Park Wróżki

Mały Park obok hotelu w którym zatrzymują się przyjezdni... Zajmuje ok. 500 m^2, na środku znajduje się mała sadzawka, wokół dużo ławek. Bujna roślinność, drzewa, krzaki nadaje bardzo przytulnego i tajemniczego klimatu

______________________________________________________

Ech jak tu pięknie... ważne że z dala od wody... Hmm... spacer po parku powinien podbudować trochę moje siły po pobycie w szpitalu tylko... ten ciągły odpoczynek jest taaaki nudny... Tylko leże, jesć, spacerować, leżeć, jeść, spacerować... Już długo tego nie wytrzymam... muszę coś w końcu robić... Może znajdę sobie hobby? Może hodowla rybek? Na samą myśl przebiegły mnie ciarki... ugh, nie, za dużo wody... Może robienie na drutach? Ugh, NIE!... Potrzeba mi adrenaliny, zabawy, tajemnicy do rozwiązania...
Usiadłem na ławce, przeciągając się i odchylając głowę do tyłu... ugh... niech mnie w końcu ktoś stąd weźmie... nie mam nawet z kim porozmawiać...

Zimno. Cholernie zimno. Oddajcie jej słońce, ptaszki i całą resztę wiosennego ekwipunku. Chociaż nie przepadała za nim za bardzo, wolała już to od tego cholernego białego puchu, który obecnie był wszędzie. Również na niej, co nie stanowiło powodu do zadowolenia księżniczki. Chciała czym prędzej wrócić pod swój most… znaczy do swojego domu, gdy w jej oko wpadł jakiś dziwnie znajomy młodzieniec siedzący na ławce. Choć z tej odległości kiepsko rozróżniała twarze, była w 100% pewna, że to on.
Przyśpieszyła kroku, by szybciej znaleźć się w pobliżu osobnika i już już miała rzucić się na niego z pięściami, gdy poczuła, że ziemia spod nóg jej ucieka, a niebo nagle staje się widokiem dość normalnym. Na dodatek chyba nabiła sobie siniaka na części miało szlachetnej. Znaczy się po prostu wywinęła orła i to tuż przed Liangiem. Teraz też zobaczyła, że nie jest osobą, za którą go wzięła. Czerwona ze wstydu nie mogła podjąć się żadnego działania.

Spoglądałem tak na świat do góry nogami, kiedy nagle usłyszałem stłumiony krzyk i pacnięcie o ziemię.
Podniosłem głowę, by zobaczyć co się stało i zobaczyłem dziewczynę, leżącą w białym puchu tuż przede mną.
Szybko wstałem i wyciągając rękę do dziewczyny, by pomóc jej wstać.
-Emm, nic ci nie jest?-
Gdy przyjmię rękę podciągam ją do góry i znowu siadam na ławce...
-Umm... Tak noo... chciałaś coś ode mnie? Wyglądało na to że poślizgnęłaś się biegnąc w moją stronę-
Przyjrzałem się dziewczynie i zauważyłem u niej tą samą egzotyczną urodę co u mnie, z tą różnicą, że najwidoczniej nie pochodziła z terenów mi znanych...
Zarumieniony i zmieszany odwróciłem wzrok w kierunku wielkiego rozłożystego drzewa po mojej prawej
-Jestem Liang...-

