Ośrodek Badań "701"

First topic message reminder :

Ośrodek badań "701" jest kompleksem budynków znajdujących się w zachodniej części Artail. Znajdują się tutaj głównie pracowanie chemiczne i biologiczne, które badają przeróżne dziedziny tych nauk. Sam kompleks składa się z dziesięciu olbrzymich budynków badawczych oraz jednej biblioteki. Całość jest monitorowana 24h/dobę, co w przypadku tak szczególnego obiektu nie powinno być zaskoczeniem. Spotkać tutaj można mnóstwo ludzi w kitlach. Budynki wykonane są w konstrukcji stalowej z przykryciem elewacji białymi płytami. Całość wygląda dość schludnie.
---
MG

Udział w eksperymencie

Grupka osób składająca się w całości z członków Fairy Tail przybyła do jednego z budynku ośrodku badawczego, który poprosił magów o współpracę. Zapewne każdego z was ciekawiło, co takiego naukowcy w niedawno powstałym mieście nauki mogli oczekiwać od magów, którzy wyraźnie byli potrzebni. Przyzwyczajeni do walki z potworami zapewne nie spodziewaliście się, że czeka was zupełnie inna oferta pracy. Z pracodawcą mieliście się spotkać na parterze w bufecie budynku, gdzie od razu się skierowaliście, aby poznać cel waszej misji. Kiedy tylko weszliście do środka niewielkiego pomieszczenia małej gastronomii, gdzie głównym możliwym do nabycia produktem były kanapki zawinięte w plastikową folię zobaczył was facet w wieku około 35 lat, dość szczupły, ubrany w biały kitel w okularach na nosie. Widać wyróżnialiście z tłumu na tyle, że od razy was poznał. Podszedł do was i zaczął prowadzić w jakieś miejsce.
- Za mną magowie, za mną nie ma co tracić czasu. - powiedział do was - Nazywam się Grigori Awerniczow i to ja poprosiłem was o pomoc w moim małym eksperymencie. Za udział w nim dostaniecie po 7.500 klejnotów. No i satysfakcję, że przyczyniliście się do rozwoju nauki - Jak widać wasz pracodawca nie ukrywał waszego wynagrodzenia i od razu wam je przedstawił - Za chwilę dojdziemy do hali 2015
Jak powiedział tak się stało. Po chwili weszliście do dość sporej hali z różnymi dziwnymi maszynami, których przeznaczenia mogliście się tylko domyślać. Wysokość tego pomieszczenia wynosiła około 12 metrów, a zbudowana była na planie prostokąta o wymiarach 100x50 metrów. Posadzka wykonana z betonu wylewanego była dość wygodnym podłożem. W środku nie było żadnych okien, a jedyne światło stanowiły jarzeniówki zamieszczone na suficie i po bokach hali. W niektórych miejscach zamontowano również oświetlenie punktowe. Poza wami i pracodawcą w sali było jeszcze kilka innych osób zajętych swoimi badaniami.
- Okej na początku muszę pobrać wam trochę krwi - powiedział staruszek - Nie będzie to duża ilość, tyle co do zwykłych badań
Po tych słowach wyjął z jakiejś szuflady w hali zestaw strzykawek. Każdy miał mieć swoja. Wszystkie były oczywiście odkażone.
- Mam nadzieję, że nikt z was nie ma nic przeciwko, abym mu trochę jej pobrał?

//okej w tym poście możecie napisać jak się poznaliście cie, jak minęła podróż oraz czy zgadzacie się na pobranie krwi. No i najważniejsze, meldujecie się na misji.
// Ponieważ jest was sporo, ale misja w zasadzie potrafi przyjąć nieograniczoną liczbę graczy, aby usprawnić odpisy wprowadzam zasadę 72h na odpis. W razie problemów spamcie na gg lub pw.

Czas na odpis do 11.12.2013 godz 16:00

No i przeszli dalej, intrygowała ją następna maszyna. Jeśli chodzi o poprzedni "zawody" to nie była ostatnia i to ją cieszyło. Może poszło jej tak słabo bo nie lekko speszyła? Kto to wie... Ciekawiło ją dlaczego jeden towarzysz został tak daleko w tyle. Z zadumania wyrwała ją transformacja Skowyt`a. Spojrzała na wariacje młodego maga i uśmiechnęła się wesoło gdy zobaczyła, jak chłopak starał się wbić jednego pazurka w to dziwne ustrojstwo. No to jak było w poprzednim badaniu teraz była jej kolej. Czego by tu użyć? Jedyne co jej przychodziło do głowy to tylko jeden czar, a mianowicie Sun Flare, gdyż tylko on w miarę pasował z jej asortymentu do tego badania. Chociaż nie, nie... On zajmował całkiem sporą powierzchnię, więc odpada. Może Sparkle Sphere? Hmm... To może zadziałać! Ale jest to zbyt słaby czar. Może znowu użyje Hexagonal Light Prison? Ale tym razem skupi się na tym by wszystkie wiązki światła były obok siebie i zajmowały małą powierzchnię światła? Hmmm... Kuszące, kuszące...
-Hexagonal Light Prison! - tym razem pewnie i stanowczo wypowiedziała nazwę zaklęcia. Na środku płytki powoli powstawał niewielki sześciokąt. Był dzień, więc dziewczyna potrafiła lepiej panować nad swoją magią, dlatego ułożenie wszystkich świetlistych stref obok siebie nie było dla niej problemem. Więcej wysiłku i skupienia zabrało jej przekierowanie siły wybuchu do środka sześciokąta, tak by nie wychodził po za granice i zajmował jak najmniej miejsca. Fakt, faktem, było to może ciężkie, ale z tej racji, że było jeszcze jasno, wiedziała, że jak się postara to może osiągnął całkiem niezły wynik. Gdy było już po wszystkim przyglądała się następnym uczestnikom i ich zaklęciom porównując wyniki.

