Sanktuarium Koguta

MG


No więc sytuacja w jakiej znaleźli się magowie, nie była ciekawa. Otóż był to typowy osiedlowy ryneczek, a właściwie jedna z uliczek obok. Masa ludzi stworzyła kółko w środku którego znaleźli się właśnie "Walczący", dopingowani przez otaczający ich mur ludzi. Miejscówka miała średnicę 10 metrów, więc panował lekki tłok. Zwłaszcza że znajdowało się tutaj 6 osób. Dokładnie tak, 6 osób. Do tego każda była identyczna, czyli białe ciuszki, twarz manekina, ten sam wzrost oraz waga. Ogólnie kappa, bo każdy dalej "Czuł się" sobą, czyli nie czuliście zmian w wadze czy wzroście, mimo że wszystkie osoby w kółku wykazywały się tą samą aparycją, a jak się odezwą to odkryją też, że tym samym głosem. Tak więc nie szło powiedzieć, kto jest ziomkiem, a kto wrogiem. Tylko i wyłącznie Bjorn, dysponował niespotykaną super mocą. Otóż jednego z przeciwników otaczała czerwona aura, a na jego koszulce widniał napis "Kogut". I Bjorn wiedział, że nie była to ściema. Ryudogon znajdował się w pokoju obserwatora, ale patrząc na status swoich ziomeczków, wiedział że to będzie ciężka gra. I to nie tylko dlatego że nale zrobiło się ich sześciu...

Stan Postaci[Obserwator]:
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Kogut: Lubi placki, Myśli że ziemia jest płaska, Nie może jeść mięsa
EKSPLORZION[SSSS], ZA WARDO[SSSSS], KAMEHAMEHA[E], Cześć jestem Maciej[D]
Ryudogon: Home sweet home(D), Kara(D), Krew Demona(C), Niszczyciel Piekła(A)
* Za każdym razem gdy ktoś inny niż ty rzuci zaklęcie, zyskujesz 3MM
1. Zdejmujesz jednego debuffa rangi D-B
2. Skracasz czas trwania zaklęcia o 1 turę
3. Przekazujesz 10MM
4. Wywołuje ból dupy
~~~~~PRAWDZIWY STAN POSTACI~~~~~
Ryudogon: Home sweet home(D), Kara(D), Krew Demona(C), Niszczyciel Piekła(A)
* Za każdym razem gdy ktoś inny niż ty rzuci zaklęcie, zyskujesz 3MM
1. Zdejmujesz jednego debuffa rangi D-B
2. Skracasz czas trwania zaklęcia o 1 turę
3. Przekazujesz 10MM
4. Wywołuje ból dupy
Connor: Joker -1lvl, W danej turze możesz wydać max 10MM, chyba że ktoś inny wyda więcej, Rewolwer z 6 nabojami
Brama(C), Garda(C), Brama legend: Wymuszenie(B), Brama(A)
Frederica: Joker -1lvl, Nie masz ekwipunku, Czas trwania zaklęć nieco wydłużony
Daughter of earth(A), Hardening(B), Softening(C), No one will be safe now(D)
Bjorn: Musisz udawać że jesteś Bossem, W danej turze możesz wydać max 10MM, chyba że ktoś inny wyda więcej, Wies kto jest Bossem  
Naprawa(D), Wiedza(D), Zamrożenie(C), Bariera Runiczna(A)

No i znowu w tym cholernym miejscu... Niby sam się tu pchałem bo hasztag profit, ale no... Raz już przewaliłem sprawę, więc wypadałoby tym razem pokazać na co mnie stać.
Sytuacja była na tyle dziwna, że każdy wyglądał tak samo... Więc ogólnie było nieciekawie.
Miałem jednak taką przewagę, że dziwnym trafem czułem, kto jest moim przeciwnikiem. Nie tyle co czułem, ja to wiedziałem. Bałem się jednak zaatakować ze względu na to, że być może to tylko ułudne działanie sanktuarium, a za twarzą nieznajomka stoi jednak ktoś mi znany. Nie jestem jednak osobą, która myśli dwa razy, więc nieważne co by się miało tam zadziać, reaguję natychmiast po ogłoszeniu startu.