Taki wstyd! Taki wstyd i hańba! Nie mogła się teraz publicznie pokazać. Znaczy mogła. Tutaj przecież nikt jej nie znał, choć nadal miała chęć pozbyć się świadka jej mało szlachetnego upadku na jeszcze mniej szlachetną część ciała. Liang miał pecha, że akurat musiał wyglądać jak pewien osobnik.
Pomoc jego oczywiście odrzuciła, uderzając w jego rękę, by ją odsunąć. Chciała wstać o własnych siłach, nie pokazując swojej słabości. W końcu miała być silna i potężna. Szybko więc pozbierała się z ziemi, otrzepując ubranie z ewentualnego brudu. Rzuciła pogardliwe spojrzenie w kierunku chłopaka, który zdążył już zasiąść na ławce. Nie miała zamiaru odpowiadać na jego pytania, by w ten sposób jeszcze bardziej się ośmieszyć. Zamiast tego wolała się wpatrywać natarczywie, żeby jej rozmówca poczuł swą małość. Tak. Ona była księżniczką!
- Nie obchodzi mnie imię twoje… Mam nadzieję, że spotka cię krzywda.- ostatnie zdanie dodała w swoim rodzimym języku, tak by chłopak nic z tego nie zrozumiał.

Nadal zapatrzony w coś co niewątpliwe było godne zauważenia słuchałem gderania sło... zdenerwowanej dziewczyny...
-No już już... nie denerwuj się tak bo znowu się przewrócisz...-
Kątem ka, spoglądając cały czas na dziewczynę, zauważyłem że wpatruje się we mnie tak natarczywie, jakby szukała na mojej twarzy... no nie wiem... MINI ZOO...
-Umm... coś nie tak, bardzozdenerwowanadziewczyno? Mam coś na twarzy?- No cóż... jakoś musiałem się zwracać do niej... no to ten... bardzozdenerwowanadziewczyna to dobre określenie...
Wstałem i rozprostowałem nogi...
-To ten... masz jakąś ważną sprawę do mnie, że tak tu stoisz i postanowiłaś zbadać dokładnie stan mojej cery? Może jesteś Magiczką-Kosmetyczką? Zgadłem?-
No cóż, pewnie nie, ale różne cudy zdarzają się na ziemi...
Spojrzałem w oczy dziewczyny i tym razem to ja zacząłem się wpatrywać i nie ustąpię dopóki mi nie wytłumaczy o co jej biega...

Layla już dawno przestała słuchać, co jej ten idiota nabzdyczony ma do powiedzenia. Poczekała jednak grzecznie, aż ten skończy rozmawiać ze sobą, bo jednak kulturalną osobą była, po czym zrobiła to, co jej siedziało od kilku sekund na sercu.
Wykorzystując przewagę swojej pozycji miała zamiar uderzyć chłopaka z pięści w twarz, rozładowując całą swoją złość, jaka od tygodni się za nią pałętała.

Cały czas spoglądałem na dziewczynę kątem oka, tak więc dostrzegłem, jak kulturalnie ignoruję moją gadaninę i jak powoli zaciska pięść by po prostu mi przywalić... Ech, co tej dziewczynie siedzi w głowie... Te dzieci w tych czasach są coraz bardziej bezczelne...
Przewaga wzrostu, wagi i wieku była tutaj kluczowa, kiedy bowiem dziewczyna zamachnęła się pięścią w moją twarz, po prostu przejąłem w połowie drogi uderzenie, chwytając jej pięść, obracając rękę i przerzucając przez ramię prosto w zaspę białego puchu
-Nigdy więcej nie podnoś ręki na starszych, chyba, że jesteś pewna zwycięstwa...-
Powoli ruszyłem w kierunku hotelu, by ugrzać się w środku... Cały czas oglądałem się przez ramię, czy czasem dziewczyna znowu czegoś nie szykuje...

Otóż cios Layli okazał się o wiele bardziej niebezpieczny niż się mogło zdawać. Liang jedynie dał radę wyhamować jego siłę, ale dziewczyna się znała na walce wręcz, więc było to trudne, a to nie anime, by zatrzymywać taki atak gołą ręką. Tak... do tego dochodzi sprawa tego przerzutu, który nie miał miejsca, ale wróćmy do tego, co się stało. Liang dostał prosto w policzek, do tego próba zatrzymania sprawiła, że dostał z swojej własnej ręki. Przynajmniej mniej bolało... Automatycznie puścił rękę dziewczyny.

Liang: Ból lewego policzka, nie będzie siniaka.