Bass ucieszył się ze swojego rezultatu. W końcu był dzień, a jego umiejętności robią większe wrażenie w nocy. Widać jednak odpowiednie skupienie i chęci przynoszą efekty. Może to dlatego Skowyt uzyskał tak wysoki wynik? Ten to dopiero wulkan entuzjazmu. Wynik Samaela to dopiero było coś. Po tej próbie Hiroki nabrał respektu do zielonowłosego maga. Widać było, że ma już doświadczenie.
W każdym razie, przeszli dalej, do kolejnego dziwnego urządzenia. Płyta zrobiła na nim wrażenie. Zwłaszcza jej funkcja - to, co robiła. Każdy mag jest wyspecjalizowany w czymś innym i wiadomo, różne moce inaczej działają, a widać każdy następny test dawał się wykazać komu innemu, co pozwalało na uogólnienie obrazu mocy danego maga. Profesjonalizm, widać, że naukowcy z Artail są dobrzy i znają się na rzeczy.
Pierwszy do maszyny - znowu - poszedł Skowyt. Bass nie wiedział do końca jaką mocą ten buchający energią chłopak dysponuje, toteż jego przemiana w tą... bestię wzbudziła w nim ciekawość. Dodatkowo chłopak w całkiem interesujący sposób wykręcił się z zadania, które najwyraźniej mu nie leżało.
Następna była Kayuki. Chłopak dobrze znał moce siostry, dlatego zastanawiało go, jakiego zaklęcia ona użyje. W końcu jej moce były tak chaotyczne, że ciężko wybrać zaklęcie skoncentrowane. Widać jednak dzień jej służył, bo całkiem ciekawie manipulowała zaklęciem tak, aby osiągnąć jak najlepszy rezultat. Zaczęła się starać.
Kiedy odeszła od urządzenia, Bass już wiedział co zrobić. Podszedł do płyty i uśmiechnął się lekko. Czuł, że może mu pójść dobrze. Ustawił płytę w orientacji poziomej, jak podłogę, po czym zbliżył się do niej.
-Dobra, to zaczynamy... - Powiedział, po czym wyciągnął ręce przed siebie i zamknął oczy, zupełnie jak ostatnio. Teraz jednak było troszkę inaczej, jego aura się zmieniła, stała się jakby bardziej.. chłodna? Mroczna? Widać było, że starał się włożyć w ten czar jak najwięcej magii, aby wyszło tak, jak powinno. W końcu dzień mu nie sprzyjał. Czuł jednak, że będzie dobrze, wierzył w to.
Otworzył oczy, a wysoko nad płytą pojawiło się sześć granatowych kręgów, coś jakby portali, z których wyłoniło się sześć długich, smukłych, ostro zakończonych włóczni z mrocznego lodu. Po tym jak się pojawiły nad płytą, zmieniły jednak swój kąt.
-Dark Ice Spears! - Krzyknął chłopak, po czym machnął rękami w dół. Tym razem jednak nie wyglądało to komicznie, jak w przypadku ostatniego zadania. Włócznie ze świstem spadły na płytę i z impetem wszystkie wylądowały w jednym, centralnym miejscu, roztrzaskując się z hukiem. Sam Bass uznał, że efekt uderzenia wszystkich włóczni w jedno miejsce wygląda dość ciekawie.
Odszedł na swoje miejsce w szeregu, dołączając do towarzyszy i czekając, aż wszyscy przejdą test.

Szczerze mówiąc, to wynik testu sprawdzającego moc poszczególnych zaklęć niezbyt go interesował. W końcu zmiana ciała w ciecz nie należy do destruktywnych ataków, a służy raczej do defensywy. Zdziwił się więc, że osiągnął wartość zbliżoną do innych uczestników eksperymentów, którzy sądząc po wypowiadanych nazwach, używali czarów nastawionych typowo na ofensywę. Po całkowitym przeanalizowaniu całego procesu, naukowiec zaprowadził grupę do kolejnego urządzenia, które składało się ze sporej płyty, podłączonej do centrum maszyny kilkoma kablami. Jak się dowiedzieli, służyło ono także do sprawdzania siły zaklęć, aczkolwiek w tym wypadku liczył się największy efekt z jak najmniejszym obszarem oddziaływania. Zaraz po próbach pozostałych członków, sam podjął się tego eksperymentu, celując w środek tarczy swoim wodnym pistoletem, składając oczywiście dłonie w typowy pistolecik. Stróżka wody pod ciśnieniem w niewyobrażalną prędkością wystrzeliła w cel.