Od razu zaczynam od stworzenia klonów, które mają za zadanie rzucić się na koguta, sam zaczynam od zbierania energii nad sobą, w celu użycia Deadly Rain. Liczyłem na to, że osoba, która jest tutaj ze mną w drużynie sobie poradzi.
Sam za to staram się uważać na obu, znajdujących się ze mną na arenie, bo nie mam zielonego pojęcia, jakie przeczucia ma mój nieprzeciwnik. Jeśli wykonają jakieś podejrzane ruchy w moją stronę, staram się nadal utrzymywać dość spory dystans, na jaki mi pozwala arena. Jeśli nie uda mi się utrzymać dystansu, po prostu staram się unikać ciosów i zaklęć, odskakując w jeden, bądź drugi bok.

O cholerka, nie bardzo wiedziałem co się działo. Patrzyłem na  tablicę i przecierałem oczy ze zdumienia. Jakie cholera koguty? Gdzie są moi członkowie drużyny? Dlaczego mają jakieś dziwne zaklęcia... W dodatku moje było dość bezużyteczne w takiej sytuacji. Westchnąłem. No nic, musiałem się jakoś rozeznać w sytuacji. Wszyscy wyglądali tak samo... Pewnie chodziło o to, że nie wiemy kto jest wrogiem, a kto jest przyjacielem. Taka gra psychologiczna... Musiałem dowiedzieć się, kto jest ze mną.
-Halo, co się u was dzieje? Kim jesteś?-zapytałem telepatycznie Drugiego Koguta. Gdyby powiedział mi którym ziomeczkiem jest, wtedy używam zaklęcia, aby zmienić jego wygląd przy pomocy Maski osobowości. Zmieniam go albo w jego "prawdziwy wygląd", lub jeśli nie wiem jak on wygląda, zmieniam go w kogoś znajomego, np. w Lianga, abym po prostu wiedział który to on. Jeśli jednak jego odpowiedź będzie podejrzana, wtedy poczekam z tą zmianą.

Niewiarygodne. Co ona właściwie tutaj robiła? Sama zadawała sobie to pytanie starając się stłumić narastające w niej głośne westchnienie. Nie dość, że zaplątała się w jakieś dziwne pojedynki, to jeszcze wokół pełno było ludzi, a ona miała udawać kogoś kim nie była. Najchętniej trzasnęła by ręką o twarz w wyrazie swojej cichej frustracji, ale jeszcze zwróciłaby wtedy na siebie uwagę innych, a tego nie chciała. Jeśli widziała w obecnej sytuacji i swoim zadaniu jakieś plusy, to takie, że nikt z ich trójki nie wiedział jak powinien zachowywać się faktyczny boss, więc zasadniczo tak długo jak dziewczyna nie zachowywała się tak, jak ona sama by prawdopodobnie robiła, to jej zadanie będzie wykonane w stu procentach.

A skoro tak, to musiała pokazać tłumowi, że go kocha. Kolejne stłumienie westchnienia okazało się niezbędne, nie mogła pozwolić sobie na to, bo jeszcze wyjdzie szydło z worka i co wtedy. Zamiast tego odeszła na bok od reszty twarzowców i podeszła do kibiców, następnie patrząc w ich generalnym kierunku zaczęła klaskać rytmicznie, zachęcając w ten sposób tłum do wspólnego oklaskiwania ich walki. Ble, niedobrze jej było od samej myśli o tym, co robiła, ale skoro takie były zasady to nie zamierzała ich tutaj łamać. Przyglądała się też dwójce walczących starając się samej odgadnąć kto był przyjacielem, a kto wrogiem. Musiała porównać ruchy obu, może coś by się jej skojarzyło. Kojarzyła z jakiej magii korzysta jej towarzysz, więc może w ten sposób da jej znać o sobie.