Ugh... Dostałem w twarz od niewyżytej małolaty za... za nic!
Teraz będzie trzeba jej dokopać i pokazać, że nie każdemu można od tak rąbać dupę i atakować!
Skoro w jej wiosce władzę i szacunek zdobywa się za bezczelność to musi się nauczyć nowych reguł!...
-Nie podaruję ci tego...-
Od razu używam Aspektu Przywołania zaklęcia Yamata no Orochi które z powodzeniem powinny unieruchomić dziewczynę...
-A teraz ci oddam-
Dziewczyna czy nie, niech nauczy się pokory, bo tego jej brakuje
I pięścią celuję tym razem w jej policzek...
Jeśli tylko poczuję jakieś drgania pod stopami, takie jak przy trzęsieniach ziemi, używam Aspektu Przyswojenia Yatagarasu i staram się pozostać w powietrzu

Węże boa, aligator… Ciekawe, co jeszcze na nią wyskoczy tego dnia. Miała nadzieję, że nie żaden tygrys, bo to by była już lekka przesada i zbyt duża dawka orientalizmu jak na jeden dzień. Niemniej jednak na pewno nie chciała stać niczym ten słup soli i pozwolić się łatwo opętać przez jakieś przywołane dziwy. Mogła odskoczyć, jeżeli te jej jeszcze nie dopadły, ale do głowy przyszedł jej dużo bardziej oryginalny pomysł. W tym celu chciała dobyć sztyletu, by po prostu ewentualnych wężowych wrogów pościnać. Raczej nie powinny być jak hydra…

Bez względu na to, czy udało jej się pozbyć upierdliwości, na pewno schyliłaby się, gdyby ktoś nagle wycelował w jej twarz z pięści. Odruch bardzo naturalny dla kogoś, kto choć trochę szkolił się w walce.

(Tarkeeens... ty weź pisz, że uderzasz, a nie tylko celujesz...)

Szybka reakcja Lianga, pozwoliła mu na przyzwanie węży, które obwiązały nogi dziewczyny. Mocny uścisk dało się poczuć, po 4 na nogę, a dwa pięły się coraz wyżej. W tym samym momencie dziewczyna pozbyła się jednej z głów, ale ciało nie zwolniło zacisku. Czyżby to przez uszkodzenie kręgosłupa? Może, ale nie pięło się już w górę. Gdy próbowała pozbyć się następnej nagle nadleciała pięść Lianga, która zdzieliła ją w... policzek. Tak, to zdecydowanie była bardzo ogarnięta wymiana ciosów. Próba uniku nie wyszła za bardzo, bo nie miała na to czasu. Nie przewróciła się od niego, ale bolał. Zaś węże ściskały mocniej.

Stan:
Liang: Bolący policzek, lewy, 84% MM. (A to mnie nazywają damskim bokserem... Ja przynajmniej nie bije po buzi!)

Layla: Boli cię policzek, lewy. Nogi owinięte wężami, na lewej nodze 4 węże, na prawej 3. Jeden z węży po prawej stronie mknie w górę(niczym tentacl). Nogi bolą.

Nie jest tak silna jak myślałem... i czy ona w ogóle potrafi posługiwać się magią?
Skrzywdziłem niemagiczną osobę, do tego dziewczynę... No, teraz to mi trochę głupio, nie żeby bardzo ale... trochę mnie poniosło.
-Wybacz, policzymy się innym razem. Wtedy rozstrzygniemy to jak należy. Tymczasem, żegnaj i nie miej mi za złe tego policzka... a w sumie miej. Może będziesz bardziej zdecydowana i zmotywowana do walki przy kolejnym spotkaniu-
Wyminąłem uwięzioną dziewczynę i ruszyłem do wyjścia. Gdy znalazłem się już w furtce, pstryknąłem palcami i węże oplatające swoją ofiarę zniknęły...
Krzyknąłem:
-Uważaj na siebie! Przy kolejnym spotkaniu musisz być w stanie mnie pokonać!-
i pobiegłem przed siebie...