Sory za jakość - czas nagli ;s

Gdy już mag błyskawic myślał, że uda mu się zdobyć informacje na temat kogoś z rodziny,  której nigdy nie miał okazało się, że z powodu tajności wyników nie mogli mu nic powiedzieć. Zielonowłosy, należał do Fairy Tail i nie raz nie dwa podczas misji czy w innych sytuacjach niszczył otoczenie, najczęściej przez przypadek. Pomimo, że dochodziło do takich zdarzeń, szanowało on prawo, gdyż dzięki niemu panował względny porządek . Jednak ten przypadek był inny, mag dowiedział się, że ma krewnego, jednak nie mogli mu nic więcej powiedzieć co powodowało, że na jego twarzy było widać niezadowolenie z tego powodu. Gdy przeszli do następnego eksperymentu, który miał już być  przedostatni w tym miejscu, niezadowolenie Samael’a  z każdą kolejną chwilą stawało się coraz większe i powoli zaczęło przeradzać się w złość. To było do niego niepodobne, jednak wiele innych osób, które znalazły by się w takiej sytuacji, kiedy dano im nadzieję, a później ją odebrano, znajdowali by się w podobnym stanie, jak nie w identycznym.  Gdy wyjaśniono im to co mają teraz zrobić, mag błyskawic postanowił pozbyć się chociaż części tej złości, trafienie jak najmocniej się dało w tą płytkę. Więc gdy nadeszła na niego kolej, staje tak dobre kilka metrów przed płytką, po czym starając się być skupionym, wystrzeliwuje w jej stronę  silną zieloną błyskawicę przy pomocy zaklęcia Kaminari Hebi . Samael stara się, aby to co posłał prze siebie było bardziej skupione i trafiało w mniejszy obszar, jednak za to próbuje zwiększyć siłę z jaką uderza. Gdy już mag wykonał swoja próbę, dzięki której pozbył się części znajdującej się w nim złości, podszedł bliżej ich zleceniodawcy oraz jego asystenta.
- To może powiedzie mi  chociaż czy jesteście pewni swoich badań, czyli czy ta osoba na pewno jest z ze mną spokrewniona ? Oraz jakiej płci jest jak również w przybliżeniu powiecie jaki jest jej wiek. Mi to pomoże w poszukiwaniach jej, a wy przecież prawie nic na jej temat nie powiecie,  nie zdradzicie żadnych ważnych informacji na temat tej osoby - zielonowłosy spytał się ich, po czym zaczął czekać na to co mu opowiedzą jak i na wyniki tego eksperymentu w którym przed chwilą wziął udział.

MG

I tak rozpoczęliście spotkanie z kolejną maszyną w tym gigantycznym ośrodku badań. Pierwszy do badania podszedł znowu Skowyt, który wyraźnie był najbardziej napalony na wykonanie tego zadania. Przyjął on swoją zwierzęcą formę, a następnie zaatakował swoją umiejętnością próbując wbić pazur w płytkę. Okazała się ona jednak dość wytrzymała, podobnie jak wcześniejszy hełm musiała być do tego celu specjalnie przygotowana. W efekcie pazurki odbiły się głuchym echem od płytki, a ekranik pokazał "27". W porównaniu z poprzednim wynikiem, było to raczej kiepsko, ale nie wiadomo czy ten ekran nie posiadał innej skali pomiaru.

Kolejną osóbką, która wykonywała zadanie była nasza ślicznotka Kayuki, jedyna kobieta na tej misji. Zgodnie ze swoim zamiarem użyła na płytce swojego zaklęcia, a po chwili pojawiły się świetliste filary. Monitor wskazał "12", ale chwilę później nastąpił wybuch, a wynik  na monitorze zwiększył się z "12" do "28" minimalnie pobijając Skowyta. Cóż wybuch miał na pewno sporą moc szczególnie sześciu filarów, ale zasięg wybuchu na pewno nie był tak mały jak pazur Wilczka.

Kolejny był Bass, który postanowił wykonać dość podobne zaklęcie jak w ostatniej próbie tym jednak razem skupiając się na konkretnym punkcie. Efekt również był dość niezły, bo włócznie uderzyły w jeden punkt na tarczy, a monitor szybko wskazał liczbę "32". Zaklęcie faktycznie było silne i atakowało w jeden konkretny punkt, dzięki czemu wysunął się na prowadzenie przed siostrą.

Kolejna osobą, która przystąpiła do próby był Blade, który tym razem użył wodnego pistoleciku celując w tarczę. Zaklęcie nie było najgorszej rangi i miało dość małe pole rażenia. Na pewno mniejsze niż filary Kayuki, ale ogólnie było od niego słabsze rangowo. Dlaczego piszę o jej wyniku? Ano, dlatego, że ty również otrzymałeś ten sam wynik "28" punktów, które pojawiły się na ekranie monitora.

Ostatni do próby podszedł Samael, zwycięzca ostatniej tury, który po raz kolejny postanowił pochwalić się umiejętnością używania swoich błyskawic. Wystrzelił piorun, który uderzył w tarczę, a na monitorze tym  razem pojawił się wynik "31". Czyli tym razem zajął drugie miejsce za Bassem. Na jego pytanie naukowiec postanowił przynajmniej po części odpowiedzieć.
- Jest to dziewczyna, dość młoda. I tak na pewno jesteście spokrewnieni. A teraz dość tych pytań
Po tych słowach po prostu sobie poszedł zostawiając Cię bez większości odpowiedzi.