Póki co, by nie wyjść na całkowicie pasywną, zaczęła celować z własnych palców, ręce składając na kształt "pistoletów" w obu z "twarzowców". Nie używała jednak jeszcze zaklęcia, obawiając się, że może to wpłynąć na rozpoznanie jej tożsamości. W razie jednak przypuszczenia ataku na nią, oddawała udawany strzał z jednego z nich, a następnie łapała za katanę gotowa do odparcia ataku w sposób jak najbardziej fizyczny. Na razie bez zaklęć. Zobaczy co się stanie.

A gdyby to ona była drugi kogutem, do którego odzywał się Evan, odpowiedziałaby mu tylko:
- Mówi Boss. Mam dosyć czekania. Chce mieć Pikachu. - ech, to naprawdę było nie w jej stylu...

MG

Evan usłyszał rozmawiając z drugim Kogutem, iż ten ma dość czekania i chce Pikachu. Ktoś robił sobie z niego jaja? W każdym razie głos ten, zdecydowanie był zniekształcony i ciężko go było nawet przypisać do konkretnej płci. I kiedy to Saki zabawiała się z tłumem, Packogut przeszedł do ataku, na tego prawdziwego. Stworzył swoje wodne klony, ale zamiast klonów Packa, pojawiły się 4 klony, tego kim wszyscy tutaj byli. A w tym wypadku Pacek nie potrafił odróżnić swoich klonów od nie swoich klonów, mało tego klony też nie potrafiły odróżnić kto jest kim. Chociaż zarówno Pack jak i klony, nadal potrafili odróżnić Bossa, od każdego innego(łącznie z klonami). Klony chciały ruszyć na Bossa, ale klony Bossa zagrodziły drogę klonom Packa. I tak oto doszło do impasu. A Pacek zaczął przygotowywać swoje zaklęcie.

Stan Postaci[Obserwator]:
Kogut: Gdak?
Kogut: Chce Pikachu
Kogut: Gdak?
Evan:

Stan postaci[Faktyczny]
Saki: -
Pace: 110MM, 2 klony, 0/3 posty ładowania deadly rain
Evan: -

Kogut: 110MM, 2 klony

Wow. Wewnętrzny facepalm Saki narastał, a jej niechęć do uczestniczenia w jakichkolwiek wydarzeniach, które obserwowała wzrastała wprost proporcjonalnie do liczby pojawiających się klonów. Nie, naprawdę nie powinna była się tu znaleźć. To była jakaś parodia i niezbyt dobre otoczenia dla niej. Nawet ból głowy zaczął coraz bardziej przejmować kontrolę nad jej myślami, stąd wzrastająca niechęć do przebywania w tym miejscu. Tak sobie jednak po prostu wyjść nie mogła, skoro już tu była, w związku z tym musiała dalej grać swoją fantastyczną rolę bossa, który po prostu bez Pikachu, no tak zwyczajnie nie mógł. No nie mógł.

Fajną sprawą w tej sytuacji było to, że tak naprawdę nie musiała nic robić. No bo odgrywała bossa, a skoro tak, to równie dobrze mogła stać sobie z boku i oczekiwać najlepszą sytuację możliwą dla niej do zaatakowania przeciwnika. Jako, że nie wiedziała jeszcze do końca kto jest przeciwnikiem, to w prosty sposób kupowało jej to czas na zrozumienie sytuacji, której de facto zrozumieć za bardzo się nie dało. Musiała polegać na komunikacji zewnętrznej, a w ogóle już najlepiej byłoby gdyby te wszystkie klony porozwalały się nawzajem czyniąc z niej i reszty jej paczki zwycięzców. Na takie rozwiązanie jednak de facto nie liczyła - póki co trzymała się mocno z tyłu, a dopóki nikt do niej nie podchodził to i ona nie za wiele robiła - była cierpliwa i sumienna, dlatego przyglądała sie spokojnie walce wyczekując na moment, w którym wreszcie będzie mogła coś zrobić.