[z/t]

Bardziej zmotywowana i zdecydowana? Jedno oko zaczęła drgać Layli nerwowo. Mały człowieczek chyba nie był do końca świadom do kogo się odzywa. Chciała go nadal zaatakować, ale te cholerne pnącza skutecznie przytrzymywały ją przy ziemi, nie pozwalając na jakiekolwiek ruchy. Tymczasem jej przeciwnik ulotnił się szybko, zupełnie jakby się bał, choć przed chwilą był całkiem arogancki.
Niemniej… Gdy jego czar minął wyplątała się i wróciła pod swój most w paskudnym humorze.

[z/t]

Patrol i inne takie! Niby świetna sprawa, można coś porobić, a nie siedzieć tylko za biurkiem, ale... Dlaczego w Magnolii musiał być śnieg? Już od wcześniej zbytnio go nie lubił, a teraz miał go na co dzień! I to na dodatek latem! Tak miało być? Tak wszystko miało się skończyć? Najwyraźniej... - Eh - westchnął tylko, odchodząc z jakiegoś przydrożnego stoiska z gorącą czekoladą, coby ostatecznie rozejrzeć się trochę bardziej dookoła. Tak. Acz z powodu gruntu i białego, mroźnego puchu pod stopami, cały zapał na wędrówkę po mieście, jakoś tak ulatywał z Finniaszka. Jednym w końcu spacerować, a innym przedzierać się przez zaspy przeklętego dzieła szatana, czy kogoś tam innego, który najwyraźniej postanowił się zabawić kosztem mieszkańców miasta, ugh. Ostatecznie pewnie też dlatego blondasek przysiadł sobie na ławeczce, przyzywając uprzednio Gemini, ażeby to one zajęły się patrolem, podczas gdy ten opatulił się szczelniej kurtką i przysiadł na jakiejś parkowej ławeczce. Niby zaledwie parę stopni poniżej zera, a jak dawały się we znaki, nie?

W sumie dziś planów na partol miał nie tylko Fin, a siwowłosy. Można by się zastanowić, czy oficer wykonywał to dokładnie wedle harmonogramu, lecz to był chyba mniejszy problem. Tak czy siak wkroczył do parku nieśpiesznym krokiem z zaciekawieniem rozglądając się po okolicy. Cóż pracował tu już jakiś czas, lecz nie zdążył się jeszcze znudzić tym miastem. Heh, najwyraźniej prawdą było to, iż niekiedy zmiany wychodzą na dobre. Ciekawe kiedy ta pozytywna odmianie dotknie również jego stanowiska. Hmm, pewnie minie jeszcze trochę czasu nim się dowie. Zastanawiające też było czemu w Magnolii panowała zima jak wszędzie indziej grzało lato, cóż może nie powinien zgadzać się na przeniesienie? Chociaż sumie mu i tak to nie przeszkadzało. Szwendając się tak zauważył Fina, za którego całą robotę w sumie robili Gemini, gdy ten się lenił, więc postanowił zrobić mu psikusa swą nową magią. Dlatego korzystając z Doresshingu (z jap. Przebieranki) przebrał nieco podopiecznego. Co konkretnie zrobił? Mianowicie zmienił spodnie i kurtkę chłopaka na różowe wykończone na końcach puszystym frutem. Dodatkowo te pierwsze miało na tyłku okrągły ogonek, a te drugie kaptur z króliczymi uszami obecnie założony na głowę Fina. By nie wzbudzać podejrzeń podszedł z zwyczajnym uprzejmym uśmiechem do gwiezdnego maga.
- Lenimy się podczas pracy? - Rzucił żartobliwie. - Pozatym ciekawy strój. W sumie ja nic do niego nie mam, lecz lepiej by ludzie nie wiedzieli, że tak ubiera się policja. - Dodał tym samym tonem.