Wszyscy po chwili udaliście się dalej do kolejnego urządzenia po przeprowadzeniu tego badania. Tym razem stanęliście przed czymś co wyglądało jak gruszka bokserska. Oczywiście również ona była przypięta do monitora.
- Dobra nie będę tracił czasu, bo to ostatni eksperyment, a wy na pewno chcecie już mieć wolne i iść odpocząć. No dobrze tym razem badamy to jak destruktywni jesteście w czasie. Macie 5s, przez które każdy z was będzie atakował tą gruszkę. Możecie wykonać tyle ataków i zaklęć ile jesteście w stanie. Im będzie ich więcej oraz im będą bardziej destruktywne tym dla was lepiej, bo będzie lepszy wynik. Oczywiście on również pojawi się na ekranie. No to próbujcie
Po tych słowach usiadł na krześle koło was i czekał jak będziecie uderzać. A chodziło tylko o to, aby uderzyć w gruszkę jak najwięcej razy, jak najmocniej, ale w jak najkrótszym czasie, aby zmieścić się w pięciu minutach. Oczywiście użycie magii mile widziane. Zapewne gruszka się nie rozwali od waszych zaklęć. Powodzenia w ostatnim eksperymencie. Po nim jesteście wolni i rozdam nagrody.

Czas na odpis 23.12.2013 godz 12:00

//Wybaczcie, że zaburzam nasz porządek pisania postów, ale mamy czas do jutra, a ja nie wiem, czy będę, teraz przed świętami jest masakra, żeby się wyrobić z czymkolwiek.//

Kiedy wszyscy przeszli testy, ich zleceniodawca po chwili przyszedł z wynikami. Co dziwniejsze, najlepiej wyszedł Bass. A to Ci dobre, nigdy by się tego nie spodziewał. Był naprawdę w szoku, jednak po chwili wypełniła go radość. Cieszył się zarówno ze swojego wyniku, jak i osiągnięć jego towarzyszy. Wszyscy mieli zbliżone wyniki, a przynajmniej tak mu się wydawało, w końcu nie znał przelicznika tej maszyny.
W każdym razie, szef po chwili zabrał ich do następnego urządzenia. Gruszka. I mieli po prostu nawalać w nią jak najszybciej, jak najmocniej przez 5 sekund? Niby proste, jednak to tylko pięć sekund. Z drugiej strony zaklęcia Bass'a były nastawione na szybkość. Musiał tylko zastanowić się nad odpowiednim połączeniem, tak, aby każde następowało po sobie... - Jakieś konkretne combo, hmm? Tak, to będzie dobre... - pomyślał, po czym podszedł do już ostatniego urządzenia.
-Będę pierwszy. - oznajmił, a następnie przyjął pozycję. Skinięciem głowy zaznaczył swoją gotowość, no i zegar ruszył. Zaczęło się. Młody mag szybko machnął ręką wykonując zaklęcie Ice Howl. Zanim mroźny podmuch zdążył rozhulać się na dobre, Hiroki szybko wyciągnął ręce przed siebie i wystrzelił w sumie dwa, bo z dwóch dłoni zaklęcia Ice Impact. W stronę gruszki pomiędzy drobnymi sopelkami poprzedniego czaru poleciało 6 lanc, które dodatkowo były przyspieszone dzięki podmuchowi, co zwiększyło ich skuteczność. Na sam koniec wykonał szybki, płynny zamach dłońmi, posyłając w stronę magicznej gruszki dwie fale Frozen Shadow. Całość zestawienia mogła wyglądać dość skomplikowanie, jednak zaklęcia te potrzebowały jedynie prostych gestów, więc raczej zmieścił się w czasie. Zegar zadzwonił, a Bass'owi zakręciło się w głowie. Ciężko sapał, w końcu cała kombinacja mocno nadszarpnęła jego zapasy magiczne, w dodatku był osłabiony po dwóch ostatnich testach. Kiedy złapał oddech, powrócił na miejsce do pozostałych towarzyszy czekając, na swój rezultat, jak i reszty towarzyszy. Teraz głównie ciekaw był wyniku siostry. W końcu jej magia była mocno destrukcyjna, ale w przeciwieństwie do jego magii, ta potrzebowała czasu na naładowanie, co mogło być dla niej teraz uciążliwe.