Dalej celowała do wrogów z własnych dłoni i dalej zamierzała porzucić je na rzecz miecza, tak jak to opisane zostało w poprzednim poście, gdyby tylko ktoś zaczął jej zagrażać. A gdyby zaczął padać nagle deszcze (#ZaklęciePacka) to przywołałaby sobie parasolkę. Bo mogła.

Gdybym miał opisać wielkość mindfucka, który teraz miałem, musiałbym użyć takich słów jak "niepisanie wielki", "tak ogromny, że zasłoniłby słońce", czy coś w tym rodzaju. Czułem się zkonfundowany do tego stopnia, że po prostu nie wiedziałem co robić. Bo co, nie miałem Pikaczu, żeby dać go bossowi, zresztą nie wiedziałem nawet kto jest kim. Kto jest dobry, a kto jest zły. Boss nie przyznałby się od tak, że nim jest, dlatego nie bardzo chciało mi się w to wierzyć... Zresztą na dole było tak wiele kurczaków, że nie wiedziałem który to jest ten od Pikaczu. Dlatego użyłem maski osobowości, aby zmienić w Lavetha randomowego koguta.

Skoro moim klonom drogę zagrodziły klony bossa, nie było nic prostszego niż zaatakowanie tego, co stoi przed tobą. Natychmiast rozkazałem moim klonom zaatakować awanturnicze klony awanturniczego bossa. Nawet jeśli wszystkie cztery rozwaliłyby się same, przynajmniej wiedziałem, że zmarnowałem tym samym zaklęcie, ale przynajmniej pozbyłem się problemu...
Spojrzałem na drugiego nieznajomka, który powinien być moim sojusznikiem i tylko wskazałem na siebie i pokazałem okejkę. Nie wiem w sumie, jaki byłby tego skutek i czy boss czasem nie zrobiłby tego samego, dlatego starałem się zrobić to tak, żeby tego nie widział.
Szablozębnego kociaka w ogóle nie miałem zamiaru przywoływać, bo dopiero dostałby mindfucka, jakby zobaczył nas wszystkich wyglądających zupełnie tak samo.
Zostały mi więc tylko wodne ostrza.
Zacząłem więc zbliżać się do bossa, będąc uważnym i gotowym w każdej chwili użyć wodnych ostrzy do odparcia ataku.
Nie wiedziałem jakie zdolności posiada Boss, ale mogłem się domyślać, że idealnie przekopiowuje mnie. Jeśli tak robi, nie jestem w stanie sam wygrać ze sobą, bo jeśli jest kopią mnie to i ma tyle samo MM, takie same umiejętności... taką samą siłę... spryt. Potrzebna mi była pomoc tego drugiego. Gorzej, jeśli przekopiuje i jego i połączy ze mną...
Dlatego najpierw zobaczymy co zrobi kiedy zaatakuję go na bliski dystans.
Pod warunkiem, że klony się zniszczyły, podchodzę do przeciwnika i w odległości mniej więcej dwóch metrów używam wodnych ostrzy i wykonuję zamach prawym ostrzem z góry na dół, ewentualnie doskakując do przeciwnika, gdyby ten odszedł w tył. Drugim ostrzem wykonuję pchnięcie na wysokości brzucha, bądź też staram się wykonać blok, gdyby boss sam dysponował wodnymi ostrzami.
Oddaję 11 MM do ładującego się Deadly Rain, bez aktywacji.

MG

Evan użył maski osobowości na jednej z osób, problem w tym że nic mu się z początku na panelu nie wyświetliło(Czyżby klon?) a po chwili wszyscy wyglądali jak Laveth. Jego maska tego nie umiała, czyżby więc boss? W każdym razie pozostawała walka na dole. Najlepiej - przynajmniej teoretycznie, ustawiła się Saki, która to w ogóle nie musiała przejmować się walką, toczoną przez pozostałych. Wygryw trochę, widać że boss. W każdym razie Pacek liczył że jego klony i klony bossa się wyeliminują, co pozwoliłoby mu Bossa zaatakować. Ale tak dobrze niestety nie było! Klony były w totalnym impasie. Te Packa atakowały, te Bossa unikały, a sam Boss się nie opieprzał. Zrobił szybki wypad i nagle uderzył jednego z klonów. Dwa na jednego! Klon Packa wyeliminowany i teraz były dwa klony i Boss, przeciwko 1 klonowi Packa i Packowi. Ale za to Pacek niezauważenie pokazał Saki okejkę.

