie 3.500 jeśli panią stać... - rzuciła zarówno te słowa, jak i przedmioty w kierunku mężczyzny. Były to nieco krótkawe karwasze wykonane zapewne z najzwyklejszego materiału, ale człeczyna musiał je sobie z ziemi podnieść. No... takie życie jak się widzi w dziewczynie mężczyznę. - A teraz z łaski swojej może panienka zapłacić i już stąd iść... - powiedziała to, zbierając resztkę swoich rzeczy do torby, jak i wkładając do kabury jakiś pistolet, ale na tym się Astaroth nie znał soł... Poza tym jeszcze schowała coś do rękawa, a także rozpuściła włosy, które teraz sięgały ramion. Zarzucając ewidentnie dość ciężki bagaż na plecy, uniosła tylko brew czekając na poczynania człeka, który tylko zbytecznie przedłużał jej pobyt tutaj...

Sprzedawca okazał się być jednak dziewczyną, czego Madara jednak nie dostrzegł za pierwszym rzytem oka. Jak widać dziewczyna postanowiła się lekko poprawić, aby ukazać swoje atrybuty w ten czy inny sposób. Astaroth uśmiechnął się tylko w jej kierunku, opierając obydwiema skrzyżowanymi rękami o blat. Jego włosy delikatnie powiały mimo braku przeciągu, lecz cóż. Klimat musiał zostać zachowany.
Panienka wybaczy moją pomyłkę. Ostatnio jestem rozkojarzony przez... No nie ważne. W takim razie prosiłbym jeszcze kosę do kompletu. Najlepiej czarną, dość sporą z mocnego drewna oraz wytrzymałej stali. Nie obraziłbym się gdyby posiadała jakieś wzorce, ale to sprawa drugorzędna. Nie obraził bym się również za nieco lepsze karwasze.
Czarny Mag zawinął więc sprzęt ze stołu, który już został wydany. Teraz jedyne czekać mu dane było na przyniesienie kolejnej części ekwipunku, którą jak miał nadzieje, będzie mógł się pochwalić komukolwiek w najbliższym czasie.



/nie chce mis ię pisać tyle xD z 5 k - 3.5 k = 1.5 kosa jest od 700 do 1300 jak coś, tak mówię byś nie szukał/


/może coś jak to Klik

Do sklepu Alv weszła jak do siebie. Z jedną drobną różnicą od progu:
- Dzień dobry... - rzuciła w eter. Zawsze jak wchodziła z dworu, sklep witał ją kompletną ciemnością, która mijała dopiero po paru sekundach. Nie rozglądała się za bardzo, bo wiedziała czego chce. Od razu podeszła do gabloty z karwaszami oraz do stojaka ze sprzętem górniczym. Na stojaku nie znalazła tego, czego szukała natomiast gablota przypomniała jej o czymś bardzo istotnym. Alv huknęła się otwartą w czoło na znak swojej głupoty, kompletnie przy tym nie zwracając uwagi na reakcję sprzedawcy i innych potencjalnych klientów sklepu. Podeszła do lady gdzie był sprzedawca. Jako, że obsługiwany był właśnie inny klient, wyciągnęła kartkę i zaczęła skrobać, by przez tę chwilę nie zapomnieć, co chce kupić. Na kartce były:

Cytat :

- para "wieki temu" zamówionych karwaszy z jeleniej skóry, zostawionej tu swego czasu w tym własnie celu
- składany, bardzo dobry jakościowo kilof
- 2xbandaż elastyczny, 2xbandaż jałowy, 4xopaska uciskowa = apteczka
- żelazne krzesiwo (krzemień i hubę znajdę po drodze do Ery)

Nie kryła się z kartką toteż sprzedawca z łatwością mógł przeczytać, co tam jest napisane...

Co w ogóle Alv robiła w magnolskim sklepie? W Hargeonie dowiedziała się, że Tenrou opustoszało. Natomiast nim uda się do Ery, chciała na chwilę wpaść do gildii. I oto jest...

Ugh... I kolejny klient rozmyślający nad zakupem gorzej niż pięciolatek w sklepie z zabawkami, wiedząc, że matka jest po wypłacie. Zgroza, ale... Spokojnie... Mimo, że już nerwy po całym dniu pracy, a także opóźnianiu jej wyjścia na polowanie, to dziewczę, dzierżąc kosę powstrzymało się od jakiejś nieprzyjemności pod kątem skracania o głowę. Główną przyczyną była zapewne wizja konieczności posprzątania tego nim zacznie gnić, a na to dziś zbytnio czasu nie było... No chyba, że wrzuci się do chłodni obok w mięsnym... Ale nie... W międzyczasie Alezja, która weszła do sklepu, mogła zauważyć niezadowolenie na twarzy blondyneczki mniej więcej jej wzrostu. No... Takie życie temu raz się je łapie, a raz nie, tak jak kosę w przypadku Astarotha, któremu ledwo, bo ledwo, udało się złapać rzuconą w jego stronę broń. - W sumie 5.000, a pani... - to rzuciwszy, spojrzała się na piszącą coś na karteczce Alezje i nim ta jeszcze skończyła, pośpiesznie wzięła od niej spis i zaczęła szukać przedmiotów. Nie wyprosi klientów bez obsługi... - To będzie też 5.000 plus w apteczce jest woda utleniona... - dodała, wstając zza blatu oraz odkładając na nim czerwony pakunek apteczkopodobny, w którym były owe wypisane przez Wróżkę przedmioty. - Jeśli to wszystko to możecie wyjść... Chyba, że wolicie pograć w grę... - mówiąc to wyciągnęła z rękawa rewolwer, co raczej znaczyło, iż ta gra będzie oparta na nim. Ponadto jej twarz, mimo dość sztucznego uśmiechu, zdawała się wyraźnie być poddenerwowana natłokiem pracy na sam koniec dnia, a więc lepiej chyba z nią nie zaczynać, chociaż... Kto wie co to by była za gra?

Nie ważne...
Tylko w ten sposób skomentował zachowanie dziewczyny. Uznał, ze nie chce mu się z nią bawić, nawet jeżeli miałby z nią jakieś szanse. Osobiście wolał być osobą bez konfilktową, więc najzwyczajniej w świecie zapłacił, zgarnął swoje rzeczy, po czym odpowiednio je przywdziewając, opuścił pomieszczenie. Był zadowolony z dokonanego zakupu, bo teraz mógł nareszcie pałętać się wszędzie bez obawy o własne życie. Taki już jest żywot zbiega.

z/t