Podsumowując nie poszło jej aż tak źle, ale świadomość, że jej brat był (znowu) lepszy od niej lepszy wymusił na jej ustach mały grymas, no i może nieco złość. Niby jak?! zawała sobie te i inne podobne pytania dreptając z towarzyszami do ostatniej maszyny. No i tu definitywnie polegnę... stwierdziła słuchając na czym ma polegać ostatni eksperyment. Skrzyżowała ręce nieco pod piersiami nerwowo, ale jednocześnie delikatnie tupiąc nogą i dumając nad tym jak dobrze zagospodarować całe pięć sekund. O dziwo, chyba wymyśliła jak je najlepiej wykorzystać. Zaraz po tym jak brat tylko oddalił się od sprzętu dziewczyna szybko wśliznęła się przed stuningowaną gruszkę.Najwyżej zniszczę tą halę i nikt się nie dowie wyników! taka głupia myśl tylko ją pocieszyła, bo trzeba przyznać, że jej magia jest... a nieważne! Wyszczerzyła się do doktorka i wystawiła kciuk w jego stronę na znak, że jest gotowa. Czas ruszył. Pierwsze zaklęcie, które rzuciła było już wszystkim znane, czyli Hexagonal Light Prison. Nie chcąc przedłużać skupiła się na wskazaniu szybkim ruchem dłoni gdzie też filary mają się pojawić. Oczywiście zakreśliła dokładnie malutki obszar gruszki. Oczywiście jej zaklęcie ma dwu sekundowe opóźnienie, więc koncentrując na rzuceniu w pełnej okazałości zaklęcia Sparkle Sphere w tym opóźnieniu. Została jej krótka chwila, dlatego też postanowiła dorzucić jeszcze skierowane tylko na środek gruszki Sun Flare. Gdy ostatni czar zaczął działać, dziewczyna zadbała o to by cały wybuch nie wychodził poza granicę maszyny. Usłyszała charakterystyczny dźwięk, który sygnalizował koniec czasu. Mało brakowało, a bym się nie wyrobiła... z taką myślą przetarła czoło i ciężko westchnęła. Czuła jakby cała jej energia magiczna z niej uszła, nawet przez chwilę się przestraszyła tego uczucia, ale później się uspokoiła, ponieważ jak może się skończyć magia, która regeneruje się w człowieczku? Nie miała siły nawet na uśmiech, więc usiadła starając się odsapnąć. Z jednej strony cieszyła się, że to już koniec, była straszliwie wycieńczona, natomiast z drugiej strony, było jej smutno, że to już koniec. Siedziała rozwalona na ziemi/krzesełku/gdziekolwiek i przyglądała się reszcie magów jak też im pójdzie.

Samael nie był jakoś bardzo zadowolony z odpowiedzi, jakiej otrzymał na zadane przez siebie pytanie. Liczył na to, że usłyszy więcej informacji na temat tej osoby z którą według tutejszych naukowców był na pewno spokrewniony. Gdy usłyszeli wyniki eksperymentu w którym brali przed chwilą udział, mag błyskawic podążał za resztą w stronę ostatniego testu, a przynajmniej tak powiedział ich zleceniodawca. Wyniki testu oczywiście ciekawiły jego, jednak obecnie rozmyślał nad rzeczą, która teraz stała się dla niego ważna. Podczas tej krótkiej przechadzki oraz przez ten czas, kiedy czekał na swoją kolej, gdy już byli na miejscu, Hiro rozmyślał o tym co usłyszał o tym krewnym. Młoda dziewczyna to mogła być siostra lub kuzynka, jednak zielonowłosy zastanawiał się, jak bardzo dokładne są wyniki tutejszych badań. Możliwe, że pokrewieństwo mogą stwierdzić im bliższą rodziną są, tym łatwiej im to zrobić. Skoro ta osoba była w tym miejscu i również przechodziła testy, to pewnie była tak samo jak zielonowłosy magiem, a może nawet posługiwała się taką samą magią jak on. Samael poskładał wszystkie zdobyte informacje na spokojnie w swojej głowie, nie było ich wiele, ale to zawsze było coś. Już wiedział, że gdzieś w Fiore żyje prawdopodobniej jego siostra, która tak samo jak on jest magiem i miała badania w Artail, mieście nauki i techniki. Mógł sam zacząć poszukiwania swojej krewniaczki, jednak z posiadanymi obecnie informacjami nie będzie to proste i zapewne zajmie mu sporo czasu. Mógł również poprosić kogoś, kto ma znaczne wpływy, aby przy ich pomocy spróbować wyciągnąć od tych naukowców więcej szczegółów. Jedyną taką osobą jaką znał była Mistrzyni Fairy Tail Takano Aio gildii, do której sam należał mag błyskawic. Mógł oczywiście sam spróbować zdobyć informacje w stylu Wróżek,  czyli spowodować w tym mieście chaos oraz spowodować zniszczenie wielu przedmiotów. Zielonowłosy stwierdził jednak, że lepiej będzie najpierw pójść do Mistrzyni i sprawdzić czy pomoże ona zdobyć interesujące go informacje. Jeśli nawet Takano Aio nie powiedzie się przy pomocy swoich wpływów, wtedy Hiro może wróci tutaj i sam spróbuje zdobyć potrzebną mu wiedzę, robiąc to najprawdopodobniej w stylu Wróżek. Po chwili takich rozmyśleń w swojej głowie odsunął to wszystko na drugi plan, aby bardziej skupić się na tym ostatnim eksperymencie. Gdy przyszła na niego kolej,  pierwsze co robi to ustawia się tuż przed tą gruszką w którą mieli trafiać, po czym od razu używa zaklęcia Raimei, gdy zegar wystartuje. Gdy tylko będzie otoczony zielonymi błyskawicami, Samael dwukrotnie strzela piorunami w cel tym razem przy pomocy Kaminari Hebi, po czym zaczyna w tą gruszkę uderzać z całej siły i z maksymalną prędkością przy pomocy obydwu rąk. Gdy czas się skończy zielonowłosy odchodzi od przedmiotu w który przed chwilą celował, dezaktywując obecnie swoje najsilniejsze zaklęcie, po czym dołącza do reszty magów z gildii. Gdy już znajduje się przy nich czeka na to co pokaże reszta towarzyszy jak i na koniec tego eksperymentu, dowiadując się wtedy jak im poszło.