Stan Postaci[Obserwator]:
Kogut: Wygląda jak Lav
Kogut: Chce Pikachu i wygląda jak Lav
Kogut: Wygląda jak lav
Evan: 120 MM, Maska osobowości 1/5 postów użyta na Kogucie

Stan postaci[Faktyczny]
Saki: Wyglądasz jak Lav 1/5 postów
Pace: 99MM, 1 klon, 1/3 posty ładowania deadly rain
Evan: 120MM

Kogut: 110MM, ??? 2/3 posty[Wszyscy wyglądają jak Lav, 2 klony Packa]

Ostatni raz była w sanktuarium. Nigdy więcej się tu nie wybierze. Basta. Nie dość, że zaczynał jej powoli doskwierać ból głowy wywołany całą tą chorą sytuacją, to jeszcze teraz zamieniona została wizualnie w coś dziwnego. No dobra, w kogoś dziwnego. Nawet nie mogła się dobrze przyjrzeć sobie, bo nie miała tu lustra... A, co tam, korzystając ze swoich PWM mogła sobie lustro wyczarować, ostatecznie nie zamierzała go użyć do zadań ofensywnych, a jedynie by się sobie przyjrzeć, a potem odrzucić je na bok. Oczywiście, jeśli szanowny MG na to pozwoli. A jak nie... to może i lepiej.

Jeszcze ktoś pokazywał jej uniesionego w górę kciuka. Saki tylko odwróciła na chwilę głowę w bok, próbując kompletnie zignorować ten gest. Nie, nie, nie, nawet niech nie próbuje ją wciągać w całą tę histerię. Zwłaszcza, że z punktu widzenia Saki nie wiedziała nawet kto jej tę okejkę pokazał. Może był to faktyczny boss? Jeśli tak to w sprytny sposób zachęciłby ją do ataku na swojego sojusznika. A to byłoby całkiem nieprzyjemne zagranie, nawet nie dlatego, że Saki wtedy zraniłaby swojego, a dlatego, że zostałaby wciągnięta w tę iście niewygodną walkę. Na razie obserwowała osobę, która pokazała jej kciuka, lecz robiła to w sposób dość skryty, rzucając tylko spojrzenie kątem swojego oka.

Najgorsze było to, że kiedyś w końcu musiała wkroczyć do akcji. I zastanawiała się jak zrobić to w sposób najbardziej sensowny. Gdyby tylko KTOŚ zauważył, że okejka jest pokazana AKURAT JEJ i mógł skontaktować się z tą osobą, by zweryfikować jej tożsamość... Ostatecznie Saki wiedziała, że nie jest tu sama i ma tu towarzyszy. I z chęcią przystąpi do akcji, jak tylko zostanie jej podane jakieś info. Weryfikowalne info. A tak to tylko śmiała się złowieszczo do siebie, na głos, głośno, dalej udając bossa.

Nosz cholera, kompletny impas. Czegokolwiek nie użyję, to ten czubek to kopiuje. Mam nadzieję, że typek może skopiować tylko cztery zaklęcia, tak, jak my mamy tylko tyle... Jeśli skopiuje Deadly Rain... podusimy się wszyscy, a wtedy wygra Evan, który siedzi na górze...
Westchnąłem i ponownie zebrałem trochę magicznej energii w górze (11MM do Deadly Rain).
Jeszcze trochę i będzie po wszystkim. Jeśli zaś boss może skopiować jeszcze tylko... hm... dwa, trzy zaklęcia, to dobrze by było, gdyby KTOŚ użyłby ich w jego towarzystwie i zmusił go do ich skopiowania, zanim zacznie padać deszcz.