To było do przewidzenia - jego zaklęcie kategorii C nie mogło osiągnąć wyższych rezultatów, a zobaczywszy popisy pozostałych, spodziewał się koncertu destruktywnych i typowo ofensywnych czarów. Co prawda, mały pocisk z Wodnego Pistoletu miał najmniejszą powierzchnię działania i największą szybkość, aczkolwiek siła samego uderzenia była raczej mała, gdyż płytka, jak zobaczył bardzo wytrzymała, praktycznie się nie zmieniła, a woda jedynie rozprysła się w starciu z ziemią. Innym poszło trochę lepiej, aczkolwiek Blade miał wynik zbliżony do innych magów, co podbudowało w jakiś sposób jego ego, w końcu marnym zaklęciem prawie pobił na głowę silniejszych rywali z tej konkurencji. Po przeanalizowaniu eksperymentu, przyszedł czas na ostatnie doświadczenie. Tym razem nie wymagało ono specjalnych umiejętności - na piedestale stała mała gruszka, która miała zostać wręcz unicestwiona przez potężne techniki czarodziei. Na pierwszy ogień poszedł Bass, który kilkoma lodowymi atakami starał się zadać jak najwięcej obrażeń. Drugiego uczestnika Jonathan nawet nie oglądał, wolał sam przygotować się do swojej próby. I oto po chwili stanął przed malutkim owocem, wyglądającym tak niewinnie i krucho.
- To do dzieła - mruknął pod nosem, po czym błyskawicznie rzucił w cel dwa szybko lecące sztylety. Tak rozpoczął swoją nawałnicę. Natychmiast po zwolnieniu rąk puścił lewą dłonią pocisk z Wodnego Pistoletu, natomiast drugą wyciągnął jednoręczny miecz. Dodał do stóp trochę sprężonej wody z Ciśnieniowych Sztuczek oraz małą dawkę w dłoń, w której trzymał broń. Dosłownie w pół sekundy znalazł się przy gruszce i wspomagany zaklęciem ciął obiekt z niewyobrażalną mocą, natomiast w drugiej stworzył bicz i oplótłszy nim owoc, zadał kolejną serię z miecza. Na tym czas powinien się skończyć, a może pięć sekund upłynęło już wcześniej. Tak czy siak, żwawo zebrał dwa sztylety i schował broń do pochwy. Usiadł gdzieś w rogu i cierpliwie czekał na wynik.

Jak destruktywni są? Przez pięć sekund mieli pokazać na co ich stać? Skowyt roześmiał się z podniecenia. Tym razem jednak nie poleciał pierwszy z rzędu, dał wykazać się innym. Musiał zastanowić się w jakiej kolejności użyć swoich czarów. Z jakimi odstępami czasu uderzać oraz na czym się skupić, na szybkość lub na silę. Kiedy pierwsza osoba ominęła kolejkę, Unari postanowił poczekać na koniec. Może uda mu się wygrać tę konkurencję? Tak bardzo mu na tym nie zależało, z resztą, Samael wydawał się być silniejszy.

Kiedy już nadeszła jego kolej, ustawił się w odległości metra od gruszki. Czekając na start przykucnął wystawiając przed siebie ręce oraz szykując zęby. Napiął wszystkie mięśnie, ruszył. Na początek użył czaru zmieniającego jego twarz w wielką szczękę potwora
- Szczęki bestii!
Jego twarz zmieniła swój wygląd. Przypominał linofrynę, rybę głębinową. Z odgłosem warknięcia rzucił się na gruszkę gryząc ją. Zmieściła się cała w jego gębie. Kiedy już punkty zostały mu naliczone, wypluł nienaruszoną gruszkę i odskoczył kawałek, by nabrać odpowiedniego rozpędu. Po pół sekundy, nadal zachowując zdeformowaną głowę uderzył gruszkę z barana, czołem. Odskoczył znowu. Odmienił głowę, przemienił się w bestię przy pomocy "Diabła w ludzkiej skórze". Bez zbędnych ceregieli, wykorzystał pozostały czas do użycia furii, kyouran. Z szaleńczym okrzykiem rzucił się swymi pazurami na gruszkę, starając się ją zmasakrować niczym Rampage Jackson drzwi.

Miał nadzieję, że to poskutkuje. Po tych całych eksperymentach był nie co zmęczony, z jego czoła spływały pojedyncze strużki potu.

MG

Tym razem kolejność badań nieco się odwróciła. Pierwszy do maszyny, która miała dokonać pomiaru podszedł Bass, zwycięzca ostatniego eksperymentu. Wykonał on trzy następujące po sobie zaklęcia. Miał 5s więc nic dziwnego, że pod koniec zakręciło mu się w głowie ze względu na tak szybki upływ magicznej mocy. Zapewne wszyscy spojrzeli na pomiar, który pojawił się na monitorze i wskazywał "410". Później pewnie się okaże jak dobry był to wynik.

Druga podeszła Kayuki, która po użyciu zaklęć była jeszcze bardziej zmęczona. Jej zaklęcia dopiero po chwili atakowały, ale mimo to w jakiś tam sposób zmieściła się z trzema atakami. Liczba na monitorze co chwilę się zmieniała i na końcu pokazała wynik "530" czyli pokonała po raz pierwszy swojego brata. Mimo to wynik był 2:1 dla Bassa w tej rywalizacji, ale mimo to Kayuki zdobyła honorowy punkt.

Kolejną osobą, która była nieco niezadowolona z odpowiedzi był Samael, ale mimo to podjął ostatnią już próbę swojej siły. Rozpoczął serię swoich ciosów błyskawic, również mocno się zmęczył, a wynik na monitorze wyniósł "480". Czyli w tej chwili był pośrodku rywalizacji, ale pozostawały jeszcze dwie osoby, które pragnęły go pobić.

Kolejną osóbką, która próbowała się popisać była Blade. Nie zdążył on jednak wykonać całego opisanego przez siebie combo. Rzucił on sztyletami, wystrzelił z wodnego pistoletu, ciał jeden raz gruszkę wykorzystując sprężone powietrze, ale po tych atakach jego czas się skończył. Monitor pokazał "350" i tym samym był to najgorszy jak na razie wynik. Widocznie jego magia faktycznie kiepsko sprawdzała się w eksperymentach, gdzie pierwsze skrzypce grała siła zaklęć.

Ostatni był Skowyt, który do tej pory zawsze pierwszy pokazywał na co go stać w eksperymencie. On również podszedł poważnie do zadania i rozpoczął nawalanie swoimi zaklęciami, które po części wykorzystywały również jego umiejętności. Pod koniec testu na gruszce licznik pokazał "550" i tym samym wygrałeś ostatnią konkurencję minimalnie pokonując Kayuki. Brawo.

Był to już ostatni eksperyment jak wcześniej zostało to wspomniane,
- Dobra robota. Na pewno przeanalizujemy wyniki tych badań i mam nadzieję, że wykorzystamy je do rozwoju nauki. Dziękuje wam za udział. Tutaj macie wynagrodzenie - po tych słowach podał wam czeki na umówioną kwotę - Mam nadzieję, że kiedyś jeszcze się spotkamy. Mam również nadzieję, że pomiary i rywalizacja nieco urozmaiciły wam pobyt w Artail na pozornie nudnych badaniach.
Tak misja się zakończyła całkowitym powodzeniem, bo co tutaj można było zrąbać. Moje gorące gratulacje i wesołych świąt.

A Drowa, który został z tyłu wyprowadzili po pewnym czasie z laboratorium, ponieważ nie chciał oddać wymaganej krwi.

Kayuki, Skowyt, Bass, Blade, Samael: +4PD; +7500
Drow: koniec misji i w sumie nic.

MG

Grupka magów przybyła do ośrodka badawczego "701". Numeracja budynków była dość typowa dla miasta nauki i techniki. Każdy z nich posiadał kopię ogłoszenia, które informowało o potrzebie pomocy jednemu z pracowników tego miejsca. Każdy z was wiedział o szalonym wynalazcy, który zamknął się w jednym z laboratorium miasta razem ze swoimi chimerami i stanowił zagrożenie dla całego Artail. Technika widocznie nie potrafiła sobie sama z nim poradzić, dlatego o pomoc poprosiła magów. Nie znając jednak szczegółów musieliście w pierwszej kolejności udać się do administracji tego obiektu, gdzie przebywać powinien wasz pracodawca. Udaliście się klatką schodową wyłożoną płytkami ceramicznymi prosto w stronę domniemanego pokoju.

Po otwarciu drzwi ukazał się wam niewielkiej wielkości pokoik o wymiarach około 5x5 metrów ze starannie wykonanym stalowym biurkiem i kilkoma szafkami. Po prawej stronie znajdowało się niewielkich rozmiarów okno. Poza wami w pomieszczeniu znajdowało się jeszcze dwóch mężczyzn. Jeden z nich miał około dwóch metrów, średniej postury, lekko nieogolony. Czarne włosy postawione na żelu zdobiły jego czubek głowy. Drugi miał może 1,6m, dość chudy, z dwoma przednimi ząbkami wystawionymi do przodu i okularach na oczach. Oboje ubrani byli w białe kitle. Prawdopodobnie jeden z nich był pracodawcą.
- Witam, kim jesteście? - zapytał ten wyższy - macie jakąś konkretną sprawę ?
No i czekał na waszą odpowiedź.

-----

Zasady uczestnictwa w misji:
1. Piszemy jeden post na kolejkę, chyba, że ja napiszę inaczej
2. Czas na odpis to minimum 72h. Jeżeli jednak wszyscy odpiszą wcześniej to ja też postaram się szybciej odpisać.
3. Jeżeli ktoś nie odpisuje oceniam to tak jakby stał bez ruchu.
4. Przy trzecim pod rząd braku odpisu skreślam z listy.
5. Usprawiedliwione nieobecności są brane pod uwagę.
6. W każdej kolejce musi odpisać przynajmniej jedna osoba.
7. Przypominam, że bez akceptu technicznego można wziąć udział w misji, ale nie pozwalam na używanie magii.