Co zaś do klonów... a raczej jednego mojego klona... On miał jeszcze odwracać uwagę ode mnie... Szybko odskoczył kilka metrów w tył i zaczął udawać... Koguta... Robił z siebie debila, naśmiewając się z przeciwników i pokazując, że ma ich w głębokim poważaniu... Sam zaś spojrzałem na towarzysza, czekając, aż coś zrobi.

MG

I "walka" toczyła się dalej. Pace ładował zaklęcie, Saki próbowała ignorować ludzi a klon udawał koguta, został jedna szybko pokonany przez Bossa, który teraz powalił klona Packa. Wzruszył więc ramionami patrząc na chłopaka i dwa klony Bossa zaszły go od tyłu sam Boss podszedł do Paka od przodu. Pacek został otoczony a Saki, która obejrzała się w lusterku, dalej pozostawała wolna, zostawiona sama sobie i nie niepokojona żadnymi rzeczami bez znaczenia. Wolność. To nie ona miała na głowie na tą chwilę "walkę".

Stan Postaci[Obserwator]:
Kogut: Wygląda jak Lav
Kogut: Chce Pikachu i wygląda jak Lav
Kogut: Wygląda jak lav
Evan: 120 MM, Maska osobowości 2/5 postów użyta na Kogucie

Stan postaci[Faktyczny]
Saki: Wyglądasz jak Lav 2/5 postów
Pace: 88MM, 1 klon, 2/3 posty ładowania deadly rain
Evan: 120MM

Kogut: 77MM, ??? 0/3 posty[Wszyscy wyglądają jak Lav, 2 klony Packa]

//Ogólnie walka jeszcze się na dobre nie zaczęła, a wasz obserwator się na was wypiął, więc jeśli chcecie możecie poddać walkę. Ale to musi być wspólna decyzja, więc oboje musicie się zgodzić na jej przerwanie//

Faktycznie, Saki obecnie nie uczestniczyła w walce. Szczerze mówiąc, gdyby wiedziała jak można stąd wyjść już dawno by to zrobiła. Nie podobało się jej to sanktuarium i sposób w jaki zmuszeni zostali do walki, nie podobało się jej także odgrywanie roli bossa, jak dla niej zdecydowanie lepszym pomysłem byłoby po prostu opuszczenie tego miejsca. Dlatego jeśli taka opcja istniała, Saki z chęcią by z niej skorzystała. Teraz była już pewna, że tego typu zabawy zdecydowanie nie były dla niej i była świadoma tego, że popełniła błąd tu przychodząc. Jeśli więc można było stąd wyjść - to zechciałaby wyjść. Amen.

//Not quite sure w jaki sposób mieliśmy to przedstawić, więc zdecydowałem się w taki. Chyba jasne o co chodzi, a jak nie to poprawię, tylko proszę dać mi znać!//

Dobra, mój kumpel, który miał ze mną walczyć, zupełnie się wypiął i zostałem sam. Do tego ten u góry też nic nie robił, żeby chociaż rzucił jakąś przydatną podpowiedź. Westchnąłem głośno i podniosłem obie ręce do góry.
-Poddaję się, dostałem głąbów zamiast sojuszników. Na dzisiaj spasuję-
Tym razem był to koniec. Nic się nie dało ugrać, nie miałem pojęcia jak działa boss, co jeszcze potrafi, dlatego decyzja o wycofaniu się była chyba najlepsza. Także ten, może następnym razem będzie lepiej. Byleby nie trafić znowu na przeklętego koguta.

MG

No i tak oto dwójka magów znalazła się w bardzo niesprzyjającej pozycji i podjąć musiała jakieś działania które odwrócą im tą nieciekawą sytuacje... albo zwyczajnie, wziąć i zastosować taktyczny odwrót polegający na wycofaniu się z sanktuarium co rzecz jasna im wyszło. Kogut wzruszył nieco zawiedziony ramionami i sam również udał się w swoją stronę, podrywać jakieś kury. Evan widząc że nikt nie chce się z nim bawić, również został wyteleportowany do domu. Koniec przygody

Saki: 1 PD
Evan: 1 PD
Pace: 1 PD