Czas na odpis 1 kwietnia godz 10:00

Przybycie do miasta, było najnudniejszą rzeczą, jaka go spotkała. Wpierw droga przez nudne trakty, które nawet nie były jakieś niebezpieczne... Pewnie nawet gdyby się starał, to i tak najwyżej głupi ptak by go zaatakował swoimi odchodami. Następnie wejście do miasta. Dwie godziny które spędził na tłumaczeniu kim jest i po co przybył były... Nudne. Rada sprawdzając kim był, wzięła papiery i pogubiła je wszystkie, organizując mu chwile na odpoczynek i zdenerwowanie. Następnie przejście przez miasto, o dziwo było trochę ciekawsze, bo widział jak debilnie zachowują się ludzie. Wreszcie... Ośrodek Badań "701", w którym czekali na niego chwilowi pracodawcy. Gdy wszedł do sali, zauważył dwóch mężczyzn, którzy coś tam robili w swój naukowy sposób. Wyszedł przed kilka osób, które już tu były i powiedział.
- Witam. Jesteśmy magami, którzy przybyli w sprawie misji. - przyjął przy tych słowach postawę, która pokazywała, że jest godny. To była jego pierwsza misja i chciał ją wykonać dobrze.

Po treningu, a i nawet ciut później, Artek mógł powoli zacząć się martwić jedną kwestią, a mianowicie... forsą. Kasa niestety nie rosła na drzewach, a biedny ciemnowłosy jakoś na siebie zarobić musiał. Ba! Nie tylko na siebie, ale też i na paru podopiecznych mniejszych, bądź większych siedzących na sterowcu. Tak to jest, jak dawało się schronienie różnym zwierzaczkom, a teraz... Wykarm to. Bo przecież nikt ci z tym nie pomoże, prawda? Jakby tego było mało, ostatnio występował chyba jakiś deficyt na zlecenia, bo musiał aż posunąć się do tego, żeby ruszyć się i samemu coś znaleźć. W każdym bądź razie z wizją potencjalnego zysku i częściową radością z powodu głupoty ludzkiej i tego, że takich nie sieją, a sami się rodzą, Artur przemierzał w kierunku wyznaczonego miejsca spotkania, ażeby to w chwili, gdy dotrze na miejsce... No. Stanąć jakoś z boku i słuchać. Nie miał zamiaru się jakoś przedstawiać, ani tym bardziej nie miał zamiaru bawić się w jakieś bzdurne uprzejmości, czy przyjaźni z zgrozo - współpracownikami. Kolejne zadanie, którego najwidoczniej nie mógł wykonać sam, a miał je robić z bandą balastu. - Tsa - burknął tylko, potwierdzając słowa jakiegoś Noł nejma, który postanowił wyrwać się przed szereg z odpowiedzią, a następnie... Dalej stał z boku, bądź pod ścianą, jeśli była taka sposobność i czekał na rozwój sytuacji, a raczej w chwili, gdy zrobiło się ciszej dodał tylko: - Konkrety. Co? Jak? Gdzie? Ile? - krótkie pytania, na które dwóch, jak widać nieudaczników, co nie mogło samemu podołać zadaniu, powinno odpowiedzieć, a Artek... zająłby się resztą. Nie miał całego dnia na użeranie się z tym wszystkim, a zabawa w przedszkole to raczej nie dla niego, nie? Co jednak poradzić? Póki tacy płacą, trzeba było to jakoś znieść, ot co.

Odwiedzenie Magnolii opłaciło się. Junpei, jak i Kendre, nie zdążyli spędzić w mieście nawet pół dnia, a już zdobyli ogłoszenia dwóch, całkiem nieźle płatnych zajęć. Jednak po małej selekcji, ostało się jedno zadanie, do którego jakby się zdawało - pasowali idealnie do dwójki naszych bohaterów. 'Złapanie szalonego naukowca, który zamknął się ze swoimi chimerami'. Słodko.
Czarnowłosy jakoś specjalnie nie rozglądał się po kompleksie budynków, lustrując je bez większego zainteresowania. Gdy wreszcie dotarli do pokoju, stanął nieco z boku - o ile to możliwe.
Nasz bohater ubrany był w czarny płaszcz do ziemi z kapturem zaciągniętym na łepetynę. W prawej dłoni dzierżył książkę, która pochłonęła go bezpowrotnie i zdawało się wręcz, że nie zawraca na nic uwagi. Błąd. Junpei doskonale orientował się w otoczeniu, zdążywszy zlustrować każdego z magów po kolei i przypiąć im swoistą łatkę. Jednak nie miał zamiaru się tym dzielić z nikim, nawet Kendre.
- Istotnie. - odezwał się wreszcie, przytakując jako drugi słowom niewielkiego chłopaczka z Fairy Tail. Nie było sensu mówić więcej, wszystko co trzeba, zostało wyłożone na stół. Teraz pozostało jedynie czekać na dalsze informację od drągala i kurdupla w okularach.

[Beh, suchar o.o]